PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Regeeringsverklaring over de
Indonesische kwestie
De Republiek ware als onderdeel van het
Gemeenebest te erkennen.
Een nieuw plan voor het
Roergebied.
Walcheren werd „ingezaaid"
Hoofdredacteur O. Balllntljn (tret
fedactioneelc medewerking van dr.
w*. H. Beekenkamp). Uitgaver Stich
ting P.Z-C-. Middelburg. Druk: firma
F. van de Velde Jr., Vlissingen.
Commissie van Bijstand J. L. van
Leeuwen. Db. M. L. W. Schoch. Vlis-
singen.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon
en feestdagen.
WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSCHE, VLISSINGSCHE, GOESCHE EN BRESKtNSCHE COURANT
Vrijdag 3 Mei 194C
189e Jaargang Nummer 103
ABONNEMENTSPRIJS 25 cent per
week. f 3.20 per kwartaal, franco
per post, f 3.45 per Kwartaal.
Losse nummers 5 cent, ADVER
TENTIEPRIJS 12 cent per mm.,
minimum per advertentie 1 2.
Bureaux gevestigd te Vlissingen WaJstraat I
tel- 10 (2 lijnen); Middelburg Londensche Kaai 29, tel 2077 en 2924. Goes: Turfkade 15, tel. 2475 Uostburg
Oratemastraat 3, Terneuzen: Brouwerijstraat, 2. Postrekening nr 359300 P.Z.C-
Middelburg.
EEN JAAR VAN
VRIJHEID
Een jaar van. vrijheid. En
wat Heeft het ons gebracht?
Wat is er werkelijk geworden
van de illusies, die wij koes
terden, toen de Duitsehe heir-
scharen, die eens vol hoovaar-
dij het kleine Nederland ver
pletterden, verpauperd en ver
nederd de wapens moesten
strekken
Laat ons eerlijk zgn en toe
geven, dat de schoonste droo-
men niét in vervulling gingen.
Lat de eenheid, die millioenen
Nederlanders zich in de zwarte
jaren der onderdrukking voor
oogen stelden, nog steeds een
onbereikbaar ideaal is. Dat
het moreele peil van ons volk
as gedaald. Dat er dingen ge
beuren, die men, toen men
eensgezind tegenover den on
derdrukker stond, nauweijks
voor mogelijk had gehouden.
Laat ons toegeven, dat we
omringd worden door een
harde werkelijkheid, die he
melsbreed verschilt van onze
visioenen uit de jaren 1940
'45 en dat ons volk nog vele,
vele offers zal moeten bren
gen, voor en aleer het zich
hersteld zal hebben van zijn
bijna doodelijke wonden.
Al is er echter teleurstelling,
toch is er reden tot groote
dankbaarheid. Want er is
vooruitgang in menig opzicht.
Er is herstel. Ons volk heeft
in de 12 maanden van vrij
heid, die het achter zich heeft,
getoond, dat het nog steeds
tot groote dingen in staat is.
Wij hier in Zeeland zijn er
van nabij getuige van ge
weest. Wij hebben gezien, hoe
een verdronken Walcheren
aan de elementen werd ont
rukt en als we rondkijken en
2ien, hoe de landouwen weer
groenen, dan is de aanblik
van dit pxIHe- groen een tee-
ken, dat er geen reden is tot
wanhoop.
Zoo zijn er vele teekenen
in Nederland. Bij alle critiek,
die men op en bij alle be
denkingen, die men tegen de
politiek van onze regeering
kan hebben, mag men toch
niet ontkennen, dat er voor
uitgang is in menig opzicht.
We zijn weer op den goeden
weg Wie zou terug willen
naar de Meimaand van 1945?
•Zelfs in Indië schijnt een ken-
.tering gekomen en breekt bij
.de beste elementen onder de
Indonesiërs het besef door.
dat een verbreking van de
banden tusschen Nederland
en Indië voor Indonesië meer
nadeel dan voordeel brengen
zou.
Ondanks den diepen ernst
van dit oogenblik is daarom
deze eerste verjaardag van
den terugkeer van de Vrijheid
een dag van vreugdevol her
denken.
Wie zal ooit de blijde ont
roering vergeten, die zich
meester maakte van ons al
len, toen eindelijk de blijde
mare kwam, dat de Duitschers
de wapens hadden neerge
legd! Toen het zeker werd,
dat geheel Nederland bevrijd
was, dat er een einde was ge
komen aan onderdrukking en
ellende, dat na de dwinge
landij een nieuwe dag was
aangebroken, de zon was op
gegaan, de vrijheid weerge
keerd!
Een druk van jaren was
eensklaps van ons afgenomen.
Fier wapperden, inplaats van
het gehate hakenkruis ons
rood, wit, blauw en het oranje
•weer boven de straten. De lij
densweg was afgelegd. De
beproeving doorstaan!
Eerbiedige dankbaarheid
past ons jegens al diegenen,
die voor de vrijheid van Ne
derland hun leven hebben ge
offerd. Zij hebben gewerkt,
manmoedig en fier, voor den
dag, dien zij nimmer aan
schouwden. Hun groote voor
beeld moge ons kracht geven
voor de moeilijke jaren, die
ons nog wachten, en ons de
bereidheid geven tot de schoo-
ne offervaardigheid, die noo-
dig is, wil Nederlands jeugd
ooit weer een vaderland be
zitten. Zoo bloeiend en rijk in
velerlei opzicht, als wij het
vóór 1940 gekend hebben,
In tegenwoordigheid van
leden van de directie der Ned.
Spoorwegen is gisteren de her
stelde spoorbrug bij Zwolle
weer in gebruik gesteld. Voor
de verbindingen met het Noor
den beteekent dit een zeer be
langrijke verbetering.
In een gisteren gehouden
plechtigheid heeft de Neder-
landsche consul-generaal te
New-York, van Swinderen, een
gift van 350.000 tulpen van het
Nederlandsche volk aan New-
York overgedragen.
Vanaf Maandag a.s zal,
in aansluiting op den dienst
Londen-Calais, een dagelgk-
sche verbinding Calais-Brussel
onderhouden worden.
Men verwacht, dat in
den loop van de maand Juni
de veerdienst Zeebrugge-Har-
wich hervat zal worden.
In verband met het
feit dat ons blad op den
nationalen feestdag niet
uitkomt, verschijnen wij
heden in een omvang
van zes paginara.
Nog geen volledige
overeenstemming.
Donderdagmiddag heeft de
minister van overzeesche ge-
biedsdeelen, prof. dr. J. H.
Logemann, in de Tweede Ka
mer een regeeringsverklaring
afgelegd, waaraan wij het
volgende ontleenen:
Het in het openbaar ver
strekken van inlichtingen aan
de Saten-Generaal achtte de
minister niet geheel zonder
bezwaren, voornamelijk, om
dat er nog geen volledige
overeenstemming werd bereikt
omtrent het besprokene. Het
overleg is dus nog niet ten
einde, zal in tegendeel onver
wijld worden voortgezet.
Tegenover de regeeringsver
klaring van 10 Februari 1946
heeft de Nationalistische be
weging aanvankelijk het
standpunt ingenomen, dat de
erkenning van de „Republiek
Indonesia" als souvereine staat
uitgangspunt behoorde te zijn.
De Ned. regeering van haar
kant heeft zich uiteraard op
het standpunt gesteld, dat een
dergelijke constructie niet in
overeenstemming kon worden
geacht met de verantwoorde-
ijkheden, die aan het Ko
ninkrijk der Nederlanden ten
aanzien van Indonesië toeko
men, noch met die, welke het
vooralsnog in de internatio
nale gemeenschap met betrek
king tot Indonesië zal moeten
dragen.
UITWEG UIT EEN
IMPASSE.
Uit de impasse, waarin de
pogingen, om tot een vreed
zame oplossing van het con
flict te komen, dreigden te ge
raken, scheen zich een uitwe»
voor te doen, toen bleek, dat
in Indonesisch en kring waar
deering bestond voor ae wijze,
waarop in Indo-China een
analoge moeilijkheid tusschen
Frankrijk en de republiek
Viet-Nam tot oplossing was
gebracht;. De It. gouverneur-
generaal heeft daarop het ini
tiatief genomen ct een bena
dering van het vraagstuk
langs deze lijnen, waarbij hg
echter uitdrukkelijk op den
voorgrond heeft gesteld, dat
hg niet gemachigd was de
grenzen van de verklaring van
10 Febr. 1946 te overschrijden.
De hoofdgedachte van de
tusschen de Fransche repu
bliek en Viet-Nam gesloten
conventionpreliminaire is, dat
Viet-Nam als een „état libre"
deel zal uitmaken van de „Fe
deration Indo-Chinoise" en
daarmede van de „Union
Frangaise". Deze gedachte,
overgebracht op den toestand
Nederlandsch-Indië, leidde
tot het denkbeeld, dat de re
publiek Indonesië erkenning
zou kunnen vinden als onder
deel van 'n federatief gemee
nebest Indonesië, dat zelf over
eenkomstig de verklaring van
10 Febr. '46 als deelgenoot zal
optreden naast Nederland, Su
riname en Curagao in het Ko
ninkrijk der Nederlanden.
Wat de plaats betreft, die de
republiek in het geval van
Indonesië zou kunnen inne
men in naiocalistischen kring
overtuigd, dat zij ook in de
buitengewesten op wellicht
geringe uizonderingen na, al
gemeen zou worden aanvaard,
ndien men gelegenheid had
om ook daar vrijelijk propa
ganda voor haar te voeren en
haar organisatie in te richten.
LOS VAN DE
REVOLUTIE.
Voor de Nederlandsche zgde
bestond de aantrekkelijkheid
van een oplossing in den aan
geduid en geest daarin, dat de
>ereidheid van de republiek
om als constitueerend deel van
Indonesië te treden in het Ko
ninkrijk, impliceert 't loslaten
van de revolutie.
Voor het populaire misver
stand, dat erkenning van de
republiek zou beteekenen ab
dicatie van het Koninkrijk, is
dus geen plaats gelaten. Wel
dient hierbij te worden be
seft, dat de regeering van het
Koninkrijk in den gedach-
tengang van de verklaring
van 10 Februari, uit vertegen
woordigers van de verschillen
de deelgenooten zal zijn
mengesteld.
JAVA ALS REPUBLIEK
De erkenning van de repu
bliek op den beschreven voet
past zeer wel binnen het ka
der van de verklaring van 10
Febr. 1946. De vraag kan
slechts zijn, of zij voor een
bepaald gebied inderdaad in
aanmerking kan komen om
beschouwd te worden als de
autonome organisatie van een
der samenstellende landen van
het gemeenebest.
De regeering is van oordeel,
dat opvatting voor Java
Inderdaad kan worden aan
vaard.
Wanneer aldus de toestand
van de onzuivere elementen,
die op het oogenblik daarin
nog een te groote rol spelen,
zal Zijn gezuiverd, dan heeft
de regeer mg op grond van ha
re waarnemingen de overtui
ging, dat een zelfregeerend Ja
va. geleid door dezelfde groe
pen, die thans het gezag in de
.republiek Indonesia" uitoefe
nen, voor de geheele Indonesi
sche bevolking van Java de
juiste expressie van hare
staatkundige verlangens zal
zijn.
De heer Sjahrir en z\jn mede
standers zijn bereid om ter-
wille van het tot stand bren
gen van een accoord, waardoor
het wapengeweld een eind zal
kunnen nemen, hun aanspra
ken te beperken tot die gebie
den, waarover de républiek de
facto gezag uitoefent. Over den
omvang van dit gebied bestaat
echter een tot dusver niet °P"
gelost meeningsverschil tus"-
ch^n hen en de Nederlandsche
regeering. De Nederlandsche
regeering van haar zijde is be
reid te erkennen, dat "de „repu
bliek Indonesia" de facto gezag
uitoefent over die deelen van
Java en Madoera. die niet be-
hooren tot de door de gealli
eerde troepen beschermde
arealen.
SUMATRA.
Van Indonesische zgde wordt
ditzelfde volgehouden ten aan
zien van het geheeie eiland Su
matra en zelfs gesteld, dat men
goede reden zou hebben deze
aanspraak ook geldend te ma
ken; voor het grootste gedeelte
van Celebes en een aantal an
dere eilanden. De aansprak op
Sumatra kan door de Neder
landsche regeering op dit
oogenblik niet worden toegege
ven.
Ten aanzien van alle buiten
gewesten, dus ook van Suma
tra, staat de Ned. regeering
op het standpunt, dat zij zich
vrijelijk zullen mogen uitspre
ken over hun wenschen nopens
hun toekomstigen status bin
nen Indonesië. Indien daarbij
zou blijken, dat bepaalde stre
ken zich zouden willen aanslui
ten bij de republiek, zal de Ned.
regeering daaraan geen belem
meringen in den weg leggen. In
het uiterste geval zou zich een
toestand kunnen laten denken,
waarin geheel Indonesië, met
uitzondering wellicht van en
kele kleine gedeelten, aan wel
ke dan een bijzondere status*
zou moeten wórden gewaar
borgd, voor de republiek op
teerde.
Het bleek, dat men van In
donesische zijde met eenig
wantrou\ Va stond tegenover
de gedachte, dat Indonesië een
federatieven bouw zou krijgen.
Men zag daarin ten onrechte
een poging om te verdeelen en
daardoor te heerschen. De mo
tieven. die de Nederlandsche
regeering tot deze gedachte
heoben geleid, zijn echter geer.
andere dan deze, dat bepaalde
gedeelten van de buitengewes
ten zeer uitdrukkelijk bezwaai
nebben gemaakt om op dit
oogenblik in den eenheidsstaat
Indonesië op te gaan. Met na
me geldt dit. voor bepaalde ge
deelten van de Groote Oost en
van Borneo.
Van Indonesische zijde blijkt
men weinig te gevoelen voor
den term gemeenebest. Eens
deels omdat deze het fedei-a-
tief element onderstreept,
ten andere omdat er geen
goede vertaling voor te vinden
De voorgeslagen term Vrij
staat, die de democratische ge
dachte accentueert, valt zekei
te overwegen, indien blijkt, dat
er zich geen misverstand om
trent den status van Indonesië
binnen het Koninkrijk vast
hecht.
Iri het algemeen waren de
Indonesische vertegenwoordi
gers erop uit. aan de republiek
zooveel mogelijk relief te ge
ven. Dit is volkomen begrij
pelijk wanneer men bedenkt,
hetgeen boven reeds werd op
gemerkt, hoezeer de Republiek
voor hen is de expressie van
hun nationale streven.
BEZWAREN TEGEN
EEN VERDRAG.
Daarnaast moest de regeering
bezwaar maken tegen het
neerleggen van het resultaat
der besprekingen in een ver
drag, aangezien zij zichzelf niet
de constitutioneele bevoegdheid
kan toekennen om zulk een
verdrag te sluiten.
Het laat zich uiteraard nog
niet zeggen, in hoeverre men
van Indonesische zgde bereid
zal zijn om de boven uiteenge
zette vraagstukken onder het
zelfde licht te bezien als de
Nederlandsche regeering. On
getwijfeld zijn hier nog vele be
zwaren te overwinnen.
VERTROUWEN IN DE
REPUBLIEK?
Indien men daarin mocht
slagen, is de Nederlandsche re
geering uiteraard bereid om
het vertrouwen, dat ze in den
heer Soetan Sjahrir en de zg-
nen stelt, en zonder hetwelk
zij deze besprekingen niet zou
hebben kunnen aanvangen, uit
te strekken tot hun organisa
tie, de republiek Indonesia,
maar zij heeft toch niet nage
laten daarbij uitdrukkelijk te
doen weten, dat een zeer groo
te moeilijkheid om tot dezen
stap te komen voor het Neder
landsche volk. zijn vertegen
woordiging en zijn regeering,
nog steeds daarin is gelegen,
dat in de republiek te veel
Japansche invloeden op aller
lei wijzen werkzaam zijn ge
bleven.
DE GEÏNTERNEERDEN.
Ten slotte heeft de regeering
met nadruk gesteld, dat de be
vrijding en in veiligheid bren
ging van de geïnterneerden, die
zich thans nog in het niet-be-
zette gedeelte van -Java bevin
den door haar beschouwd wordt
als een absolute fatsoensplicht,
welks vervulling zij verwacht
zonder eenige binding aan wel
ke voorwaarde dan ook.
Intusschen heeft de regee-
x*ing bijzonder nut gehad van
de Indonesische adviseurs, die
den It. gouverneur-generaal,
naast de representanten van
de wedei-partrj, hebben verge
zeld.
De regeering vertrouwt
nochtans, dat hier een uitweg
ligt uit den toestand, die
steeds dieper Indie's en met
name Java's welvaart en gees
telijk welzijn aanvreet. Zij
vertrouwt nog steeds, dat het
land dank zij een diep ver-
antwooidelijkheidsbesef aan
beide zijden voor een ramp
kan worden behoed.
A.s. Maandag debatten.
Op voorstel van den voor
zitter wordt besloten het de
bat over de regeeringsverkla
ring te doen plaats hebben op
Maandagmiddag 2 uur, zoo
noodig voort te zetten des
avonds. De spreektijd zal be
paald worden op 60 minuten
oer spreker. Tevens zal daar
bij ter sprake kunnen komen
het verslag der parlementaire
commissie.
De voorzitter schorst daar
na de vergadering.
Mac Arthur heeft
een wonderkind.
Volgens Amer«kaan-
scha couranten heeft 't
achtjarig zoontje van
generaal Mac Arthur
zich als een wonderkind
op muziekgebied doen
kennen. Zoo zou hij een
tweetal symphonieën
hebben gecomponeerd,
welke door muzieki'e-
censenten als voortref-
ljjk zijn beoordeeld.
KORTE PREDICAT1E
GEDENCKCLANCK.
Zeeland viert vandaag zijn
vierde bevrijdingsfeest7
Eet eerste viel eind October,
begin November het
tweede een jaar geleden, het
derde ter gelegenheid van de
capitulatie van Japan en het
vierde nu. En de notaris
van Veere, Adriaan Valerius
ff 1625) legt zijn Nederland-
sche Gedenckclanck" weer
voor ons open en dirigeert op
nieuw den geestdriftigen zang
z\jner bezielende, nationale
hymnen.
Hoe zal dat zingen gaan f
Van ganscher harte
Als uit één mond
Ontegenzeggelijk anders
heel anders dan bij het eerste
en tweede feest. Gezien de al
te dure opgewondenheid bij
circus en kennis, ten gevolge
van den veel goeds verstik-
kenden rook eener verkiezings-
actie met het grove wapen der
kruipende laster, in een land
dat na f*-, jaar vrijheid en
vrjjen met ergerniswek
kende rotsblokken bezaaid ligt,
moet men wel vergeten of al
vergeten zijn, hoe diep de Ne
derlandsche akker 5 schrikke.
lijke jaren lang door God open-
geploegd is en hoe noodig 't is
als geprangd volk één te zijn
en éen te blijven in ons
verbeten verzet tegen
krachtbrekende tweedracht.
Voor elke gezonde uiting van
vreugde is er heden ruim
schoots reden, maar laat ons
vóór alles niet vergeten den
sloopenden ai-beid en de moei
zame krachtsinspanning, die
de bevrijding kostte en die ons
■tog te wachten staan en even
min de smartekreten van ge-
martelden en gesneuvelden,
wier namen in de aanstaande
week met trotsch en dank ge
noemd mogen worden.
En laten de vreugdeklanken
van onzen vredeszang in elk
opzicht harmonieëeren met den
opstandingspsaim der Paasch-
klokken, diewat wij, men-
schen, ook gedenken en wie
wij, menschen, ook zijn, deze
prediking laten hoor en:
Indien gij met Christus
opgewekt zijt, zoo zoekt
de dingen, die boven zgn.
waar Christus is en niet
die op aarde zijn.
Zoo is al ons gedenken God
danken om Christus' wil
B,
Italianen demonstreeren.
Radio-Rome Leeft heden
avond gezegd, dat de beslis
singen, welke betreffende de
Italiaansche marine door de
vier ministers te Paiijs zijn
genomen, een „diepen indruk"
hebben gemaakt op de beman
ningen van de Italiaansche
schepen. De bevolkingen van
verschillende aan zee gelegen
steden hebben uit solidariteit
met de marine demonstraties
gehouden.
Hel wereldgebeuren.
BIDAULT SCHOOT EEN BOK.
Onontwarbare problemen
in Parijs.
De wijze, waarop de toe
komst van West-Duitschland
geregeld moet worden ook
voor ons land van groot be
lang vormt nog altijd een
van de belangrijkste geschil
punten tusschen Engeland en
Frankrijkdaar stuit een nau
were samenwerking op tus
schen deze twee Westelijke
democratieën.
Frankrijk houdt hardnekkig
vast aan den wensch. het
Ruhrgebied aan het centrale
Duitsehe bestuur te onttrek
ken. Volgens de Engelsche
zienswijze dient dit gebied
echter alleen onder contróle
te worden gebracht, opdat
Duitschland levensmogelijkhe
den behcude.
EEN COMPROMIS?
De Engelsche regeering
heeft nu een nieuwe poging
gedaan om een compromis te
vinden en aan de Fransche
regeering een document over
handigd, dat een nieuw plan
behelst. Dit plan oppert twee
nieuwe mogelijkheden. Het
geeft de keuze tusschen socia
lisatie en internationalisatie
van de industrieën in het
Ruhrgebied en Rijnland, in
clusief de kolenmijnen. In het
eerste geval blijven de indus
trieën toebehooren aan en blij
ven zij beheerd door plaatse
lijke Duitsehe autoriteiten, in
het tweede geval komt men
niet verder dan een algcmee-
ne contróle.
Hoewel het voorstel door het
Fransche ministerie nauwkeu
rig bestudeerd zal worden,
ixeeft het geen bijzonder gun
stige ontvangst gehad.
He Fransche ministerie van,
buiten landsche zaken heeft
ovei'igens een merkwaardige
vergissing begaan. Truman
heeft in een transatlantisch
telefoongesprek met Bidault
zoo luidde een aan journa
listen verstrekte mededeeling
belangrijke hulp beloofd, in
de eerste plaats ten aanzien
van een te verstrekken lee
ning, ten tweede ten aanzien
van tarweverschepingen.
Tx-uman wist evenwel van
niets en verklaarde bij monde
van zijn perssecretaris, dat
d echts beleefdheden waren
gewisseld. Later bleek het
Fransche bericht een abuis te
zijn geweest- Bidault had wel
met Byrnes, maar niet met
Truman over geld en voedsel
gesproken en beloofd was er
niets.
RUSLAND MINDER
TOESCHIETELIJK.
In Parijs blijkt de houding
van Rusland, welke aan het
begin der ministersconferentie
nogal verzoenend was, aan het
einde van de eerste week
minder toeschietelijk te zgn
geworden. Over alle belang
rijke kwesties blijkt overeen
stemming even ver in het ver
schiet te liggen als ooit tevo
ren en evenals tijdens de bij
eenkomst der ministers verle
den jaar te Londen is het con
ferentiegebouw een voorraad
schuur geworden van onoplos
bare problemen.
Het meeningsverschil ten
aanzien van de geallieerde
contrólecommissie voor Italië,
wordt als een weinig beloven
de ouverture beschouwd voor
de aanstaande besprekingen
over den Balkan. Het verzet
van Molotov tegen een con
trólecommissie voor Italië kan
slechts een inleiding znn voor
een volstrekt afwijzende hou
ding, wanneer straks het in"
stellen van dergelijke commis
sies voor de Balkanstaten ter
sprake gaat komen.
De Russen wenschen blijk
baar geen pottenkijkers in de
landen, die binnen hun in
vloedssfeer liggen.
Over één aspect van de
Balkankwestie is men het eens
kunnen worden. Bij het bepa
len van de sterkte van de ge
wapende machten, die de Bal-
kanlanden zullen mogen be
houden de geallieex-de wen
schen deze tot bescheiden af
metingen te beperken zijn
de ronde getallen vastgesteld.
De groote problemen moeten
echter nog aan de orde ko
men.
De buitenlandsche pers
klaagt erover, dat Molotov en
de Russische delegatie achter
.een ijzeren scherm" werken.
Ómdat Molotov van meening
is, dat het eenige nieuws, dat
de pers gerechtigd is te ont
vangen, de cfficieele eommu-
niqué's zijn, heeft nog geen
enkele Russische persconfe
rentie plaats gehad.
FRANKRIJK EN
RUSLAND.
Merkwaardig is ook de har
telijke verstandhouding tus
schen de Russische en dé
Fransche delegaties. Ook op
de conferentie zelf komt het
meermalen voor. dat de Rus
sische en Fransche afgevaar
digden eikaars standpunten
steunen. Het teekent de mid
denpositie tusschen Rusland en
de Angelsaksische landen, die
Frankrijk op het oogenblik
inneemt.
EEN MINIMUM AAN WERKTUIGEN, MAAR
EEN UITSTEKENDE ORGANISATIE.
5000 H.A. worden weer
groen.
De grond, die zilte grond,
dat is een probleem.
Het ernstig gebrek aan land
bouwwerktuigen en trekkracht
dat was 'n ander. Het was
zóó ernstig probleem, dat de
inzaai van het herwonnen en
reeds gedeeltelijk or.tzilte Wal
cheren hierop nog had kunnen
stranden-
6000 HA. WACHTTE OP
BEWERKING.
Toen Walcheren di-oog viel,
was slechts een klein gedeelte
van de landbouwwerktuigen,
die teruggevonden werden, nog
te gebruiken; een ander deel,
en vooral de meer ingewikkel
de machines, stond als roestige
schamninkels in de half weg
geslagen schuren, terwijl de
paarden reeds direct bij d«
inundatie door Landbouwher-
stel overgenomen waren er
naar andere getroffen gebie
den waren overgebracht. Al
les bij elkaar was er voor de
bijna 6000 ha. oorspronkelijk
bouwland, die op West Wal
cheren weer in cultuur ge
bracht moest worded, zoowel
aan werktuigen als aan trek
kracht. veel te weinig voor
handen.
Niettemin drong de tijd.
Door den langdurigen regen
val in Februari en Maart was
het voorjaar verlaat. Welis
waar had men de regenperiode
gebruikt om bruggen en dam
men te herstellen, de landwe
gen weèr berijdbaar te maken
en de afwatering beter te laten
functionneeren. maar toen een
drogere tijd de bewerking van
den nog niet geheel ontzilten
grond mogelijk maakte, moest
hiermee haast worden ge
maakt.
MET EEN MINIMAAL
AANTAL WERKTUIGEN.
Aan werktuigen stelde
Landbouwherstel beschikbaar
23 nieuwe zaaimachines, van
Nederlandsch, Engelsch en Bel
gisch fabrikaat. Voorts bijna
40 tractoren, gedeeltelijk op
rups-, gedeeltelijk op luchtban
den. ieder met een bijbehoorena
stel eggen, daar ploegen im
mers verboden is omdat dit den
grond te diep omwoelt. Daar
naast werden nog toegewezen
bijna 300 span paarden, even
eens met eggen. Deze paarden
hadden geen tuig, wat natuur
lijk moeilijkheden opleverde.
Hiermee en met wat nog aan
werktuigen uit het water ge
red was, heeft men, hoewel de
beschikbare hoeveelheid veel
te klein was. kans gezien om
in een recordtijd byna al het
oorspronkelijke bouwland van
Westelgk-Walcheren, afgezien
van de mijnenvelden en enke
le gedeelten, die nog te wei
nig ontzilt- waren., weer In cul
tuur te brengen.
Dit was alleen mogelijk dank
zij een uitstekende organisatie
Het Westelijk deel van Wal
cheren werd hiertoe verdeeld
4 districten. De tractoren
en paarden die in loondienst
werken bij Landbouwherstel,
kregen hierin ieder hun deel
toegewezen: de tractoren de
grootere perceelen. de paarden
de kleinere. Per gemeente werd
het plan voor den inzaai vast
gesteld en de inzaai geregeld.
Voor de tractoren, waarvar.
een deel op benzine, een deel
op gasolie en een deel op pe
troleum liep, werd een aparte,
dienst ingesteld, die deze op
het land zelf van brandstof en
olie kwam voorzien.
Zoo werd met den tijd en het
beschikbare materiaal gewoe
kerd. Er waren tractoren, die'
60 uur aan een stuk doorwer-
ten; 's nachts liepen ze met
hun schijnwerpers op (van vo
ren om den weg te zoeken en
van achter om hun werk te
controleeren) over het veld en
zaaiden voor een nieuwen
ioogst.
DUIZENDEN EGPUNTEN
SNEUVELDEN
Het bewerken van den eirond
was echter niet zoo eenvoudig.
Een van de minste bezwaren
was nog de succesvolle vinding
van Rommel, de palen, die met
behulp van de tractoren snel
en zonder veel moeite uitge
trokken werden.
Een grootere moeilijkheid
was. dat van den grond zelf
de bovenste laag in de droge
periode in een keiharde korst
was veranderd, waarop duizen
den espunten sneuvelden.
En in het algemeen had men
bij het materiaal, dat niet van
vóor-oorlogsche kwaliteit was,
onophoudelijk met breuk te
kampen en "de voortdurende re
paraties vertraagden het werk
aanmerkelijk.
Niettemin is het karwei ge
daan en vlot gedaan. Ver bin
nen den geraanxden tijd is Wal-
chei"en opnieuw ingezaaid.
Na het bouwland zal ook
een deel van het oorspronke
lijke grasland, dat eveneens
nog 6000 H.A. beslaat, maar
dat lager ligt en daardoor min
der ontzilt is, worden bewerkt
en ingezaaid met gerst, die
minder zoutgevoelig is dan
gras. De graslanden, tijdelijke
ên blijvende, heeft men op de
hoogere bouwlanden ingezaaid,
onder het graangewas, zoodat
na den oogst het gras gaat
doorgroeien.
Een ander deel van Walche
ren. dat eveneens nog op be
werking wacht, is Oost-Wal
cheren. waar men hier en daar
nog zoutcijfers vindt van bo
ven de 20. zoodat inzaai eigen
lijk nog niet verantwoord is
Maar ook van dit deel hoopt
ïrien, voor zoover mogelijk, dit
jaar een opbrengst te halen.
In het Westelijk deel van het
eiland vermenigvuldigen zich
intusschen de gToene vakken
van de bebouwde perceelen.
Het nieuwe Walcheren gaat
opnieuw een oogst tegemoet.
VOOR DE SLACHT
OFFERS VAN HET
VERZET.
STICHTING 1940—'45
SPEL MET DEN DOOD
De 17-jarige H. v. a.
P. te Rotterdam speelde
met een nog niet ont
plofte granaat. Deze
kwam tot explosie, met
het gevolg, dat de lin
ker hand van den jon
geman werd afgerukt.
Zijn vader kreeg een
t scherf in het linker
been. Beiden zijn naar
het Zuiderziekenhuis
vervoerd.
De huls van de ont
plofte granaat is in be
slag genomen, benevens
een hoeveelheid patro
nen, springstof, een
sten-gun en eenige hel
men.
Amerikaansche pakketten
Yoor Nederland.
Woensdagmiddag vond op
het departement van buiten
landsche zaken de onderteeke-
ning plaats van een contract
voor den invoer in Nederland,
viij van rechten, van geschenk
pakketten, uit Amerika, af
komstig van de Coöp. for
American Remittances to Eu
rope.
De eex-ste van deze pakketten
zullen gelijk zijn aan die, wel
ke een jaar geleden ter gele
genheid van de geallieerde
„Food-droppings" door de
Amerikaansche Liberators
werden afgeworpen.
In groote lijnen is de zaak
zoo georganiseerd dat in ieder
land, waar de C.A.R.E. zal
opereeren, een voorraad stan
daard-geschenk-pakketten zal
worden opgeslagen. Wanneer
iemand in Amerika 'n pakket
wil laten verzenden, geeft hij
dit op aan het hoofdkwartier
van C.A.R.E. in Amerika, be
taalt daar het pakket, waarna
C.A.R.E. per luchtpost een.
bericht zendt aan zijn verte
genwoordiger in het betreffen
de land, om uit den voorraad
een pakket af te leveren aan
den gewenschten persoon Op
deze wijze kunnen de pakket
ten binnen 10 dagen aan do
ontvangers worden afgeleverd.
In Nederland wordt de op
geslagen voorraad standaard
pakketten aan de hoede van het
Ned. Roode Kruis toever
trouwd.
C.A.R.E. is voornemens la
ter op dezelfde wijze de ver
zending1 van Amerkaansche
kleedingpakketteD te organw
seeren.