ZEELAND VOCHT DOOR! Paaschmode in Hollywood De Goede Vrijdag Nederland heeft vrijwel geen uitblinkers meer LEZERS SCHRIJVEN. Even peultjes TWEEDE BLAD Zaterdag 5 April 1947 Provinciale Zeeuwsche Courant Gesprek met den militair-commandant de terugtocht door België van Zeeland uit de Meidagen van 1940 Schout-bij-nacht H. J. v d. STAD wordt Eerste Paaschdag 60 jaar. Prins Bernhard was in Sluis, „Zeeland vecht door Herinnert U zich nog die veertiende Mei 1940, toende radio het ontstellende be richt bracht van de capitu latie van het Nederlandsche leger in de vesting Holland? We hadden het voelen aanko men, ja we wisten dat ons Nederlandsche leger niet op gewassen was, zelfs niet op gewassen kón zijn, tegen het geweld van de Pruisische oorlogsmachine, maar iedere goede Nederlander had toch vurig gehoopt, dat onze man nen, mede door de beloofde hulp van de bondgenooten, in staat zouden zijn geweest het nog wat langer vol te houden. En toen kwam de capitulatie. Koningin en regeering moes ten naar den vreemde vertrek ken. Een alleszins begrijpe lijke neerslachtigheid maakte zich van ons allen meester. Tot vrij spoedig na het ca pitulatie-bericht bekend werd, dat in Zeeland werd doorge vochten. De vesting Holland mocht dan de strijd moeten staken, in Zeeland dacht men er niet aan zonder strijd de wapens voor den inderdaad overmachtigen vijand te strekken. ZESTIG JAAR. Nu, zeven jaar later, zitten we in een vriendelijk villatje te Heemstede, juist aan de rand van de beroemde Haar lemmerhout, tegenover den man, die op 14 Mei 1940 als militair commandant in Zee land dit bevel gaf. Het bevel, dat duizenden in den lande weer moed heeft gegeven op1 een moment, dat iedereen de wanhoop nabij scheen. Het bevel, dat juist daardoor mis schien wel de eerste stoot heeft gegeven tot het verzet tegen den overweldiger. Schout bij nacht van der Stadt wordt Eerste Paasch dag 60 jaar en dat was voor ons aanleiding met hem te gaan praten om uit zijn mond eens iets te hooren over deze spannende dagen, toen de oogen van geheel Nederland op Zeeland waren gericht. Het gesprek begint met een teleurstelling U moet niet denken, dat ik u iets over de strijd Zeeland ga vertellen. Daarover heb ik destijds een uitvoerig rapport ingediend bij gene raal Winkelman en aangezien nog steeds niet werd opge- de geheimhouding daarover nog steeds niet werd o[ w ven, past het mij niet daaruit te gaan vertellen. Maar er zijn gelukkig andere aspecten, waarover wèl ge sproken kan worden en we vragen dus in de eerste plaats naar de overwegingen, welke hem er toe brachten de strijd, welke toch hoogstens nog enkele dagen gerekt kon worden, niet op te geven. Ja, wat dacht u eigenlijk? Dat we het zou den hebben opgegeven vóór we hier één Duitscher gezien hadden. Ik dacht er niet over! Helaas gaf de radio verwarde berichten als zou het heele Nederlandsche le ger gecapituleerd hebben, maar na overleg met den Franschen contre-amiral over de Fransche troepen Plafon, die hier het com mando over de Fransche troepen had, heb ik een proclamatie uitgevaardigd en alle burgemeesters in Zeeland telegrafisch er van in kennis gesteld, dat w|j de strijd voortzetten. En dat hebben wij gedaan zoo lang het mogelijk was. En dan moet de Schout bij nacht toch iets van het hart. Er zijn praatjes over hem rondgestrooid, beschuldigin- fen geuit over zijn beleid bij e verdediging van Zeeland. En wat het ergste is: deze praatjes hebben aanvankelijk gehoor gevonden op het de partement van Marine,, wat voor Schout bij nacht van der Stadt zeer onaangename consequenties had, zelfs zon der dat men de moeite nam he men zijn naaste medewer kers persoonlijk te hooren. Maar gelukkig heeft de nieu we minister van Marine, de heer Schagen van Leeuwen, opnieuw aandacht aan deze kwestie geschonken en met herroeping van vroeger geno men besluiten den heer van der Stad de hem toekomende rehabilitatie geschonken. HET VERTREK UIT MIDDELBURG. Op de praatjes zelf wil de heer van der Stad niet in gaan. 't Zijn öf pertinente leu gens, feiten, aan welke men bewust of onbewust een an dere uitleg heeft gegeven. Maar één ding zit me erg dwars en dat wil ik dan ook graag eens uit de doeken doen. Ik zou uit Middelburg waar ik in die Mei-dagen aanvankelijk mijn hoofdkwar tier had, %ijn gevlucht Ik had een uitstekende tele fonische verbinding met Lon den en pas nadat ik vandaar het nadrukkelijk bevel had ge kregen me tot geen prgs krijgsgevangen te laten ne men, heb ik me, na overleg met contre-amiral PIton in de nacht van 16 op 17 Mei, toen de Duitschers op de Sloe- dam lagen, naar Vlissingen begeven. Ik wist, dat dit slecht voor mijn reputatie zou kunnen zijn, maar onder zulke omstandigheden moet elk be vel worden opgevolgd en mo gen persoonlijke gevoelens geen rol spelen. De volgende morgen ben ik toen eerst naar Breskens ge gaan, 's middags weer in Vlissingen teruggekeerd, tot we er tenslotte in konden slagen onze troepen te eva- cueeren en in Oostburg, waar generaal Beauffrère en con tre-amiral Plèton eveneens hun hoofdkwartier hadden, een nieuw hoofdkwartier in te richten. Fransche artillerie dekte van de overkant af de weg van Middelburg naar Souburg, waarover we onze troepen moesten terugtrekken. PRINS BERNHARD KWAM NAAR SLUIS Dan vertelt Schout b|j nacht van der Stad nog iets, dat na b|jna zeven jaar eindelijk dan toch de bevestiging brengt van een bericht, dat in die Mei dagen door het geheele land de ronde deed, maar even vaak ook werd te gengesproken: Prins Bern hard was by onze troepen in Zeeuwsch-Vlaanderen In mijn nieuwe hoofd kwartier in Oostburg werd ik opgebeld met de mede- deeling, dat de Prins mij in Sluis wenschte te spre ken en op 18 Mei heb ik Z.K.H. daar ook in een cafétje even buiten het stadje ontmoet. De Prins herhaalde tegenover mij persoonlijk nog eens het bevel mg onder geen be ding door de Duitschers krijgsgevangen te laten maken. Ik sprak eenige tijd met hem en hg vertelde mij, dat de spionnagedlenst der Duitschers blijkbaar zoo perfect werkte, dat telkens de plaatsen waar Z.K.H. zich eenige tijd op hield, gebombardeerd wer den. Dat was ook de re den waarom de Prins deze bespreking buiten Sluis, waar toen de bevolking nog aanwezig was, wensch te te houden. naar Noord Frankrijk waar men de Nederlandsche troepen opnieuw had willen organlsee- ren tot een Nederlandsch le gioen, welk plan door het snelle doorstooten van de Duitschers naar Abbéville helaas werd vergdeld, wilde de heer van der Stad dus verder niet vertellen. Wèl leg de hij de nadruk op het uit stekende werk, dat in deze bange dagen door sommige troeponderdeelen en ook door burgers is verricht. De 16e batterij luchtafweer bij Sou burg bijv. hield zich onder commando van kapitein Broek man meer dan kranig en schoot menig Duitsch toestel omlaag. Ook de mijnenvegers, die onder bevel van den lui tenant ter zee, Majeu, ston den, deden zeer goed werk bg het opruimen van de tel kens weer afgeworpen mag netische mgnen, evenals het bureau Zeeverkeer te Vlissin gen, dat onder leiding van den kapitein-luitenant ter zee der K.M.R. G. J. de Jonge de directeur van de Prov. Stoombootdienst in Zeeland uitstekend werkte voor de regelingen van de troepen transporten en de dienst der bewaking. OPLEIDING IN VLIS SINGEN. Maar vertelt u nu ook eens iets over uzelf Daartoe bleek schout bg nacht van der Stad maar schoorvoetend bereid en we hooren dan, dat hij als ma rine-officier in totaal vier maal in Vlissingen gedeta cheerd is geweest: eerst in 1914'15 aan boord van de oude „De Ruyter", in 1918'19 weer terug in de Scheldestad. Ook is hg tij dens de bouw van de kanon neerboot „Johan Maurits van Nassau" gedetacheerd ge weest op „De Schelde" en t enslotte keerde hij in de ja ren 1935'40 terug als com mandant van de opleiding te Vlissingen. Die opleiding aan boord van Hr. Ms. „Noord Brabant' heeft de heer van der Stad altgd veel voldoening ver schaft. Zijn methode moge misschien afwijken van de gebruikelijke, de resultaten hebben bewezen dat er wat goeds inzit. „Eerst goede militairen ma ken en dan komt de vakbe kwaamheid ook wel in orde.' Dat was steeds het devies van schout bij nacht van der Stad, die zich voorts ook een warm voorstander van de terugkeer van de marine-op leiding naar Vlissingen toon de. Naar mijn meenig is Vlissingen voor de opleiding bij uitstek geschikt. Dat moet je niet doen in of bg een groote stad. Je krijgt jongens, waarvan militairen gemaakt moeten worden er dan «moet je alle funeste in vloeden van ze weren. Vlis singen en heel Walcheren bie den juist genoeg voor sport en ontspanning en eigenlijk kan ik me geen geschikter plaats voorstellen. Democratische overwinning in Chicago. Russet Root. Republlkeinsch candidaat voor het burgemees ter van Chicago, is door den democraat Martin Kennely, verslagen. Dit is de eerste be langrijk toetssteen dit jaar van de politieke tendenz in de V.S Oorlogsvlag voor de adelborsten. In de nacht van 9 op L0 Juli 1943 werden op Sicilië de eerste landin gen op Europeesch grondgebied door de Geallieerden verricht. Daaraan hebben Neder landers deelgenomen en in die nacht is op Sicilië de Nederlandsche drie kleur geplant. Dit dun doek was afkomstig van het toen als troepen transportschip fungee- rende motorschip „Mar- nix van St. Aldegonde". Deze vlag is verder de geheele veldtocht door Italië meegevoerd. Daar na is zij teruggegeven aan den toenmaligen commandant van de Marnix, den huidigen kapitein-luitenant ter zee Hettema. Deze heeft de vlag aangeboden aan het opleidings-instituut voor adelborsten in Den Helder. Nederlandsche producten op buitenlandsche jaarbeurzen. Binnenkort worden in Lyon in Brussel internationale Jaarbeurzen gehouden, waar ook Ned. producten geëxpo seerd zullen worden. De beurs te Lyon zal worden gehouden van 12 tot 21 April en die te Brussel van 26 April tot 11 Mei. Deze jaarbeurzen hebben uiteraard een groote propa gandistische waarde voor de export. Op beide beurzen is voor de Ned. deelnemers een belang rijk gedeelte van de expositie ruimte beschikbaar, zoodat zoowel de Ned. industrieels als agrarische export hier gunstig naar voren kunnen worden ge bracht. De collectieve deelne ming aan deze jaarbeurzen be rust voor een groot deel in particuliere handen. De over heid bepaalt zich tot de or ganisatie en heeft overigens een coördineerende taak. De agrarische inzending is samengesteld in overleg met het georganiseerde bedrijfsle ven en particulieren en is pro- ductsgewijze ingedeeld. Geen censuur op boeken. Op vragen van den heer Cra mer (PvdA) heeft minister Gielen geantwoord, dat een uit_ gever niet verplicht is voor het uitgeven van een boek hef- ma nuscript van een boek „uscrlpt over te leggen aan het bureau Boekzaken van het de partement van O. K. en W., zoodat de minister dis geen censuur uitoefent. Een uit de rijkscommissie van advies in zake het uitge ven van boeken gevormde werkcommissie geeft den mi nister advies bij de beoordee ling aan de hand van de over gelegde aanvraagformulieren. Verder is de minister gaarne bereid een overzicht te geven van de publicaties, waarvoor in het laatste kwartaal van 1946 papier beschikbaar werd gesteld. RANTSOENBONNEN VOOR REIZIGERS IN BELGIË. Vanaf 1 Mei 1947 zullen speciale zegels voor maaltijden in hotels en restaurants in België worden afgegeven aan alle niet-ingezetenen, die min stens 48 uur in België zullen verblijven. Vreemdelingen die zich langer dan drie dagen in België ophouden, ontvangen, tegen overlegging van hun paspoort een blad „maaltijdze- gels" voor 7 dagen. Na dit tijdsverloop kan men opnieuw zegels aanvragen. Nederland-België Zal het stopperspilsysteem voldoen? Kansen niet gunstig. Bij het vernemen van de sa menstelling van het Ned. elf tal voor de wedstrijd tegen de Belgen, welke op Tweede Paaschdag te Amsterdam in het Olympisch Stadion zal worden gespeeld, zullen velen met een tikje weemoed hebben teruggedacht aan de periode van vóór de oorog, toen bijna ieder, die maar iets met voet bal te maken had. zoo voor de vuist weg een 8 9 spelers kon aanwijzen die zeker kon den zijn var» een plaats in de Oranjeploeg. Naast die vaste kern van spelers konden we in dertijd nog 'n tiental groepee- ren dat met succes de plaats van een der uitverkorenen zou kunnen innemen. Wanneer we thans het elftal bezien dat nu onze kleuren gaat verdedigen, is deze vaste kern tot 2 h 3 teruggebracht, want zelfs een speler van klasse als Kraak, was niet meer geheel zeker van zijn plaats en niet omdat z;jn concurrenten zooveel vóór uit waren gegaan, maar omdat de Stormvogelsman zich de laatste tiid fouten veroorloof de, die een internaLonale doel man nu eenmaal niet mag maken. De sympathieke Ymui- denaar kan toch toonen. dat Nieuwe toiletten. Paschen is niet alleen de tijd van eieren en hazen, maar ook van de nieuwe voorjaarstoilet ten. Dit geldt ook voor de Hollywoodsche sterren, die, evenals de modellen van de be kende Parijsche modehuizen voortdurend onder de schijn werpers der internationale be langstelling staan. Gelukkig voor hen hebben zij geen last van textielpuntenmisère. Wat brengt ons de Ameri- kaansche mode dit voorjaar? Greer Garson, de ster uit ..Mrs. Miniver" en „Madame Curie", komt voor de dag met een prachtig deux-pieces van goudkleurige wollen stof met luipaard-bont. Het rokje is zeer nauwsluitend, het jasje is breed geschouderd en valt tot over de heupen. Een detail van gouddraad is in de schou derlijn geweven, bij de kraag iets naar beneden gebogen. De roodharige ster draagt hierbij een uit het gezicht staande hoed, eveneens in goudkleur met 'n chocoladebruine streep. De zangeres Jeanette Mac- Donald brengt als Paaschver- rassing een nieuwe kleur geel „Burnt Topaze". Deze kleur is speciaal voor haar ontworpen voor haar nieuwe film „The Birds and the Bees". Geel is trouwens de modekleur in Amerika. Judy Garland, die wij kennen uit „Strike Up the Band" en „Andy Hardy wordt verliefd", lanceert een kana riegeel jurkje van wollen jer sey. De eenvoud van dit jurkje met korte mouwen wordt ver hoogd door een tulband van dezelfde stof en kleur en lan ge, tot de elleboog reikende handschoenen met gouden nop pen. Bruine suède schoenen, 'n tasch van dezelfde kleur suède en een luxueuze jas van wezel bont completeeren dit toilet! Katherine Heprun viert Pa schen in een costuum van froen laken. Groote, witte bor- uursels op het jasje wekken het vischgraat-effecc op. Een bijpassende hoed met groote rand. eveneens met witte bor duursels, zal Katherine tegen de zon beschermen. Moet deze een erkend Chr. feestdag worden Stemmen uit de kerken Er is iets gaande met de Goede Vrijdag. Het koor van hen, die roepen dat deze dag tot een erkend Chr. feestdag moet worden verheven, wordt steeds grooter. Vanuit verschillende Ge meenten is er bij de Generale Synode der N. H. kerk op aan gedrongen dat zij zelf in deze zaak regelend zou optreden. In een gedeelte van ons land wordt deze dag reeds als een rustdag gevierd, meestal met des morgens een kerkdienst en des avonds de viering van het H. Avondmaal, terwgl hij in andere gedeelten een gewone werkdag is. Het antwoord van de Synode komt er op neer dat men de zaak maar moet laten zooals ze is. Men handele naar de geaardheid van de streek. Wel dringt zij er op aan dat de bedrijven om 4 uur zullen sluiten, zoodat de avondkerk gang mogelijk wordt. Publieke vermakelijkheden acht zg, ze ker des avonds, niet ge- wenscht. EEN STUKJE GESCHIEDENIS. We willen even terug gaan in de geschiedenis der Chr. Kerk. In de eerste eeuw van onze jaartelling hebben de Gemeenten geen bijzondere feestdagen gekend. Alle na druk viel op de Zondag, de dag van des Heeren opstanding. Iedere week was deze herden king een feest. Iedere week werd het H. Av. gevierd. In de eerste helft der 2e BANDEN. De fa. G. Schouwenaar en Co. te Wemeldinge geeft ons een verklaring van het feit, dat men fietsbanden ziet bij de handel, terwgl koopers van die banden wegblijven. De zaak is namelijk, dat er de laatste tijd door de distri butie-ambtenaren meer bonnen voor buiten- dan voor binnen banden zijn uitgereikt. Nu heeft men vaak aan buitenban den alleen niets, omdat men er ook een binnenband bg noodig heeft en dat is de reden waar om de buitenbanden bij de handel wat langer blijven lig gen. Zoodra een a.s. kooper ook zijri bon voor binnenban- den heeft, kan hij meestal neen „r „n™!!1 "V meer wachten eeuw is men het Paaschfeest 9S aflevering. gaan vieren. Het waa de dag waarop de nieuwe leden in het. Gemeenteverband werden op- genomen. Een viering van de Vrijdag heeft men niet ge kend. In de R.K. Kerk wordt deze dag gekenmerkt doordat er dan geen enkele mis wordt op gedragen. Het altaar staat volkomen ontsierd. Alleen het crusifix blijft er. De Hervormers hebben de vele feestdagen van de Kerk der -Middeleeuwen opgeruimd. Hun aantal was ook dermate toegenomen, dat het oecono- misch belemmerend werkte. Door hen is wederom alle na druk gelegd op de Zondag. Zooals in vele dingen hebben zg willen teruggrijpen naar de Oud-Chr. Kerk. De Zondag, de dag van 's-Heeren opstanding, moest wederom worden ge maakt tot de feestdag bg uit nemendheid. Nu is er in het Protestantis me in deze geen eenheid ge weest. Het strengst was men in Genève, waar men eerst alle feestdagen afschafte en later slechts enkele vierde. De Goe de Vrijdag was hier niet bij. Van hieruit is ons land voor namelijk beïnvloed. IN ONS LAND. Echter is er ook in ons land over deze dag geen eenstem migheid geweest. In het Oos ten zijn er spoedig kerkdien sten gehouden. Er zgn streken geweest, waar in het geheel niet gewerkt werd. In Holland en Zeeland kende men de Goe de Vrijdag niet anders dan als een gewone werkdag. Niet de Kerk, maar de overheid heeft hier trouwens de feestdagen gehandhaafd. De Kerk beeft toen bepaald dat er op die da gen gepreekt moest worden „opdat de menschen niet zou den leegloopen". De Synode van Middelburg bepaalde in 1591 dat het H. Avondmaal eens in de twee maanden moest worden gevierd en dat het stichtelijk moest worden geacht wanneer dit gebeurde met Paschen, Pinksteren en op de Kerstdag. Dit werd bepaald, naar het toen in ons gewest de gewoonte was. De Goede Vrij dag als een bijzondere dag was toen niet bekend. De Dordt- sche Kerkbode zwijgt er volko men over. VAN WAAR DE GOEDE VRIJDAG-ACTIE? De gedachte om de Goede Vrgdag te maken tot een bij zonder kerkelijke dag is ont staan in de 18e eeuw. Ze zal wel samenhangen met het Pië tisme. Op 6 April 1798 (een Goede Vrijdag) kwamen chris tenen uit verschillende kerken in Delft bijéén om het lijden des Heeren te overdenken en het H. Avondmaal te vieren. Dit is dus een conventikel ge weest In 1817 heeft de Synode de avonddienst verplicht gesteld. Daaraan heeft men zich eerst maar matig gehouden. In 1853 volgt er een opwekking om het H. Avondmaal te vieren op de Goede Vrijdag. Dit is vrij alge meen geworden. En nu is er dan een beweging gaande dat deze dag tot een erkend Chr. feestdag zal worden. WAT HIEROVER DENKEN. TE Oorspronkelijk is het Paasch feest, ook in ons land, de groo te Chr. „vierdagh" geweest. Op die dap: werd het H. Avond maal gevierd, waar de nieuwe lidmaten der Gemeente wer den toegelaten. De luister van het Paasch feest is nu grootendeels weg genomen. In het oog der Ge meente is het Kerstfeest de belangrijkste Chr. feestdag ge worden. Het H. Avondmaal is verschoven naar de Goede Vrij- en daarom de bevestiging der nieuwe leden naar een nog vroegere datum. Dit is zoo al gemeen geworden, dat slechts enkele Gemeenten met deze stroom niet zijn meegesleurd. Wij voor ons, betreuren dit ten zeerste. Alle Chr. feestdagen, die de hoofdpunten der heilsgeschie denis willen uitbeelden, behoo- ren bij elkaar. Wc kunnen geen Kerstfeest vieren zonder Paschen en Pinksteren. En evenmin is er een Evangelie van de lgdenstijd, zonder dat de jubel van het „De Heer is waarlijk opgestaan" er reeds door heen klinkt. Ook bel H. Avondmaal kan niet op de rechte wijze worden gevierd, zonder de blijdschap van het Paaschfeest. 'Er is heelemaal geen bijzondere reden dit Sa crament op de Goede Vrijdag te vieren. Hoe is men er dan toch toe gekomen? Natuurlijk is heri.de dag van de kruisiging. Maar men heeft hier vooral laten gevoel. Men wilde onder de in- meespreken een menschelrjk druk komen van het aandoen lijke van Jezus' lijden en ster ven. Hetzelfde sentimenteele dat we vinden in veel van de tegenwoordige Kerstfeestvie ring (denk aan de Kerstliede ren), kunnen we ook terugvin den als men meent dat het H. Avondmaal bij de Goede Vrij dag past Mocht de Goede Vrijdag tot een erkend Chr. feestdag wor den, zooals nu de Hemelvaarts dag en de tweede feestdagen zijn, dan is er niets gewonnen, maar veel verloren zelfs. Bovendien mag wel ernstig worden gewaarschuwd deze dag te maken tot één van sen timenten. Aan de Oudejaars avond hebben we in deze al meer dan voldoende. H. H. hij inderdaad zijn plaats nog waard is. Na de klap van Hudders- field en de daaruit voortge vloeide verandering in de werkwijze van de Technische Commissie kon niet anders worden verwacht dan dat de rest van de ploeg ingrijpend veranderd zou worden. Dit is dan ook gebeurd, echter niet geheel in die mate en op die wijze als velen verwacht en gehoopt zouden hebben. Zoo men weet, wil men ons elftal ook volgens een vast systeem laten spelen. En al wordt angstvallig vermeden de naam van het systeem te noemen, alles wijst er op dat hier het zgn. stopperspilsysteem wordt bedoeld. Nu kan men van meening verschillen over de al of niet juistheid van een bepaald systeem, naar onze meenirig is toch allereerst en by elk te spelen systeem noodzaak, dat men over elf meer dan mid- dematige voetballers beschikt. Het euvel zit hem dan niet zoo zeer aan het niet spelen met een stopperspil of welk systeem dan ook, maar in het gebrek aan een voldoend aan tal uitblinkende krachten. Wat het elftal betreft is de her kiezing van v. d. .Linden niet vreemd en dat men hem als buurman den MW'er van Bun heeft gegeven lag eveneens in dp lijn der verwachting al zal menigeen ook hier kunnen con- stateeren dat achterspelers van dit kaliber voldoende aan wezig zijn en dat ook hier geen enkele is, die met kop en schouders boven de overigen uitsteekt. De middenlinie, met Stroker, Möhring en de Vroet zal haar samenstelling wel te danken hebben aan de te volgen speel wijze. al schijnt Möhring in zijn ploeg geen groote uitblin ker en speelt men daar ook geen stopperspilsysteem. Ir. dè weinige oefenlessen moet deze blonde spil zich echter dusdanig hebben geweerd, dat de plotseling opgedoken Ver meer weer even plotseling van de kaart is verdwenen. Kuppen werd zelfs niet meèr genoemd: De Ajaxied Stroker heeft wei heel vlug promotie gemaakt. Vergissen we ons niet, dan is hij nog niet zoo lang geleden uit dp reserves van Ajax op gediept om een collega te ver vangen. Zou hei- een reprise worden van het geval van Heel? De Vroet's verkiezing lag wel in de lijn der ver wachting. DE VOORHOEDE. Hef eerstp wat in de voor hoede opvalt is, dat nóch Dra ger, nóch de Harder, van wel. te laatste men zulke groote verwachtingen koesterde, is opgesteld. De Ajaxied is ho peloos uit vorm en de Voc-man ïeeft de verwachtingen tot dusver niet kunnen inlossen. Dat ook Holleman zijn plaats zou kwijt raken is o.i. vrij lo gisch en het is ons ook nooit duidelijk geweest, waaraan de ze technisch ongeschoolde en bovendien éénbeenige voet baller zijn keuze te danken heeft gehad. Lakenbergs plaatsing op de vleugel is een bewijs te meer van het gebrek aan vleugel spelers, want vóór de reis naar Huddersfield werd deze La- kenberg ook al gewogen en te licht bevonden en ditmaal heeft hij zijn plaats dan ook slechts te danken aan het uit vorm zijn van Drager. De eenige man die absoluut zeker kon zijn van zijn plaats was Wilkes en van hem en van midvoor Roozen zal hef afhan gen of de Belgische doelman zoo nu en da-n ook zijn handen zal kunnen warmen. Roozen, die overigens in goede vorm schijnt te zijn. zal thans moe ten toonen, dat hij in staat is deppen Blaffen. Blaffen van honden is een uiting van beschaving. Wilde honden blaffen namelijk niet. Honden bij primitieve volke ren brommen alleen maar, blaffen doen ze hoogst zel den. Veertien dagen geleden op de groote Amsterdamsche hondententoonstelling heersch- te een merg-doordringend, trommelvliesverscheurend ge blafWe zijn dus be-* schaafd Clark Gable. De Amerikaansche filmster Clark Gable, die zich zelf eens de aardigste jongeman van Amerika noemde, maar nu op weg is een rustige oude heer te worden, verklaarde, dat hij blij zou zijn als hij van zijn filmster-inkomen 1000 dollar per jaar zou over houden. Hij krggt officieel 6000 dollar per week, maar: „een vrijgezel betaalt onge veer 90 belasting en als dan mrjn manager nog om ,10 komt Pappie. De driejarige. Charles Geers ergens in België, schrok heel erg toen hij in de keuken een zonderlinge verschijning zag met een lange slurf. „Ben jij het, pappie?" vro,g hij. Het was pappie, die zijn gas masker had opgezet om de keukenkachel die erg rookte een flink schoon te maken! MODESNUFJES. De hoofddoek is nog steeds zeer populair hetgeen door haar practische voordeelen niet te verwonderen is. Voor deelen, die vooral in ons voch tige, grillige klimaat niet on derschat moeten wórden. Im mers, wanneer men netjes ge kapt uitgaat, is een hoofddoek zooals wij hier afbeelden, (ge dragen door de Engelsche ster Deborrah Kerr) de ideale hoofdbedeking. Deze bestaat uit witte, zware satijn, mo dern beschilderd met Ooster- sche figuren in helle, afsteken de kleuren. Zij kan ook met succes voor de wandeling ge dragen worden bij een geklee- de mantel of zelfs bontjas. ook tegen een spilstopper eeni ge productiviteit te laten zien. Kick Smit heeft ten tweede male zijn plaats moeten af staan aan Kees Rijvers. Smit's internationale loopbaan heeft thans wel definitief een einde gevonden. De verkiezing van Ko Bergman wijst eens te meer op het gebrek aan goe de vleugelspelers, meer spéci aal aan uitblinkende links buitenspelers. DE KANSEN. Wat zrjn nu onze kansen te gen de Belgen? De nederlaag in Huddersfield was oorzaak dat de alarmklok werd geluid en dat nieuwe trainingsmetho den werden toegepast. De ab normale winter heeft boven dien een spaak in hei- wiel ge stoken, omdat de spelers veel te lang hebben „gerust". Het_ zelfde geldt intusschen voor de Belgen, zij het dan in wat minder^ mate. Onze spelers moeten thans laten zien dat de enkele lessen ook in de prac- tijk kunnen worden toegepast, waarbij vooral veel afhangt van het spel van Möhring. Al deze factoren in aanmerking genomen ligt een nederlaag voor de hand. Maar direct meenen we daarbij te moeten herinneren aan de wedstrijden tegen de Belgen kort na de bevrijding. Allés was toen in ons nadeel en toch werden de Belgen met 63 geklopt en ook de return match bracht hun slechts een puntenverdeeling. Laten we ons voorbereiden op de moge lijkheid van oen nederlaag, al Kunnen spelers als Wilkes en Roozen door individueele prestaties wellicht ook nu de balans in evenwicht houden. DE ELFTALLEN: v. Bun (M.V.V.) Stroker (Ajax) Lakenberg Wilkes (N.E.C.) (Xerxes) Kraak (Stormvogels) Möring (Enschedé) Roozen (Haarlem) v. d. Linden (Ajax) De Vroet (Feijenoord) Rgvers Bergman (N.A.C.) (BI. Wit) Chaves (Gent) Thirifayt (Charleroi) De Buck (Eendracht) Pannave (Tilleur) Decleyn Coppens Lamberechts (Mechelen) (Mechelen) (Mechelen) Vermeulen (Mechelen) Daenen (Tilleur) Puttaerts (Union) Aernoudts (Berchem) Nederland. Reserves: Drager en Potharst (Ajax), v. Raalte (BI. Wit) en J. Smit (V.U.C.). België. Reserves: Meert (Anderlecht), v. d. Driessche (Meedelen), Vercammen (Dyra) en Anoul (Lulk)«

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 11