Het schaakpeil in Zeeland
Jn»t
Amerika's Oogst
LEZERS SCHRIJVEN
Een Zeeuws legaat
KALKOEN
De telefoonjuffrouw
rWEEDE BLAD
oCHE COURANT
Zaterdag 7 Juut 1947
Aardappelen worden verbrand.
Overproductie.
(Van een U.P.-corres-
pondent).
De oogsttijd in de Ver. Sta
ten nadert en daarmede weer
het probleem van de prijzen
der landbouwproducten. De
eerste crisis is reeds aangebro
ken op de aardappel markt.
Terwijl in de staat Alabama
de aardappelen in grote hoe
veelheden woiden verbrand,
moeten de Amerikaanse huis
vrouwen in het Oosten van het
land hoge prijzen betalen voor
Canadese aardappelen. Een he
vige opwinding is ontstaan
door de berichten over het ver
nietigen op grote schaal van
tonnen aardappelen te Alaba
ma en over foto's van grote
aardappelhopen die voor de
verbranding gereed liggen, in
een tyd dat er in andere stre
ken en landen schaarste heerst
en hoge pryzen betaald moe
ten worden.
De oorzaak van dit alles is
het uit de oorlog stammende
program der regering om een
grote productie van alle soor
ten levensmiddelen te stimule
ren, een program dat nog tot
einde 1948 van kracht blijft.
Door regeringsaankopen in ge
val van grote aanvoer worden
de prijzen voor de boeren op
peil gehouden, De Amerikaanse
boeren vormen op het ogenblik
dan ook waarschijnlijk de voor
deligst producerende groep in
de Ver. Staten.
DE UITLEG.
Het departement van land
bouw geeft zijn uitleg aan het
verschijnsel: de aardappeloogst
in Alabama neigde een over
voering van de markt te ver
oorzaken. De regering ging
daarom tot aankoop van twee
de soort aardappelen over.
Maar zij wist niet wat met de
ze aardappelen te beginnen. De
boeren in de Zuidelijke staten
willen deze niet als veevoer
Sumatra verdeeld in
provincies.
Volgens een vertraagd An-
tara-telegram uit Fort de
Koek is tijdens de zitting
van de Sumatraanse raad van
afgevaardigden op 21 Mei 't
voorstel tot verdeling van Su
matra in provincies met 34
tegen 30 stemmen aangeno
men. De verdeling werd in
het bijzonder voorgestaan
door de afgevaardigden van
de districten Tapanoeli en
Palembang, terwijl West-Su-
matra de voorkeur gaf aan
handhaving van het eenheids-
bestuur voor geheel Sumatra.
Het papier voor de
dagbladen.
De vakgroep bedrijfsrecla
me heeft telegrammen ver
zonden aan de minister-presi
dent, minister Gielen en mi
nister Huysmans van de vol
gende inhoud:
„Aangekondigde verlaging
papiertoewijzing heeft onrust
veroorzaakt in Nederlandse
advertentiewereld-stop-be
schikbare advertentieruimte
dagbladen verkeert door voor
genomen maatregel in ernstig
gevaar-stop-Nederlands be-
drijfsleven heeft voor haar
wederopbouw dringend be
hoefte aan toch reeds be
perkte advertentieruimte
stop-wij verzoeken daarom
voorgenomen maatregel niet
uit te voeren-stop."
hebben, daar de weiden in ue-
ze tijd van het jaar genoeg
voer opleveren. De aardappelen
kunnen in Alabama door het
ontbreken van de nodige fa
brieken niet verwerkt of ge
conserveerd worden. Zy kun
nen evenmin naar daartoe ge
schikte fabrieken in het Noor
den worden overgebracht, om
dat de vrachtprijzen te hoog
zijn. Ook voor de uitvoer zijn
ze niet geschikt, omdat zij te
veel aan bederf onderhevig
zijn.
Het vorig jaar kocht de
Amerikaanse regering meer
dan 90 millioen schepel aard
appelen op voor 80 millioen
dollar, 22 millioen schepel wer
den verbrand, 30 millioen ver
kocht met verlies, aan de al
coholindustrie, 10% millioen
werd tot stijfsel verwerkt. 11
millioen voor veevoer gebruikt
en 3 millioen ging naar de
scholen voor vrije middagma
len.
ergernis.
Hetzelfde probleem doet zich
thans opnieuw voor. De- fede
rale regering koopt in Alaba
ma aardappelen op tegen een
prijs van 2.70 per schepel.
De aardappelen gaan op het
ogenblik rechtstreeks naar de
brandstapel. Maar een andere
mogelijkheid is er niet, hoewel
de gróte steden in het dicht
bevolkte Oosten lang niet over
vloedig in de aardappelen zit
ten. Het is begrijpelijk, dat een
en ander een bron van veel
ergernis is in Amerika.
Noodlottige duik.
Bij het maken van een
duiksprong in het zwembad
„Het Bakse Ven" te Tilburg
kwam de student J. H. uit
Nijmegen, wonende te Til
burg, met het hoofd op de
bodem terecht. Tengevolge
daarvan liep hij een halswer-
velfract-'.ur op, waaraan hij
later is overleden.
MIJ. „NEDERLAND".
In het verslag van de N.V.
Stoomvaart Mij. „Nederland"
over de jaren 19401946 deelt
de directie mede, dat het be
drijf in 1946 allengs tot meer
normale toestanden is terug
gekeerd.
Zo kon de Mij. „Nederland"
haar plaats in de Java-Pacific
lijnen hernemen, daarin gehol-
oen dóór een vrij levendig aan
bod van lading van de West
kust van Amerika, speciaal
naar de Philippijnen en Zuid-
Afrika. Het goederenverkeer
van Eurooa en Noord-Ameri-
ka naar Ned.-Indië werd ook
gaandeweg van betekenis.
Over de jaren 1940 t.m. 1945
wordt een totaal dividend van
30 uitgekeerd.
Van het resultaat over
1946 blijft een bedrag over,
waaruit een dividend van 7
kan worden uitgekeerd, het
geen in contanten kan geschie
den. Een en ander betekent,
dat over de jaren 1940 t.m.
1946 een gemiddeld dividend
van 5.3 per jaar beschik
baar wordt gesteld. Voor de
Mij. „Nederland", die van de
oprichting af t.m. 't jaar 1939
gemiddeld een dividend van
8 per jaar mocht uitkeren,
blijft het resultaat van de ver
slagperiode dus beneden het
gemiddelde.
Sovjets veroveren de leiding in de lucht.
(Van onze
luchtvaai-tmedewerker)
In een recente aflevering
van het Amerikaanse weekblad
„Colliers" vonden wij enkele
merkwaardige gegevens over
de Sovjet-Russische verkeers-
luchtvaart. De Russische
luchtverkeersmaatschappij
„Aeroflot" heeft thans een
luchtnet van ongeveer 80.000
km. lengte en het breidt zich
nog steeds uit. Het centrale
punt, waar alle voorname
luchtlijnen samenkomen is
Moscou en van hier kan men
naar alle belangrijke Europese
en Aziatische steden vliegen
binnen de grenzen van Rus
land. Ook zijn er talrijke lijnen
naar de Baitirche staten, naar
Polen, Joegoslavië, Hongarije,
Roemenië en naar de Russische
bezettingszones in Duitsland
en Oostenrijk.
duitse ervaring.
Voor de oorlog was
Aeroflot" een weinig bekende
onderneming. Direct na het
einde der vijandelijkheden zijn
de Rus?en begonnen hun lucht-
verkeersorganiratie te reorga
niseren en uit te breiden. Vrij
wel alle nog in leven zijnde
vliegers van de Duitse
Lufthansa alsmede het tech
nisch personeel werkt thans
voor de „Aeroflot", waar de
Russen een dankbaar gebruik
maken van de schat van erva
ring. die de Duitsers op dit ge
bied opdeden. Duitse piloten
leiden thans Russische ver
keersvliegers op. De schrijver
van het artikel beweert, dat
de Lufthansa eenvoudig haar
kantoren heeft verplaatst van
Berlijn naar Moscou.
De efficiency en de veilig
heid der Russische luchtlijnen
staat op een veel hoger peil
dan het buitenland aanneemt.
Nog steeds weigeren de Rus
sen aan buitenlandse lucht
vaartondernemingen het recht,
om over hun gebied te vliegen.
Daartegenover hopen de Rus-
ren door een handige lucht-
vaartpolitiek en het controle
ren van de Hongaarse. Roe
meense en Joegoslavischa ver-
keersluchtvaart verder laar
het Westen te kunnen door
dringen, zonder dat hiervoor
bilaterale luchtvaart verdragen
moeten worden afgesloten en
Rusland conressies zou moetes
doen.
grote productie.
De productie van vliegtui
gen, waarvan een zeer groot
gedeelte in moderne, gedeelte
lijk ondergrondse fabrieken
plaats vindt, zou over dit jaar
100.000 bedragen. Indien dit
cijfer op waarheid berust, is de
Russische productie op dit ge
bied tlians groter dan de Ame
rikaanse productie gedurende
het topjaaP 1944, welke 96.000
bedroeg. Het meest gebouwde
burgerviiegtuig is de Russische
licentie van de Douglas DC 3,
waarvan de productie op maar
liefst 360 per maand wordt
geschat. De Ver. Staten maak
ten over het afgelopen jaar
een totaal van 480 verkeers
vliegtuigen.
Volgens „Colliers" beschikte
Rutland in 1945 over 16.420
gevechtsvliegtuigen en 4200
bommenwerpers. Dit getal zou
thans verdubbeld zijn.
Met fyn schuurpapier kunt U
voorzichtig alles wat op papier
geschreven of gedrukt is, weg
wissen. Na afloop kan het
papier weer glad gemaakt
worden door het voorzichtig
met de bovenzijde van een
vingernagel op te stryken.
misverstand op een
markt.
In verband met het artikel
over „Misverstand op een
markt" in de „P.Z.Ct." van 31
Mei, wil ik het volgende op
merken.
Het is jammer, dat twee
jaar na de bevrijding het pu
bliek nog wakker geschud
moet worden om mede te
werken tegen prijsopdrijving.
In 1941 moest ik een vorst-
vrije kelder ter beschikking
stellen voor het bewaren van
aardappelen. Dit geschiedde
op bevel van een paar hoge
Duitse officieren. Men dwong
mij 100.000 kg. consumptie
aardappelen op te slaan.' Na
dat er 60.000 kg. afgeleverd
waren, nam de V.B.N.A. de
zaak gelukkig van mij over.
Ik rekende 2 cent per kg. als
Zeeuwse Schaakrubriek
Indrukken van het tournooi te Baarn.
Red. Drs. M. C. Verburg,
Dampoortstraat 1, Middelburg
In onze vorige rubriek ad
strueerden wij de stelling, dat
de openingskennis van de
schakers in Zeeland ten ach
ter is bij die van de spelers
in onze schaakcentra. Men
draagt geen of ongenoegzaam
kennis ~van de stereotype
standaardsituaties die volgens
algemene strategische inzich
ten moeten worden uitge
werkt, met als gevolg spoe
dige tijdnood of (en) positie-
nadeel bij confrontatie „bo
ven de Moerdijk".
In het middenspel is de
toestand gecompliceerder.
Enerzijds is het gewraakte
gebrek aan ervaring debet aan
het onvermogen een klein
voordeel in winst om te zet
ten. Men hoort het vaak zeg
gen in de formule: nu sta ik
beter, maar hoe win ik? Hoe
diepzinnig echter het schaak
spel moge zijn, het ontelbare
aantal mogelijkheden is te
rug te brengen, te ordenen
tot een telbaar aantal typen,
die men slechts door ervaring
schade en schande leert ken
nen. Aan die schade en
schande zijn evenwel de
meesten onzer nog niet eens
toe, maar gelukkig blijkt het
mogelijk de ervaringsfunctie
te stimuleren; alleen gebrek
aan aanleg is onoverkomenlijk.
Mijn partij tegen Courtens
(Het Anker, Maastricht) il
lustreert dit alles. 1) e4, e5;
2) Pf3, Pc6; 3) Lb5, a6; 4)
La4, Pf6; 5) 0—0, b5; 6) Lb3
Lc5? 7) Pe5: (in deze va
riant is dit schijnoffer zeer
gunstig; zwart moet zijn bes
te loper geven, verliest het
centrum, wit ontwikkelt zich
met tempowinst en benut de
zwakten der zwarte velden)
7) Pe5:; 8) d4, Ld4::
(op Ld6 volgt de5:, f4 en e5);
9) Dd4:, Pc6: 10) Dd3, 0—
0; 11) Lg5, h6 (anders f4!);
12) Lh4, Pe5. Hier speelde
ik, de winst niet „ruikend!"
13) Dd4, waarop ik na Pg6
snel mijn voordeel zag ver
dwijnen. 13) Dg3 wint direct.
Op'Pe4: volgt n.l. De5:; Dh4:,
Ld5; op Pg6:!; op d6, f4 en
INSPECTEUR
MIJNENDIENST.
Kapt. ,Lt. ter zee B. C. Ma-
hieu, commandant van de M.
O.D., is met ingang van 1 Mei
1947 tevens tijdelijk belast met
het waarnemen van de functie
inspecteur der mijnendienst.
VLISSINGSE VRIJSTER BEDACHT ARMEN.
Agatha Porrenaar.
Kort geleden is er in de
dagbladen iets geschreven
over het Bomme v. d.
Broeckefonds te Middelburg.
Behalve over het Bomme
v. d. Broeckefonds heeft het
gemeentebestuur van Middel
burg ook het beheer over
het zogenaamde „legaat Por
renaar". Het eerste is voor
namelijk geschonken tot
steun van het cultureele le
ven in Middelburg, het laat
ste is bestemd voor de Her
vormde diaconieën van geheel
Zeeland. Geregeld komt in
elke rekening en verantwoor
ding dier diaconieën bij de
inkomsten de post voor „ren
te legaat Porrenaar".
Wat is 't legaat Porrenaar?
De schenkster van het le
gaat, Agatha Porrenaar,
woonde drie eeuwen geleden
te Vlissingen op de Nieu-
wendijk. Zij was een dochter
van mr. Jacob Porrenaar,
raad der stad. Op 7 Decem
ber 1661 overleed zij als be
jaarde jonge dochter en werd
in de St. Jacobskerk begra
ven. Bij testamentaire be
schikking van 28 Aug. 1658
heeft zij al haar bezittingen
vermaakt aan de kerkenar-
men in de provincie Zee
land, zodat „elk dorp tzij
cleen of groot daervan soo
veele sal genieten als elke
stadt mede cleen ofte groot."
Mattheus del Corne, wiens
moeder Margaretha een zus
ter was van Agatha Porre
naar, maakte bezwaar tegen
het testament. Nadat met
hem een accoord was aange-
Saan, bleek, dat voor de ker-
:elyke armen van Zeeland
beschikbaar was de rente
van een kapitaal, groot tien
duizend ponden Vlaams of
zestig duizend gulden. In
dien tijd was dat een zeer
belangrijk kapitaal.
wat is zeeland?
Door de classicale bestu
ren werd lang gedelibereerd
over de uitlegging der woor
den uit het testament „tgee-
ne onder Zeelandt hoorig is."
Men kwam ten laatste over
een om hieronder te verstaan
alle Protestantse kerken, dus
ook de Waalse, de Engelse
en de Schotse, en niet alleen
in 't eigenlijke Zeeland, maar
ook in Staats-Vlaanderen en
Staats-Brabant, omdat deze
streken kerkelijk tot de
Zeeuwse classes behoorden.
De classis Walcheren, des
tijds de grootste van heel
Nederland, telde 54 kerken,
Zuid-Bevcland 40 kerken,
Tholen met Bergen op Zoom
26 kerken en Schouwen-
Duiveland 19 kerken. Samen
dus 139 kerken.
wie het fonds
beheert.
De magistraat van de stad
Middelburg werd aangewe
zen als executeurs van het
legaat. Tot rentmeester werd
voor 't eerst benoemd de
heer J. van den Brande, se
cretaris der stad. Jaarlijks
deed hij aan de gedeputeerde
predikanten van de 4 Zeeuw
se classes rekeninv. Zijn sa
laris was 2 ten honderd. La
ter is dit verhoogd tot 5
pCt. (1 schelling te ponde).
het bedrag der
uitkeringen.
In de eerste jaren ontving
elke diaconie jaarlijks ongev.
16.80. In 1696 was het ge
daald tot 15.30. Na 1700
moest de rentmeester maar
om de 2 jaar verantwoording
doen. De kerken kregen dan
ook maar om de 2 jaar
haar aandeel, 't geen nog
geschiedt. In 1798 werd uit
gekeerd 12.25, in 1808
(Franse tijd) 6.20, in 1817
7.80, in 1833 8.—, in 1851
10.46, in 1873 11.16, in
1921 13.70, in 1935 13.59,
1937 12.66, in 1940
12.59.
Het laatste uitgekeerde
bedrag over 1942'46 be
droeg 34.50.
Alleen de jaren met de
grootste verschillen hebben
wij genoteerd.
voor opbouw.
Niet altijd kwam echter de
uitkering de diaconieën ten
goede. Zoo bestemden de
classes in 1686 de inkomsten
van het legaat voor de op
bouw van de op Zaterdag 25
Mei 1686 verbrande kerk te
Veere. Verscheidene kerken
bleven Veere enige jaren op
die wijze steunen.
Op 29 Juli 1708 hadden de
Fransen kerk en pastorie
van Waterlandkerkje in dtf
as gelegd. De classis Wal
cheren besloot de rente van
't legaat voor éénmaal voor
de opbouw te bestemmen.
Van verschillende kerkeraden
kwam wel eens de klacht,
dat 't legaat Porrenaar al
dus niet aan zijn bedoeling
beantwoordt. Later werden
nog eens met de rente de
verdrukte kerken inGulik en
De Paltz ondersteund met 1
dukaton 3.15) van elke
Zeeuwse kerk.
verminderde uit
keringen.
De vroedschap van Middel-
I burg benoemde bij opvolging
de secretaris of pensionaris
der stad tot rentmeester van
I het legaat. Deze waren niet
e5ü Eenmaal in het voordeel
zijnde moet het „ervarings
zintuig" gaan fungeren en
men moet dan kiezen tussen
handhaving c.q. vermeerdering
van de druk of (gelijk hier)
een combinatoire beslissing
afdwingen. De andere zijde
van het middenspel is die der
tactische wendingen. En
schoon uiteraard perfectione
ring altijd mogelijk is hier
is de Zeeuwse schaker gelijk-
waardig aan anderen. Geen
wonder: elke partij is één
oefening in tactiek, ook en
juist tegen zwakkeren, van
wie men zo brilliant mogelijk
wil winnen. Overbodig is het
hiervan voorbeelden te geven.
De sterkste spelers in ons
gewest hebben vaak niet ge
noeg aan openingsvoordeel
tjes, daar hun minderen tac
tisch equivalent zijn.
Volgende maal over het
eindspel en middelen ter ver
betering van het spelpeil.
altijd plichtsgetrouw en ge
bruikten wel eens de rente
ten eigen bate. Zij bleven
soms enige jaren onbetaald
of werden maar gedeeltelijk
uitgekeerd. Er waren ook an
dere oorzaken. Van de 10.000
pond vl. was 4300 pond be
legd in obligatiën op de pro
vincie Zeeland en 5700 pond
obligatiën ten laste van Vlis
singen.
In 1700 besloten de Staten
tot het heffen ener belasting
van de obligatiën op de
provincie, de zogenaamde
200ste penning. De rente van
de obligatiën van Vlissingen,
welke eerst 3'/, pCt. 's jaars
bedroeg, verminderde tot 2
pCt. Zelfs zijn zij een tijd
lang renteloos geweest. In de
Franse tijd kwam de beken
de tiërcering der staatsschuld
waardoor maar een derde
der rente werd uitbetaald. De
obligatiën van Zeeland wa
ren bij de omwenteling van
1795 overgeschreven op het
grootboek der N. W. S. Die
van Vlissingen werden gere
geld uitgeloot. Hoe groot
thans het stamkapitaal is, is
ons niet bekend. Een kwart
eeuw geleden was op 't
grootboek ingeschreven
29.500 en bedroegen de obli
gatiën van Vlissingen 15000.
Samen dus 44.500. Als wij
weten, dat het oorspronkelijk
kapitaal 60.000 bedroeg,
was toen alzo een vierde
deel verdwenen.
Het aantal kerken vermin
derde o.a. door opheffing van
Herv. kerken in Staats-
Vlaanderen en de meeste
Waalse kerken. Enkele nieu
we Herv. kerken zijn er bij
gekomen, zoals Kortgene,
Hoofdplaat, Kleverskerke en
Wilhelminadorp. Totaal zijn
er thans 117 kerken, ver
deeld over de cl. Walcheren
met 24 kerken, cl. Zierikzee
met 37 kerken, cl. Goes met
32 kerken en Cl. IJzendijke
met 24 kerken.
H.
B. J. de M.
w voorbijgaan
Het is niet erg druk in de
ze trein, de laatste waarmee
je Amsterdam nog halen kunt.
In m'n raamhoekje dreig ik
rustig weg te dommelen.
Achter m'n rug wordt ge
praat. Hard gepraat.
Twee geheide Amsterdam
mers voeren met voor dit late
uur buitengewone vitaliteit,
een gesprek. Een gesprek
overvloeiende van melk en
honing; een verzameling van
epicuristische herinneringen
van aangename aard. Voor de
betrokkenen dan.
Voor de coupé niet.
Die schreeuwt alleen om
koffie, zwarte opwekkende
koffie die je ogen nog open
houdt totdat de trein het
Centraal station binnen den
dert.
Achter mijn rug schijnt niet
met de slaap te wordèn ge
worsteld.
We zijn nu aan het diner
van vorige week Zondag toe.
Nummer één heeft 't afge
werkt en nummer twee start.
Vanzelfsprekend zal hij 't nog
mooier en lekkerder doen,
daar is ieder van overtuigd.
Zelfs nummer één!
_,Nou vorige week heb ik
lekker gegeten joh. Kalkoen".
Hij stoot het laatste woord
er uit, als een klaroenstoot.
Helder en triomfantelijk.
Nummer één pareert. Snel
en afdoende.
„Fen de feertjes van je
frouw d'er hoed seker".
Verder blijft het stil achter
m'n rug! RENARD.
bewaarloon, nadat ik daaxvoor
eerst juridisch advies had in-
fewonnen. Ik schroomde niet
it openlijk te zeggen en zo
kreeg ik op een Woensdag
de ambtenaren van de prijs-
beheersing te Oostbxirg op be
zoek. Het resultaat was een
veel zwaardere boete, dan het
geld, dat ik als bewaarloon
had gebeurd. Daarom vind ik
het beter, dat de heren van
de prijsbeheersing maar liever
productief werk zoeken, waar
bij ze daadwerkelijk kunnen
tonen, hoe goed ze het meften
met het Nederlandse volk.
s.
lyceumafdeling te
oostburg.
In enkele dagbladen komt
een verslag voor van een ver
gadering te Middelburg, waar
geageerd wer^ tegen het Bij
zondere Lyceum te Goes en
tegen de pas ingestelde ge
meentelijke gymnasiale afde
lingen aan enige Rijks hogere
burgerscholen in Zeeland. Vol-
"•eng genoemd verslag, zou op
die vergadering meegedeeld
zijn, dat de gymnasiale afde
ling te Oostburg met slechts
één leerling begonnen zou zijn.
Deze mededeling is onjuist, het
aantal leerlingen bedraagt
drie, pp een aanvankelijke
aanmelding van zes, 'n aantal,
dat voor een beginklasse niet
onaannemelijk is. Dit jaar
wordt een gymnasiale klas ge
vormd met zeker acht leerlin
gen.
Het zij my vergund hier
even te wijzen op het grote
nut van bedoelde gymnasiale
afdelingen in die streken, van
waaruit men het gymnasium
te Middelburg niet kan berei
ken. Tot voor kort was het zo,
dat de ouders hun kinderen in
Middelburg in de kost moesten
doen om hen gymnasiaal on
derwijs te laten gexyeten. Ik
vermoed, dat ook de opponen
ten op bedoelde vergadering
wel bezwaar zullen hebben om
hun kinderen van dertien,
veertien jaar van huis te zen
den. Het gevolg was, dat art
sen, predikanten en ambtena
ren de afgelegen streken ver
lieten om in de buurt van een
gymnasium te gaan wonen; dit
was steeds een verlies voor het
platteland. Onbemiddelde
ouders konden zich de weelde
van een kosthuis te Middel
burg niet veroorloven, met het
gevolg, dat mindergegoede jon
gelui verstoken bleven van een
klassieke vorming. Van de
leerlingen, die dit jaar de gym
nasiale afdeling bevolken en
het volgend jaar bevolken zul
len, zouden de meeste zeker
niet naar het Middelburgse
gymnasium gegaan zjja. Het is
dus volkomen onjuist te zeg
gen, dat de klassieke opleiding
schade lijdt door de gymnasi
ale afdelingen, integendeel, het
aantal jongemensen, dat van
deze opleiding kan profiteren
wordt steeds groter.
a. hoolhorst.
vota
feestelijkheden in de
badstad
Ter gelegenheid van de In
huldiging van de heer Léon
Lippens, als burgemeester van
Knokke, hadden allerlei plech
tigheden plaats.
Op het stadhuis wapperde
de nationale driekleur en de
gevels der huizen waren ver
sierd met veelkleurige lichtjes,
bloemen en spandoeken met
welkomsgroeten. Aan de Lip
penslaan en Van Bunnenplaats
waren triomfbogen opgericht.
De dag werd ingezet met
een plechtige vaandeloverhan-
diging door de burgemeester
aan de nationale confederatie
der politieke gevangenen, de
passieve luchtbescherming en
de Knokse zwemclub.
Op deze plechtigheid waren
aanwezig: de burgemeesters
der omliggende gemeenten en
Sluis, majoor Herlant en com_
missaris van Ham.
politieke gevangenen
De lasten voor de Belgische
staat, voortvloeiend uit de
toepassing van het statuut der
politieke gevangenen en hun
gezinsleden worden op 735 mil
lioen frank geschat.
herstel oorlogs
schade.
In het kabinet van de eerste
minister had een beperkte mi
nisteriële bijeenkonxst plaats,
tijdens welke het vraagstuk
der oorlogsschade werf bespro
ken.
De regering aanvaardt de
beginselen die aan het ontwerp
der commissie ten grondslag
liggen, behoudens bepaalde
amendementen, om de uitga
ven te besnoeien.
Het nieuw regeringsontwerp
zal volgende week klaar zijn.
papierschaarste.
In de „P.Z.Ct." las ik vo
rige week, dat we vermoe
delijk een courantloze dag
zullen krijgen in verband met
de papierschaarste.
Als winkelier kocht ik bij
het distributiekantoor een
aantal opplakvellen voor 50
cent per 100 stuks. By in
levering van mijn bonnen
werd my medegedeeld, dat ik
een nieuw model vellen moest
kopen. Mijn voorraad oude
vellen kon ik wegwerpen.
Het ging om een onnozel ver
schil in de administratie. Dit
is papiervermorsing in een
tfd van papierschaarste.
BEN WINKELIER.
Een kijkje in de oude
centrale te Vlissingen.
Welk nummer?
Een ogenblik alstublieft...
Abonné is in gesprek, ik
bel U zo terug.
Hoe ontelbaar vaak zullen de
meiskes, die dag in, dag uit de
Vlissingse telefooncentrale be
dienen, deze woorden herhalen
Altijd weer vriendelijk. En het
is toch heus geen pretje!
Er wordt veel geklaagd en
gemopperd over de telefoon
centrale. Men staat immers
met liefde een half uur of lan
ger in de rij voor een schoe
nenbon of een paar Nylons,
maar als de telefoonjuffrouw
twee minuten op zich laat
wachten, is het geklaag niet
van de lucht.
Ze zijn. zeker ingeslapen.
Een opgegraven vliegtuigbom in eon Zuid-Engel* stadje.
Of zitten ze maar wat te hand
werken
Eigenlijk doet iedereen op
zyn beurt aan dat gemopper
mee. En een dagblad-redactie,
die altijd haast heeft, niet het
minst!
Maar toen we onlangs in
dichtvorm zo heel beminnelijk
werden uitgenodigd zelf xnaar
eens te komen kijken, zyn we
gegaan. En U kunt ons gelo
ven: daar wordt noch gesla
pen noch gehandwerkt. Op de
spitsuren zitten er zes of zeven
telefonisten en haar rappe han
den staan geen ogenblik stil.
Bijna onzichtbaar vliegt er
op het bord een stopje naar
voren. U zoudt het wellicht
niet eens opmerken, maar de
telefoniste heeft het al gezien.
Een pen wordt ingestoken
Welk nummer Een ogen
blik!
Nog een pen, een handeltje
wordt omgezet en de abcmné's
kuxxnen spreken.
De telefoniste is alweer aan
een volgende verbinding hgzig.
Zo gaat het door, uren achter
een soms.
Is het een wonder, dat voor
dat werkelijk niet lichte werk
niet zo heel gemakkelijk meis
jes te vinden zijn
En ook voor de nachttele
fonist na tienen bedient een
„man" de Centrale, is het vaak
heel moeilijk.
Toch kunnen de abonné's
nog heel wat doen om dit ver
moeiende werk wat te verlich
ten en daardoor ook het tele
foonverkeer te vergemakkelij
ken. Zoek zelf altijd even het
nummer op en vraag niet naar
het kantoor van meneer zus of
zo. En als U een nummer eens
hebt moéten vragen, noteer het
dan, zodat U het een volgende
maal wel tot Uw beschikking
heeft. De telefoniste moet al
dat opzoeken van nummers er
tussen door doen en juist daar
door moeten andere abonné's
dan weer wachten.
En als de verbinding eens 'n
ogenblik op zich Iaat wachten,
begin dan niet direct te bellen,
want voor de telefoniste, die U
toch heus wel in de gaten
heeft, is dat geratel in de kop
telefoon buitengewoon onaan
genaam.
U moest het maar eens een
kwartiertje kunnen proberen.
Wy hebben althans beter
schap beloofd. Maar dat neemt
toch niet weg, dat we met ver
langen uitzien naar het nao-
ment. waarop ook in Vlissin
gen automatisch getelefoneerd
zal kunnen worden. Niet om
die meisjes natuurlijk... Die
verdienen, dat ze straks bij
haar afscheid eens feestelijk in
de bloemetjes worden goaet!