PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT MAANDAG 27 APRIL 1942 Hitier spreekt voor den Duitschen Rijksdag. Bolsjewistische aanvallen afgeslagen. ABONNEMENTSPRIJS: 19 et. per week of 2.42 per kwartaal Franco per post 2.63 per kwartaal Afzonderlijke nummers 5 cent ADVERTENTIEPRIJS Per m.m. 14 cent, min. per adv. 2.30. Bij abonnement speciale prijs. Kleine advertenties (max. 8 regels): van.l—a regels 65 et. iedere regel meer 13 et.,/ dienstaanvr. en dienstaanb. resp. 55 en 11 ct. Kabouters (alleen op Vrij dag): 1—5 woorden 30 ct., elk woord meer 6 ct., bü vooruitbetaling. „Brie- wen of adres Bur.v.d.Bl." 10 ct. meer. WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSCHE, VLISSINGSCHE, GOESCHE EN BRESKENSCHE COURANT UITGAVE DER FIRMA'S F. VAN DE VELDE JR. EN G. W. DEN BOER POSTREKENING 359300, PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT. MIDDELBURG DIT NUMMER BESTAAT UIT 185ste JAARGANG BLADZIJDEN NUMMER 97 DIRECTIE: F. VAN DE VELDE, F. B. DEN BOER HOOFDREDACTEUR: J. C. VISSER, VLISSINGEN De BUREAUX van do Provinciale Zeeuwsche Courant zijn gevestigd tea VLISSINGEN: Redactie en Admini stratie Walatr. 58-60, tel. Tfl (2 lijnen) Redactie na kantoortijd telefoon 578 MIDDELBURG: Londensche Kaal 29 Redactie telefoon 3521, na kantoortijd telef. 2925, Administratie telef. 3541 GOES: Red. en Administr. Turflcade 15, tel. 2863, na" kantoortijd tel. 2475 SOUBURG: Kanaalstraat 45. tel. 224 OOSTBURG: Redactie en Admini stratie Breedestraat 45, telefoon 102 BRESKENS: Dorpsstraat 35, tel. 31 LAATSTE APPEL AAN DE DU1TSCHE NATIE VOOR DE BESLISSENDE GEVECHTEN VAN 1942. De Führer ia in zijn Rijksdagrede be gonnen met er aan te herinneren, dat hfi op de laatste zitting van den Rijksdag van 11 December jl. rekenschap had afgelegd over het verloop der gebeurtenissen van het "afgeloopen jaar: Deze zijn, zob verklaarde hij o.a., in haar historische grootheid en duurzame politieke beteekenis van een formaat, dat wellicht eerst eeuwen later in geheel zijn omvang zal worden overzien. Van de verplettering van den opstand te Belgrado, door Engeland en Moskou ge meenschappelijk aangesticht, begon Europa reeds enkele weken later wellicht voor het eerst sinds eeuwen de gemeenschappelijke bedreiging uit het Oosten te beseffen. Van de succesvolle afwending daarvan heeft bestaan of ondergaan van óns continent reeds zoo dikwijls afgehangen. Voor vele menschen traden nu de oor zaken van den bloedigen oorlog, die ons iif* September 1939 opgedrongen Was, duidelij ker aan den dag. A Toen 3 September 1939 na eindelooze Duitsche vredespogingen aan het nieuwe rijk de oorlogsverklaringen van Engeland cn Frankrijk waren overhandigd nadat deze staten dóór de verstrekking van een blanfco volmacht om te beginnen Polen als actieve kracht ten tooneele hadde^i ge bracht, moest men wel wanhopen aan het verstand van een wereld, die schijnbaar zonder eenige reden de catastrophe letter lijk naar zich toe haalde, inplaats van het ongeluk van een dergelrjken waanzinnigen oorlog te mijden. Nu weten wij allen, dat Engeland zich sedert de innerlijke staatkundige desorga nisatie van het vasteland van Europa had vastgeklampt aan een politieke leerstelling, die meende in de versplintering van het vaste land de eerste voorwaarde te moeten zien voor de welvaart en de uitbreiding van het Britsché wereldrijk. Ongetwijfeld had deze gedachte, die de Britscne politiek beheerschte, veel over tuigends. Terwijl Europa in tallooze in terne oorlogen doodbloedde, zag Groot Brittannië kans met eeri minimale opoffe ring aan menschenlevens een wereldomvat tend gebouw op te richten. Het verval van Europa vloeit deels voorts uit natuurlijke veroudering, van de continentale mogendheid, die na de ineen storting van het Romelnsche wereldrijk de leiding had, deeis uit de ondermijning van de elementen, <lia aan dit voormalige cen trum van het avondland zijn etnischen en politieken grondslag hadden verleend. Hitier ging vervolgens de oorzaken van deze ineenstorting der Interne Europeesehe organisatie na, om daarna vast te stellen dat het ondanks talrijke oorlogen Enge land op den duur niet mogelijk was den nationalen Franschen staat te vernietigen, ondanks alle pogingen zag het geen kans de aaneensluiting der Italianen te beletten. En ondanks alle inmenging is het Duitsche Rijk uit zijn puinhoopen van weleer door den wil der Duitsche stammen en dank zij het dp treden van groote heroën. Het Engelsche denkbeeld op den duur met wat slappe argumenten de Europee sehe naties verdeeld of in onderling con flict te kunnen houden moest schipbreuk lijden. Daardoor was Engeland gedwongen in plaats van op zijn gemak profijt te kunnen trekken van een bepaalden toe stand dézen toestand te verdedigen of zelfs voortdurend in stand te houden. Daardoor nu kwam een einde aan de kunst van het intrigeeren en in plaats daarvan kwam de noodzaak zelf te strjjden en niet alleen de bereidheid daartoe, maar ook het ver mogen. Maar evenals Engeland werd gedwongen in Europa zelf zijn bloed te vergieten, zoo moet ook eenmaal .het oogenblik komen, waarop de handhaving van de Europee sehe verdeeldheid van Engeland meer kracht eischt dan het kan missen voor het instandhouden van ztfn eigen wereldrijk. Afgezien echter daarvan, was de mee ning, at het Britsché wereldrijk als be staansvoorwaarde een in onmacht ver splinterd Europa noodig heeft, slechts zoo lang geldig 'als aan de peripheric van dit wereldrijk zelf geen equivalente staten be stonden^ die het bedreigden. Zoodra de Russische kolos zich al strij dend een weg tot in Oost-Azië baande, zoo dra de Amerikaansche Unie een van En geland even onafhankelijk als volkomen voor aanvallen gevrijwaard lichaam werd en vooral zoodra het Japansche keizer rijk evenals Italië en Duitschland 'uit zijn slaap ontwaakte en de opperheer schappij in Oost-Azië verwierf, waren de voorwaarden voor het voortbestaan van het Britsché wereldrijk principieel gewij zigd. De Führer ontwikkelde vervolgens, wat het resultaat was van den oorlog van 1914 tot 1918, zijnde een verschuiving van krachten, waardoor Japan op de plaats van Duitschland en Amerika op de plaats van Engeland zelf kwam. Dat Engeland daarbij zelf economisch ten zeerste geschokt, financieel belast en naar vollekracht uitgeput uit den oorlog te voorschijn kwam, kan als nieuw bewijs dienen, dat rfeeds de eerste wereldoorlog een pyrrhusoverwinning was. Nog een der gelijke oorlog tot handhaving van het Europeesehe evenwicht en ingeland moest onontkoombaar binnen het wereldrijk zyn noodzakelijke eigengew'cht verliezen, met andere woorden, de kracht, verspild aan de verdediging van een onmogfelijke Euro peesehe orde, gaat verloren voor den sa menhang en de verdediging van het eigen imperium. Derhalve kan cn zal de nieuwe oor log slechts eindigen met een ramp voor het Britsché wereldrijk. Mei wicn Engeland zich ook verbindt,aan het eind van dezen oorlog zal het zijn bondgenoot stérker zien dan het zelf is en kan zijn. Zijn aartskapitalisten mogen nu de bolsjewistische staatslieden met nog zoo groote. huichelachtige vriendschap begroe ten, zijn aartsbisschoppen mogen de bloe dige bestleën van het bolsjewistische atheisme nog zoo innig ftmarmen: hoe meer leugens, huichelarij en bedrog moeten worden toegepast om de tegennatuurlijke coalities van dit rijk zedelijk te denken tegen over het eigen volk op de overige menschheid, des te minder zullen zij in staat zijn de ziende volken werkelijk te misleiden eh den natuurlijken weg van een onontkoombare historische ontwikkeling te beletten. HET RASSENVRAAGSTUK SLEUTEL TOT DE WERELDGESCHIEDENIS. De Britsché jood Disraeli heeft eens ge zegd, dat' het rassenvraagstuk de sleutel tot de wereldgeschiedenis is. Wij, nationaal- socialisten, zijn door dit inzicht groot ge worden. De verborgen krachten, die Enge land reeds in 1914 in den eersten wereld oorlog hebben gedreven, zijn joden geweest. De kracht, die ons zelf destijds verlamde en tenslotte onder het motto, dat Duitsch land zijn vaandels niet meer zegevierend naar huis fhocht brengen, tot de overgave dwongf was joodsch. De joden nu hebben sedert 1939 ook het Britsché wereldrijk in zijn gevaarlijkste crisis gemanoeuvreerd. Joden waren de dragers van de bolsje wistische infectie, die eenmaal Europa dreigden te vernietigen. Zij waren echter ook tegelijkertijd de oorlogsophitsers in de gelederen dei' plutocratieën. Door den invloed van de joden wérden de Vereenigde Staten weer evenals in 1917 voetje voor voetje door den joods- besmetten président en zijn volkomen jood- sehe omgeving zonder eenige reden en zon der eenigen zin in een oorlog gedreven te gen volken, die Amerika nimmer iets had den misdaan, tegen naties, waarvan Ame rika nooit iets te winnen hééft. In dezen oorlog gaat het daarom poli tiek beschouwd in het geheel niet meer om de belangen van afzonderlijke volken, maar het gaat*om eén conflict tusschen naties, die het leven op deze wereld voor de haren, willen waarborgen, en volkeren dié geworden zijn tot de wjjloozen werktuigen van een intèrnationale wereldparasiet. In dit oegenblik verheft dit schijnbaar verouderd Europa weer als steèds in de geschiedenis de fakkel van zijn inzicht om hoog en zijn mannen trekken op thans als de vertegenwoordigers van een nieuwe, betere orde, als de ware jeugd der sociale en nationale vrijheid van de wereld. Dezen winter is een wereldstrijd beslist, die in zijn probleemstelling ver uitsteekt boven wat in normale oorlogen moet en kan worden opgelost. Wij kennen het theo retische beginsel en de gruwelijke werke lijkheid der oogmerken van de joodsch- bolsjewistische wereldpers. Heerschappij van het proletariaat heet het en dictatuur van het jodendom is het. Uitroeüng van de nationale leiding en intelligentia der vol ken en beheersching van het proletariaat, dat dan zonder leiding en daardoor tevens door eigen schuld weerloos is geworden, uitsluitend door de Joodsch-internationale misdadigers. De Führer besprak vervolgens van den strijd, welken Duitschland en Italië heb ben gevoerd om daarna vast te stellen. Eerst na de overwinning van het fascisme kon men spreken van een beginnende red ding van Europa. Ten tijde dat deze historische gebeurte nissen zich voltrokken, groeide de natio- naal-socralistische beweging naar de ver vulling van haar 'roeping onder ons eigen volk. Ook hier sloeg het uur, waarop in net conflict tusschen joodsch internationa lisme en nationaal-socialistische volks- en staatsgedachte de gezonde natuur door brak. Wij allen herinneren ons voorts nog den volgenden grooten, beslissenden strjjd in Spanje, waar ook onder leiding van een enkelen man een duidelijke, definitieve be slissing werd afgedwongen, en eveneens na een bloedigen burgeroorlog de nationale revolutie den bolsjewistischen aartsvijand terneer wierp. Naarmate het inzicht groeide, dat de jood de parasitaire verwekker van deze ziekte was, werd nu in de afgeloopen jaren vrijwel iede e staat in Europa ge dwongen zijn standpunt te bepalen in deze levenskwestie der volken. Alsgevolg van een drang tot zelfbehoud moesten zij de maatregelen nemen, waardoor de eigen volken definitief konden worden beschermd tegen deze internationale vergiftiging. - In deze geweldige, waarlijk historische beweging der volken bevinden wij ons nu allen, ten deele als leidende, handelende of uitvoerende menschen. Aan den eenen kant staan de mannen der democratie, dat wil zeggen van het joodsche kapitalisme en aan hun ztfde de bolsjewistische staat, d.w.z. de massa van een verdierlijkte menschheid, waarover de jood als in Sov jet-Rusland zijn bloedigen geesel zwaait. Aan den anderen kant staan de volken, die vechten voor hun vrijheid en onafhan kelijkheid en die vooral strijden om het dagelijksch brood van hun menschen te waarborgen. CHURCHILL'S BEMOEDIGINGEN Sedert 't begin, toen het nationaal socialisme aan de macht kwam, is er geen stadium, waaraan de heer Churóhill niet het karakter van een „bemoediging" heeft toegekend, en •waarschijnlijk ook wel tot de laatste minupt zal toekennen. Dat En geland ons eens den oorlog heeft verklaard, was voor hem een bemoedigend teeken. Dat er anderen zijn verschenen om zich voor het Britsché cgoisme naar de slacht bank te laten brengen, was niet minder bemoedigend. De besprekingen tusschen twee of meer geallieerde generaals zijn even bemoedigend als een praatje bij den haard van den zieken man in het Witte Huis. Toen de heer Cripps voor de eerste maal naar Moskou vloog, was dat niet minder bemoedigend dan zijn terugkeer uit Indië. Dat generaal Mac Arthur kans heeft gezien nog juist op tijd van de Philipprjnen te ontkomen, was eveneens een bemoedi gende factor. Evenals het bemêedigend is, als 20 Engelschen er ih slagen, met zwartgemaakte gezichten en gummizolen met een Britsch vlot hier of daar aan de door ons bezette kust aan land gaan om bij de verschijning van een Duitsche pa trouille weer uit te knijpen. Als een emigrantenregeering, een ver zameling van nullen dus, een verklaring tegen Duitschland aflegt, werkt dit bemoe digend, evenals wanneer de heer Churchill de vernietiging'van de Duitsche duikbooten verkondigt of spreekt van een nieuwe uit vinding, een nieuw offensief, een tweede front enz. EN DIE VAN DUITSCHLAND. Daaraan valt niets te doen. Ieder volk heeft zrjn eigen soort bemoediging. Ik heb het bv. destijds als bemoedigend be schouwd, dat wij erin slaagden binnen 18 dagen den Poolschen staat in een aantal van de geweldigste vernietigingsslagen weg te vagen, dat in dien heelen tjjd noch Frankrijk, noch ook Engeland het waag den den Westwall slechts te naderen. Ik geloof, dat het ook bemoedigend was, dat wij in Noorwegen konden landen en wel niet des nachts met zwartgemaakte gezichten en op gummfzolen, maar bij helderen dag en op bergschoenen met spij-" kers en dat wij dit Noorwegen in amper zes weken volkomen in onze ipacht kregen. Het was eveneens voor ons allen zeer bemoedigend te beleven, hoe het Britgch expeditieleger in weinige w§ken uit Noor wegen werd verdreven. Eveneens meen ik, dat wij aile aanleiding hebben het bemoedigend te achten; dat het ons mogelijk was in amper zes weken \de Fransch-Britsche legers volkomen ver nietigend te verslaan, in nog geen week Nederland en in amper drie v/ekenlook België in onze macht te krijgen, de Brit sché strijdkrachten te verpletteren, ge vangen te nemen of bij Duinkerken in zee te jagerf. Ikzelf achtte het een bijzondere bemoe diging, dat wij tezamen met Italië i)iet slechts in. Frankrijk, maar ook in Noórd- Afrika groote successen konden behalen. Even bemoedigend was het in mij ft oogen, dat wij kans zagen den Servischen opstand met onze bondgenooten in enkele weken kapot te slaan. Voorts was het voor ons bemoedigend te beleven, hoe de Britsché expeditie ook daar in zeer snel tempo eerst naar den Peloponesus en daarna via Kreta tenslotte in de richting van de zee verdwèen, voorzoover zij niet door ofts eveneens werd vernietigd. Niet minder bemoedigend was het overigens voor het Duitsche volk, dat wij sedert 22 Juni van het vorige jaar met onze bondgenooten in slagen, /He uniek waren in de wereldgeschiedenis, het bolsjewistische gevaar van oiize grenzen meer dan 1000 km. konden te rugslaan en dat in dezelfde periode reeds meer dan 16.000.000 ton vijande lijke koopvaardijscheepsruimte tot zin ken gebracht werd, hetgeen thans nog steeds voortduurt. v l Ik beschouw het als een bemoediging, dat wij daarbij Rans hebben gezien in de wijde lUimte van het Oosten een spoorwegnet op de Europeesehe spoor breedte te brengen en in dienst te stel len, zoo uitgestrekt, dat hét thans grooter is dan dat van het geheele Engelsche moederland. Ook omtrent de Japafische heldendaden, dien unieken zegetocht, kan ik niet anders zeggen, dan dat zij in onze oogen eveneens buitengewoon bemoedigend zijn. Het bemoedigendste, dat ik voor Duitsch land en zijn bondgenooten zie, js evenwel misschien wel dat mr. Churchill en Roose velt te Londen en te Washington optreden en niet te Berlijn of Rome. DE WINTERVELDTOCHT. Toen ik voor de' laatst<fjj maal tot u sprak, daalde over het Oostei een winter, zooals in Europa en ook in deze gebieden in meer dan 140 jaar niet was beleefd. Binnen enkele dagen zakte de thermome ter van 0 graden en daarboven tot min 47 graden en daaronder. Daardoor vonden alle verdere operaties 4 weken vroeger dan te voorspellen viel een plotseling einde. Het front, dat in voorwaartsche bewé- ging was, mocht niet terugvloeien en even min kon het gelaten worden in de stellin gen, waar het zich op dat moment bevond. Derhalve werd het teruggetrokken over een algemeene lijn, die van Tagantog naar het Ladogameer loopt. Ik mag thans uitspreken, dat deze operatie oneindig moeiljjk uit te voeren was. Er waren oogenblikken, dat mensch cn machine dreigde te verstij ven. Wie de wijde vlakten van dit Oos ten ziet, heeft daarbij rekening te hou den met de psychische belasting, die in 1812 de Fransche legers vernietig- den. De voornaamste last van den strijd druk te op het leger en de daarmee verbonden vreemde formaties. Ik heb het derhalve als mijn eereplicht beschouwd op» dat oogenblik mijn naam aan het lot van het leger te verbinden. Ik voel mij als soldaat zoozeer verantwoordelijk voor de aanvoe ring in dezen strydfdat ik het ondragelijk zou hebben geacht op dit zwaarste uur niet al datgene onder de oogen te zien met mijn persoon, wat de Voorzienigheid met ons scheen voor te hebben. DREIGENDE RAMP AFGEWEND. Dat het nu is gelukt de dreigende ramp volstrekt af te wenden dank ik uitsluitend aan de dapperheid, de trouw en de on- menschelijke bereidheid tot lijden van on ze brave soldaten. Zij alleen hebben het mij mogelijk gemaakt een front staande te houden, waartegen de vijand nu hecatomben van menschen begon op te zetten. Maandenlang liepen steeds nieuwe, nau welijks "opgeleide massa's uit de. vlakten van Centraal-Azië of uit den Kaukasus storm tegen onze linies, die vooral des nachts slechts bij wijze van steunpunt kon den worden gehandhaafd. Als de Rus van zijn kant tusschen nauwelijks versterkte plaatsen in steeds nieuwe aanvalsgolven doorbrak of doorsijpelde, dan geschiedde dit met opoffering van honderdduizenden en nog" eens honderdduizenden menschen. „Het vraagstuk evenwel, dat ons in dien tijd het meest kwelde, was dat van de ra vitailleering'. Want noch de Duitscher zelf, noch de Duitsche tank, maar ook helaas onze Duitsche locomotieven evenmin wa ren berekend op de koude, zooals zjj ons thans a's het ware had overvallen. En toen hing van de handhaving van onze ravi tailleering bestaan of ondergang der le gers af. ✓v Gij zult derhalve begrjjpen en stellig bil lijken, dat ik nu en dan meedoogenloos en hard heb moeten ingrijpen, om met de grimmige vastberadenheid een lot te over meesteren, waaraan wij anders wellicht hadden moeten bezwijken. Toen de Napoleontische legers ïn 1812 terugstroomden uit Moskou en tenslotte werden verpletterd, was de felste koude ongeveer 25 graden onder 0. Dit Jaar evenwel bedroeg de laag ste temperatuur, die wij aan het Ooste lijk front hebben gemeten, precies 52. Als ik nu ter samenvatting de presta ties der troepen zelf bespreek, kan ik slechts zeggen, dat "zij alle hun hoogsten plicht hebben gedaan. Aan de spits staat echter zelf weer de Duitsche infanterie. W\j allen kennen de verlammende uitwer king van de koudgZij werkt slaapverwek kend od den mensch en doodt hem daar door pijnloos. Dat dit lot in* de kritieke weken ons bleef bespaard, danken wij aan de bovenmenschelijk prestatievermogen en wil&kracht niet slechts van deze soldaten, doch vooral ook van de onderofficieren en officieren tot aan generaals toe, die met begrip voor het dreigende gevaar en vol komen wegcijfering van hun eigen leven de manschappen steeds weer meesleepten ën vormden tot die hechte gemeenschap, die thans wel het beste is, wat het Duitsche volk in militair opzicht ooit het zijne, heeft kunnen noemen. De Führer wees in dit verband op de steeds gelijke, voorbeeldige dapperheid der afzonderlijke formaties en die der bondge nooten wier moed, volharding en plichts betrachting boven iederen lof verheven waren. DE KOMENDE WINTER. De beproeving, aldus de Führer, die deze winter voor front en vaderland heeft ge bracht, moet voor ons allen ook een leer zijn. Zuiver organisatorisch heb ik de be schikkingen getroffen, die noodzakelijk zijn om a priori een herhaling van dergelijke noodtoestanden te voorkomen. De Duitsche spoorwegen zullen den komenden winter, waar deze onAook aahtreft, hun taak be ter vervullen aan den vorigên. Van de lo comotieven tot de tanks, tractoren, loco mobielen en vrachtauto's toe zal het leger in het Oosten beter zijn uitgerust. Voor den'afzonderlijken soldaat zal, ook al mocht een dergelijkenatuurramp zich herhalen, al^ gevolg vart ervaring en krachtsinspahning niet meer een derge lijke toestand ontstaan als wij hebben be leefd. Daartoe verwacht ik overigens een en ander: dat de natie mij het recht geeft, overal, waar niet onvoorwaardelijk in dienst van de groote taak, waarbij het gaat om bestaan of ondergaan, wordt ge hoorzaamd en gehandeld, terstond in te grijpen en zelf te mogen handelen. Front en vaderland, transportwezen, bestuur en ju stitie hebben slechts te gehoorzamen aan .een enkele gedachte, namelijk het behalen van de overwinning. Ik verzoek derhalve den Duitschen Rijksdag om de uitdrukkelijke beves tiging, dat ik het wettige recht be zit een ieder tot vervulling van zijn plichten te nopen resp. dengene, die zijn plichten naar mijn consciëntieuze meening niet vervuld, te veroordeelen tot gewope vernietiging of hem mee doogenloos uit ambt en functie te ver wijderen, wie hy ook zij of welke verwor ven rechten h(j moge bezitten. En wel juist daarom, omdat het ondef mil- Uoenen slechts om enkelingen gaat. De Führer betoogde, dat in dezen tijd, waarin hij in maanden niet in staat was geweest het front als geheel verlof te geven, niemand een zooge naamd .welgefundeerd recht" op ver lof bezit. Hijzelf had sinds '33 nog geen drie vrije dagen als verlof opge- eischt. Zoo verwachtte hjj'ook dat de Duitsche justitie begreep, dat de natie er niet was om harentwil, maar dat zij er was terwil- le van de natie. Tot slot zeide de Führer: Wij hebben een geweldigen winterslag achter ons. Het uur zal komen, dat de fronten zich weer uit hun verstarring zullen losmaken en dan moet de geschiedenis beslissen, wie dezen winter heeft overwonnen: de aanvaller, die zijn^ menschenmassa idiootweg opofferde, of de verdediger, die zich eenvoudig in zijn stellingen handhaafde. Mocht in Engeland de gedachte vasten voet krijgen, den luchtoorlog tegen de bur gerbevolking met nieuwe middelen voort te zetten, dan zal ik reeds ten overstaan van de geheele wereld het volgende willen vaststel lt i: Dé heer Churchill is ln Mei-1940 met dezen oorlog begonnen. Ik heb 4 maanden lang gewaarschuwd en gewacht. Toen kwam de tijd, dat ik gedwongen was te handelen. Degene, die alleen verantwoorde lijk is voor dit soort strijd, begon toen te jammeren. Ook thans is mijn wachten geen zwakheid. Moge deze man niet weer klagen en jan ken, als ik mij nu gedwongen zal zien. een antwoord te geven, dat zeer veel leed over zijn eigen volk zal brengen. Ik zal van nu "aan weer slag om slag vergelden, tot deze misdadiger valt en zijn werk bezwijkt. De strijd in het Oosten zal worden voort gezet De bolsjewistische kolos zal door ons worden geslagen, tot hij verbrijzeld is. Teg- n Engeland zelf echter komt voor- Ioopig het Duitsche onderzeewapen steeds meer in het geweer. De heer Churchill heeft reeds in den herfst van 1939 het En gelsche volk verzekerd, dat hij het duik bootgevaar meester geworden was. Nu wil ik hem vandaag verzekeren, dat dit ge vaar nog eerder hem meester zal worden. Mat de Duitsche marine ondanks hun numerieke kleinheid heeft gedaan overtreft verre wat onze zooveel grootere marine in den wereldoorlog ln staat was te prestee- ren. Als de Italiaansch-Duitsche samenwer king in de Middellandsche Zee heeft geieid tot een steeds nauwere kameraadschap en tot steeds grooter succes, dan zal de sa menwerking van Duitschland met Italië en de overige bondgenooten ook op de andereoorlogstooneelen geen minder groo te resultaten aan den dag leggen. Dat de uittarting van Japan tot deelne ming aan dezen oorlog overigens wel de stompzinnigste, domste daad van onze te genstanders is geweest, is reeds weinige maanden bewezen door den heldhaftigen strijd van dit volk. Wij, Duitschers, héb ben in deze worsteling om bestaan of on dergang alleen maar alles té winnen. Want het verliezen van dezen oorlog zal in ieder geval ons einde zijn. Het barbaren dom uit Midden-Azië zal over Europa ko men als in den tijd der Hunnen of der Mongolen tochten In dezen oorlog zal de waarheid zege vieren. Zij nu staat aan onze zijde- Dat de voorziennigheid mij heeft uitverkoren om in zulk een grooten tijd het Duitsche volk te mogen leiden, is mijn eenige trots. Mijn naam en mijn leven wil ik onvoorwaarde lijk verbinden aan zijn lot. Ik heb tot den almachtige geen andere bede te richten dan ons in de toekomst evenzeer te ze genen als in het verleden en mij zoolang het leven te laten als in ztin oogen noodig is voor den beslissenden strijd van het Duit sche volk. Het opperbevel van de Duitsche weer macht maakte Zondag bekend Aan het Oostelijke front werden eigen plaatselijke aanvallen en ondernemingen van stoottroepen met succes uitgevoerd. Afzonderlijke vijandelijke aanvallen mis lukken. Gevechtsvliegtuigen bombardeerden overdag belangrijke miütaire inrichtingen te Leningrad en Noworos Sijsk, alsmede aan de kust van den Kaukasus. In Lapland sloegen Duitsche en Finsch s troepen vrij sterke vijandelijke aanvalle i onder zware verliezen voor den vjjand af. In den tijd van 11 tot 25 April verloren de bolsjewisten 312 vliegtuigen. Daarvan werden er 214 in luchtgevechten en 35 door luchtdoelartillerie neergeschoten. De rest werd op den beganen grond vernield. In en zelfden tijd gingen er aan 't Ooste lijke front G6 eigen vliegtuigen verloren. In Noord-Afrika verdreven Duitsch-Ita- liaansche troepen Britsché verkennings strijdkrachten. De havenwerken van To- broek werden met goedresultaat gebom bardeerd. "Vergezellende Duitsche' jagers schoten acht Britsché vliegtuigen omlaag. Duitsche gevechtsvliegtuigen vielen in den afgeloopen nacht een Britsch vliegveld aan het Suezkanaal aan. Onafgebroken luchtaanvallen waren den geheelen dag met krachtige uitwerking ge richt op kazernes en barakkenkampen van het eiland Malta. Lichte Duitsche gevechtsvliegtuigen brachten gisteren overdag voor het eiland Wight drie Britsché koopvaarders van te zamen 10.000 brt. tot zinken. Britsché bommenwerpers, die gisteren in den loop van den dag on£er krachtige be scherming van jagers de kust van de be zette gebied naderden, werden door Duit sche jagers tegengehouden. In hevige luchtgevechten en in het afweervuur der luchtdoelartillerie verloor de vijand 19 vliegtuigen. Ter verdere vergelding voor de Britsché luchtaanvallen op woonwijken van Duit sche steden vielen sterke formaties ge vechtsvliegtuigen vannacht, ten deele van geringe hoogte, de stad Bath in Zuid-En- geland met vernietigende uitwerking aan. Een andere nachtelijke aanval was ge richt op militaire werken aan de Oostkust van Schotland. Britsché borhmenwerpers vielen in den nacht van 25 op 26 April opnieuw de stad Rostock aan. De bommen werden bijna uitsluitend uitgegooid op woonwijken van de oude stad. De burgerbevolking leed talrijke verliezen, kostbare monumen ten van cultuur alsmede inrichtingen van volkswelvaart werden verwoest. Storings- vluchten van Britsché vliegtuigen leidden naar Zuid-Duitschland en naar het protec toraat. Nachtjagers schoten negen der aan vallende bommenwerpers omlaag. Oberleutnant Geisshardt- behaalde gis teren aan het Oostelijke front ziji\ 61 lot 67e overwinning in lucht,"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1942 | | pagina 1