hel doornige pad
De Raad van Middelburg vergaderde.
De voorgenomen grenswijziging heeft de
instemming van den Raad.
Het uitbreidingsplan goedgekeurd.
Het afscheid van den Raad.
De gemeenteraad van Middelburg kwam
gisteren voor het laatst bijeen.
Voorzitter mr. dr. J. van Walré de Bor
des. Afwezig de heeren Kögeler en Port-
heine. Eén vacature.
De VOORZ. deelt mede dat van den
heer Kögeler het verzoek is ingekomen
om wachtgeld te mogen ontvangen als
wethouder. Besloten wordt dit punt aan de
agenda toe te voegen.
Nieuw raadslid.
Het nieuw benoemde raadslid, de heer
H. C. de Jonge Baas legt in handen van
den voorzitter de vereischte beloften af.
De VOORZ. wenscht hem geluk met zijn
benoeming.
Wachtgeld.
Het voorstel om den heer Kögeler
wachtgeld toe te kennen, wordt aangeno
men.
Eervol ontslag.
Voorstel om aan dr. J. Eerelman op zijn
verzoek met ingang van 1 October eervol
ontslag te verleenen als gemeente-genees
heer en schoolarts.
Het voorstel wordt aangenomen.
De VOORZ. zegt dat dr. Eerelman zeer
veel voor de gemeente heeft gedaan. In
zijn jongste rapport deelt hij omtrent den
voedingstoestand der kinderen mede, dat
tijdens de ingezette steunactie het percen
tage der minder goed gevoede kinderen
van 27,5 tot 13 is gedaald. Dit is het
percentage van de normale jaren. Niette
min raadt hij alle waakzaamheid aan.
Wat het onderzoek naar de t.b.c. betreft
Vrijwel de geheele Middelburgsche school
jeugd is op t.b.c. onderzocht. 6 kinderen
zijn in „Zonneveld" opgenomen, en deze
maken het allen goed. Zij zijn ontdekt, dank
zij het onderzoek.
Spr. brengt dr. Eerelman hulde voor al
les wat hij tijdens zijn verblijf in Middel
burg heeft gedaan.
De grenswijziging.
Voorstel inzake de grenswijziging tus-
schen Middelburg en Koudekerke.
De heer DE BRUIN vindt dat het voor
de raadsleden moeilik is in de belangen
van Koudekerke te treden. Voor de raads
leden gaat het om het belang van Middel
burg. Dit is, dat een belangrijk gedeelte
van Koudekerke bij de stad wordt gevoegd.
Spr. acht daartoe den tijd gekomen en wil
het voorstel van B. en W. om niet gunstig
te adviseeren op het plan van den secre
taris-generaal van binnenlandsche zaken,
niet steunen. De raad heeft de eerste grens,
wijziging slechts voorloopig aanvaard,
doch hoopte op een betere oplossing. Deze
acht spreker thans gekomen. Ook de raad
stelt een goede verstandhouding met Kou
dekerke op prijs, doch de liefde kan niet
van één kant komen. Spr. waardeert het
niet, dat Koudekerke zelfs het eerste, par-
tieele plan heeft verworpen. Hij kan ook
niet inzien, Jat het in het belang van
Koudekerke is de grenswijziging uit te
stellen. Door uitstel verschuift men de
moeilijkheden alleen maar naar de toe
komst. Spr. acht het een algemeen belang,
dat de grenswijziging zoo spoedig mogelijk
haar beslag krijgt. Dat zij administratieve
m eilijkheicien met zich brengt, is mogelijk,
doch dan dient men meer ambtenaren aan
het werk te zetten. Wellicht zijn de finan-
cieele gevolgen der grenswijziging voor
Middelburg niet geheel te overzien, doch
spr. neemt niet aan dat zij onvoordeelig
voor Middelbu.-g zullen zijn.
De heer DEN HOLLANDER is van mee
ning dat het voorstel van den secretaris
generaal de gedachte uitspreekt, die reeds
lang in de bevolking leeft.
In April is tot een voorloopige regeling
der grenzen besloten. Ook daarmede was
het college van B. en W. van Koudekerke
het niet eens. Dit was natuurlijk zijn goed
recht, maar het was opvallend, dat zijn
argumenten niet strookten met de werke
lijkheid. In den loop der jaren heeft Mid
delburg veel inwoners verloren, die zich
meest even over de grens vestigden, die
al de voordeelen van het stadsleven pluk
ten, maar niet aan de lasten bijdroegen.
Spr. zegt vervolgens, dat Middelburg, door
gebrek aan grondgebied, een uitbreiding
ondergang aan den minst geschikten kant.
Het huidige voorstel tot grenswijziging
gaat verder dan dat van 3. en W. in 1920.
Nu stellen B. en W. echter voor, de defi
nitieve grenswijziging maar op haar U.^p
te laten. Spr. voelt daarvoor niets. Eers
tens niet omdat de houding van Koude
kerke niet sympathiek is, en vervolgens
niet omdat uitstel op practische gronden
bezwaren ontmoet in verband met den
woningbouw op 't Zand. De operatie op
Koudekerke moge pijnlijk zijn, doch hier
is beter haar ineens uit te voeren, in-
plaats van in étappes. Dat bij deze grens
wijziging de gebruikeltjke procedure niet
kan worden gevolgd, betreurt spr.
Mr. BARON v. d. FELTZ vindt de hou
ding van Koudekerke niet onbegrijpelijk.
Het jammere vindt spr., dat men hier te
doen heeft met een annexatie, waarover
slechts één man beslist. Niettemin acht
hij de annexatie gewettigd. Middelburg
wordt tot uitbreiding van zijn gebied ge
dwongen. Spr. noemt het voorstel van B.
en W. dwaas, tenzij het- college van op
vatting is dat binnen één of twee jaar de
wijziging der gemeenten op Walcheren
haar beslag heeft gekregen. Spr. gelooft
daaraan niet. Hy gelooft ook niet, dat
de secretaris-generaal zijn plan door den
raad zal laten beinvloeden. Het voorstel
van B. en W. moet men dan zien als een
niet practische beau-geste.
De heer FLIPSE is ook tegen' het voor
stel van B. en W.
De heer VERHAGE vindt het plan van
den secretaris-generaal uitnemend.
v Hierdoor wordt aan een 75-jarigen
strijd een einde gemaakt.
De heer GEERS is voor het voorstel
van D. en W., omdat hij met Koudekerke
tot overeenstemming wil komen.
Ook de. heer SCHOT is voor het voor
stel van B. en W.
Wethouder JERONIMUS zegt dat B. en
W. geen inzicht hebben kunnen krijgen in
de financieele gevolgen der grenswijziging.
Het voorstel van B. en W. is geen afwy-
zing van het voorstel van den secretaris
generaal. Het beteekent een voorkeur.
Wethouder PAUL vindt de algeheele
grenswijziging thans niet noodig. Het was
een Middelburgsch belang dat de stad
grond verkreeg voor woningbouw. Welnu,
die is verkregen. Voor Koudekerke is uit
stel van belang, want als zij nu veel in
woners verliest en over eenige jaren, na
algeheele grenswijziging op Walcheren, er
weer veel inwoners bykrygt, geeft dit al
lerlei moeilijkheden. Bovendien, de Middel
burgsche administratie en de bedryven
zjjn meer dan belast.
De VOORZ. zegt dat het niet gaat om
de grens, maar om het tijdstip. De voor
gestelde grens is uitnemend. Eigenlijk had
ze al jaren geleden plaats moeten hebben
gevonden. Spr. zegt dat de grenswijziging
door Middelburg is aangenomen, en dat
Middelburg dus groote verantwoordelijk
heid draagt. Om practische redenen is het
thans niet noodig dat Middelburg zooveel
gebied erbij krijgt. Vandaar het voorstel
van Maart j.l. Ook toen merkte B. en W.
wel dat zij verder konden gaan, doch zij
hebben gemeend niet slechts aan Middel
burg te mogen denken.
De heer De Bruin dient namens
een aantal leden een voorstel
in, waarm de raad als zijn meening
tiitspreekt dat de door den secretaris
generaal voorgestelde wijziging der
grenzen de juiste grenswijziging is,
mits de door B. en W. in overweging
gegeven technischg wijzigingen wor
den aangebracht.
Dit voorstel word', aangenomen.
Tegen stemmen de heeren Schot, Paul,
Jeronimus en Geers.
Bouw U.L.O.-school.
Voorstel tot het verleenen van een cre-
diet van 133.700 voor den bouw en de
inrichting van een U.L.O.-school voor
meisjes.
Aangenomen.
Bouw turngebouw.
Voorstel om een crediet van 75.903,74
toe te staan voor den bouw van een turn
gebouw.
De VOORZ. zegt naar aanleiding van de
bespreking betreffende de noodzakelijk
heid van de nieuwe gymnastiekzaal het
volgende onder de aandacht te willen
brengen
In de eerste plaats is deze gymnastiek
zaal noodig voor het onderwijs. Zooals U
bekend is, werd de oude „refter" van de
Abdij aan de Groenmarkt, waar voor den
oorlog de gymnastieklessen aan de leer
lingen van het Gymnasium en van de
Handelsschool wenden gegeven, op 17 Mei
van het vorige jaar verwoest Het gebouw
is Rijks eigendom. De Staat wenscht het
wel te herbouwen, maar er een andere,
waardigere bestemming aan te geven, iets
wat op zich zelf onze volle Instemming
heeft.
Daarmede komen wij echter een gym
nastieklokaal te kort Nu is de toestand
in onze gemeente zoo, dat wij vóór den
oorlog wel voldoende, maar geen overvloed
van gymnastieklokalen bezaten. En onder
die lokalen zijn er helaas verschillende,
welke tientallen jaren geleden gebouwd
werden en niet meer voldoen aan de mo
derne eischen van ruimte, licht en lucht
Waar nu het gymnastiekonderwijs in de
toekomst over de geheele linie aan hooger
eischen zal moeten voldoen en wordt inge
voerd aan verschillende scholen, waar het
tot nog toe niet werd gegeven, is het re
sultaat, dat wij een ernstig gebrek aan
gymnastieklokalen zullen hebben en zeer
zeker aan goede gymnastieklokalen.
Dit wat het onderwijs betreft. Maar er
is meer, n.l. de lichamelijke ontwikkeling
van onze jeugd.
Wij moeten Ue feiten onder de oogen
durven zien. En dan is het een feit, dat
vergeleken bij andere deelen van ons land,
de lichamelijke opvoeding van onze jeugd
in Middelburg en eigenlijk in de heele pro
vincie op een betrekkelijk laag peil staat.
Op elk gebied van sport, voetbal, hocky,
tennis, evengoed als bij athletiek, gymnas
tiek of zwemmen hebben wij een aan
zienlijke achterstand in te halen.
Nu weet ik wel, dat wij de lichamelijke
ontwikkeling op zich zelf niet moeten ver
afgoden, en dat ook de verstandelijke ont
wikkeling zeer belangrijk is en die van het
karakter het allerbelangrijkste. Maar dat
beteekent niet, dat wij de lichamelijke op
voeding als onbelangrijk zouden mogen
verwaarloozen.
Integendeel, op dat gebied heeft de over
heid m.i. een taak te vervullen. Het is haar
taak te zorgen, dat er voldoende gelegen
heden zijn voor de lichamelijke opvoeding
en ontwikkelingt evengoed als voor het
verstandelijk onderwijs.
In die gedachtengang hebben B. en W.
reeds einde 1939 om goedkeuring verzocht
voor het maken van plannen van een mo
dern zwembad ifl deze gemeente, welke
goedkeuring Gij ons hebt verleend op 12
Januari 1940. De uitstekende plan
nen liggen gereed, het terrein is aangewe
zen, maar in verband met het heerschende
gebrek aan materialen moet deze zaak
helaas voorloopig blijven rusten. Evenzoo
zijn 3. en W. doende plannen te doen op
maken voor den aanleg van een nieuw
sportterrein, dat aan hoogere eischen zal
voldoen dan het bestaande en zoo moge
lijk voorzien zal worden van een sintelbaan.
Wy hadden gehoopt U reeds eenige maan
den geleden daartoe voorstellen te kunnen
doen, maar zijn op onverwachte moeilijk
heden gestuit in verband met de slechte
kwaliteit van den grond van het betreffen
de terrein, dat zich uitermate moeilyk
blijkt te leenen voor draineering en waar
voor een nieuw technisch onderzoek nood
zakelijk is.
Als derde oefengelegenheid is de turn
zaal bedoeld. Zooals U bekend is. diende
de oude zaal aan de Groenmarkt niet
slechts voor het ondezwijs van Gymna
sium en Handelsschool, maar werd zij
eveneens zeer intensief, vooral 's avonds,
door de bloeiende gymnastiekvereenigingen
van onze stad gebruikt. Mede met het oog
daarop hebben wij doelbewust een zaal
doen ontwerpen, welke niet slechts juist
zou voldoen aan de minimum eischen, ge
steld in de onderwijsvoorschriften, maar
integendeel een zaal overeenkomstig de
nieuwere inzichten op dit gebied, waarin
het beoefenen der gymnastiek een lust
zal zijn en waardoor het peil van de gym
nastiek niet slechts in onze eigen stad,
maar ook in de provincie omhoog geheven
zal worden. Ook op dit gebied heeft Mid
delburg o.i. een taak als provinciale hoofd
stad te vervullen.
Het voorstel wordt aangenomen.
Vaststelling uitbreidingsplan.
Wethouder TAUL stelt voor in het ont
werp enkele kledne wijzigingen aan te
brengen.
Deze werden goedgekeurd.
Het uitbreidingsplan wordt goedgekeurd.
Luchtbeschermingsdienst.
Voorstel tot vaststelling van het ar
beidsovereenkomsten-besluit voor het per
soneel van de vaste kern van den lucht
beschermingsdienst.
Aangenomen.
Leges.
Voorstel tot vaststelling der legesveror
dening.
Aangenomen.
Rondvraag.
De heer LAM3ERMONT geeft in over
weging voor de opening der schuilkelders
witte hekken te plaatsen in verband met
de verduistering.
Wethouder PAUL zegt overweging toe.
AFSCHEID VAN DEN
GEMEENTERAAD.
De voorzitter richt zich met de volgende
woorden tot den Raad
Dit is de laatste vergadering van den
gemeenteraad van Middelburg, aangezien
bij verordening is bepaald, dat met ingang
van 1 September a.s. de werkzaamheden
van de gemeenteraden blijven rusten. Het
zij mij vergund tot U, mijne heeren, leden
van den gemeenteraad, een woord van af
scheid te spreken en U te danken voor alles
wat gij als zoodanig voor onze stad hebt
gedaan.
•Sinds ik, nu bijna twee jaar en drie
maanden geleden, als burgemeester in uw
midden werd geïnstalleerd, zijt gij 29 maal
ter vergadering bijeen gekomen. Ik wil U
hier bekennen, dat ik in het begin wel
tegen die vergaderingen heb opgezien
weinig gewoon als ik was om deel te ne
men aan besprekingen in het openbaar.
Maar al spoedig zijn wij over en weer aan
elkander gewend geraakt en ben ik iedere
nieuwe gemeenteraadsvergadering tel
kens met genoegen gaan tegemoet zien.
Wij hebben samen al heel wat werk ver
zet. B. en W. hebben U in die periode 280
voorstellen gedaan, benevens 96 voorstel
len betreffende benoemingen en beslissin
gen op bezwaarschriften. Van deze in to
taal 376 voorstellen hebt gy er slechts
twee verworpen, te weten op 28 Fe
bruari 1940 het afwijzend advies van B.
en W. inzake terugbetaling van kosten
van reeds geplaatste metercombinaties
van de gemeentebedrijven, en op 8 Mei
1941 het eveneens afwijzend advies op een
beroep tegen dé weigering van een bouw
vergunning.
In twee andere gevallen heb ik gemeend
uw beslissing tot een later tijdstip te moe
ten aanhouden, n.l. het voorstel tot ver
pachting van het vischwater in buiten
vesten en watergangen, dat in een vol
gende vergadering werd aangenomen en
het voorstel om een baatbelasting in te
voeren tot verbetering van den Nadorst-
weg, waarvan te voorzien was, dat het door
het heden aangenomen uitbreidingsplan,
waarin rondom den Nadorstweg een aan
zienlijke bebouwing is ontworpen, in een
geheel nieuw licht zou worden geplaatst.
Onder de verscheidene honderden voor
stellen welke door U in die ruim twee jaar
zijn aangenomen, bevinden er zich vele,
welke voor onze gemeente zeer belangrijk
zijn.
In chronologische volgorde moge ik hier
enkele in herinnering brengen De bouw
van een gemeentelijk abattoir, de bouw
van 25 woningen voor groote gezinnen,
later veranderd in een voorstel tot het
bouwen van 25 woningen, waarvan 8 voor
groote gezinnen aan den Karelsgang en
van 25 mlddenstandswoningen aan den
Veerschen Singelde stichting en exploi
tatie der noodwinkelsde reorganisatie
van den schoolartsendienst en geneeskun
digen dienstde instelling van een grond
bedrijf de oprichting van de Stichting
Herbouw Middelburg het eerste voorstel
tot grenswijziging met Koudekerke de
voorstellen tot bouw van 147 woningen op
het Zand, van een turngebouw, van de
M.U.L.O.-school voor meisjes, voor 11 wo
ningen voor ouden van dagen en tot her
bouw van den Langen Jar. en lest best, het
voorstel tot herbouw van het Middelburg
sche Stadhuis.
Dat wy tezamen zooveel voor Middelburg
hebben kunnen doen, is wel in de eerste
plaats te danken aan de goede harmonie,
welke steeds onder ons geheerscht heeft.
Wel waren en zijn er vanzelfsprekend
onder ons verschillen van meening, maar
deze hebben ons ..ooit verhinderd om sa
men te werken in het belang van onze stad.
Ik dank U bjj dezen voor den goeden geest,
die onze beraadslagingen gekenmerkt heeft
en waarmede Gij myn leiding wel hebt
willen aanvaarden.
En tenslotte wil ik U zeer in het bijzon
der danken voor al den steun en het be
grip, welke Gtj mij voortdurend geschon
ken hebt.
Ik gevoel in de toekomst dezen steun en
dit begrip niet alleen van U, maar van
de geheele burgerij dubbel noodig te zullen
hebben. Het zou voorbarig zijn nu reeds
een definitief oordeel te willen vellen over
het systeem, dat met 1 September wordt
ingevoerd. Maar wel meen ik er dit van
te mogen zeggen, dat de positie van den
burgemeester onder de nieuwe verordening
m.i. moeilijker, gedeeltelyk verantwoorde-
ltjker, maar zeer zeker eenzamer wordt.
Ik voor mij ben bereid om ook in
deze nieuwe positie mjjn beste krach
ten voor onze gemeente te blijven
geven, in het belang van onze geheele
bevolking.
Op de ingezetenen van Middelburg doe
ik een beroep, dat zij zich zullen laten
leiden coor een zoo hoog mogelyke visie
op de toekomst van de wereld en hun
horizon niet laten verduisteren door de
donkere wolken van het oogenblik. God
heeft de wereld lief en daarom schijnt
achter de wolken de zon.
De heer VERHAGE beantwoordt de
rede van den burgemeester als volgt
Namens den Raad wil ik met enkele
woorden op uwe rede antwoorden. Wij
danken U voor de waardeerende woorden,
waarmede Gij tot ons gekomen zyt.
Wy voelen, dat ingevolge een veror
dening van den Rijkscommissaris voor
het bezette gebied, de werkzaamheden van
den Raad per 1 September b 1 ij v e n
rusten. De Raad is dan uitgescha
keld.
De burgemeester krijgt dan de éénhoof
dige leiding. De nieuwe wethouders, die
door den Burgemeester worden benoemd,
krijgen een adviseerende taak. De nieuwe
raadslieden, die eveneens door den Burge
meester worden benoemd, zullen den Bur
gemeester van raad dienen en den inwo
ners begrip bijbrengen omtrent de maat
regelen van den Burgemeester.
Burgemeester, wethouders en raadslie
den krijgen dus een geheel andere taak,
maar de burgemeesters zeker wel een
zwaardere en meer verantwoordelijke. Het
spreekt van zelf, dat de raad niet in be
oordeeling treedt.
Nu wij dus bij de behartiging der ge
meentezaken per 1 September a.s. wor
den uitgeschakeld, gaan wij met berusting,
omdat wij weten dat God in zijn Raad dit
besloten heeft, maar toch met de overtui
ging, dat ook al kleefden er aan ons
menschen fouten wij dit werk meenen
gedaan te hebben op zoodanige wijze, dat
daardoor de belangen van de Middelburg
sche ingezetenen werden gediend.
De Raad. ziet de wijzigingen en aanvaardt
ze ook als noodzaak van den tijd.
De Raad zou nog zoo gaarne mede blij
ven werken aan den wederopbouw van
hetgeen verwoest is. Er begint juist
eenige teekening te komen in de situatie
vele gewichtige besluiten tot den weder
opbouw zijn reeds genomen en vele zouden
nog volgen. Wie zou niet gaarne mede
werken aan den opbouw van hetgeen ver
woest is?
Maar het heeft niet zoo mogen zijn en
wij passen ons, als goede Nederlanders,
daarbij geheel aan.
De samenwerking van B. en W. en
raadsleden was steeds voorbeeldig. Wij
zyn den voorzitter zeer dankbaar voor do
uitmuntende leiding in den Raad en in de
gemeente, een leiding, die ons allen be
zielde, vooral in de bange dagen van Mei
1940.
Wij gaan nu heen, met de hoop, dat de
nieuwe bestuursvorm in niet mindere
mate do belangen van onze stad Middel
burg met hare bevolking moge dienen.
Mijnheer de Voorzitter Wij eindigen
met de beste wenschen uit te spreken voor
onze stad, vooral voor een spoedige weder
opbouw daarvan, voor de bevolking, voor
Uw persoon en Uw gezin".
1300 LITER SMEEROLIE GESTOLEN.
Dezer dagen heeft de marechaussee in
de buurtscaap Stolwijkersluis, by Gouda,
den 22-jarigen N. de G. uit St. Maartens
dijk gearresteerd, die uit een loods aan
den Goudeweg aldaar ongeveer 1300 liter
smeerolie heeft gestolen, vertegenwoordi
gend een waarde van plm. 1000, meldt
de N.R.Ct.
De G. heeft een volledige bekentenis af
gelegd. Hy stondi met zijn woonwagen op
Stolwflkersluis dicht bij de loods. In een
tijdvak van drie weken van eind Juli tot
half Augustus wist hij geregeld hoeveel
heden olie te stelen, welke hij in een schuit
borg, waarmede hy in den vliet achter de
loods kon komen. Ongeveer de helft van
de olie bleek nog aanwezig te zyn, de rest
was verkocht en gebruikt.
ERANUE8 BRAYBROOKE
(Slot.)
„Laat eens zien." De stem van Eileen
was scherp. „Ik kan niet gelooven, dat
Tony met zulk een vervelend schepsel
trouwt als dat meisje Dalberg." Ze was
boos, als ze er aan dacht, hoe Tony Dare
haar had afgepoeierd.
Mavis zou, als vrouw van een filmster,
tenslotte nog rijk worden, dacht ze nijdig.
„Ik veronderstel, dat Mavis, zoo gauw
als ze merkte, dat Sam Hart geld had,
dadelijk in zijn armen is gevallen", zy
ze spijtig. „Nou, ik moet me gaan klee-
den. Ik heb nog een heele hoop te winke
len. Ik denk, dat ik naar Marilla ga voor
mijn bruidsjapon. Die levert zulke prach
tige dingen."
„Prachtig duur ook", antwoordde haar
moeder. We zijn geen millionnairs, lieve,
en je bent nog niet eens verloofd. Als
John niet zoo boos was geweest op Ma-
vis, zouden we een klein inkomen hebben
en daar zouden we geen van beiden mee
hebben toegekund."
„Nee, maar gelukkig hoeven we nu niet
over geld te tobben."
Eileen verdween om uitvoerig haar toilet
te maken. Als Lady Mannold zou ze een
vooraanstaande plaats bekleeden in de
hooge kringen en bovendien een bekende
schoonheid zijn. De man, die zij hoopte
te trouwen, had een kasteel en een huis
in de stad.
Zij kwam de zitkamer binnen, juist toen
mr. Rathbone werd aangediend. Ze groette
hem kort èa uit de hoogte en wilde weer
weg gaan, maar tot haar verbazing hield
hy haar terug.
„Wacht u enkele oogenblikken, juffrouw
Armstrong", zei hij ernstig. „Wat ik hier
aan uw moeder kom vertellen, ls van
groote beteekenis."
„O, goed, maar schiet u dan een beetje
op", zei het meisje onvriendelijk. „Ik heb
haast."
„Ik zal er mijn best voordoen", zei hy
koel. „Ik moét u beiden op een zwaren
slag voorbereiden." Hij keek van de een
naar de ander, zich innerlijk verheugende
over de verbazing der beide vrouwen.
„Wat bedoelt u?" De kleur was van het
gelaat van mevrouw Casslene verdwenen.
„Ik bedoel", zei hij met nadruk, „dat
de laatste wil van John Casslene is ge
vonden, het testament, dat hij maakte op
den avond, dat hij stierf. Het was mede-
onderteekend door de getuigen Wilkins,
den tuinman, en het dienstmeisje Mary
Cameron, en het is volkomen in orde. Het
vermaakt alles 'aan Mavis Casslene. Als
zyn weduwe krijgt u een behoorlijk inko
men voor uw leven, maar geen buitenge
woon groot inkomen.
„Ik geloof het niet," schreeuwde Ama
ryllis Casslene bijna uit. „Dat testament
moet een vervalsching zijn. Hoe is het
gevonden? Waarom is het niet eerder te
voorschijn gekomen?"
„Het is eergisteren gevonden", was het
koele antwoord. „Ik ben dadelijk hier
heen gekomen, omdat ik dacht, dat het
beter was, als ïr het nieuws zelf bracht,
dan dat ik het u zou schrijven. De enve
loppe, waar het testament in zat en met
het adres in het handschrift van John
Casslene, was wel degelyk aan mijn kan
toor bezorgd, maar tot mijn spijt moet
ik u zeggen, dat het tusschen de planken
van den ouden vloer naar beneden is ge
vallen, waar het verborgen heeft gelegen,
totdat het werd gevonden door den tim
merman, dien ik had laten komen om den
vloer te repareeren. Hier is een afschrift
van den laatsten wil en het testament van
mijn cliënt. Zooals u zien zult, is het kort,
maar ik verzeker u, dat het volkomen
wettig is en zeer duidelijk."
Mevrouw Casslene nam het papier, dat
hij haar voorhield, met bevende handen aan.
Ze kon nauwelijks de getypte letters le
zen. Eileen was razend. Het was maar
al te waar, John Casslene had zijn vrouw
ruimschoots bedacht, maar het maakte een
einde aan de fraaie plannen, die ze ge
maakt had, en aan hét eventueele huwe
lijk met Lord Mannold. Het was zuur
en ellendig, te weten, dat de gesmade Ma-
vis uiteindelijk in haar rechtmatig erfdeel
was hersteld, ondanks alles, wat zij ge
daan hacL
„Zoo, lieveling, ben je er op voorbereid,
het feit onder de oogen te zien, dat ik
geld van mezelf heb?" vroeg Mavis met
lichten spot aan haar toekomstigen echt
genoot op den avond voor hun huwelyk.
„Ja." Sam nam haar in zijn armen en
kuste haar. Natuurlijk ben ik dat, nu ik
zelf massa's geld verdien, wat heel wat
anders is, dan van mijn vrouw afhankeiyk
te zyy."
„Dat is het zeker", gaf ze toe. „Het is
een heele verantwoordehjkheid, zooveel te
hebben, Sam, liefste. Je moet me helpen,
het verstandig en goed te gebruiken. Ik
wil leeren, hoe ik de fabriek van vader
moet besturen. Dan zal ik wat te doen
hebben, wanneer jij in de studio bent, en
het zal me helpen, het feit te dragen,
dat je dozijnen liefdesbrieven zult krij
gen van meisjes en vrouwen, die verliefd
op je zijn."
„Alsof ik me daar iets van zou aan
trekken", antwoordde de verontwaardigde
Sam. „Lieve, ik kan maar niet beseffen,
dat ik je tenslotte toch heb gewonnen."
Het w'as nauwelyks te beseffen, toen
Mavis naast hem stond in dé glorie van
haar witte bruidskleed en de woorden
sprak, die haar voor altijd tot de zijne
maakten. Mavis en Janet, beiden prachtig
in het wit, vormden een allerliefste groep
en toen het nieuws was uitgelekt, dat
Kurt Kettering ging trouwen, was de kerk
overvol, terwijl daarbuiten de menigte,
die niet binnen had kunnen komen,
stond te wachten om de beide pas ge
trouwde paren met gejuich te begroeten.
„O, lieverd!" riep Mavis uit, terwyl ze
tusschen een haag van bewonderaars door
met Sarn naar den auto liep, „wat ben jy
populair, Sam, liefste. Ik hoop alleen maar,
dat ik het zoo'n beroemden man naar den
zin kan maken."
„En dat ik dat zoo'n lieve en aanbid
delijke vrouw zal kunnen doen", antwoord
de hij.
De jonge sir Michael die er op gestaan
had, een van de getuigen te zijn, kwam
naar Mavis toe, toen ze receptie hield in
een van de kamers van Shadowlands.
„Ik kom een kus van de bruid op-
eischen", kondigde hij brutaalweg aan.
Ze stak hem lachend haar gezicht toe.
„Hier dan, van zuster Casslene aan den
lastigsten patiënt, dien ze ooit heeft ge
had", antwoordde ze vroolijk.
Amaryllis Casslene en haar dochter,
duur en prachtig gekleed, keken naar het
schitterende tooneeltje met een nauw be
dwongen jalouzie.
De vrouw van een filmster zou iemand
zyn van aanzienlijke beteekenis, dus kon
den ze zich niet veroorloven, zich op een
afstand van Mavis te houden. Ze moesten
haar gevoelens verbergen en een vrien
delijkheid veinzen, die z\j nooit jegens haar
konden gevoelen.
Toen Mavis na de lunch wegreed naast
den man, dien ze liefhad, slaakte zij een
diepe zucht van verlichting.
„Sam", zei ze, „ik voelde me er niet
zeker van, dat je met me zou trouwen,
tot de trouwring aan mijn vinger werd
geschoven."
„Myn lieve kleine lastpost, als je niet
zoo verwoed voor onze liefde had gevochten
dan zouden we nooit man en vrouw zijn
geworden", antwoordde hy ontroerd.
Ze keek peinzend voor zich uit, met een
ondeugende glinstering in haar oogen.
„Ik geloof", mompelde ze, „dat we nog
heel wat te vechten zullen hebben, want
ik houd er van, mijn eigen weg te gaan",
EINDE.
