Mosley procedeert
Graanprijzen vóór 100 jaar
Ned+ Indië
Ruslands jeugd
leergierig
Rijwielpaden
en de Zending
Donderdag 27 Maart 1947.
Provinciale Zeeuwsche Courant
TWEEDE BLAD
Elk jaar leveren de scholen 150.000
„specialisten" af.
Voortgezet onderwijs.
(Van een bijzonderen
correspondent).
Als de Russische kinderen de
schoolleeftijd hebben bereikt,
gaan zij in 'n jeugdvereeniging,
een soort padvindersorganisatie.
In iedere stad zijn pioniershui
zen en in de groote steden is
altijd een centraal „Paleis van
de Pioniers", waar de kinderen
heengaan als zij uit school
komen en waar zij voor
lichting krijgen in alles wat hun
toevallig interesseert en waar zij
gezamenlijk spelen, dansen, mu-
siceeren en voordragen.
Een van de mooiste huizen
van de stad wordt altijd voor
dit doel gebruikt. In Tiflis is het
het paleis van den vroegeren
gouverneur van den Czaar over
de Kaukasus; in Koeibisjev is
het het gebouw, waar de Brit-
sclie ambassade gedurende de
evacuatie was ondergebracht en
in Leningrad is het het beroem
de Anichkin-paleis.
PIONIERSPALEIS.
Op een keer bracht ik toe
vallig een bezoek aan een pro
vinciaal „Pionierspaleis" en
werd ik door alle klassen rond
geleid. In een van die lokalen
hield een kleine jongen van 11
jaar een korte lezing voor zijn
vriendjes over de verschillende
typen oorlogsschepen en hun
toepassingen. Bij een andere
gelegenheid maakte ik een bij
eenkomst van de „geschiedenis
club" in het „Pionierspalete" te
Moskou mee. Daar waren negen
jongens en meisjes samen, die
de standbeelden nagingen, die er
in Moskou stonden, waarbij zij
moesten zeggen welke personen
afgebeeld waren. Ik vroeg hen
later mij te willen zeggen wat
ik moest lezen om mij een goed
beeld te vormen over de periode
van Iwan de Verschrikkelijke.
Het antwoord, dat ik van een
kleinen jongen kreeg, Iuiddca
„Natuurlijk is het beste werk
hierover van Klynchevsky, doch
dlït is nu tamelijk verouderd.
Indien u de periode meer precies
wilt nagaan, moet ti Solovyov
lezen en natuurlijk moet u de
origineelebriefwisseling tus7
sclien Iwan en PrJiis Kursky niet
overslaan. De laatste, verhande
ling van de hand van de Sovjet-
geschiedenisschrijvers hierover
vindt u in het bock van Vipper."
De opvattingen, die men heeft
bij het geschiedenisonderwijs,
verschillen niet veel van die in
Engeland. Op economische fac
toren werd wel de nadruk ge
legd, evenals op klassetegen
stellingen, maar het zou teveel
zijn om te beweren, dat hierop
teveel werd gewezen. De kin
deren spraken met trots van de
„ontwikkeling, van onze Mosco-
vitische Staat".
NA DE SCHOOL.
Nadat zij de lagere en mid
delbare school Iicbbeh verlaten
zet een groot deel van de jeugd
des studie voort op verschillende
manieren. Er zijn dertig univer
siteiten, die min of meer met
de Westersche overeenkomen.
Vijft?gduizend studenten bezoe
ken deze. Een nog grooter aan
tal echter gaat naar de „indus-
trieele instituten" en bezoeken
andere technische colleges, die
hoewel er geen graden
worden gegeven hun studen
ten opleiden tot wat wij zouden
noemen een goede algemeene
ontwikkeling.
In 1940 reeds waren er 782
instituten ter verkrijging van 'n
hoogere algemeene ontwikke
ling met 564.000 studenten.-Het
plan bestaat om nu ieder jaar
een 150.000 nieuwe „specialis
ten" af te leveren. Het woord
„specialisten" beteekent: zij, aie
een vrij beroep uitoefenen. In
1940 leidden 152 instituten in-
dustrieele studenten op. Het
Oeralsch Industrieel Instituut te
Sverdlovsk is een universiteit,
die met Oxford of Cambridge
kan worden vergeleken.
Ik vond het interessant wat
ik van de studenten en leeraren
zag. De bevolking van de Oeral
en van Siberië is wat taaier,
maar ook openhartiger dan de
Moscovieten; het lijkt op het
verschil tusschen Londen en het
Noorden van Engeland. De
meisjes staan op gelijke hoogte
met de jonge mannen en een
groot aantal -studeert voor inge
nieur. Ik denk, dat dflt niet komt
door een verschil in de natuur
van de vrouwen, maar eenvou
dig door het feit, dat in de
Sovjet Unie de behoefte aan ge
schoold personeel zoo groot is,
dat er geen gelegenheid is om
sexe-onderscheid te maken. Als
een meisje een goed ingenieur is
krijgt zij een baan en-., houdt
die.
WETSONTWERP FACHT-
VOORZIENIX G 1947.
Bg de Eerste Kamer is het
wetsontwerp „Pachtvoorzie-
ning 1947" aanhangig. De
strekking van dit onderwerp
is om de geldende „pachtre-
geling 1945" welke op 1
April 1947 zou vervallen, van
kracht te doen zijn tot 1
April 1950.
Indien de pachtvoorziening
1947 tot stand komt, maar
eerst na 1 April 1947 als wet
wordt afgekondigd, zal zg
niettemin terugwerken tot 1
April 1947. Hiermede wordt
beoogd, dat de pachtregeling
1945 zonder onderbreking van
kracht zal blijvén.
Flatgebouw voor
werkende echtparen.
De woningstichting ,,'s Zo
mers buiten" heeft machtiging
verkregen die maatregelen te
nemen, welke noodig zijn om
te komen tot de bouw van een
froot flatgebouw te Amster-
am voor werkende echtparen.
Het flatgebouw zal verrijzen
aan de Moerdijkstraat bij de
Rivierenlaan en woonruimte
bevatten voor 80 echtparen
zonder inwonende kinderen. De
woningen bestaan uit hu'ska-
mer, slaapkamer, keuken, bad
kamer of douchecel en berg
ruimte. Desverlangd wordt
voor het schoonhouden der
woningen gezorgd. De verwar
ming. en warmwatevlevering
zal centraal geschieden. Gelijk
vloers wordt een toko ingericht
voor het koopen van de dage-
lijksche levensbenoodigdheden.
Het gebouw wordt 21 meter
hoog gedacht en zal 7 woon
lagen oevatten. De architecten
Gulben, Blomhert en van der
Mey werken de plannen uit.
Zijn oogen leven
voort
Paul Meynard Skaug,
een 24-jarige jongeman,
die wegens moord ter
dood was veroordeeld,
vermaakte vóór zijn exe
cutie in de Amerikaan-
sche staat Nevada één
zijner oogen aan een be
waker van de gevange
nis, welke bevriend met
hem was; het andere
oog bestemde hij voor
een geestelgke, die net
als de bewaker enkele
jaren geleden door een
ongeval een oog had ver
loren. De overplanting
verliep met succes en
zoo kijken de oogen van
een doode in het hoofd
van levenden weer ver
der de wereld in.
- De bekende brouwerij te
Pilsen in Tsjecho-Slowakije,
zal spoedig de export van
fleschjeebier hervatten.
Hooft-herdenklng.
Op 21 Mei 1947 zal het 300
jaar geleden zijn, dat de dich
ter, geschiedschrijver, drama
turg, taalkundige, rechtsge
leerde en magistraat Pleter
Corneliszoon Hooft overleed.
Het gemeentebestuur van
Amsterdam heeft ter organi
satie van de herdenking een
commissie ingesteld. Het voor-
loopig programma luidt:
Dinsdag 20 Mei: Opening
tentoonstelling „Hooft en zijn
tijd" in het Muiderslot.
Woensdag 21 Mei: Herden
kingsrede door prof. dr. J. M.
Romein over „Hooft als histo
rieschrijver". Kranslegging op
Hooft's graf, koorzang door
leerlingen Amsterdamsch Con
servatorium. 's Middags: Ont
hulling van een borstbeeld aan
de Stadhouderskade door den
burgemeester, 's Avonds: Her
denking in de Stadsschouw
burg.
Donderdag 22 Mei: Feest in
het Muiderslot.
vragen onze belangstelling
Fascistische brutaliteit in Engeland.
Leedvermaak.
(Van een U.P.-correspondent)
Sir Oswald Mosley, De "En-
gelsche „Mussert", heeft weer
eens van zich doen spreken,
in een proces tegen drie Lon.
densche vakvereenigingslei-
ders, dat hij overigens verlo
ren heeft.
Mosley, voor de oorlog de
„leider" van de wel heel klei
ne Britsche fascistische partij
werd tijdens de oorlog geïnter
neerd op grond van een bepa.
ling van het departement van
defensie, de bepaling ,.18 b".
Na de Duitsche capitulatie
kwamen de onder dit besluit
geïnterneerde Engelschen weer
vrij. Zij richtten prompt een
„hulpfonds" op, voor de ex.ge-
interneerden van „18 b". Maar
daar bleef het niet bij. want
Mosley, die alles behalve „be
keerd" bleek van zijn fascisti
sche theorieën, stichtte nog
een andere organisatie: de
„Boekclub de Moderne Ge
dachte", die functionneert in
samenwerking met Mosley's
eigen uitgeverij, de „Mosley
Publications Ltd". Die uitge
verij is overigens nog niet
bijster actief geweest. Zij heeft
precies één boek in het licht
gegeven, getiteld „My Ans
wer", dat een herhaling be-
De smeltende sneeuwmassa's hebben in Engeland overal
groote overstroomingen teweeggebracht. Het station van
Tottenhorn staat geheel onder water.
at van Mosley's fascistische
principes. De „Boekclub"
houdt er zich nu onledig mee
dit boek in zijn ledenkring te
laten bespreken. Verder 1 ver
zorgen belde organisaties een
maandblad, „Mosley's News
Letter".
HET PROCES.
Dit maandblad nu is aanlei
ding geworden tot het recen
te proces, dat behandeld is
voor het Londensche „High
Court". Mosley had drie vak.
bondsléiders doen dagvaarden
op een aanklacht wegens ..sa
menzwering tot het stopzetten
van de verspreiding van zijn
blad". Te verdedigen hadden
zich W. A. Morrison, secreta
ris van de afdeeling Londen
van de Typografenbond, C.
Deale en C. Watt, vakbonds
functionarissen bij een nieuws-
bladen.verkoopkantoor. Als
gevolg van de actie vain deze
drie menschen, zoo beweerde
Mosley, weigerden verschillen
de verkoopkantoren het blad
van Mosley In distributie te
brengen.
De drie gedagvaarden wer
den echter door den rechter
van schuld ontlast. Hij ver
klaarde zich ervan overtuigd
dat zij eerlijk hun plicht had.
den gedaan als vakbondslei
ders.
MOSLEY AFWEZIG.
Sir Oswald verscheen zelf
niet in de rechtszaal: hij liet
zich vertegenwoordigen door
zijn verkoopsleider Alfred
Flockhart, een bekend „zvvart-
hemd" voor de oorlog en even
eens een oud. gedetineerde van
„18 b". Deze Flockhart had
in de betreffende kwestie een
„trucje" uitgehaald, dat den
rechter heel weinig beviel. Na
dat de vakvereenigingsbe-
stuurders hadden bekend ge
maakt, dat zij het geen lid der
vereeniging kwalijk zouden
kunnen nemen, als hij de
distributie van Mosley's 'lec.
tuur weigerde te helpen, bel
de Flockhart een der gedaag
den op en feliciteerde hem
met zijn besluit, zich uitgeven
de voor een verslaggever van
de communistische Daily Wor.
ker. Op deze manier was de
opgebelde geneigd meer inHch.
tingen te geven dan hij gedaan
zou hebben als hij geweten had
dat de assistent van den „lei
der" aan het toestel was.
DE VERDEDIGING.
De verdediger van Mosley's
zaak voerde aan, dat het hier
ging om de vrijheid van de
pers, doch de rechter stelde
daartegenover de vraag: wat
moet een typograaf doen als
van hem gevraagd wordt iets
te drukken dat indecent is of
strijdig met wat hij de goede
moraal acht .De magistraat
achtte hier sprake te zijn van
een „botsing tusschen de vrij
heid van pers en de vrijheid
van de mensch".
Zoo verloor Mosley zijn pro.
ces en het lrjkt dat hij in En
geland op meer leedvermaak
dan sympathie kan rekenen.
De fascistische partij was
nimmer populair in Engeland
en is dat na de ervaringen van
de wereldoorlog nog minder.
Niettemin zal vrijwel niemand
willen beweren, dat Mosley in
zijn fascistische activiteiten
gehinderd moet worden, zoo
lang hij de wetten des lands
niet overtreedt. Hrj heeft, zoo
redeneert de gemiddelde En-
gelschman, evenveel recht op
de democratische vrijheid als
ieder ander. Overigens glim.
lacht men in Engeland meer
om hem dan men hem au se-
rieux neemt.
De Britsche „Fiihrer" heeft
niet veel kans „zijn volk" ach-
ter zich te krijgen.
Meer dan zesduizend K.M.
eigen weg voor wielrijders.
(Van onzen Haag'schen
redacteur)
Ja heusch, eenmaal zal het
weer lente zijn en dan zwer
men de peddelaars al zijn
het er nog lang niet de
JO.OOO van voor de oorlog
langs wegen en velden. Dan is
het alom uitkijken naar de
rijwielpaden, die heerlijke weg
getjes, welke vaak door de
prachtigste plekjes in bosch
en hel werden aangelegd.. Ve
len maken er gedachteloos ge
bruik van niet beseffend, dat
er een organisatie was, die
een eigen weg mogelijk maak
te, of liever dat er een aantal
vereenigingen zijn, welke het
schoone doel nastreven. Er
zijn wel twaalf 'rij5vlelpadver
eenigingen, met in tótaal 1000
km. eigen rijwielpad. Boven
dien werd 3Ó00 km. rijwielpad
aangelegd langs de Rijkswe
gen en ruim 2000 km. langs
de provinciale wegen.
UTRECHT HAD DE
PRIMEUR
Het ls begonnen in1890,
toen men nog hoog en droog
sprak van „vélocipède" en de
hooge /iets nog streed tegen
Amerikaansche tarwe wordt
duur.
Terwijl plannen worden
voorbereid om de Amerikaan
sche graanproducenten gedu
rende 4 a 5 jaar jaarlijks 2
millioen ton tarwe te doen le
veren tegen prijzen van 9.78
tot 12.71 per. 100 kg., stijgen
thans tengevolge van de
schaarschte en de groote om
zetten de graanprijzen Lot een
hoogte, welke in 27 jaar niet
werd bereikt. De tarweprijs
liep op de beurs te Chicago
reeds op tot 25.62 voor
Maart-leveringen. Dat betee
kent, dat tarwe vóór ze de
Nederl. havens heeft bereikt,
ongeveer 30 de 100 kilo zal
kosten. De prijzen van meel
en mais zullen natuurlijk met
deze sterk verhoogde tarwe-
prijzen in overeenstemming
zijn. Herinnerd zij, dat de Ne-
derlandsche regeering voor
onze boeren de tarwe- er
roggeprijzen oogst 1947 vast
stelde op 20.
Toen paardenboonen in het
brood.
Evenals nu stonden de prijzen
der landbouwproducten honderd
jaar geleden in het brandpunt
der publieke belangstelling. De
zeer lage graanprijzen omstreeks
1S35 (gemiddeld 4.— het mud)
hadden in dat jaar geleid tot de
invoering der z.g. schaalrechten.
Deze garandeerden aan de land
bouwers een bepaalde minimum
prijs. Geleidelijk begonnen de
prijzen te stijgen. Behalve door
verminderde aanvoer uit het bui
tenland (Rusland) werd deze
stijging, te beginnen 1845, in de
hand gewerkt door slechte
oogstjaren, nog verergerd, door
aardappelziekte. De aardappel
opbrengst daalde in Zeeland tot
belangrijk beneden de 100 hl per
ha. Nu moet er mais door het
Boekbespreking
Nieuwe Verhalen van Belcain
po; uitg. Kosmos, A'dam 1946.
„Belcampo" is in onze letter
kunde een figuur, die zich met
klein werk een zeer goede naam
Verwierf. De hie." verzamelde
Verhalen zijn evenwel, hoe ver
dienstelijk menig detail is, een
misgreep. Zij hadden beter niet
gebundeld kunnen worden.
h'. S. H. Stoffel: De massa-
mensch en zijn toekomst. Uitge
verij Vrij Nederiand, Amster
dam, 1946. Een interéssant cn
degelijk' boek, geschreven door
een man, die aan het einde
van een geslaagde industricele
loopbaan staat en in dit werk
de vrucht van zijn overdenkin
gen heeft neergelegd. Hij hul
digt de personalistische levens
beschouwing en stelt zich de
vraag, hoe de mensehheid tot
een betere samenleving kan ge
raken. Prof. ir. Schernierhorn
schreef voor dit boek een voor
woord.
Wil van Beek: Voor de Linies;
uitg. Fa. v. d. Loeff, Enschedé.
Goed bedoeld dilettantenwerk
over de bezettingstijd. Senti
menteel. Jammer voor het pa
pier. Het had voor betere doel
einden kunnen dienen.
Dr. A. W. Ausetns: Het groo
te Verbond; uitg. Het Spectrum,
UtrechtBrussel, '47. Een bock
voor verloofden en jonggehuw
den van den bekenden R.K.
vrouwenarts, dat vele goede
raadgevingen bevat.
Drie momenten uit de geschiedenis
van de nationalistische beweging.
Drie verzoeken
en drie afwijzingen.
(door clr. K. J. BROUWER,
Zendingsdirector te Ocstgeest)
II.
Zoo groeit dan van 1908 af,
in Indonesië de nationalisti
sche beweging, die tegelijk
blijk is van die ontwaking en
sterke bevordering ei-van. Ik
kan er natuurlijk niet aan den
ken binnen de afmeting van
dit artikel de geschiedenis van
die beweging te schetsen: ik
wil er slechts drie momenten
uit releveeren.
In de eerste plaats een ver
schuiving in godsdienstig op
zicht. Aanvankelijk speelde in
de organisatie van deze volks
beweging het Mohammedanis
me een groote rol, maar lang
zamerhand hebben de grootste
partijen dit laten vallen als be
palende factor en was bijv. de
Christen Sjarifoéddin voorzit
ter van een in meerderheid uit
Mohammedanen bestaande par
tij, terwijl niemand hunner
daaraan aanstoot nam.
Een tweede verschuiving
was, dat de aanvankelijke te
genzin om met het Ned. Ind.
Gouvernement mee te werken,
in de belangrijkste partij ver
dween. Deze waren bereid met
de Regeering samen te wer
ken in de ingestelde inheem-
sche bestuurslichamen. Het
streven naar coöperatie (sa
menwerking) won het van de
non-coöperatie. Daarmee hing
samen, dat de felle tegenstel
ling van democratie en fascis
me in het partijwezen van de
beweging een overheerschende
rol ging spelen. Een der be
langrijkste partijen stond in
de weerstand tegen Japan
schouder aan schouder met de
democratisch voelende Neder
landers. Dat was de partij,
waarvan Sjarifoéddin de leider
was; hij heeft er gevangen
schap en twee ter dood ver
oordeelingen door de Jappen
om verdragen.
Dit was in de laatste jaren
vóór en in de tijd van de oor
log. In een vroegere periode,
in het laatste der twintiger
jaren, had een deel der bewe-
ging zich verbonden met de
ommunistische Partij Indone
sië en de daaruit ontstane
woelingen hadden de Regeering
aanleiding gegeven met de zg.
exorbitante rechten daartegen
op te treden. Zeer velen zijn
toen zonder vorm van proces,
door een gouvernementeele be
schikking, in concentratiekam
pen, aan de Digoel of op ande
re eilanden terecht gekomen.
Zoo heeft bijv. Soekarno van
af 1931 en Sjahrir vanaf 1934
zijn vrijheid gemist. Beide zijn
bij de inval door de Japanners
bevrijd.
Zooals blijkt uit wat ik zoo
even schreef, was er in de
laatste jaren vóór de oorlog
bij groote partijen in de natio
nalistische beweging een toe
nemende bereidheid met de Re
geering mede te werken. Er
bestond geen bezwaar tegen
het blijven van Indonesië bin
nen het verband van het Ko
ninkrijk. Maar men wilde wel
duidelijk in een andere verhou
ding tot dat Rijk en tot het
Nederlandsche volk staan, men
wilde eigen vrijheid en zelf
standigheid en wegneming van
de koloniale verhouding.
DRIE GEBEURTENISSEN.
Op drie gebeurtenissen, die
dat toonen, moet ik hier nog
wijzen. In 1936 nam de Volks
raad het vertegenwoordigende
lichaam in Batavia, waarvan
de leden deels door gekozen
kiesmannen, gedeeltelijk dooi
de Regeering werden aange
wezen, een petitie aan van den
heer Soetardjo, waarin de bij
eenroeping gevraagd werd van,
een conferentie van vertegen
woordigers van Nederland en
Ned. Indië, die op de voet van
gelijkberechtigdheid een plan
zouden opstellen om aan N.I.
de staat van zelfstandigheid toe
te kennen binnen het Konink
rijk. Eerst na zestien maanden
kwam uit Nederland het ant
woord, $at er geen termen ge
vonden waren aan dit verzoek
te voldoen.
EEN MOTIE.
In 1940 is er een motie Wi-
woho aangenomen in de Volks
raad, die het verzoek bevatte
om uitbouw, van Indonesië op
grondslag Van art. 1 van de
Grondwet, dus öok binnen het
Koninkrgk, maar ook daaraan
is geen gevolg gegeven.
Toen in Augustus 1941, dus
toen wij hier reeds in de oor
log waren, maar de Japansche
inval ginds nog niet had plaats
gehad, het Atlantisch Handvest
door Roosevelt en Churchill
werd vastgesteld, waarin werd
uitgesproken de eerbiediging
van het recht van alle volken
om de regeeringsvorm te kie
zen, waaronder zij wenschen
te leven, is in de Volksraad
gevraagd, wat voor conse
quenties de aanvaarding van
dit Handvest door Nederland
voor Indonesië zou hebben,
maar de Regeering in Londen
heeft geantwoord, dat deze
aanvaarding haar geen aanlei
ding gaf. zich op de doelstel
lingen van haar beleid t.o.v.
de Indische volken opnieuw te
bezinnen.
WANTROUWEN.
Drie verzoeken en drie af
wijzingen; men begrijpt, hoe
zeer daardoor het wantrouwen
bij de nationalisten is gewekt
of verdiept. Men begrijpt ook,
hoe geheel anders de bood
schap van de Koningin van 7
Dec. 1942 is, die aan Indonesië
een gelijkberechtigd en gelijk
waardig deelgenootschap in
een «vrijwillig aanvaard Rijks
verband toezegde. Maar even
zeer, dat door dit Koninklijke
woord het wantrouwen niet
werd weggenomen en dat men
aan Indonesische kant eerst
de uitwerking van deze belofte
wilde zien.
Intusschen was er zooveel
gebeurd. De F">ringin sprak
op de eerste verjaardag van
de -Japansche inval. Daarbg
was het Ned. Ind. leger volko
men onmachtig gebleken, het
geen zeker geen minder groo
te schok teweeg bracht, dan
de overwinning der Japanners
in 1905 over de Russen en
waardoor het volk weerloos
was ten prooi gevallen aan de
Japansche terreur.
DE ONTWAKING.
En daarna is er nog zooveel
gebeurd, toen bij de capitula
tie van Japan Soekarno de ge
legenheid kreeg de Republiek
Indonesia uit te roepen.„ Uit
alles, wat ik geschreven* heb
ovef de reeds tientallen jaren
oude op vrijheid en zelfstan
digheid gerichte beweging, is,
het wel duidelijk, dat het veel
te eenvoudig is die republiek
als een Japansch maaksel te
disqualificeeren. De oorlog
heeft het tempo der beweging
versneld, de capitulatie heeft
gelegenheid gegeven van be
paalde machten en situaties
gebruik te maken, op oen wij
ze, die ons zeker tegen de
borst zal kunnen stuiten, maar
een feit is, dat de ontwaking
van Indonesië nu ook in deze
republiek haar vormgeving
heeft bereikt.
brood. Toen waren liet de paar-
debopnen, wplke dikwijls aard
appelen en roggebrood als
volksvoedsel moesten vervan
gen. In 1847 steeg de nood het
hoogst. Oproeren vonden plaats.
Er vielen zelfs dooden en ge
wonden. Eri met deze nood be
reikte tevens het prijspeil djer
granen zijn hoogste stand.
Tarwe, rogge en gerst stegen
tot 20.het mud. Paarde-
boonen tot f 13.25. In zijn over
zicht. over de gemiddelde graan
prijzen op de Groninger beurs
vanaf 1804 vermeldt de com-
missionpair D. J. de Vries te
Finsterwolde voor 1847: tarwe
17.50 de 70 kg, rogge f 18
de 66 kg en witte gerst f 1S.50
de 56 kg. Dat zijn de hoogste
graanprijzen van ons land in de
geheele 19e eeuw. In Juli '47
vielen zeilschepen met rogge
beladen, onze havens binnen. De
roggeprijs daalde daardoor met
f 300.— de last (30 hl).. De
hooge graanprijzen, maar vooral
de economische nood, veroor
zaakt door misoogsten, leidden
eerst tot verlaging en bij de
wet van 30 Mei 1847 zelfs tot
opheffing van de schaalrechten
op de granen. Ze werden ver
vangen door een zeer laag vast
invoerrecht.
de „safety". Toen werd een
der wandelpaden van de Ma
liebaan te Utrecht aangewezen
als fietspad. Het was in die
dagen, dat b.v. Elburg het
fietsen verbood, als zijnde „te
gevaarlijk"
Intusschen was de A.N.W.B,
verschenen in 1883 wel
ke uitgroeide tot de Kon. Ned.
Toeristenbond van nu, die ech
ter de oude naam ook nog be
hield, doch zich thans zeker
niet alleen wlelrijdersbond
voelt- In 1907 schafte de A.N.
W.B. zich een motorwals aan
voor de aanleg van rijwielpa
den en sindsdien heeft de van
100 leden tot ruim 200.000 le
den gegroeide organisatie zich
steeds me^ hart en ziel gewijd
aan de totstandkoming van
rijwielpaden, stimuleerde daar
toe. zoodat in 1906 baron Taets
van Amerongen het eerste
particuliere rijwielpad liet aan
leggen bij Maarn en te Meppel
werd opgericht de vereeniging
„Het Rijwielpad" met het doel
rijwielpaden aan te leggen en
te onderhouden.
LANGS JOE
HOLLANDSCHE KUST
Reeds tal van jaren koes
tert de A.N.W.B. een plan
voor een rijwielpad door de
duinen van de geheele Hol-
landsche kust, van Den Helder
tot Hoek van Holland! Be
langrijke stukken kwamen
reeds tot stand en wat ont
breekt, hoopt de bond spoe
dig- aangevuld te kunnen krij
gen. Ook ls hij bezig aan de
verwezenlijking van een pad
van Amsterdam door de pol
ders naar de kust.
In overleg met de Rijkswa
terstaat is voor Noord-Bra
bant ontworpen een rijwielpa-
denplan en ook in Limburg is
men bezig met een ontwerp
voor een rijwielpadennet.
Voorts is er een plan om de
Achterhoek nog meer toegan
kelijk te mgken voor wielrij
ders
De bekende wegwgzerpadde-
stoel^ji hebben het in de oor
logsjaren hard te verduren
gehad, want van de 2023 wer
den er 480 vernield en van de
700 houten paaltjes met me
talen weg wijzer plaatjes is er
niet één blijven staan. Binnen
kort hoopt men in elk geval
alle paddestoelen weer her
plaatst te hebben.
BELANG STELLING
GEVRAAGD.
Zoo kunnen de berijders van
het „ros der democratie'', ge
lijk de fiets wel eens spottend,
genoemd werd, weer in toene
mende mate (Je verrassing van
het eigen pad verwachten en
degenen, die daarvoor zorgen,
hebben maar één wensch en
wel deze, dat de gebruikers
der rijwielpaden eens nog -.vat
daadwerkelijke belangstelling
voor de vereenigingen. welke
het zoo mooie doel nastreef
den, zullen toonen!
Generaal
als koeienjongen.
Luit.-generaal Kurt
Dittmar, eens de radio
commentator der nazi's,
is thans slechts een num
mer in het krijgsgevan
genschap Glamorgans
hire, waar het schoon
maken van koeienstallen
c-en deel van zijn dag
taak vormt, vertelt de
„Sunday Chronicle".
Dittmar, diethans op
klompschoenen en in
dunne khalci overalls
loopt, is zeer tevreden.
„Het is nog niet zoo
slecht We mogen niet
klagen. We hebben veel
boeken. Sommige jonge
re generaals klagen, dat
zg niet genoeg voedsel
hebben. Wat mij betreft,
ben ik tevreden," vertelt
Dittmar.
Motorschip „Vrede"
los gekomen
Het 500-ton metende Ned.
motorschip „Vrede", dat in
Januari tijdens een sneeuw
storm bij Bridlington op de
Engelsche kust liep, is thans
losgekomen.
Bij laag water hebben twee
bulldozers en 3 tractors het
zand weggeruimd en het
hoogste getij van het jaar
hielp de beide sleepbooten
„Yorkshireman" en ..Norman"
om het schip los te 'krijgen.
De Sowjet-Unie
en de atoombom.
William Bullitt, voormalig
Amerikaansch ambassadeur
te Moskou, verklaarde voor de
commissie voor on-Ameri
kaansche activiteit van het
Congres, welke debatteert
over wetsontwerpen, gericht
op het buiten de wet stellen
van de communistische partij,
dat, als de Sowjet-Unie de
atoombom had „zij deze reeds
boven de V. S. had neergela
ten". Hij zeide. dat de Sow
jet-Unie naar ziin meening de
V. S. niet zou aanvallen,
voordat zij in groote hoeveel
heid atoombommen heeft ver
vaardigd en voordat zij van
meening is. dat haar lucht
macht sterker is dan die van
de V. S.
MARCEL HINT'S TOESTAND
HOOGST ERNSTIG.
De Belgische wielrenner
Marcel |Kint, die tegen het
einde van de zesdaagsche te
Parijs een ernstige val deed,
heeft een schedeloperatie on
dergaan. Zijn toestand wordt
als hoogst ernstig beschouwd.
NIEUWE
GENEESMIDDELEN
TEGEN INFECTIEZIEKTEN.
Wetenschappelijke onderzoe
kers in Amerika melden de
ontdekking van nieuwe genees,
middelen, waarvan sommige
zoo krachtig zijn, dat zij met
penicilline kunnen concurree-
ren.
De geleerden beweren dat
de overrunning op longontste
king zekerder dan ooit is.
Reeds nemen de gevallen van
doodelijke afloop bij ziekten
door toepassing van penicilli
ne, streptomycine. en andere
geneesmiddelen gestadig af.
Een van de nieuwe ontdekte
geneesmiddelen is een geel
kristallijnen substantie, bereid
uiL Spaansch most dat bij
Guineesche biggetjes de tuber'.
culose tegenhoudt. Deze plant
groeit welig in warme streken
van Amerika, waar zij in
groote massa's op bóomen
wordt aangetroffen.
Een ander van bovengenoem
de geneesmiddelen wordt ver
vaardigd uit een extract uit
de hersenen. liet is reeds be
proefd op dieren, die met ziek.
tekiemen waren ingeënt welke,
abcessen, longontstëking, me
ningitis, becninfectie en voed
selvergiftiging veroorzaken