HET HERSTEL DER MATERIEELE
OORLOGSSCHADE.
het doornige pa«,
De legerberichten van gisteren.
Tweede blad
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Dinsdag 15 Juli 1941
Zeeuwsche Stichting blijft actief.
COÖRDINATIE VAN ORGANISATIES IN VOORBEREIDING.
„De geest der verordening deugt
niet".
De Stichting Getroffenen Oorlogs
geweld Zeeland bestaat ruim een jaar.
Een jaar is verloopen, waarin veel en
omvangrijk werk werd verricht, om
voor de gedupeerden een regeling te
bewerkstelligen, waardoor hun althans
het uitzicht werd verschaft op een
herstel, dat beantwoordt aan de ver
langens dienaangaande van het Neder-
landsche volk. Een herstel, dat boven
dien het rechtsgevoel beviedlgt,
Wanneer de resultaten maatstaf
zouden zijn bjj een beoordeellng van
het werk der Stichting, dan zou dat
oordeel niet gunstig uitvallen. Want
de resultaten z\jn maar zeer poover,
een bevredigende regeling werd niet
verkregen. De vage toezeggingen wer
den niet geconcretiseerd en voorzoover
een schadeherstelregellng bU verorde
ning werd omschreven, was deze
geenszins in overeenstemming met de
aanvankelijk gedane toezeggingen.
En zoo zyn de gedupeerden, een
jaar nadat in ons land een groote her
stelactie op touw werd gezet, om den
eersten nood te lenigen, nog niet veel
wijzer. Slechts kunnen zij vrees koes
teren, dat, naarmate de tijd verstrijkt,
van een afdoende regeling van het
herstelvraagstuk steeds minder sprake
zal kunnen zijn.
Spreken over herstel en over de
schoone toekomst van onze verwoeste
steden en dorpen en ook van Middel
burg schijnt een misplaatste grap in
het aanzien van wat er van het wer
kelijk herstel der geleden schade tot
nog toe in de praktijk terecht is ge
komen.
Wij hebben reeds meermalen het werk
van de Stichting Getroffenen Oorlogsge
weld Zeeland besproken. Thans lijkt het
tijdstip gekomen, om nogmaals de aan
dacht te vestigen op dit werk, dat, veelal
achter de schermen, ten bate van de gedu
peerden wordt verricht. Niet alleen ten
bate van de Zeeuwsche gedupeerden, maar
ook elders, in Rotterdam en in de Grebbe
wordt het werk in stilte, maar ook met
groote voortvarendheid voortgezet. Wij
prijzen ons gelukkig, dat de heer C. Zwa
german, de voorzitter der Stichting, ons
tijdens een onderhoud, dat wij deze? da
gen met hem en zijn medebestuurders
mochten hebben, nog eens een inzicht heeft
gegeven in de moeilijkheden van het
vraagstuk, dat ter oplossing is gesteld.
De ietwat misprijzende vraag „Wat
doen die heeren eigenlijk?" is ons aan de
hand van een uitgebreiden schat van ma
teriaal afdoende beantwoord. Er wordt
zeer hard gewerkt en de mannen, die zich
hier en in Rotterdam en in de Grebbe
streek met zooveel energie en geduld wij
den aan het bepleiten der belangen van
gedupeerde landgenooten, zij verdienen op
rechte waardeering, ook al kunnen dan
nog slechts weinig tastbare resultaten
worden overgelegd.
Nu w\j gedurende eenige maanden de
praktijk van de in December afgekomen
verordening hebben kunnen gadeslaan, is
het mogelijk zich te realiseeren, wat de
blijvende gevolgen zullen zijn.
Dan moet allereerst worden vastgesteM,
dat er met betrekking tot den aandrang
om de gedupeerden te ontzien ten aanzien
van de inkomsten- en vermogensbelasting
zeer weinig is bereikt.
In samenwerking met andere comité's
werd gepleit voor een steunen met geld,
omdat het in strijd moet worden geacht
met den geest van eén redelijk herstel, de
gedupeerden een uniforme smaak op te
dringen.
Het gewicht hiervan mag niet worden
onderschat. Eveneens werd, lang voordat
er van een verordening sprake was het
vraagstuk verkoopwaardevervangings
waarde bij de bevoegde instanties ver
dedigd.
Als resultaat van de besprekingen kwam
dan in December de verordening voor den
dag. Een verordening, die in Den Haag
was voorbereid, mede op grond van de
adviezen, welko uit de kringen van gedu
peerden waren voortgekomen.
Reeds spoedig moest men tot de conclu
sie komen, dat de in deze verordening
neergelegde besluiten niet bruikbaar waren
als basis voor een rationeel herstel. Boven
dien, en dat is van niet minder belang,
was het niet realiseerbaar, hoe deze be
sluiten direct konden worden gewijzigd,
dat ze voor het beoogde doel wel bruik
baar waren.
Slechts één lichtzijde was er in artikel 8
der verordening te ontdekken, krachtens
welk artikel den secretaris-generaal de
vr\jheid wordt gelaten om in bepaalde
gevallen schade en bydrage op afwijkende
wijze vast te stellen.
Tusschen de voorwaarden en de uitvoe
ring staan echter de schade-enquête com
missie, het departement van financiën en
de advies-colleges. Het was dus noodig
voor een ruime interpretatie hun mede
werking te verkrijgen.
EEN PRECEDENT.
Het bewuste artikel 8 werd in toepas
sing gebracht voor den herbouw van boer
derijen. Deze werd preferent verklaard,
in verband met de voedselvoorziening.
Maar toen bleek de in de verordening
neergelegde verkoopwaarde-stelling een zoo
groote strop op te leveren, dat, om tot
een eenigszins dragelijk resultaat te ko
men, concessies moesten worden gedaan.
De vergoeding wordt nu gegeven op grond
van de herbouwwaarde, zij het met aftrek
van „nieuw voor oud" en de kosten voor
den architect, die voor rekening van den
eigenaar komen, alleen werden de panden
aanmerkelijk kleiner.
Zoo is hier dus een precedent geschapen,
er zijn concessies gedaan. Daarmede is
de onbruikbaarheid der verordening aan
het licht gebracht, waar deze eigenlijk
reeds was vastgelegd in het befaamde
artikel 8.
Het vraagstuk „verkoopwaarde-vervan
gingswaarde" is nog niet opgelost, onge
acht de zeer besliste Haagsche uitspraken,
ten gunste van de verkoopwaarde. Het
vraagstuk is -voor Middelburg wel zeer
klemmend, maar afgezien daarvan beant
woordt de Haagsche oplossing slechts zeer
ten deele aan het verlangen van het Ne-
derlandsche volk, tot herstel van de scha
de overeenkomstig de tradities van land
en volk.
Willen de gedupeerden dan geen offer
brengen
Bij eenig nadenken zal geen gedupeerde
voor honderd procent willen vasthouden
aan de stelling der vervangingswaarde. De
gevolgen daarvan zouden voor Nederland
zeer bedenkelijk zijn, wanneer het beginsel
der vervangingswaarde tot het uiterste zou
worden volgehouden. Maar de marge tus
schen beide is te groot, dan dat men van
de gedupeerden zou kunnen verlangen, dat
zij deze zouden overbruggen. Wanneer
Den Haag geen financieele salto's mortales
wil maken, dan kan men zulks toch in
geen geval van den afzonderlijken gedu
peerde verlangen. Nu heeft men wel
getracht de pil te vergulden door het geven
van toeslagen, voor Middelburg zelfs tot
40 en door het verstrekken van hypo
theken, maar daarmede wordt de breede
lijn wel wat uit het oog verloren.
Ook met betrekking tot het huisraad
is er nog niet veel bereikt. Wel is be
sloten in bepaalde gevallen van de basis
de huurwaarde, naar men weet
af te wijken, maar daarmede blijft de onre
delijkheid bestaan, dat de degelijkste ge
zinnen er vaak het slechts afkomen. Daar
bij dient bovendien in de wijze van uit-
keering duidelijk tot uitdrukking te ko
men, dat de gedupeerden ook volwaardige
burgers zijn.
De regeling met betrekking tot de be-
drijfs- en beroepsinrichting is wel wat
soepeler geworden, ten aanzien van de
afschrijving, maar deze soepelheid Is van
te geringe beteekenis, dan dat zij veel
gewicht in de schaal zou kunnen leggen.
De fout van do verordening Is ge
legen in het onjuiste uitgangspunt,
dat in de herstelbjjdrage zou kunnen
worden volstaan met een tegemoet
koming. De conclusie, waartoe de Stich
ting Getroffenen Oorlogsgeweld Zeeland
is gekomen is, dat er fundamenteel
eigenlijk niets is bereikt. Daarbij komt
bovendien, dat het effect der veror
dening vermindert, naarmate de t\jd
verstrijkt.
Het is dan ook geen wonder, dat er
wrevel ontstaat, dat er in de kringen van
gedupeerden verbittering komt. Vooral nu
de gedupeerden in de practijk hebben er
varen, wat de verordening te beteekenen
heeft, zjjn zeer velen in rep en roer ge
komen.
Vastgesteld moet echter worden, dat 'de
ontstemming veelal verkeerd gericht is en
dat zij zich uit tegen hen, die niet zelf de
verordening hebben gemaakt, maar slechts
de uitvoerders zijn van de instructies.
En die instructies komen uit Den Haag.
DE SCHADE-
ENQUÊTE-COMMISSIE.
Een der belangrijkste instellingen is wel
de schade-enquête-commissie. Zy zorgt
voor de interpretatie der afzonderiyke ge
vallen en haar uitspraak is mede van be
slissende beteekenis. Beziet zij de materie
fiscaal, dan is het gevaar niet denkbeeldig,
dat de gedupeerden er minder goed af
komen, dan op grond van de verlangens
van het Nederlandsche volk verwacht
mocht worden. Men kan ook de opvatting
huldigen, dat een zoo ruim mogeiyk her
stel Nederland eert.
Het gaat er nu om, het contact met de
schade-enquête-commissie te verbeteren,
want zij heeft weliswaar haar instructies,
doch ook deze zijn voor interpretaties
vatbaar.
De heer Zwagerman kon met voldoening
gewag maken van het vele werk, dat door
tal van comité's is verricht, terwijl ook de
medewerking met gemeentebesturen niets
te wenschen heeft overgelaten. Echter, wat
deze laatsten betreft, moest de heer Zwa
german er op wyzen, dat zy een, overi
gens begrypelijke, haast aan den dag leg
gen, om te gaan herbouwen, waardoor licht
de geneigdheid optreedt tot het doen van
concessies. Hier schuilt inderdaad een
gevaar. Immers, ulteindeüjk zijn het de
gedupeerden die de toekomst van de ge
teisterde plaatsen mede moeten bouwen.
De mate, waarin zy daartoe kunnen mede
werken, hangt mede af van de mate waar
in zij voor de geleden verliezen schadeloos
worden gesteld.
Zoo kan ook met waardeering gewag
worden gemaakt van de bemoeiingen van
de Stichting Herbouw Middelburg. De hee
ren v. d. Weel en Verhage hebben hun
taak met liefde voor de stad Middelburg
en haar geschiedenis aangevat en het con
tact, dat zy met 't bestuur der Stichting
Getroffenen Oorlogsgeweld Zeeland onder
houdt mag bemoedigend worden genoemd.
Het gaat echter niet uitsluitend om
Middelburg. De Stichting is een Zeeuw
sche Stichting en zy kan beschouwd wor
den als de intermediair tusschen de gedu-
HET DUITSCHE.
Het oppercommando van de Duitsche
weermacht maakt bekend:
De doorbraakoperaties aan het Oosteiyk
front Yfcrloopen volgens de plannen. De
Finsche weermacht, onder het opperbevel
van den veldmaarschalk Mannerheim, is
ter weerszijden van het Ladogameer tot
den aanval overgegaan.
Torpedoboot jagers hebben twee pa
trouillebooten van de Sovjetmarine tot
zinken gebracht In de wateren rondom
Engeland hebben gevechtsvliegtuigen twee
in convooi varende vrachtschepen in brand
geworpen en met bommen voltreffers ge
plaatst op twee andere koopvaarders.
Formaties gevechtsvliegtuigen hebben
in den nacht van Zondag op Maandag met
succes haveninstallaties aan de Zuid- en
Zuid-Oostkust van Engeland bestookt.
De vyand heeft Zondagnacht met zwakke
strgdkrachten eenige bommen in Noord-
West-Duitschland neergeworpen, zonder
effect te behalen. Nachtjagers schoten een
Britsch gevechtsvliegtuig neer.
Brltsche patrouilleboot tot zinken
gebracht.
De Engelsche admiraliteit maakt be
kend, dat de Engelsche patrouilleboot
„Auckland" in den grond is geboord. De
naaste bloedverwanten van de slachtoffers
zgn op de hoogte gebracht. De „Auckland"
was een schip van 1200 ton, dat in 1938
gereed was gekomen.
peerden en de officieele instanties, geiyk
ook andere instellingen haar bemiddeling
verleenen ter behartiging van de belangen
der gedupeerden.
Niet alleen in Zeeland, maar ook elders,
in Rotterdam, in de Grebbe, overal waar
getroffenen zijn, qtaan comité's, uit de ge
troffenen zelf gevormd, op de bres voor
de belangen van de twee procent der Ne
derlandsche bevolking die den stoot heeft
opgevangen,
Zg hebben alle onderkend, dat de geest
van de verordening, waaraan de belangen
der gedupeerden zijn vastgehaakt, onjuist
is. Maar anderzyds, die gedupeerden willen
ook positief zyn, wetende, dat de belangen
van het Nederlandsche volk mede op het
spel staan, zy willen ook nu nog, na alles
wat zij reeds ondervonden, offers brengen
en burgerzin toonen.
De teleurstelling is groot nu, een jaar,
nadat de ramp zich voor hen voltrok, nog
geen positief resultaat is bereikt maar
de gedupeerden dragen met zich de over
tuiging, dat hun opvattingen gedeeld wor
den door het Nederlandsche volk, dat by
eersten oproep spontaan reageerde met de
weerlegging van ieder muggenzifterig
standpunt: honderd procent.
Dit beginsel werd overgenomen in de
verordening, maar haar practyk is er
zeer ver van verwyderd.
Thans gaat het echter om de toekomst.
Die toekomst moet allereerst brengen
een coördineering van alles wat zich ook
in Zeeland met betrekking tot het herstel
der schade als pleitbezorging van de belan
gen der gedupeerden heeft aangediend. De
pogingen daartoe hebben nog niet tot een
positief resultaat geleid, maar wat in
Rotterdam mogelijk was, mag voor Zee
land niet onnoodig wórden geacht. Het
gevaar van langs elkaar heen te werken is
reeds schadelyk voor het belang der ge
dupeerden.
Gememoreerd mag worden, dat het ge
meentebestuur van Middelburg een sterk
geargumenteerd adre9 aan Den Haag heeft
gericht.
De Stichting Getroffenen Oorlogsgeweld
Zeeland^ heeft zich van harte aangesloten
bq de suggesties, welke zyn neergelegd in
een adres van de Generale Commissie
Voorziening Rotterdam. De Zeeuwsche
stichting liet haar adhaesiebetuiging ver
gezeld gaan van eenige vragen, welke als
punten van bespreking kunnen dienen.
Hierop komen wy morgen terug.
HET ITALTAANSCHE.
Het weermachtsbericht van Maandag
luidt als volgt:
In Noord^Afrika is aan het front van
Tobroek een vyandeiyke afdeeling voor het
vuur van onze artillerie op de vlucht ge
slagen.
Luchtformaties van de spil hebben vy-
andeiyke stellingen gebombardeerd en de
póts in de omgeving van Meraa Matroeh
in brand geworpen.
In Tobroek werden artilleriestellingen,
ravitailleeringskampen, concentraties van
auto's en de haveninstallaties gebombar
deerd.
Twee Britsctte vliegtuigen, die tracht
ten Tripolis aan te vallen en die door onze
jagers neergeschoten werden, zgn brandend*
in zee gestort.
Op het eiland Rhodos hebben vijande
lijke vliegtuigen eenige plaatsen gebom
bardeerd, waardoor echter slechts lichte
schade ontstond.
In Oost-Afrika levendige activiteit der
artilleriè in den sector van Wolsjefit.
Negen Brltsche vliegtuigen
neergeschoten.
Uit Berlgn meldt het D.N.B.: Bg aan-
valspogingen van Britsche gevechtsvliegtui
gen, vergezeld van jachtvliegtuigen, op de
Kanaalkust, schoten Duitsche jagers ne
gen Britsche vliegtuigen neer, waaronder
vier gevechtsvliegtuigen. Zoo werd een
formatie Bristol-Blenheims bg Le HÉLvre
totaal vernietigd. Hierdoor viel de helft
van het aantal gevechtsvliegtuigen aan
het mitrailleur- en kanonvuur der Duit
sche jagers ten offer.
Luchtaanvallen op Engeland.
Volgens een bericht van het Engelsche
luchtvaartministerie, is in den afgeloo-
pen nacht vooral Oost-Engeland door het
Duitsche luchtwapen geteisterd. In een
stad aan de kust, zoo wordt in het offi
cieele communiqué medegedeeld, is schade
aangericht en zijn slachtoffers gevallen.
Lord Halifax.
Uit Stockholm meldt het D.N.B.: De
geruchten, dat lord Halifax als Britsch
ambassadeur in Washington zal aftreden,
hebben, naar de Londen sche correspon
dent van Göteborgs Handels-Ochsjoefarts-
Tidnlngen meldt, Maandagochtend vastere
vormen aangenomen. Er is n.l. een bericht
uit New Delhi ontvangen, dat volgens ge
ruchten aldaar Lord Halifax vice-koning
van Indié zal worden.
Het „Vrijwilligerslegioen
Nederland".
Voor het „Vrijwilligerslegioen Neder
land" worden keuringen verricht op 20
Juli van 1519 uur te Breda, in restau
rant Modern en op 21 Juli van 1019 uur
te Rotterdam in Deutsches Haus, Volks
park. Aangenomen worden Nederlandsche
onderdanen van 17 tot 40 jaar, die wel of
geen militairen dienst hebben verricht,
met een minimum-lengte van. 1.65 meter.
Voor officieren bestaat geen leeftyds-
grens. Voor de gezinsleden van de aange-
nomenen wordt gezorgd, voor zoover het
kostwinners betreft.
Behalve by deze bureaux kunnen aan
meldingen o.a. geschieden te Breda,
Boschstraat 67.
Een vrgbiljet voor de reis van de woon
plaats naar het keuringsbureau kan afge
haald of aangevraagd worden by het
„Vrijwilligerslegioen Nederland", Den
Haag, Koninginnegracht 22, resp. bg de
hierboven genoemde bureaux. Een vry-
biljet voor de terugreis wordt bij keuring
onverschillig of de candldaat wordt aan
genomen of niet uitgereikt.
Hoofdkwartier „Vrgwilligerslegioen
Nederland", Koninginnegracht 22,
Den Haag.
Cu HtOCX *tOud£\ Vlbuotikf
I VN
FRANCES BRAYBROOKE
19)
Tot zyn teleurstelling en verbazing duw
de Lissen de teekeningen op zy. „Dan ben
je enkele dagen te laat, want deze vin
ding is al gedaan door m'n bedrgfsleider,
die er ook patent op heeft genomen. Het
is tot in de kleinste onderdeelen precies
hetzelfde. Als dit een onbeschaamde po
ging beteekent om het werk van iemand
anders te copieeren, dan is je dat ten
eenenmale mislukt."
Verbouwereerd keek Sam hem aan, om
dan kwaad te worden.
„Ik begryp u niet", begon hy uit de
hoogte, „ik zeg u nogmaals, dat dit een
uitvinding van my is."
„Het is me duideiyk genoeg. Meneer
Sanders heeft me enkele dagen geleden
z'n ontwerp getoond en me verteld, dat
hy er jaren aan gewerkt heeft. Ik heb
er in toegestemd de uitvinding van hem
te koopen."
„Dat kan niet Ik zeg u, dat dit myn
uitvinding is. Hy moet my gecopieerd
hebben. Hoe, dat is me een raadsesl, maar
hy heeft het gedaan", riep Sam opgewon
den uit.
„Dus je ontkent, dat je hem hebt ge
copieerd, Hart? Wacht!" Hy stak zgn
hand op. „Ik zal 'm laten roepen, dan
kun je hooren, wat hy te zeggen heeft
op die brutale poging om zyn ideeën te
stelen."
Met verbeten woede zag Sam den be
drijfsleider met het vosachtige gezicht
glimlachend en vol vertrouwen binnen
komen. Meneer Lissen opende een kast
en legde een stel nauwkeurig uitgewerkte
teekeningen neer voor Sam, die zich be
duusd de oogen wreef. Het waren zijn tee
keningen, tot in de kleinste details ge
copieerd, en ze zagen er uit alsof ze al
maanden geleden gemaakt waren, terwyi
zijn teekeningen een volkomen nieuwen
indruk maakten.
„Ik zweer, dat het mijn idee is, meneer",
begon Sam. „Deze man heeft het op de
een of andere manier gestolen. Ik kan
het bewyzen", voegde hy er aan toe, daar
hem plotseling wat te binnen schoot. „Juf
frouw Nellie Wick, de nicht van myn
kostjuffrouw, weet dat ik er aan bezig
was. Ik heb haar de teekeningen laten
zien en haar er een en ander van ver
teld."
De bedryfsleider sprak op kalmen toon.
„Ik kan alleen maar_ zeggen, meneer,
dat de teekeningen in mgn lessenaar ir- de
fabriek lagen en ofschoon die lessenaar
gesloten was, was het voor Hart niet
moeiiyk om den sleutel er van te bemach
tigen. Ik had nooit gedacht, dat iemand
er belang in zou stellen en ze hebben daar
maanden lang gelegen. Mag -ik vragen,
meneer, juffrouw Wiek hier te roepen en
haar te verzoeken eenige opheldering te
geven?"
„Dat vind ik goed", was het antwoord
van den baas, die een blik wierp op den
ongelukkigen Sam, die zich nog steeds
niet bewust was van de ramp, welke hem
boven zyn hoofd hing. Hg verzamelde
ferm zyn gedachten. Natuuriyk zou het
niet moeiiyk zyn om zyn beweringen te
bewyzen.
Tenslotte verscheen Nellie, keurig in
de kleeren als altyd.
Meneer Lissen zette in het kort uiteen
waar het om ging. Nellie speelde met
haar handschoenen en veinsde verwarring
en spijt.
Ze haalde diep adem. Niets had vol
maakter kunnen zgn dan haar verstrooide
en afkeerige houding.
„O, meneer", riep ze uit, Sam recht in
zijn gezicht kgkend, „het spyt me, dat
ik het zeggen moet, maar Sam Hart liegt.
Hy heeft nooit over een uitvinding met
me gesproken, ik heb deze vreemde tee
keningen nog nooit eerder gezien of er
van gehoord!"
HOOFDSTUK X.
„Dat is een leugen!"
Sam liet woedend zyn stem door het
kantoor van meneer Lissen daveren, ter-
wgl hy een stap in de richting van Nellie
deed en haar by den arm pakte.
„Vertel de waarheid! Zeg hun, dat die
uitvinding van my is!" In zgn woede
schudde hy. haar zoodanig heen en weer,
dat het er veel van had of hy haar elk
oogenblik een aframmeling kon toedienen.
Onmiddeliyk kwam Sanders tusschen-
beide. Hy trok aar weg en keek Sam
aan.
Meneer Lissen had zyn vinger al op de
bel en een oogenblik later verscheen een
van de portiers, die zyn baas vragend
aankeek.
„Wacht buiten de deur. Temple. Kom
oogenblikkeiyk binnen als ik je roep",
droeg Lissen hem op
Nieuwsgierige blikken op de aanwezigen
werpend, verliet de man het vertrek weer,
zich afvragend, wat er wel gebeurd mocht
zijn.
Met inspanning beheerschte Sam zich,
beseffend, dat hij zyn zaak geen goed zou
doen door zoo op te treden.
„Nu Hart, het heeft geen zin om te
trachten mij te overdonderen", zei Lissen
op plechtigen toon. „Ik denk er sterk over
om de politie te waarschuwen en je te la
ten inrekenen".
„Me laten inrekenen herhaalde Sam
verontwaardigd. „Dat kunt u niet, meneer.
Alles is bedriegery. Het lijkt net een
nachtmerrie voor me. Ik herhaal plechtig,
dat deze uitvinding van mg is Ik heb er
maanden aan gewerkt, lang voordat ik
hier kwam. Ik had er eerst geen idee van,
hoe Sanders er aan gekomen kon zyn,
maar nu weet ik, dat Nellie Wick de hand
in het spel heeft. Dat durf ik te zeggen
omdat het de waarheid is
De kalme toon van zyn stem maakte in
druk. De twee, die aandachtig toeluister
den, voelden, dat Lissen op dit oogenblik
geneigd was om hem te gelooven. Nellie
keek haar compagnon eenigszins onbe
hagelijk aan en begon het ergste te vree
zen.
Lissen richtte zich nu tot Sam.
„Als je de waarheid spreekt, kun je dat
natuuriyk bewyzen, met uitschakeling van
deze jongedame?"
Sam hield zyn adem in. Kon hy dat?
Hy had Mavis wel verteld, dat hy aan een
uitvinding bezig was, maar hy had haar
nooit iets gezegd over de werking ervan
of haar teekeningen laten zien en hy had
ook niets gezegd aan zyn moeder, omdat
hy haar wilde verrassen als het een suc
ces werd. Hoe ongelukkig het ook was,
niemand kon verder zgn beweringen sta
ven.
„Ik kan u alleen myn woord geven,
meneer", zei hij kalm.
„Ilc ben bang, dat dit niet voldoende is.
We moeten de feiten onder de oogen zien
en ik kan je niet gelooven", was het koele
antwoord.
„Dat moet u. Ik herhaal, dat Sanders
myn ontwerp gestolen en gecopieerd
heeft", riep Sam uit. „Ik bewaarde de
teekeningen in mgn kamer.' Nellie Wick
wist dat en zy heeft den diefstal mogelgk
gemaakt".
Dit was zoo precies de waarheid, dat
Nellie een oogenblik naar adem snakte.
Dan nam ze haar onbeschaamde houding
weer aan.
„Hoe durf je
„Genoeg", bracht Lissen uit. „Het is me
al heelemaal duidelijk. Hart kan zgn be
weringen niet bewgzen, dus valt er niets
meer te zeggen. Ik heb deze uitvinding
van Sanders gekocht voor een overeenge
komen som en daarmee k> het uit".
„Alleen een dwaas zou die uitvinding
zonder meer verkoopen", gaf Sam als zgn
meening te kennen. „Er zit fortuin in. Dat
Sanders zyn vinding zoo maar heeft ver
kocht, is een bewgs voor mijn bewerin
gen".
„Besef je Hart, dat ik je hiervoor kan
laten vervolgen?" vroeg Lissen, met een
blik op de deur, waar de portier achter
stond met zijn oor aan het sleutelgat.
Sam beet zich op zgn lip. Als hg de
ruwe schetsen maar had bewaard, die hy
gemaakt had, dan zou hy zyn beweringen
kunnen staven, maar toen hg met de eind-
teekeningen klaar was, had hg alle schet
sen opgeruimd, van de veronderstelling
uitgaand, dat ze toch geen dienst meer
zouden doen. Hy trachtte zyn gedachten
te verzamelen. Wat moest hg doen? Al
zgn hoop voor de toekomst hing van deze
uitvinding af. Die uitvinding beteekende
Mavis' liefde, geluk. Alie hoop was ver
vlogen, omdat een kwaadwillig meisje een
gemeene streek met hem had uitgehaald.
(Wordt vervolgd.)
