Middenstandsorganisatie De grenscorrectie bij Nijmegen Van de „Ossewa" naar de fabriek Ramadier strijdt tegen inflatie Even peultjes Zater'dag 22 Maar! 1947 ©Bvfrittete SfeatftraSie Corrant .TWEEDE BLAD Kortere verbinding tusschen Limburg en de Achtertioek noodzakelijk. Reichswald vrijwel verwoest. In onze serie beschouwingen over de Nederlandsche grens correcties willen wij ons thans bespalen, tot het gebied ten Oosten van Nijmegen. Het ten Oosten van Nijme gen voor grenscorrectie aan gewezen gebied is in het bij zonder van belang voor de Geldersche Achterhoek. In dit opkomende industriegebied be staat een groote behoefte aan een snelle verbinding met het Llmburgsche ikolengebied. Mo menteel is de afstand van Gen nep naar Doetinchem over de weg via Arnhem én Doesburg 68 K.M. Een rechte weg tus schen beide eerstgenoemde plaatsen zou nog geen 40 K.M. lang zijn. Dit is dus wel een zeer belangrijke verkorting. reeds meerdere malen leerde, dat samenwerking met de Duitschers op dit gebied steeds weer moeilijkheden op-h levert, is het zeer gewenscht, Ook het spoorwegverkeer dat thans via NijmegenArn hem wordt geleid zal op ge lijke wijze bekort kunnen worden. De scheepvaartverbindingen met de Achterhoek zijn mo menteel niet zoo gunstig als dit wel noodzakelijk is voor dit zich sterk ontwikkelde in dustriegebied. De Rijn, die de aangewezen vervoersweg is voor de aan- en afvoer van massaproducten, is door een smalle strook Dultsch gebied gescheiden van de Achterhoek. Practisch is de industrie hier dus aangewezen op vervoer vla de IJssel. Deze rivier Het grootste kanon. Een aantal zware ka nonnen, waaronder een Kruppkanon voor bele gering met een kaliber van 77% centimeter, zal de volgende week te Es sen vernietigd worden. Het belegeringskanon, dat ruim 1,3 millioen ki logram weegt, is in een door bomaanvallen be schadigde werkplaats ge vonden en is één van de drie, die voor de veld tocht tegen Sowjet-Rus- land werden vervaar digd. De loop van het kanon is 39,3 meter lang. De draagwijdte 35,2 kilometer. Het ge wicht der granaten be draagt -7112 kilogram. - De diplomatieke betrek kingen tusschen Oostenrijk en Tsjecho-Slowakye, die negen jaar geleden verbroken wer den, zijn hervat. De eiectrificatie der Belgische spoorwegen. Onder de toekomstige her vormingen in België neemt de eiectrificatie van het spoor wegnet wel een der belang rijkste plaatsen in. De ont werpen, die thans in studie zyn, hebben betrekking op een geëlectrificeerd spoorwegnet van 1500 km., hetgeen 70 zal zijn van het totale Bel gische spoorwegnet. INDUSTRIALISATIE IN ZUID-AFRIKA. Op enkele uitzonderingen na zullen alle belangrijke Belgi sche steden, zoowel in Vlaan deren als in Wallonië, door electrificeerde lynen met elkaar worden verbonden. De eiectrificatie zal doorgevoerd worden volgens het stelsel van gelijkstroom (3000 volt), dat sedert 1935 zijn deugdelijkheid heeft bewezen op de lijn Brus selAntwerpen. De eiectrifi catie zal het leggen van 1000 km. electrische kabel noodza kelijk maken. GRENSCONTROLE. Nabij Lobith is de Rijn over een lengte van» ongeveer 8 K.M. grensrivier. Hierdoor hebben de Nederlandsche-ri- vierpolitie en de douane-amb tenaren op dit gedeelte slechts de helft van de rivier onder contróle. Deze ongewenschte toestand geeft veelvuldig aanleiding tot moeilijkheden, niet in het minst tot smokke larij. Na (het tot stand komen Van deze grenscorrectie zal de moeilijkheid hier opgelost zijn. aangezien grens en rivier elkaar dan haaks zullen krui sen. DIJKONDERHOUD. Het onderhoud van de dij ken welke in het grensgebied langs de Rijn liggen, zijn voor Nederland van bijzonder be lang. En daar de practijk Mr. Oud over de autonomie der gemeenten. Bij de behandeling van de Rotterdamsche gemeentebe- grooting door de raad van de Maasstad heeft de burgemees ter, mr. P. J. Oud, die ook voorzitter van de Ver. van Ned. Gemeenten en de z.g. Commissie-Oud, inzake de fi- nancieele zelfstandigheid der gemeenten, is, enkele opmer kingen gemaakt over de ver houding tusschen Rijk en ge meenten. Mr. Oud noemde de autonomie belangrijk als beste middel om te komen tot zelf werkzaamheid. Het evenwicht in de finan- cieele verhouding tusschen Rijk en gemeente is volkomen ver broken. Als middel om dit evenwicht te herstellen zag mr. Oud le. een zoo groot mo gelijke uitbreiding van het ge- meente-belastingebied, 2e. een belastinggebied voor alle Ne derlandsche gemeenten teza men, waarbij de opbrengst vol gens een bepaald stelsel over de gemeenten zou worden ver deeld, 3e. bijzondere bijdragen van het ryk aan de gemeente voor bepaalde doeleinden. de kleinste Rijntak is voor de groote Rijnsohepen echter niet bevaarbaar, terwijl ook ,de sleeploonen op de IJssel belangrijk hooger zijn. dat hier thans e^ri afdoende verbetering komt. Een voor beeld van het belang voor Ne derland is wel. dat toen in de winter van 1944/'45 de Duit schers ln verband met de oor logshandelingen de dijken op de linker oever tusschen Wis se en Griethausen hadden doorgestoken, er ook een op pervlakte van ruim 3200 H.A. Nederlandsch gebied onder wa ter liep. Voor de bescherming van de Geldersche Achterhoek en de Graafschap zijn de dij ken op de rechter oever van bijzonder belang. In de vorige eeuw kwamen deze streken grootendeels onder water, toen de Rijndijken hier doorbraken, ECONOMISCHE WAARDE? Over <le economische waar de van het grensgebied valt thans nog niet veel te zeggen, temeer daar het Reichswald met zijn eens zoo rijke hout- voorraad door de oorlog vrij wel verwoest is. Frankrijks grijze premier laat de stormen over zich heen gaan. Belastingverlaging. PACHTPRIJZEN. In 1937-38, vóór de invoering van de pachtwet, stond de ge middelde pachtprijs per ha van boerderijen in de zeekleigebie den gelijk aan 12 hl tarwe, in de weidestreken aan 1330 I. melk, in de Veenkoloniën aan 50 hl fabrieksaardappelen en op de zandgronden aan 81/2 hl rog ge. Hoezeer de pachtwet, on danks de belangrijk verhoogde productenprijzen, pachtstijging heeft voorkomen, blijkt daaruit, dat de tegenwoordige pachten per ha ongeveer als volgt kun nen worden gewaardeerd: zee kleigebieden 6 hl tarwe, weide streken 600 1 melk, Veenkolo niën 28 hl fabrieksaardappelen en zandgronden 4% hl rogge. (Van een U.P.-correspohdent) Al geeft zjj dan uiterlijk al le kenteekenen van solidari teit, goede verstandhouding en toewijding aan het officieel aangekondigde programma van strijd tegen de inflatie en verbetering van de voedselsi tuatie, tooh wordt het steeds duidelijker, dat de Fransche regeering een mogelijk storm- centrum is van scherp con- trasteerende inzichten. De gebaarde socialistische premier Paul Ramadier, is een politicus van de oude stem pel, zorgvuldig en voorzichtig. Hij (heeft het angstvallig ver meden eenige opzienbare ver anderingen in te voeren. Hij beseft, dat er in Frankrijk te veel op het spel staat om in fantastische projecten of po litieke partij-illusies af te da len. Het is Ramadier's over tuiging. dat het het beste voor Frankrijk is om de storm over zich heen te later, gaan, in de hoop dat de pro blemen geleidelijk aan milder zullen worden, mits slechts 't zefvertrouwen van het volk kan worden gevoed in e,cn at mosfeer van kalmte, desnoods kunstmatige kalmte. VOORZICHTIGE KOERS. Ook op partij-politiek ge bied staat er veei op het spel. Sinds de bevrijding zijn er een dozijn verkiezingen gehouden. Meer en meer bleek daarbij dat de socialistische partij de groote verliezer werd en haar aanhang zag afbrokkelen aan de linkerzijde naar de com munisten, rechts naar de MRP. Ramadier draagt dus ook tegenover zijn partij een groo te verantwoordelijkheid. Als socialistisch premier van een coalitieregeering brengt hij de socialisten wederom in het centrum der belangstelling. en der critiek. De wijze waar op Ramadier de zaken zaj be hartigen zal onherroepelijk eens in stemmen der kiezers worden omgezet, in socialisti sche winst of socialistisch verlies. De menschen zien immers niet de regeering om Ramadier heen. Zij zien slechts den verantwoordelij ken leider. De socialisten zou den dus de schuld krijgen van alles wat deze regeering ver keerd zou doen. De premier beeft daarom de voorzichtige koers gekozen Hij houdt zich zoo dicht mo gelijk bij de prijsveflagings- anti-inflatie-politiek van zjjn voorganger Leon Blum, wiens kort regieme met groot enthousiasme door het heelc volk is toegejuicht. Maar op die weg komt Ramadier in botsing met de communisten al zou het alleen maar zijn. rechts als hij te veel links af zwaait. Het is ge*,-, onver- waarbij men toch wel in de aeeld genoegen Frankrijk'sleerste plaats aan landbouw en regeeringsleider te zijn in deze (veeteelt denkt (de ..Boeren"!) omstandigheden. lis dus bezig zich te ontwikke- omdat de communisten niet kunnen gedoogen. dat de so cialisten eenige munt zouden slaan uit regeerin gsuccesser. Zij braohten het Vakverbond^ de machtige CGT, die onder communistische contróle staat (al spreken de commu sten dat zelf tegen) in het geweer. Verschillende vakor ganisaties stelden him eischen voor hoogere loonen. De re- geerlng weigerde loonsverhoo- ging over de heele lijn. De socialist^ en de MRP achten het economisch niet verant woord de loonen te verhoogen en tegelijk de prijzen te ver lagen. Dé communisten zijn van een tegengestelde meening, doch de regeering, waarin de communisten toch ook vertegenwoordigd zijn (de minister van arbeid, Crolzat, is zelfs communist) heeft Ra madier's leiding in deze ge volgd. Dit verschil in politiek tusschen de communisten die buiten de regeering heeft een atmosfeer gescha pen, die tot een ernstige situa tie kan leiden. In zijn strijd tegen de loonsverhoogings- eischen wordt Ramadier krachtig gesteund door de rechterzijde. Zoowel de belangen van Frankrijk als de belangen van zijn partij zal Ramadier in het oog moeten houden bij de felle strijd die hem ongetwij feld nog wacht, met links als hij teveel rechts, en met (Van een U.P.-correspondent) De industrialisatie van Zuid- Afrika is door de oorlog ver haast en de industrleele leiders van het land hopen dit proces te kunnen voortzetten in vre destijd, teneinde de Unie min der afhankelijk te maken van de buitenlandsche invoer. Reeds na de eerste wereld oorlog begon de uitbreiding) der Zuid-Afrikaansche nijver heid. Tot 1939 gaat de lijn dan gestadig opwaarts en in dat jaar werd 23.3 procent van het nationale inkomen in de industrie verdiend. Het is niet te zeggen hoe dat percentage op het oogenblik ligt, maar het staat vast, dat de produc tie van verschillende artikelen tijdens de oorlog scherp is ge stegen. Toch z\jn de economen in dit opzicht voorzichtig. Im mers, de productie van een groot aantal goederen zal in de toekomst niet meer loonend zijn. De kosten speelden tijdens de oorlog slechts een onderge schikte rol. Daarenboven be gon de Zuid-Afrikaansche in dustrie ook nog bepaalde ar tikelen voor binnenlandsch gebruik te produceeren, omdat deze door de oorlogstoestand niet langer ingevoerd konden worden. Al deze motieven val len in vredestijd natuurlijk weg. Zuid-Afrika heeft intusschen zelf zijn productie van schoe nen en kleeding aanzienlijk uitgebreid, zoodat invoer van dergelijke artikelen aanzienlijk kan worden besnoeid. Negen takken van industrie vormen in hoofdzaak de Zuid- Afrikaansche nijverheid. Teza men leveren zij 90 procent van de heele industrieele productie. Het zijnmetaalindustrie en machinebouw, voedselindustrie, verwarmings-, verlichtings- en krachtproductie, bouwbedrijf, kleedingindustrie, boekdrukke rijen, voertuigen-fabricau steenbakkerijen en chemische industrie. De regeering heeft de uit breiding van aanvullende nij verheid aangemoedigd door middel van een stichting voor industrieele ontwikkeling, op gericht in 1940. Het voor naamste doel van deze stich ting is het verschaffen van kapitaal aan locale bedrijven, die zich anders niet op bevre digende wijze zouden kunnen ontplooien. Ter aanvulling van de stroom opgewekt door steenkool, heeft Zuid-Afrika een goedkoop- hydro-electrisch stroomnet op gebouwd. Er zijn meer dan 300 krachtcentrales in de Unie. Ongeveer tweederde ervan zijn in handen van de staat of de gemeenten. Het land van de „ossewa' llen tot een. belangrijk indu striegebied. Reeds steeg het aantal in de industrie werkza me arbeiders van 352.000 in 1939 tot 426.000, de waarde der geproduceerde artikelen van 800 millioen dollar tot bij na 1,2 milliard dollar. Zuid-Afrika is het eerste land, dat na de oorlog be langrijke verlagingen van de belastingen aankondigde. Dollarprinses. In een nauw steegje van een der Zwolsche volksbuurten woont de 64-jarige Jette de Scha- fer, een arm vrouwtje, dat een zwaar leven achter de rug heeft, waarin zij een schraal stuk brood verdiende met de marskramerrj. In een groote villa te Philadelphia leefde jaren geleden ook een eenza me vrouw. Maar in te genstelling met Jette was ze rijk. En toen zij stierf, liet ze bij testa ment een enorm vermo gen na. Tusschen beide vrouwen bestond bloed verwantschap. Jette wist dit niet, had nooit van een rijke tante of nicht gehoord. Maar het voor dezê gelegenheid speciaal in gestelde beheersbureau in Amerika heeft thans, na 12 jaar, uitgemaakt, dat Jette en nog enkele andere familieleden erf genamen zyn van 30 k 50 millioen dollar, aldus meldt „Trouw". Binnenkort zal een Zwolsche advocaat naar Amerika vertrekken om Jette's rechten te verde digen. Het schijnt ech ter wel vast te staan, dat Jette, al moet ze de erfenis dan met anderen deelen, een ongekend hoog bedrag uitgekeerd zal krijgen. Het is nog slechts een kwestie van afwachten. Voorloopig blijft Jette in haar steegje wonen, en keert elk dubbeltje om, voor. ze het uitgeeft. >-■■■■ 11 ii. LAAT EN DRUK VOORJAAR In de landbouw kan laat en druk voorjaar worden verwacht. Te late zaai. en poottijd zal de productie druk ken. In verband daarmee wordt in de Nieuwe Veldbode aan de regeering in ernstige overweging gegeven de onder de wapens zijnde boerenzoons, landarbeiders, chauffeur^ e.d straks zooveel mogelijk in té schakelen ln de voorjaarswerk- zaamheden op de akker deppen Vergane glorié. Het ijzeren kruis, dat cfè filmacteur Conrad Veidt op zyn uniform als Nazi-officier in de nieuwe film „Casablan ca" draagt, werd door een tooneelknecht der Warner-stu dio's voor de kapitale som van 30 cent by een uitdrager in Los Angeles gekocht. Zonder punten? Clark Gable draagt in de film „Boom Town", die bin nenkort in ons land vertoond wordt, niet minder dan 25 ver schillende costuums, Spencer Tracy „maar" 24, terwijl Clau- dette Colbert ons 17 verschil lende gewaden toont. Wy ar me Nederlanders zijn dus nog heel wat textielpunten, achter! Geurige kantoren. De „New Yorker" (in een reportage over Nederland)De kantoren der Amsterdamsche kooplieden geuren nog naar exotische rijkdommen, naar zwarte markt Sumatra-siga- ren en naar welgesuikerde, welriekende Java-koffie Toeristen. 70.000 Amerikanen kunnen dit jaar een paspoort krijgen voor een bezoek aan Europa (voor de oorlog 260.000). Ze mogen niet naar Oost-Europa. Acht landen worden officieel aanbevolen, waaronder Neder land en België. Brandweer... Ruim vijf honderd Chinee- sche brandweerlieden te Sjan- hay hebben collectief ontslag genomen. Reden: Als we een brandend huis binnengaan wor den we beschuldigd van diefstal, als we het niet binnengaan worden we beschuldigd van poging om den ongelukkigen eigenaar vooraf een som gelds af te persen. Aan de beurt. Een Amerikaansch officier, die nu al twee jaar van huis is, kreeg te Miinchen zijn beide kinderen toegestuurd uit U.S. Met een briefje van zijn vrouw: „Ik heb twee jaar op hen gepast. H£t is nu jouw beurt". (Time). Uitvinder. Een verslaggever van de New York Times zit in Mos kou. Hij zond vandaar een ver taling uit het weekblad Trud over den Russischen arbeider Matrosov, die hevig geprezen wordt omdat hij zoo intelligent iis. Hier volgen een paar staal tjes. Matrosov ontdekte, dat een Snijder bij een leersnijma- chine te veel tijd noodig had om het leer aan te dragen. Nu wordt het leer op voorstel van Matrosov door een sjou werman aangedragenHij ontdekte, dat sommige arbei ders bij een machine op hun teenen moesten staan en ande ren moesten bukken omdat ze ongelijk van lengte waren nu staan de kleintjes op een bankje en de grooten in een put Matrosov deed nog vele yan dergelijke belangwekkende „uitvindingen". Vrije bonden naast de verplichte vakgroepen. Ook de centrale moet De Engelsche koning in Basoetoland Van boeken en schrijvers „HEL EN HEMEL VAN DACHAU". DOOR DS. J. OVERDUIN. Uitgave J. H. Kok N.V. te Kampen. Binnen zeer korte tijd heeft Hel en Hemel van Dachau van den bekenden pfedikant ds. J. Overduin zijn vierde druk ge haald en het mag dus onge twijfeld worden gerekend tot de meest gelezen boeken van deze tijd. Ook al is natuurilijk niet be kend, hoe groot die drukken waren. Dit succes stelt ons intusschen voor de vraag, waaraan deze overweldigende belangstelling te danken is. Dat de schrijver een predikant is, is op zichzelf geen reden. Er worden meer boeken door dominé's geschre ven en het succes is vaak maar matig. Een meesterwerk is het boek van ds. Overduin evenmin en ook daarin kan ,dus de reden van de groote be langstelling niet liggen. Het is niet smetteloos van stijl, hier en daar wat gewrongen, men proeft te zeer den dominé uit het werk en de schrijver per mitteert zich af en toe afdwa lingen, die bepaald storend werken. Een andere reden voor de groote belangstelling voor dit boekwerk zou kunnen zijn, dat het beantwoordt aan een ver klaarbare sensatiezucht der menigte. Al wat er in de con centratiekampen is geschied, boezemt nu eenmaal belang stelling in. Maar alles ligt ver der van ds. Overduin af, dan tegemoet komen aan deze nieuwsgierigheid. Zijn boek is uiterntate nuchter en breed voerige beschrijvingen van de verdierlijking van den mensch, zooals die met name in de concentratiekampen zichtbaar werd, zal men er niet in vin den. Daar komt nog bij, dat ds. Overduin als gevangene der Duitschers van geluk heeft mogen spreken, want hy heeft de ergste tijd niet meege maakt. Hij werd in 1943 in vrijheid gesteld en het is maar al te bekend, dat juist de laat ste tien maanden de verschrik kelijkste in de kampen zyn geweest. Neen, het antwoord op de vraag moet anders luiden. Het boek van ds. Overduin dankt zijn succes aan de om standigheid, dat de schrijver een strijdbaar .Christen is en dit ook gedurende de oorlog geweest en dat hij noch in handen der Duitschers, noch in dit boek zijn overtuiging onder stoelen of banken heeft gestoken. Als men zoo regelmatig ver- zets- en oorlogsliteratuur in handen krijgt en er is een lawine van dit soort, hoeken over Nederland uitgestort! dan legt men al heel spoedig de meeste van deze schriftu ren met een licht gevoel van wrevel ter zijde. Af en toe proeft men te duidelijk, dat de schrijvers hun onderwerp niet aan konden, dan weer treft men boeken, die louter om der sensatie wille geschreven wer den, het meeste komt boven journalistiek niet uit en was het dan nog maar goede jour nalistiek! kortom het is uitzondering, dat men werke lijk getroffen wordt door het geschrift van een ook al schreef hij dan het boek over deze oorlog niet die al thans zichzelf een taak stelde, die hij verrichten kon. Zoo'n boek is De laars op de nek van Maurits Dekker, dat het lot der Nederlandsche Joden tijdens de bezettingsjaren be- schi'ijft, zoo'n boek is verder Glorieuzen van Ed. de Nêve, waarin fragmenten voorko men, die men zich niet zonder een huivering herinnert, ter wijl ook deze schryver toch wars was van alle sensatie zucht- In zyn soort is Hel en He mel van Dachau van ds. Over duin precies zoo'n boek. De dominé vertelt erin van de voorgeschiedenis van zijn arrestatie, een schoolstrijd in Arnhem. Hij verhaalt van ar restatie en verhoor, van zijn verblijf in de gevangenis en van zijn Amërsfoortsche perio de. Dan volgt zijn transport naar Dachau en ten slotte zijn verblijf in dit kamp. Gees telijken behoorden hier tot de genen, die het het zwaarste te verduren hadden en men kan er dan ook van verzekerd zijn, dat de schrijver het moeilijker had, dan menigeen zou hebben verdragen. Nimmer laat hem echter zijn geloof in de steek, steeds weer weet hij hieruit nieuwe kracht te putten en ziet: er geschiedt in Dachau een wonder! De gebeden der gevangenen blijven niet onver hoord. Er vindt een wisseling in de kampleiding plaats en met name de geestelijken krij gen het goed, beter zelfs dan menigeen het buiten het con centratiekamp gehad heeft. God heeft hier zyn geloovi- ;en niet verlaten, maar uit- :omst gebracht toen de nood het hoogst was. Dit is wat ds. Overduin als zijn overtuiging uitspreekt en dit is, wat zijn boek tot meer maakt, dan een relaas van trieste kampbele vingen, wat het tot een predi king, tot een getuigenis maakt, dat men niet graag zou willen missen in de over stelpende hoeveelheid der ver- zets- en oorlogsliteratuur. En dit is o.i. ook, wat dit boek zyn zeer breeden lezers kring bezorgt, ondanks al zijn gebreken. Er is hier een eer lijk man aan het woord, die uiting geeft aan zijn Christe lijk geloof en aan de bevesti- ging, die hij, gaande van hel naar hemel van Dachau, van dit geloof gevonden heeft. LECTOR. C. Poortman: „Bestuur en Bestel in Indië", uit gave W. van Hoeve, den Haag. „De zorg vóór de Volks gezondheid in Ned. In dië", door dr. P. Pove- relli. Uit. id. Twee boekjes, die deel uit maken van de bekénde serie Over Oost en West en die ieder voor zich uitstekende in formatiebronnen zijn over de toestanden in Indië, zooals die in de loop van een langdurig Nederlandsch regime gegroeid zijn. Diet Kramer: „Vijf roo- vers en een roovershol". Uitg. W. van Hoeve, den Haag. Diet Kramer: „Het ge heim van de gesloten kamer". Uitg. id. Twee in Indië spelende kin derboeken, die voor het eerst werden uitgegeven in 1941. De uitgever vermeldt, dat ze ge schikt zijn voor de leeftijd van 912 jaar. Negen jaar lijkt ons een tikje aan de jonge, kant. herrijzen. (Van onzen parlementairen redacteur.) De oorlog en de bezetting hebben veel nationaal leven lamgelegd. Dit is ook gebeurd met de Kon. Ned. Midden standsbond, met zijn ongeveer 36.000 leden. Hij zou worden geliquideerd zoogenaamd en men is erin geslaagd de „afdoening van zaken" zoo lang sleepende te houden, tot dat de oorlog voorbij was, al dus ook het Kapitaal onaange roerd bewaard is gebleven. En men heeft nu volledig rechtsherstel gekregen, zoodat weer een begin werd gemaakt met de werkzaamheden. Voor loopig is het secretariaat ge vestigd Zwarteweg 22, Den Haag, dat staat onder leiding van den heer D. Swagerman, terwijl voorzitter is de heer L. de Groot. Eerstgenoemde was zoo vriendelijk ons een onderhoud toe te staan. EEN TAAK. De heer Swagerman, die sinds vele jaren een vooraan staande plaats ln de midden standsorganisaties heeft inge nomen, bleek zoo mogelijk nog meer dan vroeger bezield met de overtuiging, dat een ge zond bedrijfsleven zonder een gezonde middenmoot als de middenstand is, onbestaanbaar mag heeten. VRIJE ORGANISATIE. De Kon. Ned. Middenstands bond nu is voortgekomen uit verschillende plaatselijke win- keliersvereenigingen, welke thans afdeelingen van de Bond zyn. Na de oorlog deed zich de vraag voor, of er voor de Bond nog wel plaats was, want intusschen waren im mers de talrijke vakgroepen met-verplichte-leden versche nen, doch aangezien dat ge dwongen organisaties zijn voor de behartiging der specifieke vakbelangen is het heel iets anders, als daarnaast v r ij e organisaties bestaan, die meer het oog richten op de sociale- en cultureele zijde van de mid-- denstandsbelangen. In de oor log was er wel geweest de Middenstandscentrale, welke de drie groote bonden, de Ko ninklijke. de Katholieke en de Christelijke Middenstandsbon den overkoepelde, om naar buiten als een eenheid te kun nen optreden, doch ook deze werkwijze stond den bezetter niet aan en dus verdween ook zij. Thans echter verwacht de heer Swagerman, dat het dien kant weer uit zal gaan, al moet er nog heel wat ge beuren, eer het zoover is In elk geval heeft de K.N. M.B. de noodzakelijkheid van v r ij e organisaties naast de verplichte ingezien, welke de Bond zeker gehandhaafd wil zien. omdat op die manier de middenstand voor 100 procent georganiseerd wordt. De vrije organisaties hebben nooit meer dan 20 procent achter haar vanen kunnen krygen De K.N.M.B. zag als ideaal één front van de bedrijfsorga nisaties met de vrye 'bonden, zoodat de vrije bonden zetels zouden krijgen in de genoemde bedrijfsorganisaties (detailhan del en ambacht). Maar toen dit niet bereikbaar bleek, heeft de KN.M.B. voorgesteld te komen tot een contactcom missie van 6 menschen: 2 van detailhandel, 2 van ambacht en 2 van den Bond. Deze com missie bestaat thans ongeveer e enjaar. Zoodoende „bestrijkt" men de 350.000 man van de detailhandel en de 150.000 van ambacht bijna 600.000 leden. Men confereert thans om de confessioneele bonden erbij te krijgen in een centrale van v r ij e middenstandsbonden. MEN MOET ELKAAR VINDEN. Naar de heer Swagerman ons verzekerde, acht ook mi nister Huysmans het noodza kelijk, dat de vrije organisa ties en de verplichte vakbon den elkaar op de een of an dere wijze vinden. Men heeft wel het idee aan de hand ge daan om de vrye organisaties te betalen uit gelden van de verplichte vakbonden, doch aangezien dan alle vrijheid te loor zou gaan is dat denkbeeld verworpen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 11