Het schaakpeil in Zeeland Jn»t Amerika's Oogst LEZERS SCHRIJVEN Een Zeeuws legaat KALKOEN De telefoonjuffrouw rWEEDE BLAD oCHE COURANT Zaterdag 7 Juut 1947 Aardappelen worden verbrand. Overproductie. (Van een U.P.-corres- pondent). De oogsttijd in de Ver. Sta ten nadert en daarmede weer het probleem van de prijzen der landbouwproducten. De eerste crisis is reeds aangebro ken op de aardappel markt. Terwijl in de staat Alabama de aardappelen in grote hoe veelheden woiden verbrand, moeten de Amerikaanse huis vrouwen in het Oosten van het land hoge prijzen betalen voor Canadese aardappelen. Een he vige opwinding is ontstaan door de berichten over het ver nietigen op grote schaal van tonnen aardappelen te Alaba ma en over foto's van grote aardappelhopen die voor de verbranding gereed liggen, in een tyd dat er in andere stre ken en landen schaarste heerst en hoge pryzen betaald moe ten worden. De oorzaak van dit alles is het uit de oorlog stammende program der regering om een grote productie van alle soor ten levensmiddelen te stimule ren, een program dat nog tot einde 1948 van kracht blijft. Door regeringsaankopen in ge val van grote aanvoer worden de prijzen voor de boeren op peil gehouden, De Amerikaanse boeren vormen op het ogenblik dan ook waarschijnlijk de voor deligst producerende groep in de Ver. Staten. DE UITLEG. Het departement van land bouw geeft zijn uitleg aan het verschijnsel: de aardappeloogst in Alabama neigde een over voering van de markt te ver oorzaken. De regering ging daarom tot aankoop van twee de soort aardappelen over. Maar zij wist niet wat met de ze aardappelen te beginnen. De boeren in de Zuidelijke staten willen deze niet als veevoer Sumatra verdeeld in provincies. Volgens een vertraagd An- tara-telegram uit Fort de Koek is tijdens de zitting van de Sumatraanse raad van afgevaardigden op 21 Mei 't voorstel tot verdeling van Su matra in provincies met 34 tegen 30 stemmen aangeno men. De verdeling werd in het bijzonder voorgestaan door de afgevaardigden van de districten Tapanoeli en Palembang, terwijl West-Su- matra de voorkeur gaf aan handhaving van het eenheids- bestuur voor geheel Sumatra. Het papier voor de dagbladen. De vakgroep bedrijfsrecla me heeft telegrammen ver zonden aan de minister-presi dent, minister Gielen en mi nister Huysmans van de vol gende inhoud: „Aangekondigde verlaging papiertoewijzing heeft onrust veroorzaakt in Nederlandse advertentiewereld-stop-be schikbare advertentieruimte dagbladen verkeert door voor genomen maatregel in ernstig gevaar-stop-Nederlands be- drijfsleven heeft voor haar wederopbouw dringend be hoefte aan toch reeds be perkte advertentieruimte stop-wij verzoeken daarom voorgenomen maatregel niet uit te voeren-stop." hebben, daar de weiden in ue- ze tijd van het jaar genoeg voer opleveren. De aardappelen kunnen in Alabama door het ontbreken van de nodige fa brieken niet verwerkt of ge conserveerd worden. Zy kun nen evenmin naar daartoe ge schikte fabrieken in het Noor den worden overgebracht, om dat de vrachtprijzen te hoog zijn. Ook voor de uitvoer zijn ze niet geschikt, omdat zij te veel aan bederf onderhevig zijn. Het vorig jaar kocht de Amerikaanse regering meer dan 90 millioen schepel aard appelen op voor 80 millioen dollar, 22 millioen schepel wer den verbrand, 30 millioen ver kocht met verlies, aan de al coholindustrie, 10% millioen werd tot stijfsel verwerkt. 11 millioen voor veevoer gebruikt en 3 millioen ging naar de scholen voor vrije middagma len. ergernis. Hetzelfde probleem doet zich thans opnieuw voor. De- fede rale regering koopt in Alaba ma aardappelen op tegen een prijs van 2.70 per schepel. De aardappelen gaan op het ogenblik rechtstreeks naar de brandstapel. Maar een andere mogelijkheid is er niet, hoewel de gróte steden in het dicht bevolkte Oosten lang niet over vloedig in de aardappelen zit ten. Het is begrijpelijk, dat een en ander een bron van veel ergernis is in Amerika. Noodlottige duik. Bij het maken van een duiksprong in het zwembad „Het Bakse Ven" te Tilburg kwam de student J. H. uit Nijmegen, wonende te Til burg, met het hoofd op de bodem terecht. Tengevolge daarvan liep hij een halswer- velfract-'.ur op, waaraan hij later is overleden. MIJ. „NEDERLAND". In het verslag van de N.V. Stoomvaart Mij. „Nederland" over de jaren 19401946 deelt de directie mede, dat het be drijf in 1946 allengs tot meer normale toestanden is terug gekeerd. Zo kon de Mij. „Nederland" haar plaats in de Java-Pacific lijnen hernemen, daarin gehol- oen dóór een vrij levendig aan bod van lading van de West kust van Amerika, speciaal naar de Philippijnen en Zuid- Afrika. Het goederenverkeer van Eurooa en Noord-Ameri- ka naar Ned.-Indië werd ook gaandeweg van betekenis. Over de jaren 1940 t.m. 1945 wordt een totaal dividend van 30 uitgekeerd. Van het resultaat over 1946 blijft een bedrag over, waaruit een dividend van 7 kan worden uitgekeerd, het geen in contanten kan geschie den. Een en ander betekent, dat over de jaren 1940 t.m. 1946 een gemiddeld dividend van 5.3 per jaar beschik baar wordt gesteld. Voor de Mij. „Nederland", die van de oprichting af t.m. 't jaar 1939 gemiddeld een dividend van 8 per jaar mocht uitkeren, blijft het resultaat van de ver slagperiode dus beneden het gemiddelde. Sovjets veroveren de leiding in de lucht. (Van onze luchtvaai-tmedewerker) In een recente aflevering van het Amerikaanse weekblad „Colliers" vonden wij enkele merkwaardige gegevens over de Sovjet-Russische verkeers- luchtvaart. De Russische luchtverkeersmaatschappij „Aeroflot" heeft thans een luchtnet van ongeveer 80.000 km. lengte en het breidt zich nog steeds uit. Het centrale punt, waar alle voorname luchtlijnen samenkomen is Moscou en van hier kan men naar alle belangrijke Europese en Aziatische steden vliegen binnen de grenzen van Rus land. Ook zijn er talrijke lijnen naar de Baitirche staten, naar Polen, Joegoslavië, Hongarije, Roemenië en naar de Russische bezettingszones in Duitsland en Oostenrijk. duitse ervaring. Voor de oorlog was Aeroflot" een weinig bekende onderneming. Direct na het einde der vijandelijkheden zijn de Rus?en begonnen hun lucht- verkeersorganiratie te reorga niseren en uit te breiden. Vrij wel alle nog in leven zijnde vliegers van de Duitse Lufthansa alsmede het tech nisch personeel werkt thans voor de „Aeroflot", waar de Russen een dankbaar gebruik maken van de schat van erva ring. die de Duitsers op dit ge bied opdeden. Duitse piloten leiden thans Russische ver keersvliegers op. De schrijver van het artikel beweert, dat de Lufthansa eenvoudig haar kantoren heeft verplaatst van Berlijn naar Moscou. De efficiency en de veilig heid der Russische luchtlijnen staat op een veel hoger peil dan het buitenland aanneemt. Nog steeds weigeren de Rus sen aan buitenlandse lucht vaartondernemingen het recht, om over hun gebied te vliegen. Daartegenover hopen de Rus- ren door een handige lucht- vaartpolitiek en het controle ren van de Hongaarse. Roe meense en Joegoslavischa ver- keersluchtvaart verder laar het Westen te kunnen door dringen, zonder dat hiervoor bilaterale luchtvaart verdragen moeten worden afgesloten en Rusland conressies zou moetes doen. grote productie. De productie van vliegtui gen, waarvan een zeer groot gedeelte in moderne, gedeelte lijk ondergrondse fabrieken plaats vindt, zou over dit jaar 100.000 bedragen. Indien dit cijfer op waarheid berust, is de Russische productie op dit ge bied tlians groter dan de Ame rikaanse productie gedurende het topjaaP 1944, welke 96.000 bedroeg. Het meest gebouwde burgerviiegtuig is de Russische licentie van de Douglas DC 3, waarvan de productie op maar liefst 360 per maand wordt geschat. De Ver. Staten maak ten over het afgelopen jaar een totaal van 480 verkeers vliegtuigen. Volgens „Colliers" beschikte Rutland in 1945 over 16.420 gevechtsvliegtuigen en 4200 bommenwerpers. Dit getal zou thans verdubbeld zijn. Met fyn schuurpapier kunt U voorzichtig alles wat op papier geschreven of gedrukt is, weg wissen. Na afloop kan het papier weer glad gemaakt worden door het voorzichtig met de bovenzijde van een vingernagel op te stryken. misverstand op een markt. In verband met het artikel over „Misverstand op een markt" in de „P.Z.Ct." van 31 Mei, wil ik het volgende op merken. Het is jammer, dat twee jaar na de bevrijding het pu bliek nog wakker geschud moet worden om mede te werken tegen prijsopdrijving. In 1941 moest ik een vorst- vrije kelder ter beschikking stellen voor het bewaren van aardappelen. Dit geschiedde op bevel van een paar hoge Duitse officieren. Men dwong mij 100.000 kg. consumptie aardappelen op te slaan.' Na dat er 60.000 kg. afgeleverd waren, nam de V.B.N.A. de zaak gelukkig van mij over. Ik rekende 2 cent per kg. als Zeeuwse Schaakrubriek Indrukken van het tournooi te Baarn. Red. Drs. M. C. Verburg, Dampoortstraat 1, Middelburg In onze vorige rubriek ad strueerden wij de stelling, dat de openingskennis van de schakers in Zeeland ten ach ter is bij die van de spelers in onze schaakcentra. Men draagt geen of ongenoegzaam kennis ~van de stereotype standaardsituaties die volgens algemene strategische inzich ten moeten worden uitge werkt, met als gevolg spoe dige tijdnood of (en) positie- nadeel bij confrontatie „bo ven de Moerdijk". In het middenspel is de toestand gecompliceerder. Enerzijds is het gewraakte gebrek aan ervaring debet aan het onvermogen een klein voordeel in winst om te zet ten. Men hoort het vaak zeg gen in de formule: nu sta ik beter, maar hoe win ik? Hoe diepzinnig echter het schaak spel moge zijn, het ontelbare aantal mogelijkheden is te rug te brengen, te ordenen tot een telbaar aantal typen, die men slechts door ervaring schade en schande leert ken nen. Aan die schade en schande zijn evenwel de meesten onzer nog niet eens toe, maar gelukkig blijkt het mogelijk de ervaringsfunctie te stimuleren; alleen gebrek aan aanleg is onoverkomenlijk. Mijn partij tegen Courtens (Het Anker, Maastricht) il lustreert dit alles. 1) e4, e5; 2) Pf3, Pc6; 3) Lb5, a6; 4) La4, Pf6; 5) 0—0, b5; 6) Lb3 Lc5? 7) Pe5: (in deze va riant is dit schijnoffer zeer gunstig; zwart moet zijn bes te loper geven, verliest het centrum, wit ontwikkelt zich met tempowinst en benut de zwakten der zwarte velden) 7) Pe5:; 8) d4, Ld4:: (op Ld6 volgt de5:, f4 en e5); 9) Dd4:, Pc6: 10) Dd3, 0— 0; 11) Lg5, h6 (anders f4!); 12) Lh4, Pe5. Hier speelde ik, de winst niet „ruikend!" 13) Dd4, waarop ik na Pg6 snel mijn voordeel zag ver dwijnen. 13) Dg3 wint direct. Op'Pe4: volgt n.l. De5:; Dh4:, Ld5; op Pg6:!; op d6, f4 en INSPECTEUR MIJNENDIENST. Kapt. ,Lt. ter zee B. C. Ma- hieu, commandant van de M. O.D., is met ingang van 1 Mei 1947 tevens tijdelijk belast met het waarnemen van de functie inspecteur der mijnendienst. VLISSINGSE VRIJSTER BEDACHT ARMEN. Agatha Porrenaar. Kort geleden is er in de dagbladen iets geschreven over het Bomme v. d. Broeckefonds te Middelburg. Behalve over het Bomme v. d. Broeckefonds heeft het gemeentebestuur van Middel burg ook het beheer over het zogenaamde „legaat Por renaar". Het eerste is voor namelijk geschonken tot steun van het cultureele le ven in Middelburg, het laat ste is bestemd voor de Her vormde diaconieën van geheel Zeeland. Geregeld komt in elke rekening en verantwoor ding dier diaconieën bij de inkomsten de post voor „ren te legaat Porrenaar". Wat is 't legaat Porrenaar? De schenkster van het le gaat, Agatha Porrenaar, woonde drie eeuwen geleden te Vlissingen op de Nieu- wendijk. Zij was een dochter van mr. Jacob Porrenaar, raad der stad. Op 7 Decem ber 1661 overleed zij als be jaarde jonge dochter en werd in de St. Jacobskerk begra ven. Bij testamentaire be schikking van 28 Aug. 1658 heeft zij al haar bezittingen vermaakt aan de kerkenar- men in de provincie Zee land, zodat „elk dorp tzij cleen of groot daervan soo veele sal genieten als elke stadt mede cleen ofte groot." Mattheus del Corne, wiens moeder Margaretha een zus ter was van Agatha Porre naar, maakte bezwaar tegen het testament. Nadat met hem een accoord was aange- Saan, bleek, dat voor de ker- :elyke armen van Zeeland beschikbaar was de rente van een kapitaal, groot tien duizend ponden Vlaams of zestig duizend gulden. In dien tijd was dat een zeer belangrijk kapitaal. wat is zeeland? Door de classicale bestu ren werd lang gedelibereerd over de uitlegging der woor den uit het testament „tgee- ne onder Zeelandt hoorig is." Men kwam ten laatste over een om hieronder te verstaan alle Protestantse kerken, dus ook de Waalse, de Engelse en de Schotse, en niet alleen in 't eigenlijke Zeeland, maar ook in Staats-Vlaanderen en Staats-Brabant, omdat deze streken kerkelijk tot de Zeeuwse classes behoorden. De classis Walcheren, des tijds de grootste van heel Nederland, telde 54 kerken, Zuid-Bevcland 40 kerken, Tholen met Bergen op Zoom 26 kerken en Schouwen- Duiveland 19 kerken. Samen dus 139 kerken. wie het fonds beheert. De magistraat van de stad Middelburg werd aangewe zen als executeurs van het legaat. Tot rentmeester werd voor 't eerst benoemd de heer J. van den Brande, se cretaris der stad. Jaarlijks deed hij aan de gedeputeerde predikanten van de 4 Zeeuw se classes rekeninv. Zijn sa laris was 2 ten honderd. La ter is dit verhoogd tot 5 pCt. (1 schelling te ponde). het bedrag der uitkeringen. In de eerste jaren ontving elke diaconie jaarlijks ongev. 16.80. In 1696 was het ge daald tot 15.30. Na 1700 moest de rentmeester maar om de 2 jaar verantwoording doen. De kerken kregen dan ook maar om de 2 jaar haar aandeel, 't geen nog geschiedt. In 1798 werd uit gekeerd 12.25, in 1808 (Franse tijd) 6.20, in 1817 7.80, in 1833 8.—, in 1851 10.46, in 1873 11.16, in 1921 13.70, in 1935 13.59, 1937 12.66, in 1940 12.59. Het laatste uitgekeerde bedrag over 1942'46 be droeg 34.50. Alleen de jaren met de grootste verschillen hebben wij genoteerd. voor opbouw. Niet altijd kwam echter de uitkering de diaconieën ten goede. Zoo bestemden de classes in 1686 de inkomsten van het legaat voor de op bouw van de op Zaterdag 25 Mei 1686 verbrande kerk te Veere. Verscheidene kerken bleven Veere enige jaren op die wijze steunen. Op 29 Juli 1708 hadden de Fransen kerk en pastorie van Waterlandkerkje in dtf as gelegd. De classis Wal cheren besloot de rente van 't legaat voor éénmaal voor de opbouw te bestemmen. Van verschillende kerkeraden kwam wel eens de klacht, dat 't legaat Porrenaar al dus niet aan zijn bedoeling beantwoordt. Later werden nog eens met de rente de verdrukte kerken inGulik en De Paltz ondersteund met 1 dukaton 3.15) van elke Zeeuwse kerk. verminderde uit keringen. De vroedschap van Middel- I burg benoemde bij opvolging de secretaris of pensionaris der stad tot rentmeester van I het legaat. Deze waren niet e5ü Eenmaal in het voordeel zijnde moet het „ervarings zintuig" gaan fungeren en men moet dan kiezen tussen handhaving c.q. vermeerdering van de druk of (gelijk hier) een combinatoire beslissing afdwingen. De andere zijde van het middenspel is die der tactische wendingen. En schoon uiteraard perfectione ring altijd mogelijk is hier is de Zeeuwse schaker gelijk- waardig aan anderen. Geen wonder: elke partij is één oefening in tactiek, ook en juist tegen zwakkeren, van wie men zo brilliant mogelijk wil winnen. Overbodig is het hiervan voorbeelden te geven. De sterkste spelers in ons gewest hebben vaak niet ge noeg aan openingsvoordeel tjes, daar hun minderen tac tisch equivalent zijn. Volgende maal over het eindspel en middelen ter ver betering van het spelpeil. altijd plichtsgetrouw en ge bruikten wel eens de rente ten eigen bate. Zij bleven soms enige jaren onbetaald of werden maar gedeeltelijk uitgekeerd. Er waren ook an dere oorzaken. Van de 10.000 pond vl. was 4300 pond be legd in obligatiën op de pro vincie Zeeland en 5700 pond obligatiën ten laste van Vlis singen. In 1700 besloten de Staten tot het heffen ener belasting van de obligatiën op de provincie, de zogenaamde 200ste penning. De rente van de obligatiën van Vlissingen, welke eerst 3'/, pCt. 's jaars bedroeg, verminderde tot 2 pCt. Zelfs zijn zij een tijd lang renteloos geweest. In de Franse tijd kwam de beken de tiërcering der staatsschuld waardoor maar een derde der rente werd uitbetaald. De obligatiën van Zeeland wa ren bij de omwenteling van 1795 overgeschreven op het grootboek der N. W. S. Die van Vlissingen werden gere geld uitgeloot. Hoe groot thans het stamkapitaal is, is ons niet bekend. Een kwart eeuw geleden was op 't grootboek ingeschreven 29.500 en bedroegen de obli gatiën van Vlissingen 15000. Samen dus 44.500. Als wij weten, dat het oorspronkelijk kapitaal 60.000 bedroeg, was toen alzo een vierde deel verdwenen. Het aantal kerken vermin derde o.a. door opheffing van Herv. kerken in Staats- Vlaanderen en de meeste Waalse kerken. Enkele nieu we Herv. kerken zijn er bij gekomen, zoals Kortgene, Hoofdplaat, Kleverskerke en Wilhelminadorp. Totaal zijn er thans 117 kerken, ver deeld over de cl. Walcheren met 24 kerken, cl. Zierikzee met 37 kerken, cl. Goes met 32 kerken en Cl. IJzendijke met 24 kerken. H. B. J. de M. w voorbijgaan Het is niet erg druk in de ze trein, de laatste waarmee je Amsterdam nog halen kunt. In m'n raamhoekje dreig ik rustig weg te dommelen. Achter m'n rug wordt ge praat. Hard gepraat. Twee geheide Amsterdam mers voeren met voor dit late uur buitengewone vitaliteit, een gesprek. Een gesprek overvloeiende van melk en honing; een verzameling van epicuristische herinneringen van aangename aard. Voor de betrokkenen dan. Voor de coupé niet. Die schreeuwt alleen om koffie, zwarte opwekkende koffie die je ogen nog open houdt totdat de trein het Centraal station binnen den dert. Achter mijn rug schijnt niet met de slaap te wordèn ge worsteld. We zijn nu aan het diner van vorige week Zondag toe. Nummer één heeft 't afge werkt en nummer twee start. Vanzelfsprekend zal hij 't nog mooier en lekkerder doen, daar is ieder van overtuigd. Zelfs nummer één! _,Nou vorige week heb ik lekker gegeten joh. Kalkoen". Hij stoot het laatste woord er uit, als een klaroenstoot. Helder en triomfantelijk. Nummer één pareert. Snel en afdoende. „Fen de feertjes van je frouw d'er hoed seker". Verder blijft het stil achter m'n rug! RENARD. bewaarloon, nadat ik daaxvoor eerst juridisch advies had in- fewonnen. Ik schroomde niet it openlijk te zeggen en zo kreeg ik op een Woensdag de ambtenaren van de prijs- beheersing te Oostbxirg op be zoek. Het resultaat was een veel zwaardere boete, dan het geld, dat ik als bewaarloon had gebeurd. Daarom vind ik het beter, dat de heren van de prijsbeheersing maar liever productief werk zoeken, waar bij ze daadwerkelijk kunnen tonen, hoe goed ze het meften met het Nederlandse volk. s. lyceumafdeling te oostburg. In enkele dagbladen komt een verslag voor van een ver gadering te Middelburg, waar geageerd wer^ tegen het Bij zondere Lyceum te Goes en tegen de pas ingestelde ge meentelijke gymnasiale afde lingen aan enige Rijks hogere burgerscholen in Zeeland. Vol- "•eng genoemd verslag, zou op die vergadering meegedeeld zijn, dat de gymnasiale afde ling te Oostburg met slechts één leerling begonnen zou zijn. Deze mededeling is onjuist, het aantal leerlingen bedraagt drie, pp een aanvankelijke aanmelding van zes, 'n aantal, dat voor een beginklasse niet onaannemelijk is. Dit jaar wordt een gymnasiale klas ge vormd met zeker acht leerlin gen. Het zij my vergund hier even te wijzen op het grote nut van bedoelde gymnasiale afdelingen in die streken, van waaruit men het gymnasium te Middelburg niet kan berei ken. Tot voor kort was het zo, dat de ouders hun kinderen in Middelburg in de kost moesten doen om hen gymnasiaal on derwijs te laten gexyeten. Ik vermoed, dat ook de opponen ten op bedoelde vergadering wel bezwaar zullen hebben om hun kinderen van dertien, veertien jaar van huis te zen den. Het gevolg was, dat art sen, predikanten en ambtena ren de afgelegen streken ver lieten om in de buurt van een gymnasium te gaan wonen; dit was steeds een verlies voor het platteland. Onbemiddelde ouders konden zich de weelde van een kosthuis te Middel burg niet veroorloven, met het gevolg, dat mindergegoede jon gelui verstoken bleven van een klassieke vorming. Van de leerlingen, die dit jaar de gym nasiale afdeling bevolken en het volgend jaar bevolken zul len, zouden de meeste zeker niet naar het Middelburgse gymnasium gegaan zjja. Het is dus volkomen onjuist te zeg gen, dat de klassieke opleiding schade lijdt door de gymnasi ale afdelingen, integendeel, het aantal jongemensen, dat van deze opleiding kan profiteren wordt steeds groter. a. hoolhorst. vota feestelijkheden in de badstad Ter gelegenheid van de In huldiging van de heer Léon Lippens, als burgemeester van Knokke, hadden allerlei plech tigheden plaats. Op het stadhuis wapperde de nationale driekleur en de gevels der huizen waren ver sierd met veelkleurige lichtjes, bloemen en spandoeken met welkomsgroeten. Aan de Lip penslaan en Van Bunnenplaats waren triomfbogen opgericht. De dag werd ingezet met een plechtige vaandeloverhan- diging door de burgemeester aan de nationale confederatie der politieke gevangenen, de passieve luchtbescherming en de Knokse zwemclub. Op deze plechtigheid waren aanwezig: de burgemeesters der omliggende gemeenten en Sluis, majoor Herlant en com_ missaris van Ham. politieke gevangenen De lasten voor de Belgische staat, voortvloeiend uit de toepassing van het statuut der politieke gevangenen en hun gezinsleden worden op 735 mil lioen frank geschat. herstel oorlogs schade. In het kabinet van de eerste minister had een beperkte mi nisteriële bijeenkonxst plaats, tijdens welke het vraagstuk der oorlogsschade werf bespro ken. De regering aanvaardt de beginselen die aan het ontwerp der commissie ten grondslag liggen, behoudens bepaalde amendementen, om de uitga ven te besnoeien. Het nieuw regeringsontwerp zal volgende week klaar zijn. papierschaarste. In de „P.Z.Ct." las ik vo rige week, dat we vermoe delijk een courantloze dag zullen krijgen in verband met de papierschaarste. Als winkelier kocht ik bij het distributiekantoor een aantal opplakvellen voor 50 cent per 100 stuks. By in levering van mijn bonnen werd my medegedeeld, dat ik een nieuw model vellen moest kopen. Mijn voorraad oude vellen kon ik wegwerpen. Het ging om een onnozel ver schil in de administratie. Dit is papiervermorsing in een tfd van papierschaarste. BEN WINKELIER. Een kijkje in de oude centrale te Vlissingen. Welk nummer? Een ogenblik alstublieft... Abonné is in gesprek, ik bel U zo terug. Hoe ontelbaar vaak zullen de meiskes, die dag in, dag uit de Vlissingse telefooncentrale be dienen, deze woorden herhalen Altijd weer vriendelijk. En het is toch heus geen pretje! Er wordt veel geklaagd en gemopperd over de telefoon centrale. Men staat immers met liefde een half uur of lan ger in de rij voor een schoe nenbon of een paar Nylons, maar als de telefoonjuffrouw twee minuten op zich laat wachten, is het geklaag niet van de lucht. Ze zijn. zeker ingeslapen. Een opgegraven vliegtuigbom in eon Zuid-Engel* stadje. Of zitten ze maar wat te hand werken Eigenlijk doet iedereen op zyn beurt aan dat gemopper mee. En een dagblad-redactie, die altijd haast heeft, niet het minst! Maar toen we onlangs in dichtvorm zo heel beminnelijk werden uitgenodigd zelf xnaar eens te komen kijken, zyn we gegaan. En U kunt ons gelo ven: daar wordt noch gesla pen noch gehandwerkt. Op de spitsuren zitten er zes of zeven telefonisten en haar rappe han den staan geen ogenblik stil. Bijna onzichtbaar vliegt er op het bord een stopje naar voren. U zoudt het wellicht niet eens opmerken, maar de telefoniste heeft het al gezien. Een pen wordt ingestoken Welk nummer Een ogen blik! Nog een pen, een handeltje wordt omgezet en de abcmné's kuxxnen spreken. De telefoniste is alweer aan een volgende verbinding hgzig. Zo gaat het door, uren achter een soms. Is het een wonder, dat voor dat werkelijk niet lichte werk niet zo heel gemakkelijk meis jes te vinden zijn En ook voor de nachttele fonist na tienen bedient een „man" de Centrale, is het vaak heel moeilijk. Toch kunnen de abonné's nog heel wat doen om dit ver moeiende werk wat te verlich ten en daardoor ook het tele foonverkeer te vergemakkelij ken. Zoek zelf altijd even het nummer op en vraag niet naar het kantoor van meneer zus of zo. En als U een nummer eens hebt moéten vragen, noteer het dan, zodat U het een volgende maal wel tot Uw beschikking heeft. De telefoniste moet al dat opzoeken van nummers er tussen door doen en juist daar door moeten andere abonné's dan weer wachten. En als de verbinding eens 'n ogenblik op zich Iaat wachten, begin dan niet direct te bellen, want voor de telefoniste, die U toch heus wel in de gaten heeft, is dat geratel in de kop telefoon buitengewoon onaan genaam. U moest het maar eens een kwartiertje kunnen proberen. Wy hebben althans beter schap beloofd. Maar dat neemt toch niet weg, dat we met ver langen uitzien naar het nao- ment. waarop ook in Vlissin gen automatisch getelefoneerd zal kunnen worden. Niet om die meisjes natuurlijk... Die verdienen, dat ze straks bij haar afscheid eens feestelijk in de bloemetjes worden goaet!

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 17