Een cafetaria in***
'i Rijksmuseum
t
Aardappel-export
naar Brazilië was in gevaar
Wereldconferentie
Christelijke jeugd
ln 9
DIALOOG
.Republiek was voos
LEZERS SCHRIJVEN
Even peultjes
Stemmen uit de Kerken
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
ZATERDAG 26 JULI 1947
Nieuwe leiding trekt duizenden.
Slechis 5 der schatten
te zien.
(Van onze speciale
verslaggever)
Het Rijksmuseum leeft
Het is vol dagelijkse bedrijvig
heid, vol gegons van bezoekers
uit vele landen, die hier komen
genieten van het schoons, dat
er te zien is, maar ook/vol
van de gedempte geluiden van
de arbeid dergenen, aie al dit
schoons verzorgen, onderhou
den, herstellen, beschermen!
Er staat sinds enige jaren
een nieuwe directeur aan het
hoofd, n.l. jhr. D. C. Roëll,
vroeger directeur van het Ste
delijk Museum, een paar hon
derd meter verderop. De ken
ners van beide instellingen
hebben zich aanvankelijk ver
baasd over deze benoeming.
Er was altijd zulk een enorm
verschil tussen het ene muse
um en het andere.
Spoedig echter bleek, dat de
heer Röell niet van zins was
zich bij de enigszins duffe sfeer
van het Rijksmuseum aan te
passen, maar dat hij het gi
gantische voornemen had op
gevat deze instelling naar zijn
inzichten te moderniseren.
Daar wordt hij lelijk in ge
dwarsboomd doordat de inwen
dige verbouwing te elfder ure
op last van minister L. Neher
verboden is en omdat veel
kostbaarheden afwezig zijn en
nog altijd in schuilkelders zijn
ondergebracht, maar hier en
daar ziet men toch kleine ver
anderingen, die wijzen in de
nieuwe richting. Waar het licht
al te scherp was, wordt het nu
gezeefd door het kaasdoek,
dat in het Stedelijk Museum
al zo lang toegepast wordt;
waar de mozaïekvloer wat al
te bont was, is hij afgedekt
met materiaal, dat de aan
dacht niet afleidt. Zo is er
meer veranderd, maar nog lang
niet genoeg naar de zin van
de heer Röell!
NIEUW LEVEN.
Men wacht nu op betere tij
den, maar men zit niet stil.
Zo wordt er dank zij de cul
turele accoorden, die onze re
gering met het buitenland
heeft gesloten, intensiever ten
toongesteld. Het is begonnen
met het „Weerzien der Mees
ters", werk uit eigen bezit;
daarna volgde „Van van Eyck
tot Rubens", een keur van
Vlaamse kunst; toen kwamen
de Franse Wandtapijten, een
openbaring voor duizenden; en
nu, sinds kort, de Oostenrijkse
verzameling, een hoogtepunt
van Europese cultuur, die bij
na tweeduizend personen per
dag weet te boeien. En onder
tussen werkt men al aan de
Kerstexpositie en zelfs treft
men al voorbereidingen tot een
manifestatie ter gelegenheid
van het regerings-jubileum
van H. M. in 1948! De tentoon
stellingen zullen elkaar in snel
ler tempo blijven opvolgen.
MILLIARDEN AAN
KUNSTBEZIT.
Er werken hier 140 men
sen, vertelt de secretaris van
het museum.
Wat doen die allemaal
dan wel? wil ik weten.
Er is een wetenschappe
lijke staf van conservatoren,
wetenschappelijke assistenten
en assistenten, een technische
staf van restaurateurs, boek
binders, fotografen, stoffeer
ders, een smid, een loodgieter,
een timmerman, een admini
stratieve staf, een staf van
suppoosten en andere bewa
kers, een huishoudelijke dienst
met schoonmakers, tuinlieden,
koffiezetsters, stokers. Er is
ook een eigen politiepost in
het gebouw, dat zeer streng
bewaakt wordt. Als cijfers hier
iets zeggen maar doen zg
dat? diene, dat de than3
voorbijgaan
Over het brugleuninkje han
gen twee jochle's. Samen on
geveer 9 turven hoog.
„Toch vind ik het niks",
zegt de een. dlie een geruit
petje draagt en laat manhaf-
big een spuugbelletje langs z'n
kin in het water glijden.
„Nee" repliceert de ander,
,,'t ls niks met al die atoom
bommen" en hij schudt mee
warig zijn wijze en blote
hoofd.
't Petje knikt.
,,'t Helpt immers toch
niks".
„Nee, want de anderen ma
ken ze ook".
Ze zwijgen als oude wijze
mannetjes die van het leven
verder niets meer te verwach
ten hebben. Eensgezind han
gen ze over de brugleuning en
proberen echte kringetjes ln
het water te spugen, 't Lukt
niet erg en somber vatten ze
de draad van het gesprek
weer op. 't Kereltje met 't ge
ruite petje zucht, zwaar en
diep, als drukte heel die som
bere tijd op zijn schouders.
,,'k Vind d'er niks an.
Waarom vechten ze nou niet
met harpoenen". En als haal
de hh een jeugdherinnering op
volgt er:
„Toen vond ik het veel leu
ker". En manhaftig spuugt ie
weer.
RENARD.
geëxposeerde Oostenrijkse ver
zameling geschat wordt op een
waarde van 500 millioen gul
den. En dan ons eigen bezit
nog!
SLECHTS 5%
Hoe groot is dat?
Ruim 3500 schilderijen,
zeer vele beeldhouwwerken,
18.000 kunstngverheids-voor-
werpen, tuienduizenden boeken.
Er kan waarschijnlijk nooit
meer dan vgf procent tegelijk
getoond worden. De rest zit
in de depöts.
Hij laat ze mg zien, deze
uitgestrekte en ten dele onder
aardse opslagplaatsen met de
duizenden doeken, beelden,
meubelen, tapjjten, costuums,
meubels, siervoorwerpen, gla
zen, serviezen, ringen, armban
den, ja wat al niet. Een verza
meling, die al 300 jaar bestaat
en nog steeds aangroeit en op
zulk een hoog peil staat, dat
de directie soms legaten wei
gert te aanvaarden!
Hier zit een man harnassen
te poeteen, ginds herstelt er
een een wandtapijt (een werk
van jaren soms!), elders wordt
een schidlderjj verdoekt, weer
ergens anders worden foto's
vervaardigd. Overal is men
doende. In de zalen zijn niet
alleen de suppoosten bezig,
maar ook de rondleiders, die
in drie, vier talen toelichting
verstrekken.
En ergens wordt de laatste
hand gelegd aaneen café-
taria! Weldra zal men, over
drachtelijk gesproken, coca
cola aan Rembrandts voeten
kunnen drinken. Zou de „nacht
wacht", die weer in het dag
licht is getreden, er minder om
zijn?
V
Naar Engeland....
Vier jaar lang, de ge
hele bezettingstijd door,
stond tegenover de Keer
sluis te Vlissingen een
A.N.W.B.-wegwijzer en
toen de bevrijding een
maal daar was, stond hij
er nóg. Krom, scheef,
roestig
Maar nog altijd wees
hij de vreemdeling de
weg; naar Middelburg,
naar Vlissingen-stad en
-strand, naar Enge
land
Ja, alle bezetting ten
spijt, wees deze oude ge
trouwe ook in die don
kere jaren, naar het
land, waarvan we de
redding moesten ver
wachten: over de Keer
sluisbrug, de Prins Hen
drik weg naar de boten,
die eertijds honderden
naar Engeland brachten.
Alleen de Flihrer heeft
de weg blijkbaar nooit
kunnen vinden, ook niet
over Vlissingen!
Nu, bijna drie iaar na
de bevrijding, is deze
oude paal eindelijk in
een nieuw kleed gesto
ken. Keurig geschilderd
staat hij er weer, recht
en fier ieder de weg wij
zend. Maar niet meer
naar Engeland
Vlissingen heeft dat
niet verdiend. En het
laat het er niet bij zit
ten, vertrouwende, dat
het toch niet lang meer
zal duren of de A.N.W.
B. zal althans die éne
arm opnieuw moeten la
ten schilderen. En dan
zal bij de Keersluisbrug
aan vreemdelingen weer
de weg naar Engeland
gewezen worden. Met de
.Zeeland"!
WEINIG AANHANG IN BATAVIA.
Propagandabladen
zonder oplage.
Hoe gering de invloed der
Republiek in de stad Batavia
was, blijkt duidelijk uit de op-
lage-cijfers der republikeinse
dagbladen. Batavia heeft meer
dan een millioen Indonesische
inwoners.
Gebleken is nu, dat de dag
bladen „Merdeka" en „Het
Nieuwsblad" onderscheidenlijk
in 3000 en 2000 exemplaren
verschenen. Van de weekbladen
had „Masjarakat" een oplage
van 3000 exemplaren, „The
Voice of Free Indonesia" 2500,
„Het Weekblad" 2000, „Ming-
goe Merdeka" 3000, „Sadar"
3000, „Soeara Boeroek" 2500
en „Pembangoenan" 2500. Dit
zijn de cijfers van 8 Juli. Zij
bewijzen, dat de belangstelling
voor de Republikeinse bladen
onder het millioenenvolk van
Java in feite gering is. De cij
fers, waarmee de uitgevers en
redacteuren plachten te scher
men, doen denken aan de me
thoden van het Duitse Propa-
gandaministerium.
CONTROLE.
De gearresteerde republikei
nen te Batavia zijn correct be
handeld. De militaire politie in
formeerde bij het eerste ver
hoor naar de activiteit tijdens
de Japanse bezetting, waarna
de aangehoudenen met de ge
gevens werden doorgezonden
naar de Nefis voor- contróle.
Reeds meer dan de helft der
arrestanten is weer vrij gela
ten wegens gebrek aan bewijs.
Achteraf blijkt, dat men in
Republikeinse kringen volko
men overbluft is door het mili
tair optreden, dat men niet
eerder dan tegen Dinsdag had
verwacht. Misschien is het
daaraan te danken, dat er hier
en daar interessante en voor
de Republiek nogal compromit
terende vondsten zijn gedaan.
Zo bijv. de brief in het kantoor
van de Republikeinse Voorlich
tingsdienst, die uitvoerige in
structies bevat voor infiltratie
eenheden. Aangeraden wordt
daarin een goede „pelopper"
(dit is een verbastering van
het Nederlandse woord „voor
loper") te benoemen om voor
de leider van de troep uit te
zenden. Helaas, zo meldde de
brief, moest de beloning per
eenheid verlaagd worden van
30.000 tot 18.000 roepiah in
verband met 's lands financiën.
WATER EN LICHT.
Radio Batavia deelde mede,
dat de electriciteitscentrale
„Kradjak" onbeschadigd in
handen van de Nederlanders
is gevallen. Gebrek aan water
beperkt echter de productie. In
Batavia is nog steeds stroom,
Nederlands kunstbezit
terug.
Acht Nederlandse oude
meesters ter waarde van
meer dan een millioen
dollar, zullen eerstdaags
naar Nederland terugke
ren, na acht jaar in De
troit te hebben vertoefd.
Zg werden geëxposeerd
op wereldten toonstellin-
een in New York en San
rancisco in 1939 en
konden toen voor het
uitbreken van de oorlog
niet meer vervoerd wor
den. De schilderijen zijn
eigendom van de indu
strieel H. B. ten Cate
maar op beperkte schaal, ge
lijk voorheen.
HET DOEL.
De opzet van de luitenant
gouverneur-generaal is ver
moedelijk, zo deelde men ons
in regeringskringen mede, het
bezette gebied belangrijk te
vergroten om daarna de Repu
bliek in de gelegenheid te stel
len de situatie opnieuw te be
zien en haar houding te bepa
len. De toestand te Semarang
was bijvoorbeeld buitengewoon
hachelijk geworden door het
afsnijden van de toevoer van
voedsel.
ZUID-CELEBES
In uw blad van Woensdag
16 Juli j.l. komt een artikel
voor óver een zuiveringsactie
op Zuid-Celebes. Ik heb daar
tot eind October '46 als ver
pleegster gewerkt en de eerste
aanvallen van de extremisten
medegemaakt. Over wat na
die tijd gebeurd is kan ik na
tuurlijk niet met zekerheid
oordelen, maar de geest van
vele militairen, officieren en
soldaten kennende, trek ik uw
bericht ten zeerste ln twijfel.
Wij hadden bewondering voor
de lankmoedigheid van onze
militairen, betoond bij boven
genoemde aanvallen.
N. Th. ELLERKAMP—
VAN SCHAIK.
Wijkverpleegster, Biervliet
De betrokken berichten wa
ren afkomstig uit het week
blad „Stem van Nederland"
en het dagblad „Het Parool".
Red. P. Z. Crt.
Poederschurft zal krachtig
bestreden worden.
(Van onze speciale
verslaggever).
Spongospora subterranea
was de aanleiding tot een be
zoek van drie Braziliaanse
landbouwdeskundigen aan Ne
derland, met wie wij kort
voor hun terugkeer van Schip-
bol naar Rio de Janeiro een
onderhoud hadden. Zij zijn
voldaan en met de beste in
drukken uit ons land huis
waarts gekeerd en dat is voor
ons land heel wat waard.
Immers, de Latijnse naam,
waarmee de eerste zin van dit
artikel begint, betekent poe
derschurft, een aardappelziek
te, die onze gehele export van
pootaardappelen naar Brazilië
in gevaar dreigde te brengen.
Brazilië pleegt zeer veel aard
appelen te verbouwen, maar
kan zelf geen poters voort
brengen. Alle soorten degene
reren er binnen een paar jaar
tijds. Tijdens de oorlog, toen
de verbinding met Nederland
verbroken was, is het gehele
Braziliaanse aardappelareaal
door virus gedegenereerd. Nu
wordt het weer op peil ge
bracht door invoer van vers
pootgoed uit Canada, Dene
marken en Nederland. Ons
land levert het leeuwendeel.
Trouwens, de export-aardap
pelen van Denemarken zijn
uitsluitend Nederlandse varië
teiten.
In de laatste zendingen uit
Nederland nu zijn partijtjes
aangetroffen, besmet met poe
derschurft. Die ziekte is in
ons klimaat zeer onschuldig,
maar in het veel warmere
Brazilië verwoestend. Zij zijn
dan ook in zee geworpen. Het
betrof in totaal één procent
van het totaal. Op instigatie
van ir. H. Meyer, landbouw-
attaché aan ons gezantschap
in Brazilië, nu heeft de Ne
derlandse regering drie des
kundigen uitgenodigd het
vraagstüi# hier te lande te ko
men bespreken. Hetgeen is
gebeurd. Veertien dagen zijn
zij hier de gasten geweest
van het ministerie van land
bouw, visserij en voedselvoor
ziening.
Men is nu overeengekomen
om gezamenlijk de aardappel-
schurft krachtig te bestrijden
en het bezoek heeft dus een
nuttig resultaat gehad.
Voorlopig is onze aardappel
export naar Brazilië weer
gered! Poederschurft zal geen
tweede coloradokever worden.
Vliegen over de Oceaan.
De American Overseag Air
lines deelt mede, dat in de
eerste zes maanden van dit
jaar 21.000 passagiers door de.
ze maatschappij over de Atlan
tische Oceaan zijn vervoerd,
hetgeen het dubbele is van het
aantal luchtreizigers, dat in
de eerste helft van 1946 werd
overgevlogen.
Amerikaanse luchtvaartdes
kundigen zijn van mening, dat
tegen de zomer van het vol
gend jaar duizend personen da-
gefiks over de Atlantische rou
te zullen worden vervoerd. Op
het ogenblik schat men dit
aantal op drie vier hon
derd.
Taxi vervoerde
methylalcohol.
Toen een politieagent Vrij
dagnacht op de Zwolseweg te
Deventer een taxi wilde aan
houden. gaf de chauffeuse
plotseling vol gas en reed
door.
De politie stelde na een
succesrijke achtervolging een
onderzoek in en bevond, dat
ln de taxi vier grote melkbus
sen met de voor menselijk ge
bruik zeer gevaarlijke me-
tihyl-alcohol wag vervoerd. De
ze was gestolen bij een ge
neesmiddelenfabriek te Olst.
De chauffeuse en twee man
nen van wie één employé van
de fabriek, zijn in arrest ge
steld.
Bevan wil Mogerhuis zien
verdwijnen.
Volgens de „Sunday Times"
heeft Bevan, de Engelse mi
nister van gezondheid, op een
picnic van mijnwerkers uit
Northumberland verklaard,
dat aan het bestaan van het
Hogerhuis een eind gemaakt
zal worden, indien het tegen
de wil van het volk durft in
te gaan. De minister geloofde,
dat dit ook de mening van dc
regering ls. Hij achtte het ge
vaar van machtsmisbruik door
het Hogerhuis in de komende
periode groot.
Strijd tegen corruptie.
De minister van oorlog
heeft van alle onder zyn mi
nisterie ressorterende auto
riteiten en diensten onvoor-
waardelijke medewerking ge
vraagd tot effectieve bestrij
ding van de corruptie. Hfl
vestigt er de aandacht op,
dat niet nakoming van de
plicht tot aangifte als een
ernstig ambtelijk verzuim
wordt aangerekend.
RADIOGRAFISCH
BESTUURD
MODELVLIEGTUIG.
Vermoedelijk zal omstreeks
23 Augustus op het vliegveld
Ypenburg een demonstratie
worden gegeven met een ra
diografisch bestuurd model
vliegtuig, ontworpen en ge
bouwd door de heer Valk te
Voorburg. Het is. voor zover
bekend, de eerste demonstra
tie van dit soort op het vas
teland van Europa.
deppen
Vlieger.
In Battle Mountain kreeg
de sportvlieger Frank Pace
een waarschuwing van een
politieagent, dat hij niet met
zgn vliegtuig voor de stad
mocht taxiën. Kort daarop
werd hn geverbaliseerd: na
een geslaagde landing was
hij naar een café getaxied
om een biertje te drinken.
De Majoor.
In Milwaukee diende Rosa
line Wamser een eis tot echt
scheiding in tegen haar echt
genoot. Reden: de man wilde,
dat z'n vrouw voor hem sa
lueerde en hem aansprak met
„majoor" (hij ls majoor ge
weest b\j de burgerlijke lucht
verdediging).
EeriykhcUl.
Die Weltwoche vertelt:
Een Engelse verzekerings
maatschappij leverde een
nieuwe auto, aan een verze
kerde wiens auto was gesto
len. Kort daarop ontving de
cliënt 37 pond. Vroeg waar
om. Antwoord:Uw terug
gevonden gestolen auto heeft
by verkoop 37 pond meer op
geleverd dan de nieuwe heeft
gekost.
Verenigde Naties.
Op de tweede verjaardag
van dè Verenigde Naties
schreef de New Yorker: De
kleine baas loopt nog niet
goed, maar het is verbluf
fend hoe goed hjj al praat.
OOK HIER BEBAT INDONESIA-HOLLAND.
Gebed bloeit op de ruïnes.
H.K.H. Prinses Juliana reikt de Florence Nightingale-
medaille uit aan enkele verp leegsters. Met het witte kapje
geheel rechts: Zuster L. Jobse uit Vlissingen.
De douane te Roosendaal
legjdie dezer dagen beslag op 6
balen textiel, 500 pakjes shag.
duizenden sierbandjes voor si
garen alsmede op diverse stof
fen voor kledingstukken.
DE REIS VAN DR.
GRAVEMEYER.
Dr. K. H. E. Gravemeyer
is verleden week van zgn reis
naar Zuid Afrika terugge
keerd.
Zoals men weet ging dr.
Gravemeyer in opdracht der
Generale Synode der Ned.
Hervormde Kerk naar Zuid
Afrika om contact te leggen
met de verschillende Kerken
daar. Op verscheidene bijeen
komsten heeft hg gesproken
over de doorbraak in de Ned.
Hervormde Kerk, wat met
grote dankbaarheid door de
erken in Zuid Afrika is ver
nomen.
Er zgn in dat land, even
als overal, veel problemen,
die na de oorlog nog zgn toe
genomen. Reeds voor de oor
log viel er hier een sterke
natlonaal-socialistische ge
zindheid waar te nemen, die
ook haar invloed in de Ker
ken deed gevoelen. Dr. Gra
vemeyer heeft er de nadruk
op gelegd, wanneer hy sprak
voor de Kerken in Zuid Afri
ka, dat alle Kerken in Ne
derland, die tydens de oorlog
in het I.K.O. verenigd waren,
het nationaal-socialisme ver
wierpen als in lijnrechte stryd
met net Evangelie van Jezus
Christus. De reactie op der
gelijke redevoeringen was
overal gunstig en dit geeft
hoop voor de toekomst.
Dan is er het rassenvraag
stuk. Kleurlingen en blanken
gaan in Zuid Afrika nergens
samen, zelfs niet in de kerk.
Ook hier hebben de Kerken
hun woord te spreken, wat
totnogtoe al te zeer verzuimd
is. De Assemblee van de
Wereldraad te Amsterdam in
1948 biedt hiervoor een goe
de gelegenheid en het is te
wensen dat Zuid Afrika hier
dan ook een goede vertegen
woordiging zal sturen. Met
betrekking tot de Zending
moeten eveneens weerstanden
overwonnen worden, daar in
vele gevallen de mening
heerst (e), dat met de Engel
se zendelingen het imperia
lisme komt.
CHRISTUS-BELIJ
DERS IN DE P. v.
d. A.
Dr. N. J. Hommes,- zet in
het Gereformeerd Weekblad
zgn vorige week begonnen
reeks over dit onderwerp
voort. Hg waarschuwt tegen
het binnen halen van net
Trojaanse Paard, nu de mo
tie Voorburg op de Classicale
Vergaderingen der Ned. Herv.
Kerk in bespreking kwam en
ds. Ruitenberg in „De Her
vormde Kerk"" zgn „manende
en kalmerende stem laat ho
ren". Met eerbiediging van
hetgeen een aantal predikan
ten in deze naar de drang
van hun christeiyk geweten
hebben gedaan, wil dr. Hom
mes hiervoor toch niet capi
tuleren, „want het christelijk
geweten mag hier niet beslis
send zgn". Beslissend is, wat
het Woord Gods ons als on
ze roeping aanwyst en „om
dat de P. v. d. A. het Evan
gelie doodzwggt, kan een
Christen ia haar niet teven.
Jongensboeken.
„DE VOETBALRID
DERS VAN T.O.P."
EN „HET ZEEGAT
UIT."
„De voetbalridders van T.
O.P." door Jan A. J. Tem-
nink is een fris jongensboek.
De geschiedenis van jongens
die een voetbalclub oprichten.
Niets bijzonders natuurlgk,
maar iedere jongen zal dit
boek met plezier lezen, want
het is vlot en boeiend ge
schreven. Toch is niet dit in
de eerste plaats de grote ver
dienste van dit boek. Onze
na-oorlogse jeugd zal er wat
van opsteken en dat kan he
laas niet van ieder boek ge
zegd worden.
De schrgver gaat namelgk
van het standpunt uit, dat
men niet voor de school,
maar voor het leven leert.
De voetbalridders van T.O.P.
zgn vrolgke, sportieve en rid-
derlgke Nederlandse jongens
en hun onderwgzer, mgnheer
Wevers, is een kindervriend
en idealist. En ook de schrg
ver moet dit zgn, want zon
der eigens in een preektoon
te vervallen, geeft hg aan de
jeugd een voorbeeld hoe ze
moet zijn. De firma Streng-
holt zorgde voor een keurige
uitgave. Wg wensen dit boek
ln handen van iedere jongen.
Het avonturen boek „Het
zeegat uit" door J. B. Baljé,
en uitgegeven by de Boekerij
te Baarn, is een heel aardig
genre. Het vertelt de avon
turen van een Vlissingse jon
gen die gaat varen. De jeugd
van 1216 jaar zal ook on
getwijfeld dit boek met ple
zier lezen, maar het zal er
niet zoveel uit leren als uit
de „Voetbalridders". De
schrgver bijv. is niet over
zgn haat tegenover Duits
land heen kunnen komen,
de „slechte" figuur in dit
boek is een „Duitser", die
gekarakteriseerd wordt met
de woorden „een echte Duit
ser". Het komt ons voor, dat
deze mentaliteit niet de meest
geschikte Is voor onze jeugd.
Oslo Juli 1947. Het regent
licht over Noorwegen. Een
stad droomt omlaag in het wa
ter en steigert omhoog in de
heuvels. De nauwe straten la
ten een luid leven door: bijna
Hollands. De oorlog bracht ook
hier zijn sporen. Het materiëel
bestaan, beter dan in Holland,
ls beslist niet goedkoper. De
geest, hoe ook geschonden,
schept verder en werpt zich
enthousiast op de vrede.
Hiervan leverde de eerste
Minister Halvard Lange in zijn
openingswoord van de Confe
rentie een prachtig getuigenis.
In de St. Olavsgate nr. 32
komt de wereld bijeen met
haar jeugd1. De zalen duizelen
van taal en kleur. In mas?a
verschenen Amerikanen, be
wegen zich charmant gekleed
en spontaan als altijd. Indiërs
in gebloeirw; en kostbare ge
waden, Scandinavische meis
jes in vele variaties, en Afri
kaanse drachten' maken de stra
ten bont. Van alle einden doe
men de delegaties op, versprei
den zich en filtreren elkaar
met de meegebrachte ernst en
humor. De ontvangst is onver
moeid hartelijk. Het logies,
particulier of in gebouwen,
wordt verrijkt door voortref
felijk voedsel. Duitserg nemen
voor het eerst sinds jaren re
presentatief deel aan 'een Con
ferentie van een dergelgk be
lang: en een dergelijke omvang.
Het is jeugd, die onder het
Nazi-bewind, doorging met 'n
eeuwige getuigenis in het ge-
helm. De Russen zijn vla hun
kerken in West-Europa ver
tegenwoordigd, niet recht
streeks uit Moskou. Ook Ka
tholieken zyn aanwezig, na
mens jeugdorganisaties uit
overwegend Katholieke landen;
slechts enkelen. Zij allen nemen
nadrukkelijk notie van heden
en toekomst van ledereen en
praten urenlang, maar het ge
bed beslist. Zo zijn 70 landen
vertegenwoordigd, langs welke
wegen van verwarring de
vrucht van zes jaar oorlog
ook gekomen.
SYMBOLISCHE
AANKOMST.
Tocht èn aankomst van de
Hollandse delegatie waren in
zekere zin hiervoor symbo
lisch. De reis veriiep langs de
levenloosheid van een wereld,
die in de dood van de Duitse
6teden weer een^ dagduidelijk
werd. Bentheim: een bord
„Wacht U voor kinderlijken
en houdt voedsel weg van de
ramen". Osnabrück: paden
door puin. Hamburg: gaten
gapend in de hemel en kinde
ren schooiend om brood. En
aan de grens van Sleeswijk.
mensen als hyena's in de
nacht. Hongerigen? Zwarthan
delaars? In de schaduw van
deze waanzin gaat hot licht
van de volle velden verloren en
ook de boer. die voortploegt
over de eeuwige aarde, wordt
tot een bedelaar bij God. De^e
last en ls ze niet van allen?
werd meegenomen naar Os
lo.
HOLLAND INDONESIA.
En by aankomst kwam het
bericht binnen, dat men ook ln
Indonesia de zaak niet, langer
niet woorden af kon en naar
de wapens heeft gegrepen. De
ze slag kwam aan op een
plaats, de enige waar
het gesprek IndonesiaHol
land nog voortgang vindt en
stelde een Jeder van beide de_
ïegattes, hoe men vorder ook
over deze dingen denken mag,
voor de verschrikking, dat hier
vertegenwoordigers van twee
volken elkaar vonden ln
Christus, terwyi deze zelfde
volken op een ander gebied
elkaar te lgf gaan.
Op zulk een moment is hejt
goed, dat de wereldjeiigd bg
de blijde en diep-emstigp
opening van haar gesprek, ge
start is met het: „A tol la
glolre", waarin de onsterfelijke
kreet: „Non jo no czains
rien".
In Oslo blijft het gebed
bloeien over de ruïnes van de
ze wereld en de troebelheid
van die Icerk beheersen. Of met
de beginwoorden van Dr. V/.
A. Virser 't Hooft, de eerste
en Nederlandse spreker: „Wg
adverteren niet met ons
Christendom, wg weten allen
alleen, dlat God de fcgugels
houdt".
G. TH. ROTHUYZEN.
Twee Britse kruisers en 4 torpedojagers hebben liet il
legale Joodse immigranten schip „Exodus" opgi-.br- -(
na heftige tegenstand. Er waren 45TW man vu*
Palestina aan boord.