Wereld-Boerenparlement
Vacantie voor kinderen van
oorlogsslachtoffers
25 Hangars
t
Een nieuw werk
van Walschap
STEMMEN
LEZERS SCHRIJVEN
voor Zeeuwsch Vlaanderen
De weddenschap
Toets van het
schaakspel in Zeeland
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Zaterdag 24 Mei 1947
in Scheveningen
Congres van de internationale federatie, van
landbouwproducenten.
(Van onze speciale
verslaggever).
Het wereldboerenparlement
in de gedaante van de In
ternational Federation of
Agricultural Producers verga
dert nu al sedert verscheide
ne dagen te Scheveningen. Of
schoon de Nederlandse pers
er tot nu toe weinig aandacht
aan heeft besteed is dit een
zaak van buitengewoon be
lang. Dat blijkt nu het ten
eir.ae loopt en er langzamer
hand tekening komt in wat
dit zeer gemengde gezelschap
nu eigenlijk wil. Het wil de
boeren vrijwaren tegen fnui
kende prijsschommeiingen
voor wat men primaire goe
deren noemt; dat zijn de
voortbrengselen van de mijn
bouw, die hier niet ter spra
ke komen, en die van de land
bouw, waarover met het hier
uiteraard heel veel heeft.
Het pas gerestaureerde Pa-
lace-hocel is geheel afgehuurd
voor deze gelegenheid. .In alle
kamers treft men sectiever
gaderingen aan of er werken
secretaresses, die alleen maar
Frans of Engels spreken. Er
is een documentenzaal en een
telefoonkamer. Er lopen Brits
Indiërs en Denen, Canadezen
en Rhodesianen, Noren en
Nieuw-Zeelanders, Fransen en
Amerikanen, Australiërs en
Luxemburgers, Belgen en En-
feisen en tenslotte ook Ne-
erlanders. Verder zijn er niet
aangesloten organisaties aan
wezig uit Oostenrijk en Bir
ma, China en Tsjecho-Slowa-
kije, Finland en Hongarije,
IJsland en Peru, Spanje en
Zweden .Zwitserland en Zuid-
Af rilta. Voorts is het van be
lang te weten, dat Argentinië
en Rusland afwezig zijn. De
landbouw in de Sovjet Unie
kent geen particuliere orga
nisaties, die zelfstandig met
het buitenland in verbinding
zouden kunnen treden. De So-
ciedad Rural Argentina had
wel de uitnodiging aanvaard,
maar is niet gekomen. Nie
mand weet waarom, maar het
is een bekend feit, dat pre
sident Juan Peron niets voelt
voor bindende afspraken met
betrekking tot bijv. tcrweprij-
zen. Hij voert een eigen po
litiek.
LOUWES VICE-PRESI
DENT.
De enige alles-overkoepe-
lende Nederlandse organisatie,
die lid is van de I.F.A.P., is
de Stichting voor de Land
bouw, welks voorzitter, de
heer Herman Derk Louwes,
als eerste vice-president van
het congres optreedt. De voor
zitter is de neer James Tur
ner, een Engelsman. Dan is
de Fransman P. Martin twee
de en de Canadees H. H.
Hannam derde vice-president.
Behalve deze vier zat er aan
de bestuurstafel bij de ope
ning nog een vijfde man, een
Nederlander, te weten de
heer Stefan Louwe Louwes,
een broer van de eerste vi
ce-president, dit was de man,
die vooral in de oorlogsjaren
bekendheid heeft verworven
als directeur-generaal van de
Voedselvoorziening. Dat is hij
nog steeds hij was geen
collaborateur! maar hier
treedt hij op als special ad
viser van Sir James Boyd
Orr, directeur-generaal van
de F. A. C., dat is de Fede
ration of Agricultural Orga
nisations, een onderdeel van
de U. N. O.
RONDREIS DOOR
NEDERLAND.
De wereldboerenleiders
want dat zijn- deze heren ten
slotte hebben, alvorens te
gaan vergaderen, een rond
reis gemaakt door negen Ne
derlandse provincies, waarbij
zij gelegenheid hadden alle
De internationale pers, die
sterk vertegenwoordigd is
niet alleen woont de land-
bouwdirecteur van The Times
het congres bij, maar er zijn
bijv. ook verslaggevers uit
Canada en Nieuw-Zeeland
was er opgetogen over. Voor
al het polderland trok de
aandacht.
HET BELANG DER
CONFERENTIE.
De uitspraken, die in re
soluties zullen worden vast
gelegd, zijn van groot belang.
Zij geven de leidende ge-
dachtengang weer van de
plattelandsbevolking van bijna
de gehele wereld, d.i. 70 pro
cent der mensheid. Zij heb
ben geen direct gevolg, maar
zij vormen een morele rug
gesteun voor de F. A. C. en
daar de bonden die in de I.
F. A. P. verenigd zjjn, stuk
voor stuk in verbinding staan
met parlement en regering in
eigen land, kan er van uit
spraken als deze een enorme
invloed uitgaan. En dat moet
ook, wil men niet weer ver
vallen in de chaos van voor
de oorlog: contingenteringen,
uitvoerpremies, autarkie en
typen boerenbedrijven te zien. wat dies meer zg.
BOTERKLACHT.
Een lezer schrift ons: In
de laatste tijd toont de ge
distribueerde koelhuisboter
spoedig tekenen van bederf.
Wellicht waren ze al aan-
o wezig voordat de detaillist
"ze ontving. Voor de gebrui
kers, die toch al geen grote
portie ontvangen, is het een
teleurstelling, voor de leve
ranciers, die nog zoveel mo
gelijk trachten hun klanten
schadeloos te stellen, ook.
Scherpe controle vóór de af
zending ware gewenst.
HET CIRCUS
Ik heb Woensdag het inge
zonden stuk gelezen. Ik ben het
met de heer Feij niet eens.
Middelburg, een noodlijdende
gemeente, die zwaar getroffen
en gedupeerd uit de oorlog en
bezetting te voorschijn is ge
komen, kan het geld dat het
circus aan staangeld en ver
makelijkheidsbelasting op_
brengt goed gebruiken voor de
gemeente-financlën. Wat de
bevolking van Middelburg en
omstreken aangaat, vind ik het
een genoegen, dat deze men
sen van het leven genieten. Wij
allemaal hebben een leven van
ellende, wanhoop en ontbering
achter de rug. De heer Feij
had het ook over het wegvloei
en van duizenden kostbare
guldens. Maar die duizenden,
men kan wel zeggen millioenen
guldens vloeien wel op een an
dere manier weg. Wat de gods
dienstige en zedelijke bezwa
ren aangaat, zal hét wel los
lopen. Mijn devies luidt „durf
te leven".
Adr. Zwigtman.
Sympathieke actie doet een beroep op het
Nederlandse volk.
Vorig jaar is een Noorse commissie in Duitsland geweest
om uit de verschillende kampen 600 Joden aan te vvyzen, die
toestemming zouden krijgen in Noorwegen een nieuw leven
te beginnen. Het eerste contingent van 400 dankbare joden
bij aankomst in Noorwegen.
MATERIAAL VOOR WEDEROPBOUW VAN
38 WONINGEN BESCHIKBAAR.
GENERALE SYNODE .DER
NED. HERV. KERK.
De Generale Synode der
Ned. Herv. Kerk zal zich in
haar eerstkomende vergade
ring bezig houden o.m. met 't
rapport door de desbetreffen
de commissie uitgebracht, i.z.
„Kerk en boeren", met het
Duitse vraagstuk n.a.v. het
rapport der commissie „Kerk
en Samenleving", terwijl
voorts ook de posthume re-
hahilitatie van ds. H. de Cock,
de man van de afscheidings
beweging 1834. aan de orde
wordt gesteld,
Van bevoegde zijde deelt
men ons mede, dat het aantal
nieuwe hangars voor de
Zeeuwsch Vlaamse boeren dit
jaar beperkt zal blijven tot
25. Er wordt hard aan ge
werkt om deze hangars nog
voor de oogst zoveel mogelijk
gereed te krijgen, maar niet
alle zullen tijdig klaar
zijn. Indien de firma Kloos,
die de hangars in constructie
heeft, niet al te veel tegen
slag ondervindt bij het aan
kopen van bepaalde onderde
len, zal vermoedelijk over
veertien dagen de eerste
hangar gereed zijn voor mon
tage.
BELGIË WIL LEVEREN.
Intussen bezoeken vertegen
woordigers van Belgische
bedrgven regelmatig Zeeuwsch
Vlaanderen en zij bieden daar
hangars te koop aan voor
directe leverir.g.
Jammer genoeg kunnen
daarvoor geen invoervergun
ningen worden afgegeven door
de Nederlandse regering, om
dat de Belgische deviezen een
andere bestemming hebben.
Inmiddels is er reeds een
hangar verrezen, die ver
moedelijk uit België is bin
nengesmokkeld.
De bouw van 25 hangars
zal intussen weinig verlich
ting brengen in de nood der
landbouwers, want er zijn
voor een redelijke berging van
de oogst ruim 200 nieuwe
hangars nodig. De verdeling
van de 25 stuks zal ongetwij-
feld tot vele teleurstellingen
aanleiding geven.
MATERIAAL GENOEG.
Wat de wederopbouw van
de vernielde boerderijen be
treft: er is thans materiaal
voor 38 nieuwe boerderijen
in Zeeuwsch Vlaanderen voor
handen. Dat men met de
nieuwbouw nog niet begon,
is uitsluitend een gevolg van
de schaderegeling, die zoda
nig is, dat le mensen de
financiële consequenties van
nieuwbouw niet kunnen of
niet willen aanvaarden.
Er heeft slechts één aan
besteding plaats gehad en de
gunning werd toen aange
houden. Enkele aanbestedin
gen zullen nog komen van
mensen, die menen, dat zij de
herbouw van^un woning wel
kunnen financieren. Maar de
meesten kunnen of willen het
geld niet beschikbaar stellen.
LICHTE SCHADE.
Het herstel van da lichte
oorlogsschade aan de boerde
rijen vordert snel. In October
van dit jaar zal alle repara
tie aan de boerderijen gereed
zijn. Een ploeg van 100 man
is thans aan dit werk bezig.
Een bezwaar van de boe
ren is, dat kleine verbouwin
gen door de dienst „Weder
opbouw Boerderijen" niet wor
den toegestaan. Er wordt
niets gebouwd, dat niet aan
wezig was. De boeren moe
ten straks zelf voor deze
Kleine verbouwingen zorgen.
Als het reparatiewerk gereed
is, kunnen zij de medewer
king van de lienst Wederop
bouw Boerderijen krijgen voor
het aanvragen van materiaal
voor deze verbouwingen.
Actie Klaver-Vier.
De heren B. J. Oosterheert,
directeur van de gemeente
lijke dienst voor sociale za
ken te Dordrecht en F. Hof
stede, directeur van het dis-
tritcsbureau Oorlogsslachtof
fers, hebben de plannen uit
eengezet van de stichting „Het
vierde Prinsenkind".
De actie van deze stich
ting richt zich op de kinderen
van verzetsslachtoffers, van
gesneuvelden bij land- en zee
macht en koopvaardg, van
door de bezetter gefusilleerden
en in kampen, zowel hier te
lande als in Indië, omgeko
men personen. Zg beoogt de
levensomstandigheden van kin
deren, wier vader of#kostwin-
ner is omgekomen of duur
zaam invalide geworden,
enigszins te veraangenamen.
Omdat de precaire finan
ciële omstandigheden, waarin
het rijk verkeert, het niet
mogelijk maken, dat deze
kinderen vergoed krijgen, wat
zij door het verlies van ou
ders hebben geleden, meent
de stichting, dat- door het,
Nederlandse volk het uiterste
moet worden gedaan om het
vertrouwen, waarmede zove-
len de dood zijn ingegaan,
niet te beschamen. Zg wil
daarom de nagelaten betrek
kingen van oorlogsslachtof
fers, door een daad van me
deleven en medezorg, de over
tuiging geven, dat het Neder
landse volk aan hen denkt.
VACANTIEKAMPEN.
De stichting en uit de aard
der zaak de initiatiefnemers,
de heeren Oosterheert en Hof
stede, beschouwen deze kin
deren als te zijn overgegaan
uit de handen van de natuur
lijke beschermers in de zorgen
van het gehele Nederlandse
volk, als kinderen, tegenover
wie het verplichtingen heeft.
Zij wil daarom een beroep
doen op ons volk, teneinde
een eenvoudige organisatie in
het leven te roepen, die aan
deze kinderen in de komende
zomer een vacantie in een
kamp mogelijk maakt, zoals
vele andere kinderen van ons
volk genieten.
Dank zjj de spontane me
dewerking van overheidszijde
zijn vijf prachtige vacantie-
oorden ter beschikking in
Drente, Gelderland en Lim
burg.
ANDERHALVE TON NODIG.
Daarmee is een aanzienlijk
bedrag gemoeid. De kosten
per kind zijn geraamd op 25
gulden per week, voeding,
reiskosten, versnaperingen
enz. inbegrepen. Ongeveer
6000 kinderen in de leeftijd
van 9 tot 14 jaar komen in
aanmerking. Een bedrag van
150.000 gulden is dus nodig.
Om deze gelden op korte ter
mijn te verzamelen is nu een
actie door de stichting „het
vierde Prinsenkind", op touw
gezet, onder de naam „Actie
Klaver Vier".
De actie richt zich in de
eerste plaats tot die echtpa
ren in Nederland, aan wie,
gewoonlijk zeer tot hun leed
wezen, de kinderzegen werd
onthouden. Meerdere malen
hoort men hen de klacht ui
ten, dat zij geen kinderen heb
ben om voor te zorgen. Wel
nu. de actie meent, dat deze
echtparen iets zouden kun
nen bieden aan een kind, dat
buiten zgn schuld te kort
komt in levensvreugde. Maar
bovendien zal ieder, die deze
om het vaderland veel mis
sende kinderen een prettige
vacantie wil bereiden, een of
fer kunnen brengen.
De stichting heeft tot giro
nummer 477800. Men kan er
bij vermelden: „Actie Klaver
Vier."
Nederland in de Raad van
de I.C.A.O.
Nederland is gekozen tot lid
van de nieuwe raad van 21
leden van de Internationale
Burgerluchtvaart-Organisatie,
tezamen met België, Frank
rijk, Engeland de Ver. Sta
ten, Canada, Brazilië en Mexi
co, als behorende tot de cate
gorie van acht belangrijkste
landen inzake het luchtver
keer.
Coloradokevers in Limburg.
Ook in Limburg wordt veel
vuldig melding gemaakt van
het vinden van coloradokevers,
vooral op de akkers langs de
Maas.
In
voorbijgaan
Twee heren lopen rustig
Sratend over straat. Onder
un zakelijke woorden en
zeer sobere gebaren sneuvelt
de binnenlandse politiek.
Een tram rolt de hoek om.
„Drommels" zegt de één.
„M'n tram".
„Haal je niet meer" oor
deelt de ander. Nummer één
is ai weg.
„Om een sigaret" schreeuwt
twee hem nog na.
Eén holt wat 'ie hollen
kan. Zgn start was niet
slecht en als er nog een
beetje aan zijn stijl wordt ge
schaafd groeit er een drage
lijke korte baan loper uit.
Nummer twee vervolgt rus
tig peinzend zijn weg.
Zgn tram was het niet.
Op de hoek botst hg tegen
zgn makker op.
„Zie je wel" triomfeert hij
„ik wist wel, dat je hem niet
halen zou".
,,'k Heb em gehaald" zegt
de spurter hijgend „net,
maar ik had 'em".
Nummer twee verwonderd
zich hevig en vraagt naar
de reden van deze mysteri
euze terugkeer.
„Ja ik ken jou", zegt de
man die 'em haalde, „m'n
sigaret asjeblieft" en onbe
schaamd houdt 'ie zijn hand
op.
RENARD.
Zeeuwse Schaakrubriek
INDRUKKEN VAN HET INTERNATIONALE
TOURNOOI TE BAARN.
Red.: Drs. M. C. Verburg,
Dampoortstraat 1, Middelburg.
„Wie verre reizen doet kan
veel verhalen". Hij komt in een
andere wereld, waarin veel
nieuw is. En als liij dit nieuwe
met begrip tracht te doorgron
den en in zich op te nemen,
dan heeft hij een onschatbare
leerschool doorlopen. Zo is het
mij vergaan in de tournooien
van Bussum en Baarn. Wat il:
daar, ten koste van een gering
lesgeld, aan inzicht heb ge
wonnen zou ik graag tot ge
meengoed willen maken van
onze Zeeuwse schakers.
Zo kwam ik dan als Zeeuws
kampioen, die niet anders kan
zijn dan de legendarische Ko
ning Eenoog in het Land dev
Blinden, te verkeren aan het
Hof van Caïssa, te midden van
door Haar meer begenadigden.
Óf anders: ik werd in de gele
genheid gesteld mij te confron
teren met de hogere bordspe
'ers van de beste Nederlandse
Hoofdklasseclubs.
De gecomprimeerde samen
vatting der ervaringen, ge
staafd door bewijzende illu
straties, is het beste te gieter
in de vorm van de drie beken
de speelfasen.
1. Openingskennis. Schoor
Ik bekend sta als een der bestr
openlngskenners van de LSB.
bleek, dat juist dit een psy
chologische barrière was ge
weest. om mijn kennis op te
voeren tot die van mijn tegen
standers buiten het gewest.
Men krijgt Immers lets van de
zelfvoldane gearriveerde, vier
het bereikte genoegzaam »s om
Van Boeken en Schrijvers VIII
„Ons Geluk". Uitg. P. N.
van Kampen en Zoon
N.V. Amsterdam.
Een rozentak met twee
bloedrode rozen, ziedaar de
eenvoudige, symbolische om
slagtekening van het nieuwe
boek van de Vlaamse schrijver
Gerard Walschap: „Ons Ge
luk".
De werken van Walschap
zgn niet geschikt om ze zonder
meer aan iedereen in handen
te geven. Men moet, om ze te
kunnen waarderen en zonder
gevaren te verwerken, een ze
kere mate van rijpheid hebber
bereikt. Walschap is van oor
sprong Katholiek en hij heeft
op latere leeftijd gebroken met
de kerlc, waarover in de Ka-
tho'ieke literaire wei'eld nog al
wat te doen is geweest. Hij
kan evenwel van zijn gods
dienst niet los komen én in elk
van zijn sedertdien geschreven
boeken vindt mes zijn strijd
terug, beschreven met een gro
te hartstocht en felheid, zon
der enige terughoudendheid
Daarnaast is hij een schrijver,
die zich altijd weer opnieuw
verdiept in de menselijke ziels
conflicten en het ziet "er bij de
mens nu eenmaal van binnen
niet altijd schoon uit.
Dit nieuwe boek is geschre
ven in de ik-vorm. Een schil
der schrijft zijn eigen geschie
denis voor een van zijn doch
ters. Zijn verhaal „moet haar
zeggen wat over liefde en ge
luk niet in de boeken staat en
door de mensen zorgvuldig
wordt, verzwegen". Het „moest
een symphonie worden" en het
„is een snerpende gids". „Zoals*
alles tussen ons is het anders
geworden, dan wij gewenst
hebben en gedroomd, maar
toch goed".
Dit zegt Walschap zelf over
zijn boek, op verschillende
plaatsen in zijn verhaal.
En inderdaad. Wie gehuwd
is,, weet, dat huwelijksgeluk
niet iets is, dat men in de
schoot geworpen krijgt, maar
de vrucht is van vaak bittere
strijd. „Getrouwd zijn is een
kwestie van geven en nemen
en van uiteindelijk naar elkaar
toe groeien" zegt de gewone
mens en het ligt er maar hele
maal aan, van welk formaat
de karakters zijn, of dit geven
en nemen de vorm krijgt van
een verbeten strijd, of' dat de
conflicten als het ware spelen
derwijs zichzelf oplossen.
In Ons Geluk staat een kun
stenaar met een vrije, onge
bonden, rebellerende geest te
genover een vrouw met. een
uitgesproken burgerlijke, om
niet te zeggen klein burgerlij
ke inslag, maar een even ster
ke, zo niet sterkere wil dan hij.
Hun leven speelt zich af in
een klein Vlaams dorp, met
rondom hen de kakelende, nog
kleinburgerlijken maar in de
grond van de zaak toch vaak
goede dorpsgenoten. De con
flicten zgn hevig, laaiend en
soms vraagt men zich af, of zij
niet zullen voeren tot een cata
strofe. Herhaaldelijk ziet het
er naar uit, maar de wilde gol
ven worden stil ten laatste en
Walschap constateert:
„Metalen kunnen aaneenge
smeed worden, gelast of ge
schroefd, ijzer aan koper en
koper aan tin. Het stond ge
schreven, dat Leontine en ik
gesmolten zouden worden en
hergoten tot een betere sub
stantie. gelijk in brons de zelf
standigheid van metalen ver
loren gaat in een nieuwe".
Walschap is een van de
grootste schrijvers in de Ne
derlands-Vlaamse letterkunde
van deze tijd. Een boek van
hem is een gebeurtenis En nu
mag men zeggen, dat dit eer
ste werk na de oorlog, dit eer
ste werk na jaren, niet de
hoogte bereikt van het beste
wat hij voor de oorlog publi
ceerde en dat er vooral op de
samenstellende elementen wel
het een en ander te zeggen is.
dit neemt niet weg, dat het een
weldaad is, zich weer eens te
kunnen verdiepen in het werk
van iemand, die een kenner is
van de menselijke ziel en niet
aarzelt conflicten en karakters
met een ontleedmes uiteen te
rafelen.
In deze rubriek zgn kort na
elkaar de nieuwe boeken van
den Hartog en den Doolaard
besproken. Bij beide werken
werd vastgesteld, dat noch de
eerste noch de laatste erin ge
slaagd was karakters te schep
pen.
Als men het nieuwe boek
van Walschap leest, voelt men,
wat daarmede bedoeld werd.
En voelt men tevens, op welk 'n
geheel ander, hoger niveau dit
werk van Walschap staat, dat
de geschiedenis beschrijft van
twee mensen, die naar elkaar
toegedreven worden met een
onweerstaanbare kracht, die
trachten elkander te ontlopen,
die in staat zouden zijn, bij
ogenblikken, om elkander te
vermoorden, maar die uitein
delijk „gesmolten worden",
„hergoten", „tot een betere
substantie".
LECTOR.
zijn positie te handhaven. In
een S.V. als „Utrecht" ver
telde mij een van haar beste
spelersis de onvermijdelijke
wedijver tussen de kopgroep
(Spanjaard en van Steenis) en
"de iets zwakkere volggroep,
een waarborg voor een gestaag
stijgend schaakniveau. Ver
schillende mijner tegenspelers
waren dan ook meer „uitge
kauwd" in de openingen dan
ikzelf, wat mij tweemaal in
grote moeilijkheden bracht.
Zo speelde ik met wit tegen
D. F. de Lan^e (Hilv. s. g.)
1) d4,- d5. 2) c4, e6. 3) Pc3, c5
(Tarrasch-vcrdediging) 4) e3,
Pf6. 5) Pf3, Pc6. 6) Le2, Ld6.
7) 0-0, 0-0. 8) b3, b6, 9) Lb2
Lb7 dus na een vrg tamme
opzet en eigenlijk bij gebrek
aan plan 10) a3, waarop na
10)... Tc8 reeds dc4: en Pa5
dreigde. Il)cd5:, ed5: geeft
zwart een gevaarlijke meerder
heid op de Damevleugel: 11)
dc5:, bc5: geeft hem het beste
centrum. Na het gespeelde 11)
Tel volgde cd4: 12) ed4: Lf4!
13) Tc2, Pa5 met beter spel
-•oor zwart. Mijn tegenstander
Teek dus in dit geval een be-
ler vertegenwoordiger te zijn
•/an de moderne schaakstijl,
lie neerkomt op het volgens al
gemene strategische inzichten,
'litwerken van stereotype
standaardsituaties uit de ope_
'»ing.
In het scheppen ener zoda
nige situatie schoot ik met
zwart ook tekort tegen J. van
der Zanden (ASC)). Men zie:
1) C4, Pf6. 2) Pf3, g6. 3) d4,
Lg7 4) Pc3, d5 (Grünfeld-In-
disch) 5) Lf4. Het beste is nu
00. Hierop is minder goed
6) cd5:, Pd5: 7) Pd5:. Dd5:8)
Lc7daar zw. m. Pc6, Lg4, Da5
en e5 een gevaarlijke aanval
Krijgt: de bedoeling is na 5)...
0—0 6)... c5 te spelen, hetgeen
voor de rochade gevaarlijk is.
I.p.v. 5)... 0-0 (waarvan ik me
de consequenties niet meer
goed herinnerde) speelde ik 5)
c6. waarna ik na 6) e3. 00
7) Db3! in een stelling kwam,
die voor zwart elke zet prac-
tlsch fout doet zijn. B.v. 7)...
dc4:, 8) Lc4: en 9) e4ü met
prachtige stelling; of 7)...e6
en zwart zijn Lc8 blijft inge
sloten: 7)... Pbd7 verl. de d-
pion; 7) Te8 heeft geen zin,
verzwakt f7 en na Le 2 staat
zwart voor het zelfde probleem
op 7)... Db6 volgt Db6: en Lc7
plus b3 en Fa4!; op Pa6 volgt
cd5: en La6.\ Ik werd dus ge
dwongen tot de tijdrovende
manoeuvre Da5, Pbd7 en Db6;
wit ontwikkelde zich normaal
en ontweek door Dc2 dameruil.
Dus: 7)... Da5 8) Ld3, Pbd7
9) 0—0, Db6. 10) Dc2! Er
volgde bgna geforceerd 10)...
dc4: (om Ph5! te spelen) 11)
Lc4:, Ph5. 12) Lg5. Hierop
was e5 onmogelijk wegens 13)
d5, cd5 (anders d6!) 14) Pd5:
en Da5 is gedwongen (op Da6
of De6, Pc7; Dc6 dan Pe7). Op
Da5 volgt echter b4!, Da3, Tbl
en Tb3. In plaats van e5 speel
de ik dus e6. waarop Lc8 bleef
ingesloten en veld d6 vrij
kwam voor een wit paard-. Een
pion-offer gaf mij gelukkig
nog een goed eindspel.
Tegen twee andere spelers,
waaronder Courtens uit Maas
tricht, die evenals ik niet ge
noeg ervaring bezaten, kwam
ik echter met aanmerkelijk
voordeel uit de opening. Is er
een beter bewijs voor de nood-
aak, de toch eenvoudige orc-
ningstheorie beter te bsr/r
sen?
De volgende maal ie*-
het midden- en c'n1-
over de talrijke mid-1:
achterstand in te halen. i
Prinsessezegels
brachten bijna 3 ton op.
Van de zg. Prinsessezegels
1946 werden de volgende hoe
veelheden verkocht
li/,: 1.919.205 stuks; 2VS:
1.622.705 stuks; 4: 1.449.411
stuks; 5; 1.923.596 stuks; 7%
2.471.823 stuks; 121/,: 1.435.428
stuks.
De opbrengst boven de fran-
keerwaarde bedroeg ruim
290.041.
De staatsregelingen voor
Curasao en Suriname.
De ontwerpen van wet tot
wijziging van de Surinaamse
en Curagaose staatsregelingen
met de gezamenlijke memorie
van toelichting zijn thans aan
de gouverneurs van Suriname
en Curagao toegezonden ten
einde, in afwachting van de
Koninklijke machtiging tot het
horen van de Raad van State
en van de Staten dier gebieds
delen, deze colleges in de gele
genheid te stellen van raad te
dienen.
DE KERKEN
GEMEENSCHAPPE
LIJKE DIENSTEN OP
PINKSTEREN.
Voor de zevende maal zal.
er met Pinksteren een ge
meenschappelijke internatio
nale dienst worden gehouden
op Zondag 25 Mei in de
Westminster Abbey te Lon
den. Op uitnodiging van de
dean van Westminster zul
len predikanten, vloot- ert
legerpredikanten van Kerken
over de gehele wereld met
vertegenwoordigers van de
Britse kerken deel nemen aan
'n gemeenschappelijke dienst.
In Genève zal er een dienst
plaats vinden in de St. Pier
re, waar dr. W. A. Visser 't
Hooft, secretaris-generaal
van de Wereldraad, zal pre
ken.
De dienst zal door de B.
B. C. uitgezonden worden
van 18.45 tot 19.25 uur.
SCHADE.
Ds. Chr. W. J. Teeuwen,
Ger. Pred. te Diemen, schrijft
in „De Bazuin" een lezens
waardig artikel over de scha
de, die het jongste kerkelijk
conflict binnen de Ger. Ker
ken in het Evangelisatiewerk
heeft aangericht. Hij doet dit
met grote duidelijkheid en
eerlijkheid, daarbij constate
rende, dat men in Geref.
Evangelisatiekringen tegen
woordig herhaaldelijk stuit op
de onwil van het buitenker
kelijke publiek om zich „door
ons iets te laten gezeggen".
Want dan komt het ant
woord: „Geneesmeester ge
nees eerst u zelf".'
Ds. T. constateert, dat bre-
de lagen in het Ger. kerke
lijk leven apathisch staan
tegenover al het theologisch
geharrewar, de scherpzinnig
heid en de strijd in eigen
kring en onder broeders. Het
moet herleid worden tot een
ontstellend manco van ele
mentair leven uit Christus.
Bovendien voelt men zich in
het kerkelijk leven te be
kneld. Wij kunnen onszelf
niet zijn. Wij dreigen altijd
weer beschoolmeesterd en be-
kapitteld te worden. Voor
het kerkelijk conflict interes
seert men zich maar lfeel
matig."
Over het Evangelisatiewerk
sprekend, constateert deschr.
dat deze nood hierin wel met
een bijzonder accent wordt
fevoeld. Want „velen hebben
egrepen, dat men misschien
wel goed gereformeerd kan
heten en toch een bedenkelijk
christen kan zgn." Aan de
andere kant doet zich het feit
voor, dat het Evangelisatie
werk in het gereformeerde mi
lieu met teveelmeewarigheid
wordt bezien. Een predikant,
die zich op dit terrein be
weegt, staat altijd aan de
kritiek bloot, dat hetgeen hij
zegt te weinig om het lijf
heeft, dat het te onbenullig
is; hij wordt van oppervlak
kigheid beticht, wanneer hij
het Evangelie verstaanbaar
wil maken voor onkerkelijke
mensen. Gevolg: het evange
lisatie-publiek komt bij ons
niet in de kerk zegt ds. T.
Het verstaat nl. de gerefor
meerde begrippenwereld niet.
„De kerk die waarachtig
evangeliseert, die zal de scha
de, die wij geleden hebben,
te boven komen. En de „the
ologiserende" kerk blijft op
de duur in de kou staan."
Maak het radertje van uw
'?aretten-aansteker regelma-
schoon met een borsteltje.
Jat voorkomt reparatie