Duitschland wordtEwn p*8 leeg-geruild! Nederlanders en Belgen Tekort aan mijnwerkers in Engeland als gevangenen der Russen LEZERS SCHRIJVEN.. 4000 meter onder de zeespiegel Hervormde Synode over hei iweede huwelijk -J TWEEDE BLAD Zaterdag 15 maart 1947 Provinciale Zeeuwsche Courant Arthur Horner voorspelde de kolencrisis. (Vati een U.P.-correspondent.) „Engeland zal zich voor een nog grootere industrieel crisis geplaatst zien dan in deze winter, tenzij tenminste 35.000 man meer in de naaste toekomst in de mgnbouw gaan werken", aldus verklaarde Arthur Horner, secretaris generaal van de Engelsche Mijnwerkersbond in een interview met uw correspondent. Horner, 52 jaar, commu nist, lid van de Algemeene Raad van het Vakvereeni- gingscongres, een der meest dynamische persoonlijkheden uit de Britsche vakbewe ging, was de eenlge man in een openbare functie, die reeds vele maanden geleden durfde te voorspellen dat een ongeëvenaarde kolencri sis zou leiden tot een stop zetting van vele bedrijven en een werkloosheid van een millioen arbeiders. VERBETER DE ARBEIDS VOORWAARDEN". Reeds jaren lang heeft Hor ner er bij de regeering op aangedrongen een zoodanige actie te voeren, dat meer ar beiders naar de mynen getrok ken worden, hetgeen z.i. te bereiken zou zijn door verbe tering van de arbeidsvoor waarden en het verstrekken van bijzondere voordeelen. „Het is nu eenmaal zoo, dat het huidige aantal mijnwerkers (nog geen 700.000 man) totaal Onvoldoende is om zooveel ko len te produceeren als het land noodig heeft. Dat is niet de schuld van de mynwerkers. zy kunnen niet harder werken. Men vergete ook niet dat 150.000 hunner al boven de 50 zijn", alius zeide ons Hor ner. „Het aantrekken van ar beiders naar de mynen is een van Engeland's dringendste problemen op het oogenblik", zoo meent deze vakbondleider, die verklaart, dat zyn bond welomiynde denkbeelden heeft hoe dit zal moeten gebeuren. In de eerste plaats acht men het minimum-weekloon van 5 voor ondergrondsche ar beid en van 4.10 sh. voor bovengrondsch werk te laag. .jpersoonlgk vind ik dat, naar hedendaagsche standaarden, een mijnwerker wel 10 per week waard is. Maar wij eischen dat loon niet. Wg wil len een algemeene loonsver- hooging in dc my'nindustric van 2 per week". Andere „lokmiddelen", die de regeering- zou behooren te gebruiken om arbeiders te trekken, zijn volgens Horner: de verzekering, dat de mijn streken absolute voorrang zul len hebben in het woningbouw programma en by de verstrek king van schaarsche verbruiks- artikelen. „Op het oogenblik geven velen de voorkeur aan steun- trekken boven mijnarbeid". Horner gelooft dat dergelijke verbeteringen stellig meer ar beiders zullen aantrekken. „Het is geen kwestie van keu ze tusschen de ingnen en een ander baantje. Als de huidige kolensituatie voortduurt, zal een groot aantal fabrieken, die geen strikt-noodzakeiyke artikelen vervaardigen, moeten sluiten. Het wordt dan een keuze tusschen 7 per week in de mynen of 2 per week steun", GEEN GEDWONGEN ARBEID. Aan de andere kaait is ech ter de Mijnwerkersbond ei sterk tegen gekant arbeiders ln de mgnen gedwongen te werk te stellen. Mijnarbeid is een beroep dat geschoolde krachten eischt. En arbeiders kunnen er alleen toe geschoold worden als zij dat ook willen. Arbeiders,' die al in het mrjn- bedrgf werken, kunnen dit op het oogenblik echter niet ver laten. Ofschoon Horner dus vol komen doordrongen is van de noodzaak om meer mijnwer kers in de Engelsche mijnen te krijgen, verzet lig zich tegen het gebruik van buitenlandsche arbeidskrachten. Slechts onder de grootst mogelijke druk en onder strikte garanties heeft de Bond er in toegestemd Pool- sche ex-soldaten in de mynen toe te laten. Men is bereid toe te staan dat Duitsche krggsgevangenen naar de mg nen komen, maar alleen op basis van vrijwilligheid. Zg moeten bereid zgn dat te doen. zg moeten door de vakbonden aanvaard worden en zij moe ten op de voorwaarden van de bond werken. In principe meent Horner dat deze Duit- schers in de mijnen van Roer en Saar moeten gaan werken om de kolenvoorziening van Frankrgk, België en Neder land te helpen. Jcppi Op de Ruilbeurzen van Berlijn en Frankfort komen de Amerikanen met cigaretten. De vulkaan de Vesuvius trad kortgeleden weer in werking. Wanhopig, kijken de bewoners van een dorpje aan de voet van de volkaan toe, hoe de lavastroom in enkele minrt en vruchtbare \vyngaarden vernietigd. Groote zonnevlek zichtbaar. Naar het K.N.M.I. mede deelt, is momenteel 'op de zon een buitengewoon groote zon nevlek aanwezig. Men kan deze vlek gemakkelgk met het, bloote oog zien, wanneer de zonnestraling door nevels of dunne wolkenflarden ver zwakt is. Bg onbewolkte he mel moet men het oog be schermen met een zwart stuk glas of film. De vlek heeft een doorsnede; van .ongeveer één tiende ge deelte van de zonneschijf. Dit komt overeen met meer dan 100.000 km. DE REGELING DER OORLOGSSCHADE IN BELGIË. Een nieuw wetsontwerp be treffende het herstel der oor logsschade aan particuliere goederen in België,aanvaardt het vermogen van de getrof fene als maatstaf. Bij de vast stelling- van dit vermogen wordt rekening gehouden met het totaal der roerende en on- roerende goederen zooals dit bepaald is bij de wet op de vermogensheffing. De vergoe ding zal worden berekend op de basiswaarde van 31 Aug. 1939, vermeerderd met een veranderlijk coefficient, i (Vaai een U.P.-correspondent). In Duitschland kan men een gezin onderhouden van 14 dollarcent of nog geen vier dubbeltjes per maand, daarbjj inbegrepen alle kosten zooals huishuur, levensmiddelen, (voor zoover verkrijgbaar), verzeke ring, kleeding. Dat zit zoo: de Duitsche ar beider verdient gemiddeld 45 rijksmark per week, of ISO per maand. Daarvan kan hij wel iswaar niet veel koopen. maar hg kan er toch in ieder ge val zijn. huur van betalen (40 mark), zijn verzekering <12 mark), zijn distributdepakket voor hemzelf, vrouw en land (36 mark) en hij kan er dah nog 92 mark van overhouden voor andere dingen, zooals kleeren. Een pakje belastingvrije si garetten kost den Amerikaan- schen soldaat zeven dollarcent, maar op de zwarte marlet brengt het 90 rijksmark op: zoodat twee. pakjes sigaretten ihet maandloon van een Duit- schen arbeider beteekenen: 14 dollarcent is gelijk aan 180 'mark. Op bezoek bij Alois Danneels in Damme. Werken in de steengroeve en slechte kost. SNEEUW TE MIDDELBURG. Een lezer schrijft ons, dat hg jarenlang de P.Z.C. lieeft| gelezen met het volste ver trouwen. maar dat hij nu toch verwonder*} is over het ont breken van critiek op het sneeuwruimen in Middelburg. Hg bedoelt daarmede niet te zeggen, dat het gcmeentcper- soneel zijn best niet zou hebben gedaan, maar die menschcn kunnen geen ijzer met handen breken. De schrgver heeft vele winters meegemaakt, ook die van 1890 en als or dan sneeuw viel, werden dc straten door losse arbeiders flink schoon gemaakt. Maar deze winter is dat achterwege gebleven en daar door zijn de menschen, die op straat hun brood moeten ver dienen op hooge onkosten ge jaagd. Er zijn ook heel wat ongelukken gebeurd door de gladheid en een deel van die ongelukken had vermeden kunnen worden, wanneer de sneeuw behoorlijk was opge ruimd. GEWONDENVERVOER. De heer M. Polak te Middel burg vestigde kort geleden in een ingezonden stuk de aan dacht van onze lezers op het feit, dat bij ongelukken te Mid delburg de ziekenauto van de Godshuizen niet direct beschik baar is voor 't vervoer van ge wonden. maar dat gewacht wordt op een medisch advies voor vervoer. Hij verzoekt ons thans mede te deelen, dat het niet zijn be doeling was critiek uit te oefe nen op de voorschriften van de Godshuizen, maar slechts aan dacht te vragen van dc autori teiten, opdat er voor gewonden een snellere manier van vervoer wordt gevonden. Door de hard bevroren velden van Zeeuwsch- en Bel- giseh-Vlaanderen zgn We naar dat mooie oude stadje Damme getrokken. Damme met zijn Stadhuisje, dat als een kost-, bare reheksehrijn de herinne ring aart een zooveel roemvol ler verleden bewaart waar Jacob van Maerlant de vroeg ste voortbrengselen van onze Nederlandsche literatuur schreef waar volgens de overlevering Tijl Uilenspiegel met zgn dolle streken boeren en burgers vermaakte of gerde al naar gelang zij toe schouwers of slachtoffers wa den. Waarom op zoo n winter- sche dag naar Damme? In Damme woont. Alois Dan neels, die vorige week na een gedwongen afwezigheid van meer dan vier jaar, waarin ze thuis niets meer van hem had den gehoord, behouden in de ouderlijke woning terugkeerde Ook dat komt wel meer voor, maar Alois is terugge keerd uit een Russisch kamp in de buurt van Koningsbergen en de berichten, welke hij mee bracht, gewaagden van enkele dulzend^ri arbeiders, die daar nog altijd gevangen gehouden worden. Ook Nederlandei-s En daarom wilden we eens uit ztin eigen mond wat meer hóoren EEN GELUKKIGE FAMILIE. We troffen de heele familie bij elkaar om de kachel, Vader en moeder Danneels, die na tuurlijk dol-gelukkig waren, dat de reeds dood gewaande zoon toch weer thuis kwam, een broer en een zuster en Alois zelf. Z'n rechterarm nog dik in het verband. Die wilden ze me afzet ten, toen ik er in de steengroe. ve een brok op had gekregen. Toen ben ik 'm dan eindelijk toch maar gesmeerd, vertelt hij. Maar de dokter hier zegt, dat het weer heelemaal in or de komt. Dan vertelt hij van zijn avonturen. Een droef relaas. Eerst krijgsgevangen, maar na veel omzwervingen toch weer naar huis. Maar dan komt de „Arbeitseinsatz" en Alois moet in Frankrijk gaan werken. Vandaar naar Duitsch land, maar in Kassei ziet hg kans weg te loopen Weer gaat het een maand of wat goed, maar dan zit het Arbeitsamt van Brugge 'm weer op de hielen en komt hij in Wüpper- tal terecht. Erg gewillig is hjj kennelgk niet geweest en bin nen een maand of vijf zit hij dan ook al in een strafkamp en dan begint de ellende pas goed: Kronberg, Mühlhelm, Düsseldorf, Buchenwalde, Sachsenhause, Giebel, Harhau- sen. Tot hij eindelijk in Oost- Pruisen terécht komt na eerst nog door de Amerikanen „be vrijd" te zijn geworden. Maar daar Alois geen papieren meer heeft en hij in een kamp met overwegend Russen wordt aan getroffen gaat hij mee op transport- naar het Oosten. Steeds verder van huis Ellendig. We waren niet meer dan gevangenen. Twaalf uur per dag werken in de steengroeve en slechte kost: een liter warm en vier sneetjes brood per dag! Con tact- met de buitenwereld was absoluut onmogelijk. Stel U eens voor. Zeker een vijftienhonderd Belgen zit hier nóg opgesloten. En verder Ne. derlanders, Franschen, Tsje chenMaar toen ik dat ongeluk had gekregen en de Russen m'n arm wildeu ampu- teeren, werd het me toch te bar en ben ik ?m gesmeerd. Onderweg kreeg ik zoo nu en dan van de Duitsche bevolking wel wat hulp en zoo ben ik naar huis gekomen. Van de eene trein op de andere en als er controle was. maar weer wegkruipen, meestal in het „huisje". Bij Aken heb ik een Duitsche grenswacht kunnen omkoopen en die heeft me clandestien over de Belgische grens gebracht. Ik liad geen papieren en durfde het er niet op te wagen BELANGSTELLING. Zoo is Alois dan eindelijk toch weer in zijn geboorte stadje teruggekeerd en aan be. langstelling heeft het hem daar tot dusver met ontbro ken. Berichten en plaatjes in de Belgische kranten en voor al ook tientallen bezoeken van totaal onbekende lieden. die hopen van hem nog inlichting over een vermiste dierbare te krijgen In vele gevallen lukt dat natuurlijk niet, maar toch zijn reeds families uit Gent en Dinant verblijd met de mede- deeling. dat hun zoon althans nog in het land der levenden vertoeft. Nog in levenMaar hoe komen ze naar huis? Dat probleem is heel meel lijk op te lossen. Van elk con tact met de buitenwereld afge sloten. worden ze in de Russi sche kampen dag in. dag uit aan het werk gezet zonder dat het mogelijk is een berichtje naar huis te zenden. Alois heeft chance gehad. Het is hem gelukt: Maar wanneer het relaas van Alois ook doordringt in Regeeringskringen, en dat doet het reeds, moet er toch langs officieele weg wel iets te doen zijn om deze gevan genen te bevrijden. Ook voor de Nederlanders, van wie er volgens dezen jongen Belg toch zeker eenige honderden alleen al in de omgeving van Koningsbergen vertoeven. Tegen de zwarte handel De gemeenteraad van Lu beek overweegt distri butieambtenaren, alle ge meente-autoriteiten en de politie-agenten, die zicli bezighouden met de strijd tegen de zwarte handel, regelmatig te laten we gen, om aldus te kunnen vaststellen of zij misbruik van hun functie maken. RUILBEURZEN. In Berlijn en Frankfort zijn ruilbeurzen opgericht, waar dp legale wijze sigaretten verkre gen kunnen worden voor aller hande zaken, luxe-artikelen meest, die - de Duitschers nog kunnen missen. Zij brengen daar hun camera's, hun Sak sisch porselein, hun kleeden, hun schilderijen en hun huis raad en ontvangen daarvoor koffie, suiker, vleesch, vet, schoenen en sigaretten, vooral sigaretten. Deze ruilbeurzen kennen een apart soort geld, een gekleurd stukje papieren ruilgel-I. Een slof sigaretten brengt 50 van die papiertjes op en dit geld merkwaardigerwijze zeer gewild in Duitschland. Een Amerikaansche officier in Hei delberg nam eens een proef hiermee. Hij stapte een winkelj binnen, waar hij een schilde rijtje kocht voor 20 mark. Hij legde de 20 mark op de toon bank en daarnaast één biljetje van de ruilmark. „Wat van de twee wilt u hébben?" vroeg hij het verkoopstertje, dat zon der aarzelen het gekleurde stukje papier koos. „Niemand garandeert ons geld", zei ze, „maar de ruilbeurs in Frank fort garandeert wel -:1e ruil- bewyzen". Sigaretten doen dus een soe- de prijs op de beurs. Andere koersen zgn: een paar schoe nen 40 punten, een overjas -SO. een goede zilvervos 450. Foto toestellen zijn gewild- Een Lei. ca-camera haalt wel de 1800 punten, een Rolliflex 950 tot 1200. OVERGANG S-ECONOMIE De meening van de deskun digen is verdeeld: de autori teiten beweren dat de ruil beurs een soort „overgangs economie" vormt, waardoor de Duitschers in de gelegenheid worden gesteld zich té ont doen van datgene, waarvoor zij in hun eenkamerwonir.ger toch geen plaats hebben. Andere Amerikanen achten het heele gedoe van op winst beluste Amerikaansche solda ten demorallseerend. ook in zijn indruk op de Duitsche be volking. Vooral de vrouwen van Amerikanen, die in Duitschland zijn. worden ge- critiseerd. In het Amerikaansche be zet tings-orgaan „Occupa tion Chronicle" schrijft een ambtenaar van het departe ment van oorlog: „De beurs was propvol met op winst be luste vrouwen, van wie som migen hun auto's voor de deur lieten wachten, volgeladen met sigarettten. Andere zeulden geholpen door haar Duitsche dienstbodes met enorme pak ken rookwaar. Drie uur langer sjacherden zij om een paar duizend „punten" voor haar sigaretten te krijgen, waarvoor zij dan ijlings porse lein of glaswerk kochten voor haar huizen. Daarbij deed het er niet toe, wat men haar voorzette, zij kochten zonder onderscheid. Naar mijn idee ia die heele beurs immoreel en weinig hartverheffend. Men vergeet, dat het Duitsche volk dit alles eveneens observeert en het zgne denkt van zijn be zetters". Het is moeilijk te gehalten, hoeveel sigaretten op deze wij- verhandeld worden. De Amerikaansche soldaat, ont vangt 10 pakjes sigaretten per week, maar zeer velen laten zich van huis nog meer toe zenden. De Frankforter ruil beurs heeft het sigaretten-ver- keer aan bepaalde limieten gebonden. Toen zij voor enkele dagen die grens ophief, wer den er in vier beursd&gcn niet minder dan 220.000 pakjes „verhandeld". Amerikaansche economen van het militair bestuur pra ten van een wederopbouw van Duitschland's verwoeste econo mie en zeggen, dat een geld- hervorming in de eerste plaat, noodig is. Maar hun Duitsihé vakgenooten lachen sarcas tisch en zeggen: „Een sigaret ten-hervorming zal daaraan moeten voorafgaan". Het formulier. Een landbouwer moest een van de 8067 formulieren in vullen, die tegenwoordig in Nederland van tgd tot tgd in gevuld moeten worden. Voor de twee duizendste zooveelste maal vroegen ze naar zijn naam, zgn geboortedatum, zgn geslacht. Vulde hij vermoeid achter dat „geslacht" in: dit jaar twee varkens. Modern sprookje. Een Britsch officier in Duitschland schreef het vol gende sprookje Er was eens een prins, die door de jongste wereldgebeur tenissen pensioen had moeten nemen. Hij had een beelschoone dochter, die hg Sneeuwwitje noemde, omdat ze zoo rein was als de witte vesten, die hij in het verleden droeg. Ze had echter een booze stief moeder, die naar de ruilmarkt was gegaan en daar een wol len das had geruild voor een spiegel. Nu zat die moeder voor haar spiegel en sprak „Spiegeltje boven de gramo- foon, Wie is er in de Britsche zöne zoo schoon Australië Australië wil geen Engel sche gouverneurs-generaal meer aanvaarden Het heeft van Koning George verlangt, dat Billy Mc. Keil, thans mi nister-president van Nieuw Zuid Wales, die vroeger ketel lapper en daarna beroepsbok ser was, tot gouverneur-gene raal zal worden benoemd. Loodgieter. In een hotel te Denver vroeg een loodgieter aan Randolph Churchill: „Familie van Winston Churchill?" „Ja, hij is mijn vader". „Ik houd niet van de ma nier, waarop hg al die konin gen weer op hun troon heeft, gezet". „De eenige, die door de Engelschen werd hersteld was de Grieksche „H. G. Wells is de eenige verstandige man geweest, die ooit door Engeland is voortge bracht". Plannen van prol. Picard. De bekende Belgische pro fessor en ballonvaarder Picard doet weer van zich spreken. Tezamen met zijn collega prof. Cosyns is hij van plan nog deze zomer een droom van •Jales Yernc te verwezenlijken door 4000 meter onder de zee spiegel af te dalen. Dit zal geschieden in een groote stalen kogel en wel ten Zuiden van de Ivoorkust in de Golf van Nieuw Guinea. De kogel zal voorzien zgn van een zevental drijvers, die vereenigd zullen zijn in een aluminium omhulsel. Deze drij vers zullen een lichte soort benzine bevatten, die het de stalen kogel, nadat de werk zaamheden op 4000 meter on der de zeespiegel zijn vol bracht en nadat de ballast is afgeworpen, mogelijk zal ma ken weer aan de oppervlakte terug te keeren. De ballast be staat am. uit 16 stalen blok ken van 100 S. 120 ltg„ die door electromagneten aan de buitenkant van de stalen kogel Stemmen uit de Kerken. GEVANGENEN Hoe had je het daar bij de Russen? Van Maandag 24 tot Vrijdag 28 Febr. is de synode der Ned. Herv. kerk wederom bijeen geweest. Een agenda van ver over de 100 punten was er te behandelen. Vele daarvan zou den do moeite waard zgn er eenige aandacht aan te beste den. Ik denk bijv., om maar enkele van de belangrijkste te noemen, aan de voorstellen voor de toekomstige opleiding- van predikantenaan de aanvaarding van een nood- reglement dat eenigszins zal voorzien in de vele vacaturen, die er momenteel in de Kerk zgn aan het verplichte hulp predikerschap voor candidaten tot de H. Dienstaan de af wijzing van de bezwaren tegen de kinderdoop van den Zwit- serschen hoogleeraar IC Barth. De zaak die in breede krin gen, ook buiten de kerk, meer belangstelling zal vragen, is zonder twijfel de vraag of een tweede huwelijkssluiting kerke lijk mag worden ingezegend, wanneer het eerste bij een van beide partgen door echtschei ding ontbonden is. De synode heeft beslist dat dit, zonder uitzondering, moet worden ont raden. WAT DIT BESLUIT NIET WIL ZIJN. Dit besluit wil echter niet zijn een veroordeeling van ieder tweede huwelgk. In het Gereformeerd Pro testantisme heeft men er nooit aan gedacht, zooals dat in de R.K. kerk het geval is, de( waarde van het burgerlijk huweiyk te ontkennen. In de Roomsche kerk wordt het doodeenvoudig niet als huwe lgk erkend. Als wg het bur gerlijk huwelijk niet aanvaar den, trekken we het recht van de overheid in twrjf lr die ook. in deze handelt ais Gods die naresse. Wel wordt er in de Prot. kerken de nadruk op gelegd dat de gehuwden moeten we ten dat zij meerder en dieper verbonden zgn dan door een wetsartikel alleen. Het besluit dat in de syno de genomen is. wil dan ook geenszins een tuchtmaatregel zgn. Zg, die na een. echtschei ding een tweede huwelgk aan gaan, behoeven als zoodanig in geen enkel opzicht minder te worden geacht. Al mag- het genomen besluit misschien, oppervlakkig gezien, aanleiding geven tot deze ge dachte, met nadruk moet ze worden afgewezen. WAT DIT BESLUIT WEL WIL ZIJN. De beslissing van de synode wil echter wel zgn een Bij- belsch getuigenis dat wij het huwelgk niet anders mogen zien dan als een onverbreke lijke band. Enkele kerkcraden hebben gevraagd hoe te handelen wan neer de inzegening van een tweede huwelgk werd begeerd, wanneer bg een van beide par- tgen het eerste niet door de dood ontbonden was. Achter deze vraag ligt niet alleen de onzekerheid in en kele gemeenten, maar het ge- heele probleem van het losser worden van de huwelgksband als een steeds grooter wor dend gevaar voor heel de sa menleving. Het aantal echt scheidingen neemt onrustba rend toe. Er zgn weinig dingen die zoo zeer laten zien in welk een geestelgke en zedelgke nood wij verkceren. Het gezin is de meest samenbindende en meest opbouwende kracht in de samenleving. Wanneer man en vrouw voor goed uit elkaar gaan, heeft dit gewoon- lgk een zeer nadeelige invloed op de kinderen. Tegenwoordig worden al te gemakkelijk en dikwijls al te lichtzinnig hu welijken gesloten. En eveneens al te gemakkelijk gaan echt- genooten uit elkaar. Op steeds jeugdiger leeftgd meent men, geheel zelfstandig de belang rijkste beslissing van het loven te kunnen nemen, terwijl er nog weinig begrip is van de groote verantwoordelijkheid die men op zich neemt. Nu zijn er wel allerlei om standigheden geweest en ze zijn er nog die begrijpe lijk maken dat de gedachte aan echtscheiding veel spoedi ger opkomt dan vroeger, maar niettemin moeten en mogen we de gevaren die daarin lig gen niet onderschatten. Zo zijn zeer groot Tegen dit alles wil de be slissing van de synode een ge tuigenis zijn. Nog eens, als tuchtmaatregel is het niet be doeld. Is het in sommige gevallen nu niet wat al to kras om de inzegening van een tweede hu welijk te weigeren? Moet er geen mogelgkheid van dispen satie zgn? Misschien komt dit later nog eens weer ter spra ke, maar voorloopig blijft de beslissing zonder mogelijkheid dat het in bepaalde gevallen toch wel is toegestaan en het is waarschijnlijk dat dit ook in de toekomst zoo zal blijven. Indien er dispensatie was, zou het getuigend karakter van het besluit worden verzwakt. Waar is dan de grens? Maar in de Bgbel vinden we toch ook dat een huwelijk ont bonden kan worden, n.1. we gens overspel. Ook volgens de Ned. wetgeving is dit nog steeds dc eenige mogelijkheid. Het kan toch immers het beste zijn dat een huwelgk ontbonden wordt. Het huwe lgk is het hoogste wat God ons in de menschelijke samen leving geschonken heeft. Het allerhoogste kan gemaakt wor den tot het allerlaagste. Het kan toch soms een hel zijn. Dit alles is niet te ontken nen. Het kan soms inderdaad het beste zijn dat man vrouw uit eikaar gaan. Maar in de Bijbel wordt ons niet geboden dat, bij overspel, een huwelijk ontbonden moet worden. In de kerk leeren we leven uit de vergeving der zonden. Een Kerk kan haar sanctie niet geven aan echt scheiding, ook al moet ze in sommige gevallen toegeven dat deze misschien het boste is. De Kerk heeft bovendien niet de middelen om uit te maken wanneer een huwelijk met recht wordt ontbonden en wanneer lichtvaardig. Zonder te vervallen in de veroordeeling van een tweede huweiyk, mag de Kerk niet anders dan op Bijbelsche gron den te getuigen dat het huwe iyk principieel onontbindbaar is. Een Kerk kan niet twee maal voor het aangezicht des i de belofte laten afleg-- „lat gij haar (hem) nim* mermeer zult verlaten". Door dat er geen dispensatie-bepa lingen zgn, kan niemand zich bij echtscheiding beroepen op de goedkeuring der Kerk. Huwelijksverhoudingen kun nen moeiiyk zijn. De beslissing van de synode wil een steun zijn voor'hen die in hun hu- welgkstrouw volharden en zij wil er met de meeste ernst op aandringen bij de leden der Kerk. „dat zg het huwelgk zullen zien en blijven zien in het licht, waarin Christus het gesteld heeft". zgn bevestigd en naar believen algeworpen kunnen worden. De bol staat overigens in geeft enkele verbinding met hei zee-oppervlak. Een speciaal voor dit doel in België ge bouwd marinevaartuig, de 4000 ton metende „Scaldis", zal de bol te water laten. Zoowel het schip als de kogel zijn uitge rust met een geluidsapparaat van de soort zooals deze in duikbooten wordt gebruikt voor het opsporen van sche pen. Door middel van deze apparaten zal men elkaar kun nen seinen. Na de stgging zal men eveneens in verbinding kunnen treden met het schip door middel van een ultra- kortegolfzender. In de bol zullen twee pa trijspoorten van onbreekbaar glas worden aangebracht, ter wijl hg verder uitgerust zal zgn met 4 schgnwerpers, waarvan er si ds twee tege- ïyk zullen branden. Er zullen foto's en films worden ge maakt en er is tevens een installatie voor het maken van momentopnamen „aan boord". En wat venvacht u op de zeebodem tc vinden? vroeg een A.N.P.-verslaggever. Daan'an hebben wij nog geen idee. Wg weten echter zeker, dat wg op deze diepte leven zullen aantreffen, ant woordde de heer Cosyns. De beide onderzoekers zul len 12 uur onder water blij ven. Door middel van twee schroeven zal de bol zich ovej- de zeebodem kunnen voortbe wegen. In totaal heeft de kogel voor 24 uur zuurstof aan boord. De lucht te airconditio ned en per minuut komt er vier liter gezuiverde lucht vrij. In onze berekeningen zgn geen risico's opgenomen. Deze kunnen slechts in de verwezen lijking van onze plannen ont staan en hiervoor koesteren wij geen vrees. Dadr dé temperatuur op 4000 meter 0 tot 4 graden C. zal bedragen, zullen de onder zoekers vliegerpakken dragen. Het totale gewicht van be! en drijvers bedraagt 40 ton. Eén schoen iegelijk De Berlijners zijn wan trouwend geworden te genover de schoenma kers, omdat zoo vaak schoenen worden vermist. Ze brengen nu voortaan maar één schoen tegelijk, en de tweede pas als ze de eerste terug hebben. LAND- EN TUINBOUW TENTOONSTELLING IN DEN HAAG. Van 2 tot en met 6 Septem ber a.s. zal de Hollandsche Maatschappij van Landbouw, ter gelegenheid van haar honderd jarig bestaan, een land- en tuinbouwtentoonstelling organi- secren op Houtrust tc 's-Gra- H. venhage.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 11