het doornige pad Landdag van het N.A.F. te Rolde. Bioscopen SUPEROL Vereniging voor Beroepskeuze B De heeren Roskam en Ruiten spreken. Heden werd te Rolde bij Assen een lan delijke bijeenkomst voor boeren en andere bij de voedselvoorziening betrokken perso nen gehouden, uitgaande van het Neder- landsch Agrarisch Pront. Z\j stond in het teeken van de vraag: „Bolsjewisme of boerenorde?" Als sprekers traden op de heeren E. J. Roskam Hzn., boerenleider, en Ruiter, voorman van het N.A.F. DE BEER ROSKAM SPREEKT. De heer Roskam ving zijn rede aan met er op te wijzen, dat het hoerendom ge roepen is om in dezen tijd van barens weeën eener nieuwe wereld het volk voor te gaan. Ik zat u concreet zeggen, waarom wij hier staan, zoo vervolgde spreker. De Rijkscommissaris heeft een week geleden gesproken tot het Nederlandsche volk in Amsterdam. H|j sprak niet als vertegenwoordiger van een vreemde macht, die met wapen geweld ons volksleven uit elkaar wenscht te slaan, maar als afgezant van den Ger- maanschen FUhrer, die door den Schepper is voorbestemd om allen Germaansche stammen de plaats aan te wijzen, die hun toekomt in het goddelijk bestel. Dit nu is het kernpunt, waar het van daag voor ons hoerendom om gaat. Nu wil ik m\j niet verdiepen in de toekomstige staatkundige verhoudingen van Nederland. Ik weet, dat de taak van den boer op een ander terrein ligt. De rust, die ik in my draag, is dat ik vast weet, dat deze din gen rusten in veilige handen. Mussert spreekt waarheid als hij volkomen ver trouwt op de woorden van Hitier en ik vertrouw weer volkomen op den taaien, stoeren arbeid van Mussert, my'n leider. Mijn taak is u den weg te wijzen, die ons hoerendom moet gaan. Met nadruk wees spr. er op, dat het niet gaat om de prijzen van de artikelen, die worden voort gebracht, maar om de grondslagen van het leven, die vast verankerd liggen in het hoerendom. De nieuwe wereld heeft zich baan ge broken in Europa maar of die nieuwe we reld ook voor ons volk welvaart en vrede, rust en geluk, recht en gerechtigheid bren gen zal. staat nog lang niet vast Even min staat het vast of ons volk inderdaad als volledig en gelijkberechtigd zal deel nemen aan den nieuwen opbouw. De Rijks commissaris heeft geen blad voor den mond! genomen. Open en klaar heeft hij het gezegd en ik herhaal zyn woorden „Deze geiykgerechtigheid hangt evenwel af van de mate, waarin zij zich nationaal- socialisten betoonen". De heer Roskam herinnerde aan het grootsche verleden van ons volk tot aan den tijd dat de vreemde handelsgeest de overhand kreeg. Hij wees op de boeren- onderdlrukking door den adel, door de ste den in den gildetijd en door het internatio nale kapitalisme in het jongste verleden. Zou de liberaal-kapitalistische geestes gesteldheid in dé nieuwe ordening de lei ding verkrijgen, dan zouden <Je boeren ver der dan ooit van huis zijn. Wij zullen dat daarom niet dulden. De leiding aan Tiet N.A.F. Daarom Is het, dat het Agrarisch front van heden af bewust de leiding neemt in de voedselvoorziening van ons volk. De machtsbevoegtfheden zullen wij krij gen, zoodra wij die noodig hebben om onze taak te volvoeren. Indien onze tegenstanders nu wenschen, dat de mannen van het N.A.F. weinig juri dische machtsbevoegaheden krygen dan adviseer ik hun, ons willig en zelfbewust te volgen. In alle bestaande regeeringsinstan- ties voor de voedselvoorziening en het pachtwezen worden onze menschen in gezet en aan onze boeren en landar beiders en aan allen, die betrokken zyn bj,j de voedselverzorging kan ik mede- deelen, dat van af heden elk onrecht, dat nog geschiedt door de overblijvers van het oude systeem, door ono zal worden uitgeroeid. Want er zal recht zijn voor ons trouwe volk van boeren en visschers! De moeilijkheden van thans. Komende tot moeilijkheden van den ak kerbouw en do veehouderij van thans, noemde de heer Roskam het een perti nente leugen, dat deze in den oorlog haar oorzaak zouden vinden. Reeds in 1938 was onze export totaal ineengezakt. Ook over ons rundvee hangt veel stof. Hier hebt gy die juiste cyfers In Mei 1938 hadden wij in totaal 2.763.453 stuks rund vee. In Mei 1939 in totaal 2.817.314 stuks. In Juni 1940 in totaal 2.690.013 stuks en in Juni 1941 2.644.078. Van den oorlog af van Mei 1940 tot heden is de totale veestapel dus slechts verminderd met 45.935 stuks. De cyfers van ons rund vee en van onze varkens die naar Duitschland gegaan zyn, wyzen uit, dat dit kwantum van weinig beteekenis is op het totaal. Gisteren nog kreeg ik van de bezettings overheid) de absolute verzekering, dat Duitschland zal zorgen, dat onze veestapel niet wordt kapot gemaakt. Laten wy toch bovenal niet vergeten, dat het van gewel dig belang voor de toekomst is, indien ons fokvee nu reeds de /eestapel van de Ger maansche levensruimte' kan aanvullen. Dit opent groote mogelijkheden voor de toekomst van onze bedryven. Het is dan ook een satanische leugen, dat Duitschland onze voedselpositie in ge vaar brengt. Waarom dat gestook zoo ge vaarlijk is zal ik nu zeggen. De Duitsche legers verwerven in het Oosten de levensruimte voor de Ger maansche volkeren. In het Oosten van Europa is plaats voor honderdduizenden boeren om een hoeve erfeiyk te bezitten voor hun geslacht. Duitschland kan in het Oosten meer dan voldoenden grond krygen om zich te voe den met granen, vleesch en vet en als het noodig is om allen export der exportee- rende landen der wereld te vervangen. Als nu aan de machten der duisternis gelukk n zou, ons volk blyvend tegen Duitschland op te hitsen en Duitschland's Filhrer zou dan, uit liefde tot zyn eigen volk, de grenzen moeten sluiten van Ne derland, dan was de ellende hier niet te overzien. Ruw geschat hebben wy dan vier millioen menschen te veel op ons kleine stukje grond. Rotterdam behoefde dan niet te worden opgebouwd, Amster dam werd een armoedige provinciestad. Het Duitsche leger zou dan wel zorgen, dat ons volk rustig bleef, maar die rust was de ru3t van den dood. Daarom is het streven van hen, die ons volk ophitsen en die luisteren naar de Oranje-bolsjewisten meer dan misdadig. Het is volltsmoord. De heer Roskam kondigde aan, dat binnenkort een oproep zal verschijnen tot de Nederlandsche jonge boeren en arbeiders om zich beschikbaar te stel len voor het aanvaarden van een taak by den nieuwen opbouw van de Oekraïne. Daarna keerde hy zich fel tegen het bolsjewisme. De Duitsche legers vernieti gen het helsche Sovjet-systeem. Dat is het systeem, waarmee vele Nederlanders ver bonden zyn. Het systeem In Nederland heeft ook den boerengronc aan de boeren ontnomen en in andere handen gespeeld. Als niet een van myn zonen met die S. S. in Rusland meevocht, zou ik my scha men hier voor U te staan, riep spreker uit. Boerenjongens van Nederland, treedt nu aan in de S.S. Daar is uw plaats! Nu*de Rykscommissaris gelijkberechtig- heid heeft toegezegd aan het Nederland sche volk, naar verhouding het zich be kent tot h-1 nationaal-socialisme, nu meen ik uit aller hart te spreken als ik zeg Rykscommissaris, het Nederlandsche hoe rendom heeft zich in volle overgave gewend tot den nieuwen tyd. Geef ons onze hoe reneer en ons boe ten recht terug. Verlos ons van de crisis-centrales, die ons heb ben verdrukt en vertrapt. Geef ons onzen volksvoedingsstand, waarin de vrye boer hoeder is van zyn heilig boerenrecht. Wy vragen geen voordeelen boven onze Duit sche collega's. Indien de oorlog het noo dig maakt, dit zy lyden, dan willen wij meelijden. Indien zy hun vee moeten offe ren, dan zyn ook wy daartoe bereid. Indien zy hun zonen afstaan om den nieuw ver overden grond te bearbeiden, dan staan ook onze zonen tot den arbeid gereed. Geef dan ons ook ons oude Germaansche boerenrecht". De Rykscommissaris moet en zal weten dat ons boerenvolk hem heeft verstaan, zoo besloot de boerenleider. Rede van den heer Ruiter. De heer Ruiter, voorman van het N.A. F. gaf een overzicht van negen jaren boe- renstryd. Byna tien jaar terug bracht Je financieele no>d de bieren samen. Later voegde zich hier de geestelyke nood by, als gevolg van de ontrechting van den agrariër in land en volk. Prijshoudende stemming op de Amsterdamsche beurs. De markt op de Amsterdamsche effec tenbeurs had een tamelijk opgewekt voor komen. By die opening kon de stemming wederom vast worden genoemd. Het duur de echter niet lang, of in de meeste ru brieken gingen de noteeringen naar bene den. Later op den middag trad een herstel in en in verscheidene gevallen kon weder om een kleine koerswinst worden aange toond. Voor industrieelen werd wederom de grootste belangstelling aan den dag gelegd, doch in deze aandeelen was de be drijvigheid toch wel wat kleiner geworden. Unilevers werden druk verhandeld en in hoofdzaak omstreeks het peil van den vo- rigen slotkoers. Ook in aandeelen Calvé ging het nog vry druk toe, maar ook hier waren de fluctuaties minder heftig. Van Berkel's werden nog geregeld in een open hoek verhandeld. Voor aandeelen de Schel de bestond nog eenige belangstelling. De petroleumwaarden met name Olies gaven geregeld affaire te zien. De Indische cul tuurfondsen waren ook thans weer aan vrij groote schommelingen onderhevig. Op de beleggingsafdeeling ging giste ren voor zoover teminste uiterlyk te be- oordeelen was, wat minder om dan de laatste dagen het geval was. Het koers- peil was voor de Nederlandsche staatspa pieren weinig veranderd. Incass. Bank 119 119 Bataafsche Petr. My. Obl. S/2 87l/2—86% A K.M. De Schelde Nat. Bez. 105 103 A Houthandel Alberts 109% Nederland le lng 1940 4 1001/16 100% Nederland 2e lng 1940 4 99% 99 7/16 Nederl. m. bel. fac. 1940 4 100 1/16 100% Ned. k f 1000 1938 (3%) 3 93 9/16 93%-93% Indië k 1000 1937 A 3 92 13/16 93 A Koloniale Bank 188% 189% A Ned. Ind. Handelsbank 124% 125 C. Ned. Handel My. 134 134% A Van Berkels Pat. 77% 77%-75% C Calvé Delft 83 84%-86 A Lever Bros en Unilever 119% 123%-121 A Philips Gloeil. Gem. Bez. 225% 231-227 Alg. Kunstzyde Unie 141% 141-ft9% Fokker Vliegt, fabriek 187 185% Ned. Ford Auto My. 300 308 Holland Amerika iyn 111% 114-112% Java-China-Japan-lyn 150% 151-147 Kon. Ne<£ Stoomboot My. 162 162%-164 A Kon. Petroleum My. 237% 245-241 C Handelsvereen. A'dam 419% 427-418 A Arendsburgsche tabak My. 330 A Ned. Scheepv. Unie 171% 174-170% A Ned. Ind. Suiker U. 232 238 C Deli My. k 1000 210 (1) 282-288 A Senembah My. 283% (2) 219-222 Ver. Ind. Cult. Ondern. 174 177 C Amsterdam Rubb. 264% 264-271 A Deli Batavia Rubb. My. 214% 215-217 A Hessa Rubber My. 133 136 Nederland 1941 4 f 100 99 9/16 99% C. Oostkust k 500 150% 157% Daartegen vochten wy, jarenlang En het was in dien eindeloozen stryd tegen de verderfelyke machten, dat ten slotte ons enthousiasme dreigde te. verstikken in een door petroleumkoningen, varkensba ronnen en margarinemagnaten beheerschte. landspolitiek. Deze de boeren verdervende machten leidden slechts naar één doel <Je verpro- letariseering \an het volk tot een slaven- massa. Ondanks al onze inspanning liepen wij in het democratisch-kapitalistische Nederland dood. Wij staan nu in den nieuwen tyd en de vruchten van onzen agrarischen stryd ry- pen. In het democratische verleden waren' wij boeren de voetveeg var. de natie. Thans verandert er iets. De bodemordening is ingezet. Deze zal leiden tot boerenland in boerenhand. Het N.A.F. werkt hiertoe innig samen met de leiding van dien bond van landpachters en hypotheekboeren. Meer en meer gaan we over op produc tie tot het ui';erste, ook al leiden kunst mest- en veevoer-tekorten tot verder gaande inkrimping der veehoudery op zich zelf. Spr. noemde de thans gevoerde, pry- zenpulitiek bevredigend, hoewel alles vlotter zou verloopen, als de uitvoerders dier maatregelen hun werk met liefde zouden doen en niet slechts als him opge- legden plicht. Wy geven de /heilige verzekering, dat het in een nationaal-socialistisch Neder land uit zal zijn met de knoeieryen, die nu nog de mogelykheden beperken. Tot slot zeide de heer Ruiter, dat de keuze hoerendom of bolsjewisme voor den Nederlandschen landman niet moeiiyk is. De Nederlandsche boer kies£ de orde tegen de chaos. ALHAMBRA-THEATER, VLISSINGEN. Ich kenn' dlch nicht and liebe dich. De jonge componist Robert Ottmar, die een geweldig succes heeft behaald met zyn operette „Walzernacht" heeft dit succes voornamelyk te danken aan het portret van een meisje in een tydschrlft. Dit por tret had hem geinspireerd en de schlager „Ich kenn' dich nicht und liebe dich" is de zuivere uitdrukking van zyn eigen gevoe lens. Na allerlei nasporingen komt Robert achter den naam en het adres van het meisje. Zy is Gloria Claassen, Robert ver trekt op stel en sprong naar Nice, haar woonplaats. De componist, die Gloria goed wil leeren kennen, besluit als huisknecht by de Claassens in dienst te gaan, want immers, een gezegde van Napoleon was „Slechts onze kamerdienaar kent ons in onze ware gedaante". De huisknecht die tot nu toe by de Claassens in diénst was, wordt omgekocht en Robert neemt zyn plaats in. Robert's eerste werk is het verwyderen van de tallooze vereerders die om Gloria heendraaien, en als goed diplomaat weet hy al deze heeren weg te loodsen, zoodat de weg naar Gloria's hart vrij is. Haar is de attentievolle en galante huisknecht lang niet onverschillig, maar het stand verschil is onoverbrugbaar. Na allerlei ver wikkelingen, waarin de komische noot niet ontbreekt, komt Gloria achter Robert's ge heim, zoodat alle moeiiykheden uit den weg worden geruimd. Een amusante, vlot gespeelde film met Willi Forst, Magda Schneider, Theo Lin- gen e.a. GRAND-THEATER GOES. Een huweiyk op afbetaling. Het stormt nog wel eens tusschen den componist Peter Bagrat en zyn jonge, schoone vrouw Nora. Peter heeft teveel van een zigeuner weg, volgens Nora, en Nora is volgens Peter een bedil-al met een ziekelijke neiging voor orde en netheid. Het climax der huiselylie ruzies is een schecding. Maarvoor beiden is die scheiding een ramp. Nora houdt nog dol veel van haar Peter en deze ondervindt nu, dat hy die lastige vrouw van hem toch ook moeiiyk kan missen. Peter is niet meer in staat om te componeeren en moet een baan als balletmeester aanvaarden. Als hy dan een ontmoeting met zyn gescheiden vrouw heeft en ontdekt dat zy fortuinen verdient met haar gouden stem, terwyl zy daarby aan eiken vinger een aanbidder heeft, dan gc -oelt hy zich heelemaal het slachtoffer der scheiding. By een volgende ontmoeting zyn de rollen echter weer omgedraaid, want Peter oogst triomphen met zyn ballet en Nora is aan lager wal geraakt Enfin, het is alles erg avontuurlyk en dramatisch doch slechts in schyn, want het geheel is door een listigen oom van Nora in scène gezet, en zelfs de scheiding had geen rechtsgeldigh 'J. Beiden kr gen een inte ressante en leerzame les. De toeschouwer geniet van de goede balletten, uitstekende zang en zeer knap spel. ELECTRO-BIOSCOOP, MIDDELBURG. Traummusik. Wanneer men verraad pleegt aan zich zelf, dan groeit daar niet veel goeds uit. Zoo ongeveer is het thema, waarop deze film is gebouwd. Tenzymen by tyds tot andere en betere inzichten komt Een duwtje van buitenaf, van een geliefd we zen byvoorbeeld, kan daar veel toe bydra- gen. De geliefde is in dit geval Carla en de man die zy weer vertrouwen schenkt in zyn componeertalent is Michele. Beide jonge menschen komen kersversch van de muziekschool en zy droomen van elkaar en van een toekomst van de kunst. Doch daar het een moeilijk pad is, dat naar des- zelfs hoogste toppen voert, is de kans van struikelen groot Michele doet zulks dan ook, wanneer hy zyn opera-compositie nergens geplaatst kan krygen. Wanneer daar dan nog by komt, dat Carla carrière maakt als zan- f/J dec ooh Voo'i iJofvctesi* OOODl tAC!Mi<N - HOU01 0« WONO Ulive*. «GOtXOMJ IK'tent «EVOfOIU OtKEZINO. VLISSINGEN. Maak bij het kiezen van een beroep voor Uw zoon of dochter gebruik van de gegevens, waarover ons bureau beschikt Zitting: Dinsdag a.s. 78 uur in het Kantoor Gera. Arbeidsbeurs, Hendrik straat 12. Inlichtingen kosteloos. geres onder de beschermende vleugelen van een beroemd dirigent, die hevig van haar .gecharmeerd is, dan verloochent hy zyn roeping en schepping en gaat zich te bui ten aan het revuebedrijf, dat hem betere kansen biedt. Hij wordt daar een groot man in en zyn muziek verovert de wereld per gramofoonplaat en microfoon. Zyn opera ver-jazzt hy zelfs op cynische wijze in de groote revue „Traummusik". Carla is hem evenwel trouw gebleven en wanneer zij na geruimen tyd toevallig ont dekt, dat Michele zich achter het pseudo niem van den revuekoning verschuilt, ver schijnt zij op de generale en weet Michele tot bezinning te brengen met het blyde bericht, dat zyn opera dienzelfden dag uitgevoerd zal worden en dat zij de hoofd rol daarin vertolkt. De revue wordt afge last en Michele dirigeert in het operage bouw. Zoo komt alles nog op zyn pootjes terecht. Het is een vlot gespeelde film met veel muziek van Peter Kreuder. Dat garandeert al veel goeds. De mooie revuescènes zyn ook de moeite waart, en het optreden van Benjamino Gigli verhoogt het muzikale gehalte ten zeerste. ELECTRISCHE GASAANSTEKER Cafandptein 3 Dpn Hjaij TELEFOON 1 80826 SCHOUWBURG BIOSCOOP TE MIDDELBURG. Een stem uit den nethcr. De geschiedenis van deze Ufa-film draait om het „Wunschkonzert", de populaire radio uitzending. Behalve dat men by het zien van deze film een goeden indruk krygt van hetgeen een „Wunschkonzert" eigen- ïyk is, kan men genieten van het optreden voor den microfoon van Heinz Rühmann, Marika Röck, Paul Hörbiger en Hans Brausewetter. Bovendien is het begin van de film een historisch moment n.l. het openen van de Olympische spelen te Ber- lyn In 1939. De Olympische spelen en het „Wunsch konzert"* spelen een belangryke rol in het leven van den luitenant-vlieger Herbert Koch en Suge Werner. Op de Olympische spelen ontmoeten zy elkaar en een „Wunschkonzert" brengt hen na een lange scheiding weer tot elkaar terug. Suge en Herbert zyn na hun ontmoeting dadeljfk goede vrienden en er belooft een goede vacantie-tijd voor hen te beginnen. Helaas wordt Herbert van zijn verlof terugge roepen. Hy moet naar Spanje. By hun af scheid belooft hy Suge veel te zullen schryven, maar voor hy en zyn vrienden in het vliegtuig stappen om te vertrek ken, vernemen zij het onverbiddelyke bevel, dat er gedurende de eerste zes maanden niet met het vaderland gecorrespondeerd mag worden. Als de zes maanden om zijn, sc-hryft hy Suge aan het opgegeven adres, maar zij is verhuisd en de brieven komen als onbestelbaar terug. Dan komt September 1939. Herbert is weer in zyn vaderland en is kapitein-vlie ger geworden. Een „Wunschkonzert" brengt Suge en Herbert dan opnieuw by elkaar. Daarna komen weer scheidingen en ver wikkelingen, maar alles komt in orde. Naast de romantische geschiedenis geeft de film ook een beeld van den stryd aan het front, op zee en in de lucht. DOODELIJK ONGELUK STAATSMIJN EMMA. Gistermorgen is de 28-jarige houwer M. C. Kerens by de werkzaamheden in de on- dergrondsche werken van de staatsmijn Emma te Heerlen door plotseling afval lend gesteente getroffen en vrywel onmid- deliyk gedood. K. was gehuwd en vader van een kind. Hij woonde te Brunssum. FRANCES BRAYBROOKE 12) T-erwy! ze naar het spiegeltje in haar taschje zocht, deed een geluid haar opky- ken. Sam was al vlug terug. Had hy het probleem, hoe naar Maxford terug te ko men, opgelost? Zich omdraaiend met de woorden, die ze wilde zeggen, al op haar lippen, stond ze niet tegenover Sam, maar tegenover een doornatten en buitengewoon smerigen zwerver, wiens ontstoken oogen schrikaanjagender waren dan het lichten van den bliksem. Hy keek niet naar haar, maar naar het leeren taschje in haar han den. „Lieve dame", smeekte hy, „help een armen man, die geen cent heeft. Ik heb al in een paar dagen niet te eten gehad." Hij keek behoedzaam om zich heen, dan kwam hy dicht op haar toe, zyn blik nog steeds gericht op de tasch, die ze niet had kunnen sluiten, daar het haar aan tyd daar voor had ontbroken. Als zij hem geld gaf, zou hy wel weg gaan. Ze vond een halve kroon en overhan digde hem die met trillende vingers. „Ik wil meer". Z'n manier van optreden en zyn houding veranderden. De smeekende klank in zyn stem verdween. „Geef my die tasch." Hy had de tasch al te pakken, voor ze kon weigeren, en haalde er drie bankbiljet ten van een pond en een handvol zilvergeld uit. Terwyl hij dezen in zyn zakken deed verdwynen, ontdekte hij haar gouden ciga- rettenkoker, het laatste geschenk van haar vader. Dan schudde hy met een ruwe bewe ging de rest van den inhoud van de tasch op den grond, om er zeker van te zijn, dat er niets van waarde in was achtergebleven. Nadat hij dit had gedaan, schopte hy de tasch opzy en verdween wonderlyk vlug. Mavis rende naar buiten, maar er was geen spoor van Sam, noch van den dief te bekennen. Ze was byna vier pond kwyt ge raakt en bovendien haar kostbaren cigaret- tenkoker, zonder een kans om er iets van terug te krygen. De tranen kwamen in haar oogen, maar ze verdrong die snel en raapte met zorg haar verspreide eigendommen op. In de verte ving ze een glimp van den dief op, die het vrije veld in vluchtte. Hij was al te ver weg om hem te kunnen volgen. Ze durfde de hut niet te verlaten, uit vrees dat ze Sam zou missen. Half drie Wat zouden ze in het zieken huis zeggen Het was natuurlyk ongehoord, dat een leerlinge, die er een blauwe Maan dag was, te laat van verlof terug kwam. Dat kon haar baan wel eens kosten. „Mavis Mavis Het was Sam die riep. Onmiddellyk liep ze zijn richting uit „Kom gauw hier liefste. Hoeveel geld heb je by je Ik heb alleen maar een paar shil ling. Deze man wil ons voor een pond naar Maxford brengen." „Een zwerver heeft al myn geld gesto len", legde Mavis uit. „Maar ik heb nog wat in het ziekenhuis." Er was geen tyd om verder in details te treden. Na eenlg heen en weer gepraat stemde de jongeman, die een melkauto reed, er in toe, om de betaling aan het einde van den tocht in ontvangst te nemen. Hij ging kilo meters uit zyn richting, zette hij uiteen, en zou daardoor ongenoegen met zyn baas kun nen kry'gen. Gezeten tusschen de kratten met melk- flesschen, vertelde Mavis aan Sam wat er in de schuur was voorgevallen. „Ik moet toch naar de politie in Maxford voor dien diefstal van de motorfiets. Je zult een beschryving moeten geven van den zwerver en van de dingen die je kwyt bent. Ongelukkigerwijze heb ik vlak voor dat ik weg ging een andere jas aangetrokken en al m'n geld in degene die ik uit trok laten zitten. Het spyt me heel erg, liefste", zei Sam spy tig. „Het komt er niet op aan. Ik zal in het ziekenhuis wel precies alles uitleggen", antwoordde Mavis, dapper trachtend haar stem een geruststellenden toon te geven. Ze stopten voor het politiebureau. Het nam een goede twintig minuten in beslag voor dat alles wasverteld en genoteerd. Sam stond er op haar heelemaal tot het ziekenhuis te begeleiden en Mavis keek angstvallig om zich heen toen zy by de afdeeling voor de verpleegsters voorreden. Als iemand haar op zoo'n vreemde manier zag aankomen, dan zou dat opschudding veroorzaken. Maar niemand was te zien. Ze sloop naar binnen, een doornat en ver fomfaaid figuurtje, haar leuke schoenen onder den modder, haar kleeren doorweekt, terwyl Sam's veel te wyde pullover, die in den regen nog was uitgerekt, byna tot op haar knieën hing. Wat zou ze voor een indruk maken, vroeg ze zich af, terwyl ze zich naar boven haastte. In haar kamertje rommelde ze wat en vond een bankbiljet van een pond waarby ze zich zelf geluk- wenschte, dat ze niet al het geld, dat ze gisteren op een chèque had gekregen, had meegenomen. Er zat niets anders op dan een haastig afscheid van Sam te nemen, nadat de auto vertrokken was. „Zul je schryven? O, lieveling, ik hoop, dat je geen onaangenaamheden krygt, fluisterde hij, terwyl hg haar bij de deur kuste. Daar ze niet nog langer durfde bly- ven, stuurde ze hem weg. Toen ze voor de tweede maal naar haar kamertje ging, zag ze Hilda Bloom op haar afkomen. „Wat beteekent dat?" vroeg Hilda, ter wijl ze de verfomfaaide en bemodderde leer linge bekeek. „Weet je wel, dat je al ander half uur geleden op je post had moeten zyn?" „Ja, het spyt me heel erg". Mavis ver telde het verhaal van den gestolen motor en van de berooving door den zwerver. Het gezicht van Hilda verscherpte zich. Dus ze was uit geweest met Sam, die tot nog toe steeds haar mee uit had genomen. Mavis spelde haar maar wat op de mouw om te verbergen, dat ze niet op den tyd had gelet. „Trek je uniform aan. De directrice moet dit weten", zei Hilda met toegeknepen lip pen. „Ga zoo gauw mogeiyk naar je afdee ling. Alles is er achter." Mavis schoot in haar uniform, terwyl de eerste huiveringen van de kou, die zy had gevat, haar tanden deden klapperen. Ze was beurtelings heet en koud. Terwyl ze haar vele plichten vervulde, suisde het in haar hoofd. Ze durfde tegen de ongenaakbare Hilda niet te zeggen, dat ze zich ziek voelde. „Zuster Casslene, de directrice wil je spreken." De onheilsboodschap, gebracht door een leerlinge, die in het geheim aan haar kant stond, kwam eindeiyk. Het beteekende een opluchting na het kwellende wachten. Mavis, die zich er trillend van overtuigde, dat ze er onberispelyk uitzag, volgde haar geleidster door de eindelooze gangen naar de gezellige zitkamer, waar de directrice met een streng gezicht voor een groot schryfbureau troonde. De deur werd achter haar gesloten. Mavis was alleen met de vrouw, die haar waarschijnlijk zou vertel len, dat St. Austin's verder van haar dien sten geen gebruik zou maken. „Zuster Bloom heeft me verteld, dat je vandaag twee uur te laat. van verlof bent teruggekomen. Kun je daarvoor een ver klaring geven?" kwam de kalme vraag. Haar verhaal klonk dwaas en onbelang- ryk in de luisterende ooren van de direc trice. „Je bent buitengewoon zorgeloos ge weest." De gryze oogen van de directrice gleden over het gezicht van het meisje. Ze hield de teugels strak. Het geheele perso neel was bang voor haar. „Het is je eerste vergrijp. Als het nog eens gebeurt, stuur ik je weg. Ik kan niet toestaan, dat iemand onze regels overtreedt. Zuster Bloom heeft me gerapporteerd, dat je haar veel moeite veroorzaakt, dat je niet vlug leert." Een terechtwijzing volgde. Mavis luister de kalm toe, zich ér wel van bewust, dat haar flink de les werd gelezen. „Je hebt me verteld, dat je erg graag verpleegster wilde worden en dat je je best zou doen. Het lykt er niet veel op, als je niet alleen zorgeloos in je werk bent, maar ook zorgeloos in het onderhouden van de regels. P' b'b aan meisjes, die hier alieen komen om het uniform." Ontkennende woorden stegen Mavis naar de lippen, maar bleven onuitgesproken. Heengestuurd met een paar strenge woor den, bleef ze in de gang staan, terneerge slagen en ziek. Ze was nog nooit in haar leven ziek geweest. Ze had een voortreffe» lyke gezondheid genoten. Als ze by het ten nissen nat was geworden, had haar meisje een heet bad en alles wat ze maar wenschte al voor haar klaar gemaakt. Vandaag was ze geruimen tyd in haar natte kleeren bly- ven rondloopen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1941 | | pagina 6