Suikerfabrieken draaien op volle toeren Even peultjes Politieke wilsvorming en propaganda De 7-December-divisie Ccnle TWEEDE BLAD Provinciale Zeeuwsche Courank «leppen De baldog. De beroemdste foto van Churchill als „buldog" is ge maakt door een fotograaf in Ottawa. Htf nam op het cri. tleke oogenblik de sigaar uit Churchill's mond. De uitdruk king van grimmige veront waardiging werd het volgend moment vast gelegd op de ge voelige plaat. Top-correspondent. President Truman kreeg 80.000 brieven over de Ame- rikaansche spoorwegstaking. Record nog steeds: Roosevelt, 100.000 brieven over de oor logsveteranen-betaling in 1933. Verandering. Vijf honderd elf duizend Brit ten willen veranderen. Zg heb ben emigratlepapiereh aange vraagd, voornamelijk voor Australië en Canada. Arrest. De hoofdrol-speler in de eerste Duitsch-Russische de mocratische film is gearres teerd. Bleek een verwoed Nazi te zijn! Voetbal. Een Russisch voetbalteam op bezoek in Moldavië, kwam dronken op het veld. Eerste vijf minuten: vier doelpunten tegen de Russen. Daarna sloeg de Russische doelman den scheidsrechter het veld uit. Resultaat: ernstige repri mande uit Moskou voor het team. Generaal. Generaal Chiang Kai Shek zag op een wandeling, dat twee van zijn soldaten met ge weld een Chineeschen boer probeerden in te schrijven b" het Chineesche leger. Chiang werd niet herkend. Toen hij tusschen beide wilde komen kreeg hg' ten ant woord: „Houd je mond, of wij pikken jou ook!" Muziek. De beroemde Spaan sche vio list Sarasate zat onlangs in een café. Omdat de café-vio list zoo slecht speelde, nam hij de viool over. Na afloop: aanbod van den café-artist om in den vervolge samen op te treden. Oude man. In een Haagsch dagblad adverteert de heer J. J. van Dalsum zich als de honderd jarige juwelier. Ontbreekt er nog maar aan, dat hij met Koning Willem I gegeten zou hebben! Oud zeer. Tsaldaris, Grieksch minis ter-president, heeft in zijn land de boeken van Plato, Xenophon en Thucydides verboden. Huwelijksvreugd. In Illinois (U.S.A.) hebben de winkeliers een dag vastge steld, waarop zijden-dameskou sen uitsluitend aan mannen verkocht worden. Motto: echt- genooten moeten iets hebben om hun vrouwen te geven op de a.s. Kerstdagen. Wat is geld De burgerij van Morecambe in Engeland had bezwaar te gen het jaarlijksche schoon heidsconcours ln badpakken. De burgemeester wees de cri- tiek af: „Wij verdienen daar 25.0u0 aan, die wij voor onze gemeente noodig hebben!" GRENSWIJZIGING VAN GEMEENTEN. De minister van binnenland- sche zaken acht het, mede teneinde de behoefte aan grenswijziging zooveel mogelijk te beperken, wenschelijk een oplossing te zoeken voor de vraagstukken, voortvloeiende uit de nabuurschap van de groote stedelijke gemeenten en de in de onmiddellijke nabij heid liggende kleinere gemeen ten. In verband daarmede heeft hij ingesteld een com missie, welke tot taak zal heb ben op korten termijn te ad- viseeren. r~ Nu de papiertoewijzing voor de Prov. Zeeuw- scfie Courant iets gunstiger is gewordenzal ons blad eindelijk kunnen voldoen aan een door velen en ook door de redactie zelve lang gekoes terde en herhaaldelijk uitgesproken wensch, na melijk, dat dit blad, meer dan tot dusver, zou worden tot klankbodem voor hetgeen er leejt op kerkelijk terrein. Wij stellen ons voor om binnen zeer afzien bare tijd niet slechts belangrijke uitbreiding te geven aan de rubriek kerknieuws, doch tevens om, nu tn de NedHerv. Kerk een krachtige geestelijke opleving valt te constateeren en men daar zoekt naar vernieuwing en activeering, re gelmatig artikelen te publiceeren, waarin aan alles wat in dit opzicht om aandacht vraagt inderdaad deze aandacht zal ontvangen. Een doel, dat wij ons van de aanvang af voor oogen stélden, zal daardoor worden be reikt en wij koesteren de h op, d t zulks niet alleen ons voldoening zal schenken. maar eveneeer zal beantwoorden aan de wenschen onzer lezers Indrukken uit Duitschland. mij de dag na de verkiezingen in een deel van de Russische zöne door de puinstraten van Berlijn reed en wien ik vroeg, wat hij van de resultaten dacht, had een kort, maar veelzeggend commentaar: Quatsch! Dat was op zichzelf verras send. Ik heb de indruk, dat de gemiddelde Duitscher politiek niet sterk-geïnteresseera is, op het apathische af. Men speurt weinig nieuwe ideeën, maar veelal een terugvallen op denk beelden van voor 1933. De ver kiezingspropaganda zegt hem inderdaad niets, maar in haar Zónegrenzen verhinderen normale ontwikkeling. (Van een bijzonderen correspondent.) HET is interessant in Duitschland de politieke Inzichten en meeningen te pellen. De „man in the streef' heeft zijn meening, maar over het algemeen oor deelt hij op grond van vluchti ge waarnemingen; de bezet tingsdeskundigen houden er ook een meening op'na, maar ik heb mij niet aan de indruk kunnen onttrekken, dat zij te ver van bet Duitsche volk en van het Duitsche problemen- complex afstaan, dan dat men aan hun oordeel groote waarde kan toekennen. Bovendien dek ken de zienswijzen van Engel- schen, Amerikanen, Fransehen en Russen elkander niet, ook niet met betrekking tot de me thode van behandeling van de kwestle-Duitscihland. En dan zijn er de intellec- tueelen de menschen, die midden in de chaotische ver- warrrlng het hoofd koel heb ben gehouden, die d& kunst verstaan, om ook thans denk beelden over Duitschlands toe komst te formuleeren. Het is een waagstuk te spre-1 ken over Dultschlands toe komst. Wij gelooven er eigen lijk niet aan of liever, wij willen er niet aan gelooven, wantOch, ik behoef hier niet in herhalingen te treden. Duitschlands toekomst ja. voorzoover wij er in Nederland of in België of in Frankrijk belang bij hebben, om dan maar te zwijgen van Engeland en Amerika en Rusland. DE REDE VAN BYRNES. Byrnes heeft in Stuttgart gesproken ik logeerde er een paar dagen later bij een verren bekende en hg was er nog vol van: Byrnes was naar Stuttgart gekomen en de kran ten brachten hoofdartikelen. Ik moest even denken aan wat onze kranten in bezettingstijd plachten te doen na een reae van Seyss. Het is in Duitsch land niet zoo heel veel anders, zij het dan met dit verschil, dat de kranten met hun felle aanvallen op de nazi's een on middellijk succes hebben. Maar of zg een bijdrage leveren tot de algemeene politieke wils vorming neen, het gros van de Duitsche bladen komt daar aan niet toe, deels omdat er niet voldoende papier is, deels omdat er te weinig politiek ge schoolden zijn. Zoo komt het dat de meeste kranten volstaan met min of meer geslaagde parafrases van wat de bezet tingsautoriteiten verordinee- ren. Een enkel weekblad ik denk hier aan het voortreffe lijk geredigeerde „Die Zeit" of aan de onder leiding van Lilje uitgegeven „Sonntag" komt aan een positieve bijdrage toe, maar de oplagen zijn zoo be perkt, dat ze slechts een klei ne kring bereiken. En daarbij vormen de zöne- grenzen een onoverkomelijk obstakel. Het Jalta-experiment is bezig zich te wreken, eco nomisch, politiek, sociaal, cul- tureël! Wat weet men in het Westen van het Oosten, wat weet men in Berlijn van Frankfurt, dan uit officieele radiober- of uit voor een deel geïnspireerde dagbladcommen taren. Persoonlijke contacten bestaan vrijwel niet en goed beschouwd is het zoo, dat aan de grens van Mecklenburg, dat bij Hannover Duitschland heeft opgehouden Duitschland te zijn, met als eiland daar mid den in: Berlijn. Dultschlands toekomst. Ik ben niet naar Duitschland ge gaan, om te constateeren, hoe beroerd de Duitschers het heb ben uit al die blinde huizen- eraamten en uit de ineenge- lolten afgetobde vrouwen en mannen, kinderen op de grens van hongeroedeem grijnst de grauwe ellende je tegen de roote vraag is, of er in it Duitschland nog herstel mogelijkheden aanwezig zijn. Daarbij moet men niet af gaan op wat de verkiezings reclames pogen te suggéreeren. Wie het meeste papier ter be schikking krijgt en met de zwaarste muurschilderingen voor de dag kan komen, die maakt naar bulten de mees te indruk. QUATSCH.. Maar mijn chauffeur, die opdringerigheid is zij, juist omdat bij de gemiddelde Duitscher de politieke feeling onder 12 jaren nazi-heerschap pij is afgestompt, min of meer fascineerend. En dus Dan ineens als in een flits, dit bijtende commentaar. Ik kan er niet bg, zoo gaat bij voort, een kind moet toch begrijpen, dat de samensmel ting van S.P.D. en S.E.D. niet vrijwillig was. De S.P.D. is een voudig verboden. Vrije verkiezingen, net zoo vrij als onder de nazi's, is zijn commentaar en toch verheelt hij zijn ongerustheid niet, dat. ook al kon de S.E.D. geen meerderheid halen, toch nog bijna 50 achter de commu nisten aanliep. De oorzaak? Hij aarzelt niet: de honger en geen uitzicht op beter. Het is zoo gemakkelijk, daarop te speculeeren. Een kinderhand is gauw ge vuld. Is het bij de Russen beter? Hij kijkt me even aan: Ja, op papier. In de Russische sector van Berlijn ziet het rantsoen er wat beter uit. Maar wat heb ik aan bonnen, waarop niets te krijgen is. Honger bepaalt ln Duitsch land de richting van de poli tieke wilsvorming. Wie dit probleem oplostZiet ge. dat is de tragiek van het oogenblik. Het hongerprobleem wordt niét opgelost, zoolang Duitschland in zönes is ver deeld en de bezetters het met elkaar niet eens zijn. Zoolang is leder alleen maar bedacht op het eigen voordeel. Hoe dan ook als chauffeur bij de bezetters of op de zwar te markt. De atuo rijdt door een puin. straat, waar vrouwen oprui mingsarbeid verrichten, grgs- bestover., grauwe, in honger, en ontbering vertrokken gestal ten. Nazi-vrouwen Mijn chauffeur schudt het hoofd. Als deze vrouwen puinruimen krijgen ze dubbe le rantsoenen. En dan krijgt de S.E.D. wel vat op ze, ten zij Hij voltooid den zin niet. De wagen stopt voor mijn hotel. TenzijHoe zei hij het ook Quatsch. (Copyright R.D.P.) Duitsche octrooien en merken. Nog altijd staat niet vast wat er hier te lande met de Duitsche octrooien en merken gaat gebeuren. Zooals bekend, berust het beheer hiervan bij de stichting beheer vijande lijke octrooien en merken. Een definitieve beslissing kan ech ter pas worden genomen nadat het mternationaal overleg tot een definitief resultaat heeft geleid. Wat de Duitsche octrooien betreft, is in Juni j.l. op de conferentie te Londen bepaald, dat geallieerde burgers van de landen, die de desbetreffen de regeling zullen onderteeke- nen, gratis een niet-exclusieve licentie kunnen krijgen, voor zoover de rechten niet reeds aan geallieerde burgers ln de onderteekenenae landen wa ren toegekend. De zeven lan den hebben evenwel nog niet allen de regeling onderteekend. Nederland, dat wel onder tee- kende. heeft tenslotte nog be zwaren tegen een bepaald on derdeel van de regeling. Tot dusver teek end en slechts En geland, Frankrijk, Nederland en de Ver. Staten. Wat voorts de Duitsche merken betreft, is op het oogenblik internatiönaal over leg te Brussel gaande. In af wachting van het definitieve resultaat van ..Londen" en Brussel", bepaalt de boven genoemde stichting zich met het peilen van de commercieele belangstelling, die er hier te lande bestaat, voor het ver krijgen van Duitsche octrooien en merken. Beslissingen wor den door de stichting echter in dit stadium niet genomen. - Volgens officieele sta tistieken van de ÜNRRA be vinden zich nog 527.274 ver plaatste personen van diverse nationaliteiten in de Ameri- kaansche zóne van Duitsch land. Zout water doet de bieten sneller bederven. Het rantsoen is veilig. (Van onzen specialen verslaggever.) OP de wegen van het Zeeuwsche land, ln de Betuwe, Limburg, de Biesbosch en het land van Altena en overal, waar de suikerbieten worden verbouwd, gaan de hoog opgetaste boe renwagens langs de wegen. De vette klei plakt om de wielen en maakt de straten glibberig Een modderig spoor leidt naar de schepen, die liggen te wachten om de bie. ten te vervoeren naar de' plaatsen, waar zij zullen wor den verwerkt tot de fijne kristalletjes, die met hun mil- lioenen-tallen de suikerpotten thuis zullen vullen en om zoo hun naam meer eer aan te doen dan in de winter van 1945. De „Wittouck" te Breda draait al eenige weken en met haar de fabrieken, die tot de N.V. Centrale Suikermaat schappij behooren, bij Vier- verlaten bij Groningen, te Halfweg, Oud-Beijerland, Steenbergen, Sas van Gent en de Wester Suiker Raffinade rij te Amsterdam. Naast de C.S.M. telt ons land nog de coöperatieve fabrieken als de Friesch-Groningsche, Dïntel- oord, Roosendaal, Zevenber gen en Puttershoek. Nog is de productie niet die van voor den oorlog, toen het totaal van alle fabrieken 1800 millioen kilo te verwerken bieten bedroeg, maar onte- vreden mogen wij zeker niet zijn, als wij weten, dat dit ONZE JONGENS IN DE OOST. (Van onzen Indisehen correspondent.) Traag en groot drijft de .Boissevain" de haven van Tandjong Priok binnen. Het schip ziet er zonderling uit: het hooge dek. de patrijspoor ten, de reddingsbooten, van kiel tot boeg lijkt alles over dekt met een geheimzinnige plantengroei, met trossen groen mos. Het is zeer stil aan boord Over het stille wa ter, blinkend en spiegelglad, puft een sloep naar het drij vende groenbemoste eiland, dat de „Boissevain" moet zijn. De zon slaat gouden vonken uit het koper der blaasinstru menten van een militair mu ziekcorps, dat zich in deze De aankomst van het eerste d etachement der 7 December.Divisie op het motorschip Bois sevain in Tandjong.Priok, FEUILLETON. in een oud hart floor Udo van Ewoud, 32. Gelukkig kwam er nog eenig uitstel in de vorm van Alie, die de middagpost binnen bracht: een paar drukwerkjes en twee brieven, waarvan een nog geadresseerd aan me juffrouw T. J. A. van Everdin- gen en derhalve voor Tante Door bestemd was. Het blauwe venstercouvert verried, dat het epistel afkomstig was van de N.V. Effectenbank en van Everdingen was het een lief ding waard geweest, wanneer hij door het, helaas slechts ruimte voor het adres latende venster van de inhoud kennis had kunnen nemen. Hij draaide den brief beslui teloos in zijn hand om en om, overwoog zelfs een oogenblik, of hij hem niet eenvoudig zou openen een excuus zou te genover Tante Door immers heel gemakkelijk te vinden zijn maar liet deze gedachte tenslotte toch weer varen. Be ter was het zelfs de schijn van nieuwsgierigheid te ver mijden. Hij was ook eigenlijk heelemaal niet nieuwsgierig, alleen hij had nu eenmaal hever niet, dat Door alle mo gelijke financieele transacties aanging buiten zijn voorken nis. Hij voelde zich in zekeren zin voor haar verantwoordelijk. Een enkele maal had hij al eens langs zijn neus weg ge ïnformeerd, waarin tante haar vermogen belegd had. maar ze verstond uitnemend de kunst, desbetreffende vragen te be antwoorden, zonder hem veel wyzer te maken. Niet, dat het hem tenslotte wat schelen kon. waar ze haar zuur verdiende geld meende te moeten onder brengen, maar het zou toch wel zoo aardig zijn geweest, als ze hem ln deze nu eens haar vertrouwen had geschonken en zijn advies had gevraagd. Wat drommel, niet elke vrouw had tenslotte het voorrecht een advocaat als neef te hebben, die ze pro deo kon raadplegen. En hoe gemakkelijk kon ze als vrouw alleen niet het slacht offer worden van de duistere oractijken van een of anderen charlatan Hij legde de brief met eenige tegenzin weg en nam de andere, die er heel wat minder zakelijk uitzag, ter hand. Een goedkoope, witte enveloppe, waarop in schier onleesbare hanepooten zijn adres was gekrabbeld. Zonder veel belangstelling en met zijn gedachten nog steeds bij de brief van de Effectenbank, scheurde hü het couvert open en nam het, ln vieren gevou wen, door ettelijke vetvlekken ontsierde papier er uit. Tot zijn verwondering bleek het een brief van hem zelf te zijn, een, eenige dagen geleden op zijn eigen papier met het gedrukte hqpfd „Mr B. K. van Ever- dingen", zorgvuldig door Alie getypte aanmaning aan Klaas dc Jong, veehouder te Dijkhui zen, tot onmiddellijke terugbe taling van het, voor een aan verborgen gebreken lijdend en aan Cornells van Staveren te Polderburen gelevei'de koe. ge vorderde bedrag van twee hon derd en vijfentwintig gulden.. De eenige verandering, wel ke het streng zakelijke schrij ven had ondergaan, /aren dc vetvlekken, alsmede een, onder aan het epistel in dezelfde bon kige letters, als die van het adres neergekrabbelde en on getwijfeld uit het diepst van <Jes schrijvers gemoed voortge komen kantteekening: „Stik met je koci!" Onder andere omstandighe den zqu van Everdingen, die tenslotte ook nog wel eenig ge voel voor humor had, wellicht smakelijk hebben gelachen om dit bewijs van grenzelooze min achting voor een gerechtelijk sahrijven, maar op dit oogen blik was hij daartoe waarlijk niet in de stemming. Onbe schofte vlerken had je toch! Wat verbeeldde die kerel zich wel? Geen greintje respect toonden de menschen tegen woordig meer noch voor het recht, noch voor het intellect! Had hij daarvoor jaren gestu deerd, om zich door den eer sten den besten oplichter op zoon grove manier te laten beleedigeiiMaar hij zcu hem wel krijgen! Als die slam pamper niet goedschiks wilde, dan m'aar kwaadschiks. Maar dan zou hij er ook voor moe ten bloeden Hevig verontwaardigd en juist in de stemming om zich van zijn aanvankelijk voorge nomen taak de terechtwij zing vs.n Thea te kwijten, schoof hij ziin stoel achteruit, greep de brief van de Effec tenbank voor Tante Door en begaf zich met groote stappen naar dp huiskamer. Ergens in het ouderwetsche huis zong een schelle sopraan al te hard en met al te veel pathos een lied van Sehubcrt Het irriteerde van- Everdingen. zooals elke andere kleinigheid hem op dat oogenblik zou heb- cn .>in,»eerd. Tine had na tuurlijk weer niets beters te deep dan te zingen. Ze trok zich nergens iets van aan. Al les hier in huis, tot de opvoe ding van de kinderen toe, kwam op hem neer. Bij niemand vond h.j ook maar eenige steun Dein ist mein Herz, dein ist mein Herz. und soil es e-ewig.ig, e-wig blei ei-ei-ei. eïben, zong Tine onbewust als antwoord op zijn stomme ver wijten. Ja, ja m'n tante op een houtvlot, mompelde van Everdingen prozaïsch, onwille keurig zijn stap versnellend, als om het veelbelovende ge zang, dat van de bovenverdie ping bleek te komen, zoo spoe-| dig mogelijk te ontvluchten In zijn haast stootte hij zijn hoofd tegen de ganglantaarn, die juist twee centimeter te laag hing voor zulke lange men schen als hij Hij vloekte en het veriïsfchingsornament pro testeerde luid rinkelend met zijn koperen ketting. Doordat hij verwijtend achterom keek, schopte hij tegen de paraplu bak, die een meter van zijn plaats zeilde en vervolgens inhoud met veel geraas over de steenen vloer van de gang uitstortte. Het gezang ging door. maar zoowel vóór, als aan het einde van de gang werd een deur opengetrokken en drie stem men, respectievelijk die van Thea en tante Door uit de huiskamer en die van Sientje uit cU keuken, informeerden met hinderlijke belangstelling en min of meer geschrokken, naar de oorzaak van al dit ru moer Mr. Bastïaan Koenraad van Everdingen, op één been het andere pijnlijk opgetrokken en met één hand een minia- tuurbuil in de omgeving van zijri kruin betastend, bood een beklagenswaardige aanblik en het was dus wel heel oneerbie dig van Thea om daarop met een lachje te reageeren. Ach, zei ze kwasi medelij dend, paps schijnt zich ge stooten te hebben zoowel van boven als van onder. (Wordt vervolgd.) sloep bevindt. Is dit de aan komst van troepen? Is dit het oogenblik, waarop een deel van de Zeven December Div sie haar doel bereikt? De stilte wordt steeds dieper, steeds meer gespannen. Daar breekt de stilte plotseling ln kopergeschal van de militaire muziek op het water. Twee slanke figuren op de voor plecht ven de sloep zijn nu van de „Boissevain1' af dui delijker te onderkennen. Hun petten glinsteren in de tro pische ochtendzon. Het zijn de petten van den Legercom mandant generaal Spoor en den Divisiecommandant gene raal Diirst Britt. DE GENERAALS. Nauwelijks heeft het muziek corps de eerste maten ge speeld, nauwelijks zijn de beide generaals die hun jon gens tegemoet komen, herkend. >f daar verandert plotseling alles en daar gebeurt alles. Het groene mos, dat zich in trossen om en over de „Bois sevain" slingert, komt in be weging en breekt uit in een ontzaglijk lang-aanhoudend gejuich. Een gejuich uit dui zenden kelen van duizenden Nederlandsche soldaten, die naar dit land gekomen zijn om' recht en veiligheid te brengen, en die door hun ge neraals met muziek tegemoet worden gevaren en verwel komd. Er is niemand aan boord, die daar op gerekend had. Er is niemand die dit tevoren wist. Zij zrjn de eersten. Zij klimmen aan boord. Ze zijn bij de jongens, ze praten met de troep, ze willen weten hoe het allemaal gegaan is en of de reis goed ls geweest en wat al niet meer. En de mu ziek gaat ook aan boord en tracht te spelen, maar het juichen is nu eenmaal losge broken en er komt geen einde meer aan. Daar nadert de kade. daar staan andere au toriteiten. Daar staan ook de kwartiermakers van de Zeven December-divïsie, die hun ka meraden komen verwelkomen. HET GEJUICH. Harderwijk, Harder wijk Er vormen zich spreekko ren. En aan beide kanten, op de kade en aan boord, waar al die groene solaatentrossen lachend en juichend uitstul pen. gaan de duimen omhoog. Daii komen de meisjes van het V.H.K. en er worden man den pisang aangesleept. En nu begint iedereen het schip dat aan de kade ligt, met pisangs te bekogelen. Vani_._ jongens Een bombardement van pisangs vliegt naar boord. Ze vangen en juichen en roe pen. Daar komt jong Holland. Ja, waarachtig, dat is het goeie, stoere en blijde Holland. Al die jongens mèt hun klare en open gezichten, die daar vandaag in Indië zijn aange komen, namen een stuk van een Hollandsche polder, een Hollandsch duin en een Hol- landsch heideveld mee in hun hart en geven een deel daar van aan ons. En over de reis hebben de jongens maar één woord, dat hier niet neerschrijven, omdat je nu eenmaal solda tentaal niet kunt neerschrij ven! OP- TIMOR. Te Koepang hebben Ne or- landsch-Portugeesche bespre kingen plaats in verband 'met oorgekomen grensincidenten, jaar reeds 1450 1500 mil lioen kilo bieten onze suiker gaan leveren. Was de op brengst aan suiker voor de oorlog ongeveer 250.000 ton, nu zal het minder zijn, maar toch voldoende om ons sui kerrantsoen veilig te stellen. Heeft de natte zomer dan geen invloed op de oogst gehad Wij spraken dezer dagen met ir. C. J. A-ssd-bergs, di recteur van de „Wittouck", die er op wees, dat het voor jaar "goed is geweest, ja zelfs gunstig voor de jonge plant jes, waardoor de bieten een hooger suikergehalte hebben gekregen, n.1. van 18 pet. HET ZOUT IN ZEELAND. En het zoute water, dat in Zeeland op de landerijen heeft gestaan? Dat had toch wel invloed. Inderdaad. Alleen in zoo verre echter, dat de bieten snel bederven, waarmede de fabriek te SteenbM|en nogal getobt heeft. Jf In de oorlog heffoen de fa brieken weinig last gehad van de bezetters. Zij hadden hun eigen land, Tsjecho Slo wakije en vooral het suiker- land Polen deed hun met hun al te grage handen van ons product afblijven. Maar de productie was aanzlénlijk minder, daar men in die tijd meer peulvruchten en aard appelen moest verbouwen. Per dag wordt per trein en met schepen en auto's een 'half millioen kg. bieten aange voerd. Wanneer de campagne in volle gang ls, werken cr meer dan 600 arbeiders. Dit duurt vzvn begin October tot begin December. Dan worden de losse arbeiders ontslagen en beginnen wij met het op knappen van de machines, wat zeer noodig is. Er blijft dan ongeveer 150 man in dienst. Gedurende de campagne wordt er echter dag en. nacht doorgewerkt, zonder ook maar één dag te stoppen. NIET DE ZOETSTE. Ons land behoort overigens niet tot de „zoetste". Vóór de ooi'log was het suïkerver- bruik 26 k.g. per hoofd per jaar, waarbij inbegrepen wa ren de koekjes, de pudding poeders, de chocolade en meerdere versnaperingen. De nemarken, een exportland voor ons. verbruikte 52ys k.g., de andere exportlanden als Zwe den 48,8 k.g.. Engeland 44.5 k.g. en Spanje 37.6 k.g. Onze export was belangrijk. Hon derdduizend ton ging de gren zen over naar alle windstre ken, naar het hooge Noorden en naar de landen rond de Middellandsche, Zee. Na Mei 1945 is er slechts één kleine ruiltransactie geweest met Luxemburg HET VARKEN. Het varken ls een geliefd beest in de zwarte handel. Op elke vijf varkens en zeven koeien die officieel worden ge slacht, wordt er een koetje"of varkentje clandestien geslacht. Dit is een officieele taxatie van de Directie voor de Voed selvoorziening in Den Haag De clandestiene slacht van var kens ls dus het grootst. Dan is er nog de groote huisslacht van varkens. Gewoonlijk wer den er in Nederland 'n kleine 300.000 varkens per jaar voor eigen gebruik gehouden. Het aantal vloog een half jaar ge_ leden omhoog tot 580.000. Jan en alleman wilde een eigen varkentje slachten. Dat kon niet voortduren. Het werd naast de 12 millioen kg clan destien varkensvleesch n tik keltje te veel. Men is nu bezig de huisslacht te beperken tot 500.000 per jaar, ook nog een aardig getal! En daarnaast wordt hard nekkig geprobeerd het aantal fokzeugen binnen de perken te houden, omdat er anders teveel voedsel in de magen van de biggen verdwijnt. Voedsel dat voor andere doeleinden noodig ls. De Nederlandsche vleesch- handel kan gemakkelijk vijftien maal meer varkensvleesch ver_ werken, dan thans beschikbaar Is, maar dat kan eerst geleide lijk in orde komen als de vee voedervoorziening beter wordt. Ir. J. A. P. Franke van de Directie voor de Voedselvoor ziening gaf daarom de volgen de waarschuwing uit: Een ongelimiteerde uitbrei. ding van het aantal fokzeugen kan niet worden toegestaan. Het zou een nadeel voor den boer 2ijn, als voor de biggen geen afzet zou kunnen worden gevonden. Het zou tevens een nadeel voor het geheele volk zijn, omdat het zou beteeke- nen, dat een gedeelte van onze grondstoffen voor brood, gort en dergelijke in de varkensma gen zou verdwijnen. Indien niet het aantal buis- slachtingen sterk wordt be perkt. komt er nog minder vleesch voor de distributie be schikbaar. De totaal in Nederland be schikbare hoeveelheid vleesch is absoluut onvoldoende om ln de behoefte van vleesch te voorzien. Om op dit tekort aan vleesch een redelijke vleeschvoorzie- ning van de distributie te ver krijgen, is het noodig, dat maatregelen worden genomen om het clandestien slachten van vleesch en het verdwijnen buiten de distributie om te voorkomen, ook al zijn deze maatregelen niet altijd even aangenaam.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1946 | | pagina 17