ss
Middenstandsorganisatie
De grenscorrectie bij
Nijmegen
Van de „Ossewa" naar Even peultjes
de fabriek
Ramadier strijdt tegen
inflatie
Zitttffag 22 Mas! 1947
1 •fftiri nil nrtiia #É68ü*Él6sti#fe
PRjimVraïB ÏWr^^Hw ^®Wam
SWEEDB
Kortere verbinding tusschen Limburg
en de Achterhoek noodzakelijk.
Reichswald vrijwel verwoest.
In onze serie beschouwingen
over de Nederlandsche grens
correcties willen wij ons thans
bepalen, tot het gebied ten
Oosten van Nijmegen.
Het ten Oosten van Nijme
gen voor grenscorrectie aan
gewezen gebied is in het bij
zonder van belang voor de
Geldersche Achterhoek. In. dit
opkomende industriegebied be
staat een groote behoefte aan
een snelle verbinding met het
Limburgsche kolengebied. Mo
menteel is de afstand van Gen
nep naar Doetinchem over de
weg via Arnhem en Doesburg
68 K.M. Een rechte weg tus
schen beide eerstgenoemde
plaatsen zou nog geen 10 K.M.
lang zijn. Dit is dus wel een
zeer belangrijke verkorting.
reeds meerdere malen leerde,
dat samenwerking met de
Duitschers op dit gebied
steeds weer moeilijkheden op
levert, is het zeer gewenaeht,
Ook het spoorwegverkeer
dat thans via NijmegenArn
hem wordt geleid zal op ge
lijke wijze bekort kunnen
worden.
De scheepvaartverbindingen
met de Achterhoek zijn mo
menteel niet zoo gunstig als
dit wel noodzakelijk is voor
dit zich sterk ontwikkelde in
dustriegebied. De Rijn, die de
aangewezen vervoersweg
voor de aan- en afvoer
massaproducten, is door een
smalle strook Duitseh gebied
gescheiden van de Achterhoek.
Praotisch is de industrie hier
dus aangewezen op vervoer
via de IJssel. Deze rivier
Hef grootste kanon.
Een aantal zware ka
nonnen, waaronder een
Kruppkanon voor bele
gering met een kaliber
van 77J,4 centimeter, zal
de volgende week te Es
sen vernietigd worden.
Het belegeringskanon,
dat ruim 1,3 millioen ki
logram weegt, is in een
door bomaanvallen be
schadigde werkplaats ge
vonden en is één van de
drie, die voor de veld
tocht tegen Sowjet-Rus-
land werden vervaar
digd. De loop van het
kanon is 39,3 meter
lang. De draagwijdte
35,2 kilometer. Het ge
wicht der granaten be
draagt 7112 kilogram.
DE GRENSCORRECTIES
GRENSCON TRóLE.
Nabij Lobith is de Rijn over
een lengte van ongeveer
KM. grensrivier. Hierdoor
•hebben de Nederlandsche-ri-
vierpoMftie en de douane-amb
tenaren op dit gedeelte slechts
"de helft van de rivier onder
contróle. Deze ongewenschte
toestand geeft veelvuldig
aanleiding tot moeilijkheden,
niet in het minst tot smokke
larij. Na het tot stand komen
van deze grenscorrectie zal de
■moeilijkheid hier opgelost
zijn. aangezien grens en rivier
elkaar dan haaks zullen krui
sen.
DUKONDERHOUO.
Het onderhoud van de dij
ken welke in het grensgebied
langs de Rijn liggen, zijn voor
Nederland van bijzonder be
lang. En daar de practijk
Mr. Oud over de autonomie
der gemeenten.
Bij de behandeling van- de
Rotterdamsche gemeentebe-
grooting door de raad van dé
Maasstad heeft de burgemees
ter, mr. P. J. Oud, die ook
voorzitter van de Ver. van
Ncd. Gemeenten en de z.g.
Commissie-Oud, inzake de fi-
nancieele zelfstandigheid dei-
gemeenten, is. enkele opmer
kingen gemaakt over de ver
houding tusschen Rijk en ge
meenten. Mr. Oud noemde de
autonomie belangrijk als beste
middel om tc komen tot zelf
werkzaamheid.
Het evenwicht in de finan-
cieele verhouding tusschen Rijk
en gemeente is volkomen ver
broken. Als middel om dit
evenwicht te herstellen zag
mr. Oud le. een zoo groot mo
gelijke uitbreiding van het ge-
meente-belastingebied, 2e. een
belastinggebied voor alle Ne
derlandsche gemeenten teza
men, waarbij de opbrengst vol-
fens een bepaald stelsel over
e gemeenten zou worden ver
deeld, 3e. bijzondere bijdragen
van het rijk aan de gemeente
voor bepaalde doeleinden.
de kleinste Rijntak is voor
de groote Rijnschepen echter
niet bevaarbaar, terwijl ook
de sleeploonen op de I.Tssel
belangrijk hooger zijn.
dat hier thans e*.,-, afdoende
verbetering komt. Een voor
beeld van het belang voor Ne
derland is wel. dat toen in de
winter van 1944/'45 de Duit
schers in verband met de oor
logshandelingen de dijken op
de linker oever tusschen Wiz
en Griethausen hadden
doorgestoken, er ook &tn op
pervlakte van ruim 3200 H.A
Nederlandsch gebied onder w
ter liep. Voor de bescherming
van de Geldersche Achterhoek
on de Graafschap zijn de dij.
ken op de rechter oever van
bijzonder belang. In de vorig*
eeuw kwamen deze streken
grootendeels onder water, toen
de Rijndijken hier doorbraken.
ECONOMISCHE WAARDE?
Over de economische waar
de van het grensgebied valt
thans nog niet veel te zeggen,
temeer daar het Reichswaid
met zijn eens zoo rijke hout-
voorraad door de oorlog vrij
wel verwoest is.
PACHTPRIJZEN.
I11 1937-38, vóór de invoering
van de pachtwet, stond de ge-
micklelde pachtprijs per ha van
boerderijen in de zeekleigebie
den gelijk aan 12 hl tarwe, in
de weidestreken aan 1330 I.
melk, in de Veenkoloniën aan
50 hl fabrieksaardappelen en op
de zandgronden aan SJA hl rog-
Hoezeer de pachtwet, on
danks de belangrijk verhoogde
productenprijzen, pachtstijging
heeft voorkomen, blijkt daaruit,
dat de tegenwoordige pachten
per ha ongeveer als volgt kun
nen worden gewaardeerd: zee
kleigebieden 6 hl tarwe, weide;
streken 600 1 melk, Veenkolo
niën 28 hl fabrieksaardappelen
en zandgronden 4*4 hl rogge.
De diplomatieke betrek
kingen tusschen Oostenrijk en
Tsjecho-Slowakije, die negen
jaar geleden verbroken wer
den, zijn hervat.
De electrificatie der
Belgische spoorwegen.
Onder de toekomstige her
vormingen in België neemt de
electrificatie van het spoor
wegnet wel een der belang
rijkste plaatsen in. De ont
werpen, die thans in studie
zijn, hebben betrekking op een
geëlectrificeerd spoorwegnet
van 1500 km., hetgeen 70
zal zijn van het totale Bel
gische spoorwegnet.
Op enkele uitzonderingen na
zullen alle belangrijke Belgi
sche steden, zoowel in Vlaan
deren als in Wallonië, door ge-
electrificeerde lijnen met
elkaar worden verbonden. De
electrificatie zal doorgevoerd
worden volgens het stelsel van
gelijkstroom (3000 volt), dat
sedert 1935 zijn deugdelijkheid
heeft bewezen op de lijn Brus
sel—Antwerpen. De electrifi
catie zal het leggen van 1000
km. electrische kabel noodza
kelijk maken.
INDUSTRIALISATIE IN ZUID-AFRIKA.
Frankrijke grijze premier laat de stormen
over zich heen gaan.
(Van een U.P.-correapohdent)
Al geeft zrj dan uiterlijk al-
kent eek enen van solidari
teit. goede verstandhouding en
toewijding aan het officieel
aangekondigde programma
van strijd tegen de inflatie en
verbetering van de voedselsi
tuatie, tooh wordt het steeds
duidelijker, dat de Franschc
regeering een mogelijk storm-
centrum is van scherp con
trastee rende inzichten.
De gebaarde socialistische
premier Paul Ramadier, is een
politicus van de oude stem
pel. zorgvuldig en voorzichtig.
Hij 'heeft het angstvallig ver
meden eenige opzienbare ver
anderingen in te voeren. Hij
beseft, de t er in Frankrijk te
veel op het spel staat om In
fantastische projecten of po.
litieke partij-illusies af te da
len. Het ia Ramadier's over
tuiging. dat het het beste
voor Frankrijk is om de
storm over zich heen te later
gaan. in de hoop dat de pro
blemen geleidelijk aan mildfer
zulWi worden, mits slechts 't
zefvertrouwen van het volk
kan worden gevoed in een at
mosfeer van kalmte, desnoods
kunstmatige kalmte.
VOORZICHTIGE KOERS.
Ook op partij-politiek ge
bied staat er veej op het spel.
Sinds de bevrijding zijn er een
dozijn verkiezingen gehouden.
Meer en meer bleek daarbij
dat de socialistische partij de
groote verliezer werd en haar
aanhang zag afbrokkelen aan
de linkerzijde naar de com
munisten, rechts naar de
MRP.
Ramadier draagt dus ook
tegenover zijn partij een groo-,
te verantwoordelijkheid. Als
socialistisch premier van eer.'
coalitieregeering brengt hij de|
socialisten wederom in bet
centrum der belangstelling...!
en der critiek. De wijze waar
op Ramadier de zaken za] be
hartigen zal onherroepelijk
eens yi stemmen der kiezers
worden omgezet, in socialisti
sche winst of socialistisch
verlies De menschen zien
immers niet de regeering om
Ramadier heen. Zij zien
slechts den verantwoordelij
ken leider. De socialisten zou
den dus de schuld krijgen van
all.es wat deze regeering ver.
keerd zou doen.
De premie»- beeft iacom
de voorzichtige koers gekez-n
Hij houdt zich zoo dicht mo
gelijk bij de prijsverlagings
anti-inflatie-politiek van
zijn voorganger Leon Blum
wiens kort regieme met groot
enthousiasme door het heele
volk is toegejuicht. Maar op,
die weg komt Ramadier in
botsing met de communisten'
al zou het alleen maar zijn.
omdat de communisten niet
kumvn gedoogen. dat de so
cialisten eenige munt zouden
slaan uit regeeringsucceaser..
Zij brachten het Vakverbond,
de machtige CGT, die onder
communistische controle
staat (al spreken de cornmu-
sten dat zelf tegen) in het
geweer. Verschillende vakor
ganisaties stelden hun eischen
voor hoogere loonen. De re
geering weigerde loonsverhoo-
ging over de heele lijn. De
socialisten en de MRP achten
het economisch niet verant
woord de loonen te verhoogen
en tegelijk de prijzen te ver
lagen. De communisten zijn
van een tegengestelde
meening, doch de regeering,
waarin de communisten toch
ook vertegenwoordigd zijn (de
minister van arbeid, Croizat,
is zelfs communist) heeft Ra-
madier's leiding in deze ge
volgd. Dit verschil in politiek iindustrieele ontwikkeling.
tusschen de communisten
en die buiten de regeering
heeft een atmosfeer gescha
pen, die tot een ernstige situa
tie kan leiden In zijn strijd
tegen de loonsverboogings
eischen wordt Ramadier
krachtig gesteund door de
rechterzijde.
Zoowel de belangen van
Frankrijk als de belangen van
zijn partij zal Ramadier in
het oog moeten houden bij de
felle strijd die hem ongetwij
feld nog wacht, met links als
hij teveel rechts, en met
rechts als hij te veel links af
zwaait. Het is gtVn onver
deeld genoegen Frankrijk's
regeeringsleider te zijn in deze
om standigheden
Belastingverlaging.
(Van een U.P.-correspondent)
De industrialisatie van Zuid-
Afrika is door de oorlog ver
haast en de industrieele leiders
van het land hopen dit proces
te kunnen voortzetten in vre
destijd, teneinde de ynie min*
der afhankelijk te maken van
de buitenlandsche invoer.
Reeds na de eerste wereld
oorlog begon de uitbreiding
der Zuid-Afrikaansche nijver
heid. Tot 1939 gaat de lijn dan
gestadig opwaarts en in dat
jaar werd 23.3 procent van
het nationale inkomen in de
industrie verdiend. Het is niet
te zeggen hoe dat percentage
op het oogenblik ligt, maar
het staat vast, dat de produc
tie van verschillende artikelen
tijdens de oorlog scherp is ge
stegen. Toch zrjn de economen
in dit opzicht voorzichtig. Im
mers, de productie van een
groot aantal goederen zal
de toekomst niet meer loonend
zijn. De kosten speelden tijdens
de oorlog slechts een onderge
schikte rol. Daarenboven be
gon de Zuid-Afrikaansche in
dustrie ook nog bepaalde ar
tikelen voor binnenlandsch
gebruik te produceeren, omdat
deze door de oorlogstoestand
niet langer ingevoerd konden
worden. Al deze motieven val
len in vredestijd natuurlijk
weg.
Zuid-Afrika heeft intusschen
zelf zijn productie van schoe
nen en kleeding aanzienlijk
uitgebreid, zoodat invoer van
dergelijke artikelen aanzienlijk
kan worden besnoeid.
Negen takken van industrie
vormen in hoofdzaak de Zuid-
Afrikaansche nijverheid. Teza
men leveren zij 90 procent van
de heele industrieele px*oductie.
Het zijn: metaalindustrie en
machinebouw, voedselindustrie,
verwarmings-, verlichtings- en
krachtproductie, bouwbedrijf,
kleedingindustrie, boekdrukke
rijen, voertuigen-fabricage,
steenbakkerijen en chemische
industrie.
De regeering heeft de uit
breiding van aanvullende nij
verheid aangemoedigd door
middel van een stichting voor
jericht in 1940. Het voor
naamste doel van deze stich
ting is het verschaffen* van
kapitaal aan locale bedrijven,
die zich andex's niet op bevre
digende wijze zouden kunnen
ontplooien.
Ter aanvulling van de stroom
opgewekt door steenkool, heeft
Zuid-Afrika 'een goedkoop-
hydro-electrisch stroomnet op
gebouwd. Er zijn meer aan
300 krachtcentrales in de Unie
Ongeveer tweederde ervan zijn
in handen van de staat of de
gemeenten.
Het land van de „ossewa",
waarbij men toch wel in de
eerste plaats aan landbouw en
veeteelt denkt (de „Boeren"!)
is dus bezig zich te ontwikke
len tot een belangrijk indu
Istriegebied. Reeds steeg het
aantal in de industrie werkza
me arbeiders van 362.000 in
1939 tot 426.000, de waarde
der geproduceerde artikelen
van 800 millioen dollar tot bij
na 1,2 milliard dollar.
Zuid-Afrika is het eerste
land, dat na de oorlog be
langryke verlagingen van de
belastingen aankondigde.
Dollarprinses.
In een nauw steegje
van een der Zwolsche
volksbuurten woont de
64-jarige Jette de Scha-
fer, een arm vrouwtje,
dat een zwaar leven
achter de rug heeft,
waarin zij een schraal
stuk brood verdiende
met de marskramerij.
In een groote villa te
Philadelphia leefde jaren
geleden ook een eenza
me vrouw. Maar in te
genstelling met Jette
was ze rijk. En toen zij
stierf, liet ze bij testa
ment een enorm vermo
gen na. Tusschen beide
vrouwen bestond bloed
verwantschap. Jette wist
dit niet, had nooit van
een rijke tante of nicht
gehoord.
Maar het voor deze
gelegenheid speciaal in
gestelde beheersbureau
in Amerika heeft thans,
na 12 jaar, uitgemaakt,
dat Jette en nog enkele
andere familieleden erf
genamen zijn van 30 a
50 millioen dollar, aldus
meldt „Trouw".
Binnenkort zal een
Zwolsche advocaat naar
Amerika vertrekken om
Jette's rechten te verde
digen. Het schijnt ech
ter wel vast te staan,
dat Jette, al moet ze de
erfenis dan met anderen
deelen, een ongekend
hoog bedrag uitgekeerd
zal krijgen.
Het is nog slechts een
kwestie van afwachten.
Voorloopig blijft Jette in
haar steegje wonen, en
keert elk dubbeltje om,
voor ze het uitgeeft.
.J
EAAT EN DRUK
VOORJAAR
In de landbouw kan een
laat en druk voorjaar worden
verwacht. Te late zaai_ en
poottijd zal de productie druk
ken. In verband daarmee
wordt in de Nieuwe Veldbode
aan de regeering in ernstige
overweging gegeven de onder
de wapens zijnde boerenzoons,
landarbeiders, chauffeur* e.d
straks zooveel mogelijk in te'
schakelen in, de voorjaarswerk
zaamheden op de akker
»PP«»
Vergane *IorM
Het ijzeren kruis, dat <fi
filmaeteur Conrad Veidt db
zijn uniform als Nasri-officiejt
in de nieuwe film „Casablan
ca" draagt, werd door ee«
tooneelknecht der Warner-»t»i
dio's voor de kapitale som vrfn
30 cent bij een uitdrager m
Los Angeles gekocht.
Zonder punten-?
Clark Gable draagt in <to
film „Boom Town", die bin*
nenkort in ons land vertoond
wordt, niet minder dan 25 ver*
schillende costuums, Spencer
Tracy „maar" 24, terwijl Clax*
dette Colbert ons 17 verschil
lende gewaden toont. Wij
me Nederlanders zijn dus nog
heel wat textielpunten achter!
Geurige kantoren.
De „New Yorker" (in een
reportage over Nederland)Dje
kantoren der Amsterdamsch#
kooplieden geuren nog naar
exotische rijkdommen, naar
zwarte markt Sumatra-siga*
ren en naar welgesuikerde,
welriekende Java-koffie
Toeristen.
'0.000 Amerikanen "kunnen
dit jaar een paspoort krijgen
voor een bezoek aan Europa
(voor de oorlog 260.000). Ze
mogen niet naar Oost-Europa.
Acht landen worden officieel
aanbevolen, waaronder Neder
land en België.
Brandweer.
Ruim vijf honderd Chinee-
sche brandweerlieden te Sjan-
hay hebben collectief ontslag
genomen. Reden: Als we een
brandend huis binnengaan wor
den we beschuldigd van diefstal,
als we het niet binnengaan
worden we beschuldigd van
poging om den ongelukkigen
eigenaar vooraf een som gelds
af te persen.
Aan de beurt.
Een Amerikaansch officier,
die nu al twee jaar van huis
is. kreeg t"ë München zijn beide
kinderen toegestuurd uit U S.
Met een briefje van zijn
vrouw: „Ik heb twee jaar op
hen gepast. Het is nu jouw
beurt". (Time).
X'ltvlnder.
Een verslaggever van de
New York Times zit in Mos
kou. Hij zond vandaar een ver
taling uit het weekblad Trud
over den Russischen arbeider
Matrosov, die hevig geprezen
wordt omdat hij zoo intelligent
Hier volgen een paar staal
tjes. Matrosov ontdekte, dat
een snijder bij een leersnijma-
chine te veel tijd noodig had
om het leer aan te dragen.
Nu wordt het leer op voorstel
van Matrosov door een sjou
werman aangedragenHjj
ontdekte, dat sommige arbei
ders bij een machine op hun
teenen moesten staan en ande
ren moesten bukken omdat ze
ongelijk van lengte waren
nu staan de kleintjes op een
bankje en dé grooten in een
put
Matrosov deed nog vele van
I dergelijke belangwekkende
I „uitvindingen".
De Engelsche koning in Basoetoland
Van boeken en schrijvers j
„HEL EN HEMEL VAN
DACHAU".
DOOR DS. J. O VERDUIN.
Uitgave J. H. Kok N.V.
te Kampen.
Binnen zeer korte tijd heeft
Hel en Hemel van Dachau van
den bekenden-predikant ds. J.
Ovcrduin zijn vierde druk ge
haald en het mag dus onge
twijfeld worden gerekend tot
de meest gelezen boeken van
deze tijd.
Ook al is natuurilijk niet be
kend, hoe groot die drukken
waren.
Dit succes stelt ons intusschen
voor de vraag, waaraan deze
ovexweldigende belangstelling
tc danken is. Dat de schrijver
een predikant is, is op zichzelf
geen reden. Er worden meer
boeken door dominé's geschre
ven en het succes is vaak
maar matig. Een meesterwerk
is het boek van ds. Overduin
evenmin en ook daarin kan
dus de reden van de groote be
langstelling niet liggen. jHet is
niet smetteloos van stijl, hier
en daar wat gewrongen, men
Eroeft te zeer den dominé uit
et werk en de schrijver per
mitteert zich af en toe afdwa
lingen, die bepaald storend
werken.
Een andere reden voor de
groote belangstelling voor dit
boekwerk zou kunnen zijn, dat
het beantwoordt aan een ver
klaarbare sensatiezucht der
menigte. Al wat er in de con
centratiekampen is geschied,
boezemt nu eenmaal belang
stelling in. Maar alles ligt ver
der van ds. Overduin af, dan
tegemoet komen aan deze
nieuwsgierigheid. Zijn boek is
uitermate nuchter en breed
voerige beschrijvingen van de
verdierlijking van den mensch,
zooals die met name in de
concentratiekampen zichtbaar
werd, zal men er niet in vin
den.
Daar komt. nog bij. dat ds.
Overduin als gevangene der
Duitschers van geluk heeft
mogen spreken, want hij heeft
de ergste tijd niet meege
maakt. Hij wcr,d in 1943 in
vrijheid gesteld en het is maar
al te bekend, dat juist de laat
ste tien maanden de verschrik
kelijkste in de kampen zijn
geweest.
Neen, het antwoord op de
vraag moet anders luiden.
Het boek van ds. Overduin
dankt zyn succes aan de om
standigheid, dat de schrijver
een -strijdbaar Christen is en
dit ook gedurende de ooi'log
is geweest en dat hjj noch in
handen der Duitschers, noch
in dit boek zijn overtuiging
onder stoelen of banken heeft
gestoken.
Als men zoo regelmatig ver-
zets- en oorlogsliteratuur in
handen krijgt en er is een
lawine van dit soort boeken
over Nederland uitgestort!
dan legt men al heel spoedig
de meeste van deze schriftu
ren met een licht gevoel van
wrevel ter zijde. Af en toe
pi'ocft men te duidelijk, dat de
schrijvers hun onderwerp niet
aan konden, dan weer treft
men boeken, die louter om der
sensatie wille-geschreven wer
den, het meeste komt boven
journalistiek niet uit en was
het dan nog maar goede joui*-
nalistiek! kortom het is
uitzondering, dat men werke
lijk getroffen wordt door het
geschrift van een ook al
schreef hij dan het boek
over deze oorlog niet die al
thans zichzelf een taak stelde,
die hij verrichten kon. Zoo'n
boek is De laars op de nek
van Maui*its Dekker, dat het
lot der Nederlandsche Joden
tijdens de bezettingsjaren be
schrijft, zoo'n boek is verder
Glorieuzen van Ed. de Nêve,
waarin fragmenten voorko
men, die men zich niet zonder
een huivering herinnert, ter
wijl ook deze schrijver toch
wars was van alle sensatie
zucht.
In zijn soort is Hel en He
mel van Dachau van ds. Over
duin precies zoo'n boek.
De dominé vertelt erin van
de voorgeschiedenis van zijn
arrestatie, een schoolstrijd in
Arnhem. Hij verhaalt van ar
restatie en verhoor, van zijn
verblijf in de gevangenis en
van zijxx Amersfoortsche perio
de. Dan volgt zijn transport
naar Dachau en ten slotte
zijn verblijf in dit kamp. Gees
telijken behoorden hier tot de
genen, die het het zwaarste te
verduren hadden en men kan
er daix ook van verzekerd zijn,
dat de schrijver het moeilijker
had. dan menigeen, zou hebben
verdragen. Nimmer laat hem
echter zijn geloof in de steek,
steeds weer weet hij hieruit
nieuwe kracht te putten en
ziet: er geschiedt in Dachau
een wonder! De gebeden der
gevangenen blijven niet onver
hoord. Er vindt een wisseling
de kampleiding plaats en
met name de geestelijken krij-
jen het goed, beter zelfs dan
menigeen het buiten het con
centratiekamp gehad heeft.
God heeft hier zijn geloovi-
:n niet verlaten, maar uit
komst gebracht toen de nood
het hoogst was. Dit is wat ds.
Overduin als zijn overtuiging-
uitspreekt en dit is, wat zijn
boek tot meer maakt, dan een
relaas van trieste kampbele
vingen, wat het tot een predi
king. tot een getuigenis
maakt, dat men niet graag
zou willen missen in de over
stelpende hoeveelheid der ver-
zets- en oorlogsliteratuur.
En dit is o.i. ook, wat dit
boek zijn zeer breedeu lezers
kring bezorgt, ondanks al zijn
gebreken. Er is hier een eer
lijk man aan het woord, die
uiting geeft aan zijn Christe
lijk geloof en aan de bevesti
ging, die hij. gaande van hel
naar hemel van Dachau, van
dit geloof gevonden heeft.
LECTOR.
C. Poortman: „Bestuur
en Bestel in Indië", uit
gave W. van Hoeve, den
Haag.
„De zorg voor de Volks
gezondheid in Ned. In
dië", door dr. P. Pove-
relli. Uit. id.
Twee boekjes, die deel uit
maken van de bekende serie
Over Oost en West en die
ieder voor zich uitstekende in
formatiebronnen zijn over de
toestanden in Indië, zooals die
in de loop van een langdurig
Nederlandsch regime gegroeid
zijn.
Diet Kramer: „Vtff roo-
vers en een roovershol".
Uitg. W. van Hoeve, den
Haag.
Diet Kramer: „Het ge
heim van de gesloten
kamer". Uitg. id.
Twee in Indië spelende kin
derboeken, die voor het eerst
werden uitgegeven in 1941. De
uitgever vermeldt, dat ze ge
schikt zijn voor de leeftijd van
912 jaar. Negen jaar lijkt
ons een tikje aan de jonge
kant.
Vrije bonden naast de verplichte vakgroepen.
Ook de centrale moet
herrijzen.
(Van onzen parlementairen
redacteur.
De oorlog en de bezetting
hebben veel nationaal leven
lamgelegd. Dit is ook gebeurd
met de Kon. Ned. Midden
standsbond, met zijn ongeveer
36.000 leden. Hij zou worden
geliquideerd zoogenaamd
en men is erin geslaagd de
„afdoening van zaken" zoo
lang sleepende te houden, lot
dat de oorlog voorbij was, al
düs ook het kapitaal onaange
roerd bewaard is gebleven.
En men heeft nu volledig
rechtsherstel gekregen, zoodat
weer een begin werd gemaakt
met de werkzaamheden. Voor
loopig is het secretariaat ge
vestigd Zwarteweg 22, Den
Haag. dat staat onder leiding
van den heer D. Swagerman,
terwijl voorzitter is de heer
L. de Groot. Eerstgenoemde
was zoo vriendelijk ons een
onderhoud toe te staan.
EEN TAAK.
De heer Swagerman. die
sinds vele jaren een vooraan
staande plaats in de midden
standsorganisaties heeft inge
nomen, bleek zoo mogelijk nog
meer dan vroeger bezield met
de overtuiging, dat een ge
zond bedrijfsleven zonder een
gezonde middenmoot als de
middenstand is, onbestaanbaar
mag heeten.
VRIJE ORGANISATIE.
De Kon. Ned. Middenstands
bond nu is voortgekomen uit
verschillende plaatselijke win-
keliersvereenigingen, welke
thans afdeelingen van de Bond
zyn.
Na de oorlog deed zich de
vraag voor, of er voor de
Bond nog wel plaats was,
want intusschen waren im
mers de talrijke vakgroepen-
ïxxet-verplichte-leden versche
nen, doch aangezien dat ge
dwongen organisaties zijn voor
de behartiging der specifieke
vakbelangen is het heel iets
anders, als daarnaast v 1* ij e
organisaties bestaan, die meer
het oog richten op de sociale-
en cultureele zijde van de mid-
denstaridsbelangen. In de oor
log was er wel geweest de
Middenstandscentrale, welke
de drie groote bonden, de Ko
ninklijke. de Katholieke en de
Christelijke Middenstandsbon
den overkoepelde, om naar
buiten als een eenheid te kun
nen optreden, doch ook deze
werkwijze stond den bezetter
niet aan en dus verdween ook
zij. Thans echter verwacht
de heer Swagerman. dat het
dien kant weer uit zal gaan,
al moet er nog heel wat ge
beuren. eer het zoover is
In elk geval heeft de K.N.
M.B. de noodzakelijkheid van
v r ij e organisaties naast de
verplichte ingezien, welke de
Bond zeker gehandhaafd wil
zien. omdat op die manier de
middenstand voor 100 procent
georganiseerd wordt. De vrije
organisaties hebben nooit meer
dan 20 procent achter haar
vanen kunnen krijgen
De K.N.M.B. zag als ideaal
één front van de bedi'ijfsorga-
nisaties met de vrije bonden,
zoodat de vrije bonden zetels
zouden krijgen in de genoemde
bedrijfsorganisaties 1 detailhan
del en ambacht). Maar toen
dit niet bereikbaar bleek,
heeft de K.N.M.B. voorgesteld
te komen tot een contactcom
missie van 6 menschen: 2 van
detailhandel, 2 van ambacht
en 2 van den Bond. Deze com
missie bestaat thans ongeveer
enjaar. Zoodoende „bestrijkt"
men de 350.000 man van de
detailhandel en de 150.000 van
ambacht bijna 600.000 leden.
Men confereert thans om de
confessioneele bonden erbij te
krijgen in een centrale van
v r ij e middenstandsbonden.
MEN MOET ELKAAR
VINDEN.
Naar de heer Swagerman
ons verzekerde, acht ook mi-
nister Huysmans 'het noodza»
kelijk, dat de vrije organisa
ties en de verplichte vakbon
den elkaar op de een of an
dere wijze vinden. Men heeft
wel het idee aan de hand ge
daan om de vrije organisaties
tc betalen uit gelden van de
verplichte vakbonden, doch
aangezien dan alle vrijheid te
loor zou gaan is dat denkbeeld
verworpen.
