Gemeenten JAPAN gingen failliet De geschiedenis van de opstand in Viet-Nam nog niet democratisch Even peultjes Rusland verzorgt zijn zieken Kerk en Radio TWEEDE BLAD Zaterdag 1 Februari 1947 Provinciale Zeeuwsche Courant. Bank voor Nederlandsche gemeenten. 686 Cliënten. groeien tot een steunpilaar der Wist u. dat tegen het einde der 15e eeuw steden als Am sterdam, Dordrecht, Leiden en Haarlemfailliet zijn gegaan? Zij moesten haar betalingen sta ken, iets, dat thans gelukkig onmogelijk is geworden. Op 24 dezer jubileert de Bank voor de Nederlandsche Gemeenten, het lichaam, dat een voorname rol vervult op het gebied van het credietwezen der gemeenten, ondanks vooral in deze dagen veelvuldig optreden van moei lijkheden, want welke gemeente is thans niet noodlijdend"? CREDIETBEHOEFTE. Iedere gemeente heeft thans schulden en... eveneens nog steeds behoefte aan crediet. De eerste schulden der gemeenten bestonden uit rentebrieven; ste den traden n.l. in de 14e eeuw en later op als verkoopster van lijf- en erfrechten. Daar de ge schiedenis van alle volken ge leerd heeft, dat het practisch niet mogelijk is alle uitgaven van de overheid te dekken uit de middelen van het jaar, waarin de uitgaven zijn gedaan, moest de geldleening wel steeds uitkomst brengen. In normale tijden gaf dat geen strubbelin gen, doch reeds na de vorige oorlog ontstonden er ernstige moeilijkheden op dit gebied. De toen bestaande Gemeentelijke Credietbank kon onvoldoende helpen en zoo ontstond op 24 Januari 1922 bovengenoemde Bank voor Nederlandsche Ge meenten, gevstigd Javastraat 72 te 's-Gravenhage, een N.V., waarvan het Rijk de meeste aandeelen heeft, en verder ge meenten, provinciën en andere publiekrechtelijke lichamen. Er is een raad van commissarissen, een commissie van toezicht en een directie. DIRECTEUR VERTELT. De directeur, de heer A. Vo gel, oud-directeur der Rijksbe- grooting, was zoo welwillend om ons in 't kort iets te vertel len van de werking der bank. Hij wees erop, dat thans allerlei, vooral ook groote gemeenten, met belangrijke tekorten wor stelen, welke nog niet gecon solideerd zijn, terwijl de achter stand uit de oorlogstijd tot groote kapitaalsuitgaven leidt, En: de tekorten herhalen zich elk jaar! De commissie-Oud be studeert thans de mogelijkheid van een definitieve oplossing der problemen. „Iedere gemeente heeft bij ons een rekening", zoo vertelde de heer Vogel ons, en alle be talingen welke het Rijk aan de Gemeente doet, komen op die rekeningen. Aldus kwamen in 1946 f 800 millioen binnen, in 1925 ongeveer f 225 millioen. wel een bewijs, hoe de werking is toegenomen. Ook de vraag om crediet, want in het jaar van oprichting hadden slechts 49 gemeenten crediet in reke ning courant of een deposito rekening, in '29 500 en in '46: 686... De heer Vogel verklaarde nader dat de grootte van het korte crediet dat de bank ver kocht, dient voor te overbrug gen, het vooruitloopen van de uitgaven der Gemeenten op de inkomsten en voorts voor het dekken van tekorten en voor betalingen, waarvan het Rijk achterstallig is. Speciaal wees de heer Vogel er ons op, dat de gemeenten ten slotte in normale tijd ook elders terecht kunnen voor crediet doch de Bank voor de Ned. Gemeenten is er speciaal voor om met de bijzondere aspecten van het gemeente-crediet reke ning te houden en dus om de moeilijkheden in de toekomst te voorkomen en geeft dan ook adviezen, waaruit de gemeenten ten aanzien van het toekomstig financieel beleid gaarne putten. De door het Rijk gedane stor tingen ten bate der gemeenten staan geheel ter beschikking dier gemeenten, die dan ook vaak opdrachten geven om spe ciaal aangegeven betalingen te doen. Alleen de bepaling, dat het Rijk slechts via de Bank aan de gemeenten gelden kan doen toekomen, berust op een bindende ministerieele beschik king. VIJF EN TWINTIG JAAR. In een dezer dagen versche nen speciaal nummer van ,,Ge- meente-Financiën", gewijd aan het 25jarig jubileum der Bank schrijft o.a. minister Lieftinck 'n voorwoord, waarin hij in 't kort het zeer groote belang dezer instelling schetst, welke zoo zegt de bewindsman als be middelaar tusschen de gemeen ten en particuliere bankinstel lingen e.d. de credietbehoeften der gemeente kan bundelen en In de toekomst zal kunnen uit- verheidsfinanciën en een on misbare schakel in de geldelijke betrekkingen zoowel tusschen Rijk, provinciën, gemeenten en waterschappen onderling, als met de geld- en kapitaalmarkt in het algemeen. Vijf en twintig jaren tellen in een menschenleven veel, doch in het bestaan eener instelling be trekkelijk weinig. Toch heeft de Bank voor Nederlandsche Ge meenten in haar dan kort be staan een vlucht genomen, wel ke zeer de aandacht waard is en een rol in het bestaan der Nederlandsche gemeenten ver vuld, welke steeds belangrijker wordt! UIT DE KERKEN DE ACTA VAN* DE GEREF. SYNODE. De Gererale Synode van Groningen heeft zich uitge sproken over de zgn. „Korte Verklaring- van 1905", waar van in 1942 een enkele zin snede is overgenomen, welke zinsnede de directe aanleiding tot de scheuring In de Geref. kerken in 1944 is geworden. De vraag was nu maar, of de vrijgemaakte kerken, die zich in 1944 ook van de besluiten van 1942 hadden vrijgemaakt .1905" nog voor haar rekening konden nemen. De Groninger Synode nam in deze kwestie het volgende besluit: Nadat overwogen is, dat „1905'' een pacificatie formule wilde zijn en geens zins belijdenisgeschrift er daarom niet meer dus histori sche beteekenis heeft, voorts .,dat de generale syno den van SneekUtrecht 1939 e.v., Utrecht 1943 e.v. en die der gebonden kerken van Utrecht 1946 de door de ver klaring van 1905 aanvankelijk, bereikte pacificatie hebben verbroken door eerst aan een onderdeel, en later ook aan 't geheel van deze verklaring in feite het gezag van een vier de belijdenisgeschrift toe te kennen en door desw< ambtsdragers te schorsen of af te zetten en candidaten te weren, die toen zulks van alle en ook van hen hetzij uitdruk kelijk geëischt hetzij verwacht werd, niet in staat bleken te zjjn. hetzij aan dit onderdeel, hetzij aan dit geheel de eere van Gods woord of van een daarop gegronde formulier van eenigheld te geven en oolc door nog in 1946 de op deze grond uitgesproken schorsingen en geschiede we ringen uitdrukkélijk goed te keuren". KRACHTIGE BEWEGING IN ARMENIË. In Armenië is er een krach tige religieuze beweging gaan de. niet alleen onder de groo te' massa, doch ook onder de lntellectueelen, die vroeger verre van de kerk stonden Men heeft toestemming' gelere, gen om twintig nieuwe 1 eer ken te openen; monniken mo gen weer land ontginnen en schapen houden, iets wat voor de economie der kloosters noodzakelijk is. Armeniërs in de vreemde hebben groote sommen gegeven voor de ar beid der kerk. GEREF. KERKEN (ART. 31 K.O.). Uit een overzicht in het handboek van de Geref. ker ken in Nederland (art. 311 blijkt dat thans in totaal 216. kerken hierbij zijn aangeslo ten met 135 dienstdoende pre dikanten. Het aantal belijden de leden bedraagt 40729. Prins Gustaaf als padvinder. Een Zeeuwsche oud-padvin der zendt ons enkele herinne ringen aan wijlen prins Gustaaf Adolf van Zweden, die enkele dagen geleden te Kopenhagen verongelukte. De prins was hoofdverkenner der Zweedsche padvinders en nam deel aan de Jamboree 1937. Nu was er op de Jamboree een Theater waarin de ver schillende landen hun voorstel lingen gaven. Wij hadden het genoegen om met een troepje Zeeuwsche padvinders in dit Theater op te treden. De kleedkamer moesten we deelen met onze Zweedsche broeders. Heel vriendschappelijk en als broeders gingen wij met elkander om, tot op een zekere dag één onzer de opmerking maakte dat er onder de Zweed sche Padvinders een Prins moest zijn. Het bleek dat hij meermalen met ons in de kleedkamer bij het kleeden was geweest en de jongens hielp. Hij wou absoluut niet als Prins worden aangezien en leefde het liefste midden tusschen ons. Hij speelde mee in een Zweedsche revue als explicateur tezamen met zijn neef Graaf Bemadotte. Ieder was vervuld van de ami cale wijze waarop hij met zijn jongens omging en zooals hij, in een tentje op een stroozak, tus schen zijn jongens sliep. Na de dood van Baden Po well, was hij zooveel als Chief Scout. Australiërs willen regen maken. In een sfeer van ge heimzinnigheid zijn Australische geleerden bezig sneeuw en regen te verwekken. Er komen in Australië periodes van droogte voor, die soms jaren duren en die sinds lange tijd de grootste zorg vormen van de Australische boe ren. Volgens een Australi sche krant heeft een vliegtuig een dezer da gen korrels droog gs laten vallen op een een zame wolk. 240 kilome ter ten Noorden van Sydney. Toen het vlieg tuig zgn last had laten vallen, vloog het onder de wolk door en kwam daar terecht in een he vige stortregen. Politieke richting bij burgemeestersbenoemingen. In zgn antwoord op in de af- deelingen van de Eerste Ka mer gemaakte opmerkingen heeft de minister van binnen- landsche zaken verklaard, dat hij meent er van zich te moe ten onthouden nasporingen te doen naar de politieke richting van de burgemeesters. De poli tieke richting acht hij niet doorslaggevend, wèl de be kwaamheid en het karakter van een candldaat, alsmede diens soclaal-paedagogische eigenschappen. Naverteld door een Franschman. Een welingelicht waarne mer, die uit Indo-China te Parijs is teruggekeerd, heeft verklaard, dat de „opstand" van troepen der Vietnamee- sche nationale regeering tegen de ES:anschen in Noord-Indo- China wordt gesteund door de kennis, scholing en vaak ook het leiderschap van voort vluchtige voormalige Japan- sche soldaten. Oostersche wapensmokke laars uit Si am en China zou den gezorgd hebben voor een deel van de wapenvoorraden van de Vietnameesche strijd krachten Eenige' uren vóór de op stand ontdekten leden van Fransche geheime dienst het complot en waarschuwden de Fransche legerautoriteiten. Zij voorkwamen daardoor een massaslachting, die voor de Franschen hetzelfde zou kun nen hebben beteekend, wat Pearl Harbour voor de Ame rikanen geweest is. Toen het voor de aanval vastgestelde uur naderde, zat de Fransche commissaris voor de republiek Tongking in zijn studeerkamer een brief te lezen van de Vietnameesche regeering, waarin over vrede gesproken werd. Plotseling gingen de lichten uit en begon het schie ten. Naarmate de gevechts handelingen voortduurden kon men de lijken van Japansche officieren en manschappen tusschen de Vietnameesche ontwaren", aldus de waarne mer. Amsterdamsche Universiteit krijgt zevende faculteit. In zijn Woensdagmiddag ge houden zitting heeft de Am sterdamsche gemeenteraad z. h.st. aangenomen, de wijziging van de verordening tot rege ling der universiteit welke in houdt de instelling van de z.g. zevende faculteit: de faculteit der politieke en sociale weten schap. BIJZ. LEERSTOEL TE WAGENINGEN Het hoofdbestuur van de Cbr. Boeren- en Tuindersbond heeft besloten een onderzoek in te stellen naar de mogelijk heid tot vestiging van een bij zondere leerstoel aan de Land-j bouwhoogeschool te Wagenin-j gen, teneinde in aanmerking komende leervakken te doen doceéren in overeenstemming met de Chr. levens, en we reldbeschouwing. Verdeeling van Spitsbergen. Volgens het Kopenhaagsche nieuwsblad „Ekstrabladet" ne men de kwesties Spitsbergen en Groenland een centrale plaats in de internationale politiek in en zouden zij gemakkelijk kun nen leiden tot een verscherping van de tegenstelling tusschen Oost en West, tenzij deze kwes ties in de organisatie der V.N. internationaal worden bekeken. Naar aanleiding van dit be richt heeft een woordvoerder van het Noorsche ministerie van buitenlandsche zaken verklaard, dat de Noorsche regeering geen initiatief inzake de kwestie Spitsbergen of andere internatio nale basis in de Noordelijke IJszee wil nemen, voordat het parlement zijn besprekingen over dit onderwerp heeft be ëindigd. De Sovjet-Unie heeft, zooals bekend is, voorgesteld een Sov jet-RussischNoorsche over eenkomst te sluiten over geza menlijke verdediging ban Spits bergen, een strategische Noor sche eilandengroep in de Noor delijke IJszee, die de toegang uit het Westen tot Rusland's Noordkust bcheerscht. België helpt Indië. Het Belgische steunfonds voor Nederland en het Belgi sche Roode Kruis hebben be sloten het werk van het Ne derlandsche comité „Nederl. helpt Indië" te steunen door op rekening van dit comité elk een bedrag van frs 50.000 te storten. Meening van Dr. A. D. A de Kat Angelino. Men lijdt er honger. Van onzen specialen verslaggever.) Tegenover ons zit Dr. A. D. A. de Kat Angelino, Neder- landsch lid van de Far Eastern Commission, een der beste kenners van Azië onder onze diplomaten. Ik ben hier zegt hg. omdat men mgn meening blijkbaar ook eens wil hooren. En dan vertelt hij ons Interes sante dingen over zijn werk kring. over Japan, over Azië in het algemeen. Hij is verleden jaar in Japan geweest met de commissie, waarvan hij deel uitmaakt. Het land is wel heel zwaar geteisterd door de bom bardementen. Meer dan zestig steden zijn practisch geheel verwoest, Japan beseft het ook ten volle: deze oorlog werd in Japan verloren. REORGANISATIE. Mac Arthur is thans bezig met een totale reorganisatie. Zal het hem lukken? De vraag wordt vele malen gesteld, maar het antwoord blijft uit. De Engelschen hebben er bun „finger in the pie", met een kleine vijftig duizend man aan troepen. De Russen zonden geen bezettingsleger, doch deden het af met een delega tie, liefst bestaande uit zes honderd menschen. Hun invloed is zeer groot, vooral nu er onder de bevol king inderdaad zeer veel hon ger wordt geleden. De Ameri kanen doen wat zg kunnen. Daarom mocht, ondanks alle internationale protesten Ja-* pan weer ter walvischvangst gaan in de Zuidelijke IJszee; de voedselsituatie maakte het noodzakelijk. SERVILITEIT. Voorloopig is het Japansche volk echter van een verras sende serviliteit zooals alleen de Japanner serviel kan zgn. Daarom is het betreuren, dat geen Nederlandsche bezettings troepen aanwezig zgn. Dr. de Kat begrijpt, dat het flnan- cleele probleem zwaar weegt. Maar daarom had hij zich ge dacht in Japan en op Ja- ransche kosten een herstel lingsoord in te richten voor onze soldaten in Indië, voor alle rassen uit de aard der zaak. Dan zouden zij, die de vernederingen ln de kampen aan den lijve gevoeld hebben eens kunnen zien hoe diep de Japanner nu moet buigen voor alle gewezen geallieerden. In Indië kan men nog twijfe len. wie de oorlog gewonnen heeft, een bezoek aan Japan laat geen twijfel meer over. Hier heeft het een geweldige nederlaag geleden. Als we de vraag stellen of dit geen comedie is, het handig opstellen van coulissen waar achter een heel ander spel ge speeld wordt, -vestigt de spre ker onze aandacht op het feit. dat de vernietigingen in enkele uren van wat in generaties noesten vlijt en zware offers werd gebouwd, de Japanners Conversieleeningen zijn een succes. Het ministerie van financiën deelt mede: Aan de conversie der 3 \/9 en 4 procent staatsschuld ten be drage van 2-°i milliard gulden in de 3—3»/, staatsieeping- 1947, i3 door slechts 85 houders met deelgenomen, met een totaal beloop van 3.567.100. Dat wil dus zeggen, dat voor 99 Ts procent op de nieu we leening is ingeschreven. Het begrip bij het Neder landsche volk voor het natio nale belang, dat in het onge kende resultaat van deze con versie-operatie gelegen is. vormt een succesvolle bijdrage voor de geldsaneering en der halve tot herstel van onze na tionale economie. van groot tot klein heeft ge leerd, hoe onjuist hun idee van het onaantastbare land der Goden ls geweest. KINDERSCHOENEN. De groote moeilijkheid voor de bezettingspolltiek ligt ech ter, naar de meening van Dr. de Kat, niet hier maar veeleer in het feit, dat de Japanners, ondanks hun techisch en orga. nisatorlsch vermogen, staatkun dig nog in de kinderschoenen staan. Zij zgn immers zooals ook elders in het Verre Oosten en in sommige Zuid-Ameri- kaansche staten wel valt waar te nemen, aan de democratie in onze zin nog niet toegeko men. Het is de persoon. rond om welke de loyaliteit zich concentreert, niet het absoluut beginsel, zoodat het begrip loyale oppositie niet eens in Japan begrepen wordt. Zou dus Japan geen dynastie be zitten, welke meer dan alle groepsverbondenheden de ge- heele nationale loyaliteit op- eischt, dan zou het land uit eenvallen, een mogelijkheid welke vermoedelgk door geen oriëntalist wordt betwist en die een kernpunt raakt dat voor alle wordende naties van fundamenteel belang is. VRIJE MENSCHEN. De door de Vereenigde Sta ten en door de Far Ipastem Commission ten opzichte van Japan gevoerde staatkunde is dan ook bovenal op dit punt gericht. De ontwikkeling van de vrije persoonlijkheid in bij na alle beleidsaanwijzingen der Commissie, de grondtoon die door alles klinkt en die. ook het wezen aangeeft der demo cratie en voorwaarde ls voor het bestuursvermogen en de rechtszekerheid, welke het Westen tot voor de oorlog ln zoo hooge mate heeft ge kend. In Japan ontbreekt dit alles nog ten eenenmale en de geal lieerde staatkunde staat hier dus voor een enorme taak. des te moeilijker, omdat ook an dere ldologiën een beroep op dit volk doen, dat zich geheel moet oriënteeren. Het is te vroeg om zich thans reeds te wagen aan voorspellingen om trent het succes dezer politiek. Wel kan worden gezegd, dat in een jaar meer is bereikt dan redelijkerwijze kon wor den verwacht. deppen Advertentie. De eerste Engelsche dame, die in 1770 een huwel^ksad- vertentie plaatste, werd door de politie gearresteerd. Het publiek was diep verontwaar digd over deze wijze van contact-zoeken. De dame werd in een krankzinnigengesticht ter observatie opgenomen. Middelbare school. G. H. Henry, directeur van een middelbare school, schrijft in „Ladles Home Journal" van Januari: „De middelbare scho len zgn overvuld met leerlin gen, die daarheen gestuurd worden om ze alleen maar van straat-slenteren af te houden. De atmosfeer in de schooi is onrustig, opgepropt en beslist anti-intellectueel". Ook daar De onderwgzers in de Ver eenigde Staten zijn een actie begonnen voor salarisverhoo- ging Ze noemen zich zelf de slechts betaalde werkers van U.SA.. Him vereeniging publiceerde enkele weken geleden een op roep: „Onderwijzers willen niet langer voor hongerloonen werken. Zij weigeren langer een loon te aanvaarden, cat lager i3 dan het loon van een vuilnisman". De eerste. De U.S.A. zijn bezig de be lastingen te verlagen. In 1946 werd 29.4 van het natio nale inkomen aan belasting betaald, in 1947 zal het slechts 20 zijn. Huiswerk. Een onderwijzer in een Lu- xemburgsch dorpje ontving een briefje, geschreven door de moeder 'van een zijner leer lingen: „Beste m'neer, geef geen huiswerk meer op aan mijn zoon. De laatste som was zoo moeilijk, dat mijn man er een dag over zat te reke nen en niet naar zijn werk kon gaan. De som was ten slotte nog fout". Bulten de agenda. Mej. Miki, 27 jaar oud, is gekozen in de Japansche Twee de Kamer. Kort na haar ver kiezing werd ze verliefd op meneer Kaw&nishl, eveneens lid van ce Tweede Kamer maar reeds gehuwd. Mevrouw Kawanishl weigert echter te scheiden. Nu heeft een Ja- pansch "Kamerlid voorgesteld mej. Miki uit de Kamer te verwijderen, omdat ze „doel einden nastreeft, die niet op de agenda staan". Sovjet-ziekenhuizen. (Van onzen bijzonderen correspondent) De geneeskundige behande ling In Rusland is dusdanig georganiseerd, dat er een soort „lijsten systeem" 13, op welke lijsten iedereen in het land voorkomt. Daarnaast mogen de doktoren, particulie re patiënten behandelen en... daarmede verdienen zg goed! De menschen. zijn even zorg vuldig in het kiezen van een dokter als bij ons en een arts met een groote reputatie heeft patiënten uit de geheele Sov jet-Unie. Er worden veel vrou welijke doktoren aangetroffen en men toont er geen bijzon dere voorkeur. De opleiding der doktoren vindt op speciale medische scholen plaats, de cursus duurt vijf jaar en de studenten spe- cia liseeren zich meestal, b.v. De Australische boycot. De federale raad van de vakvereeniging van havenar beiders in Australië heeft de ban op het hanteeren van la ding bestemd voor Indonesië goedgekeurd en zelfs krachti ger toepassing en waakzaam heid gevraagd. DE UITSPRAAK DER NED. HERV. SYNODE. Nationale omroep Wat is er gaande met dc radio-omroep in ons land? Dat het daar niet erg goed gaat, weet langzamerhand iedereen. Dat er een strijd wordt gestreden blijkt ook al uit de veranderingen in het radio-beleid. waarvan we nu pas weer een hebben beleefd. Van de eene kant worden ze luide toegejuicht. Nu gaat het weer in de goede richting. Van de andere kant spreekt men over „sluipmoord op de nationale ge dachte". Nu heeft ook de Generale Synode der Ned. Herv. Kerk zich enkele keeren met dc radio- omroep bemoeid. Zij heeft zich bij herhaling uitgesproken voor een nationale omroep en wel zulk een waar er voor de ker ken een eigen zendtijd werd verzekerd. Uit verschillende gesprekken en opmerkingen is ons gebleken, dat men dikwijls niet goed be grijpt waarover het gaat en dat er in dezen veel misverstand hecrscht. Hoe is het mogelijk zoo hoort men verwonderd vragen dat de Kerk zich voor een „eenheidsradio" uitspreekt. Natuurlijk zal de regecring hierin zulk een belangrijke stem hebben dat we dan wel mogen spreken van een staats-omroep. Dc kerken hebben zich in de bezettingstijd uitgesproken te gen dè overheersching van de staat. En nu gaat men op een bepaald punt wenschen wat men heeft verworpen? Boven dien zoo veronderstelt men verder zal zulk 'n nationale omroep natuurlijk in alles neu traal zijn. Wat is daarvan t( verwachten voor eenige Kerk? De gedachte van een natio nale omroep is niet nieuw. Ze is ook niet ontstaan in de nood van de bezettingsjaren, al heeft de gedachte toen wel meer in gang gevonden. Ze is zeker al 20 jaar geleden uitgesproken. Ze is vooral ontstaan door het feit dat het aantal radio-zen ders met verschillende golfleng te niet naar willekeur is uit te breiden. De maatschappelijke en geestelijke stroomingefi die cr in ons land zijn, moeten nu eenmaal gebruik maken van de twee golflengten die ons land zijn toegewezen. Telkens wan neer er een nieuwe groepeering aan haar gedachten via de men aangewezen op dc zendtijd van de 4 of 5 omroep verenigingen, die gezamenlijk een geestelijk monopolie had den. De radio-omroep is één van dc middelen die een nationaal samenbindende kracht kunnen zijn. Hier komt de vraag wel zeer dringend naar voren: zijn we één volk... of zijn we een volk dat uit elkaar valt in ver schillende deelen en zijn de om roepverenigingen, die naast en langs elkaar heen werken, ieder met een eigen tendenz, het wer kelijk beeld van ons volk. In breede kring enis de ge dachte gegroeid dat we niet te rug moeten naar een verdeelde radio, maar vooruit naar een werkelijk nationale omroep, waar de verschillende geeste lijke en culturele stroomingen van ons volk tot uiting kunnen komen. Geen staatsomroep! Evenmin een neutrale omroep! In de oorlogsjaren is ons we derom duidelijk geworden dat de grondslagen van ons volks bestaan niet zijn los te denken van het Evangelie. Dat de nationale omroep-ge- dachte vooral weerklank moest vinden in de Ned. Herv. Kerk, was reeds te voren met zeker heid te zeggen. Op de eerste vergadering van de Generale Synode kwam dit direct tot uiting. Op 1 Nov. mcene stemmen uit voor de tot standkoming van een nationale omroep, „omdat het belang van het volk, zoowel als dat van de Kerk daarmee het meest gediend is." Verder is in deze motie gezegd dat alle uitzen dingen, die de verhouding van Kerk en wereld raken, door de organen der kerken zelf belmo ren te worden verzorgd. Duidelijk is hierin'uitgespro ken dat de Synode niet terug verlangde naar de voor-oorlog- ;sche omroepverenigingen. Dit verlangen komt niet voort uit ondankbaarheid voor datgene wat door sommige omroepvcr- eenigingen is verricht tot be vordering van geestelijk en ker kelijk leven. De Kerk zelf heeft toen deze terreinen braak laten liggen. Dit verwerpt de Synode der N.H.K. nu als onjuist. In de Ned. H. Kerk is moei zaam getracht welk pogen nog steeds voortgaat de richtingsstrijd op een liooger plan te brengen. Door de rich-1 tingsstrijd werd de radio ver deeldheid ten zeerste bevor derd. Dc N.C.R.V. maakte uit wie rechtzinnig genoeg was. Dc V.P.R.O. selecteerde de vrijzin nigen. Hierin kon dc N. H. Kerk niet berusten. Deze Kerk wil zelf uitmaken wie haar bood schap gaat vertolken. Zij kan niet toestaan, dat anderen, die geen directe kerkelijke verant- aether bekendheid wilde geven, 1945 sprak z.»i ?ich met atge^woordelijkheid dragen, in degen het laatste woord hebben. Bij deze houding heeft de Sy node der N. H. Kerk volhard door het aannemen van een mo tie op 29 Oct 1946. Zij „kan niet berusten in een regeling van radio-aangelegenheden, waarbij men de Kerk wil dwin gen zich in vereenigingskader te voegen, zoo dat haar eigen recht als Kerk ontkend zou worden". „Zij acht het haar recht en opdracht, niet alleen door het uitzenden van kerk diensten, maar ook anderszins, door de radio getuigenis af te leggen van haar van God gege ven boodschap tot het Neder landsche volk." De N. H. Kerk wil en ma^ zich niet laten dringen in eenig vereenigingskader. Zij heeft de boodschap van het Evangelie niet te brengen tot een bepaal de groep van ons volk. De gees telijke, zedelijke en moreele grondslagen van heel ons volk kunnen niet worden gedacht, los van het Evangelie. Met deze beide moties heeft de Synode der N. H. Kerk een principieele uitspraak gedaan tegen het beginsel der radio- vereenigingen, die zich georga niseerd hebben en nu zoo waar! zij aan zij strijden voor hun vroegere rechten, op basis van de antithese. Ds. G. HULSBERGEN. alleen op gebied van kinder ziekten. e.d. Dc Sowjet-ziekenhuizen wa ren gedurende de oorlog ge heel bezet. Ilc herinner me dc breeds en verwarmde gangen van een der beste burger-zie kenhuizen in Moskou, die bij na geen patiënt meer konden bevatten. Een Engelsch meisje van mgn staf, dat zeer ernstig ziek was, kreeg nog een apart kamertje. Zij werd door een van de beste chirurgen ge opereerd. maar liet was te laat- om haar leven te redden. Het verplegend personeel behan delde haar met de grootste zorg, doch er scheen geen ge-, voel voor continuïteit in de organisatie te zijn, want iede re dag had zij een andere ver pleegster. Dit. denk ilc. was het kenmerkende van Sovjet- ziekenhuizen. Het peil van de operatie en de zorg voor hel derheid staan even hoog als overal in de wereld, maar het opleiden van verpleegsters is meer een sleur, een soort pücht geworden en de organisatie ervan Is verschillend. Indien ik ziek zou zijn. een ziekte, die niet lang duurde zou iK zetcer naar een goed Sowjet- 2iekenhuis gaan. Maar al* mijn geval lang zou duren en er aan een zorgvuldige ver pleging behoefte was. zou ik liever in een Engelsch zie kenhuis zijn. Het eenige be perkende dat ik in Russische ziekenhuizen opmerkte, was, dat niemand cr binnen mag zonder een witte jas aan. Deze kleeding wordt aan de ingang verstrekt. Hoed gecombineerd met sjaal

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 11