1946
Nederland herdenkt
een jaar van vreugde en leed
HET DRENT5CHE LAND
WEDEROPBOUW VORDERDE FLINK,
ONDANKS VELE MOEILIJKHEDEN
Jobje's
groote
avontuur
honderden dooden
Nationale rampen.
Wanneer wjj bij de jaarswls-
selng een terugblik werpen
op hetgeen 1946, het eerste
volle jaar, dat geheel Nederland
weer "vrij was, ons heeft ge
bracht, moeten we constatee-
ren, dat het wederom een jaar
van vreugde en van leed was.
Vreugde en smart ln het per
soonlijk leven van velen onge
twijfeld, maar ook in ons na
tionale leven, dat gekenmerkt
werd door een reeks van ge
beurtenissen welke ook de le
zers van de Prov. Zeeuwsche
Courant hebbeT1 kunnen vol
gen in de berichtgeving en
voorlichting, welke ons blad
steeds op zoo ruim mogelijke
wijze heeft willen brengen
BLIJDE GEBEURTENIS.
Om te beginnen met de din
gen, die vreugde in ons nati
onale leven hebben gebracht,
willen we in herinnering bren
gen het officieele bericht van
Palels Soestdrjk, dat den vol-
ke kond deed van de te ver
wacht^ blijde gebeurtenis in't
Prinselijk gezin. Prinses Juli
ana neemt met haar man, die
op 16 Juli te Utrecht de doc
torstitel verwierf, en haar drie
kindertjes een gróote plaats
in in de harten van het Neder-
landsche volk en met spanning
wordt de dag verbeid, dat de
drie Prinsesjes er een broertje
of een zusje bij gekregen zul
len hebben.
WEDEROPBOUW.
Vreugde, zij het dan van ge
heel andere aard, verschafte
ons ook de vele kranige
prestaties, waartoe de besten
uit ons volk in het nu achter
ons liggende jaar weer in staat
bleken. Wat was er al niet
gehavend en verwoest, mate
rieel zoowel als moreel, maar
wie de toestnd nü vergelijkt
met die by de aanvang van 46
zal tot de erkenning moeten
komen dat de vooruitgang in
menig opzicht enorm is, ook al
zijn we nog lang niet waar we
wezen moeten.
Denken we bijv. maar eens
aan dQ bruggen en spoorwegen
Hier in Zeeland mopperen we
nog wel eens omdat we mee-
nen en misschien niet ten
onrechte dat er voor Zeeland
in dit opzicht nog meer gedaan
zou moeten worden, maar dat
neemt toch niet weg, dat we
gaarne mede onze bewondering
uitspreken over de wijze,
waarop al zoo heel veel werd
hersteld. Van de 21 groote
spoorbruggen, welke verwoest
werden, wachten nog slechts
die van Zaltbommel en Hedel
op de voltooiing van haar her
stel. Vooral het gereedkomen
van de beide bruggen aan de
Moerdijk die voor het weg
verkeer op 2 Januari en de
spoorbrug op 26 Augustus
beteekende voor Zeeland een
belangrijke verbetering in de
verbinding met Holland,
DE VLIEGENDE
HOLLANDER
Maar er waren nog andere
kranige prestaties, het snelle
herstel van onze nationale
luchtvaartmaatschappij, de K.
L.M bijv., in welk verband
speciale vermelding verdient
de opening van de directe
luchtverbinding met New
York, welke de naam van den
Vliegenden Hollander nieuwe
vermaardheid bezorgde. Ook
de in October aangevangen ex.
peditie van de eerste Neder-
landsche walvischvaarder van
de moderne tijd mocht zich in
sterke mate in de belangstel
ling van het Nederlahdsche pu
bliek verheugen
BETREKKINGEN MET
HET BUITENLAND.
Onze betrekkingen met het
buitenland waren in het alge
meen van de meest prettige
aard. Als getrouw bondgenoot
heeft ons land gedurende de
tweede Wereldoorlog immers
epn internationale goodwill
verworven, welke in de moei
lijke periode van herstel en
wederopbouw op verschillende
wijzen aan de dag treedt.
Speciale vermelding verdie
nen hierbij onze betrekkingen
met België en Luxumburg,
met welke landen Nederland
economische en cultureele
overeenkomsten sloot, welke
op de duur zelfs zullen lel
den tot epn wegvallen van ver.
schillende grenzen De over
eenkomst betreffende de spel
lingswijze van de Nederland-
sche taal leidde aan ónze zyde
van de grens echter nog niet
tot het resultaat, dat er van
verwacht werd. maar wellicht
zal 1947 ons ln dit opzicht toch
wel verder brengen.
De hartelijke betrekkingen
met onze Zuiderburen werden
overigens nog eens geaccen
tueerd door het officieuze be
zoek, dat Koningin Wilhelmina
in de tweede helft van October
aan Brussel en Antwerpen
bracht.
Trouwens, ook Nederland
kreeg eenige malen hoog be
zoek uit het buitenland, zooals
dat van Winston Churchill en
veldmaarschalk Smuts, dieJum
doctorshui in ontvangst Ima-
men nemen, en van generaal
de Lattre de Tassigny.
NATIONALE RAMPEN.
Dat waren enkele van de
vreugden, welke 1946 ons
bracht. Helaas was er ook leed
en teleurstelling en op een
dag als deze. past het ook
hierbij een oogenblik stil te
staan. Tweemaal bracht een
verschrikkelijke vliegramp
rouw over het land.
Op 7 October stortte
een vliegtuig van de Marine
luchtvaartdienst op het gym
nastieklokaal van de Chr. H.
B.S. van Apeldoorn, waarbij
behalve de piloot meer dan
20 leerlingen de dood vonden.
Het medeleven was algemeen,
evenals trouwens by de vlieg
ramp op Schiphol, welke op 14
November aan een 21-tal pas
sagiers en 5 leden van de be
manning het leven kostte, o.w.
de bekende schrijver Herman
de Man (S H. Hamburger) en
de thesaurier-generaal dr. J.
Ridder.
Moeilijkheden, welke ten
slotte toch geheel of gedeelte
lijk overwonnen werden, lagen
In de stakingen, welke zich
eenige malPT1 voordeden: in de
voorzomer de havenstaking,
welke voor de E.V C., voor
wie het ten slotte een prestige
kwestie was geworden, op
weinig- meer dan een debacle
uitliep, evenals de staking,
welke uitbrak naar aanleiding
van de troepen-verschepingen
naar Indonesië. Ook de radio
bleef een staking nipt be
spaard, maar deze was eigen
lijk slechts onderdeel van een
heele reeks gebeutenissen rond
en in het omroepbedrijf, welke
overigens alle tezamen nog
steeds niet konden leiden tot
epr, oplossing van het radio-
vraagstuk, dat dus ook in 1947
nog wel de noodige hoofdbre
kens zal kosten.
ZUIVERING EN
BERECHTING.
Veel deining en lang niet
altijd ten onrechte was er
cm de kwestie van berechting
en zuivering, waarvan steeds
duidelijker werd, dat de afstand
tussehpn heioven en doen soms
heel groot kan zijn. Minister
van Maarsseveen zag tenslot
te blijkbaar het meeste heil in
een tamelijke omvangrijke vrij
lating van „lichte gevallen",
waardoor 't aantal gedetineer
den ten slotte in October dan
toch tot onder de 40.000 daal
de. Aan de andere kant wer-
dPn aanzienlijke vorderingen
gemaakt met de berechting
van de werkelijke groote ver
raders, van wie Mussert en
Blokzijl tpn slotte dan toch
met hun leven voor hun mis
daden hebben moeten boeten.
In tal van andere gevallen
werd voorts nog de doodstraf
uitgesproken maar bij slechts
twee hiervan werd de tenuit
voerlegging gelast
In dit verband mogen ten
slotte ook niet onvermeld blij
ven de moeilijkheden in het
bewaringskamp Duindorp. wel
ke een oogenblik zelfs het ka
rakter van een opstand aan
namen, het complot van Hoek
van Holland, dat zyn oorzaak
vond in ontevredenheid in be
paalde kringen t.a.v. de gang
van zaken by de berechting,
en de bomaanslag op St. Ni-
colaasavond in Den Haag, wel
ke ook al ep.n politieke achter
grond bleek te hebben.
Ook de affalre-Arnold
Meijer en de daaruit voortge
vloeide actie van twee P.R.A -
rechercheurs en een journalist
trokken geruime tijd de alge-
meene belangstelling, evenals
het optreden van den heer
Vorrink als alg. Regeerings-
gemachtigde en voorzitter van
de Party van de Arbeid, welke
combinatie van functies toch
niet wenschelijk bleek en ten
slotte ook aanleiding werd tot
zyn aftreden uit eerstgenoem
de.
PERSONALIA.
Wanneer we dan besluiten
met het vermelden van enkele
personalia, denken we ln de
eeftte plaats aan eenige be
langrijke benoemingen, zooals
die van rar. A. J. d'Ailly. in
wien de hoofdstad des lands
haar eersten „roede" burge
meester kreeg. Een «andere
burgemeestersbenoeming wel
ke sterk de aandacht trok was
die. waarby mevr. C Th. M.
SmuldersBeilen als Neder
lands eerste vrouwelijke bur
gemeester of moeten we
burgemeesteres zeggen
wylen haar echtgenoot opvolg
de in de gemeente Oost-, West
en Middelbeers.
Zij, die heengingen.
Er vallen ook dooden te
herdenken. Op 5 Januari over
leed de bekende journalist en
oud-voorzitter van de Ned.
Journalistenkring D. Hans; op
18 Februari het Eerste Ka
merlid, prof. jhr dr. B. C. de
Savornln Lohman. Ook stier
ven er twee bekende Amster-
damsche hoogleeraren: prof.
R J. Oranje op 6 April en prof.
P. Scholten op 29 April. Op 28
Juni kwamen de tooneêlschrij-
ver Eduard Veterman en zijn
echtgenoote bij een auto-onge
val bij Laren om het leven. De
oud-commandant van het Le
ger des Heils in Nederland,
Bouwe Vlas, stierf op 26 Juli
te Zeist Een van onze beste
Nederlandsche romanschrij
vers, Arthur van Schendel,
overleed op 13 September, ter
wijl op 9 October dr. G. Nolst
Trenité (Oharivarius), die op
geheel andere wyze ook veel
voor de schoonheid van onze
taal heeft gedaan, heenging
Ten slotte noemen we nog twee
bekende figuren, die in de
„Londensche" tyd zelfs mi
nister zijn geweest: prof. ir. J
I. J. Schmutzer, die op 27 Sep
tember stierf, en Ir J. van
den Broek (overleden op 23
October), directeur van de Bi-
liton-My.
Prinses Elisabeth van Engeland met Prins Philip van Grie
kenland, die als haar toekomstige verloofde wordt genoemd
EENS WAS HET EEN ARME STREEK.
^/A.
HIJ VERDWAALDE
IN DE SNEEUW
Iedereen kent Jobje, het
kleine kereltje, dat altijd een
rood schortje draagt en een
bruin pluchen aapje op e.n
plankje met wie 1 etjes achter
zich aantrekt. Deze Jobje nu
heeft een Oudejaars-avontuur
beleefd.
Het is de dag voor Oude.
jaar. Jobje is een beetje boos
het huis uitgeloopen. Moeder
en de zusjes zijn druk be. ig
in de keuken met koekjesbax.
ken en oliebollen maken en
kleine Job hebben ze daar niet
by noodlg. Als hij een paar
maal is afgescheept met 0011
handvol koekkruimels en wat
rozijnen, neemt hij zijn aapje
en loopt hethek uit. Het is
koud buiten, maar Jobje wil
niet teruggaan om zijn ja3ie
te halem Het mist een beetje
en als hij vooraan het bosch.
fad loopt, begint het fijntjes
e sneeuwen. Job neemt zijn
aapje onder de arm, stopt zijn
handen zoo diep mogelijk in de
zakken van zijn roode schortje
en stapt verder. Wat stil is .\et
nu! De hoornen staan zoo roer.
loos langs het pad en nergens
is iemand te zien.
Jobje besluit toch maar te.
rug te keeren, want de sneeuw
valt al dichter en zijn roode
schortje is heelemaal witbe.
spikkeld. Als hij nu dwars
doorsteekt, komt hij zoo weer
op de weg uit en is hij binnen
tien minuten thuis. Hij stapt
een beetje vlugger voort. Is
hy nu nog niet op de weg? Be.
sluiteloos blijft hij staan, hij
moest er allang zijn. Hy k'jkt
om zich hee", maar niets dan
hooge zwijgende stammen en
de sneeuw, die al dichter neer.
dwarrelt. Jobje wordt ineens
bang. Waar is hij? Waar is
de weg, zijn huis Hij begint
te loopen, vallend en struike
lend over boomwortels en kui.
len en dan ineens, pinkt er
een lichtje recht voor hem uit.
Het is een boerderijtje met een
laag rieten dak. Als Jobje op
de deur klopt wordt er open
gedaan door een vrouw, (.te
met een verbaasd gezicht haar
handen 'neen slaat. En dan
wordt Jobje de keuken inge.
trokken, waar een man bij
het fornuis een pijp zit i
rooken. Jobje krijgt een kopje
anijsmelk en dan moet Wij ver.
tellen, waar hij vandaan komt.
„Je moest hem maar even
thuis brengen met het wagen,
tje", zegt de vrouw, „zijn
ouders zullen wel erg ongerust
zijn". Zo zit Jobje even later
in het kleine wagentje, diep
ingestopt onder een dikke de.
ken. Op zyn schoot staat het
aapje en een zakje oliebollen.
Gelukkig brommen vader en
moeder niet erg als hij even
later voor de deur wordt '1-
gezet. „Ik zag de oliebollen al
zonder Jobje erbij", zegt moe.
der. „en wie had 'dan de witte
poedersuiker er op moeten
strooien?" „Ik zal nooit meer
wegloopen", zegt Jobje -huid.
bewust.
BLOEDIG 1946
DIE IN NED.-INDIË STIERVEN
VOOR HET KONINKRIJK
Nu welvarend.
Van onzen specialen
verslaggever)
Wij staan op de Emmer
schans en zien uit over de
breede vlakte van het Drent-
sche land, niet meer arm nu,
maar welvarend, met bewo
ners, die niet meer achterlijk,
maar vooruitstrevend zijn. On
ze begeleider, vertegen
woordiger in de Eerste Kanier
voor dit gebied en wethouder
van Emmen, vertelt. Hij
is een rasechte Drent, uit een
geslacht dat zeven eeuwen
teruggaat en hij is met deze
prachtige streek aan de uit.
loopers van de Hondsrug ver
groeid en vertrouwd.
De Emmerschans beheersch-
te de oude weg door het veen
van Munster naar Coevorden.
Nu is het een verlaten basti
on, een leege diepte tusschen
hooge wallen, met een boer
derijtje in de buurt. Het ligt
onder de hoede van „Natuur
monumenten". Maar men over
ziet er een groot stuk van
Zuidoostelijk Drente en ziet
er in de verte enkele van de
12 dorpen, die samen de ge
meente Emmen vormen, 28.000
ha. groot, na Apeldoorn en
Ede de derde van ons land
wat uitgestrektheid aangaat,
met een inwonertal van 53.500.
Een landschap van schoone
afwisseling Denk niet, dat ge
hier midden in het bruine
turfland zit; dat ie hier al
lang afgegraven en ge moet
verder naar het Oosten trek
ken om nog een echte verve-
ner te ontmoeten. Want het
gaat snel: over een kwart
eeuw zal de laatste turf hier
gestoken zijn, dat wil zeggen,
dat er dan ook werkelijk geen
veengrond meer zal zyn in
dit deel van Drenthe. Wel
aan de overzijde, in Duitsch-
land; daarheen richten de
Drentsche verveners dan ook
reeds hun blik, want de Duit-
schers doen er niet veel aan.
Men ziet hier dan ook graag
een annexatie van deze uit
gestrekte veengronden, waar
de turfwinning nog tientallen
jaren lang velen een goed be
staan zal kunnen verschaffen.
De vervener trekt met het
veen mee, hij graaft het uit
en verscheept de turf en de
uitgediepte grond wordt dan
later ontgonnen, vermengd met
de bovenste laag die er eerst
van is afgegraven, vóór de
vervening begon en zoo
schuift achter de vervener de
boer aan, die op deze dalgrond
zyn bedrijf vestigt. De verve-
nershuisjes, die eerst als op
een smalle terp hoog boven
de grond zijn blijven staan,
worden vervangen door boer
derijen en na een jaar of wat
kan men slechts nog aan de
kanalen en wijken merken,
dat hier eerst een veenkolonie
was gevestigd.
Het geboomte groeit be
schermend en fraai over de
eertijds kale vlakte heen en
de dorpen wedy'veren in
schoonheid met de echte
Drentsche zanddorpen, waar
van Noord- en Zuidbarge zul
ke prachtige typen zijn.
Slechts de wegen en vaar
ten blijven recht en lang. En
dis wjj later recht toe recht
aan rijden van de Emmer-ge-
meenschapsweide oftewel Era-
mercompascum, naar Klaziena-
veen dan zuchten wij wel eens
om «eze eentonigheid, al suist
de auto er snel langs en vra
gen wij ons af of hier na de
ontginning ook niet moet wor
den gelet op het landschap en
de aanleg der dorpen. Maar
dan moet men er nu reeds
mee rekenen. Er kan hier voor
het nageslacht nog veel goeds
worden gedaan.
Maar overigens is het land
schap hier mcoi. Erica is een
fleurig dorp en hoe prachtig
ligt Nieuw Amsterdam onder
de hooge boomen langs de
Hoogeveensche vaart, welker
rechtheid hier en daar door
een ophaalbrug wordt gebro
ken. De Emmer Centrale Wo-
ningbouw-vereeniging heeft in
de veendorpen gezorgd-, voor
goede arbeiderswoningen en
ook verder treft het, hoe wel
gebouwd de huizen hier zrjn,
Emmen heeft villawijken
waar menige Hollandsche stad
trotsch op zou zijn.
woonoord te maken, het draagt
brood verdienden.
Uit alles blijkt, hoe hier
een volk woont en werkt, dat
van aanpakken weet en de
dingen klaar én zakelijk be
kijkt, maar dat zich zeker
niet alleen tot het zakelijke
beperkt en ook van de goede
dingen des levens weet te ge
nieten. Hét bosch van Emmen
is 800 ha. groot, een prachtig
wandel- en verpo:zingsoord
voor velen in de streek. Het
Emmer-dierenpark trekt zyn
bezoekers uit vier provincies.
Met bussen en vrachtauto's
komen elke zomerdag de dui
zenden hierheen en ook het
lokaaltje, dat van Zwolle af
er 2 y2 uur over puft, voert
velen naar hier, waar zij op
de fraaie brink van Emmen
de toegang tot de dierentuin
vinden en ook tot de Drent
sche oudheidkamer, waarin
veel uit het oude leven is ver
zameld
Meer dan het stillere en
saaie Koevorden is Emmen
het midelpunt van deze Drent
sche streek en het voortva
rende gemeentebestuur weet
zijn plaats niet alleen tot een
prettig, mooi en geriefelijk
woonoord te maken het draagt
door stelselmatige industriali
satie ook zorg voor de w.erk-
felegenheid van de velen, die
oor de voortgaande vervan
ging der vervening door bouw-
boerderijen, hun bestaansmo
gelijkheid zouden verliezen,
daar op dezelfde grond waar
een boerderij van zeg 30 ha.
wordt gevestigd nog slechts
1 a 2 arbeiders buiten de boer
werk vinden van de 20, die
er onder de vervener hun
brood verdienen.
Het jaar 1946 bracht voor
de Overzeesche Gebiedsdeelen
van Nederland geen onver
deelde vreugde. Op de Antillen
en ln Suriname heerschte
voorspoed, maar in Ncder-
landsch Indië namen helaas de
ellende en chaos toe. Onder de
moeilrjkst-denkbare (Omstan
digheden hebben Nederlandsche
mannen en vrouwen tezamen
met geallieerde militairen en
gesteund door goedwillende
groepen uit de inheemsche we
reld, gepoogd in het jaar 1946
het Koninkrijk der Nederlan
den in de Indische Archipel te
doen voortbestaan en het op te
stuwen naar een nieuwe toe
komst.
In de eerste plaats past
ons een woord van stil her
denken voor degenen die
vielen voor de goede zaak
van Nederland en Indië.
Deze mannen en vrouwen
van velerlei landaard En-
gelschen, Britsch-indiërs,
Chineezen. Indonesiërs en
Nederlanders offerden
hun leven niet tevergeefs:
ook voor Ned. Indië zal een
nieuwe dag aanbreken
Op 3 Januari 1946 kwam de
eerste groep repatrieerenden uit
Ned. Indië in Nederland aan
om na de verschrikking van
oorlog pn revolutie een rust
tijd in Nederland door te bren
gen. Nadien hield de stroom
van een parlementaire com-
diezelfde maand besloot de
Tweede Kamer tot het zenden
van ven pariementaire-eom-
missie naar Ned. Indië. Kort
daarop volgde de reorganisatie
van het Kon. Ned Ind. Leger,
dat onder commando van Ge
neraal S. H. Spoor werd ge
plaatst.
In Februari volgden de eer
ste onderhandelingen met In
donesiërs op Java en publi
ceerde de Regeering haar
voorstellen tot vorming van
het1 Gemeenebest Indonesië,
Schout bij Nacht Pinke werd
vlootvoogd in Ned. Indië
De maand Maart bracht een
generaal pardon voor politieke
overtredingen in Ned. Indië,
voortgaande onderhandelingen
met minister-president Sjahrir
en geleidelijke landing van Ne
derlandsche troepen en mari
niers op de kleine Soeda-eilan-
den en Java
De commissie Van Poll ver
trok naar Indië. waar evenwel
het kabinet Sjahrir een crisis
doormaakte en weinig resul
taat werd verkregen.
In de maand April begaven
zich toen d& Engelsche be
middelaar Sir A Clark Kerr,
Dr. H. van Mook tezamen
met een Indonesische delegatie
naar Nederland voor een con
ferentie, die niet tot resultaat
leidde.
Intusschen versterkte het
republikelnsche gezag zich op
Java en Sumatra.
De Nederlandsche regeering
verklaardè zich in Mei bereid
tot de facto-erkenning van de
republiek op Java en Sumatra
en ging tegelijk over tot het
zenden van troepen, terwijl
Dr. H. van Mook verklaarde,
dat de grens der concessle's
was bereikt.
Gearresteerd.
Het Parysche blad „Com
bat" vindt het een schande,
dat Fransche soldaten in
Dultschland meisjes, met wie
ze nader willen kennismaken,
op straat arresteeren, ook als
deze meisjes in gezelschap
van haar ouders of verloofden
zijn.
Automaten.
In U.SA.. worden op sta
tions enz. automaten voor ver
koop van warme koffie ge
plaatst. In voorbereiding zijn
automaten voor verkoop van
melk, boter en ijs. Voorts wor
den de benzinepompen in .de
U.S.A geautomatiseerd.
Sjahrir deelde in Juni mede,
dat de geïnterneerden in vrij
heid gesteld zouden worden,
maar wees de Nederlandsche
voorstellen af en deed tegen
voorstellen Op 27 Juni nam
Soekarno het geheele gezag in
handen.
Op 5 Juli deelde minister
president Beel mede, dat Ne
derland vasthield aan de Ko
ninklijke rede van 7 Dec.
1942.
Intusschen was de rust op
de Buitgewesten zoover her
steld dat de conferentie van
Malino gehouden kon worden.
De Indonesische republiek
was zoover geconsolideerd, dat
zij eigen bankpapier uitgaf.
De Troonrede op 23 Juli
bracht de aankondiging, dat
een commissie-generaal naar
Ned Indië zou gaan.
In Augustus nam het aan
tal Indonesische militaire ac-
tie's op Java sterk toe en
moesten omvangrijke afweer-
maatregelen genomen worden.
Lord Killearn kwam als be
middelaar in Batavia en re
gelde het aanstaande vertrek
van de Britsche troepen, die
door Nederlandsche troepen ver
vangen zouden worden Op 16
September werden tenslotte de
besprekingen met de Indone
siërs hervat, nadat een com
missie van Nederlandsche amb
tenaren het republikelnsche
gebied had bereisd en daar
een gunstige indruk had gekre
gen.
Eerst in October werd een
wapenstilstand gesloten en
daarna namen de Nederland
sche troepen de positie's van
de Britsche troepen over.
In November nam het aan
tal botsingen tusschen Indone
sische troepen en de Neder
landsche bewakingstroepen
leidelijk toe ondanks het be
stand.
De conimissie-generaal pa
rafeerde na een conferentie
met Soekarno te Linggadjatl
een politieke basis-overeen
komst, die in de maand Decem
ber door tal van politieke In
stanties op Java pn in Neder
land uitvoerig wérd behan
deld.
De Tweede Kamer keurde op
20 Dec. deze overeenkomst
goed.
Intusschen hadden herhaal
delijk op Java en Sumatra he
vige botsingen plaats tusschen
Indonesische en Nederlandsche
troepen. Ook in de Malino-ge-
bieden nam de onrust toe en
op de conferentie te Den
Pasar, die 18 Dec geopend
werd, bleek dat ook deze ge
bieden vèrgaanle onafhanke
lijkheid wenschten' voor hun
staat, die zich Oost-Indonesië
wil noemen.
Nieuwe modellen.
De Amerikaansche auto
industrie ontwerpt voor 1948
geen nieuwe modellen. De
kosten zijn te hoog.
Shaw.
Bernard Shaw: „Als meer
dan 10 van het tentoon-
stellingspubliek een schilderij
moei vindt, moet het verbrand
worden, want dan is het
slecht".
Kerst- en Nieuwjaarsgroeten uit de radio.