Wereld-Boerenparlement Vacantie voor kinderen van oorlogsslachtoffers 25 Hangars t Een nieuw werk van Walschap STEMMEN LEZERS SCHRIJVEN voor Zeeuwsch Vlaanderen De weddenschap Toets van het schaakspel in Zeeland TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 24 Mei 1947 in Scheveningen Congres van de internationale federatie, van landbouwproducenten. (Van onze speciale verslaggever). Het wereldboerenparlement in de gedaante van de In ternational Federation of Agricultural Producers verga dert nu al sedert verscheide ne dagen te Scheveningen. Of schoon de Nederlandse pers er tot nu toe weinig aandacht aan heeft besteed is dit een zaak van buitengewoon be lang. Dat blijkt nu het ten eir.ae loopt en er langzamer hand tekening komt in wat dit zeer gemengde gezelschap nu eigenlijk wil. Het wil de boeren vrijwaren tegen fnui kende prijsschommeiingen voor wat men primaire goe deren noemt; dat zijn de voortbrengselen van de mijn bouw, die hier niet ter spra ke komen, en die van de land bouw, waarover met het hier uiteraard heel veel heeft. Het pas gerestaureerde Pa- lace-hocel is geheel afgehuurd voor deze gelegenheid. .In alle kamers treft men sectiever gaderingen aan of er werken secretaresses, die alleen maar Frans of Engels spreken. Er is een documentenzaal en een telefoonkamer. Er lopen Brits Indiërs en Denen, Canadezen en Rhodesianen, Noren en Nieuw-Zeelanders, Fransen en Amerikanen, Australiërs en Luxemburgers, Belgen en En- feisen en tenslotte ook Ne- erlanders. Verder zijn er niet aangesloten organisaties aan wezig uit Oostenrijk en Bir ma, China en Tsjecho-Slowa- kije, Finland en Hongarije, IJsland en Peru, Spanje en Zweden .Zwitserland en Zuid- Af rilta. Voorts is het van be lang te weten, dat Argentinië en Rusland afwezig zijn. De landbouw in de Sovjet Unie kent geen particuliere orga nisaties, die zelfstandig met het buitenland in verbinding zouden kunnen treden. De So- ciedad Rural Argentina had wel de uitnodiging aanvaard, maar is niet gekomen. Nie mand weet waarom, maar het is een bekend feit, dat pre sident Juan Peron niets voelt voor bindende afspraken met betrekking tot bijv. tcrweprij- zen. Hij voert een eigen po litiek. LOUWES VICE-PRESI DENT. De enige alles-overkoepe- lende Nederlandse organisatie, die lid is van de I.F.A.P., is de Stichting voor de Land bouw, welks voorzitter, de heer Herman Derk Louwes, als eerste vice-president van het congres optreedt. De voor zitter is de neer James Tur ner, een Engelsman. Dan is de Fransman P. Martin twee de en de Canadees H. H. Hannam derde vice-president. Behalve deze vier zat er aan de bestuurstafel bij de ope ning nog een vijfde man, een Nederlander, te weten de heer Stefan Louwe Louwes, een broer van de eerste vi ce-president, dit was de man, die vooral in de oorlogsjaren bekendheid heeft verworven als directeur-generaal van de Voedselvoorziening. Dat is hij nog steeds hij was geen collaborateur! maar hier treedt hij op als special ad viser van Sir James Boyd Orr, directeur-generaal van de F. A. C., dat is de Fede ration of Agricultural Orga nisations, een onderdeel van de U. N. O. RONDREIS DOOR NEDERLAND. De wereldboerenleiders want dat zijn- deze heren ten slotte hebben, alvorens te gaan vergaderen, een rond reis gemaakt door negen Ne derlandse provincies, waarbij zij gelegenheid hadden alle De internationale pers, die sterk vertegenwoordigd is niet alleen woont de land- bouwdirecteur van The Times het congres bij, maar er zijn bijv. ook verslaggevers uit Canada en Nieuw-Zeeland was er opgetogen over. Voor al het polderland trok de aandacht. HET BELANG DER CONFERENTIE. De uitspraken, die in re soluties zullen worden vast gelegd, zijn van groot belang. Zij geven de leidende ge- dachtengang weer van de plattelandsbevolking van bijna de gehele wereld, d.i. 70 pro cent der mensheid. Zij heb ben geen direct gevolg, maar zij vormen een morele rug gesteun voor de F. A. C. en daar de bonden die in de I. F. A. P. verenigd zjjn, stuk voor stuk in verbinding staan met parlement en regering in eigen land, kan er van uit spraken als deze een enorme invloed uitgaan. En dat moet ook, wil men niet weer ver vallen in de chaos van voor de oorlog: contingenteringen, uitvoerpremies, autarkie en typen boerenbedrijven te zien. wat dies meer zg. BOTERKLACHT. Een lezer schrift ons: In de laatste tijd toont de ge distribueerde koelhuisboter spoedig tekenen van bederf. Wellicht waren ze al aan- o wezig voordat de detaillist "ze ontving. Voor de gebrui kers, die toch al geen grote portie ontvangen, is het een teleurstelling, voor de leve ranciers, die nog zoveel mo gelijk trachten hun klanten schadeloos te stellen, ook. Scherpe controle vóór de af zending ware gewenst. HET CIRCUS Ik heb Woensdag het inge zonden stuk gelezen. Ik ben het met de heer Feij niet eens. Middelburg, een noodlijdende gemeente, die zwaar getroffen en gedupeerd uit de oorlog en bezetting te voorschijn is ge komen, kan het geld dat het circus aan staangeld en ver makelijkheidsbelasting op_ brengt goed gebruiken voor de gemeente-financlën. Wat de bevolking van Middelburg en omstreken aangaat, vind ik het een genoegen, dat deze men sen van het leven genieten. Wij allemaal hebben een leven van ellende, wanhoop en ontbering achter de rug. De heer Feij had het ook over het wegvloei en van duizenden kostbare guldens. Maar die duizenden, men kan wel zeggen millioenen guldens vloeien wel op een an dere manier weg. Wat de gods dienstige en zedelijke bezwa ren aangaat, zal hét wel los lopen. Mijn devies luidt „durf te leven". Adr. Zwigtman. Sympathieke actie doet een beroep op het Nederlandse volk. Vorig jaar is een Noorse commissie in Duitsland geweest om uit de verschillende kampen 600 Joden aan te vvyzen, die toestemming zouden krijgen in Noorwegen een nieuw leven te beginnen. Het eerste contingent van 400 dankbare joden bij aankomst in Noorwegen. MATERIAAL VOOR WEDEROPBOUW VAN 38 WONINGEN BESCHIKBAAR. GENERALE SYNODE .DER NED. HERV. KERK. De Generale Synode der Ned. Herv. Kerk zal zich in haar eerstkomende vergade ring bezig houden o.m. met 't rapport door de desbetreffen de commissie uitgebracht, i.z. „Kerk en boeren", met het Duitse vraagstuk n.a.v. het rapport der commissie „Kerk en Samenleving", terwijl voorts ook de posthume re- hahilitatie van ds. H. de Cock, de man van de afscheidings beweging 1834. aan de orde wordt gesteld, Van bevoegde zijde deelt men ons mede, dat het aantal nieuwe hangars voor de Zeeuwsch Vlaamse boeren dit jaar beperkt zal blijven tot 25. Er wordt hard aan ge werkt om deze hangars nog voor de oogst zoveel mogelijk gereed te krijgen, maar niet alle zullen tijdig klaar zijn. Indien de firma Kloos, die de hangars in constructie heeft, niet al te veel tegen slag ondervindt bij het aan kopen van bepaalde onderde len, zal vermoedelijk over veertien dagen de eerste hangar gereed zijn voor mon tage. BELGIË WIL LEVEREN. Intussen bezoeken vertegen woordigers van Belgische bedrgven regelmatig Zeeuwsch Vlaanderen en zij bieden daar hangars te koop aan voor directe leverir.g. Jammer genoeg kunnen daarvoor geen invoervergun ningen worden afgegeven door de Nederlandse regering, om dat de Belgische deviezen een andere bestemming hebben. Inmiddels is er reeds een hangar verrezen, die ver moedelijk uit België is bin nengesmokkeld. De bouw van 25 hangars zal intussen weinig verlich ting brengen in de nood der landbouwers, want er zijn voor een redelijke berging van de oogst ruim 200 nieuwe hangars nodig. De verdeling van de 25 stuks zal ongetwij- feld tot vele teleurstellingen aanleiding geven. MATERIAAL GENOEG. Wat de wederopbouw van de vernielde boerderijen be treft: er is thans materiaal voor 38 nieuwe boerderijen in Zeeuwsch Vlaanderen voor handen. Dat men met de nieuwbouw nog niet begon, is uitsluitend een gevolg van de schaderegeling, die zoda nig is, dat le mensen de financiële consequenties van nieuwbouw niet kunnen of niet willen aanvaarden. Er heeft slechts één aan besteding plaats gehad en de gunning werd toen aange houden. Enkele aanbestedin gen zullen nog komen van mensen, die menen, dat zij de herbouw van^un woning wel kunnen financieren. Maar de meesten kunnen of willen het geld niet beschikbaar stellen. LICHTE SCHADE. Het herstel van da lichte oorlogsschade aan de boerde rijen vordert snel. In October van dit jaar zal alle repara tie aan de boerderijen gereed zijn. Een ploeg van 100 man is thans aan dit werk bezig. Een bezwaar van de boe ren is, dat kleine verbouwin gen door de dienst „Weder opbouw Boerderijen" niet wor den toegestaan. Er wordt niets gebouwd, dat niet aan wezig was. De boeren moe ten straks zelf voor deze Kleine verbouwingen zorgen. Als het reparatiewerk gereed is, kunnen zij de medewer king van de lienst Wederop bouw Boerderijen krijgen voor het aanvragen van materiaal voor deze verbouwingen. Actie Klaver-Vier. De heren B. J. Oosterheert, directeur van de gemeente lijke dienst voor sociale za ken te Dordrecht en F. Hof stede, directeur van het dis- tritcsbureau Oorlogsslachtof fers, hebben de plannen uit eengezet van de stichting „Het vierde Prinsenkind". De actie van deze stich ting richt zich op de kinderen van verzetsslachtoffers, van gesneuvelden bij land- en zee macht en koopvaardg, van door de bezetter gefusilleerden en in kampen, zowel hier te lande als in Indië, omgeko men personen. Zg beoogt de levensomstandigheden van kin deren, wier vader of#kostwin- ner is omgekomen of duur zaam invalide geworden, enigszins te veraangenamen. Omdat de precaire finan ciële omstandigheden, waarin het rijk verkeert, het niet mogelijk maken, dat deze kinderen vergoed krijgen, wat zij door het verlies van ou ders hebben geleden, meent de stichting, dat- door het, Nederlandse volk het uiterste moet worden gedaan om het vertrouwen, waarmede zove- len de dood zijn ingegaan, niet te beschamen. Zg wil daarom de nagelaten betrek kingen van oorlogsslachtof fers, door een daad van me deleven en medezorg, de over tuiging geven, dat het Neder landse volk aan hen denkt. VACANTIEKAMPEN. De stichting en uit de aard der zaak de initiatiefnemers, de heeren Oosterheert en Hof stede, beschouwen deze kin deren als te zijn overgegaan uit de handen van de natuur lijke beschermers in de zorgen van het gehele Nederlandse volk, als kinderen, tegenover wie het verplichtingen heeft. Zij wil daarom een beroep doen op ons volk, teneinde een eenvoudige organisatie in het leven te roepen, die aan deze kinderen in de komende zomer een vacantie in een kamp mogelijk maakt, zoals vele andere kinderen van ons volk genieten. Dank zjj de spontane me dewerking van overheidszijde zijn vijf prachtige vacantie- oorden ter beschikking in Drente, Gelderland en Lim burg. ANDERHALVE TON NODIG. Daarmee is een aanzienlijk bedrag gemoeid. De kosten per kind zijn geraamd op 25 gulden per week, voeding, reiskosten, versnaperingen enz. inbegrepen. Ongeveer 6000 kinderen in de leeftijd van 9 tot 14 jaar komen in aanmerking. Een bedrag van 150.000 gulden is dus nodig. Om deze gelden op korte ter mijn te verzamelen is nu een actie door de stichting „het vierde Prinsenkind", op touw gezet, onder de naam „Actie Klaver Vier". De actie richt zich in de eerste plaats tot die echtpa ren in Nederland, aan wie, gewoonlijk zeer tot hun leed wezen, de kinderzegen werd onthouden. Meerdere malen hoort men hen de klacht ui ten, dat zij geen kinderen heb ben om voor te zorgen. Wel nu. de actie meent, dat deze echtparen iets zouden kun nen bieden aan een kind, dat buiten zgn schuld te kort komt in levensvreugde. Maar bovendien zal ieder, die deze om het vaderland veel mis sende kinderen een prettige vacantie wil bereiden, een of fer kunnen brengen. De stichting heeft tot giro nummer 477800. Men kan er bij vermelden: „Actie Klaver Vier." Nederland in de Raad van de I.C.A.O. Nederland is gekozen tot lid van de nieuwe raad van 21 leden van de Internationale Burgerluchtvaart-Organisatie, tezamen met België, Frank rijk, Engeland de Ver. Sta ten, Canada, Brazilië en Mexi co, als behorende tot de cate gorie van acht belangrijkste landen inzake het luchtver keer. Coloradokevers in Limburg. Ook in Limburg wordt veel vuldig melding gemaakt van het vinden van coloradokevers, vooral op de akkers langs de Maas. In voorbijgaan Twee heren lopen rustig Sratend over straat. Onder un zakelijke woorden en zeer sobere gebaren sneuvelt de binnenlandse politiek. Een tram rolt de hoek om. „Drommels" zegt de één. „M'n tram". „Haal je niet meer" oor deelt de ander. Nummer één is ai weg. „Om een sigaret" schreeuwt twee hem nog na. Eén holt wat 'ie hollen kan. Zgn start was niet slecht en als er nog een beetje aan zijn stijl wordt ge schaafd groeit er een drage lijke korte baan loper uit. Nummer twee vervolgt rus tig peinzend zijn weg. Zgn tram was het niet. Op de hoek botst hg tegen zgn makker op. „Zie je wel" triomfeert hij „ik wist wel, dat je hem niet halen zou". ,,'k Heb em gehaald" zegt de spurter hijgend „net, maar ik had 'em". Nummer twee verwonderd zich hevig en vraagt naar de reden van deze mysteri euze terugkeer. „Ja ik ken jou", zegt de man die 'em haalde, „m'n sigaret asjeblieft" en onbe schaamd houdt 'ie zijn hand op. RENARD. Zeeuwse Schaakrubriek INDRUKKEN VAN HET INTERNATIONALE TOURNOOI TE BAARN. Red.: Drs. M. C. Verburg, Dampoortstraat 1, Middelburg. „Wie verre reizen doet kan veel verhalen". Hij komt in een andere wereld, waarin veel nieuw is. En als liij dit nieuwe met begrip tracht te doorgron den en in zich op te nemen, dan heeft hij een onschatbare leerschool doorlopen. Zo is het mij vergaan in de tournooien van Bussum en Baarn. Wat il: daar, ten koste van een gering lesgeld, aan inzicht heb ge wonnen zou ik graag tot ge meengoed willen maken van onze Zeeuwse schakers. Zo kwam ik dan als Zeeuws kampioen, die niet anders kan zijn dan de legendarische Ko ning Eenoog in het Land dev Blinden, te verkeren aan het Hof van Caïssa, te midden van door Haar meer begenadigden. Óf anders: ik werd in de gele genheid gesteld mij te confron teren met de hogere bordspe 'ers van de beste Nederlandse Hoofdklasseclubs. De gecomprimeerde samen vatting der ervaringen, ge staafd door bewijzende illu straties, is het beste te gieter in de vorm van de drie beken de speelfasen. 1. Openingskennis. Schoor Ik bekend sta als een der bestr openlngskenners van de LSB. bleek, dat juist dit een psy chologische barrière was ge weest. om mijn kennis op te voeren tot die van mijn tegen standers buiten het gewest. Men krijgt Immers lets van de zelfvoldane gearriveerde, vier het bereikte genoegzaam »s om Van Boeken en Schrijvers VIII „Ons Geluk". Uitg. P. N. van Kampen en Zoon N.V. Amsterdam. Een rozentak met twee bloedrode rozen, ziedaar de eenvoudige, symbolische om slagtekening van het nieuwe boek van de Vlaamse schrijver Gerard Walschap: „Ons Ge luk". De werken van Walschap zgn niet geschikt om ze zonder meer aan iedereen in handen te geven. Men moet, om ze te kunnen waarderen en zonder gevaren te verwerken, een ze kere mate van rijpheid hebber bereikt. Walschap is van oor sprong Katholiek en hij heeft op latere leeftijd gebroken met de kerlc, waarover in de Ka- tho'ieke literaire wei'eld nog al wat te doen is geweest. Hij kan evenwel van zijn gods dienst niet los komen én in elk van zijn sedertdien geschreven boeken vindt mes zijn strijd terug, beschreven met een gro te hartstocht en felheid, zon der enige terughoudendheid Daarnaast is hij een schrijver, die zich altijd weer opnieuw verdiept in de menselijke ziels conflicten en het ziet "er bij de mens nu eenmaal van binnen niet altijd schoon uit. Dit nieuwe boek is geschre ven in de ik-vorm. Een schil der schrijft zijn eigen geschie denis voor een van zijn doch ters. Zijn verhaal „moet haar zeggen wat over liefde en ge luk niet in de boeken staat en door de mensen zorgvuldig wordt, verzwegen". Het „moest een symphonie worden" en het „is een snerpende gids". „Zoals* alles tussen ons is het anders geworden, dan wij gewenst hebben en gedroomd, maar toch goed". Dit zegt Walschap zelf over zijn boek, op verschillende plaatsen in zijn verhaal. En inderdaad. Wie gehuwd is,, weet, dat huwelijksgeluk niet iets is, dat men in de schoot geworpen krijgt, maar de vrucht is van vaak bittere strijd. „Getrouwd zijn is een kwestie van geven en nemen en van uiteindelijk naar elkaar toe groeien" zegt de gewone mens en het ligt er maar hele maal aan, van welk formaat de karakters zijn, of dit geven en nemen de vorm krijgt van een verbeten strijd, of' dat de conflicten als het ware spelen derwijs zichzelf oplossen. In Ons Geluk staat een kun stenaar met een vrije, onge bonden, rebellerende geest te genover een vrouw met. een uitgesproken burgerlijke, om niet te zeggen klein burgerlij ke inslag, maar een even ster ke, zo niet sterkere wil dan hij. Hun leven speelt zich af in een klein Vlaams dorp, met rondom hen de kakelende, nog kleinburgerlijken maar in de grond van de zaak toch vaak goede dorpsgenoten. De con flicten zgn hevig, laaiend en soms vraagt men zich af, of zij niet zullen voeren tot een cata strofe. Herhaaldelijk ziet het er naar uit, maar de wilde gol ven worden stil ten laatste en Walschap constateert: „Metalen kunnen aaneenge smeed worden, gelast of ge schroefd, ijzer aan koper en koper aan tin. Het stond ge schreven, dat Leontine en ik gesmolten zouden worden en hergoten tot een betere sub stantie. gelijk in brons de zelf standigheid van metalen ver loren gaat in een nieuwe". Walschap is een van de grootste schrijvers in de Ne derlands-Vlaamse letterkunde van deze tijd. Een boek van hem is een gebeurtenis En nu mag men zeggen, dat dit eer ste werk na de oorlog, dit eer ste werk na jaren, niet de hoogte bereikt van het beste wat hij voor de oorlog publi ceerde en dat er vooral op de samenstellende elementen wel het een en ander te zeggen is. dit neemt niet weg, dat het een weldaad is, zich weer eens te kunnen verdiepen in het werk van iemand, die een kenner is van de menselijke ziel en niet aarzelt conflicten en karakters met een ontleedmes uiteen te rafelen. In deze rubriek zgn kort na elkaar de nieuwe boeken van den Hartog en den Doolaard besproken. Bij beide werken werd vastgesteld, dat noch de eerste noch de laatste erin ge slaagd was karakters te schep pen. Als men het nieuwe boek van Walschap leest, voelt men, wat daarmede bedoeld werd. En voelt men tevens, op welk 'n geheel ander, hoger niveau dit werk van Walschap staat, dat de geschiedenis beschrijft van twee mensen, die naar elkaar toegedreven worden met een onweerstaanbare kracht, die trachten elkander te ontlopen, die in staat zouden zijn, bij ogenblikken, om elkander te vermoorden, maar die uitein delijk „gesmolten worden", „hergoten", „tot een betere substantie". LECTOR. zijn positie te handhaven. In een S.V. als „Utrecht" ver telde mij een van haar beste spelersis de onvermijdelijke wedijver tussen de kopgroep (Spanjaard en van Steenis) en "de iets zwakkere volggroep, een waarborg voor een gestaag stijgend schaakniveau. Ver schillende mijner tegenspelers waren dan ook meer „uitge kauwd" in de openingen dan ikzelf, wat mij tweemaal in grote moeilijkheden bracht. Zo speelde ik met wit tegen D. F. de Lan^e (Hilv. s. g.) 1) d4,- d5. 2) c4, e6. 3) Pc3, c5 (Tarrasch-vcrdediging) 4) e3, Pf6. 5) Pf3, Pc6. 6) Le2, Ld6. 7) 0-0, 0-0. 8) b3, b6, 9) Lb2 Lb7 dus na een vrg tamme opzet en eigenlijk bij gebrek aan plan 10) a3, waarop na 10)... Tc8 reeds dc4: en Pa5 dreigde. Il)cd5:, ed5: geeft zwart een gevaarlijke meerder heid op de Damevleugel: 11) dc5:, bc5: geeft hem het beste centrum. Na het gespeelde 11) Tel volgde cd4: 12) ed4: Lf4! 13) Tc2, Pa5 met beter spel -•oor zwart. Mijn tegenstander Teek dus in dit geval een be- ler vertegenwoordiger te zijn •/an de moderne schaakstijl, lie neerkomt op het volgens al gemene strategische inzichten, 'litwerken van stereotype standaardsituaties uit de ope_ '»ing. In het scheppen ener zoda nige situatie schoot ik met zwart ook tekort tegen J. van der Zanden (ASC)). Men zie: 1) C4, Pf6. 2) Pf3, g6. 3) d4, Lg7 4) Pc3, d5 (Grünfeld-In- disch) 5) Lf4. Het beste is nu 00. Hierop is minder goed 6) cd5:, Pd5: 7) Pd5:. Dd5:8) Lc7daar zw. m. Pc6, Lg4, Da5 en e5 een gevaarlijke aanval Krijgt: de bedoeling is na 5)... 0—0 6)... c5 te spelen, hetgeen voor de rochade gevaarlijk is. I.p.v. 5)... 0-0 (waarvan ik me de consequenties niet meer goed herinnerde) speelde ik 5) c6. waarna ik na 6) e3. 00 7) Db3! in een stelling kwam, die voor zwart elke zet prac- tlsch fout doet zijn. B.v. 7)... dc4:, 8) Lc4: en 9) e4ü met prachtige stelling; of 7)...e6 en zwart zijn Lc8 blijft inge sloten: 7)... Pbd7 verl. de d- pion; 7) Te8 heeft geen zin, verzwakt f7 en na Le 2 staat zwart voor het zelfde probleem op 7)... Db6 volgt Db6: en Lc7 plus b3 en Fa4!; op Pa6 volgt cd5: en La6.\ Ik werd dus ge dwongen tot de tijdrovende manoeuvre Da5, Pbd7 en Db6; wit ontwikkelde zich normaal en ontweek door Dc2 dameruil. Dus: 7)... Da5 8) Ld3, Pbd7 9) 0—0, Db6. 10) Dc2! Er volgde bgna geforceerd 10)... dc4: (om Ph5! te spelen) 11) Lc4:, Ph5. 12) Lg5. Hierop was e5 onmogelijk wegens 13) d5, cd5 (anders d6!) 14) Pd5: en Da5 is gedwongen (op Da6 of De6, Pc7; Dc6 dan Pe7). Op Da5 volgt echter b4!, Da3, Tbl en Tb3. In plaats van e5 speel de ik dus e6. waarop Lc8 bleef ingesloten en veld d6 vrij kwam voor een wit paard-. Een pion-offer gaf mij gelukkig nog een goed eindspel. Tegen twee andere spelers, waaronder Courtens uit Maas tricht, die evenals ik niet ge noeg ervaring bezaten, kwam ik echter met aanmerkelijk voordeel uit de opening. Is er een beter bewijs voor de nood- aak, de toch eenvoudige orc- ningstheorie beter te bsr/r sen? De volgende maal ie*- het midden- en c'n1- over de talrijke mid-1: achterstand in te halen. i Prinsessezegels brachten bijna 3 ton op. Van de zg. Prinsessezegels 1946 werden de volgende hoe veelheden verkocht li/,: 1.919.205 stuks; 2VS: 1.622.705 stuks; 4: 1.449.411 stuks; 5; 1.923.596 stuks; 7% 2.471.823 stuks; 121/,: 1.435.428 stuks. De opbrengst boven de fran- keerwaarde bedroeg ruim 290.041. De staatsregelingen voor Curasao en Suriname. De ontwerpen van wet tot wijziging van de Surinaamse en Curagaose staatsregelingen met de gezamenlijke memorie van toelichting zijn thans aan de gouverneurs van Suriname en Curagao toegezonden ten einde, in afwachting van de Koninklijke machtiging tot het horen van de Raad van State en van de Staten dier gebieds delen, deze colleges in de gele genheid te stellen van raad te dienen. DE KERKEN GEMEENSCHAPPE LIJKE DIENSTEN OP PINKSTEREN. Voor de zevende maal zal. er met Pinksteren een ge meenschappelijke internatio nale dienst worden gehouden op Zondag 25 Mei in de Westminster Abbey te Lon den. Op uitnodiging van de dean van Westminster zul len predikanten, vloot- ert legerpredikanten van Kerken over de gehele wereld met vertegenwoordigers van de Britse kerken deel nemen aan 'n gemeenschappelijke dienst. In Genève zal er een dienst plaats vinden in de St. Pier re, waar dr. W. A. Visser 't Hooft, secretaris-generaal van de Wereldraad, zal pre ken. De dienst zal door de B. B. C. uitgezonden worden van 18.45 tot 19.25 uur. SCHADE. Ds. Chr. W. J. Teeuwen, Ger. Pred. te Diemen, schrijft in „De Bazuin" een lezens waardig artikel over de scha de, die het jongste kerkelijk conflict binnen de Ger. Ker ken in het Evangelisatiewerk heeft aangericht. Hij doet dit met grote duidelijkheid en eerlijkheid, daarbij constate rende, dat men in Geref. Evangelisatiekringen tegen woordig herhaaldelijk stuit op de onwil van het buitenker kelijke publiek om zich „door ons iets te laten gezeggen". Want dan komt het ant woord: „Geneesmeester ge nees eerst u zelf".' Ds. T. constateert, dat bre- de lagen in het Ger. kerke lijk leven apathisch staan tegenover al het theologisch geharrewar, de scherpzinnig heid en de strijd in eigen kring en onder broeders. Het moet herleid worden tot een ontstellend manco van ele mentair leven uit Christus. Bovendien voelt men zich in het kerkelijk leven te be kneld. Wij kunnen onszelf niet zijn. Wij dreigen altijd weer beschoolmeesterd en be- kapitteld te worden. Voor het kerkelijk conflict interes seert men zich maar lfeel matig." Over het Evangelisatiewerk sprekend, constateert deschr. dat deze nood hierin wel met een bijzonder accent wordt fevoeld. Want „velen hebben egrepen, dat men misschien wel goed gereformeerd kan heten en toch een bedenkelijk christen kan zgn." Aan de andere kant doet zich het feit voor, dat het Evangelisatie werk in het gereformeerde mi lieu met teveelmeewarigheid wordt bezien. Een predikant, die zich op dit terrein be weegt, staat altijd aan de kritiek bloot, dat hetgeen hij zegt te weinig om het lijf heeft, dat het te onbenullig is; hij wordt van oppervlak kigheid beticht, wanneer hij het Evangelie verstaanbaar wil maken voor onkerkelijke mensen. Gevolg: het evange lisatie-publiek komt bij ons niet in de kerk zegt ds. T. Het verstaat nl. de gerefor meerde begrippenwereld niet. „De kerk die waarachtig evangeliseert, die zal de scha de, die wij geleden hebben, te boven komen. En de „the ologiserende" kerk blijft op de duur in de kou staan." Maak het radertje van uw '?aretten-aansteker regelma- schoon met een borsteltje. Jat voorkomt reparatie

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 23