PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT Regeeringsverklaring over de Indonesische kwestie De Republiek ware als onderdeel van het Gemeenebest te erkennen. Een nieuw plan voor het Roergebied. Walcheren werd „ingezaaid" Hoofdredacteur O. Balllntljn (tret fedactioneelc medewerking van dr. w*. H. Beekenkamp). Uitgaver Stich ting P.Z-C-. Middelburg. Druk: firma F. van de Velde Jr., Vlissingen. Commissie van Bijstand J. L. van Leeuwen. Db. M. L. W. Schoch. Vlis- singen. Verschijnt dagelijks, behalve op Zon en feestdagen. WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSCHE, VLISSINGSCHE, GOESCHE EN BRESKtNSCHE COURANT Vrijdag 3 Mei 194C 189e Jaargang Nummer 103 ABONNEMENTSPRIJS 25 cent per week. f 3.20 per kwartaal, franco per post, f 3.45 per Kwartaal. Losse nummers 5 cent, ADVER TENTIEPRIJS 12 cent per mm., minimum per advertentie 1 2. Bureaux gevestigd te Vlissingen WaJstraat I tel- 10 (2 lijnen); Middelburg Londensche Kaai 29, tel 2077 en 2924. Goes: Turfkade 15, tel. 2475 Uostburg Oratemastraat 3, Terneuzen: Brouwerijstraat, 2. Postrekening nr 359300 P.Z.C- Middelburg. EEN JAAR VAN VRIJHEID Een jaar van. vrijheid. En wat Heeft het ons gebracht? Wat is er werkelijk geworden van de illusies, die wij koes terden, toen de Duitsehe heir- scharen, die eens vol hoovaar- dij het kleine Nederland ver pletterden, verpauperd en ver nederd de wapens moesten strekken Laat ons eerlijk zgn en toe geven, dat de schoonste droo- men niét in vervulling gingen. Lat de eenheid, die millioenen Nederlanders zich in de zwarte jaren der onderdrukking voor oogen stelden, nog steeds een onbereikbaar ideaal is. Dat het moreele peil van ons volk as gedaald. Dat er dingen ge beuren, die men, toen men eensgezind tegenover den on derdrukker stond, nauweijks voor mogelijk had gehouden. Laat ons toegeven, dat we omringd worden door een harde werkelijkheid, die he melsbreed verschilt van onze visioenen uit de jaren 1940 '45 en dat ons volk nog vele, vele offers zal moeten bren gen, voor en aleer het zich hersteld zal hebben van zijn bijna doodelijke wonden. Al is er echter teleurstelling, toch is er reden tot groote dankbaarheid. Want er is vooruitgang in menig opzicht. Er is herstel. Ons volk heeft in de 12 maanden van vrij heid, die het achter zich heeft, getoond, dat het nog steeds tot groote dingen in staat is. Wij hier in Zeeland zijn er van nabij getuige van ge weest. Wij hebben gezien, hoe een verdronken Walcheren aan de elementen werd ont rukt en als we rondkijken en 2ien, hoe de landouwen weer groenen, dan is de aanblik van dit pxIHe- groen een tee- ken, dat er geen reden is tot wanhoop. Zoo zijn er vele teekenen in Nederland. Bij alle critiek, die men op en bij alle be denkingen, die men tegen de politiek van onze regeering kan hebben, mag men toch niet ontkennen, dat er voor uitgang is in menig opzicht. We zijn weer op den goeden weg Wie zou terug willen naar de Meimaand van 1945? •Zelfs in Indië schijnt een ken- .tering gekomen en breekt bij .de beste elementen onder de Indonesiërs het besef door. dat een verbreking van de banden tusschen Nederland en Indië voor Indonesië meer nadeel dan voordeel brengen zou. Ondanks den diepen ernst van dit oogenblik is daarom deze eerste verjaardag van den terugkeer van de Vrijheid een dag van vreugdevol her denken. Wie zal ooit de blijde ont roering vergeten, die zich meester maakte van ons al len, toen eindelijk de blijde mare kwam, dat de Duitschers de wapens hadden neerge legd! Toen het zeker werd, dat geheel Nederland bevrijd was, dat er een einde was ge komen aan onderdrukking en ellende, dat na de dwinge landij een nieuwe dag was aangebroken, de zon was op gegaan, de vrijheid weerge keerd! Een druk van jaren was eensklaps van ons afgenomen. Fier wapperden, inplaats van het gehate hakenkruis ons rood, wit, blauw en het oranje •weer boven de straten. De lij densweg was afgelegd. De beproeving doorstaan! Eerbiedige dankbaarheid past ons jegens al diegenen, die voor de vrijheid van Ne derland hun leven hebben ge offerd. Zij hebben gewerkt, manmoedig en fier, voor den dag, dien zij nimmer aan schouwden. Hun groote voor beeld moge ons kracht geven voor de moeilijke jaren, die ons nog wachten, en ons de bereidheid geven tot de schoo- ne offervaardigheid, die noo- dig is, wil Nederlands jeugd ooit weer een vaderland be zitten. Zoo bloeiend en rijk in velerlei opzicht, als wij het vóór 1940 gekend hebben, In tegenwoordigheid van leden van de directie der Ned. Spoorwegen is gisteren de her stelde spoorbrug bij Zwolle weer in gebruik gesteld. Voor de verbindingen met het Noor den beteekent dit een zeer be langrijke verbetering. In een gisteren gehouden plechtigheid heeft de Neder- landsche consul-generaal te New-York, van Swinderen, een gift van 350.000 tulpen van het Nederlandsche volk aan New- York overgedragen. Vanaf Maandag a.s zal, in aansluiting op den dienst Londen-Calais, een dagelgk- sche verbinding Calais-Brussel onderhouden worden. Men verwacht, dat in den loop van de maand Juni de veerdienst Zeebrugge-Har- wich hervat zal worden. In verband met het feit dat ons blad op den nationalen feestdag niet uitkomt, verschijnen wij heden in een omvang van zes paginara. Nog geen volledige overeenstemming. Donderdagmiddag heeft de minister van overzeesche ge- biedsdeelen, prof. dr. J. H. Logemann, in de Tweede Ka mer een regeeringsverklaring afgelegd, waaraan wij het volgende ontleenen: Het in het openbaar ver strekken van inlichtingen aan de Saten-Generaal achtte de minister niet geheel zonder bezwaren, voornamelijk, om dat er nog geen volledige overeenstemming werd bereikt omtrent het besprokene. Het overleg is dus nog niet ten einde, zal in tegendeel onver wijld worden voortgezet. Tegenover de regeeringsver klaring van 10 Februari 1946 heeft de Nationalistische be weging aanvankelijk het standpunt ingenomen, dat de erkenning van de „Republiek Indonesia" als souvereine staat uitgangspunt behoorde te zijn. De Ned. regeering van haar kant heeft zich uiteraard op het standpunt gesteld, dat een dergelijke constructie niet in overeenstemming kon worden geacht met de verantwoorde- ijkheden, die aan het Ko ninkrijk der Nederlanden ten aanzien van Indonesië toeko men, noch met die, welke het vooralsnog in de internatio nale gemeenschap met betrek king tot Indonesië zal moeten dragen. UITWEG UIT EEN IMPASSE. Uit de impasse, waarin de pogingen, om tot een vreed zame oplossing van het con flict te komen, dreigden te ge raken, scheen zich een uitwe» voor te doen, toen bleek, dat in Indonesisch en kring waar deering bestond voor ae wijze, waarop in Indo-China een analoge moeilijkheid tusschen Frankrijk en de republiek Viet-Nam tot oplossing was gebracht;. De It. gouverneur- generaal heeft daarop het ini tiatief genomen ct een bena dering van het vraagstuk langs deze lijnen, waarbij hg echter uitdrukkelijk op den voorgrond heeft gesteld, dat hg niet gemachigd was de grenzen van de verklaring van 10 Febr. 1946 te overschrijden. De hoofdgedachte van de tusschen de Fransche repu bliek en Viet-Nam gesloten conventionpreliminaire is, dat Viet-Nam als een „état libre" deel zal uitmaken van de „Fe deration Indo-Chinoise" en daarmede van de „Union Frangaise". Deze gedachte, overgebracht op den toestand Nederlandsch-Indië, leidde tot het denkbeeld, dat de re publiek Indonesië erkenning zou kunnen vinden als onder deel van 'n federatief gemee nebest Indonesië, dat zelf over eenkomstig de verklaring van 10 Febr. '46 als deelgenoot zal optreden naast Nederland, Su riname en Curagao in het Ko ninkrijk der Nederlanden. Wat de plaats betreft, die de republiek in het geval van Indonesië zou kunnen inne men in naiocalistischen kring overtuigd, dat zij ook in de buitengewesten op wellicht geringe uizonderingen na, al gemeen zou worden aanvaard, ndien men gelegenheid had om ook daar vrijelijk propa ganda voor haar te voeren en haar organisatie in te richten. LOS VAN DE REVOLUTIE. Voor de Nederlandsche zgde bestond de aantrekkelijkheid van een oplossing in den aan geduid en geest daarin, dat de >ereidheid van de republiek om als constitueerend deel van Indonesië te treden in het Ko ninkrijk, impliceert 't loslaten van de revolutie. Voor het populaire misver stand, dat erkenning van de republiek zou beteekenen ab dicatie van het Koninkrijk, is dus geen plaats gelaten. Wel dient hierbij te worden be seft, dat de regeering van het Koninkrijk in den gedach- tengang van de verklaring van 10 Februari, uit vertegen woordigers van de verschillen de deelgenooten zal zijn mengesteld. JAVA ALS REPUBLIEK De erkenning van de repu bliek op den beschreven voet past zeer wel binnen het ka der van de verklaring van 10 Febr. 1946. De vraag kan slechts zijn, of zij voor een bepaald gebied inderdaad in aanmerking kan komen om beschouwd te worden als de autonome organisatie van een der samenstellende landen van het gemeenebest. De regeering is van oordeel, dat opvatting voor Java Inderdaad kan worden aan vaard. Wanneer aldus de toestand van de onzuivere elementen, die op het oogenblik daarin nog een te groote rol spelen, zal Zijn gezuiverd, dan heeft de regeer mg op grond van ha re waarnemingen de overtui ging, dat een zelfregeerend Ja va. geleid door dezelfde groe pen, die thans het gezag in de .republiek Indonesia" uitoefe nen, voor de geheele Indonesi sche bevolking van Java de juiste expressie van hare staatkundige verlangens zal zijn. De heer Sjahrir en z\jn mede standers zijn bereid om ter- wille van het tot stand bren gen van een accoord, waardoor het wapengeweld een eind zal kunnen nemen, hun aanspra ken te beperken tot die gebie den, waarover de républiek de facto gezag uitoefent. Over den omvang van dit gebied bestaat echter een tot dusver niet °P" gelost meeningsverschil tus"- ch^n hen en de Nederlandsche regeering. De Nederlandsche regeering van haar zijde is be reid te erkennen, dat "de „repu bliek Indonesia" de facto gezag uitoefent over die deelen van Java en Madoera. die niet be- hooren tot de door de gealli eerde troepen beschermde arealen. SUMATRA. Van Indonesische zgde wordt ditzelfde volgehouden ten aan zien van het geheeie eiland Su matra en zelfs gesteld, dat men goede reden zou hebben deze aanspraak ook geldend te ma ken; voor het grootste gedeelte van Celebes en een aantal an dere eilanden. De aansprak op Sumatra kan door de Neder landsche regeering op dit oogenblik niet worden toegege ven. Ten aanzien van alle buiten gewesten, dus ook van Suma tra, staat de Ned. regeering op het standpunt, dat zij zich vrijelijk zullen mogen uitspre ken over hun wenschen nopens hun toekomstigen status bin nen Indonesië. Indien daarbij zou blijken, dat bepaalde stre ken zich zouden willen aanslui ten bij de republiek, zal de Ned. regeering daaraan geen belem meringen in den weg leggen. In het uiterste geval zou zich een toestand kunnen laten denken, waarin geheel Indonesië, met uitzondering wellicht van en kele kleine gedeelten, aan wel ke dan een bijzondere status* zou moeten wórden gewaar borgd, voor de republiek op teerde. Het bleek, dat men van In donesische zijde met eenig wantrou\ Va stond tegenover de gedachte, dat Indonesië een federatieven bouw zou krijgen. Men zag daarin ten onrechte een poging om te verdeelen en daardoor te heerschen. De mo tieven. die de Nederlandsche regeering tot deze gedachte heoben geleid, zijn echter geer. andere dan deze, dat bepaalde gedeelten van de buitengewes ten zeer uitdrukkelijk bezwaai nebben gemaakt om op dit oogenblik in den eenheidsstaat Indonesië op te gaan. Met na me geldt dit. voor bepaalde ge deelten van de Groote Oost en van Borneo. Van Indonesische zijde blijkt men weinig te gevoelen voor den term gemeenebest. Eens deels omdat deze het fedei-a- tief element onderstreept, ten andere omdat er geen goede vertaling voor te vinden De voorgeslagen term Vrij staat, die de democratische ge dachte accentueert, valt zekei te overwegen, indien blijkt, dat er zich geen misverstand om trent den status van Indonesië binnen het Koninkrijk vast hecht. Iri het algemeen waren de Indonesische vertegenwoordi gers erop uit. aan de republiek zooveel mogelijk relief te ge ven. Dit is volkomen begrij pelijk wanneer men bedenkt, hetgeen boven reeds werd op gemerkt, hoezeer de Republiek voor hen is de expressie van hun nationale streven. BEZWAREN TEGEN EEN VERDRAG. Daarnaast moest de regeering bezwaar maken tegen het neerleggen van het resultaat der besprekingen in een ver drag, aangezien zij zichzelf niet de constitutioneele bevoegdheid kan toekennen om zulk een verdrag te sluiten. Het laat zich uiteraard nog niet zeggen, in hoeverre men van Indonesische zgde bereid zal zijn om de boven uiteenge zette vraagstukken onder het zelfde licht te bezien als de Nederlandsche regeering. On getwijfeld zijn hier nog vele be zwaren te overwinnen. VERTROUWEN IN DE REPUBLIEK? Indien men daarin mocht slagen, is de Nederlandsche re geering uiteraard bereid om het vertrouwen, dat ze in den heer Soetan Sjahrir en de zg- nen stelt, en zonder hetwelk zij deze besprekingen niet zou hebben kunnen aanvangen, uit te strekken tot hun organisa tie, de republiek Indonesia, maar zij heeft toch niet nage laten daarbij uitdrukkelijk te doen weten, dat een zeer groo te moeilijkheid om tot dezen stap te komen voor het Neder landsche volk. zijn vertegen woordiging en zijn regeering, nog steeds daarin is gelegen, dat in de republiek te veel Japansche invloeden op aller lei wijzen werkzaam zijn ge bleven. DE GEÏNTERNEERDEN. Ten slotte heeft de regeering met nadruk gesteld, dat de be vrijding en in veiligheid bren ging van de geïnterneerden, die zich thans nog in het niet-be- zette gedeelte van -Java bevin den door haar beschouwd wordt als een absolute fatsoensplicht, welks vervulling zij verwacht zonder eenige binding aan wel ke voorwaarde dan ook. Intusschen heeft de regee- x*ing bijzonder nut gehad van de Indonesische adviseurs, die den It. gouverneur-generaal, naast de representanten van de wedei-partrj, hebben verge zeld. De regeering vertrouwt nochtans, dat hier een uitweg ligt uit den toestand, die steeds dieper Indie's en met name Java's welvaart en gees telijk welzijn aanvreet. Zij vertrouwt nog steeds, dat het land dank zij een diep ver- antwooidelijkheidsbesef aan beide zijden voor een ramp kan worden behoed. A.s. Maandag debatten. Op voorstel van den voor zitter wordt besloten het de bat over de regeeringsverkla ring te doen plaats hebben op Maandagmiddag 2 uur, zoo noodig voort te zetten des avonds. De spreektijd zal be paald worden op 60 minuten oer spreker. Tevens zal daar bij ter sprake kunnen komen het verslag der parlementaire commissie. De voorzitter schorst daar na de vergadering. Mac Arthur heeft een wonderkind. Volgens Amer«kaan- scha couranten heeft 't achtjarig zoontje van generaal Mac Arthur zich als een wonderkind op muziekgebied doen kennen. Zoo zou hij een tweetal symphonieën hebben gecomponeerd, welke door muzieki'e- censenten als voortref- ljjk zijn beoordeeld. KORTE PREDICAT1E GEDENCKCLANCK. Zeeland viert vandaag zijn vierde bevrijdingsfeest7 Eet eerste viel eind October, begin November het tweede een jaar geleden, het derde ter gelegenheid van de capitulatie van Japan en het vierde nu. En de notaris van Veere, Adriaan Valerius ff 1625) legt zijn Nederland- sche Gedenckclanck" weer voor ons open en dirigeert op nieuw den geestdriftigen zang z\jner bezielende, nationale hymnen. Hoe zal dat zingen gaan f Van ganscher harte Als uit één mond Ontegenzeggelijk anders heel anders dan bij het eerste en tweede feest. Gezien de al te dure opgewondenheid bij circus en kennis, ten gevolge van den veel goeds verstik- kenden rook eener verkiezings- actie met het grove wapen der kruipende laster, in een land dat na f*-, jaar vrijheid en vrjjen met ergerniswek kende rotsblokken bezaaid ligt, moet men wel vergeten of al vergeten zijn, hoe diep de Ne derlandsche akker 5 schrikke. lijke jaren lang door God open- geploegd is en hoe noodig 't is als geprangd volk één te zijn en éen te blijven in ons verbeten verzet tegen krachtbrekende tweedracht. Voor elke gezonde uiting van vreugde is er heden ruim schoots reden, maar laat ons vóór alles niet vergeten den sloopenden ai-beid en de moei zame krachtsinspanning, die de bevrijding kostte en die ons ■tog te wachten staan en even min de smartekreten van ge- martelden en gesneuvelden, wier namen in de aanstaande week met trotsch en dank ge noemd mogen worden. En laten de vreugdeklanken van onzen vredeszang in elk opzicht harmonieëeren met den opstandingspsaim der Paasch- klokken, diewat wij, men- schen, ook gedenken en wie wij, menschen, ook zijn, deze prediking laten hoor en: Indien gij met Christus opgewekt zijt, zoo zoekt de dingen, die boven zgn. waar Christus is en niet die op aarde zijn. Zoo is al ons gedenken God danken om Christus' wil B, Italianen demonstreeren. Radio-Rome Leeft heden avond gezegd, dat de beslis singen, welke betreffende de Italiaansche marine door de vier ministers te Paiijs zijn genomen, een „diepen indruk" hebben gemaakt op de beman ningen van de Italiaansche schepen. De bevolkingen van verschillende aan zee gelegen steden hebben uit solidariteit met de marine demonstraties gehouden. Hel wereldgebeuren. BIDAULT SCHOOT EEN BOK. Onontwarbare problemen in Parijs. De wijze, waarop de toe komst van West-Duitschland geregeld moet worden ook voor ons land van groot be lang vormt nog altijd een van de belangrijkste geschil punten tusschen Engeland en Frankrijkdaar stuit een nau were samenwerking op tus schen deze twee Westelijke democratieën. Frankrijk houdt hardnekkig vast aan den wensch. het Ruhrgebied aan het centrale Duitsehe bestuur te onttrek ken. Volgens de Engelsche zienswijze dient dit gebied echter alleen onder contróle te worden gebracht, opdat Duitschland levensmogelijkhe den behcude. EEN COMPROMIS? De Engelsche regeering heeft nu een nieuwe poging gedaan om een compromis te vinden en aan de Fransche regeering een document over handigd, dat een nieuw plan behelst. Dit plan oppert twee nieuwe mogelijkheden. Het geeft de keuze tusschen socia lisatie en internationalisatie van de industrieën in het Ruhrgebied en Rijnland, in clusief de kolenmijnen. In het eerste geval blijven de indus trieën toebehooren aan en blij ven zij beheerd door plaatse lijke Duitsehe autoriteiten, in het tweede geval komt men niet verder dan een algcmee- ne contróle. Hoewel het voorstel door het Fransche ministerie nauwkeu rig bestudeerd zal worden, ixeeft het geen bijzonder gun stige ontvangst gehad. He Fransche ministerie van, buiten landsche zaken heeft ovei'igens een merkwaardige vergissing begaan. Truman heeft in een transatlantisch telefoongesprek met Bidault zoo luidde een aan journa listen verstrekte mededeeling belangrijke hulp beloofd, in de eerste plaats ten aanzien van een te verstrekken lee ning, ten tweede ten aanzien van tarweverschepingen. Tx-uman wist evenwel van niets en verklaarde bij monde van zijn perssecretaris, dat d echts beleefdheden waren gewisseld. Later bleek het Fransche bericht een abuis te zijn geweest- Bidault had wel met Byrnes, maar niet met Truman over geld en voedsel gesproken en beloofd was er niets. RUSLAND MINDER TOESCHIETELIJK. In Parijs blijkt de houding van Rusland, welke aan het begin der ministersconferentie nogal verzoenend was, aan het einde van de eerste week minder toeschietelijk te zgn geworden. Over alle belang rijke kwesties blijkt overeen stemming even ver in het ver schiet te liggen als ooit tevo ren en evenals tijdens de bij eenkomst der ministers verle den jaar te Londen is het con ferentiegebouw een voorraad schuur geworden van onoplos bare problemen. Het meeningsverschil ten aanzien van de geallieerde contrólecommissie voor Italië, wordt als een weinig beloven de ouverture beschouwd voor de aanstaande besprekingen over den Balkan. Het verzet van Molotov tegen een con trólecommissie voor Italië kan slechts een inleiding znn voor een volstrekt afwijzende hou ding, wanneer straks het in" stellen van dergelijke commis sies voor de Balkanstaten ter sprake gaat komen. De Russen wenschen blijk baar geen pottenkijkers in de landen, die binnen hun in vloedssfeer liggen. Over één aspect van de Balkankwestie is men het eens kunnen worden. Bij het bepa len van de sterkte van de ge wapende machten, die de Bal- kanlanden zullen mogen be houden de geallieex-de wen schen deze tot bescheiden af metingen te beperken zijn de ronde getallen vastgesteld. De groote problemen moeten echter nog aan de orde ko men. De buitenlandsche pers klaagt erover, dat Molotov en de Russische delegatie achter .een ijzeren scherm" werken. Ómdat Molotov van meening is, dat het eenige nieuws, dat de pers gerechtigd is te ont vangen, de cfficieele eommu- niqué's zijn, heeft nog geen enkele Russische persconfe rentie plaats gehad. FRANKRIJK EN RUSLAND. Merkwaardig is ook de har telijke verstandhouding tus schen de Russische en dé Fransche delegaties. Ook op de conferentie zelf komt het meermalen voor. dat de Rus sische en Fransche afgevaar digden eikaars standpunten steunen. Het teekent de mid denpositie tusschen Rusland en de Angelsaksische landen, die Frankrijk op het oogenblik inneemt. EEN MINIMUM AAN WERKTUIGEN, MAAR EEN UITSTEKENDE ORGANISATIE. 5000 H.A. worden weer groen. De grond, die zilte grond, dat is een probleem. Het ernstig gebrek aan land bouwwerktuigen en trekkracht dat was 'n ander. Het was zóó ernstig probleem, dat de inzaai van het herwonnen en reeds gedeeltelijk or.tzilte Wal cheren hierop nog had kunnen stranden- 6000 HA. WACHTTE OP BEWERKING. Toen Walcheren di-oog viel, was slechts een klein gedeelte van de landbouwwerktuigen, die teruggevonden werden, nog te gebruiken; een ander deel, en vooral de meer ingewikkel de machines, stond als roestige schamninkels in de half weg geslagen schuren, terwijl de paarden reeds direct bij d« inundatie door Landbouwher- stel overgenomen waren er naar andere getroffen gebie den waren overgebracht. Al les bij elkaar was er voor de bijna 6000 ha. oorspronkelijk bouwland, die op West Wal cheren weer in cultuur ge bracht moest worded, zoowel aan werktuigen als aan trek kracht. veel te weinig voor handen. Niettemin drong de tijd. Door den langdurigen regen val in Februari en Maart was het voorjaar verlaat. Welis waar had men de regenperiode gebruikt om bruggen en dam men te herstellen, de landwe gen weèr berijdbaar te maken en de afwatering beter te laten functionneeren. maar toen een drogere tijd de bewerking van den nog niet geheel ontzilten grond mogelijk maakte, moest hiermee haast worden ge maakt. MET EEN MINIMAAL AANTAL WERKTUIGEN. Aan werktuigen stelde Landbouwherstel beschikbaar 23 nieuwe zaaimachines, van Nederlandsch, Engelsch en Bel gisch fabrikaat. Voorts bijna 40 tractoren, gedeeltelijk op rups-, gedeeltelijk op luchtban den. ieder met een bijbehoorena stel eggen, daar ploegen im mers verboden is omdat dit den grond te diep omwoelt. Daar naast werden nog toegewezen bijna 300 span paarden, even eens met eggen. Deze paarden hadden geen tuig, wat natuur lijk moeilijkheden opleverde. Hiermee en met wat nog aan werktuigen uit het water ge red was, heeft men, hoewel de beschikbare hoeveelheid veel te klein was. kans gezien om in een recordtijd byna al het oorspronkelijke bouwland van Westelgk-Walcheren, afgezien van de mijnenvelden en enke le gedeelten, die nog te wei nig ontzilt- waren., weer In cul tuur te brengen. Dit was alleen mogelijk dank zij een uitstekende organisatie Het Westelijk deel van Wal cheren werd hiertoe verdeeld 4 districten. De tractoren en paarden die in loondienst werken bij Landbouwherstel, kregen hierin ieder hun deel toegewezen: de tractoren de grootere perceelen. de paarden de kleinere. Per gemeente werd het plan voor den inzaai vast gesteld en de inzaai geregeld. Voor de tractoren, waarvar. een deel op benzine, een deel op gasolie en een deel op pe troleum liep, werd een aparte, dienst ingesteld, die deze op het land zelf van brandstof en olie kwam voorzien. Zoo werd met den tijd en het beschikbare materiaal gewoe kerd. Er waren tractoren, die' 60 uur aan een stuk doorwer- ten; 's nachts liepen ze met hun schijnwerpers op (van vo ren om den weg te zoeken en van achter om hun werk te controleeren) over het veld en zaaiden voor een nieuwen ioogst. DUIZENDEN EGPUNTEN SNEUVELDEN Het bewerken van den eirond was echter niet zoo eenvoudig. Een van de minste bezwaren was nog de succesvolle vinding van Rommel, de palen, die met behulp van de tractoren snel en zonder veel moeite uitge trokken werden. Een grootere moeilijkheid was. dat van den grond zelf de bovenste laag in de droge periode in een keiharde korst was veranderd, waarop duizen den espunten sneuvelden. En in het algemeen had men bij het materiaal, dat niet van vóor-oorlogsche kwaliteit was, onophoudelijk met breuk te kampen en "de voortdurende re paraties vertraagden het werk aanmerkelijk. Niettemin is het karwei ge daan en vlot gedaan. Ver bin nen den geraanxden tijd is Wal- chei"en opnieuw ingezaaid. Na het bouwland zal ook een deel van het oorspronke lijke grasland, dat eveneens nog 6000 H.A. beslaat, maar dat lager ligt en daardoor min der ontzilt is, worden bewerkt en ingezaaid met gerst, die minder zoutgevoelig is dan gras. De graslanden, tijdelijke ên blijvende, heeft men op de hoogere bouwlanden ingezaaid, onder het graangewas, zoodat na den oogst het gras gaat doorgroeien. Een ander deel van Walche ren. dat eveneens nog op be werking wacht, is Oost-Wal cheren. waar men hier en daar nog zoutcijfers vindt van bo ven de 20. zoodat inzaai eigen lijk nog niet verantwoord is Maar ook van dit deel hoopt ïrien, voor zoover mogelijk, dit jaar een opbrengst te halen. In het Westelijk deel van het eiland vermenigvuldigen zich intusschen de gToene vakken van de bebouwde perceelen. Het nieuwe Walcheren gaat opnieuw een oogst tegemoet. VOOR DE SLACHT OFFERS VAN HET VERZET. STICHTING 1940—'45 SPEL MET DEN DOOD De 17-jarige H. v. a. P. te Rotterdam speelde met een nog niet ont plofte granaat. Deze kwam tot explosie, met het gevolg, dat de lin ker hand van den jon geman werd afgerukt. Zijn vader kreeg een t scherf in het linker been. Beiden zijn naar het Zuiderziekenhuis vervoerd. De huls van de ont plofte granaat is in be slag genomen, benevens een hoeveelheid patro nen, springstof, een sten-gun en eenige hel men. Amerikaansche pakketten Yoor Nederland. Woensdagmiddag vond op het departement van buiten landsche zaken de onderteeke- ning plaats van een contract voor den invoer in Nederland, viij van rechten, van geschenk pakketten, uit Amerika, af komstig van de Coöp. for American Remittances to Eu rope. De eex-ste van deze pakketten zullen gelijk zijn aan die, wel ke een jaar geleden ter gele genheid van de geallieerde „Food-droppings" door de Amerikaansche Liberators werden afgeworpen. In groote lijnen is de zaak zoo georganiseerd dat in ieder land, waar de C.A.R.E. zal opereeren, een voorraad stan daard-geschenk-pakketten zal worden opgeslagen. Wanneer iemand in Amerika 'n pakket wil laten verzenden, geeft hij dit op aan het hoofdkwartier van C.A.R.E. in Amerika, be taalt daar het pakket, waarna C.A.R.E. per luchtpost een. bericht zendt aan zijn verte genwoordiger in het betreffen de land, om uit den voorraad een pakket af te leveren aan den gewenschten persoon Op deze wijze kunnen de pakket ten binnen 10 dagen aan do ontvangers worden afgeleverd. In Nederland wordt de op geslagen voorraad standaard pakketten aan de hoede van het Ned. Roode Kruis toever trouwd. C.A.R.E. is voornemens la ter op dezelfde wijze de ver zending1 van Amerkaansche kleedingpakketteD te organw seeren.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1946 | | pagina 11