PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
MAANDAG 27 APRIL 1942
Hitier spreekt voor den Duitschen Rijksdag.
Bolsjewistische aanvallen afgeslagen.
ABONNEMENTSPRIJS:
19 et. per week of 2.42 per kwartaal
Franco per post 2.63 per kwartaal
Afzonderlijke nummers 5 cent
ADVERTENTIEPRIJS
Per m.m. 14 cent, min. per adv. 2.30.
Bij abonnement speciale prijs. Kleine
advertenties (max. 8 regels): van.l—a
regels 65 et. iedere regel meer 13 et.,/
dienstaanvr. en dienstaanb. resp. 55
en 11 ct. Kabouters (alleen op Vrij
dag): 1—5 woorden 30 ct., elk woord
meer 6 ct., bü vooruitbetaling. „Brie-
wen of adres Bur.v.d.Bl." 10 ct. meer.
WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSCHE, VLISSINGSCHE, GOESCHE EN BRESKENSCHE COURANT
UITGAVE DER FIRMA'S F. VAN DE VELDE JR. EN G. W. DEN BOER POSTREKENING 359300, PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT. MIDDELBURG
DIT NUMMER BESTAAT UIT
185ste JAARGANG
BLADZIJDEN
NUMMER 97
DIRECTIE: F. VAN DE VELDE, F. B. DEN BOER
HOOFDREDACTEUR: J. C. VISSER, VLISSINGEN
De BUREAUX van do Provinciale
Zeeuwsche Courant zijn gevestigd tea
VLISSINGEN: Redactie en Admini
stratie Walatr. 58-60, tel. Tfl (2 lijnen)
Redactie na kantoortijd telefoon 578
MIDDELBURG: Londensche Kaal 29
Redactie telefoon 3521, na kantoortijd
telef. 2925, Administratie telef. 3541
GOES: Red. en Administr. Turflcade
15, tel. 2863, na" kantoortijd tel. 2475
SOUBURG: Kanaalstraat 45. tel. 224
OOSTBURG: Redactie en Admini
stratie Breedestraat 45, telefoon 102
BRESKENS: Dorpsstraat 35, tel. 31
LAATSTE APPEL AAN DE DU1TSCHE NATIE VOOR DE
BESLISSENDE GEVECHTEN VAN 1942.
De Führer ia in zijn Rijksdagrede be
gonnen met er aan te herinneren, dat hfi
op de laatste zitting van den Rijksdag van
11 December jl. rekenschap had afgelegd
over het verloop der gebeurtenissen van
het "afgeloopen jaar:
Deze zijn, zob verklaarde hij o.a., in
haar historische grootheid en duurzame
politieke beteekenis van een formaat, dat
wellicht eerst eeuwen later in geheel zijn
omvang zal worden overzien.
Van de verplettering van den opstand
te Belgrado, door Engeland en Moskou ge
meenschappelijk aangesticht, begon Europa
reeds enkele weken later wellicht voor het
eerst sinds eeuwen de gemeenschappelijke
bedreiging uit het Oosten te beseffen. Van
de succesvolle afwending daarvan heeft
bestaan of ondergaan van óns continent
reeds zoo dikwijls afgehangen.
Voor vele menschen traden nu de oor
zaken van den bloedigen oorlog, die ons iif*
September 1939 opgedrongen Was, duidelij
ker aan den dag. A
Toen 3 September 1939 na eindelooze
Duitsche vredespogingen aan het nieuwe
rijk de oorlogsverklaringen van Engeland
cn Frankrijk waren overhandigd nadat
deze staten dóór de verstrekking van een
blanfco volmacht om te beginnen Polen als
actieve kracht ten tooneele hadde^i ge
bracht, moest men wel wanhopen aan het
verstand van een wereld, die schijnbaar
zonder eenige reden de catastrophe letter
lijk naar zich toe haalde, inplaats van het
ongeluk van een dergelrjken waanzinnigen
oorlog te mijden.
Nu weten wij allen, dat Engeland zich
sedert de innerlijke staatkundige desorga
nisatie van het vasteland van Europa had
vastgeklampt aan een politieke leerstelling,
die meende in de versplintering van het
vaste land de eerste voorwaarde te moeten
zien voor de welvaart en de uitbreiding
van het Britsché wereldrijk.
Ongetwijfeld had deze gedachte, die de
Britscne politiek beheerschte, veel over
tuigends. Terwijl Europa in tallooze in
terne oorlogen doodbloedde, zag Groot
Brittannië kans met eeri minimale opoffe
ring aan menschenlevens een wereldomvat
tend gebouw op te richten.
Het verval van Europa vloeit deels
voorts uit natuurlijke veroudering, van de
continentale mogendheid, die na de ineen
storting van het Romelnsche wereldrijk de
leiding had, deeis uit de ondermijning van
de elementen, <lia aan dit voormalige cen
trum van het avondland zijn etnischen en
politieken grondslag hadden verleend.
Hitier ging vervolgens de oorzaken van
deze ineenstorting der Interne Europeesehe
organisatie na, om daarna vast te stellen
dat het ondanks talrijke oorlogen Enge
land op den duur niet mogelijk was den
nationalen Franschen staat te vernietigen,
ondanks alle pogingen zag het geen kans
de aaneensluiting der Italianen te beletten.
En ondanks alle inmenging is het Duitsche
Rijk uit zijn puinhoopen van weleer door
den wil der Duitsche stammen en dank zij
het dp treden van groote heroën.
Het Engelsche denkbeeld op den duur
met wat slappe argumenten de Europee
sehe naties verdeeld of in onderling con
flict te kunnen houden moest schipbreuk
lijden. Daardoor was Engeland gedwongen
in plaats van op zijn gemak profijt te
kunnen trekken van een bepaalden toe
stand dézen toestand te verdedigen of zelfs
voortdurend in stand te houden. Daardoor
nu kwam een einde aan de kunst van het
intrigeeren en in plaats daarvan kwam de
noodzaak zelf te strjjden en niet alleen de
bereidheid daartoe, maar ook het ver
mogen.
Maar evenals Engeland werd gedwongen
in Europa zelf zijn bloed te vergieten, zoo
moet ook eenmaal .het oogenblik komen,
waarop de handhaving van de Europee
sehe verdeeldheid van Engeland meer
kracht eischt dan het kan missen voor het
instandhouden van ztfn eigen wereldrijk.
Afgezien echter daarvan, was de mee
ning, at het Britsché wereldrijk als be
staansvoorwaarde een in onmacht ver
splinterd Europa noodig heeft, slechts zoo
lang geldig 'als aan de peripheric van dit
wereldrijk zelf geen equivalente staten be
stonden^ die het bedreigden.
Zoodra de Russische kolos zich al strij
dend een weg tot in Oost-Azië baande, zoo
dra de Amerikaansche Unie een van En
geland even onafhankelijk als volkomen
voor aanvallen gevrijwaard lichaam werd
en vooral zoodra het Japansche keizer
rijk evenals Italië en Duitschland
'uit zijn slaap ontwaakte en de opperheer
schappij in Oost-Azië verwierf, waren de
voorwaarden voor het voortbestaan van
het Britsché wereldrijk principieel gewij
zigd.
De Führer ontwikkelde vervolgens, wat
het resultaat was van den oorlog van 1914
tot 1918, zijnde een verschuiving van
krachten, waardoor Japan op de plaats van
Duitschland en Amerika op de plaats van
Engeland zelf kwam.
Dat Engeland daarbij zelf economisch
ten zeerste geschokt, financieel belast en
naar vollekracht uitgeput uit den oorlog
te voorschijn kwam, kan als nieuw bewijs
dienen, dat rfeeds de eerste wereldoorlog
een pyrrhusoverwinning was. Nog een der
gelijke oorlog tot handhaving van het
Europeesehe evenwicht en ingeland moest
onontkoombaar binnen het wereldrijk zyn
noodzakelijke eigengew'cht verliezen, met
andere woorden, de kracht, verspild aan
de verdediging van een onmogfelijke Euro
peesehe orde, gaat verloren voor den sa
menhang en de verdediging van het eigen
imperium.
Derhalve kan cn zal de nieuwe oor
log slechts eindigen met een ramp
voor het Britsché wereldrijk. Mei wicn
Engeland zich ook verbindt,aan het
eind van dezen oorlog zal het zijn
bondgenoot stérker zien dan het zelf
is en kan zijn.
Zijn aartskapitalisten mogen nu de
bolsjewistische staatslieden met nog zoo
groote. huichelachtige vriendschap begroe
ten, zijn aartsbisschoppen mogen de bloe
dige bestleën van het bolsjewistische
atheisme nog zoo innig ftmarmen: hoe
meer leugens, huichelarij en bedrog moeten
worden toegepast om de tegennatuurlijke
coalities van dit rijk zedelijk te denken
tegen over het eigen volk op de overige
menschheid, des te minder zullen zij in
staat zijn de ziende volken werkelijk te
misleiden eh den natuurlijken weg van een
onontkoombare historische ontwikkeling te
beletten.
HET RASSENVRAAGSTUK SLEUTEL
TOT DE WERELDGESCHIEDENIS.
De Britsché jood Disraeli heeft eens ge
zegd, dat' het rassenvraagstuk de sleutel
tot de wereldgeschiedenis is. Wij, nationaal-
socialisten, zijn door dit inzicht groot ge
worden. De verborgen krachten, die Enge
land reeds in 1914 in den eersten wereld
oorlog hebben gedreven, zijn joden geweest.
De kracht, die ons zelf destijds verlamde
en tenslotte onder het motto, dat Duitsch
land zijn vaandels niet meer zegevierend
naar huis fhocht brengen, tot de overgave
dwongf was joodsch. De joden nu hebben
sedert 1939 ook het Britsché wereldrijk
in zijn gevaarlijkste crisis gemanoeuvreerd.
Joden waren de dragers van de bolsje
wistische infectie, die eenmaal Europa
dreigden te vernietigen. Zij waren echter
ook tegelijkertijd de oorlogsophitsers in de
gelederen dei' plutocratieën.
Door den invloed van de joden wérden
de Vereenigde Staten weer evenals in
1917 voetje voor voetje door den joods-
besmetten président en zijn volkomen jood-
sehe omgeving zonder eenige reden en zon
der eenigen zin in een oorlog gedreven te
gen volken, die Amerika nimmer iets had
den misdaan, tegen naties, waarvan Ame
rika nooit iets te winnen hééft.
In dezen oorlog gaat het daarom poli
tiek beschouwd in het geheel niet meer om
de belangen van afzonderlijke volken, maar
het gaat*om eén conflict tusschen naties,
die het leven op deze wereld voor de
haren, willen waarborgen, en volkeren dié
geworden zijn tot de wjjloozen werktuigen
van een intèrnationale wereldparasiet.
In dit oegenblik verheft dit schijnbaar
verouderd Europa weer als steèds in de
geschiedenis de fakkel van zijn inzicht om
hoog en zijn mannen trekken op thans als
de vertegenwoordigers van een nieuwe,
betere orde, als de ware jeugd der sociale
en nationale vrijheid van de wereld.
Dezen winter is een wereldstrijd beslist,
die in zijn probleemstelling ver uitsteekt
boven wat in normale oorlogen moet en
kan worden opgelost. Wij kennen het theo
retische beginsel en de gruwelijke werke
lijkheid der oogmerken van de joodsch-
bolsjewistische wereldpers. Heerschappij
van het proletariaat heet het en dictatuur
van het jodendom is het. Uitroeüng van de
nationale leiding en intelligentia der vol
ken en beheersching van het proletariaat,
dat dan zonder leiding en daardoor tevens
door eigen schuld weerloos is geworden,
uitsluitend door de Joodsch-internationale
misdadigers.
De Führer besprak vervolgens van den
strijd, welken Duitschland en Italië heb
ben gevoerd om daarna vast te stellen.
Eerst na de overwinning van het fascisme
kon men spreken van een beginnende red
ding van Europa.
Ten tijde dat deze historische gebeurte
nissen zich voltrokken, groeide de natio-
naal-socralistische beweging naar de ver
vulling van haar 'roeping onder ons eigen
volk. Ook hier sloeg het uur, waarop in
net conflict tusschen joodsch internationa
lisme en nationaal-socialistische volks- en
staatsgedachte de gezonde natuur door
brak.
Wij allen herinneren ons voorts nog den
volgenden grooten, beslissenden strjjd in
Spanje, waar ook onder leiding van een
enkelen man een duidelijke, definitieve be
slissing werd afgedwongen, en eveneens na
een bloedigen burgeroorlog de nationale
revolutie den bolsjewistischen aartsvijand
terneer wierp.
Naarmate het inzicht groeide, dat de
jood de parasitaire verwekker van deze
ziekte was, werd nu in de afgeloopen
jaren vrijwel iede e staat in Europa ge
dwongen zijn standpunt te bepalen in deze
levenskwestie der volken. Alsgevolg van
een drang tot zelfbehoud moesten zij de
maatregelen nemen, waardoor de eigen
volken definitief konden worden beschermd
tegen deze internationale vergiftiging. -
In deze geweldige, waarlijk historische
beweging der volken bevinden wij ons nu
allen, ten deele als leidende, handelende of
uitvoerende menschen. Aan den eenen kant
staan de mannen der democratie, dat wil
zeggen van het joodsche kapitalisme en
aan hun ztfde de bolsjewistische staat,
d.w.z. de massa van een verdierlijkte
menschheid, waarover de jood als in Sov
jet-Rusland zijn bloedigen geesel zwaait.
Aan den anderen kant staan de volken,
die vechten voor hun vrijheid en onafhan
kelijkheid en die vooral strijden om het
dagelijksch brood van hun menschen te
waarborgen.
CHURCHILL'S BEMOEDIGINGEN
Sedert 't begin, toen het nationaal
socialisme aan de macht kwam, is er geen
stadium, waaraan de heer Churóhill niet
het karakter van een „bemoediging" heeft
toegekend, en •waarschijnlijk ook wel tot
de laatste minupt zal toekennen. Dat En
geland ons eens den oorlog heeft verklaard,
was voor hem een bemoedigend teeken.
Dat er anderen zijn verschenen om zich
voor het Britsché cgoisme naar de slacht
bank te laten brengen, was niet minder
bemoedigend. De besprekingen tusschen
twee of meer geallieerde generaals zijn
even bemoedigend als een praatje bij den
haard van den zieken man in het Witte
Huis.
Toen de heer Cripps voor de eerste maal
naar Moskou vloog, was dat niet minder
bemoedigend dan zijn terugkeer uit Indië.
Dat generaal Mac Arthur kans heeft
gezien nog juist op tijd van de Philipprjnen
te ontkomen, was eveneens een bemoedi
gende factor. Evenals het bemêedigend
is, als 20 Engelschen er ih slagen, met
zwartgemaakte gezichten en gummizolen
met een Britsch vlot hier of daar aan de
door ons bezette kust aan land gaan om
bij de verschijning van een Duitsche pa
trouille weer uit te knijpen.
Als een emigrantenregeering, een ver
zameling van nullen dus, een verklaring
tegen Duitschland aflegt, werkt dit bemoe
digend, evenals wanneer de heer Churchill
de vernietiging'van de Duitsche duikbooten
verkondigt of spreekt van een nieuwe uit
vinding, een nieuw offensief, een tweede
front enz.
EN DIE VAN DUITSCHLAND.
Daaraan valt niets te doen. Ieder volk
heeft zrjn eigen soort bemoediging. Ik
heb het bv. destijds als bemoedigend be
schouwd, dat wij erin slaagden binnen 18
dagen den Poolschen staat in een aantal
van de geweldigste vernietigingsslagen weg
te vagen, dat in dien heelen tjjd noch
Frankrijk, noch ook Engeland het waag
den den Westwall slechts te naderen.
Ik geloof, dat het ook bemoedigend was,
dat wij in Noorwegen konden landen en
wel niet des nachts met zwartgemaakte
gezichten en op gummfzolen, maar bij
helderen dag en op bergschoenen met spij-"
kers en dat wij dit Noorwegen in amper
zes weken volkomen in onze ipacht kregen.
Het was eveneens voor ons allen zeer
bemoedigend te beleven, hoe het Britgch
expeditieleger in weinige w§ken uit Noor
wegen werd verdreven.
Eveneens meen ik, dat wij aile aanleiding
hebben het bemoedigend te achten; dat
het ons mogelijk was in amper zes weken
\de Fransch-Britsche legers volkomen ver
nietigend te verslaan, in nog geen week
Nederland en in amper drie v/ekenlook
België in onze macht te krijgen, de Brit
sché strijdkrachten te verpletteren, ge
vangen te nemen of bij Duinkerken in zee
te jagerf.
Ikzelf achtte het een bijzondere bemoe
diging, dat wij tezamen met Italië i)iet
slechts in. Frankrijk, maar ook in Noórd-
Afrika groote successen konden behalen.
Even bemoedigend was het in mij ft oogen,
dat wij kans zagen den Servischen opstand
met onze bondgenooten in enkele weken
kapot te slaan. Voorts was het voor ons
bemoedigend te beleven, hoe de Britsché
expeditie ook daar in zeer snel tempo
eerst naar den Peloponesus en daarna via
Kreta tenslotte in de richting van de zee
verdwèen, voorzoover zij niet door ofts
eveneens werd vernietigd.
Niet minder bemoedigend was het
overigens voor het Duitsche volk, dat
wij sedert 22 Juni van het vorige jaar
met onze bondgenooten in slagen, /He
uniek waren in de wereldgeschiedenis,
het bolsjewistische gevaar van oiize
grenzen meer dan 1000 km. konden te
rugslaan en dat in dezelfde periode
reeds meer dan 16.000.000 ton vijande
lijke koopvaardijscheepsruimte tot zin
ken gebracht werd, hetgeen thans nog
steeds voortduurt. v
l Ik beschouw het als een bemoediging,
dat wij daarbij Rans hebben gezien in
de wijde lUimte van het Oosten een
spoorwegnet op de Europeesehe spoor
breedte te brengen en in dienst te stel
len, zoo uitgestrekt, dat hét thans
grooter is dan dat van het geheele
Engelsche moederland.
Ook omtrent de Japafische heldendaden,
dien unieken zegetocht, kan ik niet anders
zeggen, dan dat zij in onze oogen eveneens
buitengewoon bemoedigend zijn.
Het bemoedigendste, dat ik voor Duitsch
land en zijn bondgenooten zie, js evenwel
misschien wel dat mr. Churchill en Roose
velt te Londen en te Washington optreden
en niet te Berlijn of Rome.
DE WINTERVELDTOCHT.
Toen ik voor de' laatst<fjj maal tot u
sprak, daalde over het Oostei een winter,
zooals in Europa en ook in deze gebieden
in meer dan 140 jaar niet was beleefd.
Binnen enkele dagen zakte de thermome
ter van 0 graden en daarboven tot min
47 graden en daaronder. Daardoor vonden
alle verdere operaties 4 weken vroeger
dan te voorspellen viel een plotseling
einde.
Het front, dat in voorwaartsche bewé-
ging was, mocht niet terugvloeien en even
min kon het gelaten worden in de stellin
gen, waar het zich op dat moment bevond.
Derhalve werd het teruggetrokken over
een algemeene lijn, die van Tagantog naar
het Ladogameer loopt.
Ik mag thans uitspreken, dat deze
operatie oneindig moeiljjk uit te voeren
was. Er waren oogenblikken, dat
mensch cn machine dreigde te verstij
ven. Wie de wijde vlakten van dit Oos
ten ziet, heeft daarbij rekening te hou
den met de psychische belasting, die
in 1812 de Fransche legers vernietig-
den.
De voornaamste last van den strijd druk
te op het leger en de daarmee verbonden
vreemde formaties. Ik heb het derhalve
als mijn eereplicht beschouwd op» dat
oogenblik mijn naam aan het lot van het
leger te verbinden. Ik voel mij als soldaat
zoozeer verantwoordelijk voor de aanvoe
ring in dezen strydfdat ik het ondragelijk
zou hebben geacht op dit zwaarste uur
niet al datgene onder de oogen te zien met
mijn persoon, wat de Voorzienigheid met
ons scheen voor te hebben.
DREIGENDE RAMP AFGEWEND.
Dat het nu is gelukt de dreigende ramp
volstrekt af te wenden dank ik uitsluitend
aan de dapperheid, de trouw en de on-
menschelijke bereidheid tot lijden van on
ze brave soldaten. Zij alleen hebben het
mij mogelijk gemaakt een front staande te
houden, waartegen de vijand nu hecatomben
van menschen begon op te zetten.
Maandenlang liepen steeds nieuwe, nau
welijks "opgeleide massa's uit de. vlakten
van Centraal-Azië of uit den Kaukasus
storm tegen onze linies, die vooral des
nachts slechts bij wijze van steunpunt kon
den worden gehandhaafd. Als de Rus van
zijn kant tusschen nauwelijks versterkte
plaatsen in steeds nieuwe aanvalsgolven
doorbrak of doorsijpelde, dan geschiedde
dit met opoffering van honderdduizenden
en nog" eens honderdduizenden menschen.
„Het vraagstuk evenwel, dat ons in dien
tijd het meest kwelde, was dat van de ra
vitailleering'. Want noch de Duitscher zelf,
noch de Duitsche tank, maar ook helaas
onze Duitsche locomotieven evenmin wa
ren berekend op de koude, zooals zjj ons
thans a's het ware had overvallen. En toen
hing van de handhaving van onze ravi
tailleering bestaan of ondergang der le
gers af. ✓v
Gij zult derhalve begrjjpen en stellig bil
lijken, dat ik nu en dan meedoogenloos en
hard heb moeten ingrijpen, om met de
grimmige vastberadenheid een lot te over
meesteren, waaraan wij anders wellicht
hadden moeten bezwijken.
Toen de Napoleontische legers ïn 1812
terugstroomden uit Moskou en tenslotte
werden verpletterd, was de felste koude
ongeveer 25 graden onder 0.
Dit Jaar evenwel bedroeg de laag
ste temperatuur, die wij aan het Ooste
lijk front hebben gemeten, precies 52.
Als ik nu ter samenvatting de presta
ties der troepen zelf bespreek, kan ik
slechts zeggen, dat "zij alle hun hoogsten
plicht hebben gedaan. Aan de spits staat
echter zelf weer de Duitsche infanterie.
W\j allen kennen de verlammende uitwer
king van de koudgZij werkt slaapverwek
kend od den mensch en doodt hem daar
door pijnloos. Dat dit lot in* de kritieke
weken ons bleef bespaard, danken wij aan
de bovenmenschelijk prestatievermogen en
wil&kracht niet slechts van deze soldaten,
doch vooral ook van de onderofficieren en
officieren tot aan generaals toe, die met
begrip voor het dreigende gevaar en vol
komen wegcijfering van hun eigen leven de
manschappen steeds weer meesleepten ën
vormden tot die hechte gemeenschap, die
thans wel het beste is, wat het Duitsche
volk in militair opzicht ooit het zijne, heeft
kunnen noemen.
De Führer wees in dit verband op de
steeds gelijke, voorbeeldige dapperheid der
afzonderlijke formaties en die der bondge
nooten wier moed, volharding en plichts
betrachting boven iederen lof verheven
waren.
DE KOMENDE WINTER.
De beproeving, aldus de Führer, die deze
winter voor front en vaderland heeft ge
bracht, moet voor ons allen ook een leer
zijn. Zuiver organisatorisch heb ik de be
schikkingen getroffen, die noodzakelijk zijn
om a priori een herhaling van dergelijke
noodtoestanden te voorkomen. De Duitsche
spoorwegen zullen den komenden winter,
waar deze onAook aahtreft, hun taak be
ter vervullen aan den vorigên. Van de lo
comotieven tot de tanks, tractoren, loco
mobielen en vrachtauto's toe zal het leger
in het Oosten beter zijn uitgerust.
Voor den'afzonderlijken soldaat zal, ook
al mocht een dergelijkenatuurramp zich
herhalen, al^ gevolg vart ervaring en
krachtsinspahning niet meer een derge
lijke toestand ontstaan als wij hebben be
leefd.
Daartoe verwacht ik overigens een en
ander: dat de natie mij het recht geeft,
overal, waar niet onvoorwaardelijk in
dienst van de groote taak, waarbij het
gaat om bestaan of ondergaan, wordt ge
hoorzaamd en gehandeld, terstond in te
grijpen en zelf te mogen handelen. Front en
vaderland, transportwezen, bestuur en ju
stitie hebben slechts te gehoorzamen aan
.een enkele gedachte, namelijk het behalen
van de overwinning.
Ik verzoek derhalve den Duitschen
Rijksdag om de uitdrukkelijke beves
tiging, dat ik het wettige recht be
zit een ieder tot vervulling van zijn
plichten te nopen resp. dengene, die
zijn plichten naar mijn consciëntieuze
meening niet vervuld, te veroordeelen
tot gewope vernietiging of hem mee
doogenloos uit ambt en functie te ver
wijderen, wie hy ook zij of welke verwor
ven rechten h(j moge bezitten. En wel
juist daarom, omdat het ondef mil-
Uoenen slechts om enkelingen gaat.
De Führer betoogde, dat in dezen
tijd, waarin hij in maanden niet in
staat was geweest het front als geheel
verlof te geven, niemand een zooge
naamd .welgefundeerd recht" op ver
lof bezit. Hijzelf had sinds '33 nog
geen drie vrije dagen als verlof opge-
eischt.
Zoo verwachtte hjj'ook dat de Duitsche
justitie begreep, dat de natie er niet was
om harentwil, maar dat zij er was terwil-
le van de natie.
Tot slot zeide de Führer: Wij hebben een
geweldigen winterslag achter ons. Het uur
zal komen, dat de fronten zich weer uit
hun verstarring zullen losmaken en dan
moet de geschiedenis beslissen, wie dezen
winter heeft overwonnen: de aanvaller, die
zijn^ menschenmassa idiootweg opofferde,
of de verdediger, die zich eenvoudig in zijn
stellingen handhaafde.
Mocht in Engeland de gedachte vasten
voet krijgen, den luchtoorlog tegen de bur
gerbevolking met nieuwe middelen voort te
zetten, dan zal ik reeds ten overstaan van
de geheele wereld het volgende willen
vaststel lt i:
Dé heer Churchill is ln Mei-1940 met
dezen oorlog begonnen. Ik heb 4 maanden
lang gewaarschuwd en gewacht. Toen
kwam de tijd, dat ik gedwongen was te
handelen. Degene, die alleen verantwoorde
lijk is voor dit soort strijd, begon toen te
jammeren. Ook thans is mijn wachten geen
zwakheid.
Moge deze man niet weer klagen en jan
ken, als ik mij nu gedwongen zal zien. een
antwoord te geven, dat zeer veel leed over
zijn eigen volk zal brengen. Ik zal van nu
"aan weer slag om slag vergelden, tot deze
misdadiger valt en zijn werk bezwijkt.
De strijd in het Oosten zal worden voort
gezet De bolsjewistische kolos zal door
ons worden geslagen, tot hij verbrijzeld
is. Teg- n Engeland zelf echter komt voor-
Ioopig het Duitsche onderzeewapen steeds
meer in het geweer. De heer Churchill
heeft reeds in den herfst van 1939 het En
gelsche volk verzekerd, dat hij het duik
bootgevaar meester geworden was. Nu
wil ik hem vandaag verzekeren, dat dit ge
vaar nog eerder hem meester zal worden.
Mat de Duitsche marine ondanks hun
numerieke kleinheid heeft gedaan overtreft
verre wat onze zooveel grootere marine in
den wereldoorlog ln staat was te prestee-
ren.
Als de Italiaansch-Duitsche samenwer
king in de Middellandsche Zee heeft geieid
tot een steeds nauwere kameraadschap en
tot steeds grooter succes, dan zal de sa
menwerking van Duitschland met Italië
en de overige bondgenooten ook op de
andereoorlogstooneelen geen minder groo
te resultaten aan den dag leggen.
Dat de uittarting van Japan tot deelne
ming aan dezen oorlog overigens wel de
stompzinnigste, domste daad van onze te
genstanders is geweest, is reeds weinige
maanden bewezen door den heldhaftigen
strijd van dit volk. Wij, Duitschers, héb
ben in deze worsteling om bestaan of on
dergang alleen maar alles té winnen.
Want het verliezen van dezen oorlog zal
in ieder geval ons einde zijn. Het barbaren
dom uit Midden-Azië zal over Europa ko
men als in den tijd der Hunnen of der
Mongolen tochten
In dezen oorlog zal de waarheid zege
vieren. Zij nu staat aan onze zijde- Dat de
voorziennigheid mij heeft uitverkoren om
in zulk een grooten tijd het Duitsche volk
te mogen leiden, is mijn eenige trots. Mijn
naam en mijn leven wil ik onvoorwaarde
lijk verbinden aan zijn lot. Ik heb tot den
almachtige geen andere bede te richten
dan ons in de toekomst evenzeer te ze
genen als in het verleden en mij zoolang
het leven te laten als in ztin oogen noodig
is voor den beslissenden strijd van het Duit
sche volk.
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakte Zondag bekend
Aan het Oostelijke front werden eigen
plaatselijke aanvallen en ondernemingen
van stoottroepen met succes uitgevoerd.
Afzonderlijke vijandelijke aanvallen mis
lukken. Gevechtsvliegtuigen bombardeerden
overdag belangrijke miütaire inrichtingen
te Leningrad en Noworos Sijsk, alsmede
aan de kust van den Kaukasus.
In Lapland sloegen Duitsche en Finsch s
troepen vrij sterke vijandelijke aanvalle i
onder zware verliezen voor den vjjand af.
In den tijd van 11 tot 25 April verloren
de bolsjewisten 312 vliegtuigen. Daarvan
werden er 214 in luchtgevechten en 35
door luchtdoelartillerie neergeschoten. De
rest werd op den beganen grond vernield.
In en zelfden tijd gingen er aan 't Ooste
lijke front G6 eigen vliegtuigen verloren.
In Noord-Afrika verdreven Duitsch-Ita-
liaansche troepen Britsché verkennings
strijdkrachten. De havenwerken van To-
broek werden met goedresultaat gebom
bardeerd. "Vergezellende Duitsche' jagers
schoten acht Britsché vliegtuigen omlaag.
Duitsche gevechtsvliegtuigen vielen in den
afgeloopen nacht een Britsch vliegveld
aan het Suezkanaal aan.
Onafgebroken luchtaanvallen waren den
geheelen dag met krachtige uitwerking ge
richt op kazernes en barakkenkampen van
het eiland Malta.
Lichte Duitsche gevechtsvliegtuigen
brachten gisteren overdag voor het eiland
Wight drie Britsché koopvaarders van te
zamen 10.000 brt. tot zinken.
Britsché bommenwerpers, die gisteren in
den loop van den dag on£er krachtige be
scherming van jagers de kust van de be
zette gebied naderden, werden door Duit
sche jagers tegengehouden. In hevige
luchtgevechten en in het afweervuur der
luchtdoelartillerie verloor de vijand 19
vliegtuigen.
Ter verdere vergelding voor de Britsché
luchtaanvallen op woonwijken van Duit
sche steden vielen sterke formaties ge
vechtsvliegtuigen vannacht, ten deele van
geringe hoogte, de stad Bath in Zuid-En-
geland met vernietigende uitwerking aan.
Een andere nachtelijke aanval was ge
richt op militaire werken aan de Oostkust
van Schotland.
Britsché borhmenwerpers vielen in den
nacht van 25 op 26 April opnieuw de
stad Rostock aan. De bommen werden
bijna uitsluitend uitgegooid op woonwijken
van de oude stad. De burgerbevolking
leed talrijke verliezen, kostbare monumen
ten van cultuur alsmede inrichtingen van
volkswelvaart werden verwoest. Storings-
vluchten van Britsché vliegtuigen leidden
naar Zuid-Duitschland en naar het protec
toraat. Nachtjagers schoten negen der aan
vallende bommenwerpers omlaag.
Oberleutnant Geisshardt- behaalde gis
teren aan het Oostelijke front ziji\ 61 lot
67e overwinning in lucht,"