800.000 Nederlanders staan bij de politie geregistreerd HET PAD DER WIJSHEID De doode kameraad Even peultjes TWEEDE BLAD Provinciale Zeeuwsche Courant Vingerafdrukken liegen niet. Een verslaggever van het A.N.P. bracht dezer dagen in Den Haag een bezoek aan Huize Katwijk, waar de Rijks- indentificatiedienst ls onderge bracht en het was het hoofd van deze dienst, commissaris H. J. Regenboog, die hem ver telde, dat hier de namen van meer dan 800.000 Nederlan dera berusten, die op de een of andere wflze met de politie of de justitie in aanraslng zijn ge- 800 000! Dat is 10 van de Nederlandsche bevolking... „Wg houden er zelfs re kening mee, dat dit wel tot 20 kan oploopen", zegt de commissaris glimlachend, maar het zijn niet allemaal menachen, die zware misda den op hun geweten hebben. Zoo staat hier b.v. ook een groot aantal personen gere gistreerd, die om de een of an dere reden eens een boete hebben gekregen en deze door verhuizing of vertrek naar het buitenland nooit hebben vol daan. Zoodra de nieuwe woon plaats van deze menschen vaststaat, worden zg in de ge legenheid gesteld alsnog deze boete te voldoen. Alleen hier door brengt de cartotheek reeds bflna haar geld op. Het overgroote gedeelte der cartotheek wordt evenwel in genomen door Nederlanders, die ongunstige strafrechtelijke antecedenten hebben, terwijl ook alle gedetineerden zoowel voor gewone als politieke de licten, er in zijn opgenomen, verder zijn nog verwerkt alle schippers en woonwagenbewo ners. UP-TO-DATE De cartotheek wordt voort durend up-to-date gehouden doordat alle burgemeesters dit centrale punt door middel van weekstaten voortdurend op de hoogte houden van mu taties inzake crimlneele ele menten. De cartotheek dient in de eerste plaats ter infor- meering der politleele en „Keufjesfeesten" in Zeeuwsch-VIaanderen. In de loop der jaren zijn op het platteland in Oost- Zeeuwsch-Vlaanderen. reeds vele oude gebruiken afge. schaft, doch het slachtfeest wordt nog steeds in eere ge houden, zij het dan ook met ietwat minder „luister" dan in de vóór-oorlogsche jaren, mede als gevolg van de ver anderde omstandigheden. Het zgn. „keutjesfeest" is echter nog een heele gebeurte nis op het Zeeuwsch-Vlaam- sche platteland in deze dagen. In sommige gemeenten had men vroeger voor het branden met stroo van de krulstaarten een „slachtplein", tegenwoor dig doet men dit meestal op het erf: óf met stroo, óf met een benzinelamp. Het laatste heeft echter het nadeel, dat dan de „zweertjes" minder malsch zijn en deze toch zijn een geliefkoosde lekkernij voor de jeugd. Nadat het varken gebrand en op de afkapladder gehan gen is, heeft de slachter meer dan gewone belangstelling van de huisgenooten. Onder het drinken van een „glaas je" als er tenminste nog iets an de flesch is, wenscht men elkander geluk en „dat men het varken in gezondheid zal mogen opeten"^ Hiermee wordt reeds dezelfde* dag een aan vang gemaakt, als de „ver- sche soppen" (pooten, ooren, nieren, en de staart niet te vergeten) op tafel komen. Op geen enkele slachtdag zal men van dit oude gebruik afwij ken. Tegen de avond komen de naaste familieleden om een zoodje „krippen". Eij groote families komt er alzoo direct „schot" in, doch ongeveer een zelfde „zoodje" wordt weer te ruggehaald. als deze familie leden zelf hun slachtfeest houden. Volgende dagen volgt nog een andere lekkernij, n.l. de zelfgemaakte „postekop'1 (hoofdkaas) en niet te ver- Seten de gebakken darmen of e „lichte" (longen). Zoo is het slachten van een eigen gemest varken nog al tijd een ware feestdag in deze streek voor de gelukkige be zitters en hun gezinnen. Ook de slachters varen er wel bij in deze dagen; ze hebben het druk in de Novembermaand iusütieele Instanties, doch ook landmacht, marine en lucht strijdkrachten en vele semi- officieele instellingen maken er gebruik van. Zoo bleek, dat op een groep van 30 personen, die een lei dende functie zouden krjjgen, er 2 lid geweest waren van de S.S. en een derde ontuch tige handelingen met minder jarigen op zijn geweten had. VINGERAFDRUKKEN. De dactyloscopische afdee- ling maakt een belangrijk on derdeel uit van de rijksinden- tiflcatiedienst. Deze afdeeling beschikt thans over een enor me verzameling, welke nog re gelmatig wordt aangevuld „De meeste resultaten levert in het algemeen de vergelijking met de rechter wijsvinger op", vertelde commissaris Regen boog. Hierin zitten namelijk alle kenmerkende figuren, die in de andere vingers nog wel eens willen ontbreken. Dan laat de commissaris twee series vingerafdrukken zien. „Volkomen dezelfde". „Op het eerste gezicht voor leeken zeker, maar niet voor experts, 't Zijn de vingeraf drukken van een ééneiige twee ling. Het algemeene beeld ls volkomen hetzelfde: dezelfde lussen en dezelfde kringen, maar het aantal liinen dat b.v. in iedere op het oog geljjke vingerafdruk voorkomt, is ver schillend." En dan wijst de commissaris ons nog meer ver schillen aan en wg' zien dat voor deskundigen zelfs deze vingerafdrukken van tweelin gen een verschil van dag en nacht beteekenen. Opmerkelijk is verder, dat bg Aziatische volkeren de kringfiguur overheerschend is, terwijl dit bij Europeesche vol keren meer de lus is. Hoewel nooit gelijk, vertoo- nen ook de vingerafdrukken van familieleden vaak overeen komst. Bij de identificatie wordt hiermede rekening ge houden en dikwijls heeft dit reeds succes opgeleverd. Zoo werd op zekere keer ter iden tificatie de wijsvingerafdruk toegezonden, die gevonden was na een inbraak. Men kon deze niet thuisbrengen, maar vond wel eenlge typische lijnen die ook voorkwamen op een vin gerafdruk in de classificatie. Men liet toen een broer komen van dengene van wien zij deze afdruk reeds hadden, doch hoe wel ook bij hem dezelfde typi sche inzet te constateeren viel, klopten de afdrukken toch niet. Hiervoor moest men nog een broer laten komen... Deze bleek de dader te zijn Vliegende auto uitgevonden. Eerste proefvlucht geslaagd. Een 37-jarlge Amerikaan heeft een „Airphibian" uitge vonden, een combinatie tus- schen een auto en een vlieg machine. Hg arriveerde Vrij dag per auto op een vlieg veld in Connecticut uit New- York, bevestigde een propel ler en vleugels aan zgn wa gen en steeg op. Na eenige tijd met een snelheid van 190 km per uur te hebben rond gecirkeld landde de „vliegende auto" op vier wielen, waar mede de eerste proefvlucht was geslaagd. De uitvinder heeft een fabriek opgericht om deze nieuwe toestellen te bouwen. Zij zullen ongeveer 10.000 gulden per stuk kos ten. Het bevestigen en ver wijderen van schroef en vleu gels neemt slechts vijf minu ten ln beslag* Een groot Nederlander. Mil li oenen menschen zUn gestorven aan peet en thans sterven er nog regelmatig honderden aan deze ziekte la het verre Arië. Dat dit aantal in de laatste jaren zoo sterk is afgenomen, danken wij aan een Nederlan der, namelijk prof. Dr. L. Ot- ten, in leven directeur van het instituut Pasteur te Bandoeng. In levenwant hg ls op 11 November in Den Haag ter ruste gelegd. De Japansche is te izwaar voor hem gebleken; hij kon de gevolgen daarvan niet te boven komen. Behalve door ander werk iheeft prof. Otten in het bijzon der naam gemaakt doordat hg een pest vaccin heeft gemaakt, waarbij hg uitging van leven de pest-bacillen. Alle vroegere vaccins maakte men van doode pest-bacillen, maar zij gaven slechts geringe bescherming. Het nieuwe Otten-vaccin werd ln de dessa's op Java waar pest regelmatig voor kwam, als afweermiddel ge bruikt en het aantal pestgeval- len verminderde daardoor met I Prof. Otten bewees met dit nieuwe pest-vaccin een groote dienst aan de menschheid. Hg is nu op 63-jarige leeftijd heen gegaan. Zijn levenswerk op Java: de uitbouw van het Ban- doengsche instituut Pasteur tot een centrum van ziektebe strijding in Azië, heeft hg niet meer teruggezien. Zijn verdiensten werden door de Nederlandsche regeering er kend door een benoeming tot ridder ln de orde van de Ne derlandsche Leeuw en com mandeur in de orde van Oran- je-Nassau. Vliegtuigen zonder deuren. De Fokkerfabrieken zullen op de Luchtvaarttentoonstel ling. welke Vrijdag te Parijs wordt geopend, naar de Volkskrant weet te melden, uitkomen met het model van een nieuw type privé-vlieg- tuig, de P 1, welk toestel geen deuren heeft, doch een terugklapbare cockpit. Het toestel lgkt eenigszins op de F. 25, de luchttaxi van Frits Diepen-Vllegtuigen N.V., maar is kleiner; het biedt plaats aan twee personen en heeft een dubbele stuurinrichting. Ook wordt een 3 pers. tóe- stel geëxposeerd, de S. 11, waarvan Frits Diepen N.V. reeds 100 stuks heeft besteld. Prins Bernhard heeft een officieus bezoek gebracht aan een detachement van de Kon. Marine te Hoek van Holland. WandelphenomMn. Bert Couzens, de 47- jarie Zuid-Afrikaan, die onlangs het 137 jaar oude wereldrecord van den Engelschm&n Bar clay verbeterde door ln 335 uur 1000 mijl af te leggen Barclay had in 1809 voor 1000 k.m. 1000 uur noodig gehad heeft thans Toewezen niet alleen op een groo- tere snelheid, maar ook op een minstens even groot uithoudingsvermo gen als deze I9e-eeuw- sche wandelaar te kun nen bogen. Bert Couzens nam na deze prestatie geen rust, maar besloot al wandelend de 1000 uur vol te maken, iets waar hij Maandag in slaagde. Iri deze 1000 uur legde Couzens in totaal 2652 mijl af. Hij koos echter een weinig afwisselend traject: 13.000 maal liep hij rond het Romford- stadion. Couzens heeft besloten tot het einde van deze week door te loopen. Hij zal dan ver moedelijk de 3000 mgl hebben bereikt, 'n pres tatie waarmede alle tot nu toe gevestigde af standsrecords op wan delgebied geslagen zul len worden. Jean Paul Sartre. In een klein Pargsch cafétje hulst de nieuwe whsgeer Jean Paul Sartre, achter wiens philosophic thans half West-Europa aanhuppelt voorzoover het dan wil doorgaan voor Intellectueel en hyper modern. Hü schrgft achter zün café-tafeltje dikke boe ken en de nieuwsgierigen, die het café'tje bezoeken om nu eens 'n echten wijsgeer te zien, vinden hem maar een slordig mannetje. Jean Paul is in de mode, hevig in de mode. Hij is niet alleen philosooph, maar Ook schrgver van tooneelstukken en romans, wat hem nog in teressanter maakt. Onder zijn volgelingen bevinden zich niet alleen zielkundigen, geleerden en quasi-geleerden, maar ook gansche horden van kunste naars, die al schilderend, schrijvend en musiceerend het „existentialisme" tot uitdruk king pogen te brengen. Existentialisme ls de naam van het nieuwe wijsgeerige stelsel en er gaat bijna geen week voorbij of de dag- en weekbladen hebben er iets over te melden. De Parijsche dagbladen kwamen enkele weken geleden zelfs met een En zijn klaprozen. Het is weer Klaprozen- dag geweest<lc wa penstilstand is herdacht en de graven van de oor- logsdooden werden met bloemen gesierd. Er zijn enkele kransen gelegd en wat kerkdiensten gehou den. Alles heel sober zonder veel vertoon. Dat is goed, want het moet velen van ons bij zoo'n her denking toch wel gaan als den Engelschen soldaat, die met zijn familieleden niet over de oorlog wilde praten. Waarom zou ik je. zoo weer de hij af. sterke verhalen ver tellen over wat ik meemaakte ik het gevoel heb, dat er altijd een gestorven kameraad achter mij staat, die zegt: .-Daarvoor gaf ik nu mijn le ven". Dat is de kern van een be langwekkend probleem. Zij, die het groote offer var. hun leven brachten, elscbsn niet de resultaten van dat of fer op. Anderen zien de resul taten en 't schijnt algemeen menschelijk te zijn die resul- In het Empire theater te Lon den waren vele beroemde hu gelegenheid om aan den koning en koningin van Engeland ziet U Margaret Lochwood, John Mills, Patricia Roc en nstenaars uit Hollywood in de te worden voorgesteld. Rechts Deborah Kerr. taten naar zich toe te willen halen, ook al komen ze in hoofdzaak toe aan de dooden. Die resultaten zijn er nu een maal en als de dooden ze niet opeischen, dan moeten de le venden het maar doen. Het geeft zoo'n aureool van moed als men vertelt van groote ge vechten- waarbij men aanwe zig was en als men zoo dui delijk kan toonen, dat men ook met inzet van eigen leven heeft gestaan voor de over winning. Zoo gaat het in een leger en zoo gaat het soms ook ln de kringen der oud-illegalen. Men meet de eigen prestaties wat breed uit en vergeet, dat de doode kameraad op de ach tergrond staat, men neemt het aandeel van de dooden er zoo graag nog even bij: Totdat men op eens ontdekt hoe talrijk de menschen zijn, die een aandeel in deze hel den-vereering wenschen en men met een wrange giunlach constateert, dat zelfs duizen den- die niet in de eerste li nies stonden, de lof der ge sneuvelden beter naar zich toe weten te halen, omdat ze vlot tere vertellers zijn en handi ger hun eigen belangen weten te dienen. Vlotheid en handigheid, die hen vermoedelijk ook voerden naar een scherfvrij plekje tij dens de gevechten en naar een „vaag" baantje in de on- dergi-ondsche strijd. Bij hen klopt niet de doode kameraad even op de schouder om te zeggen, dat hij zijn leven gaf. Hij klopt alleen bij degenen, die werkelijk naast hem ston den in de eerste linies van het leger of in de illegaliteit. Begrijpt u nu hoe het komt- dat juist de dappersten zoo weinig kunnen vertellen en dat het groote publiek bijna altijd zijn helden vereering pre senteert aan de vlotte vertel lers en de handige achter grondsfiguren En kunt u nu ook begrijpen, dat sommigen wat bitter ge stemd worden als ze zien naai wie de resultaten van de doode kameraden gaan? Van daar dat een herdenking als nu op Klaprozendag plaats had nog de beste vorm van eerbe toon is. De dooden eeren voor hun offer, en zwijgen over de le venden! verhaal van een moord, die zich in de kringen der exis tentialisten had afgespeeld. Eenige aanhangers van de nieuwe levensleer waren zoo ver de kluts kwijt geraakt, dat ze Iemand geliquideerd hadden. Wat is nu het existentia lisme Wij zullen hier geen uitvoerig antwoord geven op die vraag, want dat is on doenlijk. Jean Paul Sartre heeft behalve kleinere boeken een werk van 800 pagina's geschreven over zijn philoso phic. Dat dikke boek heet „L'Etre et le Ne'ant", wat we misschien het beste vertalen met „Het wezenlijke en het niet-zijn". Hij betoogt daarin, dat de menschen de werkelijkheid leeren kennen als ze er mid denin leven, en dat we achter die werkelijkheid geen „groo- tere" werkelijkheid moeten zoeken, welke het waarneem bare tot een „schg'n of be goocheling" zou maken en het zwaartepunt van het leven zou verleggen naar iets „ach ter het waarneembare". Uiteraard is deze omschrij ving totaal onvoldoende, maar we volstaan daarmee. Voordat Sartre op de prop pen kwam met zijn existenti alisme, was er al een Duitsch wijsgeer ,die ongeveer dezelf de theorieën verkondigde. Deze Dultscher, hrj heet Heideg ger wordt wei eens be schouwd als een van de den kers, die de grondslag heb ben gelegd voor de extreme politieke richtingen als bij voorbeeld het Naziïsme Vanzelfsprekend zweren —larom de aanhangers van Sartre, dat zijn philosophie een geheel eigen kijk geeft en geen Duitsche kijk op het existentialisme. Men is nu bezig in Neder land de volgelingen van Sai*- tre te mobiïiseeren. Hij heeft zich al bereid verklaard en kele voordrachten in Neder land te houden. In sommige kringen van psychologen en wijsgeerig- belangstellenden is men daar mee bepaald ingenomen. Zij zuilen nu Sartre zien en behoeven niet meer naar het cafétje in Parijs, waar hij dag en nacht pleegt rond te hangen. Intusschen is er voor zijn aanhang nog ander groot nieuws. Hrj heeft nieuwe boe ken, maar ditmaal romans, gereed en zijn jongste too- neelstuk trekt nog al de aan dacht. Het gaat hem thans heel goed in de „finantieele" werkelijkheid en hij loopt niet meer rond in de versleten en gevlekte kleeren. waarin hij zich een jaar geleden liet be wonderen. De hevige koude was voor den president van een rechtbank te Hamburg aanlei ding de zaak uit te stellen. Zijn vingers waren zoo ver stijfd, dat hrj niet meer kon schrijven. FEUILLETON. Cenlc in een oud hart door Udo van Ewoud. 35 Het zou voor van Everdin- gen een geschikt aanknoo- pingspunt zijn geweest om het gesprek op Thea's omgang met den jongen van der Linden te brengen, maar voorloopig werd hij nog te zeer in beslag geno men door de onthullingen van tante Door en vreezend, dat Ietwat ontijdig van dit, voor hem zoo buitengewoon belang wekkende onderwerp zou wor den afgestapt, vroeg hij A bout portant: En waar denk je dat vrg gekomen geld nu in te be leggen, Door? O, dat is alweer belegd, antwoordde tante Door. Zoo, dat is gauw Zóó veel solide fondsen zgn er vandaag aan de dag toch niet. Of heb je je bepaald tot obli gaties Voor het eerst liet tante Door haar haakwerk even in haar schoot rusten en terwijl ze hem over haar goud om randen lorgnet met een spot tend lachje aankeek, zei ze Je bent niet nieuwsgierig, Bastiaan, maar het komt me voor, dat je toch wel graag alles weet. Enfin, dat behoort tot de goede eigenschappen van een jurist, zullen we maar denken. Overigens doet het me bijzonder genoegen te kun nen constateeren, dat je zoo'n levendige belangstelling aan de dag legt yoor mijn parti culiere aangelegenheden. Het is voor een oude vrouw als ik een geruststellende gedachte te weten, dat ze iemand heeft, wien ze om raad kan vragen. Bij gelegenheid hoop ik er dan ook gTaag eens gebruik van te maken. Natuurlijk zeker steeds tot je dienst, stotterde van Everdingen lichtelijk ver bouwereerd. omdat hij niet pre cies wist, of ze het ernstig meende dan wel, dat haar op merking als een terechtwijzing bedoeld was. Je begrijpt e als secretaris-penningmeester van verschillende polderbestu ren heb ik nogal eens met be leggingen te doen. Volkomen particulier kreeg ik laatst nog een tip van den kassier van de Boerenleenbank. Amerika nen schijnen in de naaste toe komst een goede kan3 te ma ken. vooral City Service en Anaconda. Copper. Maar als je nu eenmaal tot de non-possumus behoort, zoo als ik... De oude dame maakte een afwerende beweging met haar haakpen. Dwaasheid! Ik begrijp niet, dat er nog altijd men schen zijn, die hun geld maar klakkeloos in speculatieve bui- tenlandsche fondsen beleggen. Als Nederlanders hebben wg in de eerste plaats de plicht onze eigen nationale industrie te steunen, ook al biedt die dan misschien wat minder winstmogelijkheden. Dat is eenvoudig onze plicht jegens de gemeenschap. Van Everdingen knikte be vestigend, zoo ongeveer als tegen een kind, dat men niet geheel ongelgk wil geven. Zeker, zek ,r, natuurlijk een heel gezond standpunt. Al leen een mensch wil toch ook wel eens een gokje wagen en dddrvoor bieden de b uiten- landsche markten vaak gunsti. ge objecten. In ons land ...Zijn er *ok ondernemin gen met perspectief viel tante Door hem in de rede. E'n je hebt bovendien nog het voordeel, dat je je van de -1- gemeene gang van zaken en de vermoedelijke vooruitzichten op de hoogte kunt stellen, of al thans een beeld kunt vormen. Daarom heb ik de vrij geko men vijfendertig mille weer rustig in mijr eigen landje be legd. Zeer prijzenswaardig vond van Everdingen, die liet raadzaam scheen te achten de oude dame maar niet langer tegen te spreken. Ook erftan tes de sympathie voor neef Ko bewees het immers! lieten zich nu eenmaal beter vangen met stroop dan met azijn. Tenslotte zijn er in ons land voldoende solide onder nemingen: Philips, Calvé Die hebben mijn geld niet noodig. Bovendie: fabriceeren die dingen, waar ik geen ver stand van heb. Ik voelde meer voor sanitairbesloot ze meteen raadselachtig glim lachje. Aha, Stokvis of zoo? veronderstelde Bas. Baden, geysers, waschtafels, ja. ja, daar is een vrouw mee op de hoogte. Je bent er bijna, zei tante Door vriendelijk, 't Is een pas opgerichte fabriek van vogeldouches Van wè.t? Mr. van Ever dingen liet van louter schrik het theekopje, dat hij op zijn knie had gezet, bijna op de grond vallen. Van vo^eldouches. her haalde tante Door, alsof i t de gewoonste zaak van de wereld betrof. Een heel aardige en veelbelovende uitvind'ng. Als je iett, van het vogelleven afwist, zou je weten, dat de dieren ln een volière het heer lijk vinden van tijd tot tijd eens te worden besproeid. Vo gels In de vrije natuur zitt n trouwens -ok graag een poos je in de regen. Welnu, toeval lig ontmoette ik dezer dagen bij notaris Bijvanck een onder- nemenden jongeman, die op dit gebied eer. alleraardigste uitvinding had gedhan. Eigen lijk het ei var Columbus. Je zou het een overdekte badinrichting voor vogels kun nen noemen/ alleen de overkapping bestaat uit een zinken, vierkante bak met tientallen fijne gaatjes, net als bij een gieter, maar dan in 't groot natuurlijk. Die gaatjes zgn bedekt door een afsluiter, die middels een eenvoudig me chaniekje met de beweegbare rand van het bad is verbon den. Als de vogels nu. wan neer zij willen baden, op de rand van het bad gaan zitten? wordt de afsluiter door hun eigen gewicht weggetrokken en krijgen ze een douche. Grappig hè? Ongelooflijk grappig! be aamde Bas en hij keek de oude dame aan, of hij aan haar ver stand twijfelde. En in die fa briek van eh Vogeldouches, hielp tan te Door hem. Van vogeldouches heb je vijfendertigduizend gul. den belegd? Dunkt je dat niet wat zal ik zeggen een beetje riskant? Absoluut niet! klonk het gedecideerd. Dat wordt een wereldschlager zul je eens beleven. Het aantal vogellief hebbers breidt zich met de, dag uit en elke volièrehouder zal zoo'n douche willen heb ben. Ik hoop 't. zei van Ever dingen, die een gevoel had? of hij er zelf onder stond, maar dan onder een ijskoude. Dat ging toch zoo werkelijk niet langer Het mensch leek wel niet wijs. Wie haalde het nu in 's hemelsnaam in z'n hoofd vijfendertig mille in een fa briek van het dwaze woord wilde hem nog maar steeds niet in de gedachte blijven in een dergelijke prullige on derneming te steken? Daar ging z'n goeie geld! Een of andere idioot speelde er mooi weer van! Je zou er haast toe komen haar onder curateele te laten stellen! Tante Door scheen z'n ge dachten te raden. Ik kan me voorstellen zei ze lief, dat het jou een beetje vreemd lijkt. Een mensch is nu eenmaal zoo gauw geneigd eigen Inzicht tot waarheid te verheffen. Wanneer we de dingen beoor- deelen. nemen we onszelf ge woonlijk tot maatstaf en dat leidt dan vaak tot geheel ver keerde conclusies. Wanneer je geen verstand hebt van vogels kan je zooiets niet beoordee- len en bovendien 't ls ten slotte mijn geld moet je maar denken, zooaat jij er geen bo terham minder óm zal eten. wanneer het verloren mocht gaan. Maar daar is geen spra ke van. ,?Natuurlnk 't zgn mijn zaken niet, moest van Everdingen toe geven, maar enfin, ik zou een ander be leggingsobject hebben uitge zocht dan die vogelbadjes Douches, verbeterde tan te Door. XWordt vervolgd.) deppen Hulp. Bngelsch officier tot Duitsch burgemeester: „In hoeveel jaar kan Duitscliland hersteld zfln?" Antwoord: -/Twintig jaar". Officier: „En als het En- relsche volk helpt? Antwoord: „Vflftig jaar". Spoor. Een inheemsch dagblad op Java zegt. dat door persoon lijke kennismaking met den legercommandant- generaal Spoor, de indruk is weggeno men- dat hij een tweede Van Heutz zou zijn. Strafregels. Een onderwijzeres in New Hampshire (U.S.A.) werd ge verbaliseerd yoor te hard rij den met haar auto. Verscheen voor den rechter, die een oud leerling was. Kreeg 1000 strafregels; „Ik mag niet te hard rfl- den". Debat. Studenten van de Ameri- kaansche Havard Universiteit hielden een debat-wedstrijd op punten met een team ui£ de Norfolk-gevangenis. Gewonnen door de gedetineerden. Dochter, De 18-jarige dochter van Molotov- die pa nu op zijn reizen vergezeld, was als kind van 6 jaar al erg aan haar vader gehecht. Ze zeurde eens toen Molotov naar zijn bureau ging: „Laat pappie thuis blijven Moeder: „Dat kan niet. Pap pie moet werken". Dochter: -,Dat is niet waar Pappie werkt niet. Hij wan delt alleen maar met Stalin". Generaals. Spanje is nog altijd het land der generaals. Men heeft ze daar bij honderden. Maar het leger is voor hen bijzaak. Een generaal heeft het monopolie van melklevering in Madrid, een andere heeft textielfabrie ken in Barcelona, een derde heeft groot belang bij de le vering van materialen voor wegenaanleg. Je moet in Spanje generaal zijn om het in de zakenwereld tot iets te kunnen brengen! Horloge-dump. Ook ln Engeland is het schaars met de horloges, ver telt de „Uitkijk". Het distri butiesysteem is er net als hier; zij, die een horloge noo dig hebben krijgen er geen. De Engelsche regeering. die ook graag bij de tijd is, had zich echter 2000 stuks tikker tjes aangeschaft en in een. magazijn opgeborgen. Het magazijn liet zij door twee wachten bewaken, terwijl ten overvloede nog een vernuftig alarmsignaal werd aange bracht. U raadt het natuurlijk al, toen eens een minister heel precies moest weten hoe laat het was en hij' zich, gevolgd door een cordon politieagen ten, naar het magazijn begaf, om een der 2000 horloges te raadplegen, bleken deze ver dwenen! Terugkeer. Bij een Protestantsche fa milie ln Zwitserland kwam een Katholiek priester op be zoek, die behalve dat ook een geestig man was. De gastheer schonk hem een glas wijn en zei daarbij: ■.Hier schenk ik u een glas protestantsche wijn geperst door protestantsche handen uit protestantsche druiven." De priester hief het glas op, keek er ernstig naar en sprak tot de wijn: „Gij, afgedwaalde, keer terug in de schoot der kerk". Vflf jaar. Lord Mangham- die In het Engelsche Hoogerhuis zit, heeft zich verbaasd over het tempo waarin men in Duitsch- land oorlogsmisdadigers be recht. Hij heeft uitgerekend, dat er bij het huidige tempo nog ongeveer 5 jaren berech- tingswerk in Duitschland ligt te wachten. Een weekmenu yoor November. Zondag(Bloemkoolsoep) Brusselsch lof, Aardappelen, Vleesch, Jus, (Appelkussen tjes). Maandag: Jachtschotel (Va- nlllevla) Dinsdag: (Kervelsoep) An dijvie, Aardappelen, Gehakt* Jus. Woensdag: Stamppot van prei met leverworst (Tapte- melkyoghurt met beschuit). Donderdag: Bruine boonen soep (Pannekoekjes). Vrijdag: Bieten, Aardappelen, Gestoofde visch, Mosterdsaus (Gestoofde peren). Zaterdag: Stamppot witte kool, Gebakken kaasplakjes (Karnemelksche pap met ro zijnen). Wil men de maaltijden uit gebreider maken, dan kunnen de tusschen haakjes geplaatste gerechten er aan toegevoegd worden. In het menu van Woensdag zijn leverworst en yoghurt de eiwitrijke gerech ten. Inplaats van de yoghurt kan men ook de leverworst la ten vervallen. Hetzelfde geldt voor het menu van Zaterdag, dat vereenvoudigt kan worden door óf geen karnemelkschepap te geven óf de gebakken kaas plakjes achterwege te laten. De boonensoep van Donder dag kan als volledige maal tijd gebruikt worden,mits men haar met aardappelen «n flfnk wat soepgroenten bereidt.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1946 | | pagina 5