SAFE het doornige Pad De zaak vein de Utrechtsche Bankvereeniging. POOLSCHE TOESTANDEN. Loketten vanaf f 5.— per jaar. Maak uw tuin productief. Derde Blad PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 2 Augustus 1941 Financieel bconomisch Overzicht „Ik zoek de Poolsche beschaving". Men zal zich herinneren, dat kort ge leden de Utrechtsche Bankvereeniging is vastgeloopen, maar dat het feit, dat de instelling haar verplichtingen niet meer kon nakomen eerst bekend is geworden door de mededeeling, dat de activa waren overgedaan aan de Incasso-Bank, nadat te voren de Nederlandsche Bank reeds bleek te hebben ingegrepen. Men zal zich voorts herinneren, dat de Icwestie nogal critiek heeft uitgelokt, in zooverre, dat de jaarverslagen geenszins den indruk hadden gegeven, als zou de instelling haar geheeie aandeeienkapitaal hebben verloren, zooals achteraf maar al te zeer het geval bleek te zijn. De ver- liezen waren zoo groot, dat zonder de overneming door de Incasso-Bank de vor deringen van crediteuren lang niet ten volle hadden kunnen worden voldaan. En deze toestand bleek dan te zijn ontstaart door een zeer lichtvaardige wijze van cre- dietverleening. Daarbij kwam dan nog de vreemde kwestie, dat er kort voor het bekend worden van den stand van zaken, in financieele kringen tips waren verspreid, om de aandeelen te koopen, "omdat de .toestand naar het heette belangrijk ver beterd zou zijn. Van welken kant die tips afkomstig zijn geweest is op het oogen- blik nog niet bekend. Naar het schijnt is de justitie er echter i" gemoeid en deze doet coans een onderzoek instellen door een Rijksaccountant. Het betreffende ac-' countantsrapport zal echter uit den aard der zaak alleen aan de Rechtbank ter ken nis worden gebracht. Het is daarom begrijpelijk, dat aandeel houders zelf een onderzoek wilden doen instellen tior een commissie, maar het bleek al spoedig, dat t bestuur hiertoe zijn medewerking niet wilde verleenen. Het kon echter niet verhinderen, dat het punt op de agenda werd geplaatst van de alge- meene vergadering, die j.L Woensdag werd gehouden en die van half 4 tot 7 uur heeft geduurd. In die vergadering is het nogal warm toegegaan. Het doel van die vergadering was te stemmen over het voorstel tot liqui datie. Want het spreekt van zelf, dat nu de zaken door de incasso-Bank waren overgenomen en de crediteuren voor hun vorderingen de voilé garantie hadden ge kregen, de vennootschap zou moeten wor den ontbonden. Gok op de,vergacu-ing werd weer hef tige critiek uitgeoefend, vooral op h,et feit, dat een kleine bankinstelling als deze aan enkele ondernemingen credieten heeft verstrekt, die buiten verhouding staan tot haar middelen. Verder werden er balansen gepubliceerd, waarin de hüfct vrij groote zekerheid te verwachten of reeds bestaande verliezen niet tot uitdrukking werden ge bracht. De aandeelhouders, die op de vergadering in de oppositie waren, hebben intusschen geen stemmenmeerderheid gehad, toen er gestemd moest worden over de benoeming van de Commissie van Onderzoek. Dit voorstel werd dus verworpen. Daaren tegen kon het liquidatievoorstel niet het vereischte quorum 2/3 der stemmen niet verwerven, zoodat ook dit voorstel werd verworpen. Zoo ontstond dus de eigenaardige toe stand, dat de activa van de instelling aan de Incasso-Bank zijn overgedregqn, zon der dat aandeelhouders hiervoor hun sanc tie hebben willen verleenen, welke sanc tie als het ware belichaamd was in het liquidatievoorstel. Toch zal de overeen komst met de Incasso-Bank door het af stemmen van het liquidatievoorstel, naar wij hooren niet worden aangetast. De overneming zal dus doorgaan en crediteu ren kunnen gerust zijn; Met dit al zal de toestand toch ook in rechten moeten wor den geregeld en de eenige mogelijkheid is nog, dat er faillissement wordt aange vraagd of een rechtelijke bewindvoerder wordt aangesteld. Een faillissementsaan vrage kan echter all-en door de Insacco- Bank worden ingediend, daar de gewone crediteuren geheel worder voldaan. Het is niet uitgesloten, dat de I. B. hiertoe over gaat, teneinde tot een afwikkeling te kunnen geraken. Maar ook aandeelhouders kunnen even tueel toch nog iets doen; zij kunnen n.l. op grond van art. 53 van de Wet op de Naamlooze Vennootschap de gerechtelijke benoeming van de Commissie van aandeel houders vorderen. Daarvoor zal echter eenig geld noodig zijn. Op de beurs heeft de stemming in de afgeloopen week nogal eens gewisseld. Nu en dan was de stemming vast, doch her haaldelijk trad er weer een reactie in. Ten aanzien van Indische fondsen neemt de markt eenige reserve in acht, zulks in verband met de mogelijKheid van het uit breken van een conflict "in het Verre Oosten waarin Ned. Indië zou kunnen wor den betrokken. Het feit, dat er bij de in Amerika ver kochte tabak zeer bevredigende prijzen zqn gemaakt heeft tijdelijk de afdeeling voor tabaksaandeelen gunstig beïnvloed. De werkelijke opbrengst in guldens valt echter moeilijk te berekenen, daar niet be kend is of de saldi in dollars al of niet onmiddellijk in guldens worden omgezet, terwij ook de betreffende omrekenings koers niet bekend is. Wenken voor den leek. OOK EN DEN ZOMER BLIJVEN WE ACTIEF. Telkens is er weer een ander deel van den groententuin dat de aandacht vraagt en onze opmerkzaamheid mag dan ook niet verslappen, maar van dag tot dag blijven we speuren naar noodzakelijke karweitjes. Hebben we het witlof wel uitgedund, de stokboonen wel aangeaard en houden we den grond tusschen de staken wel goed los? Hebben we er wel aan gedacht dat de sjalotten rijp worden en ze na het rooien in de zon moeten drogen, om dan 's avonds binnen gebracht te worden Hebben we steeds de „diefjes" uit de tomaten gehou den, de zijscheuten die in de oksels van de bladeren ontstaan? En zoo kunnen we doorgaan, want er valt ook in den zomer heel wat te zorgen in' den moestuin. Inmiddels zijn de tomaten de laatste we ken hard gegroeid en als er. drie goede trossen aan dé" planten gevormd zijn, ne men we den kop'uit de planten, omdat la ter gevormde trossen toch slechts kleine vruchtjes voortbrengen. De scheuten, die op de vruchttrossen zelf ontstaan, nijpen we ook, omdat wp daarmee den groei der vruchten bevorderen. Bij warm weer zullen we begin Augustus de eerste vruchten kunnen oogsten, en dan zoo verder tot half October. Als dan nog-' niet alles rijp is, zullen we ze prachtig in huis voor een zon nig venster kunnen laten narijpen. Liefhebbers van boerenkool kunnen thans .reeds plantjes zetten, eventueel nog tot begin Augustus, maar later ook niet, omdat zij anders vóór den winter niet vol doende uitgegroeid zijn. We planten op 60 cM. afstand, en probeeren het dit jaar eens met het nieuwe soort Roem. van Hees, met fijn gekroesd blad in een geelgroene kleur, die meer en meer in trek komt door haar ongewone malsch- en zachtheid. - Als de aardbeiplanten afgedragen zijn, nemen we de uitloopers weg om stevige planten te behouden,alleen als we jonge planten wenschen, laten we een of hoog stens twee plantjes aan de uitloopers zit ten, die we bij voorkeur laten wortelen in een potje dgoede tuinaarde, dat we onder de plantjes -in den grond graven, terwijl we de rank met houtjes- vast zetten. Het voordeel van deze methode is, dat we flinke planten krijgen met een stevige wortelkluit, zoodat ze gemakkelijk te ver planten zijn. A. C. MULLER1 LiZlüRDA.. Een oorlogscorrespondent van de Waffer S.S. achrtJft: Onze divisie kwam op weg naar het front door_Polen. Wij hadden gelegen heid indrukken te verzamelen zooals wij nog nooit beleefd hebben. Verscheidene malen "achtten wij het niet mogelijk, dat hetgeen wij zagen, iets met de werkelijk heid te maken had, ja, wij geloofden onze eigen oogen niet. Ik vroeg mg af, waar blijft de in Denemarken en in andere lan den zoo ijverig verdedigde Poolsche be schaving? Is hetgeen wij hier zien wer kelijk de bijdrage van het door de demo craten der geheeie wereld als flink- en ijverig gekenmerkte Poolsche voik tot de beschaving Voor ons die zoo juist uit Duitschland komen, was dit beeld verplet terend. Toestanden in den Poolschen landbouw. De bevolking van het Poolsche platteland heeft in het geheel geen begrip voor menschwaardige omstandigheden. In een dorpje in Zuid-Polen, - waar wij verblijf hielden, had ik gelegenheid haar nader te leeren kennen, doch men moet er wel op letten, dat dit niet letterlijk gebeurt, daar men anders met luizen en ander ongedierte besmet zou raken. Dit dorp bestond uit verspreid liggende hutten, zij waren zoo primitief en onbeholpen gebouwd als men ia de Noordsche landen zelfs niet in de. vroege middeleeuwen gekend heeft. De hutten waren opgetrokken uit ruwe steen en leem en voorzien van een enkel raam, dat was aangebracht in de „goede kamer", d.w.z. in een van de beide vertrekken, die in de woning aanwezig waren. IA deze ruimte, die het minst smerigst was, ver bleven de menschen, varkens, ganzen, kip-' pen, honden en katten. Tevens diende de ruimte als keuken en dus stond er een stookgelegenheld in. Door de deuropening trok de rook naar buiten. Het Mariabeeld aan den muur was het r enige voorwerp, dat min of meer zonder vuil was. In het andere vertrek, dat geen raam had en diende zoowel voor het opbergen van gereedschappen als voor graanschuur, zag men behalve eenige bergen aardappelen ook een zeer magere koe, waarvoor men blijkbaar in de „woonkamer" geen plaats had. Zoo snel mogelijk ging ik nu naar De Engelsche aanval op Petsamo. ONTSTEMMING IN DE FINSCHE EN DUITSCHE PERS. In den grootsten opmaak met koppen over de geheeie pagina publiceeren de Fin- sche bladen den Britsch-bolsjewistischen aanval op Petsamo. In het bijzonder wordt de nadijuk gelegd op ue hooge verliezen die de aanvallers bij dit bbmbardement geleden hebben. De bladen spreken van een „vreem de daad" en zij herinneren aan de langdurige betrekkingen van vriendschap tusschen Finland en Engeland en schrijven Men moet er wel verbaasd over zijn, dat Enge land voor zijn aanvallen geen ander doel gevonden heeft dan het kleine Finland. De Duitsche bladen noemen den Britschen overval op de Finsche haven een gemeenen inbreuk op het volkenrecht. BRISTOL BLENHEIM NEERGESCHOTEN Een Engelsche Bristol Blenheim is giste ren, naar het D.N.B. verneemt, door een Duitsch patrouillevaartuig neergeschoten. Britsch gezant uit Helsinki teruggeroepen. Het Foreign Office te Londen heeft de volge«de mededeeling gedaan over het af breken van de diplomatieke betrekkingen tusschen Engeland en Finland. Gisteren is de Finsche gezant, Gripen- berg, door Eden ontvangen. In opdracht van ztjn regeering berichtte Gripenberg het afbreken van de diplomatieke betrekkingen tusschen Finland en Groot-Brittannië. Na- dezen maatregel heeft de Britsche gezant te Helsinki, Vereker, opdracht gekregen o^ zjjn pas te verzoeken. buiten om frissche lucht te happen. Daar stond da boer, wanneer men hem althans zoo kan noemen. v Ik spreek met een Poolschen „boer". Hg sprak een beetje Duitsch, aangezien hij vroeger in Duitschland gewerkt had. Hij vertelde mg, dat het den boeren hier uiterst slecht ging, diaar de stad -— hij wees op een grootcn puinhoop op eén $aar kilometer afstand het eigenlijke afzet gebied was voor de armzalige producten, welke dit schrale dorp kon opbrengen. Hij vertelde mg ook, dat zelfs toen de stad er nog stond, zij een ellendig, bestaan ge leid hadden, daar zij in het geheel geen invloed hadden op de prijsvorming van hun producten. Deze stad telde 8000 in woners, waarvan 6000 Joden. Zooals overal had ook hier het „uitverkoren volk" de volledige economische contróle over dit dorp in handen. De Pool vertelde verder, dat zij verscheidene malen geprobeerd had den hierin verandering te brengen door zich te richten tot het gemeentebestuur van de stad. Doch alles was vergeefs ge weest, daar ook het gemeentebestuur on der invloed van de Joden stond. Die Jpden op hun beurt onderhielden nauwe betrek kingen met hun rasgenooten in de ver schillende openbare lichamen van War schau. Daardoor reeds kreeg men een uitste kend inzicht in de toestanden, welke heerschten in een staat, die zich geroe pen voelde tezamen met Engeland de be schaving namens de menschheid naar het Westen te dragen en de Duitsche „bar- baarschheid" te vernietigen. Hoewel wij over het algemeen de zonen van Polen niet al te zeer mogen vertrouwen, kan men zich toch een beeld van den toestand maken. Wanneer men dan tegelijkertijd van dit dorp uit het hoofdgebouw ziet, behoorende bij een der geweldig groote landgoederen van den Poolschen geldadel goederen met een bezit aan land van meer dan 1000 morgen dan krijgt men een hel der beeld van de brutaliteit 'en huichelarij, welke Engeland aan den dag legde, toen het een garantie gaf voor de onschend baarheid en den socialen standaard van Polen. Rede van Goebbels. Minister Goebbels heeft gisteren de gouw gemachtigden van de N.S.-Volkswolhfahrt uit geheel Duitschland ontvangen, die te' Berlijn zijn bijeengekomen voor een werk vergadering van enkele dagen. Goebbels betoogde in zijn toespraak, dat niemand thans nog den socialen wil van Duitschland kan betwijfelen. Deze sociale orde, die voor het Duitsche volk reeds vanzelf spreekt, werkt ook op andere volken aanlokkelijk en fascineerend. De minister zette daarop in bijzonder heden uiteen welke taak voor de N.S.- Volkswohlfahrt voortvloeit uit de groote politieke conflicten en verklaarde, dat het Duitsche volk thans beseft, dat het dezen oorlog moet voeren ter handhaving van zijn levensrecht, ter verdediging van zgn sociale orde en .daarmee voor het bestaan en het welzijn- van het geheeie land. Het geheeie volk begrijpt waarom het ditmaal gaat. Het 'weet wat in dezen oorlog te winnen is, maar ook in welk gevaar wij ons bevonden en wat ons had bedreigd, als het bolsjewisme uit het Oosten in een onbewaakt oogenblik Duitschland had overvallen. In deze. gi gantische worsteling zal de overwinning bevochten worden door de Duitsche weer macht onder het veldheersgenie van den Führer. WESTKAPELLE. Abonnementen en advertenties voor de Provinciale Zeeuwsche Courant worden aangenomen door den Agent. P. LIEVÉNSE. De Nederlandsche ambulance vraagt Uw steun. Onder de witte vlag met het Roode Kruis zal straks de Nederlandsche .ambulance naar het Oosten trekken om de wonden te heelen, die de gigantische strijd, welke daar gevoerd wordt, aan weerszijden slaat. Het Nederlandsche volk zal deze onbaatzuch tige hulpactie natuurlijk steunen. Immers, ons volk staat bekend om zrjn charitatievën inslag. Nimmer werd ver geefs een beroep gedaan op ons volk, als het er om ging, den nood 'elders te leni- gen. In dlibbele mate dus, wanneer het onze eigen landszonen betreft. Nederlanders, kent uy plicht! Helpt mede aan het tot stand komen en net inrichten van de Nederlandsche ambu lance vair het Vrijwilligerslegioen Neder land. Stort uw bijdrage ook de kleinste is welkom op girorekening no. 87600, ten name van de Nederlandsche ambulance, Koninginnegracht 22, 's-Gravenhage. BEPERKING GIROCHEQUE-VERKEER OP ZATERDAG. In verban'd met de beperking van de werkzaamheden bij den postchèque- en girodienst op Zaterdag zal met ingang van 2 Augustus a.s. de afdoening van chèque-adviezen Tïlet gewone of telegra fische spoedbèhandeling' en van giro- en stortingbiljetten met spoedbehandeling' op dien dag alleen plaats vinden yoor zoover de adviezen vóór 12 uur op het centraal girokafitoor worden ontvangen. EERSTE KINDERTEHUIS DER N.S.B. DOOR MUSSERT GEOPEND. De persdienst van de N.S.B. meldt dat het eerste van de reeks kindertehuizen, dat de N.S.B. binnen afzienbaren tijd hoopt te stichten, Woensdagmiddag op feestelijke wijze door den leider der N.S.B. is geopend in het groote heerenhuis „Westerhelling", gelegen aan den Sophiaweg no. 40 op de grens van Berg en Dal en Nijmegen. Vele hooge functionarissen uit de N.S.B. en Duitsche autoriteiten woonden deze plech tigheid bij. Deze maanden zullen reeds 57 kinderen hun vacantie in dit tehuis door brengen. FRANCES BRAYBROOKE 34) Ondanks al de pogingen, die zij daartoe in het werk stelde, kon Mavis er niet achter komen wie in het bestuur zitting hadden. Vechtend met de problemen, die •elk oogenblik van haar tijd vulden, deed zij haar best voor de kinderen, die gebrek leden aan voedsel zoowel als aan liefde. Het waren schatten, die zich hechtten aan de eenige persoon, die vriendelijk voor hen was. Ze had weinig last met hen, nadat ze eenmaal voor regel en orde had gezorgd. „Aan het einde van de week heb ik u niet meer noodig, zuster Casslene", zei juffrouw Fortescue op een morgen, toen Mavis er ongeveer een veertien dagen werkzaam was. „Zuster Batman komt ge lukkig weer terug." „Uitstekend." Mavis liep langzaam de trap op. Hoe kon ze die kinderen achter laten in de liefdelooze hoede van drie vrouwen, die er alleen maar op uit waren, geld aan hen te verdienen? O,'kon ze maar iets doenl Het bestuur met haar bevindingen in kennis stellen! Ze ging naar haar least om een schoo ien zakdoek te krijgen. Plotseling ont dekte ze, dat uit de ebonieten doos, al het geld, dat ze daarin bewaarde, ver dwenen was. Behalve de enkele ponden öp de bank bezat ze geen ander geld meer. Ze zocht verwoed er naar, doch vond niets. Het was natuurlijk gestolen de kokkin of misschien de directrice zelf wel! Sidderend van woedè, rende Mavis de trap af, om juffrouw Fortescue te ver tellen wat er gebeurd was, maar haar verhaal werd met schampere opmerkingen ontvangen. „Ik geloof niet, dat u dat geld ooit hebt gehad. Het is natuurlijk een truc", gaf ze ten antwoord. „Ik had dat geld wel degelijk in m'n kast liggen", hield Mavis vol. „Ik had vijf bankbiljetten van een pond in m'n zakdoekendoos liggen en die zgn spoorloos verdwenen." „Durft u mij er van te beschuldigen, dat ik het heb weggenomen?" kwam de booze vraag. „Neen, ik beschuldig niemand, maar als het geld itfet wordt teruggevonden, zal ik naar de politie moeten gaan en een on derzoek vragen." „Welke bewijzen hebt u, dat het geld daar in uw kast lag?" vroeg Connie ha telijk. „Niemand zal een dergelijk zwak verhaal gelooven, zeker niet van iemand, die op staanden voet uit haar vorige be trekking werd ontslagen. Een mooi ka rakter hebt u om op deze wijze te trach ten geld van ons los te Moppen!" Op dat oogenblik werd een telegram bezorgd en de directrice verschoot van kleur, toen ze de onverwachte boodschap las. „Mevrouw Greyson, de nieuwe presiden te, komt vandaag de weezen bezoeken. Ze noemt geen tijd en brengt een vriendin mee. Ze kan elk oogenblik hier zijn", kondigde ze aan. Verschrikt keken zij en haar zuster elkaar aan. Enkele minuten later was het geheeie huis in rep en roer om maat regelen te treffen voor de komst van de onwelkome bezoeksters. De keuken werd opgeruimd, de vodden van dekens op de bedjes werden door behoorlijke vervan gen en de kinderen in nette kleeren ge stoken. Met zeer veel spoed werd het akelige grauwe huls veranderd in een tamelijk gezellig verblijf. Dan ging Connie winkelen, om terug te keeren met een voorraad koekjes en andere lekkernijen. Zij en haar zuster staken zich nu ook in haar uniformen. Het eten, dat dien middag werd opge diend, was een rijkelijk maal, dat met groote vreugde werd begroet. Mavis, 'die al die voorbereidingen gade sloeg, vond het buitengewoon jammer, dat de presidente niet volkomen onverwacht was gekomen. Alles was in gereedheid, toen even na twee uur een groote auto voor het huis stil hield. Juffrouw Fortescue, die haar bezoek sters met veel plichtplegingen ontving, loosde een'zucht van verlichting. Mevrouw Greyson zag er gelukkig niet angstaanja gend uit en zou evenzeer om den tuin te leiden zijn als haar voorgangsters. De elegant gekleede vriendin telde natuurlijk niet mee. „Wat is het hier helder en warm", merkte mevrouw Greyson bewonderend op. „Ik heb van het bestuur al veel over uw buitengewone toewijding gehoord", voegde ze de directrice toe. „Mijn vrien din hier legt veel belangstelling aan den dag voor liefdadigheid, waarom ik besloot haar eens te laten zien hoe goed onze weezen liier worden verzorgd", besloot ze met een goedkeurenden, stralenden glim lach. Toen het gezelschap het vertrek, waar de kinderen speelden met voor deze gelegenheid uitgedeeld speelgoed, binnen kwam, herkende Mavis de vriendin van' mevrouw Greyson. Het was de moeder van Michael Lascott, die met veel omhaal van woorden aan de directrice uiteen zette, dat ze met haar zoon voor verder herstel naar Londen was gekomen. De jongen stond hier onder behandeling van een be roemden specialist. De adellijke dame ver waardigde zich niet een blik te werpen op de jonge verpleegster, die daar zoo rustig in den anderen hoek van het ver trek stond. Dergelijke menschen waren geheel beneden haar aanmatigende waar digheid. Het gezelschap trok weer verder het huis door, zonder dat lady Lascott Mavis had herkend. De thee werd geserveerd in de kamer van de directrice. „Wat wenscht u, zuster?" vroeg de di rectrice scherp, toen Mavis midden in een gesprek over een extra toelage voor melk, de kamer binnen kwam. Mavis keek met een bleek gezicht regel recht de presidente aan, zonder notitie te nemen van juffrouw Fortescue. „Ik waarschuw u, mevrouw Greyson, om deze vrouw geen cent extra meer te geven", zei ze met heldere stem. „Ze ver waarloost de kinderen en laat hen honger lijden. Het geld steekt ze in haar eigen zak, daarbij geholpen door haar zuster en de kokkin!" HOOFDSTUK XIX. dat is zuster Casslene!" riep lady Lascott nu plotseling uit, met een gezicht alsof ze haar eigen oogen niet geloofde. „Kent u haar?" vroeg de presidente ver baasd. „Inderdaad, ik ken haar maar al te goed", was het veelbeteekenende ant woord. „Ik weet, dat ze uit St Austins ziekenhuis werd weggestuurd omdat ze betrokken was in de een of andere vul gaire zaak van mishandeling. Zc is keele- maal niet geschikt om onschuldige" kin deren te verzorgen. Ongelukkigerwijze heeft ze mijn zoon verpleegd, dus ik weet waar ik over pr&at", voegde ze er hatelijk aan toe. „Ik heb niets gedaan waarover ik me behoef te schamen", gaf Mavis trots ten antwoord. „Luistert u alstublieft naar mij, mevrouw Greyson, ik zweer, dat ik de waarheid spreek." Op levendige wijze vertelde ze nu den beiden dames haar ondervindingen in dit huis en haar verhaal Monk zoo aanneme lijk, dat mevrouw Greyson tegen wil en dank onder den indruk kwam. JU eve help!" viel de directrice, die over haar eersten schrik heen was, nu plotse ling uit. „Het is een leugen van het begin tot het einde. Ik heb dit meisje vanmor gen haar ontslag medegedeeld. Dit is haar wraak. Onze verpleegster was plotseling ziek geworden. Zij is hier voor tijdelijk geweest en. ze heeft van begin af aan al moeilijkheden veroorzaakt. Als ik niet zoo om hulp verlegen had gezeten, dan zou ik haar geen dag hier hebben gehouden." Lady Lascott voegde hier nog haar be vindingen aan toe, bewerend, dat de in vloed van Mavis óp haar zoon allertreu rigst was geweest. Mevrouw Greyson keek hulpeloos rond. Juffrouw Fortescue was hier al jaren werkzaam. Het bestuur kon haar niet ge noeg roemen. Dit meisje was opstandig, omdat ze ontslagen, werd. Ze 'trachtte haar te ruïneeren* dat moest niet wórden toegestaan. „Zal ik-zuster Casslene maar onmiddel lijkwegsturen, mevrouw?" vroeg de di rectrice, die inwendig sidderde. „Ze is nog gevaarlijker dan ik dacht." „Ja, ja, natuurlijk", was h§t onmiddel lijke antwoord. „Daar zal ik blij om zijn", riep Mavis opgewonden uit, „als u er maar voor zorgt, dat de diefstallen, die hier worden ge pleegd, ophouden. U kunt laten consta- teeren, dat hetgeen ik zeg de waarheid is. Al3 u een dokter laat komen, dan zal die het met me eens zijn, dat de kinderen op erge wijze ondervoed zjjn. Dat kunt u trouwens zelf ook wel zien. Het kan me niets schelen wat er gebeurt, als u alleen maar laat onderzoeken of hetgeen ik be weer de waarheid is." De presidente keek haar koel aan. „Ik kan u beter direct zeggen, zuster Casslene, dat ik juffrouw Fortescue ver trouw. Ze heeft deze inrichting jarenlang bestuurd. U bent een slechte en leugen achtige jonge vrouw en hoe eerder u weg gaat, des te beter dat is." Ziende dat verdere woorden toch niets meer zouden uithalen, verliet Mavis de kamer, terwijl de tranen van ergernis haar over de wangen stroomden. De direc trice deed alle mogelijke moeite om haar bezoeksters weer op haar gemak te stel len. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1941 | | pagina 9