SUPEROL
Middelburg
Goes
Vlissingen
Winterhulp brengt uitkomst
STADSNIEUWS
CURSUS VOOR TOEKOMSTIGE
SCHILDERSPATROONS.
Zaterdagmiddag waren in de Ambachts
school een 15-tal jongelui samengekomen
voor bijwoning van de eerste les van een
sus, de diecteur der Ambachtsschool en
Voordat deze les eén aanvang nam,
kwamen de leerlingen samen in een der lo
kalen, waar ook het bestuur over den cur
sus, den directeur der Ambachtsschool en
de leeraar in het schilderen, de heer R. P.
van Miert, aanwezig waren.
De directeur der Ambachtsschool, de
heer C. Doets, wees er in een openings
woord op, dat de tweejarige .cursus op de
school niet de kennis kan bijbrengen, noo-
dig voer het afleggen van proeven van be-
klaamheid voor de Vestigingswet. Ook
het aanvullend onderwijs, dat aan de
avondschool voor N.O. wordt gegeven is
hiervoor ontoereikend. Het spreekt van
zelf, dat cursussen moeten worden georga
niseerd. Voor vestiging moet de toekom
stige schilderspatroon aan de volgende
eischen voldoen hij moet het bewijs van
de noodige handelskennis kunnen overleg
gen het bewys van vakbekwaamheid, en
over voldoende kapitaal beschikken.
Voor den eersten eisch zorgen de Midden
standsbonden, die alom cursussen hebben
voorbereid en ingesteld, die opleiden voor
het Middenstandsdiploma Handelskennis.
Voor het derde punt moet de aanvrager
zelf zorgen.
Ten aanzien van het tweede punt hebben
de gezamenlijk georganiseerde patroons de
handen ineen geslagen, om in verschil-
lende plaatsen cursussen voor te bereiden,
die kunnen voeren tot het examen vakbe
kwaamheid. Het is spr. een genoegen, dat
ook in Walcheren de schilderspatroons tot
een opleiding voor schildersgezellen zijn
gekomen. Hij acht deze samenwerking voor
de gezellen en ook voor de .patroons van
het grootste belang. Hierdoor wordt het
mogelijk, dat het schildersambacht op peil
blijft en de gezellen rustig hun vak be
oefenen met de wetenschap, dat ook zij in
de toekomst patroon kunnen worden. Ook
voor de samenleving is dit van belang,
omdat zoodoende het peil van het schilders
ambacht niet zal dalen.
Spr. hoopte, dat "in dezen cursus extra
de aandacht zal worden gevestigd op de
groote beteekenis, die de kleurtoepassing
kan hebben op het eindresultaat van een
bouwwerk. Het is opvallend, hoe in den
laatsten tijd het landschap bedorven wordt
door teveel willekeur in de afzetting van
kleuren. Vooral spreekt dit by een straat
weg, waar nieuwe woningen geplaatst zijn
en waar ieder de vrijheid heeft gehad, een
woning te schilderen, zooals het hem wel
gevallig was. Hierdoor, wordt 'veel schoon
heid bedorven.
De heer D. L. van Noppen uit Vlissingen,
voorzitter van het bestuur over den cur
sus, bracht dank voor de medewerking,
die men van het bestuur en den directeur
der ambachtsschool heeft, en wees op het
mooie van het 'schildersvak. Voor de goede
ontwikkeling moet een overbrugging plaats
hebben tusschen den leeftijd van 16 jaar- als
de jongens van school komen en die van
21 jaar, als de proeve van vakbekwaam
heid kan worden afgelegd. De eischen
voor het diploma vakbekwaamheid gaan
niet over de streep, maar het diploma
wordt toch ook niet weggegeven. Natuur
lijk zijn niet alle cursisten reeds even ver
in het vak, maar de leeraar zal hen zeker
wel in groepen verdeelen, als hij hen ge
toetst heeft. Spr. zei, dat het succes van
dezen cursus voor 50 van deleerlingen
zelf zal afhangen.
Hierna ving de heer Van Miert in de
zaal voor schilders met de eerste les aan.
HET VERKEER.
Naar aanleiding van de publicatie be
treffende het afsluiten van straten voor
het verkeer met rijwielen of voertuigen,
wijzen wij er op dat enkele bepalingen
nieuw zijn. O.a. terzake van dc Spanjaard
straat die nu verboden is van de zijde
van de Singelstraat en de Stadsschuur die
nu van de Hoogstraat af tot het kantoor
van gemeentewerken met rijwielen mag
worden bereden.
Men moet natuurlijk ook ernstig reke
ning houden met de nieuwe algemeene
voorschriften, o.a. inzake het niet meer
mogen loopen met een rijwiel aan de hand
in voor wielrijders verboden richting. Zoo
mag men bijv. niet meer van St. Pieter
straat tot de Nieuwstraat met een rijwiel
aan de hand loopen doch dient men zyn
weg te nemen door de Gistpoort, Korte
Giststraat, Koorkerkho^ en Reigerotraat of
Kerkstraat. In Klein Vlaanderen en Vol-
derijlaagte staan- wel geen borden meer
maar men moet toch steeds de rechter-
rijbaan gebruiken.
INTREDE PROF. G. WISSE
TE MIDDELBURG.
Gisteren heeft prof. G. Wisse alhier zijn
intrede gedaan bij de Chr. Geref. Kerk
(Langedelft). Des morgens werd hij beves
tigd door ds. L. Kleisen van Boskoop, die
voor enkele jaren de gemeente had ge
sticht en tevens een oud- leerling van prof.
W. was.
In een zeer toepasselijke predicatie be
paalde spr. zijn gehoor bij Handel. 26 18.
Na de voorlezing van het bevestigings
formulier, beantwoordde prof. W. de ge
stelde vragen met een plechtig: ja ik, van
ganscher harte. Nadat ds. KI, zijn voor-
maligen leermeester nog in gevoelvolle taal
had toegesproken, zong de schare nog Ps.
111 3.
Was er 's morgens reeds veel belangstel
ling, des middags (3 uur) bij de intrede
zelf was het gebouw boven en beneden
stampvol.
Prof. Wisse die in Middelburg is geboren
en hier zijn jeugd heeft doorgebracht had
tot tekst: Lucas 4 16-20; naar luid van
welke woorden hij sprak over De intrede
van den allerhoogsten Boodschapper die
de boodschap zelf was; en bepaalde zijn
gehoor bij vier punten: 1. In wiens hooge
autoriteit; 2. op wat heilige wijze; 3. van
welk een volzaligen inhoud! 4. tot welk
een zware verantwoordelijkheid (voor de
hoorders) die Boodschap vas. In de Evan
gelie prediking aller eeuwen dient deze
Boodschap zuiver n& te klinken. Na de pre
diking werden nog door prof. W. in 't
bijzonder toegesproken de Bevestiger, de
Kerkeraad en de aanwezig zijnde Burge
meester van Middelburg. Namens den Ker
keraad werd prof. W. toegesproken door
den heer de Kroo en zong men hem toe
Ps. 134 3.
BRENG ZE TERUG!
dat is bftfr dan uw
oude jampotten TE
laten Slingeren, u
krijgt uw statiegeld
terug en W'J hebben
ze noodi6
nv Taminiau Eisi 'Overbetuwe!
STADS NIEUWS
STADSNIEUWS
DE SINGEL WORDT WEDEROM
ONDER HANDEN GENOMEN.
By de laatste werkzaamheden aan den
Singel is het ^zon, wat zoo mooi beloofde
te worden, e niet op vooruitgegaan. Ge
meentewerken heeft het verdere herstel
thans ter hand genomen.
De Van Woelderen bank en omgeving
prijkt thans weer in zijn winter-beplanting.
De kanten van den watergang zijn van
de oude graszoden ontdaan.
Tevens is men begonnen om het talud
van den watergang met nieuwe graszoden
te beleggen, zoodat de soms bouwvallige
hiaten opgeruimd zullen worden, wat het
zicht van het geheel aanzienlijk zal ver
fraaien.
Het is toe te juichen, dat van gemeente
werken al het mogelijke wordt gedaan om
de plantsoenen, waar Vlissingen den laat
sten tijd zoo mee vooruit gegaan is, er zoo
netjes mogelijk te doen uitzien.
WTNTERHILFS KONZERT
IN BRITANNIA.
Ten bate van het Duitsche Winterhulp-
werk gaf Zaterdagavond een symphonie-
orkest van de Luftwaffe een concert in
Britannia.
De belangstelling hiervoor was vooral
uit Duitschen kring zeer groot. Ook de
Beauftragte van den Rijkscommissaris, de
heer W. Münzer, vereerde dit concert met
zijn aanwezigheid.
Men zal zich zijn gang naar Britannia
niet hebben beklaagd, want ook dit Luft-
waffe-orkest bleek over groote artistieke
capaciteiten te beschikken. Er werd met
gloed en enthousiasme gemusiceerd én
de Duitsche Winterhulpbus voer er wel bij.
r/Otge/én mei
DOODT BACTERIËN VOORKOMT BESMETTING
Ook voor wonden de ideale desinfectans
ZONDE.; LICHT.
Wederom is een aantal processen-ver
baal opgemaakt tegen personen die niet
hun fiets of bespannen voertuigen des
morgens zonder licht reden.
WIT LICHT.
Een 19-jarige jongen die gisteravond in
de Lange Delft met een wit licht uitstra
lende zaklantaarn scheen, is naar het
politiebureau overgebracht.
Een lantaarn armer en een verbaal rij
ker kon hij later huiswaarts keeren.
HET PERSOONSBEWIJS.
Verscheidene personen zijn bekeurd, om-'
dat bleek dat zij hun persoonsbewijs niet
bij zich droegen.
TE DUUR VLEESCH.
In samenwerking met de controle op de
prijsbeheersching, heeft de politie 15 sla
gers hier ter stede bekeurd omdat zij hun
vleeschwaren duurder verkochten dan op
de prijsly'st, die in hun winkels hing, was
aangegeven.
SINT NICOLAASFEEST VAN
COÖP. „VOORUIT
Zondagmiddag werd in de groote Schut
tershofzaal alhier voor een uitverkocht
huis het Sint Nicolaasfeest van „Vooruit"
gehouden. Onder leiding van den heer G.
Wagenvoort, werd een mooi kinderpro
gramma over het voetlicht gebracht, het
welk bij de talrijke aanwezigen zeer in den
smaak is gevallen. Zooals gebruikelijk
werden de kinderen op versnaperingen ont
haald, terwijl aan het eind ieder kind een
geschenk in ontvangst mocht nemen. De
kinderen hebben een prettigen middag ge
had en alle medewerkenden hadden eer
van hun werk.
MIDZA-KINDERFEEST.
Zooals reeds eerder medegedeeld zal de
Midza voor meer dan 3000 kinderen zes
feestmiddagen in het „Schuttershof" geven.
Zaterdag 1.1. werden de eerste twee feeste
lijke voorstellingen gegeven en beide malen
was de groote zaal overvol.
De voorzitter der Midza. de heer A. P.
M. Witkam, sprak een inleidend woord
waarin hij er op wees, dat de Midza in de
toekomst nog veel ontspanning aan de kin
deren hoopt te brengen. Wellicht zal men
met de Midza-jeugd ook nog eens op reis
kunnen gaan.
Daarna deed professor Hassan Ben Ali
wonderlijke en grappige goocheltoeren,
zong oom Jan, die accordeon speelde, met
de kinderen St. Nicolaas- en andere liedjes
en tot slot volgde een vertooning met de
poppenkast. De kinderen werden steeds bij
alles wat op het tooneel gebeurde betrok
ken en maakten zooveel lawaai en hadden
zooveel pret. dat den ouderen „hooren en
zien verging".
En begrypelijk Kwam ook de Midza nogal
eens ter sprake en hoorden wij verschillen
de malen de beroemde tooverspreuk
„Hidza, Ridza, Kidza,Midza".
Als geheel was het een „daverende"
middag, voor de kinderen, de Midza, den
prof. en oom Jan.
CURSUS AAN HUIS.
Door de commissie voor huishoudelijke
voorlichting worden, gelyk wij bekend ach
ten, in de Vakschool cursussen in het koken
en algemeene huishoudelijke voorlichting
gegeven. Als een bezwaar is daarbij echter
naar vorén gekomen, dat de vrouwen, die
deze voorlichting het hardst noodig hebben,
in den regel thuis blyven, omdat zij niet uit
hun gezin weg kunnen, vinden dat ze geen
kleeding hebben om deze cursussen bij te
wonen, enz. Enkele leden der commissie
zijn nu begonnen, gedachtig aan Mohamed
en den berg, de betreffende huismoeders
zelf te bezoeken en in hun eigen woning,
bij wijze van demonstratie, de middagpot
*:e bereiden. Deze proeven zijn een succes
~eworden en zijn ongetwijfeld een goede en
loodzakelijke aanvulling van de cursussen.
VERKEERSOMSRTREDINGEN.
L. P. M., te 's-Heer Arendskerke, en L.
O., alhier, bereden bij duisternis een rijwiel
zonder rood achterlicht en werden deswege
bekeurd. Om dezelfde reden kreeg A. P. R.
te 's-Heer Abtskerke een proces-verbaal,
terwijl deze tevens geen persoonsbewijs bij
zich had. Voorts kreeg P. C. K. nog een
bekeuring wegens het fietsen door de Pape.
gaaistraat.
VERBODEN ZAKLANTAARNS.
G. M. van S. en W. L. alhier, werden ver-
baliseerd wegens het bij duisternis gebrui
ken van een zaklantaarn met wit licht.
RIJWIELEN GESTOLEN.
Van J. van B. alhier werd een rijwiel
ontvreemd, dat eenigen tijd onbeheerd voor
een pand op de Groote Markt stond. Wie
volgt
BEVESTIGING EN INTREDE VAN
DR, W. F. DANKBAAR
IN DE GROOTE KERK TE GOES.
De bevestiging.
In den morgendienst vond Zondag 7 De
cember de bevestiging plaats door ds. P. J.
Steinz van den nieuwen predikant voor
Goes en Wilhelminadorp, dr. W. F. Dank
baar.
Na introïtus en zegenbede zong de ge
meente gezang 53 1. 3.
Hierna volgde wetslezing en schriftle
zing, waarna het koor onder leiding van
den heer Kousemaker zong: „Heilig, heilig
zijt Gij Heere Zebaoth". Als uitgangspunt
voor de bevestigingspredikatie koos ds.
Steinz 1 Joh. 1 1-3.
„Hetgeen van den beginne was, hetgeen
wij gehoord hebben, hetgeen wy' gezien
hebben met onze oogen, hetgeen. wy aan
schouwd hebben en onze handen getast
hebben van het Woord des levens (want
het leven is geopenbaard, en wij hebben
het gezien en wy getuigen en verkondigen
Ulieden dat eeuwige leven, hetwelk bij
den Vader was en ons is geopenbaard):
hetgeen wij dan gezien en gehoord hebben,
dat verkondigen wij U, opdat ook gij met
ons gemeenschap zoudt 'hebben, en deze
onze gemeenschap ook zij met den Vader
en met Zynen Zoon Jezus Christus".
Spr. wees er op, dat hetgeen tusschen
haakjes staat eigenlijk het voornaamste
is. Het leven is geopenbaard, dat is de
hoofdzaak, waarvan de dienaar* heeft te
getuigen. Het leven heeft zich baan ge
broken. Openbaring is doorbraak. Wij vin
den in het tekstwoord hetzelfde terug als
wat er staat in het begin van het Johan-
nes-Evangelie.
Woord en Sacrament zijn de heenwijzing
dat God ons in zijn genadeverbontl opnam.
De Goddelijke vertroosting moet bij den
dienaar steeds het middelpunt uitmaken
van zijn prediking, immers zoo >er een
woord van vertroosting voor de Gemeente
in U is, spreek.
Als we van Hem spreken is het een
getuigenis van wat ook wij ervaren heb
ben. Dan is er gemeenschap. Een voorrecht
is het indien ge zoo mocht staan in het
midden der gemeente; in den naam van
Hem, die uit de duisternis wekte tot het
leven. Gemeenschap is het woord waarin
wij troost mogen vinden als vrucht van
de Gemeenschap met God, is er de gemeen
schap met elkander. De gemeente smaakt
de gemeenschap der heiligen; dit is geen
„belijdenis-artikel", geen formule, maar
werkelijkheid, hoewel er veel is, dat deze
gemeenschap tracht te verstoren. Tenslotte
zeide spr. dat het een voorrecht is als die
naar in het midden der gemeente te staan,
"en te weten dat deze gemeenschap er is.
Nadat het koor. nog had gezongen las
ds. Steinz het formulier van bevestiging.
De gemeente repliceerde met gez. 269 2.
Vervolgens sprak de bevestigende voorgan
ger de „Vermaning" uit, opgenomen in het
formulier, waarop hij Gode dank bracht,
eindigde met het „Onze Vader".
De^ intrede.
In den middagdienst van 3 uur predikte
dr. Dankbaar zijn intrede. Aanwezig waren
o.m. de Kerkeraden van Goes, Wilhelmina
dorp, ds. Oüé, ds. Korevaar, alsmede de
beide emeriti ds. Steinz en ds. de Vries.
Na Intoïtus, genadverkondiging en ge
meenschappelijk gezang volgde de Niceen-
sche geloofsbelijdenis.
Dr. Dankbaar sprak naar aartleiding van
Joh. I vers 5. En dit is de verkondiging,
Honderden gezinnen geholpen.
In de afgeloopen week hebben de tien
tallen vrijwillige medewerksters en mede
werkers, waarover de Winterhulp hier
ter stede thans beschikt een glorievollen
tocht door Middelburg gémaakt. Zij heb
ben n.l. een bedrag van rond j 4600 aan
waardebonnen in ettelijke honderden ge
zinnen gebracht. Tengevolge van de reor
ganisatie, die de plaatselijke Winterhulp de
vorige maand heeft ondergaan (eindelijk
hebben we hier nu ook een indeeling der
stad in buurtschappen, wijken en blokken)
ondervond de verdeeling van de voor No
vember bestemde gelden eenige vertraging,
en werd het omstreeks Sint Nicolaas, dat
zij de gezinnen bereikten. Dit was aan een
kant jammer, maar aan den anderen kana
geviel het toch weer goed. Enhet kon
nu eenmaal niet anders. Immers: de orga
nisatie verdiende verbetering en aanvulling,
en dan, de honderden aanvragen om hulp
dienden nauwkeurig te worden onderzocht.
De leiding van de plaatselijke Winterhulp
was, zeer terecht, van opvatting dat men
beter eenige vex-traging kon hebben dan
het risico loopen, dat de moeizaam ver
zamelde gelden verkeerd verdeeld zouden
worden. Door de gemeenschap bijeenge
brachte penningen dienen nu eenmaal met
zorg beheerd te worden!
Winterhulp Nederland, het is al eerder
door anderen gezegd, is een glazen huis.
Daarom verwonderde het ons niet, dat ons
de uitnoodiging gewerd eens gade te slaan
hoe de instelling de haar toevertrouwde
gelden onder de bevolking, die voor hulp
in aanmerking komt, verdf-lt.
Daartoe hebben we een der wykhoofden
op zijn Sint-Nicolaas-tocht door de stad
vergezeld.
Alvorens zulks te doen hebben wij ten
kantore van den Middelburgschen leider
van de Winterhulp ons licht opgestoken.
Daar vernamen we o.a. dat niet minder
dan 800 Middelburgsche gezinshoofden dit
jaar te kennen hebben gegeven van mee
ning te zijn voor een tegemoetkoming van
Winterhulp in aanmerking te komen.
Neemt men aan. dat een gezin gemiddeld
uit 4 personen bestaat, dan beteekent dit,
dat van de circa 20.000 inwoners, die de
Zeeuwsche hoofdstad telt, ongeveer 3200
personen, d.i. bijna het zesde gedeelte hulp
behoevend is. Het is uiteraard niet moge
lijk geweest al deze gezinnen in de voor
November bestemde uitkeering te betrek
ken.
Ten eerste niet omdat het beschikbaar
gestelde bedrag daartoe onvoldoende was,
en vervolgens niet omdat de Winterhulp
hier over te weinig medewerksters en me
dewerkers beschikte om tydig alle aan
vrage om hulp te onderzoeken.
Voor de inwoners van onze stad, die
niet hulpbehoevend zijn, ligt in het boven
staande een dubbele vingerwijzing. Zy" zul
len, zoo zy sociaal voelend, of tewel
menschlievend zijn, hun bijdragen aan
Winterhulp dienen te verhoogen, en zij
zullen zich dienen aan te melden als mede
werker.
Eerst als de door de leiding van Winter
hulp opgezette organisatie volledig zal zijn
doorgevoerd (men heeft dan hier ter
stede circa 250 helpers noodig) zal het
mogelijk zijn alle hulpbehoevende gezinnen
te bereiken, en wel zoo spoedig te bereiken
als gewenscht is.
Het is dus uitsluitend aan gebrek aan
milddadigheid, en aan gebrek aan mede
werking van Middelburg's burgerij te wij
ten, dat de November-uitkeering van Win
terhulp niet zoo is geweest als zij had
kunnen zyn!
Niettemin: laten we ook den lichten kant
van het geval zien.
Dank zij het feit, dat de leiding van
Winterhulp in Den Haag geen zout op alle
slakjes legt, de voor uitkeering bestemde
bedragen niet doodnuchter afweegt tegen
de in elke plaats gecollecteerde gelden, en
mede dat zij het feit dat in onze stad
gelukkig al een kleine honderd menschen,
achterklap .gn verdachtmaking ten spijt,
hun vrijen tijd in dienst van de mooie taak
va^ Winterhulp hebben gesteld, kon dezer
dagen in Middelburg aan enkele honderden
gezinnen hulp worden verleend, die verband
houdend met het aantal leden dier gezin
nen en andere omstandigheden, varieerde
van 10 tot 30.
Een ontroerende reportage.
Het kan gebeuren, dat men voor een
die wij van hem gehoord hebben en wij
U verkondigen, dat God een licht is en
gansch geene duisternis in Hem is". „Dit
is de verkondiging", spreekt Johannes hier
niet als een heraut, klinkt het ons niet als
een klaroenklank in de ooren. Zijn woor
den zijn die van een ooggetuige. Dit tekst
woord is een vervolg op de bevestigings
tekst. God een licht en gansch geen duis
ternis in Hem! Inderdaad een tyding. Licht
is in dezen tijd geen vanzelfsprekend iets;
het klinkt a.h.w. als een woord uit een
^andere wereld. Thans is alles letterlijk en
figuurlijk in duisternis gehuld.
De menschheid ziet reikhalzend uit naar
het licht. De toestand was zelden zoo on
doorzichtig als thans. Deze doet ons den
ken aan een gedicht van Antonie Donker:
„Er ligt een schemering over de weiden..."
Ook Jesaia spreekt over de duisternis.
Nog duisterder lijkt het als, wanneer
we één en ander in verband brengen
met God. Men vraagt zich dikwy'ls af:
„Hoe kan God toelaten, dat we nog een
dag langer zitten in deze wereld die dool
hof heet?"
Als antwoord hierop diene: „Het licht is
er; God zelf is dat licht. Het licht schynt
in de duisternis, maar de duisternis heeft
het niet begrepen.
In een persoonlijk woord richtte spr. zich
tot de plaatselijke 'overheden, collega's en
kerkelijke collega's. De jeugdvereenigingen
hebben myn hart, zei spr. en de goede
faam die er gaat over de verhouding tus
schen gemeente en voorgangers, zullen wij
ons waardig maken.
Ds. Odé riep den nieuwen herder en
leeraar namens kerkeraad, colleges, collo-
ga's en gemeente een hartelijk welkom toe.
Hij was verblijd over de eerste prediking,
die stond in het teeken van het licht, ont
stoken door Jezus Christus over deze we
reld, dus Christocentisch.
Spr. verzocht de gemeente staande te
zingen Psalm 134 3: „Dat 'sHeeren ze
gen op U daal".
Dr. Dankbaar sprak een dankwoord en
besloot den dienst met het „Onze Vader".
reportage iemand meekrijgt, die nog niet
lang in de journalistiek is, en dan ligt
het voor de hand, dat ook zonder veel
daadwerkelijke emoties een stuk in de
krant komt, dat licht ontvankelijke gemoe
deren doet ontvlammen. Het kan echter
ook gebeuren, dat een reportage, als hier
bedoeld, wordt gedaan door een journalist,
die het klappen van de reportage-zweep
volkomen kent, door iemand die gehard is
omdat hij beroepshalve gezworven heeft
door de armste buurten van onze groote
steden, omdat hij in rechtszalen veelvuldig
levensland heeft hooren eischen, omdat hij
op nachtelijke reddingstochten op zee, op
proeftochten met onervaren sportvliegers
meermalen den dood onder oogen heeft ge
zien; samenvattend omdat het leven hena
niet meeroverdondert.
In het laatste geval maakt een uitkee-
ringstocht door arm Middelburg niet zoo
danig overstuur, dat het resultaat een
opzienbarend, maar een niet geheel op de
werkelijkheid afgestemd artikel .wordt.
Eerlijkheidshalve: wij hebben in Middel
burg niet de ten hemel schreiende toe
standen aangetroffen, die we enkele jaren
geleden eldex-s in ons land moesten ont
moeten. Dat niettemin onze tocht door do
stad ons menigmaal de ontroering naar do
keel joeg sproot dan ook niet zoozeer
voort uit de ellende, die als 't ware geëtal-
ieerd was dan wel uit de behoorlijke en
tourage, die behoefte bedekte.
Een Zeeuw is van huis uit niet iemand,
die met zijn armoede te koop loopt. Hij
schuurt zijn straatje en zijn stoepje opdat
uiterlijk alles in orde is, tengevolge waar
van innerlijk alles eveneens in orde lijkt.
Zoolang mogelijk wordt hier getracht de
nood te camoufleeren, en liever dan voor
noodlijdend door te gaan ontzegt men zich
binnenshuis al het mogelijke.
Tengevolge van dezen prijzenswaardigen
karaktertrek heeft Middelburg naar het
lijkt niet veel behoeftigen. Hoeveel er
inderdaad zijr komt men pas te weten
als men met hen praat. En dan nog moet
men de uiterlijkheden wegdenken om den
behoefte-graad nauwkeurig vast te stellen.
Zoo kwamen we b.v. op onzen tocht bij
een bejaarde weduwe, die in een pijnlijk
zindelijk, goed gemeubileerd voorkamertje
ons ontving. Aanvankelijk dacht ik: „Daar
is Winteihulp ingeloopen". Totdat ik ging
vragen. De weduwe, die tijdens het leven
van haar man veel aan haar inboedel ten
koste had gelegd, moet nu leven van
5 steun per week van het burgerlijk
armbestuur! Daar moeten dan nog huis
huur en begi-afcnisfon<jfe af. Van de i*est
en van de paar kwartjes, die haar ge
trouwde kinderen zoo nu en dan eens
kunnen missen, moet zij leven.
Op het eerste gezicht een liefdadigheids-
vergissing, maar bij nader inzien een geval,
dat in een fatsoenlijke omlijsting om hulp-
verlee.ning schreeuwt.
En zoo bleek het telkens.
Armoede in een vergulde lijst, en dan
nog haast verlegen om index-daad hulp van
de gemeenschap te aanvaax-den. Dat was
het ontroerende element in onzen St. Nico-
laastocht langs hulpbehoevend Middelburg,
die enkele uren duurde.
In deze uren hebben wij vele dankbax-e
oogen gezien, want het is ook Zeeuwsch
zijn dankbaarheid niet door middel van
veel woordeiï te betuigen.
Oogen liegen niet!
In oude en jonge oogen Ijebberi wij ge
lezen, dat Wintei'hulp, alle helpende, reeds
jaren bestaande liefdadigheidsinstellingen
ten spijt, utkomst in verzwegen nood be
teekent, dat deze instelling zonneschijn
brengt op levenspaden, die altijd in de
schaduw liggen.
Dit is van de oprichting van Winterhulp
af beweerd, doch ondervonden hebben wij
het tijdens deze jongste uitkeering, waar
van wij getuige mochten zijn.
En juist omdat wij het aan den lijve
hebben ondervonden, en omdat wij ons de
beteekenis van onze voorlichtende taak
zeer wel bewust zijn, moet het ons van
het hart, dat wy de houding, die vele goed
gesitueerde stadgenooten alsnog jegens
Winterhulp aannemen, niet alleen niet
waardeeren, maar ook niet begrijpen.
Het verleden had vele goede dingen,
maar het had ook zijn tekortkomingen.
Toegegeven: we deden aan liefdadigheid,
soms zelfs tastten we voor de nooddx-uf-
tigen diep in den buidel, maar over het
algemeen schoten we in hulpvaardigheid
jegens de minder bedeelden, en vooral je
gens de oude lieden tekort.
Thans is er een instelling, die, om het
eens precies bij den naam te noemen, opge
richt naar voorbeeld van de prachtig wer
kende organisatie in Duitschland, tot taak
heeft alle werkelijke misère op te sporen,
en te verlichten. Zij kijkt daarbij niet naar
den godsdienst der betrokkenen, noch naar
hun maatschappelijke inzichten. Zij wil lou
ter en alleen den levensweg van deze
menschen effenen; aanvulling geven op
hetgeen de vele mooie liefdadige instellin
gen, die we reeds hebben, al doen, en zich
het lot aantrekken van degenen, die door
deze instellingen niet geholpen worden.
Theox-etisch is daar geen speld tusschen
te kx-ijgen, en tochlust men Winter
hulp nog niet.
Dat is in hooge mate te betreuren, want
niet degenen, die men door weigerachtig
heid wenscht, en denkt te treffen worden
daar jde dupe van, doch uitsluitend on ba
behoeftige landgenooten, onze minder be
deelden, die erger van de stijging der le-
venskosten hebben tc lijden dan men wel'
meent. Terwijl zij twee jaar geleden mis
schien nog precies de touwtjes aan elkaar
konden knoopen door zich alle luxe te ont
zeggen, kunnen zij thans niet eens meer de
dingen koopen, die bij minimum levens-
eischen als noodzakelijk gelden.
Men zou wenschen dat iedereen, die
thans nog afkeex'ig tegenover Wintex-hulp
staat, zich de moeite getroostte met een
wijkhoofd een tocht door Middelburg te
maken zooals wij dedgn.
Als bij tooverslag zou afkeer veranderen
in sympathie, afzijdigheid in volledige me
dewerking.
We hebben cude, moede oogexx gezien,
waarin het leven, dat soms hard Kan zijn,
veel leed had geëtst.
We hebben die oogen zien opblinken, en
we hebben er vocht in zien schemeren.
Laten we voor u hopen, dat uw gaven
aan Winterhulp aan dit geluk in een triest
bestaan hebben bijgedragen!
