c
I
9
PEYNENBURG
a
Hitten
GENERA AL-VELDMAAR
SCHALK ROMMEL ZIEK.
Het opperbevel van de Duit-
sehe weennacht maakte Dins
dag: bekend:
Toen de Engelschen in Octo
ber 1942 hun groote offensief
tegen de stelling van El Ala-
mein begonnen, bevond gene-
raal-veldmaarschalk Rommel
zich in Duitschlandl Het lange
verblijf in Afrika had tot zoo
ernstige nadeelen voor zijn ge
zondheid geleid, dat de toen
steeds weer uitgestelde medi
sche behandeling niet langer
uitgesteld kon worden. Nadat
de eerste berichten over den
Engelschen aanval waren ont
vangen,brak de veldmaarschalk
tegen den zeer dringenden
raad zijner doktoren in de nau
welijks begonnen kuur af en
keerde naar Afrika terug. Na
de landing van de Engelsch
Amerikaansche strijdkrachten
in Fransch Noord-Afrika werd
het slechts tijdelijk gedachte
oponthoud bij zijn leger ver
lengd!. Onder voortdurende aan
vallen op een numeriek supe
rieuren vfjand leidde de maar
schalk zijn leger in een histo
risch weergalooze ontwijkende
manoeuvre tot naar Tunesië
terug. Toen de gezondheidstoe
stand van den veldmaarschalk
steeds slechter werd. besloot
de Führer, in overeenstemming
met den wensch van den Duce,
maarschalk Rommel bevel te
geven na het bereiken van de
stelling bij Gabes, onmiddellijk
naar Duitschland terug te kee-
ren voor het zoo noodzakelijke
herstel van zijn gezondheid. Op
11 Maart 1943 meldde veld
maarschalk Rommel zich in 't
hoofdkwartier van den Führer
en ontving hij aldaar als waar
deering voor zijn unieke ver
diensten in den tweejarigen
veldtocht in Noord-Afrika van
den Führer het eikenloof met
de zwaarden en brillianten be-
hoorende bij het ridderkruis
van het ijzeren kruis.
Gen.-veldmaarschalk Rommel
is op het oogenblik aan de be
terhand.
De Führer zal hem na volle
dig herstel van zijn gezondheid
met een nieuwe taak belasten.
Amerikaansche soldaten in
overzeesche gebieden. Volgens
een officieele mededeeling uit
Washington, bevinden zich op
het oogenblik 2 millioen Ame
rikaansche soldaten, al dan
niet actief, in overzeesche ge
bieden.
OPROEP VAN HELLER.
Voor 't Duitsche Roode Kruis.
Bij het begin van het vierde
Kriegshilfswerk voor het Duit
sche Roode Kruis heeft de
Führer een oproep tot 't Duit
sche volk gericht, waarin hij
o.m. zegt:
„Weer ligt een winter ach
ter ons, die aan onze soldaten
de hevigste gevechten te strij
den en de zwaarste belastin
gen te dragen gaf. En weer is
met de verdienste van deze
annen in het Oosten, dat een
Het aand-uer loopt,
de tijdt verglijt.
Meer vrinden ('k wind
daetom geen doeckjes)
Geataegh desclfde
kwaliteit
Backt Peynenbtirg aijn
Ktick-Krack coeek/es.
Vraag Uw winkelier,
misschien heeft hij se
net ontvangen.
crisis met succes werd over
wonnen, waaraan elke andere
weermacht ter wereld te gron
de zou zijn gegaan. Alleen aan
hun heldhaftigheid is het te
danken, dat tenslotte de
stormloop van den vijand niet
alleen tot staan gebracht, doch
in zeer hevige gevechten te
ruggeworpen kon worden.
Ook yan het Duitsche va
derland worden wat betreft de
arbeidsmobilisatie en offer
vaardigheid zware eischen ge
steld. En toch verzinken al
Uwe offers in het niet. ver
geleken bij de ontberingen en
het lijden, die Onze soldaten nu
voor den tweeden keer in het
Oosten moesten doormaken.
Dergelijke prestaties zijn ech
ter alleen maar mogelijk door
de liefde voor eigen volk en
eigen land. Het is derhalve een
eereschuld en een plicht van
het vaderland, te toonen, dat
U geen seconde uwe soldaten
aan het front vergeet.
Ik roep daarom het Duit
sche volk voor den vierden
keer op in het Kriegshilfswerk
voor het Duitsche Roode Kruis
zijn gemeenschappelqken bond
van offervaardigheid te ver
nieuwen om zoodoende aan
onze soldaten den dank te be
tuigen, dien zij meer dan rij
kelijk vérdienen.
Divisie Poolsche vrijwilligers
in toode leger. ïn de contro
verse over de Poolsch-Russi-
sche betrekkingen valt een no
vum op te merken, n.l. de door
Moskou aangekondigde opstel
ling eener divisie Poolsche
vrijwilligers, die in de gelede
ren van het roode leger zal
strijden.
Te Berlijn wordt dit feit
gekenmerkt als een nieuw mid
del der bolsjewistische infil
tratie. De z.g. Poolsche divi
sie beteekent niets anders dan
de voortroep van het roode
leger voor een door Moskou
begeerd en opgeëischt land.
Juweelenroof te Parijs. In
een Parijsche voorstad zijn vijf
inbrekers, die zich als agent
van politie voordeden, de villa
van een Nederlandschen dia
manthandelaar binnengedron
gen. Zij dwongen de vrouw
des huizes haar juweelen, be
staande uit parels en diaman
ten, alsmede zilver en baar
geld, totaal voor een waarde
van 2 millioen francs, af te
geven.
Berlin houdt invasie in Europa
vrijwel voor uitgesloten.
Van bevoegde zijde te Berlijn
wordt nog medegedeeld, dat de
Britsche troepen er na vele
massale aanvallen in zijn ge
slaagd ten zuiden van Tunis
bij Hamanfil in de Duitsche
stellingen binnen te dringen en
vervolgens door te breken,
waarbij zij naar het zuiden
zwenkten en nu dus in den rug
van de Duitsche en Italiaan-
sche troepen staan. De gevech
ten gaan verbitterd verder.
Nogmaals werd in de Wil-
helmstrasse meegedeeld, dat de
Duitsche soldaten tot en met
de laatste patroon zullen vech
ten alvorens zij den tegenstand
opgeven.
In tegenstelling met anders
luidende berichten wordt mee
gedeeld, dat,de Duitsche troe
pen in het gebied ten Z.O. van
Bizerta den strijd nog steeds
niet hebben opgegeven, doch
dat ook hier nog verbitterd
wordt gestreden.
Gen.-veldmaarschalk Rommel
heeft het opperbevel van de
Duitsche troepen in Afrika
overgedragen aan generaal von
Arnim, die thans de slotphaze
van'den strijd in Tunesië leidt.
Resumeerend stelt men te
Berlijn vast, dat het Duitsche
leger in Afrika volkomen aan
de verwachtingen heeft beant
woord. Het doel en den zin van
den terugtocht van El Alamein
naar Tunis is bereikt en met
een bevredigend resultaat be
kroond. Hadden de vijf in Afri
ka staande Duitsche divisies
niet zoo lang tegen de over
machtige Amerikaansche en
Engelsche troepen stand ge
houden, dan zou het wellicht
reeds dezen zomer of nog eer
der tot een invasiepoging van
de geallieerden zijn gekomen.
Dit is verhinderd. De krijgs
plannen van de geallieerden
hebben een geweldig verlies
menschen, materiaal en
vooral aan tijd moeten boeken.
Thans is men in Europa zoo
ver, dat men een invasie waar
dan ook en met welke massale
concentratie aan troepen en
materiaal ook met een gerust
hart tegemoet kan zien. Vol
gens den vertegenwoordiger
van O.K.W. op de conferenties
der buitenlandsche journalis
ten is een invasie in Europa
thans -niet meer mogelijk zon
der dat de aanvaller daarbij
ontzettende, bloedige verliezen
lijdt. Afgezien daarvan houdt
men een invasie te Berlijn vrij
wel voor uitgesloten en men
spreekt met vertrouwen over
de uitgebreide verdedigings
maatregelen, welke zijn geno
men.
^O.OOO boeken vernield. Bij
een brand in de nationale bi-
DE 49STE VERJAARDAG
VAN MUSSERT.
Ter gelegenheid van den
49sten verjaardag van den Lei
der der N.S.B. heeft Dinsdag
morgen in den Stadsschouw
burg te Utrecht een interne sa
menkomst plaats gehad van
het hoofdkwartier en andere
genoodigden, waarin de secre
taris-generaal 'der N.S.B.ir.!
Huygen namens de beweging
het woord heeft gevoerd tot
den Leider.
Spr. herinnerde eraan, dat
het de eerste keer is, dat Mus
sert zijn geboortedag herdenkt
als leider van het Nederland-
sche volk.
De historie heeft ons, door
den oorlog, in zeer moeilijke
omstandigheden gebracht. Wij
onderschatten de bezwaren van
den huidigen toestand geens
zins. Wij verhelen ons niet dat
er bij enkelingen twijfel is ont
staan aan den goeden afloop
van dezen strijd, zelfs onder
degenen, die, geplaatst op ver
antwoordelijke posten, onder
alle omstandigheden onwrik
baar uitdrukking zouden moe
ten geven aan hun vertrouwen
in de toekomst Zij hebben een
verkeerde, een onvolledige op
vatting van het begrip
„trouw".
Onze trouw wordt geschraagd
door de wetenschap en door het
vaste geloof, dat wij overwin
nen zullen, wat ons ook per
soonlijk overkome Onze trouw
aan u, Leider, is trouw aan het
Nederlandsche volk waarvoor
gij altijd op de bres hebt ge
staan. Onze trouw is trouw
aan Nederland en aan het nieu
we Europa, trouw aan den
Gefcroaanschen Führer Adolf
Hitler.
Dit besef zullen wij behou
den, ook onder de grootste be
proevingen. De leden der be
weging moeten beseffen, dat er
drie dingen noodig zijn om de
uiteindelijke overwinning te be
reiken. In de eerste plaats taai
volhouden en een gestaag vol
brengen van de zware en moei
lijke plichten, die ons door het
lot zijn opgelegd, daarna het
toonen 'van een onuitputtelijk
geduld en tenslotte, maar bo
venal, het handhaven van een
onbegrensd vertrouwen in den
Leider.
Ir. Huygen maakte zich de
tolk van de geheele beweging
met het uitspreken van den vu-
rigen wensen, dat de Voorzie
nigheid Mussert de kracht en
de gezondheid zal geven om
zijn historischen arbeid voort
te zetten.
De gemachtigde van den
Leider voor de financiën, de
heer Van Bilderbeek, bood
Mussert als opbrengst van de
loterij een bedrag van 90.000
aan ten bate van de stichting
gezins- en jeugdzorg. En dit
jaar voor het eerst bood de
MIDDELBURG
C
Jfrets opgevischt. -
Uit het water van den Been*
houwerssingel haalde de vis-
seher P. een damesrijwiel op.
Daar de fiets naar alle waar-
schijn!ijkheid van diefstal af- C
komstig is, werd zij ter be
schikking gesteld van den com- P"
mandant der ordepolitie.
Taseh ontvreemd.
Bij de politie deed mej. J. M.
v; A-H. aangifte van vermis-
sing van een bruine papieren
actetasch uit een etalage van
haar winkel. Zij had vermoe'?"'3
dens tegen een jongen, die dien 1.
middag verschillende artikelen
bij haar kocht en den winkel
verliet met een soortgelijke m
tasch onder zijn arm. De poü- m
tie stelt een onderzoek in
Burgerlijke Stand
GOES. Geboren
rïnus Anti)
Antje Minnaard. Robert Martnus
Wilhelm, z. v. Leendert Adrianus
Schot en Marle Vader. «3
Overleden: Paulus Petrus de Jonge,
week; Anton lus Francis cus wrfijw-
aus de Valk, 79 J.
GRIJPSKERKE. GeborenKoroelSa,
v. J. Louws en P. Melis; Susan
na Fransina, d. v. A. Dingemanse 1
en P. Krijger.
Overleden: Maatje Jannetje Holle- 4
brandse, 77 vr. van A. HutJs-
man (overleden te Zundert). j
VROUWENPOLDER. Ondertrouwd: g
Pieter van Hekken, 36 J. en Lena 5 ft
an Esseveld, 24 J. k 14
stedenatlas uit 1749. Nadat den 1 -
Leider namens den jeugdstorm r
uit het gewest West-Duitsch- j?
land nog een bedrag aan geld
en een cadeau ter hand waren J
gesteld, sprak Mussert zijn
naaste medewerkers in een
korte rede toe.
Hij merkte o.m. op. dat met
name de laatste drie jaren zeer
moeilijk zijn geweest. De natio-
naal-soeialist, zoo vervolgde
spr., strijdt voor zijn volk en
zijn vaderland en waar het in
dezen strijd het meest op aan- ga
komt, is het karakter en het O
fatsoen. Wie zoo strijdt, mag*é2®
inderdaad de volle overtuiging a
hebben, dat zijn idealen onder w
alle omstandigheden verwezen-
lijkt zullen worden. Ieder onzer
heeft zijn taak te vervullen en
moet dat doen voor 100 L
Laat ons hopen, dat ons volk
er aan het einde van dit jaar
beter voor zal staan dan thans.
Gjjj, mijne trouwe medewerkers, t
bliotheek in de Peruaansche[beweging den Leider ook een
hoofdstad Lima, werden on- persoonlijk cadeau aan in den
geveer 70.000 boeken vernield, vorm van een groote gekleurde
Feuilleton
MUZIEK IN HET
DUIVELSSTEEGJE
35) door S. BROCKHOFF.
„Aha", zei Alex. „Dien moe
ten we eens wat nauwkeuriger
beschouwen. Het zou wel in
teressant zijn om te weten hoe
hun verhouding was."
Gerda kauwde ingespannen
op een grashalm. „Laat hij
veel na?" vroeg zij.
Joep knikte tegen de blauwe
verten, die in de zomersche
lucht verschemerden. „Dank
je. Meer dan voldoende. De
„Vinum", op één na de groot
ste wijnfirma van het land,
het huis in de Heerenstraat
een villa in Bovenkerk en nog
een dozijn andere bezittingen,
waaronder die twee huizen in
het Duivelssteegje."
Alex schrok. Bij ons? Waar
dan?"
„Dertien en vijftien. Die
twee die leeg sthan. Wist-je
dat niet? Dertien heeft hij pas
kort geleden van jouw hospes
gekocht."
Spreek me niet over dat
monster", weerde Alex la
chend af. „Met hem kom ik
nooit in aanraking. Een rare
kerel. Wat die overigens een
geld verdient met zijn vogel
winkel! En daarbij is hij vuil
en gierig."
„Laten we meneer Bark
maar met rust laten. Die heeft
met Kampscholte niets te ma
ken", meende Gerda.
„Wie weet", riep Joep. „Ik
zou best zin hebben, dien me
neer eens op de vingers te kij-j
ken."
Alex was het er niet mee
eens. Bark was een lafaard.
Die liet zicJpBist niet met der
gelijke zaken in.
Öp de weide met de gouden
boterbloemen werd nog veler
lei besloten dien middag onder
den vredigen zomerhemel. Er
werd overlegd <en ten slotte
waren ze het samen volkomen
eens, wat er gedaan moest
worden. Joep zou buiten
den dienst om mijnheer
Frederik Kampscholte voor zijn
rekening nemen. Alex zou een
oogje op Bark houden. Eerst
verzette hij zich daartegen,
maar hij liet zich overhalen.
Gerda zou voorloopig in re
serve blijven. Misschien kon zij
te weten komen, wat er in die
geheimzinnige pakjes gezeten
had, die haar vader aan de
dames had overhandigd.
Toen de zon begon te dalen
reden de jongelui, met zich
zelf en den mooien Zondag
tevreden, weer naar de stad.
Overigens riep de plicht Alex
alweer, want op Zondag begon
de Elite bar al om half acht.
Joep probeerde Gerda nog voor
een bioscoopje over te halen,
maar daar had zij geen lust
in. Zij wilde haar vader niet
alleen laten. Hopelijk kwam
hij ditmaal 's avonds thuis.
HOOFDSTUK XV.
Apen nootjes voor Lorre.
Het Duivelssteegje droomde
%'erlaten, stoffig en warm,
het stüle middaguur. De zon
newijzer op de Pieterskerk
wees aan, dat het drie uur
was. Slechts weinig voorbij
gangers, die van de markt
naar het plein gingen passeer
den het straatje.
Van haar kamer uit kon
Gerda ze allemaal ongezien
bestudeeren. Haar kamertje
lag geheel in de schaduw, half
verscholen achter den hoogen
boom. Van haar jonge jaren
af, was dat haar lievelings
plaatsje. Zij zat met opge
trokken beenen op de breede
vensterbank. Vandaag stond
haar venster wijd open, het
was heel warm buiten.
Opeens werd de stilte ver
broken. De valsche en schrille
klank van een orgel verscheur
de de rust van het steegje.
(Wordt vervolgd.) Plaata-
kunt het geloof in de overwin
ning van ons werk behouden,
ornaat ook ik het nog ten volle
heb.
In de middagbijeenkomst in
den Stadsschouwburg, waren
o.a. al diegenen aanwezig, die
in aanmerking waren gekomen
voor een der eereteekenen
„Strijd en offer" of „Dienen en
volharden". Ook thans was het
de secretaris-generaal, die eerst i
het woord voerde. Aan de
meest prominente dragers en
draagsters van het eereteeken,
reikte Mussert vervolgens per
soonlijk het onderscheidings-
teeken uit. In zgn rede tot de
nieuwe dragers van het eere
teeken, zeide Mussert o.m., dat
in de twaalf jaren van strijd,
welke thans voorbij zijn, de be
weging in een zee van moei
lijkheden als een rots in de
branding is blijven staan. Wij
zende op het eereteeken, merk
te Mussert op, dat zij, die dit
teeken hebben verdiend, in de
eerste plaats hun trouw heb
ben betoond. Na aangehaald te
hebben, dit teeken waardig en
als een eenvoudig en trouw
werker te dragen, zeide de Lei- 1
Öer: „uw taak en verantwoor
delijkheid zijn grooter gewor
den. Ik weet dat ons leven in
dezen tijd moeilijk is, maar ook
mijn weg gaat niet over rozen.
Laten wij denken aan hen, die
hun leven offeren aan het f/j
Oostfront. Boven de moeilijk-
heden van dezen tijd gaat ons
geloof in de toekomst."
Ir. Huygen sloot met een
kort woord deze samenkomst.
Staande zongen hierna de
aanwezigen het zesde couplet
van het Wilhelmus. In de
ambtswoning van den commis-
saris van de provincie Utrecht
had tot slot van dezen dag een
i
G
a
c
a
c
t:
w.
u
S
eu
ra
