PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
De Soedan
Montgomery
Is Sjahrir communist?
RAZENDE BOL
HAVENDORP
190e Jaargang - No. 21
Uitgave van de Firma Provinciale
Zeeuwsche Courant. AUddelburg.
Drukkerij Firma F. van de Velde Jr.,
Vljssipgen.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve
op Zon- en alg. Christelijke feestdagen.
WO. DE MIDDELBURGSCHE, VLISSINGSCHE, GOESCHE, BRESKENSCHE COURANT EN VRIJE STEMMEN
Zaterdag 25 Jan. 1947
ABONNEMENTSPRIJS 25 cent per
week. 3.20 per kwartaal, franco
per post, 3.45 per kwartaal.
Losse nummers 5 cent. ADVER
TENTIEPRIJS 12 cent per min.
minimum per advertentie f 2.
Bureaux gevestigd te VU-slnt-en -. Walsiraat 5S-fiO. tel 10 (2 'ijner.Middelburg Londensche Kaai 29 tel 2077 en 2924. .Goes: Turfkade 15. tel 2475. (lostburg Gratemastraat 3, tel. 102- Terneuzen Brouwerilstr. 2, Postrek. nr. 359300 P-Z.C-. Middelburg
Het Wereldgebeuren:
Twistappel tusschen
Engeland en Egypte
EÉN EN ONDEELBAAR IS DE
LEUS der NATIONALISTEN.
De zaak voor de Ver. Naties
Ten Zuiden van Egypte, voor
een deel begrensd door de Roo-
de Zee ligt een enorm gebied,
de Soedan. Het wordt bewoond
door en nog vrij primitieve be
volking, hoofdzakelijk bestaande
uit negers en Arabieren en staat
dientengevolge op een lage trap
van ontwikkeling. Maar door
de Soedan stroomt de Nijl en
aan de oevers van deze groote
rivier worden aanzienlijke hoe
veelheden katoen verbouwd. Dat
alleen al maakt de Soedan voor
de Egyptenaren, dia bovendien
historische aanspraken hebben,
een begeèrenswaardig gebied.
De Egyptische nationalisten
wenschen in feite de Soedan bij
hun land te voegen en zij heb
ben daarvoor een krachtige leu
ze uitgedacht: Egypte en de
Soedan zijn één en ondeelbaar.
Het is deze leus, die de reeds
maanden aan de gang zijnde
onderhandelingen tusschen
Egypte en Engeland over een
nieuw verdrag telkens opnieuw
in een impasse brengt en waar
schijnlijk oorzaak zal zijn van
hun totale mislukking. Want bij
dé Britten vinden de Egyptische
aanspraken begrijpelijkerwijs 'n
weinig gewillig gehoor.
De Ëngelschen hebben vorig
jaar met een royaal gebaar aan
Egypte snelle en volledige milï-,
taire ontruiming toegezegd er
dat vinden zij welletjes. Zij voe
len er weinig voor om nu ook
nog de Soedan aan Egypte prijs
te geven. Als argument voeren
zij aan, dat zij de bevolking van
de Soedan zelfbestuur hebben
beloofd en die belofte niet wil
len schenden door een beslis
sing te nemen, die het lot van
Socman voor eens en voor al
vastlegt. Ongetwijfeld is er on
der de inheemsche bevolking 'n
sterke groep, die naar zelfbe-'
stuur in de toekomst streeft en
de Soedan liever onder een ver- j
licht Engelsch bestuur dan on-|
der de plak van de Egyptena
ren ziet. Meer echter dan be-
zorgdheid om het lot der bevol
king spreekt bij de Britten het
overigens gezonde eigen
belang een woordje mee. De
ontruiming van Egypte betee-
kent immers niet, dat de Engel-
sche regeering nu maar meteen
al haar militaire posities rondom
de Roode Zee en het Suez-ka
naai prijs wil geven. Integen
deel, zij zoekt naar gebieden,
die Egypte als militaire basis
kunnen vervangen en daarbij is
uiteraard het oog gevallen op
de Soedan.
Sinds 1899 is de Soedan een
condominion, een soort gemeen
schappelijke kolonie van Enge
land en Egypte onder gemeen
schappelijk EngelschEgyp
tisch bestuur. Totdat de
Soedaneesche bevolking politiek
zoover gevorderd is, dat zij in
staat is zelf een beslissing te
nemen wil de Engelsche regee
ring deze toestand voorloopig
bestendigen.
Het sonflict om de Soedan
heeft zich de laatste dagen
aanzienlijk toegespitst. Met
groote meerderheid heeft de
Egyptische Senaat een resolu
tie aangenomen, die voortbor
duurt op het thema van de „één
en ondeelbaarheid" en onver
zoenlijk staat tegenover het
Britsche standpunt. De onder
handelingen zijn zoo goed als
afgebroken en er is sprake van.
dat de Egyptische regeering
haar heil hooger op gaat zoeken
en de zaak aan de Ver. Naties
zal voorleggen. Of zij voor het
forum der naties in het gelijk
gesteld zal worden, is zeer de
vraag.
Een bevredigende regeling zal
in elk geval zeer moeilijk t?
vinden zijn en zeker niet zon
der concessies van beide kan
ten tot stand komen.
Nieuwe regeering
in Griekenland.
Offensief
tegen guerilla-troepen,
Tsaldaris, de Grieksche eer
ste minister, heeft medege
deeld, dat een nieuwe coalitie-
regeering on b re ede basis is
samengesteld.
Zeven van de 8 parlemen
taire partijen waren het met
elkaar eens geworden inzake
de formatie van een coalitie-
regeering.
Tsaldaris verklaarde, dat de
Grieksche generale staf de
plannen heeft klaar liggen
voor een beslissende aanval
op de Grieksche guerilla-
strijdkrachten.
„Wij zullen binnen enkele
dagen van het defensief naar
een tegenoffensief overgaan",
aldus Tsaldaris.
Oorlogvoeren
in de Poolstreken
onmogelijk door de kou
Een groep van ruim vijftien
honderd officieren en man
schappen van het Amerikaan-
sche leger heeft gedurende
eenige weken gekampeerd in
tenten in de wouden bjj Fair
banks, in Alaska, om waarne
mingen te doen over de mo
gelijkheden van oorlogvoering
bij Poolstreek-temperaturen,
aldus meldt de „Times". Vol
gens mededeelingen van den
commandant van de groep zou
er geen sprake van eenige
actie kunnen zijn bij een tem-
Ïeratuur van minder dan vijf-
Ig graden Celcius onder nul.
Bij een dergelijke temperatuur,
aldus de commandant, kan
een mensch niet diep genoeg
inademen, daar de koude lucht
zjjn longen zou doen bevrie
zen. Men kan geen metaal
aanpakken en niet eenige tijd
achtereen in de buitenlucht
verblijven. Sommige mannen
werden door de koude bevan-
fen zoodat zij als patiënten
ehancield moésten worden.
Yoego-Slavië en Italië.
Yoegoe Slavië en Italië heb
ben besloten de onderlinge di
plomatieke betrekkingen te
herstellen. Er zullen politieke
vertegenwoordigers worden be-'
noemd, die na de ondertee-
kening van het vredesverdrag
de rang van ambassadeur
krijgen.
Het Radiobestel.
Naar het A.N.P. verneemt
is zeer spoedig de benoeming
te verwachten van rry. Ph. de
Vries, secretaris van de stich
ting Radio Nederland, tot ad-
junct-regeeringscommissarls
voor het radiowezen.
Geschiedkundigen mogen
Duitsche documenten
bestudeeren.
De Amerikaansche en Brit
sche regeeringen zijn overeen
gekomen om de publicatie van
officieele stukken van het
Duitsche ministerie van bui-
tenlandsche zaken en derge.
lijke documenten aan voor
aanstaande historici over te
laten. De geleerden zullen
vrije toegang hebben tot de
Duitsche archieven en zullen
alle documenten voor publica
tie mogen uitzoeken, «die naar
hun meering noodzakelijk zijn
om een goed begrip te krij
gen van de Duitsche buiten-
landsche politiek vóór en tij
dens de tweede wereldoorlog.
Dok gelicht
te Soerabaia.
De Droogdok-maatschappij
te Soerabaia heeft onlangs
een dok van 15.500 ton ge
licht en hoopt het begin Maart
in bedrijf te kunnen stellen.
Op dit oogenblik werkt men
met een dok van 2.000 ton.
Vandaag...
is het 80 jaar geleden,
dat de Belgische musi
coloog Alfred Wotquen-
ne te Lobbes (Henegou
wen) werd geboren.
MORGEN.
is het 10 jaar gele
den, dat de gemeente
raad van Rotterdam be
sloot tot de bouw van
de Maastunnel:
is het 200 jaar gele
den. dat de Nederland-
schê genre-, historie, en
portretschilder. etser
en boetseerder, Willem
van Mieris, te Leiden
overleed;
viert de befaamde
Nederlandsche portret
schilder Kees van Don
gen te Parijs zijn 70e
verjaardag.
Er komen witte boonen.
Eenige tijd geleden heeft de
Ned regeering een overeen
komst gesloten met de Int.
Noodvoedselraad voor de im
port van een niet onbelangrij
ke hoeveelheid witte boonen.
Binnenkort kan de eerste hoe
veelheid witte boonen in ons
land worden verwacht. De2e
boonen zijn aangekocht in ver
band met de schaarschte aan
fijne peulvruchten. Zij zullen
tegen redelijke prijzen ln het
binnenland worden afgezet.
sprak mei Sialin
Paul Rama'Iier, de opvolger
van Blum.
Eischen der Londensche
chauffeurs gebillijkt
De bijzondere commissie van
onderzoek heeft de voornaam
ste eischen van de Londen
sche chauffeurs, die door hun
staking eerder in deze maand
de markten ruim een week
lang blokkeerden, gerecht
vaardigd bevonden. De com
missie beval aan, dat een
44-urige we-*3elc zou wor
den toegestaan en wel voor
1 Maart a.s. en dat eveneens
de eischen betreffende de be
talingsbasis en het overwerk-
geld zouden worden ingewil
ligd. De zaak zal nu verder
behandeld worden door de ge
zamenlijke industrieele raad.
En moest zwaar slikken
De Amerikaansche bladen
„New York Times" en „News
week"-, -publiceeren een nage
noeg geluidend verslag van
het bezoek van den chef van
de Britsche generale staf,
Montgomery, aan Stalin. Hier
in wordt gezegd, dat Mont
gomery Stalin persoonlek
beeft gerustgesteld Inzake de
hechtheid van het Britsch-
Russisehe bondgenootschaps
verdrag, dat volgens „Praw
da" door Bevin zou zijn opzij
gezet.
„Newsweek" schrijft, dat
Stalin tijdens het afscheids
diner op het Kremlin aan
Montgomery gevraagd heeft,
wat deze dacht van de kan-
Ten van het tot stand komen
van ëen militair verdrag met
Engeland. Montgomery, aldus
.iet blad, moest zwaar slikken
alvorens hij kon antwoorden:
.Maar mijnheer Stalin. we
hebben toch reqds zoo'n ver-
irag geteekend". Stalin moet
toen luchtig met de hand heb
ben gewuifd, zeggende: „Ik
bedoel een echt verdrag en
geen Bevin-verdrag".
„New York Times" schrijft,
dat Montgomery van mee
ning was, dat hij Stalin van
de hechtheid van het verdrag
had overtuigd Daarom was
hij zoo verrast door de aan
val van „Prawda". Hij stond
er op „Prawda" zelf te ant
woorden. terwijl hr verzocht
zijn antwoord onder de per-
soonlr e aandacht van Stalin
te brengen.
Uit doorgaans betrouw
bare bron te Stockholm wordt
vernomen, dat de Sowjet-re-
geering aan Finland heeft
verzocht om een half aandeel
in de voornaamste maatschap
pijen op aandeelen, die eigen
dom der Finsche regeering
zgn.
De „Prawda" heeft overï-
ens de officieele verklaring
van de Britsche regeering,
welke gegeven werd naar aan
leiding van een artikel in het
betrokken blad over een uit
lating van Bevin, niet aan
vaard.
Luchthaven
bij Rotterdam.
Twéé Nederlandsche lucht
vaartexperts, de heeren van
Heemskerck en Bellaert, keer
den uit Amerika terug van een
studiereis. Zij bestudeerden
daar de groote luchthavens en
kregen de ondubbelzinnige be
vestiging op de goede weg te
zijn inet de geprojecteerde, ont
wikkeling van Schiphol tot up-
to-date wereldluchthaven, zoo
verzekerden zij Woensdag te
Amsterdam.
Op een desbetreffende vraag
antwoordde de heer Dellaert,
dat eerlang stellig een tweede
luchthaven naast Schiphol ge
bouwd zal moeten worden en
dat deze in de nabijheid van
Rotterdam zal komen te liggen.
Reeds voor de oorlog was het
aantal aankomende en vertrek
kende vliegtuigen op Schiphol
gemiddeld 300 per dag. Daarin
waren begrepen de militaire
toestellen, de Fokkermachines,
etc. Na de oorlog beperkt het
verkeer op Schiphol zich tot de
civiele lijndiensten, behoudens
enkele lesvluchten van de K.L.
M. Desondanks werden in Au
gustus van het vorig jaar op
enkele dagen reeds 285 „move
ments" bereikt
Voor het New Yorksche
vliegveld La Guardia is dat
aantal gemiddeld 800 per et
maal. 10.200 man grondperso
neel
KORTE PREDICATIE
CONSERVATIEF OF
VOORUITSTREVEND
Het Evangelie draagt in zich
een bewarend element.
Allereerst bewaart het ons,
onder de hoede Gods, van den
booze. Ook zijn wij geroepen
het te bewaren. Immers het
brengt ons de boodschap Gods,
in Jezus Christus. In Hem is
het licht der lichten opgegaan.
Maar dit Evangelie zal ook
aangevochten worden. Want
het keert zich tegen de zelf-
•zucht_en gemakzucht, het eischt
'de ^gèheele mensch op, dat wij
niet leven uit ons zelf. maar uit
God.
Daarom heeft het bewaren
zin. Het kost strijd, het niet te
verliezen.
De kerk" heet de schatbewaar-
ster van het Evangelie. Zij
heeft de wacht te houden bij
het Woord van God in een we
reld, die anders aan zelfvertee-
ring zou ondergaan.
Maar wat wij te bewaren
hebben, is geen dood- kapitaal.
Het is het zaad, dat wel in de
grond bewaard wordt, maar
juist daar uitspruit en tot ont
wikkeling komt. Het is-leven en
wekt leven.
Het draagt ook in zich een
belofte voor de toekomst.
Grondtoon van het Oude Testa
ment is, dat de dag des Heeren
komt. Ook is in het Nieuwe
Testament de blik voorwaarts
gericht. Paulus jaagt naar het
wit, vergetende hetgeen achter
is en Jezus zegt: Niemand, die
de hand aan de ploeg slaat en
ziet naar hetgeen achter is, is
bekwaam tot het Koninkrijk
Gods.
Wij maken onderscheid tus
schen conservatieven en voor-
uitstrevenden, naarmate men het
oude meer wil bewaren of open
staat voor het nieuwe. Het
Evangelie staat aan gene zijde
van beide. Hét is noch oud,
noch nieuw. Het is eeuwig.
Daarom werkt het critisch in
elke tijd.
Het keert zich tegen het con
servatisme. Niemand doet nieu
we wijn in oude lederen zakken.
En den vooruitstrevende roept
het tot bezinning. Zonder Mij
kunt gij niets doen.
Behoudzucht onder meer leidt
tot onvruchtbaarheid.
Vooruitstreven zonder vaste
lijn leidt tot doelloosheid.
Jezus zegt: Ik ben de eerste
èn de laatste.
Hij is de zekere weg uit het
verleden naar een lichtende
toekomst.
Ds. A. W. M. ODÉ.
Goes.
EERSTE KAMER.
Gaf Commissie-Generaal
Ned.-lndië prijs?
De Eerste Kamer bracht
voorloopig verslag uit over de
begrooting 1947 afdeeling Over-
zeesche Gebiedsdeelen
Verscheidene leden" uitten
hun ontevredenheid over het
ontbreken van gelegenheid om
tijdig hun meening te zeggen
over het Cheribon-accoord.
Eenigen waren van opinie,
dat de minister teveel over
laat aan den luitenant-gouver
neur-generaal.
COMMUNISME.
Geconstateerd werd, dat het
bestand op een mislukking ls
uitgeloopen. Deze leden ves
tigden ook de aandacht op uit
latingen van den heer Sjahrir
Geruchten over
Dr. van Mook,
Aneta meldt uit Batavia,
dat de geruchten over een af
treden thans van Dr. van
Mook pertinent onjuist zijn.
Commissie-generaal
bezoekt Sjahrir.
Donderdagmiddag heeft op
nieuw een bijeenkomst tuschen
de commissie-generaal en de
Indonesische delegatie plaats
gehad, thans ten huize van
Sjahrir.
Er werd echter geen com
muniqué verstrekt. Vrijdag
middag zou wederom verga
derd worden.
Oorlogsmisdadigers
komen voor.
In de komende weken zal de
temporaire krijgsraad te Ba
tavia verschillende zaken te
gen Japansche oorlogsmisda
digers in behandeling nemen.
In het begin van de volgende
maand zal o.m. terechtstaan
de bij velekrijgsgevangenen
en geïnterneerden der. kam
pen in Tjimahi welbekende
Japannees Yamaguchi, die
daar plaatselijk militair com
mandant der Japanneezcn was.
Verder zal er o.m. een be
gin worden gemaakt met de
beruchte Floreszaa k, waarbij
niet minder dan 30 Japannee-
zeif voor den rechter zullen
verschijnen. In begin Maart
zal de temporaire krijgsraad
de zaak tegen de Bataviasche
kempeitai in behandeling ne
men.
op een open brief in de
Daily Worker. Daarin worden
namelijk hervorming-en aange
kondigd, die neerkomen op het
verwerkelijken van de commu
nistische leer.
Zij vreezen, dat onder Sjah
rir en'Soekarno de republiek
Indonesia een voorpost van
Rusland zal worden.
Critlek werd ook uitgeoe
fend op den voorzitter van de
Commissie-Generaal, den heer
Schermerhorn, in verband met
zijn welsprekendheid.
WOORDEN VAN LOF.
Andere leden wezen er daar
tegenover op, dat de Com
missie-Generaal tegenover de
Indonesiërs de komst van Ne
derlandsche troepen had door
gezet.
Zij meenden, dat de Com
missie-Generaal een vertrou
wenscrisis had bezworen
Bezwaar werd gemaakt te
gen het persoonlijke karakter
van de aanvallen op prof.
Schermerhorn en Dr. van
Mook.
Gevraagd werd in hoeverre
Engeland en Amerika invloed
hebben uitgeoefend op het ba-
sisaccoord.
Ook werd gevraagd de zoo
genaamde „bindende notulen"
van Linggadjati ter lezing te
leggen voor de leden.
Aangedrongen werd op
wachten met de onderteek e-
nlng der overeenkomst totdat
alle geïnterneerden op Java en
Sumatra waren vrijgelaten.
Geklaagd werd over de voor
lichting uit Ned, Indië.
NOTA PROF. MOLENAAR.
Bij dit voorloopig verslag
was gevoegd een nota van
Prof. Molenaar, waarin uit
voerig de vraag wordt behan
deld of de bevolking van In
donesia 100 vrijheid kan
dragen en wat de taak is van
het Nederlandsche volk tegen
over de Indonesiërs
Hij meent, dat dé Commis-
sie-Generaal'het koninkrijk der
Nederlanden heeft prijsgege
ven.
Prof. Molenaar stelt tenslot
te voor een kleine commissie
te vormen, die zal adviseeren
over de structuur van het
koninkrijk met eerbiediging
van de gerechtvaardigde wen
schen der Indonesische volke
ren.
heeft ^ijn buit prijsgegeven
De „Lilian" op eigen kracht weer vlot gekomen.
De laatste uren.
werkzaam.
De zandbank ,,De razende
bol" heeft haar buit, het J500
ton metende gestrande Deen-
sche S.S. „Lilian", na 11 dagen
prys moeten geven. Vrijdag
morgen omstreeks 9 uur is
het schip op eigen kracht los
gekomen nadat de sleepboot
„Hudson", die gisteravond b\j
springtij heeft getracht dè;
boot naar het nog slechts 25
meter verwijderde diepe wa
ter te sleepên, het gestrande
schip tot aan de rand der vrij
heid had gebracht,
w Van de 1500 ton pijpaarde,
zijn op deze luchthaven waarvan in de loop der dagen
een gedeelte overboord moest
een geslaagd experiment
ER GROEIT EEN NIEUWE GEA1EENSCHAP.
Weinig klachten.
Achter de haven van Vlissin-
gen ligt Havendorp", een blok
vormig, Amerikaansch-aange-
legd complex woningen, met
een bestaansrecht van ten
hoogste 10 jaar. Even heeft dit
dorp de vroede vaderen van
Vlissingen hartkloppingen be
zorgd, omdat straten nu een
maal namen moeten hebben.
Maar waar van stonde af aan
vast stond, dat het „Haven-
dorp" zou zijn, bleek ook deze
moeilijkheid te overwinnen. Een
Havendorper woont natuurlijk
een Anker- of Kabelstraat,
zonder dat dit vee! te beteeké-
nen heeft overigens, want de
nummering van de huizen gaat,
onafhankelijk van de straten,
gewoon door.
In de „stad" wordt min of
meer'uit de hoogte over „Ha
vendorp" gesproken en men
beschouwt er de Havendorpers
als zwaar-getroffenen. Maar de
Havendorpers gaan rustig hun
gang en het leven feilt en zeilt
spelen de kinderen, alleen hier
heet het geen boulevard, maar
tankgracht en net als in de
stad „kankert" vader over zijn
rookrantsoen en moeder over
de theebon die uitblijft En toch
zijn ze tevreden in Havendorp.
Want hier zitten ze in eigen
huis en niet meer ergens bij
anderen in, onder nog moeilijker
omstandigheden.
Er is een bakker, slager, krui
denier, sigarenwinkelier, groen
tehandelaar, melkboer, schoen
maker, postkantoor en distribu
tiebureau. Wat al deze dingen
aangaat kan Havendorp zich
zelf bedruipen. Er staat zelfs
nog een pand leeg voor een
rijwielhandelaar, die echter op
zijn vestigingsvergunning
wacht, zooals Havendorp op
fietsen wacht, want de bus...
KLACHTEN
De bus, ja de bus. Ja na
tuurlijk men weet en kent de
moeilijkheden, waarmee de
Stoomtram Walcheren te kam
pen heeft en er is niemand
er, net als in de stad. Op straat Havendorp, die verlangt, dat i
op slag luxe-bussen zullen gaan
rijden. Over het tarief, dat im
mers onlangs door het ijveren
van de vereeniging „Haven
dorps belang" werd verlaagd,
wordt ook niet meer gepraat.
Maar er is iets anders. Iedere
morgen en middag brengt de.
bus de leergierige jeugd van
Havendorp naar school. Prach
tig. Maar vele angstige moeders
en bezorgde vaders vragen zich
af of er op deze bus geen con
ducteur zou kunnen meereizen
Want déze bussen worden
propvol gestouwd met kinderen.
Roerige schoolkinderen, die óf
met vrees in het hart naar de
„nare" school toegaan, óf er blij
vandaan komen, kinderen zon
der toezicht, war soms bloed
neuzen of erger: gescheurde
kleeren tengevolge heeft.
Er is nog een andere grief,
die eigenlijk niet zoo zeer Ha
vendorp dan wel zijn verbin
ding met de stad betreft. De
verlichting in Havendorp is uit
stekend en meer dan voldoen
de. Maar de oude weg naar
Havendorp toe is pikke, pikke
donker en niet bepaald een
aangename wandelweg.
DE TOEKOMST.
Maar bij deze klachten blijf?
het, en tegen alle verwachtin
gen in voelt ieder zich thuis in
Havendorp. Natuurlijk zijn er
mens8hen, tengevolge van de
oorlog zeer zwaar gedupeerd,
in Havendorp terechtgekomen,
die zoo spoedig mogelijk terug
willen naar de stad, maar dat
percentage is zeer gering. In de
toekomst zal in Havendorp dan
ook zeer zeker aparte gemeen
schap ontstaan.
De vereeniging „Havendorps
belang", die reeds zooveel voor
de „dorpelingen" deed, is dien
aangaande zeer actief. Men is
thans bezig met de bouw van
een recreatiezaal aan de Haven
weg, die mettertijd de cantine
zal vervangen van het Zwit-
schersch barakkenkamp (er
heerscht tusschen deze beide,
zeer verschillende dorpen, een
goede verstandhouding) waar
alles, tot kerkdiensten toe,
wordt gehouden.
Er wordt gewerkt aan een
speelplaats voor de kinderen.
Havendorp, dat uiterst brand
baar is, beschikt over een vrij
willige brandweer en een
baby-motorspuitje, waarmee re
gelmatig wordt geoefend.
Het experiment van het nood
woningendorp is, alles bijeen
genomen, werkelijk geslaagd.
Men gaf aan de bewoners
niet alleen een eigen woning,
maar meer dan dat, een ge
meenschap waarin zij zich thuis
voelen!
worden geworpen om het
lichten van het schip te ver
gemakkelijken, bevindt zich
nog ongeveer 1000 ton in het
schip.
DE LAATSTE NACHT.
25 meter scheidden de „Li
lian" Donderdagavond nog van
het diepe water, toen de
„Hudson" de kabels strait
trok en de bemanning van
de „Lilian" met de eigen lie
ren het gestrande schip naar
de uitgeworpen ankers toe
hieuwde. Moeizaam, maar ge
stadig schuurde de romp over
het zand. terwijl de water
pompen onafgebroken het nog
steeds naar binnenstroomende
water uit het schip loosden.
Twee uur lang vochten de
mannen tegen de elementen,
die langzaam maar zeker
werden geslagen. Tfldens het
werk kwam de zekerheid .van
het succes, naarmate men de
rand van de zandbank nader
de en daarom besloot de
Deensche kapitein geen pijp
aarde meer overboord te zet
ten Tegen middernacht lag
het schip weer vast, doordat
de eb was ingetreden. Op dat
moment scheidden echter nog
slechts enkele meters van zijn
vrijheid.
's Morgens ontplooiden de
mannen nieuwe activiteit. De
ankers waren reeds op cent-
ge afstand van het schip uit
geworpen, de kettingen lüngen
in de lieren van het schip en
by het eerste ochtendgloren
liet men de machinekamer op
volle kracht werken. De lie
ren draaiden, de kettingen
stonden strak en de schroef
van het schip sloeg het water
kolkend onder de achtersteven
uit. Spoedig kwam er bewe
ging in de „Lilian", die ten
slotte de laatste meters over
de zandbank heen steeds vlug
ger aflegde en tot groote
vreugde van de bemanning
plotseling vlot kwam.
De lange strijd was gewon
nen, de ankers werden inge
haald en op eigen kracht
stoomde de „Lilian" voor
het eerst na 13 dagen
weer vrij en doelbewust op
open zee.
Hij sloeg de boel
liever stuk!
„Liever gooi ik mijn woning
in puin, dan dat ik menschen
uit Indonesië onderdak geef",
zei de 61-jarige Auke Diedorp,
een politiek delinquent, die in
afwachting van zijn berech
ting tijdelijk in vrijheid was
gesteld.
Auke Diedorp heeft zich
tijdens de oorlog volgens de
P.R.A. alles behalve fraai ge
dragen. Hij was een vriend
van de Duitschers en deed za
ken met de soldaten. Deze za
ken brachten hem veel geld
op. hij bewoont een praentig
huis aan een van de grachten
in Amsterdam. Om het ver
blijf van de Duitschers alhier
voor hen te veraangenamen,
ging hij des avonds er op uit
om meisjes over te halen deel
te nemen aan braspartijen met
Duitsche officiefen.
Het huisvestingsbureau was
van oordeel, dat Diedorp wel
enkele kamers van zijn groote
woning ter beschikking zou
kunnen stellen van Nederlan
ders, die geen dak boven hun
hoofd hebben tiij weigerde de
gegadigden echter de toegang
tot zijn huis en toen hij meen
de, dat hij niet bij zrjn weige
ring kon blijven, heeft hij een
gedeelte van zijn meubelen
stukgeslagen, de vaste wasch-
tafels en spiegels in zijn wo
ning vernietigd.
De P.R.A. heeft Diedorp
opnieuw gevangen genomen.
Benoemingen in de
Hooge Raad.
Naar wij vernemen zijn be
noemd tot raadsheeren in. de
Hooge Raad der Nederlanden:
mr. H. F. F. Dubois directeur
van 's Rijks belastingen en do
meinen, te 's-Gravenhage;
prof. mr. M. P. Vrij, hoog-
leeraar in de rechtsgeleerd
heid te Groningen; mr. T. Y.
Boltjes, raadsheer ln het ge-,
rechtshof te Amsterdam en
mr. F. J. de Jong, rechter in
de rechtbank te 's-Gravènlia-
De organisatie van het
bedrij'fsleven.
Vrijdagmiddag- ls door den
minister van economische za
ken geïnstalleerd, de commis
sie uit de Stichting van de
Arbeid, welke tot taak heeft,
om, aan de hand van eenige
door den minister van econo
mische zaken in overleg met
zijn ambtgenooten vastgestel
de richtlijnen een voorontwerp
van wet op de publiekrechte
lijke organisatie van het be
drijfsleven met toelichting uit
te werken.
Als voorzitter van genoem
de commissie is aangewezen
nrof. dr. F. J. H. M. van der
Ven