Na de Oceaan-conferentie.
De legerberichten van gisteren.
Tweede Blad
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Maandag 25 Augustus litll
Churchill spreekt over zijn ontmoeting met Roosevelt.
nië bereid zijn hun den weg te toonen om
de wereld jTvan de onderwerping te bevrij
den". Hitier en zijn medewerkers hebben
jarenlang van een nieuwe wereldorde ge
sproken. Deze wereldorde, zoo beweerde
Churchill, is echter niet anders dan „de
heerschappij van het Pruisendom, van den
paradepas, van het concentratiekamp en
van het peletonvuur". Het lot van de „on
derdrukte" volken is zwaar. Zij dienen
echter te bedenken, dat wanneer de tun
nel misschien ook lang mag zijn, het einde
van den tunnel eenmaal bereikt zal wor
den.
-Vervolgens beweerde Winston Churchill,
dat machtige strijdkrachten op het punt
staan zich te bewapenen om de bezette
landen te hulp te komen. Dit is de bood
schap van Roosevelt en Winston Churchill,
die Zich steeds gehaast hebben de „zaak
der gehieele wereld te dienen". Op den At-
lantischen Oceaan is tot de definitieve
vernietiging van de „nazityrannie" beslo
ten.
Churchill veronderstelde van Adiolf Hit-
Ier, dat deze voornemens is na een
„eventueele" onderwerping van de Sovjet-
Unie Groot Brittannië te onderwerpen,
waarna hij een „aanval op de Vereenigde
Staten en het geheele overige Westelijke
halfrond" zal beginnen, omdat naar
Churchill verder beweerde, hij streeft naar
de verovering van de geheele wereld". Het
is echter goed dat er oogen zijn, die dit
gevaar hebben gezien.
Hoe .lang ook de strijd zal duren, „wij
zullen, zoo besloot Churchill, nooit ophou
den onzen plicht te doen om de wereld
weer de vrijheid en rechtvaardigheid terug
te geven".
Over den toestand in het Verre Oosten
verklaarde Winston Churchill in zijn rede
nog, dat aan de Japansche „bedreigingen"
thans een einde zal worden gemaakt: De
Vereenigde Staten hebben blijk gegeven
van een oneindig geduld teneinde de moei
lijkheden met Japan langs vriendschappe-
lijken weg op te lossen.
Engeland hoopt ernstig dat dit zal ge-
lukken. Zou dit echter niet het geval zijn,
dan zal Engeland zich natuurlijk zonder
aarzelen aan de zijde der Vereenigde Sta
ten stellen.
De Vereenigde Staten en Groo't-Brittan-
nië, zoo zeide Churchill in zijn radiorede
o.a .nog, gelooven thans niet meer, dat er
nooit meer oorlog zal komen. Integendeel,
wij hebben het voornemen, verstrekkende
voorzorgsmaatregelen te nemen, teneinde
een nieuwen oorlog in de periode, die wij
kunnen overzien, door een doeltreffende
ontwapening van de „schuldige" volken te
voorkomen, terwijl wij zelf in een passende
mate onze bewapening zullen behouden".
OPROEP.
DE HONDERDDUIZEND IS ER.
Honderdduizend gulden liggen op hun
bestemming te wachten. Honderdduizend
gulden zullen goed besteed worden.
Want deze hbnderdduizend gulden zijn
bijeengebracht voor de Nederlandsche am
bulance, die straks naar het front gaat
vertrekken.
Toen enkele weken geleden het giro
nummer van de ambylance bekend ge
maakt werd, stroomden al heel spoedig
giften binnen en nog dagelijks worden
overschrijvingen gemaakt.
Want Tnen moet niet denken, dat men
er met dieze eerste honderdduizend gulden
is. Er is veel geld noodig, om een derge
lijke hulpexpeditie uit te rusten. Immers,
het beste is nog maar net goed genoeg en
hoe beter beslagen men ten ijs komt, hoe
beter en intensiever daar straks gearbeid
kan worden om de lijdende menschheid te
helpen.
Honderdduizend gulden is een groote
som gelds, doch wanneer wij denken aan
al het leed, dat ginds in de Sovjet-Unie
geleden wordt, 'dan zullen wij moeten toe
geven, dat er veel en veel meer noodig is
can honderdduizend gulden.
Daarom wordt thans, nu deze mijlpaal
bereikt is, met onverminderde kracht
voortgegaan. Laten de Nederlanders, die
nog niet in hun beurs getast hebben, een
voorbeeld nemen aan de gevers van deze
eerste honderdduizend gulden. De Neder
landsche ambulance wacht ook op hun
bijdragen.
Doe wat anderen reeds deden. Stort uw
bijdrage, iets meer dan u kunt missen, op
girorekening 87600, Nederlandsche
Ambulance.
Koninginnegracht 22, 's-Gravenhage.
DE PRIJZEN VAN GROENTEN
EN FRUIT.
EEN SCHERPE CONTROLE.
De maatregelen, welke door den ge
machtigde van de prijzen genomen zgn,
om te komen tot lagere groente- en fruit-
prijzen, gaan uiteraard vergezeld van
scherpe controle op de voorgeschreven prij
zen bij de duizenden grossiers en hande
laren over het geheele land.
In vrijwelalle steden werden
verscheidene processen-verbaal op
gemaakt, zoowel wegens het vra
gen van hoogere prijzen dan toe
laatbaar zijn als wegens het on
voldoende, of iti het geheel niet
prijzen van de waren.
Zoo werden in Roermond een dertigtal,
in Tilburg een veertigtal processen-verbaal
opgemaakt. De inspecties voor de prijs-
beheersching zijn met berechting dezer
zaken reeds begonnen.
In het rayon Amsterdam werden b.v.
al ongeveer 80 tuchtbeschikkingen tegen
grossiers en groothandelaren gewezen, o.a.
in Amsterdam, Haarlem, Zaandam, Hil
versum en.IJmuiden.
De inspectie voor de prïjzenbeheersching
in het ressort Arnhem beboette reeds een
honderdtal ambtenaren, woonachtig in Arn
hem, Hengelo, .Almelo, Ede, Zwolle en
andere plaatsen.
0e intensieve prijscontrole zal met
kracht worden voortgezet: er dient nu
eenmaal een eind te komen aan de over
tredingen der jongste overheidsmaatrege
len.
Van bevoegde zijde werd bij navraag
ter persconferentie verklaard, dat dadelijk
nadat de marktprijzen voor groente offi
cieel vastgesteld waren, een onderzoek
werd ingesteld naar de haperingen, die
er in de distributie bleken te ontstaan.
In de eerste plaats leidde dit tot den
indruk, dat de grossiers in vele gevallen
niet voldoende medewerking betoonden.
Mogelijk ook werkt het veilingssysteem
nog niet geheel waterdicht en wordt buiten
de veiling om tegen hoogere prijzen ver
kocht, wat natuurlijk den winkelier en in
laatste instantie de huisvrouw in het
gedrang brengt.
Verder hebben de ongunstige weers
omstandigheden een rol gespeeld; er kwam
weinig groente aan de markt en dit ver
oorzaakte haperingen.
Het ergste is evenwel, dat sommigen
met een zeer beperkte winstmarge toch
geen genoegen nemen. Het moet ontoelaat
baar worden genoemd, dat de groenten
tegen dergelijke hooge prijzen worden aan
geboden als geschied is. Vooral de volks
groepen, die het minst draagkrachtig zijn,
kunnen er zoodoende niet aan komen.
-Het staat absoluut vast, dat als ieder
zich aan de royaal vastgestelde winst
marges houdt, een ruime winst voor iede-
ren betrokkene mogelijk is. Zijn er klach
ten, men bre»jge ze te bevoegder plaatse,
doch kringen in de groentenwereld die
objectief denken, verzekeren dat' de richt
prijzen behoorlijk zijn. En men moet er
van uitgaan, dat vooral thans in - het
groentëseizoen ook de minst draagkrach-
tigen onzer bevolking in de gelegenheid
moeten zijn om van de versche groenten
te profiteeren. en men niet kan doorgaan
met ridicule prijzen voor de eenvoudigste
groenten te .vragen.
Uitwijzing van Japansche
journalisten uit.Ned. Indië.
Het Japansche blad „Nitsji Nitsji Sjim-
boen" brengt op zijn voorpagina het be
richt, dat zijn correspondenten te Batavia,
Isjibasii en Tobisjisma op 5 Augustus last
gekregen hebben Nederlandsch-Indië te
verlaten, blijkbaar omdat de autoriteiten
van Ned.-Indië bezwaar maakten tegen de
door dit dagbladconcern gevoerde politiek.
Sinds den blokkeeringsmaatregel, zoo
schrijft het blad, is Ned.-Indië volkomen
toegetreden tot het Engelsch-Amerikaan-
sche kamp van anti-Japansche omsinge
ling. Voorts drukt het blad een artikel af
van deze correspondenten, waarin zij ver
halen van de hevige beperkingen waaraan
zij onderhevig waren. Zij werden gefouil
leerd, verhoord en als spionnen behandeld.
Het artikel vermeldt voorts, dat onlangs
in Nederlandsch-Indië biljetten zijn aan
geplakt met een anti-Japanschen inhoud
en dat de anti-Japansche stemming is
toegenomen door propaganda die van offi-
cieele zijde is geïnspireerd, vooral sinds
de Japansche. troepen Indo-China zijn bin
nengetrokken.
Duitschland strijdt voor Europa.
Het opperbevel der Duitsche
weermacht deelde Zondag mede
„In de Oekraine hebben Duitsche
troepen het bruggehoofd Tsjerkassy
aan den Dnjepr, dat de vijand tot
dusverre taai had verdedigd, ge
nomen. Ten Noordwesten van Kiev
is de achtervolging van den ver
slagen vyancT"tot over den Dnjepr
voortgezet. Ten Zuiden van het U-
menmeer zijn sterke Sovjet-strijd
krachten verslagen en over de ri
vier de Lowat teruggeworpen. Meer
dan 10.000 gevangenen en een om
vangrijke buit vielen in onze handen.
De in Estland strijdende troepen
rukken in concentrischen aanval
naar Reval op. De aanval aan weers_
zijden van het Ladogameer, die door
onze Finsche bondgenooten met
buitengewone dapperheid wordt on
dernomen, blijft goede vorderingen
maken.
In Noord-Afrika s leverde op 22
Augustus, een aanval van Duitsche
•stuka's op de haven van Tobroek
bijzonder veel resultaat op. Bom-
treffers stelden afweerbatterijen
buiten gevecht, vernielden opslag
plaatsen voor munitie en beschadig
den verscheidene schepen. Gevechts
vliegtuigen hebben in den afgeloo-
pen nacht met goed gevolg vijande
lijke stapelplaatsen bij Mersa Ma-
troeh gebombardeerd.
Overdag noch des nachts ver
schenen vijandelijke vliegtuigen bo
ven Duïtsch gebied.
Tusschen 22 Juni en 23 Augus
tus heeft de Britsche luchtmacht in
de gevechten boven Groot-Brit-
tannië, boven de Engelsche wateren,
in Noord-Afrika en bij aanvallen op
Duitsch gebied en het bezette ge
bied 1044 vliegtuigen verloren.
Daarvan werden er 916 neergescho
ten door afdeelingen der Duitsche
t luchtmacht, 128 door de marine.
In diezelfde periode gingen in den 1
strijd tegen Engeland 127 Duitsche
vliegtuigen verloren."
Ned. Indië en de blokkeerings-
maatregel tegen Japan.
Uit Batavia meldt Domei: Men verwacht,
dat de regeering van Ned.-Indië een ver
ordening zal uitvaardigen waarin de remi
ses uit Japan onder de wet op de blok
keering van saldi geregeld worden. Een
nieuwe overeenkomst is hieromtrent tot
stand gekomen tusschen het wisselcontró-
lebureau en den Heerimagawa, directeur
van de Yokohama Specie Bank te Batavia.
Inmiddels heeft de heer J. H. Ritman op
21 Augustus als woordvoerder van de
regeering verklaard, dat nog niets gezegd
kan worden omtrent de toekomst der
handelsbetrekkingen tusschen Japan en
Ned.-Indië. Hij onthulde, dat er op dit
punt nog geen beslissing bereikt was, en
hij voegde er aan toe, dat een licentie
voor export over het algemeen niet ver
strekt wordt. Ritman verklaarde tenslotte,
dat het besluit van de regeering afhangt
van de toekomstige ontwikkeling van den
toestand.
De Japansche
krijgsverrichtingen.
De Japansche troepen, die 14 dezer be
gonnen zijn met het verdrijven van Chi-
neesche communisten in de provincies
Sjansi, Tsjahar en Hopeh hebben hun
campagne voltooid en trekken thans op
naar de communistische bases ten Westen
van de spoorlgn Peking-Hankau in de pro
vincie Sjansi.
Japansche legervliegtuigen hebben in
samenwerking met de troepen een reejts
aanvallen gedaan-op Taisioejau, een stra
tegische vijandelijke basis op 65 km ten
Noordoosten van Tsjengting in het Wes
ten der provincie Hopeh, waar zij munitie
opslagplaatsen, pakhuizen en andere mili
taire doelen hebben vernietigd en de uiter
ste verwarring veroorzaakt in den vijan
delijken etappendienst.
Vail de 7000 Japanners in Ned-Indië
hebben ongeveer 1500, voornamelijk vrou
wen en kinderen, het land reeds verlaten
wegens „de steeds sleqhter wordende han
delsbetrekkingen tusschen Japan en Ne-
d'erlandsch-Indië en wegens den stelsel-
matigen anti-Japanschen druk".
HET ITAUAANSCHE.
Het 446ste communiqué van het Italiaan-
sche hoofdkwartier van Zaterdag luidt
Aan het front van Tobroek in Cyrenaïca
levendige bedrijvigheid van artillerie en
luchtmacht der spilmogendheden. Duitsche
afdeelingen vliegtuigen hebben met suc
ces luchtafweerbatterijen en schepen te To
broek gebombardeerd. Onze jagers hebben
een vijandelijk vliegtuig neergeschoten.
Britsche toestellen hebben Benghazi ge
bombardeerd en eenige schade veroor
zaakt.
In,Oost-Afrika nieuwe aanvallen van vij
andelijke vliegtuigen op onze stellingen te
Wolsjefit. Voortdurende bedrijvigheid onzer
afdeelingen, die verkenningen in de vij
andelijke linies hebben verricht.
In den afgeloopen nacht heeft de Ita-
liaansche luchtmacht het vliegveld Micab-
ba op Malta gebombardeerd en talrijke
branden veroorzaakt.
SCHEURBESLUIT
PACHTOVEREENKOMSTEN.
De directeur-generaal van den land
bouw maakt de landbouwers-pachters op
merkzaam op den inhoud van het zgn.
scheurbesluit pachtovereenkomsten, dat
ten doel heeft het scheuren van grasland
te bevorderen.
Doordat in de pachtovereenkomsten
veelvuldig werd bepaald, dat de pachter
niet gebruik zou maken van artikel 27 van
de pachtwet, volgens welke hij voor het
ontvangen van toestemming voor het ver
anderen van de bestemming van het ge
pachte object zoo noodig de hulp van den
rechter kon inroepen, was het den ver
pachter steeds mogelijk zijn toestemming
daartoe te onthouden.
Indien de verpachter dit niet wenschte,
kon dus niemand hem dwingen de be
stemming van het verpachte object te ver
anderen.
Het scheurbesluit pachtovereen
komsten, dat in de plaats treedt
van artikel 27 der pachtwet, be-
- paalt, dat de pachter na. over
leg met tien verpachter be
voegd is de bestemming van het
gepachte geheel of gedeeltelijk te
wijzigen, indien de algeineene of
landbouwkundige belangen dit
wenschelijk maken.
Indien de verpachter zich hiertegen ver
zet, richt de pachter> zicb tot het pacht
bureau, met het verzoek om machtiging
tot geheele of gedeeltelijke wijziging van
de bestemming van het gepachte. Het
pachtbureau geeft deze machtiging slechts
na het desbetreffende advies van den rijks-
landbouwconsulent te hebben ingewonnen.
Het pachtbureau kan aan het verleenen
der machtiging voorwaarden verbinden.
Dit besluit geldt zoow*el voor pacht
overeenkomsten voor onbepaalden tijd als
voor pachtovereenkomsten voor bepaalden
tijd, welke v r 1 Januari 1936 zgn aan
gegaan.
Bij wijziging van de bestemming
van het gepachte wordt allereerst
gedacht aan de omzetting van
grasland in bouwland, hetgeen van
groot belang is voor de voedsel
voorziening van ons volk, of nood>-
zakelijk ter verbetering 'van de
bodemgesteldheid.
Onder wijziging van bestem
ming is o.m. ook begrepen de om
zetting van weiland in hooiland,
hetgeen in sommige streken in be
paalden omvang zeer gewenscht
is met het oog op een betere voor
ziening van het vee met hooi en
kuilgras.
De pachters, die bezwaar mochten heb
ben tegen het nemen van initiatief ten
deze, kunnen zich in verbinding stellen
met den rijkslandbouwvoorlichtingdienst.
Britsche aanval op Duitsch
hospitaalschip.
Voor de Noorsche kust is, naar het
D.N.B. meldt, op 23 Augustus een Duitsch
hospitaalschip zonder succes door een
Britsche duikboot aangevallen. Het karak
ter van het schip was op grooten afstand
door het Roode Kruis te herkennen. Door
dezen aanval wordt de reeks van in strijd
met het volkenrecht zijnde aanvallen op
Roode Kruismiddelen en Duitsche reddings
vliegtuigen met één vermeerderd.
De Engelsche premier Winston Chur
chill heeft aldus meldt het D.N.B. in een
radiorede verslag uitgebracht van zijn ont
moeting met president Roosevelt.
President Roosevelt en ik, zoo begon
Churchill, hebben elkaar in een door ber
gen omzoomde baai „ergens op den At-
lantischen Oceaan" ontmoet aan boord van
het nieuwste Britsche slagschip om daar
gedurende drie dagen, omringd door de
vooraanstaande mannen van dc Britsche
en Amerikaansche weermacht met elkaar
te confereeren. Deze ontmoeting, zoo zei-
de Churchill, is het symbool geweest van
de eenheid onder alle Engelsch sprekende
volken der wereld en heeft ten doel gehad
„alle goede krachten der wereld tegen de
slechte krachten, welke in Europa en over
een deel van Azië heerschen" te rnobilisee-
ren.
Het gaat er om, zoo ging Churchill
voort, dje vele volken van ide ellende, waar
in zij- door de „slechte krachted der we
reld" gesport zijn, te verlossen. Op het
©ogenblik zijn er afschuwelijke dingen
aan den gang. Geheel Europa wordt door
de oorlogsmachine der nazies vertrapt. De
wereld is thans getuige van een onder
drukking, zooals de geschiedenis nog nooit
heeft gekendi. Vele volken zijn verslagen.
Andere naties, zooals de Italianen, de Hon
garen, Bulgaren en Roemenen vormen,
naar Churchill zeide, de „jakhalzen van
den nazitijger". .Zweden, Spanje en Tur
kije, zoo beweerde Churchill, zijn bang wie
van hen het eerste aan de beurt zal komen.
Vervolgens sprak de minister-president
over het Duitsch-bolsjewistisch conflict
waarin, naar hij meende te weten, „de na-
zis voor het eerst veel bloed moeten ver
liezen".
Wijzende op de door de Sovjets in
hun land aangelichte vernielingen
verklaarde Churchill, sedert den inval
der Mongolen in de zestiende eeuw is
er nooit zulk een meedoogenlooze
strijd gestreden. Doch dit, zoo ging
Qhurchill voort, vormt niet de eenige
verwoesting, want sedert vijf jaar
zwerven nu reeds de Japanners in het
Chineesche rijk rond en hebben kort
geleden ook hun hand uitgestoken
naar Indo-China. Thans bedreigen zij
Singapore, dat onder Britsche be
scherming staat, en de Philippijnen,
die door de Vereenigde Staten wor
den beschermd. Het is zeker, dat na
dit alles e~n einde moet komen.
Öp den N AtlantiscHen Oceaan hebben
Roosevelt en hij Churchill derhalve
het besluit genomen, alle volken der we
reld een verklaring te geven, volgens wel
ke de Vereenigde Staten en Groot-Brittan-
Bestuur van rijksuniversiteit te
Leiden en technische hoogeschool
te Delft.
In het Verordeningenblad van Zaterdag
wordt een decreet van den Rijkscommissa
ris bekend gemaakt, waarbij bepaald
wordt, dat de artikelen 2 tot en met 5 van
verordening nr. 153/1941 van Zaterdag jl.
af worden toegepast op de Rijksuniversi
teiten te Lelden en de Technische Hooge-
schpol te Delft.
Voor deze beide instellingen
van hooger onderwijs gaan de be
voegdheden, rechten en plichten
van het college van curatoren dus
over op den president-curator. De
colleges van curatoren in Leiden
en Delft hebben tegenover de pre
sidenten-curator adviseerende be
voegdheid.
De presidenten-curator in Leiden en
Delft staan van nu af aan in de uitoefe
ning van hun functie ondèr toezicht van
den secretaris-generaal en zgn verplicht
diens bevelen, aanwijzingen en voorschrif
ten onverwijld op te volgen.
Art. 5 van de verordening nr. 153 be
paalt, dat de secretaris-generaal de pre
sidenten-curator benoemt en ontslaat en
dat het college van curatoren bestaat uit
vier leden, die door dèn secretaris-gene
raal, den president-curator gehoord, wor
den benoemd en ontslagen. Zoolang de
secretaris-generaal de colleges van cura
toren niet opnieuw samenstelt, bestaan
deze colleges uit de leden, die er tot nu
toe behoorden.
Pe dirigent
door O. R.
3)
„Deze zaak is dus van nu af aan in mijn
handen. Ik verzoek u elke opheldering die
u zoudt kunnen geven, tot mijn beschikking
te stellen."
De gerechtsmedicus kwam haastig het
tooneel op. Zijn dikke zolen klotsten over
de planken. Hij was in zijn hemdsmouwen,
en hield zijn handen met uitgespreide vin
gers voor zich uit. Bruinachtige smeren van
gestold bloed zaten over zijn knokkels en in
dikke strepen om zijn ringen heen.
„Is hier voor den drommel geen water!"
riep hij. Zgn fel gespannen gezicht trok
smal langs den neus, waarvan op het uiter
ste puntje het gouden lorgnet zat, dat nu
met een klets in de hem inderhaast ge
brachte kom viel. En terwijl hij er naar
grabbelde in het helderrood wordende wa
ter, begon hij opgewonden te vertellen:
„Ja! Schotwond. Links,«van bovenaf naar
beneden, door het gesteven overhemd heen;
aan flarden een heel stukje linnen
een rond stukje, in de wond gedrongen,
longzak en hart geperforeerd. Dood oogen-
blikkelijk ingetreden. Waarschijnlijk een 6
m.M. revolverpatroon en hij schoot op
den inspiciënt af „Laat me de wapens
zien, die in het stuk gebruikt zijn!,"
Terwijl Tenas zich met dit doel verwij
derde, bleef de dokter onder het zeer zorg
vuldige afdrogen van zijn handen, knip
perend met zijn goedige oogjes, die niet
door het beslagen lorgnet konden heenkij
ken, uitweiden over het voorloopige onder
zoek.
Van Mieth wendde zich nu tot Tenas, die
door twee tooneelknechts een partij gewe
ren en pistolen liet aandragen. Van Mieth
voelde opeens zijn wangen gloeien, ja,, hg
was toch wel heel opgewonden. Dit was
een van de eerste groote zaken in deze drie
maanden van tijdelijke functie, vóór hij
naar zijn bureau terug zou keeren.
Zekere sluimerende krachten, waarop hij
in 't geheel niet gerekend had, kwamen hem
nu te hulp: een oud en zeer levendig in
stinct tot opsporen, najagen, onderzoeken.
Hijvoelde zich niet zonder verbazing op
gestuwd door iets van jachthond-interesse
voor alles wat dicht bij den grond is spo
ren, afdrukken, al het onbewuste, wat men-
schen zonder er bij te denken als bewgsstuk
achter hun hielen laten liggen.
Haastig knielde lig bij den stapel wapens,
maakte het touw, dat alles bijeenhield, los.
„Waar is het personeel?" vroeg hij. „In
hun kleedkamers?"
Tenas knikte: „Ik heb dadelijk order ge
geven, dat ze daar moesten blijven. Ik
vroeg ze, zich nog niet te verkleeden, voor
het geval, dat er een onderzoekaan den
lijve
Van Mieth gaf den dokter de wapens een
voor een aan, en hij zag kaliber en slot na,
maar schudde telkenmale het hoofd.
„Is het zeker, dat u alle wapens hier
hebt?" vroeg hij.
Tenas zei: „Ik heb orde op mijn zaken.
Elk wapen heeft zijn nummer in het re-
quisietenmagazijn. U kunt zelf controleeren
of er een mankeert".
„Het schot is niet afgevuurd met een van
deze wapens", zeide de geneesheer. „Het
zijn louter ouderwetsche musketten en rui
terpistolen met een inriclitinkje om een
klein kardoesje te ontsteken. Ik geloof niet
eens, dat er een bij is, waarmee je een ko
gel af zoudt kunnen schieten. En dat de
wond den overledene is toegebracht door
een 6 m.M. revolverpatroon, staat vast. En
volgens de plaats van de wond, links van
voren, moet toch het schot van het tooneel
af gelost zijn".
„In dat geval", meende Van Mieth, „moet
het door den betrokkene tusschen de andere
schoten afgevuurd zijn en moet het zich
zooals zeker ook berekend was hebben
verloren in het algemeene geknal. Er wer
den toch volgens het speelplan een zeker
aantal schoten gelost, nietwaar me
neerTenas?"
Tenas had nog steeds ztfn vasten, en nu
bepaald hinderlijk voelbaren blik niet van
Van Mieth's gezicht afgewend: „Precies
vijftien. Niet meer en niet minder. Er zgn
vijftien figuranten gewapend met geweren.
Volgens de instructie moeten ze alle vijftien
schieten. En ze zijn gewend, mijn instruc
ties op te volgen, hier bij 't gezelschap".
„Maar het is dus mogelijk, dat er een
zestiende schot is afgevuurd."
„Buiten mijn orders? Ja, dat moet dus
mogelijk zijn geweest".
„Ik wil nu", zei Van Mieth, „de mede
spelenden verhooren. En dan zal het wel
het gemakkelijkste zgn, dat we ze in hun
kamers opzoeken.
Ik vind ze daar zeker allemaal?"
Tenas keek rond, plotseling eenigszins
onzeker.
„Neen, helaas niet allemaal onze
tweede bariton, monsieur Zemikoff, heeft
een poosje geleden zonder permissie en te
gen mijn uitdrukkelgke orders in, het ge
bouw verlaten. Hij speelde trouwens niet
mee in de opera. Het is Sadi, onze nieuwe
bariton, die de partij zingt als Moesjik-
hoofdman. Maar monsieur Zemikoff was
vanavond achter de coulissen. Ik zag hem,
toen ik hier -heen geroepen werd. Hij stond
tegen een coulisse geleund zonder zich te
bewegen, met zijn beide handen in de zak
ken van zijn jas. Ik riep tegen hem, ter
wijl ik hard voorbij" liep, dat hij niet van
het tooneel af mocht. Daarna heb ik hem
niet meer gezien."
Een paar rechercheurs in burgerkleeding
waren nu het tooneel opgekomen en Van
Mieth gaf aan een hunner order, dadelijk
Zemikoff op te zoeken en bg hem te bren
gen.
Van Mieth liep snel de geheele ruimte
rond, oriënteerde zich en vroeg Tenas naar
bijzonderheden. Maar hij vond niet veel te
gemoetkoming. De koelbloedige, afgemeten
inspiciënt, een van de weinigen uit het per
soneel, die vreemde talen spraken, be
schouwde ongetwijfeld de politie als indrin
gerige en vijandig gezinde elementen. Hij
haalde dikwijls de schouders op, weinig ge
neigd tot antwoord geven.
Van Mieth voelde echter dezen tegen
stand eerder als stimulans. Hij stelde zich
bij dezen arbeid niet bewust een lang
perspectief voor, zocht voorloopig alleen
het onderzoek voort te leiden over vast
staande feiten, punt na punt. Dit puur lo
gische manoeuvreeren met hypothesen en
gevolgtrekkingen sleepte hem onverdeeld
mee, maakte zijn brein scherp, bezonken
èn vrij van een menigte moraliseerende en
verzwakkende tegenargumenten.
Hier was een probleem, dat opgelost
moest worden, ma,ar de mogelijke conse
quenties van die oplossing mochten hem
verder niet in den weg zitten. Hg moest
zich een lijn denken van deze schotwond
uit over twee vooralsnog onbekende pun
ten: het wapen, en vervolgens het motief
tot den moord. En de lijn, de verbinding,
zou daarmee'tot stand komen tusschen den
vermoorde en den moordenaar van doel
tot motief.
Hij begon een verhoor onder de leden van
het orkest, die hij in den foyer vond.
Ze stonden dicht bijeen aan het. eind van
de wit-en-gouden zaal, in hun te wgde,
slecht zittende rokken met leege handen,
bleek en ontdaan als een troepslaperige
balgasten: donkere, langharige en vreemd
uitziende types.
Eén énkele onder hen, een dikke bleeke
waldhoornist met paffige wangen, sprak
een beetje Fransch, en liet zich tamelijk
gewillig als tolk gebruiken. De oogen der
anderen hingen spiedend aan zgn lippen,
terwijl hij sprak, argwanend, gereed om
hem met tegenspraak in de rede te vallen;
ze gesticuleerden: de zachte Russische
klanken vloeiden olie-achtig van hun lip
pen, die vol- en vleezig waren van hun
omgang met de mondstukken van hobo
of clarinet,
/(Wordt vervolgd.)
