t
Aardappel-export
naar Brazilië was in gevaar
Wereldconferentie
Christelijke jeugd
Een cafetaria in
'f Rijksmuseum
In
DIALOOG
Republiek" was voos
LEZERS SCHRIJVEN
Stemmen uit de Kerken
Even peultjes
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
ZATERDAG 26 JULI 1947
Nieuwe leiding trekt duizenden.
Slechts 5 der schatten
te zien.
(Van onze speciale
verslaggever)
Het Rijksmuseum leeft
Het is vol dagelijkse bedrijvig
heid, vol gegons van bezoekers
uit vele landen, die hier komen
genieten van het schoons, dat
er te zien is, maar ook vol
van de gedempte geluiden van
de arbeid dergenen, die al dit
schoons verzorgen, onderhou
den, herstellen, beschermen!
Er staat sinds enige jaren
een nieuwe directeur aan het
hoofd, n.l. jhr. D. C. Roëll,
vroeger directeur van het Ste
delijk Museum, een paar hon
derd meter verderop. De ken
ners van beide instellingen
hebben zich aanvankelijk ver
baasd over deze benoeming.
Er was altijd zulk een enorm
verschil tussen het ene muse
um en het andere.
Spoedig echter bleek, dat de
heer Röell niet van zins was
zich bij de enigszins duffe sfeer
van het Rijksmuseum aan te
passen, maar dat hij het gi
gantische voornemen had op
gevat deze instelling naar zijn
inzichten te moderniseren.
Daar wordt hij lelijk in ge
dwarsboomd doordat de inwen
dige verbouwing te elfder ure
op last van minister L. Neher
verboden is en omdat veel
kostbaarheden afwezig zijn en
nog altijd in schuilkelders zijn
ondergebracht, maar hier en
daar ziet men toch kleine ver
anderingen, die wijzen in de
nieuwe richting. Waar het licht
al te scherp was, wordt het nu
gezeefd door het kaasdoek,
dat in het Stedelijk Museum
al zo lang toegepast wordt;
waar de mozaïekvloer wat al
te bont was, is hij afgedekt
met materiaal, dat de aan
dacht niet afleidt. Zo is er
meer veranderd, maar nog lang
niet genoeg naar de zin van
de heer Röell!
NIEUW LEVEN.
Men wacht nu op betere tij
den, maar men zit niet stil.
Zo wordt er dank zij de cul
turele accoorden, die onze re
gering met het buitenland
heeft gesloten, intensiever ten
toongesteld. Het is begonnen
met het „Weerzien der Mees
ters", werk uit eigen bezit;
daarna volgde „Van van Eyck
tot Rubens", een keur van
Vlaamse kunst; toen kwamen
de Franse Wandtapijten, een
openbaring voor duizenden; en
nu, sinds kort, de Oostenrijkse
verzameling, een hoogtepunt
van Europese cultuur, die bij
na tweeduizend personen per
dag weet te boeien. En onder
tussen werkt men al aan de
Kerstexpositie en zelfs treft
men al voorbereidingen tot een
manifestatie ter gelegenheid
van het regerings-jubileum
van H. M. in 1948! De tentoon
stellingen zullen elkaar in snel
ler tempo blijven opvolgen.
MILLIARDEN AAN
KUNSTBEZIT.
Er werken hier 140 men
sen, vertelt de secretaris van
het museum.
Wat doen die allemaal
dan wel? wil ik weten.
Er is een wetenschappe
lijke staf van conservatoren,
wetenschappelijke assistenten
en assistenten, een technische
staf van restaurateurs, boek
binders, fotografen, stoffeer
ders, een smid, een loodgieter,
een timmerman, een admini
stratieve staf, een staf van
suppoosten en andere bewa
kers, een huishoudelijke dienst
met schoonmakers, tuinlieden,
koffiezetsters, stokers. Er is
5 cijfers
iets zeggen maar doen
dat? diene, dat de thans
voorbijgaan J
Over het brugleuninkje han
gen twee jochle's. Samen on
geveer 9 turven hoog.
„Tooh vind ik het niks",
zegt de een. dile een geruit
petje draagt en laat manhaf
tig een spuugbelletje langs z'n
kin in het water glijden.
„Nee" repliceert de ander,
,,'t is niks met al die atoom
bommen" en hij schudt mee
warig zijn wijze en blote
hoofd.
't Petje knikt.
,,'t Helpt immers toch
niks".
„Nee, want de anderen ma
ken ze ook".
Ze zwijgen als oude wijze
mannetjes die van het leven
verder niets meer te verwach
ten hebben. Eensgezind han
gen ze over de brugleuning en
proberen echte kringetjes in
het water te spugen, 't Lukt
niet erg en somber vatten ze
de draad van het gesprek
weer op. 't Kereltje met 't ge
ruite petje zucht, zwaar en
diep, als drukte heel die som
bere tijd op zijn schouders.
,,'k Vind d'er niks an.
Waarom vechten ze nou niet
met harpoenen". En als haal
de hij een jeugdherinnering op
volgt er:
„Toen vond ik het veel leu
ker". En manhaftig spuugt ie
weer.
RENARD.
geëxposeerde Oostenrijkse ver
zameling geschat wordt op een
waarde van 500 millioen gul
den. En dan ons eigen bezit
nog!
SLECHTS 5%
Hoe groot is dat?
Ruim 3500 schilderijen,
zeer vele beeldhouwwerken,
18.000 kunstnijverheids-voor
werpen, tuienduizenden boeken.
Er kan waarschijnlijk nooit
meer dan vijf procent tegelijk
getoond worden. De rest zit
in de depöts.
Hij laat ze mij zien, deze
uitgestrekte en ten dele onder
aardse opslagplaatsen met de
duizenden doeken, beelden,
meubelen, tapijten, costuums,
meubels, siervoorwerpen, gla
zen, serviezen, ringen, armban
den, ja wat al niet. Een verza
meling, die al 300 jaar bestaat
en nog steeds aangroeit en op
zulk een hoog peil staat, dat
de directie soms legaten wei
gert te aanvaarden!
Hier zit een man harnassen
te poeteen, ginds herstelt er
een een wandtapijt (een werk
van jaren soms!), elders wordt
een schidlderij verdoekt, weer
ergens anders worden foto's
vervaardigd. Overal is men
doende. In de zalen zijn niet
alleen de suppoosten bezig,
maar ook de rondleiders, die
in drie, vier talen toelichting
verstrekken.
En ergens wordt de laatste
hand gelegd aaneen café-
taria! Weldra zal men, over
drachtelijk gesproken, coca
cola aan Rembrandts voeten
kunnen drinken. Zou de „nacht
wacht", die weer in het dag
licht is getreden, er minder om
zijn?
V.
Naar Engeland....
Vier jaar lang, dfe ge
hele bezettingstijd door,
stond tegenover de Keer
sluis te Vlissingen een
A.N.W.B.-wegwjizer en
toen de bevrijding een
maal daar was, stond hij
er nóg. Krom, scheef,
roestig
Maar nog altijd wees
hjj de vreemdeling de
weg; naar Middelburg,
naar Vlissingen-stad en
-strand, naar Enge
land
Ja, alle bezetting ten
spijt, wees deze oude ge
trouwe ook in die don
kere jaren, naar het
land, waarvan we de
redding moesten ver
wachten: over de Keer
sluisbrug, de Prins Hen-
drikweg naar de boten,
die eertijds honderden
naar Engeland brachten.
Alleen de Führer heeft
de weg blijkbaar nooit
kunnen vinden, ook niet
over Vlissingen!
Nu, bijna drie jaar na
de bevrijding, is deze
oude paal eindelijk in
een nieuw kleed gesto
ken. Keurig geschilderd
staat hij er weer, recht
en fier ieder de weg wij
zend. Maar niet meer
naar Engeland
Vlissingen heeft dat
niet verdiend. En het
laat het er niet bij zit
ten, vertrouwende, dat
het toch ni«t lang meer
zal duren of de A.N.W.
B. zal althans die éne
arm opnieuw moeten la
ten schilderen. En dan
zal bg de Keersluisbrug
aan vreemdelingen weer
de weg naar Engeland
gewezen worden. Met de
„Zeeland"
WEINIG AANHANG IN BATAVIA.
Propagandabladen
zonder oplage.
Hoe gering de invloed der
Republiek in de stad Batavia
was, blijkt duidelijk uit de op-
lage-cjjfers der republikeinse
dagbladen. Batavia heeft meer
dan een millioen Indonesische
inwoners.
Gebleken is nu, dat de dag
bladen „Merdeka" en „Het
Nieuwsblad" onderscheidenlijk
in 3000 en 2000 exemplaren
verschenen. Van de weekbladen
had „Masjarakat" een oplage
van 3000 exemplaren, „The
Voice of Free Indonesia" 2500,
„Het Weekblad" 2000, „Ming-
goe Merdeka" 3000, „Sadar"
3000, „Soeara Boeroek" 2500
en „Pembangoenan" 2500. Dit
zijn de cijfers van 8 Juli. Zij
bewijzen, dat de belangstelling
voor de Republikeinse bladen
onder het millioehenvolk van
Java in feite gering is. De cij
fers, waarmee de uitgevers en
redacteuren plachten te scher
men, doen denken aan de me
thoden van het Duitse Propa-
gandaministerium.
CONTROLE.
De gearresteerde republikei
nen te Batavia zijn correct be
handeld. De militaire politie in
formeerde bjj het eerste ver
hoor naar de activiteit tijdens
de Japanse bezetting, waarna
de aangehoudenen met de ge
gevens werden doorgezonden
naar de Nefis voor contróle.
Reeds meer dan de helft der
arrestanten is weer vrij gela
ten wegens gebrek aan bewijs.
Achteraf blijkt, dat men in
Republikeinse kringen volko
men overbluft is door het mili
tair optreden, dat men niet
eerder dan tegen Dinsdag had
verwacht. Misschien is het
daaraan te danken, dat er hier
en daar interessante en voor
de Republiek nogal compromit
terende vondsten zijn gedaan.
Zo bijv. de brief in het kantoor
van de Republikeinse Voorlich
tingsdienst, die uitvoerige in
structies bevat voor infiltratie
eenheden. Aangeraden wordt
daarin een goede „pelopper"
(dit is een verbastering van
het Nederlandse woord „voor
loper") te benoemen om voor
de leider van de troep uit te
zenden. Helaas, zo meldde de
brief, moest de beloning per
eenheid verlaagd worden van
30.000 tot 18.000 roepiah in
verband met 's lands financiën.
WATER EN LICHT.
Radio Batavia deelde mede,
dat de electriciteitscentrale
„Kradjak" onbeschadigd in
handen van de Nederlanders
is gevallen. Gebrek aan water
beperkt echter de productie. In
Batavia is nog steeds stroom,
Nederlands kunstbezit
terug.
Acht Nederlandse oude
meesters ter waarde van
meer dan een millioen
dollar, zullen eerstdaags
naar Nederland terugke
ren, na acht jaar in De
troit te hebben vertoefd.
Zij werden geëxposeerd
op wereldtentoonstellin-
fen in New York en San
rancisco in 1939 en
konden toen voor het
uitbreken van de oorlog
niet meer vervoerd wor
den. De schilderijen zijn
eigendom van de indu
strieel H. E. ten Cate
maar op beperkte schaal, ge
lijk voorheen.
HET DOEL.
De opzet van de luitenant
gouverneur-generaal is ver
moedelijk, zo deelde men ons
in regeringskringen mede, het
bezette gebied belangrijk te
vergroten om daarna dé Repu
bliek in de gelegenheid te stel
len de situatie opnieuw te be
zien en haar houding te bepa
len. De toestand te Semarang
was bijvoorbeeld buitengewoon
hachelijk geworden door het
afsnijden van de toevoer van
voedsel.
ZUID-CELEBES
In uw blad van Woensdag
16 Juli j.l. komt een artikel
voor over een zuiveringsactie
op Zuid-Celebes. Ik heb daar
tot eind October '46 als ver
pleegster gewerkt en de eerste
aanvallen van de extremisten
medegemaakt. Over wat na
die tijd gebeurd is kan ik na
tuurlijk niet met zekerheid
oordelen, maar de geest van
vele militairen, officieren en
soldaten kennende, trek ik-uw
bericht ten zeerste in twijfel.
Wij hadden bewondering voor
de lankmoedigheid van onze
militairen, betoond bij boven
genoemde aanvallen.
N. Th. ELLERKAMP—
VAN SCHAIK.
Wijkverpleegster, Biervliet
De betrokken berichten wa
ren afkomstig uit het week
blad „Stem van Nederland"
en het dagblad „Het Parool".
Red. P. Z. Crt
Poederschurft zal krachtig
bestreden worden.
(Van onze speciale
verslaggever).
Spongospora subterranea
was de aanleiding tot een be
zoek van drie Braziliaanse
landbouwdeskundigen aan Ne
derland, met wie wij kort
voor hun terugkeer van Schip
hol naar Rio de Janeiro een
onderhoud hadden. Zij zijn
voldaan en met de beste in
drukken uit ons land huis
waarts gekeerd en* dat is voor
ons land heel wat waard.
Immers, de Latijnse naam,
waarmee de eerste zin van dit
artikel begint, betekent poe
derschurft, een aardappelziek
te, die onze gehele export van
pootaardappelen naar Brazilië
in gevaar dreigde te brengen.
Brazilië pleegt zeer veel aard
appelen te verbouwen, maar
kan zelf geen poters voort
brengen. Alle soorten degene
reren er binnen een paar jaar
tijds. Tijdens de oorlog, toen
de verbinding met Nederland
verbroken was, is het gehele
Braziliaanse aardappelareaal
door virus gedegenereerd. Nu
wordt het weer op peil ge
bracht door invoer van vers
pootgoed uit Canada, Dene
marken en Nederland. Ons
land levert het leeuwendeel.
Trouwens, de export-aardap
pelen van Denemarken zijn
uitsluitend Nederlandse varië
teiten.
In de laatste zendingen uit
Nederland nu zijn partijtjes
aangetroffen, besmet met poe
derschurft. Die ziekte is in
ons klimaat zeer ónschuldig,
maar in het veel warmere
Brazilië verwoestend. Zij zijrf
dan ook in zee geworpen. Het
betrof in totaal één procent
van het totaal. Op instigatie
van ir. H. Meyer, landbouw-
attaché aan ons gezantschap
in Brazilië, nu heeft de Ne
derlandse regering drie des
kundigen uitgenodigd het
vraagstüi* hier te lande te ko
men bespreken. Hetgeen is
gebeurd. Veertien dagen zijn
zij hier de gasten geweest
van het ministerie van land
bouw, visserij en voedselvoor
ziening.
Men is nu overeengekomen
om gezamenlijk de aardappel-
schurft krachtig te bestrijden
en het bezoek heeft dus een
nuttig resultaat gehad.
Voorlopig is onze aardappel-
export naar Brazilië weer
gered! Poederschurft zal geen
tweede coloradokever worden.
Vliegen over de Oceaan.
De American Overseas Air
lines deelt mede, dat in de
eerste zes maanden van dit
jaar 21.000 passagiers door de
ze maatschappij over de Atlan
tische Oceaan zün vervoerd,
hetgeen het dubbele is van het
aantal luchtreizigers, dat in
de eerste helft van 1946 werd
overgevlogen.
Amerikaanse luchtvaartdes-
kundügen zijn van mening, dat
tegen de zomer van het vol
gend jaar duizend personen da-
getiks over de Atlantische rou
te zullen worden vervoerd. Op
het ogenblik schat men dit
aantal op drie vier hon
derd.
Taxi vervoerde
methylalcohol.
Toen een politieagent Vrij
dagnacht op de Zwolseweg te
Deventer een taxi wilde aan
houden. gaf de chauffeuse
plotseling vol gas en reed
door.
De politie stelde na een
succesrijke achtervolging een
onderzoek in en bevond, dat
te de taxi vier grote melkbus
sen met de voor menselijk ge
bruik zeer gevaarlijke me
thyl-alcohol was vervoerd. De
ze was gestolen bij een ge
neesmiddelenfabriek te Olst.
De chauffeuse en twe* man
nen van wie één employé -van
de fabriek, zijn in arrest ge
steld.
H.K.H. Prinses Juliana reikt de Florence Night ingale-
medaille uit aan enkele verp leegsters. Met het uitte kapje
geheel rechts: Zuster L. Jobse uit Vlissingen.
De douane te Roosendaal
legjdJe dezer dagen beslag op 6
balen textiel, 500 pakjes shag.
duizenden sierbandjes voor si
garen alsmede op diverse stof
fen voor kledingstukken.
DE REIS VAN DR.
GRAVEMEYER.
Dr. K. H. E. Gravemeyer
is verleden week van zijn reis
naar Zuid Afrika terugge
keerd.
Zoals men weet ging dr.
Gravemeyer in opdracht der
Generale Synode der Ned.
Hervormde Kerk naar Zuid
Afrika om contact te leggen
met de verschillende Kerken
daar. Op verscheidene bijeen
komsten heeft hij gesproken
over de doorbraak in de Ned.
Hervormde Kerk, wat met
grote dankbaarheid door de
Kerkep in Zuid Afrika is ver
nomen.
Er zijn in dat land, even
als overal, veel problemen,
die na de oorlog nog zijn toe
genomen. Reeds voor de oor
log viel er hier een sterke
nationaal-socialistische ge
zindheid waar te nemen, die
ook haar invloed in de Ker
ken deed gevoelen. Dr. Gra
vemeyer heeft er de nadruk
op gelegd, wanneer hij sprak
voor de Kerken in Zuid Afri
ka, dat alle Kerken in Ne
derland, die tijdens de oorlog
in het I.K.O. verenigd waren,
het nationaal-socialisme ver
wierpen als in lijnrechte strijd
met het Evangelie van Jezus
Christus. De reactie op der
gelijke redevoeringen was
overal gunstig en dit geeft
hoop voor de toekomst
Dan is er het rassenvraag
stuk. Kleurlingen en blanken
gaan in Zuid Afrika nergens
samen, zelfs niet ln de kerk.
Ook hier hebben de Kerken
hun woord te spreken, wat
totnogtoe al te zeer verzuimd
is. De Assemblee van de
Wereldraad te Amsterdam in
1948 biedt hiervoor een goe
de gelegenheid en het is te
wensen dat Zuid Afrika hier
dan ook een goede vertegen
woordiging zal sturen. Met
betrekking tot de Zending
moeten eveneens weerstanden
overwonnen worden, daar in
vele gevallen de mening
heerst(e), dat met de Engel
se zendelingen het imperia
lisme komt.
CHRISTUS-BELIJ
DERS IN DE P.
d. A.
Dr. N. J.- Hommes, zet in
het Gereformeerd Weekblad
zijn vorige week begonnen
reeks over dit onderwerp
voort. Hjj waarschuwt tegen
het binnen halen van het
Trojaanse Paard, nu de mo
tie Voorburg op de Classicale
Vergaderingen der Ned. Herv.
Kerk in bespreking kwam en
ds. Ruitenberg in „De Her
vormde Kerk" zijn „manende
en kalmerende stem laat ho
ren". Met eerbiediging van
hetgeen een aantal predikan
ten in deze naar de drang
van hun christelijk geweten
hebben gedaan, wü dr. Hom
mes hiervoor toch niet capi
tuleren, „want het christeljjk
geweten mag hier niet beslis
send zjjn". Beslissend is, wat
het Woord Gods ons ate on
ze roeping aanwjjst en „om
dat de P. v. d. A. het Evan-
gelie doodzwjjgt, kan een
hristea la haar niet laven.
Jongensboeken.
„DE VOETBALRID
DERS VAN T.O.P."
EN „HET ZEEGAT
UIT."
„De voetbalridders van T.
O.P." door Jan A. J. Tem-
nink is een fris jongensboek.
De geschiedenis van jongens
die een voetbalclub oprichten.
Niets bijzonders natuurlijk,
maar iedere jongen zal dit
boek met plezier lezen, want
het is vlot en boeiend ge
schreven. Toch is niet dit in
de eerste plaats de grote ver
dienste van dit boek. Onze
na-oorlogse jeugd zal er wat
van opsteken en dat kan he
laas niet van ieder boek ge
zegd worden.
De schrnver gaat namelijk
van het standpunt uit, dat
men niet voor de school,
maar voor het leven leert.
De voetbalridders van T.O.P.
zijn vrolijke, sportieve en rid
derlijke Nederlandse jongens
en hun onderwijzer, mijnheer
Wevers, is een kindervriend
en idealist. En ook de schrij
ver moet dit zjjn, want zon
der eigens in een preektoon
te vervallen, geeft hjj aan de
jeugd een voorbeeld hoe ze
moet zijn. De firma Streng-
holt zorgde voor een keurige
uitgave. Wjj wensen dit boek
In handen van iedere jongen.
Het avonturen boek „Het
zeegat uit" door J. B. Baljé,
en uitgegeven bij de Boekerij
te Baarn, is een heel aardig
genre. Het vertelt de avon
turen van een Vlissingse jon
gen die gaat varen. De jeugd
van 1216 jaar zal ook on
getwijfeld dit boek met ple
zier lezen, maar het zal er
niet zoveel uit leren als uit
de „Voetbalridders". De
schrijver bijv. is niet over
zijn haat tegenover Duits
land heen kunnen komen,
de „slechte" figuur in dit
boek is een „Duitser", die
gekarakteriseerd wordt met
de woorden „een echte Duit
ser". Het komt ons voor, dat
deze mentaliteit niet de meest
geschikte is voor onze jeugd.
Bevan wil Mogerhuis zien
verdwij'nen.
Volgens de „Sunday Times"
heeft Bevan, de Engelse mi
nister van gezondheid, op een
picnic van mijnwerkers uit
Northumberland verklaard,
dat aan het bestaan van het
Hogerhuis een eind gemaakt
zal worden, indien het tegen
de wil van het volk durft in
te gaan. De minister geloofde,
dat dit ook de mening van de
regering is. Htf achtte het ge
vaar van machtsmisbruik door
het Hogerhuis in de komende
periode groot.
Strijd tegen corruptie.
De minister van oorlog
heeft van alle onder zijn mi
nisterie ressorterende auto
riteiten en diensten onvoor
waardelijke medewerking ge-
dat niet nakoming van de
plicht tot aangifte als een
ernstig ambtelijk verzuim
wordt aangerekend.
RADIOGRAFISCH
BESTUURD
MODELVLIEGTUIG.
Vermoedelijk zal omstreeks
23 Augustus op het vliegveld
Ypenburg een demonstratie
worden gegeven met een ra
diografisch bestuurd model
vliegtuig, ontworpen en ge
bouwd door de heer Valk te
Voorburg. Het is, voor zover
bekend, de eerste demonstra
tie van dit soort op het vas
teland van Europa.
doppen
Vlieger.
In Battle Mountain kreeg
de sportvlieger Frank Pace
ccn waarschuwing van een
politieagent, dat hij niet met
zijn vliegtuig voor de stad
mocht taxiën. Kort daarop
werd 'hij geverbaliseerd:
een geslaagde landing was
hij naar een café getaxied
om een biertje te drinken.
De Majoor.
In Milwaukee diende Rosa
line Wamser een eis tot echt
scheiding in tegen haar echt
genoot. Reden: de man wilde,
aat z'n vrouw voor hem sa
lueerde en hem aansprak met
„majoor" (hrj is majoor ge
weest bjj de burgerlijke lucht
verdediging)
Eerlijkheid.
Die Weltwoche vertelt:
Een Engelse verzekerings
maatschappij leverde een
nieuwe auto, aan een verze
kerde wiens auto was gesto
len. Kort daarop ontving do
cliënt 37 pond. Vroeg waar
om. Antwoord:Uw terug
gevonden gestolen auto heeft,
bü verkoop 37 pond meer op
geleverd dan de nieuwe heeft
gekost.
Verenigde Naties.
Op de tweede verjaardag
van de Verenigde Naties
schreef de New Yorker: De
kleine baas loopt nog niet
f:oed, maar het is verbluf-
end hoe goed hij al praat.
OOK HIER DEBAT INDONESIA-HOLLAND.
Gebed bloeit op de ruïnes.
Oslo Juli 1947. Het regent
licht over Noorwegen. Een
stad droomt omlaag in het wa
ter en steigert omhoog in de
heuvels. De nauwe straten Ja-
ten een luid leven door: bijna
Hollands. De oorlog bracht ook
hier zijn sporen. Het raateriëel
bestaan, beter dan ln Holland,
Is beslist niet goedkoper. De
geest, hoe ook geschonden,
schept verder en werpt zich
enthousiast op de vrede.
Hiervan leverde de eerste
Minister Halvard Lange in zijn
openingswoord van de Confe
rentie een prachtig getuigenis.
In de St. Olavsgate nr. 32
komt de wereld bijeen met
haar jeugd'. De zalén duizelen
van taal en kleur. In massa
verschenen Amerikanen, be
wegen zich charmant gekleed
en spontaan als altijd. Indiërs
in gebloemd en kostbare ge
waden, Scandinavische meis
jes in vele variaties, en Afri
kaanse drachten maken de stra
ten bont. Van alle einden doe
men de delegaties op, versprei
den zich en fLltreren elkaar
met de meegebrachte ernst en
humor. De ontvangst is onver
moeid hartelijk. Het logies,
particulier of in gebouwen,
wordt verrijkt door voortref
felijk voedsel. Duitserg nemen
voor het eerst sinds jaren re
presentatief deel aan een Con
ferentie van een dergelijk be
lang en een dergelijke omvang.
Het is jeugd, die onder bet
Nazi-bewind, doorging met 'n
eeuwige getuigenis in het ge
heim. De Russen zijn via hun
kerken in West-Europa ver
tegenwoordigd, niet recht
streeks uit Moskou. Ook Ka
tholieken zijn aanwezig, na
mens jeugdorganisaties uit
overwegend Katholieke landen;
slechts enkelen. Zrj allen nemen
nadrukkelijk notie van heden
en toekomst van iedereen en
praten urenlang, maar het ge
bed beslist. Zo zijn 70 landen
vertegenwoordigd, langs welke
wegen van verwarring de
vrucht van zes jaar oorlog
ook gekomen.
SYMBOLISCHE"
AANKOMST.
Tocht èn aankomst van de
Hollandse delegatie waren in
zekere zin hiervoor symbo
lisch. De reds verliep langs de
levenloosheid van een wereld,
die te de dood van de Duitse
steden weer een® dSagduldelijk
werd. Bentheim: een bord
„Wacht U voor kinderlijken
en houdt voedsel weg van de
ramen". Osnabrüclc: paden
door puin. Hamburg: gaten
gapend in de hemel en kinde
ren schooipnd om brood. En i
aan de grens van Sleeswijk.
mensen als hyena's ln de
nacht. Hongerigen? Zwarthan
delaars? In de schaduw van
deze waanzin gaat het licht
van de volle velden verloren t~
ook die boer. die voortploegt
over de eeuwige aarde, wordt
tot een bedelaar bij God. Deze
last en ia ze niet van allen
werd meegenomen naar Os
lo.
HOLLAND INDONESIA.
En bij aankomst kwam het
bericht binnen, dat men ook In
Indonesia de zaak niet langer
met woorden af kon en naar
de wapens heeft gegrepen. De
ze slag kwam aan op een
plaats. de enige waar
het gesprek IndonesiaHol
land nog voortgang vindt en
stelde een ieder van beide de
legaties, hoe men verder ook
over deze dingen denken mag,
voor de verschrikking, dat hier
vertegenwoordigers van twee
volken elkaar vonden in
Christus, terwijl deze zelfde
volken op een ander gebied
elkaar te lijf gaan.
Op zulk een moment Is hej;
goed, dat de wereldjengd bij
de bljjde en diep-ernstlge
opening van haar gesprek, ge-
start is met het: „A tol la
glolre", waarin de onsterfelijke
kreet: „Non je ne czalns
rien".
In Oslo blijft het gebed
bloeien over de ruïnes van de
ze wereld en de troebelheid
van de kerk beheersen. Of met
de beginwoorden van Dr. W.
A. Visser 't Hooft, de eerste
en Nederlandse spreker: „Wij
adverteren niet met ons
Christendom, wij weten allen
alleen, dat God de teugels
houdt".
G. TH. ROTHUYZEN.
Twee Britse kruisers en 4 torpedojagers hebben het il
legale Joodse immigranten schip „Exodua" op^jlw aï-<•
na heftige tegenstand. Er waren 43W man vo*
Palestina aan boord.