t Aardappel-export naar Brazilië was in gevaar Wereldconferentie Christelijke jeugd Een cafetaria in 'f Rijksmuseum In DIALOOG Republiek" was voos LEZERS SCHRIJVEN Stemmen uit de Kerken Even peultjes TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT ZATERDAG 26 JULI 1947 Nieuwe leiding trekt duizenden. Slechts 5 der schatten te zien. (Van onze speciale verslaggever) Het Rijksmuseum leeft Het is vol dagelijkse bedrijvig heid, vol gegons van bezoekers uit vele landen, die hier komen genieten van het schoons, dat er te zien is, maar ook vol van de gedempte geluiden van de arbeid dergenen, die al dit schoons verzorgen, onderhou den, herstellen, beschermen! Er staat sinds enige jaren een nieuwe directeur aan het hoofd, n.l. jhr. D. C. Roëll, vroeger directeur van het Ste delijk Museum, een paar hon derd meter verderop. De ken ners van beide instellingen hebben zich aanvankelijk ver baasd over deze benoeming. Er was altijd zulk een enorm verschil tussen het ene muse um en het andere. Spoedig echter bleek, dat de heer Röell niet van zins was zich bij de enigszins duffe sfeer van het Rijksmuseum aan te passen, maar dat hij het gi gantische voornemen had op gevat deze instelling naar zijn inzichten te moderniseren. Daar wordt hij lelijk in ge dwarsboomd doordat de inwen dige verbouwing te elfder ure op last van minister L. Neher verboden is en omdat veel kostbaarheden afwezig zijn en nog altijd in schuilkelders zijn ondergebracht, maar hier en daar ziet men toch kleine ver anderingen, die wijzen in de nieuwe richting. Waar het licht al te scherp was, wordt het nu gezeefd door het kaasdoek, dat in het Stedelijk Museum al zo lang toegepast wordt; waar de mozaïekvloer wat al te bont was, is hij afgedekt met materiaal, dat de aan dacht niet afleidt. Zo is er meer veranderd, maar nog lang niet genoeg naar de zin van de heer Röell! NIEUW LEVEN. Men wacht nu op betere tij den, maar men zit niet stil. Zo wordt er dank zij de cul turele accoorden, die onze re gering met het buitenland heeft gesloten, intensiever ten toongesteld. Het is begonnen met het „Weerzien der Mees ters", werk uit eigen bezit; daarna volgde „Van van Eyck tot Rubens", een keur van Vlaamse kunst; toen kwamen de Franse Wandtapijten, een openbaring voor duizenden; en nu, sinds kort, de Oostenrijkse verzameling, een hoogtepunt van Europese cultuur, die bij na tweeduizend personen per dag weet te boeien. En onder tussen werkt men al aan de Kerstexpositie en zelfs treft men al voorbereidingen tot een manifestatie ter gelegenheid van het regerings-jubileum van H. M. in 1948! De tentoon stellingen zullen elkaar in snel ler tempo blijven opvolgen. MILLIARDEN AAN KUNSTBEZIT. Er werken hier 140 men sen, vertelt de secretaris van het museum. Wat doen die allemaal dan wel? wil ik weten. Er is een wetenschappe lijke staf van conservatoren, wetenschappelijke assistenten en assistenten, een technische staf van restaurateurs, boek binders, fotografen, stoffeer ders, een smid, een loodgieter, een timmerman, een admini stratieve staf, een staf van suppoosten en andere bewa kers, een huishoudelijke dienst met schoonmakers, tuinlieden, koffiezetsters, stokers. Er is 5 cijfers iets zeggen maar doen dat? diene, dat de thans voorbijgaan J Over het brugleuninkje han gen twee jochle's. Samen on geveer 9 turven hoog. „Tooh vind ik het niks", zegt de een. dile een geruit petje draagt en laat manhaf tig een spuugbelletje langs z'n kin in het water glijden. „Nee" repliceert de ander, ,,'t is niks met al die atoom bommen" en hij schudt mee warig zijn wijze en blote hoofd. 't Petje knikt. ,,'t Helpt immers toch niks". „Nee, want de anderen ma ken ze ook". Ze zwijgen als oude wijze mannetjes die van het leven verder niets meer te verwach ten hebben. Eensgezind han gen ze over de brugleuning en proberen echte kringetjes in het water te spugen, 't Lukt niet erg en somber vatten ze de draad van het gesprek weer op. 't Kereltje met 't ge ruite petje zucht, zwaar en diep, als drukte heel die som bere tijd op zijn schouders. ,,'k Vind d'er niks an. Waarom vechten ze nou niet met harpoenen". En als haal de hij een jeugdherinnering op volgt er: „Toen vond ik het veel leu ker". En manhaftig spuugt ie weer. RENARD. geëxposeerde Oostenrijkse ver zameling geschat wordt op een waarde van 500 millioen gul den. En dan ons eigen bezit nog! SLECHTS 5% Hoe groot is dat? Ruim 3500 schilderijen, zeer vele beeldhouwwerken, 18.000 kunstnijverheids-voor werpen, tuienduizenden boeken. Er kan waarschijnlijk nooit meer dan vijf procent tegelijk getoond worden. De rest zit in de depöts. Hij laat ze mij zien, deze uitgestrekte en ten dele onder aardse opslagplaatsen met de duizenden doeken, beelden, meubelen, tapijten, costuums, meubels, siervoorwerpen, gla zen, serviezen, ringen, armban den, ja wat al niet. Een verza meling, die al 300 jaar bestaat en nog steeds aangroeit en op zulk een hoog peil staat, dat de directie soms legaten wei gert te aanvaarden! Hier zit een man harnassen te poeteen, ginds herstelt er een een wandtapijt (een werk van jaren soms!), elders wordt een schidlderij verdoekt, weer ergens anders worden foto's vervaardigd. Overal is men doende. In de zalen zijn niet alleen de suppoosten bezig, maar ook de rondleiders, die in drie, vier talen toelichting verstrekken. En ergens wordt de laatste hand gelegd aaneen café- taria! Weldra zal men, over drachtelijk gesproken, coca cola aan Rembrandts voeten kunnen drinken. Zou de „nacht wacht", die weer in het dag licht is getreden, er minder om zijn? V. Naar Engeland.... Vier jaar lang, dfe ge hele bezettingstijd door, stond tegenover de Keer sluis te Vlissingen een A.N.W.B.-wegwjizer en toen de bevrijding een maal daar was, stond hij er nóg. Krom, scheef, roestig Maar nog altijd wees hjj de vreemdeling de weg; naar Middelburg, naar Vlissingen-stad en -strand, naar Enge land Ja, alle bezetting ten spijt, wees deze oude ge trouwe ook in die don kere jaren, naar het land, waarvan we de redding moesten ver wachten: over de Keer sluisbrug, de Prins Hen- drikweg naar de boten, die eertijds honderden naar Engeland brachten. Alleen de Führer heeft de weg blijkbaar nooit kunnen vinden, ook niet over Vlissingen! Nu, bijna drie jaar na de bevrijding, is deze oude paal eindelijk in een nieuw kleed gesto ken. Keurig geschilderd staat hij er weer, recht en fier ieder de weg wij zend. Maar niet meer naar Engeland Vlissingen heeft dat niet verdiend. En het laat het er niet bij zit ten, vertrouwende, dat het toch ni«t lang meer zal duren of de A.N.W. B. zal althans die éne arm opnieuw moeten la ten schilderen. En dan zal bg de Keersluisbrug aan vreemdelingen weer de weg naar Engeland gewezen worden. Met de „Zeeland" WEINIG AANHANG IN BATAVIA. Propagandabladen zonder oplage. Hoe gering de invloed der Republiek in de stad Batavia was, blijkt duidelijk uit de op- lage-cjjfers der republikeinse dagbladen. Batavia heeft meer dan een millioen Indonesische inwoners. Gebleken is nu, dat de dag bladen „Merdeka" en „Het Nieuwsblad" onderscheidenlijk in 3000 en 2000 exemplaren verschenen. Van de weekbladen had „Masjarakat" een oplage van 3000 exemplaren, „The Voice of Free Indonesia" 2500, „Het Weekblad" 2000, „Ming- goe Merdeka" 3000, „Sadar" 3000, „Soeara Boeroek" 2500 en „Pembangoenan" 2500. Dit zijn de cijfers van 8 Juli. Zij bewijzen, dat de belangstelling voor de Republikeinse bladen onder het millioehenvolk van Java in feite gering is. De cij fers, waarmee de uitgevers en redacteuren plachten te scher men, doen denken aan de me thoden van het Duitse Propa- gandaministerium. CONTROLE. De gearresteerde republikei nen te Batavia zijn correct be handeld. De militaire politie in formeerde bjj het eerste ver hoor naar de activiteit tijdens de Japanse bezetting, waarna de aangehoudenen met de ge gevens werden doorgezonden naar de Nefis voor contróle. Reeds meer dan de helft der arrestanten is weer vrij gela ten wegens gebrek aan bewijs. Achteraf blijkt, dat men in Republikeinse kringen volko men overbluft is door het mili tair optreden, dat men niet eerder dan tegen Dinsdag had verwacht. Misschien is het daaraan te danken, dat er hier en daar interessante en voor de Republiek nogal compromit terende vondsten zijn gedaan. Zo bijv. de brief in het kantoor van de Republikeinse Voorlich tingsdienst, die uitvoerige in structies bevat voor infiltratie eenheden. Aangeraden wordt daarin een goede „pelopper" (dit is een verbastering van het Nederlandse woord „voor loper") te benoemen om voor de leider van de troep uit te zenden. Helaas, zo meldde de brief, moest de beloning per eenheid verlaagd worden van 30.000 tot 18.000 roepiah in verband met 's lands financiën. WATER EN LICHT. Radio Batavia deelde mede, dat de electriciteitscentrale „Kradjak" onbeschadigd in handen van de Nederlanders is gevallen. Gebrek aan water beperkt echter de productie. In Batavia is nog steeds stroom, Nederlands kunstbezit terug. Acht Nederlandse oude meesters ter waarde van meer dan een millioen dollar, zullen eerstdaags naar Nederland terugke ren, na acht jaar in De troit te hebben vertoefd. Zij werden geëxposeerd op wereldtentoonstellin- fen in New York en San rancisco in 1939 en konden toen voor het uitbreken van de oorlog niet meer vervoerd wor den. De schilderijen zijn eigendom van de indu strieel H. E. ten Cate maar op beperkte schaal, ge lijk voorheen. HET DOEL. De opzet van de luitenant gouverneur-generaal is ver moedelijk, zo deelde men ons in regeringskringen mede, het bezette gebied belangrijk te vergroten om daarna dé Repu bliek in de gelegenheid te stel len de situatie opnieuw te be zien en haar houding te bepa len. De toestand te Semarang was bijvoorbeeld buitengewoon hachelijk geworden door het afsnijden van de toevoer van voedsel. ZUID-CELEBES In uw blad van Woensdag 16 Juli j.l. komt een artikel voor over een zuiveringsactie op Zuid-Celebes. Ik heb daar tot eind October '46 als ver pleegster gewerkt en de eerste aanvallen van de extremisten medegemaakt. Over wat na die tijd gebeurd is kan ik na tuurlijk niet met zekerheid oordelen, maar de geest van vele militairen, officieren en soldaten kennende, trek ik-uw bericht ten zeerste in twijfel. Wij hadden bewondering voor de lankmoedigheid van onze militairen, betoond bij boven genoemde aanvallen. N. Th. ELLERKAMP— VAN SCHAIK. Wijkverpleegster, Biervliet De betrokken berichten wa ren afkomstig uit het week blad „Stem van Nederland" en het dagblad „Het Parool". Red. P. Z. Crt Poederschurft zal krachtig bestreden worden. (Van onze speciale verslaggever). Spongospora subterranea was de aanleiding tot een be zoek van drie Braziliaanse landbouwdeskundigen aan Ne derland, met wie wij kort voor hun terugkeer van Schip hol naar Rio de Janeiro een onderhoud hadden. Zij zijn voldaan en met de beste in drukken uit ons land huis waarts gekeerd en* dat is voor ons land heel wat waard. Immers, de Latijnse naam, waarmee de eerste zin van dit artikel begint, betekent poe derschurft, een aardappelziek te, die onze gehele export van pootaardappelen naar Brazilië in gevaar dreigde te brengen. Brazilië pleegt zeer veel aard appelen te verbouwen, maar kan zelf geen poters voort brengen. Alle soorten degene reren er binnen een paar jaar tijds. Tijdens de oorlog, toen de verbinding met Nederland verbroken was, is het gehele Braziliaanse aardappelareaal door virus gedegenereerd. Nu wordt het weer op peil ge bracht door invoer van vers pootgoed uit Canada, Dene marken en Nederland. Ons land levert het leeuwendeel. Trouwens, de export-aardap pelen van Denemarken zijn uitsluitend Nederlandse varië teiten. In de laatste zendingen uit Nederland nu zijn partijtjes aangetroffen, besmet met poe derschurft. Die ziekte is in ons klimaat zeer ónschuldig, maar in het veel warmere Brazilië verwoestend. Zij zijrf dan ook in zee geworpen. Het betrof in totaal één procent van het totaal. Op instigatie van ir. H. Meyer, landbouw- attaché aan ons gezantschap in Brazilië, nu heeft de Ne derlandse regering drie des kundigen uitgenodigd het vraagstüi* hier te lande te ko men bespreken. Hetgeen is gebeurd. Veertien dagen zijn zij hier de gasten geweest van het ministerie van land bouw, visserij en voedselvoor ziening. Men is nu overeengekomen om gezamenlijk de aardappel- schurft krachtig te bestrijden en het bezoek heeft dus een nuttig resultaat gehad. Voorlopig is onze aardappel- export naar Brazilië weer gered! Poederschurft zal geen tweede coloradokever worden. Vliegen over de Oceaan. De American Overseas Air lines deelt mede, dat in de eerste zes maanden van dit jaar 21.000 passagiers door de ze maatschappij over de Atlan tische Oceaan zün vervoerd, hetgeen het dubbele is van het aantal luchtreizigers, dat in de eerste helft van 1946 werd overgevlogen. Amerikaanse luchtvaartdes- kundügen zijn van mening, dat tegen de zomer van het vol gend jaar duizend personen da- getiks over de Atlantische rou te zullen worden vervoerd. Op het ogenblik schat men dit aantal op drie vier hon derd. Taxi vervoerde methylalcohol. Toen een politieagent Vrij dagnacht op de Zwolseweg te Deventer een taxi wilde aan houden. gaf de chauffeuse plotseling vol gas en reed door. De politie stelde na een succesrijke achtervolging een onderzoek in en bevond, dat te de taxi vier grote melkbus sen met de voor menselijk ge bruik zeer gevaarlijke me thyl-alcohol was vervoerd. De ze was gestolen bij een ge neesmiddelenfabriek te Olst. De chauffeuse en twe* man nen van wie één employé -van de fabriek, zijn in arrest ge steld. H.K.H. Prinses Juliana reikt de Florence Night ingale- medaille uit aan enkele verp leegsters. Met het uitte kapje geheel rechts: Zuster L. Jobse uit Vlissingen. De douane te Roosendaal legjdJe dezer dagen beslag op 6 balen textiel, 500 pakjes shag. duizenden sierbandjes voor si garen alsmede op diverse stof fen voor kledingstukken. DE REIS VAN DR. GRAVEMEYER. Dr. K. H. E. Gravemeyer is verleden week van zijn reis naar Zuid Afrika terugge keerd. Zoals men weet ging dr. Gravemeyer in opdracht der Generale Synode der Ned. Hervormde Kerk naar Zuid Afrika om contact te leggen met de verschillende Kerken daar. Op verscheidene bijeen komsten heeft hij gesproken over de doorbraak in de Ned. Hervormde Kerk, wat met grote dankbaarheid door de Kerkep in Zuid Afrika is ver nomen. Er zijn in dat land, even als overal, veel problemen, die na de oorlog nog zijn toe genomen. Reeds voor de oor log viel er hier een sterke nationaal-socialistische ge zindheid waar te nemen, die ook haar invloed in de Ker ken deed gevoelen. Dr. Gra vemeyer heeft er de nadruk op gelegd, wanneer hij sprak voor de Kerken in Zuid Afri ka, dat alle Kerken in Ne derland, die tijdens de oorlog in het I.K.O. verenigd waren, het nationaal-socialisme ver wierpen als in lijnrechte strijd met het Evangelie van Jezus Christus. De reactie op der gelijke redevoeringen was overal gunstig en dit geeft hoop voor de toekomst Dan is er het rassenvraag stuk. Kleurlingen en blanken gaan in Zuid Afrika nergens samen, zelfs niet ln de kerk. Ook hier hebben de Kerken hun woord te spreken, wat totnogtoe al te zeer verzuimd is. De Assemblee van de Wereldraad te Amsterdam in 1948 biedt hiervoor een goe de gelegenheid en het is te wensen dat Zuid Afrika hier dan ook een goede vertegen woordiging zal sturen. Met betrekking tot de Zending moeten eveneens weerstanden overwonnen worden, daar in vele gevallen de mening heerst(e), dat met de Engel se zendelingen het imperia lisme komt. CHRISTUS-BELIJ DERS IN DE P. d. A. Dr. N. J.- Hommes, zet in het Gereformeerd Weekblad zijn vorige week begonnen reeks over dit onderwerp voort. Hjj waarschuwt tegen het binnen halen van het Trojaanse Paard, nu de mo tie Voorburg op de Classicale Vergaderingen der Ned. Herv. Kerk in bespreking kwam en ds. Ruitenberg in „De Her vormde Kerk" zijn „manende en kalmerende stem laat ho ren". Met eerbiediging van hetgeen een aantal predikan ten in deze naar de drang van hun christelijk geweten hebben gedaan, wü dr. Hom mes hiervoor toch niet capi tuleren, „want het christeljjk geweten mag hier niet beslis send zjjn". Beslissend is, wat het Woord Gods ons ate on ze roeping aanwjjst en „om dat de P. v. d. A. het Evan- gelie doodzwjjgt, kan een hristea la haar niet laven. Jongensboeken. „DE VOETBALRID DERS VAN T.O.P." EN „HET ZEEGAT UIT." „De voetbalridders van T. O.P." door Jan A. J. Tem- nink is een fris jongensboek. De geschiedenis van jongens die een voetbalclub oprichten. Niets bijzonders natuurlijk, maar iedere jongen zal dit boek met plezier lezen, want het is vlot en boeiend ge schreven. Toch is niet dit in de eerste plaats de grote ver dienste van dit boek. Onze na-oorlogse jeugd zal er wat van opsteken en dat kan he laas niet van ieder boek ge zegd worden. De schrnver gaat namelijk van het standpunt uit, dat men niet voor de school, maar voor het leven leert. De voetbalridders van T.O.P. zijn vrolijke, sportieve en rid derlijke Nederlandse jongens en hun onderwijzer, mijnheer Wevers, is een kindervriend en idealist. En ook de schrij ver moet dit zjjn, want zon der eigens in een preektoon te vervallen, geeft hjj aan de jeugd een voorbeeld hoe ze moet zijn. De firma Streng- holt zorgde voor een keurige uitgave. Wjj wensen dit boek In handen van iedere jongen. Het avonturen boek „Het zeegat uit" door J. B. Baljé, en uitgegeven bij de Boekerij te Baarn, is een heel aardig genre. Het vertelt de avon turen van een Vlissingse jon gen die gaat varen. De jeugd van 1216 jaar zal ook on getwijfeld dit boek met ple zier lezen, maar het zal er niet zoveel uit leren als uit de „Voetbalridders". De schrijver bijv. is niet over zijn haat tegenover Duits land heen kunnen komen, de „slechte" figuur in dit boek is een „Duitser", die gekarakteriseerd wordt met de woorden „een echte Duit ser". Het komt ons voor, dat deze mentaliteit niet de meest geschikte is voor onze jeugd. Bevan wil Mogerhuis zien verdwij'nen. Volgens de „Sunday Times" heeft Bevan, de Engelse mi nister van gezondheid, op een picnic van mijnwerkers uit Northumberland verklaard, dat aan het bestaan van het Hogerhuis een eind gemaakt zal worden, indien het tegen de wil van het volk durft in te gaan. De minister geloofde, dat dit ook de mening van de regering is. Htf achtte het ge vaar van machtsmisbruik door het Hogerhuis in de komende periode groot. Strijd tegen corruptie. De minister van oorlog heeft van alle onder zijn mi nisterie ressorterende auto riteiten en diensten onvoor waardelijke medewerking ge- dat niet nakoming van de plicht tot aangifte als een ernstig ambtelijk verzuim wordt aangerekend. RADIOGRAFISCH BESTUURD MODELVLIEGTUIG. Vermoedelijk zal omstreeks 23 Augustus op het vliegveld Ypenburg een demonstratie worden gegeven met een ra diografisch bestuurd model vliegtuig, ontworpen en ge bouwd door de heer Valk te Voorburg. Het is, voor zover bekend, de eerste demonstra tie van dit soort op het vas teland van Europa. doppen Vlieger. In Battle Mountain kreeg de sportvlieger Frank Pace ccn waarschuwing van een politieagent, dat hij niet met zijn vliegtuig voor de stad mocht taxiën. Kort daarop werd 'hij geverbaliseerd: een geslaagde landing was hij naar een café getaxied om een biertje te drinken. De Majoor. In Milwaukee diende Rosa line Wamser een eis tot echt scheiding in tegen haar echt genoot. Reden: de man wilde, aat z'n vrouw voor hem sa lueerde en hem aansprak met „majoor" (hrj is majoor ge weest bjj de burgerlijke lucht verdediging) Eerlijkheid. Die Weltwoche vertelt: Een Engelse verzekerings maatschappij leverde een nieuwe auto, aan een verze kerde wiens auto was gesto len. Kort daarop ontving do cliënt 37 pond. Vroeg waar om. Antwoord:Uw terug gevonden gestolen auto heeft, bü verkoop 37 pond meer op geleverd dan de nieuwe heeft gekost. Verenigde Naties. Op de tweede verjaardag van de Verenigde Naties schreef de New Yorker: De kleine baas loopt nog niet f:oed, maar het is verbluf- end hoe goed hij al praat. OOK HIER DEBAT INDONESIA-HOLLAND. Gebed bloeit op de ruïnes. Oslo Juli 1947. Het regent licht over Noorwegen. Een stad droomt omlaag in het wa ter en steigert omhoog in de heuvels. De nauwe straten Ja- ten een luid leven door: bijna Hollands. De oorlog bracht ook hier zijn sporen. Het raateriëel bestaan, beter dan ln Holland, Is beslist niet goedkoper. De geest, hoe ook geschonden, schept verder en werpt zich enthousiast op de vrede. Hiervan leverde de eerste Minister Halvard Lange in zijn openingswoord van de Confe rentie een prachtig getuigenis. In de St. Olavsgate nr. 32 komt de wereld bijeen met haar jeugd'. De zalén duizelen van taal en kleur. In massa verschenen Amerikanen, be wegen zich charmant gekleed en spontaan als altijd. Indiërs in gebloemd en kostbare ge waden, Scandinavische meis jes in vele variaties, en Afri kaanse drachten maken de stra ten bont. Van alle einden doe men de delegaties op, versprei den zich en fLltreren elkaar met de meegebrachte ernst en humor. De ontvangst is onver moeid hartelijk. Het logies, particulier of in gebouwen, wordt verrijkt door voortref felijk voedsel. Duitserg nemen voor het eerst sinds jaren re presentatief deel aan een Con ferentie van een dergelijk be lang en een dergelijke omvang. Het is jeugd, die onder bet Nazi-bewind, doorging met 'n eeuwige getuigenis in het ge heim. De Russen zijn via hun kerken in West-Europa ver tegenwoordigd, niet recht streeks uit Moskou. Ook Ka tholieken zijn aanwezig, na mens jeugdorganisaties uit overwegend Katholieke landen; slechts enkelen. Zrj allen nemen nadrukkelijk notie van heden en toekomst van iedereen en praten urenlang, maar het ge bed beslist. Zo zijn 70 landen vertegenwoordigd, langs welke wegen van verwarring de vrucht van zes jaar oorlog ook gekomen. SYMBOLISCHE" AANKOMST. Tocht èn aankomst van de Hollandse delegatie waren in zekere zin hiervoor symbo lisch. De reds verliep langs de levenloosheid van een wereld, die te de dood van de Duitse steden weer een® dSagduldelijk werd. Bentheim: een bord „Wacht U voor kinderlijken en houdt voedsel weg van de ramen". Osnabrüclc: paden door puin. Hamburg: gaten gapend in de hemel en kinde ren schooipnd om brood. En i aan de grens van Sleeswijk. mensen als hyena's ln de nacht. Hongerigen? Zwarthan delaars? In de schaduw van deze waanzin gaat het licht van de volle velden verloren t~ ook die boer. die voortploegt over de eeuwige aarde, wordt tot een bedelaar bij God. Deze last en ia ze niet van allen werd meegenomen naar Os lo. HOLLAND INDONESIA. En bij aankomst kwam het bericht binnen, dat men ook In Indonesia de zaak niet langer met woorden af kon en naar de wapens heeft gegrepen. De ze slag kwam aan op een plaats. de enige waar het gesprek IndonesiaHol land nog voortgang vindt en stelde een ieder van beide de legaties, hoe men verder ook over deze dingen denken mag, voor de verschrikking, dat hier vertegenwoordigers van twee volken elkaar vonden in Christus, terwijl deze zelfde volken op een ander gebied elkaar te lijf gaan. Op zulk een moment Is hej; goed, dat de wereldjengd bij de bljjde en diep-ernstlge opening van haar gesprek, ge- start is met het: „A tol la glolre", waarin de onsterfelijke kreet: „Non je ne czalns rien". In Oslo blijft het gebed bloeien over de ruïnes van de ze wereld en de troebelheid van de kerk beheersen. Of met de beginwoorden van Dr. W. A. Visser 't Hooft, de eerste en Nederlandse spreker: „Wij adverteren niet met ons Christendom, wij weten allen alleen, dat God de teugels houdt". G. TH. ROTHUYZEN. Twee Britse kruisers en 4 torpedojagers hebben het il legale Joodse immigranten schip „Exodua" op^jlw aï-<• na heftige tegenstand. Er waren 43W man vo* Palestina aan boord.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 17