Duitschland wordtEwn p*8
leeg-geruild!
Nederlanders en Belgen
Tekort aan mijnwerkers
in Engeland
als gevangenen der Russen
LEZERS SCHRIJVEN..
4000 meter onder de
zeespiegel
Hervormde Synode over
hei iweede huwelijk
-J
TWEEDE BLAD
Zaterdag 15 maart 1947
Provinciale Zeeuwsche Courant
Arthur Horner voorspelde de kolencrisis.
(Vati een U.P.-correspondent.)
„Engeland zal zich voor een nog grootere industrieel
crisis geplaatst zien dan in deze winter, tenzij tenminste
35.000 man meer in de naaste toekomst in de mgnbouw
gaan werken", aldus verklaarde Arthur Horner, secretaris
generaal van de Engelsche Mijnwerkersbond in een interview
met uw correspondent.
Horner, 52 jaar, commu
nist, lid van de Algemeene
Raad van het Vakvereeni-
gingscongres, een der meest
dynamische persoonlijkheden
uit de Britsche vakbewe
ging, was de eenlge man in
een openbare functie, die
reeds vele maanden geleden
durfde te voorspellen dat
een ongeëvenaarde kolencri
sis zou leiden tot een stop
zetting van vele bedrijven
en een werkloosheid van een
millioen arbeiders.
VERBETER DE ARBEIDS
VOORWAARDEN".
Reeds jaren lang heeft Hor
ner er bij de regeering op
aangedrongen een zoodanige
actie te voeren, dat meer ar
beiders naar de mynen getrok
ken worden, hetgeen z.i. te
bereiken zou zijn door verbe
tering van de arbeidsvoor
waarden en het verstrekken
van bijzondere voordeelen.
„Het is nu eenmaal zoo, dat het
huidige aantal mijnwerkers
(nog geen 700.000 man) totaal
Onvoldoende is om zooveel ko
len te produceeren als het land
noodig heeft. Dat is niet de
schuld van de mynwerkers. zy
kunnen niet harder werken.
Men vergete ook niet dat
150.000 hunner al boven de
50 zijn", alius zeide ons Hor
ner. „Het aantrekken van ar
beiders naar de mynen is een
van Engeland's dringendste
problemen op het oogenblik",
zoo meent deze vakbondleider,
die verklaart, dat zyn bond
welomiynde denkbeelden heeft
hoe dit zal moeten gebeuren.
In de eerste plaats acht men
het minimum-weekloon van
5 voor ondergrondsche ar
beid en van 4.10 sh. voor
bovengrondsch werk te laag.
.jpersoonlgk vind ik dat, naar
hedendaagsche standaarden,
een mijnwerker wel 10 per
week waard is. Maar wij
eischen dat loon niet. Wg wil
len een algemeene loonsver-
hooging in dc my'nindustric
van 2 per week".
Andere „lokmiddelen", die
de regeering- zou behooren te
gebruiken om arbeiders te
trekken, zijn volgens Horner:
de verzekering, dat de mijn
streken absolute voorrang zul
len hebben in het woningbouw
programma en by de verstrek
king van schaarsche verbruiks-
artikelen.
„Op het oogenblik geven
velen de voorkeur aan steun-
trekken boven mijnarbeid".
Horner gelooft dat dergelijke
verbeteringen stellig meer ar
beiders zullen aantrekken.
„Het is geen kwestie van keu
ze tusschen de ingnen en een
ander baantje. Als de huidige
kolensituatie voortduurt, zal
een groot aantal fabrieken,
die geen strikt-noodzakeiyke
artikelen vervaardigen, moeten
sluiten. Het wordt dan een
keuze tusschen 7 per week
in de mynen of 2 per week
steun",
GEEN GEDWONGEN
ARBEID.
Aan de andere kaait is ech
ter de Mijnwerkersbond ei
sterk tegen gekant arbeiders
ln de mgnen gedwongen te
werk te stellen. Mijnarbeid is
een beroep dat geschoolde
krachten eischt. En arbeiders
kunnen er alleen toe geschoold
worden als zij dat ook willen.
Arbeiders,' die al in het mrjn-
bedrgf werken, kunnen dit op
het oogenblik echter niet ver
laten.
Ofschoon Horner dus vol
komen doordrongen is van de
noodzaak om meer mijnwer
kers in de Engelsche mijnen te
krijgen, verzet lig zich tegen
het gebruik van buitenlandsche
arbeidskrachten. Slechts onder
de grootst mogelijke druk en
onder strikte garanties heeft
de Bond er in toegestemd Pool-
sche ex-soldaten in de mynen
toe te laten. Men is bereid
toe te staan dat Duitsche
krggsgevangenen naar de mg
nen komen, maar alleen op
basis van vrijwilligheid. Zg
moeten bereid zgn dat te doen.
zg moeten door de vakbonden
aanvaard worden en zij moe
ten op de voorwaarden van de
bond werken. In principe
meent Horner dat deze Duit-
schers in de mijnen van Roer
en Saar moeten gaan werken
om de kolenvoorziening van
Frankrgk, België en Neder
land te helpen.
Jcppi
Op de Ruilbeurzen van Berlijn en Frankfort
komen de Amerikanen met cigaretten.
De vulkaan de Vesuvius trad kortgeleden weer in werking.
Wanhopig, kijken de bewoners van een dorpje aan de voet
van de volkaan toe, hoe de lavastroom in enkele minrt en
vruchtbare \vyngaarden vernietigd.
Groote zonnevlek zichtbaar.
Naar het K.N.M.I. mede
deelt, is momenteel 'op de zon
een buitengewoon groote zon
nevlek aanwezig. Men kan
deze vlek gemakkelgk met het,
bloote oog zien, wanneer de
zonnestraling door nevels of
dunne wolkenflarden ver
zwakt is. Bg onbewolkte he
mel moet men het oog be
schermen met een zwart stuk
glas of film.
De vlek heeft een doorsnede;
van .ongeveer één tiende ge
deelte van de zonneschijf. Dit
komt overeen met meer dan
100.000 km.
DE REGELING DER
OORLOGSSCHADE IN
BELGIË.
Een nieuw wetsontwerp be
treffende het herstel der oor
logsschade aan particuliere
goederen in België,aanvaardt
het vermogen van de getrof
fene als maatstaf. Bij de vast
stelling- van dit vermogen
wordt rekening gehouden met
het totaal der roerende en on-
roerende goederen zooals dit
bepaald is bij de wet op de
vermogensheffing. De vergoe
ding zal worden berekend op
de basiswaarde van 31 Aug.
1939, vermeerderd met een
veranderlijk coefficient, i
(Vaai een U.P.-correspondent).
In Duitschland kan men een
gezin onderhouden van 14
dollarcent of nog geen vier
dubbeltjes per maand, daarbjj
inbegrepen alle kosten zooals
huishuur, levensmiddelen, (voor
zoover verkrijgbaar), verzeke
ring, kleeding.
Dat zit zoo: de Duitsche ar
beider verdient gemiddeld 45
rijksmark per week, of ISO per
maand. Daarvan kan hij wel
iswaar niet veel koopen. maar
hg kan er toch in ieder ge
val zijn. huur van betalen (40
mark), zijn verzekering <12
mark), zijn distributdepakket
voor hemzelf, vrouw en land
(36 mark) en hij kan er dah
nog 92 mark van overhouden
voor andere dingen, zooals
kleeren.
Een pakje belastingvrije si
garetten kost den Amerikaan-
schen soldaat zeven dollarcent,
maar op de zwarte marlet
brengt het 90 rijksmark op:
zoodat twee. pakjes sigaretten
ihet maandloon van een Duit-
schen arbeider beteekenen: 14
dollarcent is gelijk aan 180
'mark.
Op bezoek bij Alois Danneels in Damme.
Werken in de steengroeve
en slechte kost.
SNEEUW TE MIDDELBURG.
Een lezer schrijft ons, dat
hg jarenlang de P.Z.C. lieeft|
gelezen met het volste ver
trouwen. maar dat hij nu toch
verwonder*} is over het ont
breken van critiek op het
sneeuwruimen in Middelburg.
Hg bedoelt daarmede niet te
zeggen, dat het gcmeentcper-
soneel zijn best niet zou hebben
gedaan, maar die menschcn
kunnen geen ijzer met handen
breken. De schrgver heeft vele
winters meegemaakt, ook die
van 1890 en als or dan sneeuw
viel, werden dc straten door
losse arbeiders flink schoon
gemaakt.
Maar deze winter is dat
achterwege gebleven en daar
door zijn de menschen, die op
straat hun brood moeten ver
dienen op hooge onkosten ge
jaagd. Er zijn ook heel wat
ongelukken gebeurd door de
gladheid en een deel van die
ongelukken had vermeden
kunnen worden, wanneer de
sneeuw behoorlijk was opge
ruimd.
GEWONDENVERVOER.
De heer M. Polak te Middel
burg vestigde kort geleden in
een ingezonden stuk de aan
dacht van onze lezers op het
feit, dat bij ongelukken te Mid
delburg de ziekenauto van de
Godshuizen niet direct beschik
baar is voor 't vervoer van ge
wonden. maar dat gewacht
wordt op een medisch advies
voor vervoer.
Hij verzoekt ons thans mede
te deelen, dat het niet zijn be
doeling was critiek uit te oefe
nen op de voorschriften van de
Godshuizen, maar slechts aan
dacht te vragen van dc autori
teiten, opdat er voor gewonden
een snellere manier van vervoer
wordt gevonden.
Door de hard bevroren
velden van Zeeuwsch- en Bel-
giseh-Vlaanderen zgn We naar
dat mooie oude stadje Damme
getrokken. Damme met zijn
Stadhuisje, dat als een kost-,
bare reheksehrijn de herinne
ring aart een zooveel roemvol
ler verleden bewaart waar
Jacob van Maerlant de vroeg
ste voortbrengselen van onze
Nederlandsche literatuur
schreef waar volgens de
overlevering Tijl Uilenspiegel
met zgn dolle streken boeren
en burgers vermaakte of
gerde al naar gelang zij toe
schouwers of slachtoffers wa
den.
Waarom op zoo n winter-
sche dag naar Damme?
In Damme woont. Alois Dan
neels, die vorige week na een
gedwongen afwezigheid van
meer dan vier jaar, waarin ze
thuis niets meer van hem had
den gehoord, behouden in de
ouderlijke woning terugkeerde
Ook dat komt wel meer
voor, maar Alois is terugge
keerd uit een Russisch kamp
in de buurt van Koningsbergen
en de berichten, welke hij mee
bracht, gewaagden van enkele
dulzend^ri arbeiders, die daar
nog altijd gevangen gehouden
worden. Ook Nederlandei-s
En daarom wilden we eens uit
ztin eigen mond wat meer
hóoren
EEN GELUKKIGE
FAMILIE.
We troffen de heele familie
bij elkaar om de kachel, Vader
en moeder Danneels, die na
tuurlijk dol-gelukkig waren,
dat de reeds dood gewaande
zoon toch weer thuis kwam,
een broer en een zuster en
Alois zelf.
Z'n rechterarm nog dik in
het verband.
Die wilden ze me afzet
ten, toen ik er in de steengroe.
ve een brok op had gekregen.
Toen ben ik 'm dan eindelijk
toch maar gesmeerd, vertelt
hij. Maar de dokter hier zegt,
dat het weer heelemaal in or
de komt.
Dan vertelt hij van zijn
avonturen. Een droef relaas.
Eerst krijgsgevangen, maar
na veel omzwervingen toch
weer naar huis. Maar dan
komt de „Arbeitseinsatz" en
Alois moet in Frankrijk gaan
werken. Vandaar naar Duitsch
land, maar in Kassei ziet hg
kans weg te loopen Weer gaat
het een maand of wat goed,
maar dan zit het Arbeitsamt
van Brugge 'm weer op de
hielen en komt hij in Wüpper-
tal terecht. Erg gewillig is hjj
kennelgk niet geweest en bin
nen een maand of vijf zit hij
dan ook al in een strafkamp
en dan begint de ellende pas
goed: Kronberg, Mühlhelm,
Düsseldorf, Buchenwalde,
Sachsenhause, Giebel, Harhau-
sen. Tot hij eindelijk in Oost-
Pruisen terécht komt na eerst
nog door de Amerikanen „be
vrijd" te zijn geworden. Maar
daar Alois geen papieren meer
heeft en hij in een kamp met
overwegend Russen wordt aan
getroffen gaat hij mee op
transport- naar het Oosten.
Steeds verder van huis
Ellendig. We waren niet
meer dan gevangenen. Twaalf
uur per dag werken in de
steengroeve en slechte kost:
een liter warm en vier
sneetjes brood per dag! Con
tact- met de buitenwereld was
absoluut onmogelijk.
Stel U eens voor. Zeker een
vijftienhonderd Belgen zit hier
nóg opgesloten. En verder Ne.
derlanders, Franschen, Tsje
chenMaar toen ik dat
ongeluk had gekregen en de
Russen m'n arm wildeu ampu-
teeren, werd het me toch te
bar en ben ik ?m gesmeerd.
Onderweg kreeg ik zoo nu en
dan van de Duitsche bevolking
wel wat hulp en zoo ben ik
naar huis gekomen. Van de
eene trein op de andere en als
er controle was. maar weer
wegkruipen, meestal in het
„huisje". Bij Aken heb ik een
Duitsche grenswacht kunnen
omkoopen en die heeft me
clandestien over de Belgische
grens gebracht. Ik liad geen
papieren en durfde het er niet
op te wagen
BELANGSTELLING.
Zoo is Alois dan eindelijk
toch weer in zijn geboorte
stadje teruggekeerd en aan be.
langstelling heeft het hem
daar tot dusver met ontbro
ken. Berichten en plaatjes in
de Belgische kranten en voor
al ook tientallen bezoeken van
totaal onbekende lieden. die
hopen van hem nog inlichting
over een vermiste dierbare te
krijgen In vele gevallen lukt
dat natuurlijk niet, maar toch
zijn reeds families uit Gent en
Dinant verblijd met de mede-
deeling. dat hun zoon althans
nog in het land der levenden
vertoeft.
Nog in levenMaar hoe
komen ze naar huis?
Dat probleem is heel meel
lijk op te lossen. Van elk con
tact met de buitenwereld afge
sloten. worden ze in de Russi
sche kampen dag in. dag uit
aan het werk gezet zonder dat
het mogelijk is een berichtje
naar huis te zenden.
Alois heeft chance gehad.
Het is hem gelukt:
Maar wanneer het relaas
van Alois ook doordringt in
Regeeringskringen, en dat
doet het reeds, moet er toch
langs officieele weg wel iets
te doen zijn om deze gevan
genen te bevrijden. Ook voor
de Nederlanders, van wie er
volgens dezen jongen Belg
toch zeker eenige honderden
alleen al in de omgeving van
Koningsbergen vertoeven.
Tegen de
zwarte handel
De gemeenteraad van
Lu beek overweegt distri
butieambtenaren, alle ge
meente-autoriteiten en de
politie-agenten, die zicli
bezighouden met de strijd
tegen de zwarte handel,
regelmatig te laten we
gen, om aldus te kunnen
vaststellen of zij misbruik
van hun functie maken.
RUILBEURZEN.
In Berlijn en Frankfort zijn
ruilbeurzen opgericht, waar dp
legale wijze sigaretten verkre
gen kunnen worden voor aller
hande zaken, luxe-artikelen
meest, die - de Duitschers nog
kunnen missen. Zij brengen
daar hun camera's, hun Sak
sisch porselein, hun kleeden,
hun schilderijen en hun huis
raad en ontvangen daarvoor
koffie, suiker, vleesch, vet,
schoenen en sigaretten, vooral
sigaretten.
Deze ruilbeurzen kennen een
apart soort geld, een gekleurd
stukje papieren ruilgel-I. Een
slof sigaretten brengt 50 van
die papiertjes op en dit geld
merkwaardigerwijze zeer
gewild in Duitschland. Een
Amerikaansche officier in Hei
delberg nam eens een proef
hiermee. Hij stapte een winkelj
binnen, waar hij een schilde
rijtje kocht voor 20 mark. Hij
legde de 20 mark op de toon
bank en daarnaast één biljetje
van de ruilmark. „Wat van de
twee wilt u hébben?" vroeg
hij het verkoopstertje, dat zon
der aarzelen het gekleurde
stukje papier koos. „Niemand
garandeert ons geld", zei ze,
„maar de ruilbeurs in Frank
fort garandeert wel -:1e ruil-
bewyzen".
Sigaretten doen dus een soe-
de prijs op de beurs. Andere
koersen zgn: een paar schoe
nen 40 punten, een overjas -SO.
een goede zilvervos 450. Foto
toestellen zijn gewild- Een Lei.
ca-camera haalt wel de 1800
punten, een Rolliflex 950 tot
1200.
OVERGANG S-ECONOMIE
De meening van de deskun
digen is verdeeld: de autori
teiten beweren dat de ruil
beurs een soort „overgangs
economie" vormt, waardoor de
Duitschers in de gelegenheid
worden gesteld zich té ont
doen van datgene, waarvoor
zij in hun eenkamerwonir.ger
toch geen plaats hebben.
Andere Amerikanen achten
het heele gedoe van op winst
beluste Amerikaansche solda
ten demorallseerend. ook in
zijn indruk op de Duitsche be
volking. Vooral de vrouwen
van Amerikanen, die in
Duitschland zijn. worden ge-
critiseerd.
In het Amerikaansche be
zet tings-orgaan „Occupa
tion Chronicle" schrijft een
ambtenaar van het departe
ment van oorlog: „De beurs
was propvol met op winst be
luste vrouwen, van wie som
migen hun auto's voor de deur
lieten wachten, volgeladen met
sigarettten. Andere zeulden
geholpen door haar Duitsche
dienstbodes met enorme pak
ken rookwaar. Drie uur
langer sjacherden zij om een
paar duizend „punten" voor
haar sigaretten te krijgen,
waarvoor zij dan ijlings porse
lein of glaswerk kochten voor
haar huizen. Daarbij deed het
er niet toe, wat men haar
voorzette, zij kochten zonder
onderscheid. Naar mijn idee ia
die heele beurs immoreel en
weinig hartverheffend. Men
vergeet, dat het Duitsche volk
dit alles eveneens observeert
en het zgne denkt van zijn be
zetters".
Het is moeilijk te gehalten,
hoeveel sigaretten op deze wij-
verhandeld worden. De
Amerikaansche soldaat, ont
vangt 10 pakjes sigaretten per
week, maar zeer velen laten
zich van huis nog meer toe
zenden. De Frankforter ruil
beurs heeft het sigaretten-ver-
keer aan bepaalde limieten
gebonden. Toen zij voor enkele
dagen die grens ophief, wer
den er in vier beursd&gcn niet
minder dan 220.000 pakjes
„verhandeld".
Amerikaansche economen
van het militair bestuur pra
ten van een wederopbouw van
Duitschland's verwoeste econo
mie en zeggen, dat een geld-
hervorming in de eerste plaat,
noodig is. Maar hun Duitsihé
vakgenooten lachen sarcas
tisch en zeggen: „Een sigaret
ten-hervorming zal daaraan
moeten voorafgaan".
Het formulier.
Een landbouwer moest een
van de 8067 formulieren in
vullen, die tegenwoordig in
Nederland van tgd tot tgd in
gevuld moeten worden. Voor
de twee duizendste zooveelste
maal vroegen ze naar zijn
naam, zgn geboortedatum, zgn
geslacht. Vulde hij vermoeid
achter dat „geslacht" in: dit
jaar twee varkens.
Modern sprookje.
Een Britsch officier in
Duitschland schreef het vol
gende sprookje
Er was eens een prins, die
door de jongste wereldgebeur
tenissen pensioen had moeten
nemen. Hij had een beelschoone
dochter, die hg Sneeuwwitje
noemde, omdat ze zoo rein
was als de witte vesten, die
hij in het verleden droeg. Ze
had echter een booze stief
moeder, die naar de ruilmarkt
was gegaan en daar een wol
len das had geruild voor een
spiegel. Nu zat die moeder
voor haar spiegel en sprak
„Spiegeltje boven de gramo-
foon,
Wie is er in de Britsche zöne
zoo schoon
Australië
Australië wil geen Engel
sche gouverneurs-generaal
meer aanvaarden Het heeft
van Koning George verlangt,
dat Billy Mc. Keil, thans mi
nister-president van Nieuw
Zuid Wales, die vroeger ketel
lapper en daarna beroepsbok
ser was, tot gouverneur-gene
raal zal worden benoemd.
Loodgieter.
In een hotel te Denver vroeg
een loodgieter aan Randolph
Churchill: „Familie van
Winston Churchill?"
„Ja, hij is mijn vader".
„Ik houd niet van de ma
nier, waarop hg al die konin
gen weer op hun troon heeft,
gezet".
„De eenige, die door de
Engelschen werd hersteld was
de Grieksche
„H. G. Wells is de eenige
verstandige man geweest, die
ooit door Engeland is voortge
bracht".
Plannen van prol. Picard.
De bekende Belgische pro
fessor en ballonvaarder Picard
doet weer van zich spreken.
Tezamen met zijn collega prof.
Cosyns is hij van plan nog
deze zomer een droom van
•Jales Yernc te verwezenlijken
door 4000 meter onder de zee
spiegel af te dalen.
Dit zal geschieden in een
groote stalen kogel en wel ten
Zuiden van de Ivoorkust in de
Golf van Nieuw Guinea.
De kogel zal voorzien zgn
van een zevental drijvers, die
vereenigd zullen zijn in een
aluminium omhulsel. Deze drij
vers zullen een lichte soort
benzine bevatten, die het de
stalen kogel, nadat de werk
zaamheden op 4000 meter on
der de zeespiegel zijn vol
bracht en nadat de ballast is
afgeworpen, mogelijk zal ma
ken weer aan de oppervlakte
terug te keeren. De ballast be
staat am. uit 16 stalen blok
ken van 100 S. 120 ltg„ die
door electromagneten aan de
buitenkant van de stalen kogel
Stemmen uit de Kerken.
GEVANGENEN
Hoe had je het daar bij
de Russen?
Van Maandag 24 tot Vrijdag
28 Febr. is de synode der Ned.
Herv. kerk wederom bijeen
geweest. Een agenda van ver
over de 100 punten was er te
behandelen. Vele daarvan zou
den do moeite waard zgn er
eenige aandacht aan te beste
den. Ik denk bijv., om maar
enkele van de belangrijkste te
noemen, aan de voorstellen
voor de toekomstige opleiding-
van predikantenaan de
aanvaarding van een nood-
reglement dat eenigszins zal
voorzien in de vele vacaturen,
die er momenteel in de Kerk
zgn aan het verplichte hulp
predikerschap voor candidaten
tot de H. Dienstaan de af
wijzing van de bezwaren tegen
de kinderdoop van den Zwit-
serschen hoogleeraar IC Barth.
De zaak die in breede krin
gen, ook buiten de kerk, meer
belangstelling zal vragen, is
zonder twijfel de vraag of een
tweede huwelijkssluiting kerke
lijk mag worden ingezegend,
wanneer het eerste bij een van
beide partgen door echtschei
ding ontbonden is. De synode
heeft beslist dat dit, zonder
uitzondering, moet worden ont
raden.
WAT DIT BESLUIT NIET
WIL ZIJN.
Dit besluit wil echter niet
zijn een veroordeeling van
ieder tweede huwelgk.
In het Gereformeerd Pro
testantisme heeft men er nooit
aan gedacht, zooals dat in de
R.K. kerk het geval is, de(
waarde van het burgerlijk
huweiyk te ontkennen. In de
Roomsche kerk wordt het
doodeenvoudig niet als huwe
lgk erkend. Als wg het bur
gerlijk huwelijk niet aanvaar
den, trekken we het recht van
de overheid in twrjf lr die ook.
in deze handelt ais Gods die
naresse.
Wel wordt er in de Prot.
kerken de nadruk op gelegd
dat de gehuwden moeten we
ten dat zij meerder en dieper
verbonden zgn dan door een
wetsartikel alleen.
Het besluit dat in de syno
de genomen is. wil dan ook
geenszins een tuchtmaatregel
zgn. Zg, die na een. echtschei
ding een tweede huwelgk aan
gaan, behoeven als zoodanig
in geen enkel opzicht minder
te worden geacht.
Al mag- het genomen besluit
misschien, oppervlakkig gezien,
aanleiding geven tot deze ge
dachte, met nadruk moet ze
worden afgewezen.
WAT DIT BESLUIT WEL
WIL ZIJN.
De beslissing van de synode
wil echter wel zgn een Bij-
belsch getuigenis dat wij het
huwelgk niet anders mogen
zien dan als een onverbreke
lijke band.
Enkele kerkcraden hebben
gevraagd hoe te handelen wan
neer de inzegening van een
tweede huwelgk werd begeerd,
wanneer bg een van beide par-
tgen het eerste niet door de
dood ontbonden was.
Achter deze vraag ligt niet
alleen de onzekerheid in en
kele gemeenten, maar het ge-
heele probleem van het losser
worden van de huwelgksband
als een steeds grooter wor
dend gevaar voor heel de sa
menleving. Het aantal echt
scheidingen neemt onrustba
rend toe. Er zgn weinig dingen
die zoo zeer laten zien in welk
een geestelgke en zedelgke
nood wij verkceren. Het gezin
is de meest samenbindende
en meest opbouwende kracht
in de samenleving. Wanneer
man en vrouw voor goed uit
elkaar gaan, heeft dit gewoon-
lgk een zeer nadeelige invloed
op de kinderen. Tegenwoordig
worden al te gemakkelijk en
dikwijls al te lichtzinnig hu
welijken gesloten. En eveneens
al te gemakkelijk gaan echt-
genooten uit elkaar. Op steeds
jeugdiger leeftgd meent men,
geheel zelfstandig de belang
rijkste beslissing van het loven
te kunnen nemen, terwijl er
nog weinig begrip is van de
groote verantwoordelijkheid
die men op zich neemt.
Nu zijn er wel allerlei om
standigheden geweest en
ze zijn er nog die begrijpe
lijk maken dat de gedachte
aan echtscheiding veel spoedi
ger opkomt dan vroeger, maar
niettemin moeten en mogen
we de gevaren die daarin lig
gen niet onderschatten. Zo zijn
zeer groot
Tegen dit alles wil de be
slissing van de synode een ge
tuigenis zijn. Nog eens, als
tuchtmaatregel is het niet be
doeld.
Is het in sommige gevallen
nu niet wat al to kras om de
inzegening van een tweede hu
welijk te weigeren? Moet er
geen mogelgkheid van dispen
satie zgn? Misschien komt dit
later nog eens weer ter spra
ke, maar voorloopig blijft de
beslissing zonder mogelijkheid
dat het in bepaalde gevallen
toch wel is toegestaan en het
is waarschijnlijk dat dit ook
in de toekomst zoo zal blijven.
Indien er dispensatie was, zou
het getuigend karakter van
het besluit worden verzwakt.
Waar is dan de grens?
Maar in de Bgbel vinden we
toch ook dat een huwelijk ont
bonden kan worden, n.1. we
gens overspel. Ook volgens de
Ned. wetgeving is dit nog
steeds dc eenige mogelijkheid.
Het kan toch immers het
beste zijn dat een huwelgk
ontbonden wordt. Het huwe
lgk is het hoogste wat God
ons in de menschelijke samen
leving geschonken heeft. Het
allerhoogste kan gemaakt wor
den tot het allerlaagste. Het
kan toch soms een hel zijn.
Dit alles is niet te ontken
nen. Het kan soms inderdaad
het beste zijn dat man
vrouw uit eikaar gaan. Maar
in de Bijbel wordt ons niet
geboden dat, bij overspel, een
huwelijk ontbonden moet
worden. In de kerk leeren we
leven uit de vergeving der
zonden. Een Kerk kan haar
sanctie niet geven aan echt
scheiding, ook al moet ze in
sommige gevallen toegeven dat
deze misschien het boste is.
De Kerk heeft bovendien niet
de middelen om uit te maken
wanneer een huwelijk met
recht wordt ontbonden en
wanneer lichtvaardig.
Zonder te vervallen in de
veroordeeling van een tweede
huweiyk, mag de Kerk niet
anders dan op Bijbelsche gron
den te getuigen dat het huwe
iyk principieel onontbindbaar
is. Een Kerk kan niet twee
maal voor het aangezicht des
i de belofte laten afleg--
„lat gij haar (hem) nim*
mermeer zult verlaten". Door
dat er geen dispensatie-bepa
lingen zgn, kan niemand zich
bij echtscheiding beroepen op
de goedkeuring der Kerk.
Huwelijksverhoudingen kun
nen moeiiyk zijn. De beslissing
van de synode wil een steun
zijn voor'hen die in hun hu-
welgkstrouw volharden en zij
wil er met de meeste ernst op
aandringen bij de leden der
Kerk. „dat zg het huwelgk
zullen zien en blijven zien in
het licht, waarin Christus het
gesteld heeft".
zgn bevestigd en naar believen
algeworpen kunnen worden.
De bol staat overigens in geeft
enkele verbinding met hei
zee-oppervlak. Een speciaal
voor dit doel in België ge
bouwd marinevaartuig, de 4000
ton metende „Scaldis", zal de
bol te water laten. Zoowel het
schip als de kogel zijn uitge
rust met een geluidsapparaat
van de soort zooals deze in
duikbooten wordt gebruikt
voor het opsporen van sche
pen. Door middel van deze
apparaten zal men elkaar kun
nen seinen. Na de stgging zal
men eveneens in verbinding
kunnen treden met het schip
door middel van een ultra-
kortegolfzender.
In de bol zullen twee pa
trijspoorten van onbreekbaar
glas worden aangebracht, ter
wijl hg verder uitgerust zal
zgn met 4 schgnwerpers,
waarvan er si ds twee tege-
ïyk zullen branden. Er zullen
foto's en films worden ge
maakt en er is tevens een
installatie voor het maken
van momentopnamen „aan
boord".
En wat venvacht u op
de zeebodem tc vinden? vroeg
een A.N.P.-verslaggever.
Daan'an hebben wij nog
geen idee. Wg weten echter
zeker, dat wg op deze diepte
leven zullen aantreffen, ant
woordde de heer Cosyns.
De beide onderzoekers zul
len 12 uur onder water blij
ven. Door middel van twee
schroeven zal de bol zich ovej-
de zeebodem kunnen voortbe
wegen. In totaal heeft de kogel
voor 24 uur zuurstof aan
boord. De lucht te airconditio
ned en per minuut komt er
vier liter gezuiverde lucht vrij.
In onze berekeningen zgn
geen risico's opgenomen. Deze
kunnen slechts in de verwezen
lijking van onze plannen ont
staan en hiervoor koesteren
wij geen vrees.
Dadr dé temperatuur op
4000 meter 0 tot 4 graden C.
zal bedragen, zullen de onder
zoekers vliegerpakken dragen.
Het totale gewicht van be!
en drijvers bedraagt 40 ton.
Eén schoen iegelijk
De Berlijners zijn wan
trouwend geworden te
genover de schoenma
kers, omdat zoo vaak
schoenen worden vermist.
Ze brengen nu voortaan
maar één schoen tegelijk,
en de tweede pas als ze
de eerste terug hebben.
LAND- EN TUINBOUW
TENTOONSTELLING IN
DEN HAAG.
Van 2 tot en met 6 Septem
ber a.s. zal de Hollandsche
Maatschappij van Landbouw, ter
gelegenheid van haar honderd
jarig bestaan, een land- en
tuinbouwtentoonstelling organi-
secren op Houtrust tc 's-Gra-
H. venhage.