RUSLAND HEEFT DE VERDRAGEN EN
OVEREENKOMSTEN GEBROKEN EN
VERRADEN.
Kroniek van den dag
De legerberichten vein gisteren.
Tweede Blad
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Maandag 23 Juni 1941
EEN VERKLARING VAN VON RIBBENTROP
Moskou stond gereed Duitschland in den rug
aan te vallen.
Oorlog met Rusland.
De oorlog in Europa is in een nieuwe
fase getreden door de Duitsche oorlogsver
klaring aan Rusland. Er moeten voor Ber
lijn wel zeer dringende redenen aanwezig
zijn geweest, om het tot dit besluit te
brengen en wie de oproep van Hitier nauw
keurig leest, zal stellig onder den indruk
komen van de aarzeling bij de Duitsche
regeering om de in Augustus 1939 gesloten
verdragen ter zijde te stellen. Want men
was er zich te Berlijn van bewust, dat met
den aanval op Rusland het pactenstelsel,
dat de Britsch-Fransche omsingelingspoli-
tiek torpedeerde, moest worden prijsge
geven, waardoor het Derde Rijk zich voor
den strijd tegen Engeland een rugdekking
verschafte.
Wie de Russische politiek der laatste
tien jaren heeft gevolgd, zal zich over een
ontwikkeling als deze niet al te zeer kun
nen verbazen.
Immers, uit tal van documenten is ge
bleken, dat hoewel er officieel geen voe
ling bestond tusschen de politiek van de
regeering te Moskou en de agitatie der
Komintern, deze twee geheel in elkanders
kaart speelden.
Het verdrag van Augustus/September
1939 heeft aan dezen toestand geen einde
gemaakt. Ook ha dien bleef de samenwer
king tusschen de officieele Russische po
litiek en het ondergrondsche gewroet van
de agenten der Komintern bestaan.
Wie daaraan mocht twijfelen zal zich
wellicht hebben verbaasd over de rede
voering, welke Molotof kort na de sluiting
van dit grens- en vriendschapsverdrag uit
sprak en waarin hij feitelijk den oorlog
verklaarde aan het bolsjewistische Rus
land tegen het imperialistische Europa.
Ook daarin schakelde hij Duitschland in
en zoo reserveerde hij reeds toen voor
Sovjet-Rusland een eigen politiek en ideo
logisch'platform.
Dat is ook den leiders van het Derde
Rijk niet ontgaan, zij zijn zich van de be
trekkelijkheid hunner overeenkomsten met
de Russische heerschers maar al te zeer
bewust geweest. In den oproep, die Hitier
tot het Duitsche volk heeft gericht, als
mede in de nota van Von Ribbentrop,
wordt dit nadrukkelijk bevestigd. De te
genstelling tusschen bolsjewisme en natio-
naal-socialisme was door deze verdragen
geenszins weggenomen. De terzijdestelling
van deze antithese beteekende geenszins
een ideologische overeenstemming en het
is daarom ook begrijpelijk, dat in het
Driemogendhedenverdrag de positie van
Rusland een zeer speciale afbakening vond.
Het verdrag van Augustus 1939 was
Hitier stelt dat vast een politieke nood
zakelijkheid om de omsingeling te breken.
Rusland, zoo blijkt verder, heeft dit ver
drag gebruikt om zijn doelstellingen met
betrekking tot Finland en Roemenië te
verwezenlijken.
Zeker niet met volledige instemming
van Berlijn.
Het blijkt thans wel zonneklaar hoe
Moskou met dit verdrag gebruik ma
kend van de omstandigheden en met on
derkenning van de overwegingen, welke
Duitschland bij zijn toenaderingspogingen
hebben geleid chantage heeft gepleegd
op het Derde Rijk.
Berlijn heeft dit alles moeten dulden,
maar heeft zich tenslotte gesteld gezien
voor het alternatief.
Het alternatief oorlog met Rusland, dat
terstond na de overeenkomst van 1939 het
masker liet vallen en de propaganda voor
het ontketenen der bolsjewistische wereld
revolutie met grooter bravour ging maken,
daarbij gebruik makend van de vrije hand,
het door het vriendschapsverdag geboden.
Het materiaal, dat thans gepubliceerd
is, werpt op deze Russische activiteit een
scherp licht.
Rusland heeft niets van zijn doelstellin
gen prijsgegeven, het heeft ook zijn me
thode niet gewijzigd.
Zoo is thans de oorlog in een nieuw sta
dium getreden. Een oorlog met tal van
aspecten, waarop wij in latere kronieken
nog wel zullen kunnen terugkomen.
Een oorlog, die om zijn vérstrekkende
consequenties de wereld met nieuwe en
bange zorg vervul*!.
HET DUITSCHE.
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakt bekend
Aan de Sovjet-Russische grens is het
gisteren sinds de ochtenduren tot gevechts
handelingen gekomen. Een poging van den
vijand om naar Oost "Bruisen te vliegen
werd met zware verliezen afgeslagen.
Duitsche jagers schoten talrijke roodte ge
vechtsvliegtuigen neer.
In den strijd tegen de Britsche eilanden
hebben Zaterdagnacht sterke formaties
Duitsche gevechtsvliegtuigen de haven
installaties van Southampton gebombar
deerd. Uitgestrekte branden ontstonden in
dockinstallaties, pakhuizen en bedrijven
voor de voedselvoorziening. Andere lucht
aanvallen waren gericht op vliegvelden in
Noord-Schotland en in de Midlands. Ten
Noorden van Sundterland werd een groote
vrachtboot zwaar beschadigd.
Bij een aanval op de Engelsche kust
kregen twee Duitsche snelbooten contact
met drie Britsche snelbooten, die na ver
scheidene treffers afzwenkten.
Zaterdagmiddag vloog een gering aan
tal Britsche gevechtsvliegtuigen onder
escorte van jagers naar de Fransche Ka-
naalkust. In hevige luchtgevechten scho
ten Duitsche jagers 26 Britsche vliegtui
gen neer. Luchtdoel- en marineartillerie
haalde nog twee toestellen omlaag. Luite
nant-kolonel Galland behaaldie in deze ge
vechten drie luchtoverwinningen.
De vijand heeft Zaterdagnacht met
zwakke strijdkrachten brisant- en brand
bommen op enkele plaatsen in West-
Duitschland laten vallen zonder noemens
waardige schade aan te richten.
BRITSCH ULTIMATUM AAN
FRANSCH SOMALILAND.
Een Fransch protest.
Uit Vichy meldt het D.N.B.: De Fran-
sche regeering heeft door haar ambassa
deur in Madrid, Pietri, den Britschen am
bassadeur in Madrid, sir Samuel Hoare,
een protestnota doen overhandigen tegen
de houding der Engelschen jegens Fransch
Somaliland. De nota is in gelijken tekst
door den Franschen ambassadeur te Wash
ington, Henri Haye, aan de regeering der
Ver. Staten overhandigd.
In den tekst van de Fransche protest
nota, meldt het D.N.B., wordt o.m. gezegd:
Op negen Juni heeft generaal Wavell
als algemeen gedelegeerde van de
Britsche regeering mededeeling ge
daan, officieel door brieven en circu
laires, van een direct ultimatum,
waarin Fransch Somaliland catego
risch opgeroepen werd om zich aan te
sluiten bij de beweging van De Gaulle,
anders zouden de inwoners van
Fransch Somaliland door de brutale
toepassing van een rigoureuze blokka
de tot den honger worden veroordeeld.
Generaal Wavell verduidelijkte zijn
voornemens nog door te verklaren,
dat de verscherping van de blokkade
van Fransch Somaliland terstond zou
worden afgekondigd, wanneer de ko
lonie weigerde aan de zijde van Enge
land te strijden.
Dit in de historie weergalooze ultima
tum staat gelijk met de veroordeeling van
een bevolking, die op een volstrekt onont-
bonnen bodem leeft, tot den langzamen
honderdood. Men streefde daarbij het doel
na haar te dwingen rebel te worden jegens
haar vaderland. Fransch Somaliland heeft
echter door de eenstemmigheid van zijn
civiele en militaire bevolking zijn trouw
aan de regeering van maarschalk Pétain
te kennen gegeven. In den loop van de
beide laatste maanden, nu Fransch Somali
land is omsingeld door de Britsche eii
Gaullistische troepen, hebben van de 2000
Franschen die in dit gebied wonen, slechts
6 de grens overschreden en dit waren mis
dadige individuen. De door de Britsche
overheid genomen maatregelen die de uit
voering van een rigoureuze blokkade ten
doel hebben, hebben hun vruchten reeds
gedragen. In de maanden Maart en April
deden zich bij de kleine kinderen sterfge
vallen voor tengevolge van ontoereikende
voeding.
ITALIAANSCHE CONSULATEN
IN AMERIKA GESLOTEN.
Naar de Associated Press meldt, is Vrij
dag de sluiting van alle Italiaansche con
sulaten in de Ver. Staten bevólen. Het
consulaire personeel moet het land vóór
15 Juli verlaten.. Naar de Associated Press
verder meldt moeten voorts alle „agent
schappen" en organisaties der fascisti
sche regeering met uitzondering van de
ambassade gesloten worden.
Tezamen met de Italiaansche consula
ten worden de volgende Italiaansche orga
nisaties gesloten: Het reisbureau, het va-»
luta-instituut, Italokabel, de informatie
bibliotheek, het tabaksmonopolie, de com
missie voor de wereldtentoonstelling, de
leiding der Da Vinei-tentoonstelling en het
New Yorksche economische bureau. Stefa-
ni zoo gaat Associated Press voort
is uitgezonderd, aangezien het niet als
agentschap van de Italiaansche regeering
s.aat ingeschreven.
Het aantal gevangenen op Kreta.
Uit Berlijn meldt het D.N.B.: In hét
samenvattend rapport van het opperbevel
van de weermacht is vermeld, dat het
aantal gevangenen op Kreta 10.700 Britten
en 5000 Grieken bedraagt. Inmiddels, zoo
verneemt het D.N.B. van bevoegde zijde,
is het aantal gevangenen na afloop van de
jongste zuiverings-actie in de bergen van
Kreta, nog toegenomen. Het bedraagt in
totaal 18.731 man, nl. 13.123 Britten en
5608 Grieken.
HET ITALIAANSCHE.
„Het 382e communiqué van het Italiaan
sche hoofdkwartier luidt
Zaterdagnacht hebben af deelingen van
onze luchtmacht het arsenaal van Bur-
mula op Malta gebombardeerd.
In Noord-Afrika heeft de luchtmacht
van de spil aanvallen gedaan op opslag
plaatsen, battergen en versterkingen te
Tobroek. In de zóne van Boeg-Boeg zp'n
gemechaniseerde strijdmiddelen en Brit
sche troepenconcentraties getroffen.
In Oost-Afrika hebben onze troepen in
het gebied van Galla en Sidamo de stad
Djimma ontruimd, die tot open stad ver
klaard is om verliezen onder de burger
bevolking te voorkomen. Onze troepen
hebben stellingen verder naar het Westen
betrokken. Het kleine Italiaansche garni
zoen dat te Djimma was gebleven, heeft
de stad aan de Engelschen overgegeven en
wapeneer verkregen.
Op den Atlantischen Oceaan hebben
onze duikbooten in een collectieven aanval
gedurende de eerste helft van Juni op een
belangrijk vijandelijk convooi, waarvan
melding werd gemaakt in het weermacht-
bericht van 6 Juni, 15 stoomschepen met
een gezamenlijken inhoud van 98.000 ton
tot zinken gebracht, een vijandelijke tor
pedojager getorpedeerd en een groot twee-
motorig vliegtuig neergeschoten. Deze
duikbooten stonden onder bevel van kor-
vettenkapitein Luigi Longanesi Cattaneo,
korvettenkapitein Manlio Petroni, korvet
ten kapitein Guiseppe Roselli Lorenzini,
luitenant ter zee Mario Pollona en luite
nant ter zee Pasquale Terra."
De minister van buitenlandsche zaken,
Von Ribbentrop, heeft gisterochtend te
zes uur in aanwezigheid van de vertegen
woordigers van Duitsche en buitenlandsche
pers in de bondsraadszaal van het minis
terie van buitenlandsche zaken de wereld
per radio in kennis gesteld van de nota
van het ministerie van buitenlandsche za
ken aan de Sovjet-regeering.
In de eerste alinea herinnert de nota
er aan, dat de Duitsche regeering, in den
wensch tot een regeling der belangen tus
schen Duitschland en de Sovjet-Unië te
komen, zich in den zomer van 1939 tot
de Sovjet-regeering wendde, waarbij zij
over de ernstige bedenkingen heenstapte,
die voortvloeien uit het principieele ver
schil tusschen het politieke doel van
Duitschland en Sovjet-Rusland en uit de
scherpe tegenstelling tusschen de wereldbe
schouwing van nationaal socialisme en
bolsjewisme, die diametraal tegenover el
kander stonden.
De Duitsche regeering, aldus vervolgt
de nota, liet zich hierbij leiden door de
gedachte, dat de uitschakeling van een
oorlog, waarvoor een toenadering tusschen
Duitschland en Rusland voorwaarde was,
en de daardoor bereikbare beveiliging der
levensbehoeften van beide volken, die van
oudsher op voet van vriendschap hebben
geleefd, de beste waarborg zouden zijn
tegen een verdere uitbreiding van de com
munistische leerstellingen van het inter
nationale jodendom naar Europa. In deze
onderstelling werd zij gesterkt door het
feit, dat het op grond van zekere gebeur
tenissen in Rusland en zekere maatregelen
der Russische regeering op internationaal
gebied althans mogelijk leek, dat men zich
zou afwenden van deze leerstellingen en
van dc vroeger gevolgde methode van on
dermijning van andere volken. De ont
vangst, die den Duitschen staf te Moskou
ten deel viel, leek deze verandering te be
vestigen. Zoo kwam het op 23 Augustus
1939 tot het non-agressiepact en op 28
September 1939 tot de onderteekening van
de grens- en vriendschapsovereenkomst
tusschen beide staten.
De kern dezer verdragen bestond:
1. Uit de wederkeerige verplichting,
elkander niet aan te vallen en in
vreedzame nabuurschap te leven;
2. uit een afbakening der belangen
sferen, doordat Duitschland afzag van
het oefenen van invloed in Finland,
Letland, Estland, Litauen en Bessara-
bië, terwijl een deel van den vroegeren
Poolschen staat tot aan de lijn: Narev-
Boeg-San op wensch der Sovjet-regee
ring bij Rusland zou worden ingelijfd.
Inderdaad heeft de Duitsche regeering
bij het sluiten van het niet-aanvalsverdrag
haar politiek tegenover de Sovjet-Unie ook
onverwijld gewijzigd en sedertdien een
vriendschappelijke houding jegens de Sovjet
Unie aangenomen. De met Rusland ge
sloten verdragen zijn naar letter en geest
getrouw nagekomen, maar bovendien heeft
zij door het overwinnen van Polen, dus
door het offer van Duitsch bloed, de Sovjet-
Unie geholpen aan haar grootste succes
sedert haar bestaan op het gebied der
buitenlandsche politiek. Dit is slechts mo
gelijk geweest door de welwillendeDuit
sche politiek jegens Rusland en door de
overweldigende zege der Duitsche weer
macht. Met recht meende de Duitsche re
geering dan ook te mogen aannemen. He
laas zou spoedig blijken, dat de Duitsche
regeering zich bij deze onderstelling ernstig
vergist heeft.
ONDERMIJNING.
In feite is, zooals in alinea 2 wordt
vastgesteld, de Komintern reeds spoe
dig na het tot stand komen der
Duitsch-Russische verdragen weer op
ieder gebied actief geworden. Door de
sterke en doeltreffende afweermaatre-
gelen der politie werd de Komintern
gedwongen, haar bedrijvigheid op het
gebied van ondermijning en inlichtin
gendienst naar Duitschland langs om
wegen over centra in de aan Duitsch
land grenzende landen te trachten te
leiden. Men maakte daarbij gebruik
van vroegere Duitsche communistische
functionnarissen, die in Duitschland
een onderraijningsactie moesten be
drijven en sabotage moesten voorbe
reiden. Te dien einde werd een syste-
matische opleiding geleid door den ge-
peoe-commissaris Krylov.
Daarnaast werd een intensieve on
dermijningsactie bedreven naar het
door Duitschland bezette gebied, vooral
naar het protectoraat en het bezette
Frankrijk, maar ook naar Noorwe
gen, Nederland, België enz.
De Sovjet-Russische vertegenwoordigin
gen, vooral het consulaat-generaal te Praag
verleenden hierbij een waardevolle hulp.
Met radiozend- en ontvanginstallaties
werd een drukke berichtendienst onder
houden, hetgeen een volkomen bewijs voor
den tegen Duitschland gerichten arbeid
der Komintern levert. Men beschikt ook
over een omvangrijk documentair getuigen
en actenmateriaal over den geheelen
ondermijnenden en spionneerenden arbeid
der Komintern. Verder werden sabotage
groepen gevormd, die haar eigen labora
toria hadden, waarin zij brand- en brisant
bommen voor daden van sabotage vervaar
digden. Dergelijke aanslagen zijn bijv. ge
pleegd op niet minder dan 16 Duitsche
schepen. Na de actie van ondermijning
en sabotage stond de spionnage. Zoo maak
te men van den terugkeer der Duitschers
uit Sovjet-Rusland gebruik om deze Duit
schers met de meest verwerpelijke midde
len te winnen voor de doeleinden der Ge-
peoe. Zelfs de Russische ambassade te
Berlijn, met den ambassaderaad Koboelov
aan het hoofd, deinsde niet terug voor een
gewetenloos misbruik der exterritoriale
rechten voor spionnagedoeleinden. Te
Praag stond een lid van het Russische con
sulaat, Mochov, aan het hoofd van een
Russisch spionagenet, dat zich over het
geheele protectoraat uitbreidde. Andere
gevallen, waarbij de politie tijdig kon in
grijpen, leverden een duidelijk en ondub
belzinnig beeld dezer omvangrijke Russi
sche kuiperijen.
Wat de ondermijningsarbeid in Europa
buiten Duitschland betreft, deze strekte
zich uit over bijna alle met Duitschland
bevriende of door Duitschland bezette lan
den. Zoo werd bijv. in Roemenië door de
communistische propaganda, door middel
van uit Rusland komende pamfletten,
Duitschland verantwoordelijk gesteld voor
alle moeilijkheden, om zoo een anti-Duit-
sche stemming te wekken. Hetzelfde kwam
duidelijk tot uiting in Zuid-Slavië sedert
den zomer van 1910. In het gezantschap
te Belgrado is den Duitschen troepen het
documentaire bewijs voor den Sovjet-Rus-
sischen oorsprong der anti-Duitsche pro
paganda in handen gevallen.
Terwijl de communistische propaganda
in Zuidslavië zich trachtte te bedienen van
nationalistische leuzen, werkte zij in Hon
garije vooral onder de Roetheensche be
volking, welke zij de komende bevrijding
door Sovjet-Rusland voorspiegelde. Zeer
levendig was de anti-Duitsche ophitsing in
Slowakije, waar openlijk actie werd ge
voerd voor een inlijving bij Sovjet-Rus-
land. In Finland was de beruchte „veree-
niging voor vrede en vriendschap met de
Sovjet-Unie" werkzaam, die in samenwer
king met den zender Petroskoi-Finland
trachtte Finland te ondermijnen en daarbij
optrad in duidelijk anti-Duitschen zin. In
Frankrijk, België en Nederland werd tegen
de Duitsche bezettende macht opgehitst.
In nationale en pan-Slavistische bemante
ling werd op dezelfde wijze in het gou
vernement-generaal opgehitst. Nauwelijks
was Griekenland door de Duitsche en Ita
liaansche troepen bezet, of ook daar ging
de Sovjet-Russische propaganda aan het
werk.
PROPAGANDISTISCHE TEGEN
ACTIE TEGEN DE MAAT
REGELEN VAN DUITSCHE PO
LITIEK.
Het totale beeld toont een in alle
landen stelselmatig gevoerde campag
ne der Sovjet-Unie tegen het Duitsche
streven tot het oprichten eener stabiele
orde in Europa. Daarnaast is de di
recte propagandistische tegenactie ge
richt tegen de maatregelen der Duit
sche politiek.
In Bulgarije werd geagiteerd tegen de
toetreding tot het pact van drie en voor
een garantieverdrag met Rusland, in Roe
menië werd door infiltratie in de IJzeren
Garde en misbruik van haar leiders, onder
meer van den Roemeen Greza, de revolte
poging van 23 Januari 1941 geënsceneerd.
Ten aanzien van Zuid-Slavië beschikt de
Duitsche regeering over documenten, vol
gens welke ae Zuid-Slavische gedelegeerde
Georgewitsj reeds in Mei 1940 op grond
van een onderhoud met Molotov te Moskou
de overtuiging kreeg, dat men daar
Duitschland beschouwde als „den machti
gen vjjand van morgen". Nog ondubbelzin
niger was de Russische houding ten aan
zien van de door Servische militairen naar
voren gebrachte wenschen op het gebied
van bewapening. In November 1940 ver
klaarde de chef van den Russischen ge-
neralen staf tegenover den Zuid-Slavi-
schen militairen attaché „Wij geven al
les wat verlangt wordt en wel onmiddel
lijk".
Slechts één voorwaarde werd daarbij ge
steld de geheimhouding tegenover
Duitschland. De voorbereiding van den
putsch te Belgrado van 27 Maart 1941
vormde het hoogtepunt van dit complot
van Servische samenzweerders en En-
gelsch-Russische agenten tegen Duitsch
land,
MISLEIDENDE RUSSISCHE
AFSPRAKEN EN VERKLA
RINGEN.
De Duitsche regeering moet con sta tee-
ren, dat de Sovjet-regeering bij het slui
ten der verdragen met Duitschland her-
haaldélijk óe ondubbelzinnige verklaring
heeft afgelegd, da*, zij niet voornemens was
zich direct of indirect in Duitsche aange
legenheden te mengen. Bij het sluiten van
het vriendschapsverdrag had zjj plechtig
verklaart, dat zij met Duitschland zou sa
menwerken om in overeenstemming met
de ware belangen van alle volken een einde
te maken aan den oorlogstoestand! tus
schen Duitschland eenerzijds en Engeland
en Frankrijk anderzijds en om dit doel zoo
spoedig mogelijk te bereiken. Deie Sovjet
Russische afspraken en verklaringen zijn
een be.ruste misleiding en een bewust be
drog gebleken. De Duitsche regeering
heeft moeten constateeren, dat de stelling
van Lenin, volgens welke „met eenige
andere landien verdragen kunnen worden
gesloten, wanneer zij dienstig zijn voor de
belangen der Sovjet-regeering en voor het
onschadelijk maken van den tegenstander",
ook heeft gegolden bij het sluiten der ver
dragen van 1939.
Het sluiten dezer vriendschapsver
dragen was voor de Sovjet-regeering
d\is slechts een tactische manoeuvre.
Het eigenlijke doel was, dat men voor
Rusland voordeelige overeenkomsten
wilde bereiken en daardoor tegelijker
tijd een verdere machtspolitiek <5er
Sovjet-Unie wilde voorbereiden. De
leidende gedachte bleef de verzwak
king der niet-Bolsjewistische staten,
opdat die gemakkelijker ondermijnd en
op een zeker oogenblik overweldigd
konden worden.
UITBREIDING VAN DE
MILITAIRE MACHT
VAN MOSKOU.
Alinea drie houdt zich bezig met de hou
ding van de Sovjet-regeering tegenover
Duitschland op militair gebied en dat van
de buitenlandsche politiek sedert het slui
ten van het Duitsch-Russische verdrag. Te
Moskou had de Sovjet-Russische regee
ring bij de afbakening van de belangen
sferen aan den Duitschen minister van
buitenlandsche zaken verklaard, dat zij met
uitzondering van de gebieden, van den
voormaligen Poolschen staat, die zich in
staat van ontbinding bevonden, niet het
voornemen koesterde, de staten binnen
haar belangensfeer te bezetten, te bolsje-
wiseeren of te annexeeren. In waarheid is
evenwel, naar uit het verloop der gebeur
tenissen is gebleken, de politiek van de
Sovjet Unie in deze periode uitsluitend ge
richt geweest op één doel, namelijk uitbrei
ding van de militaire macht van Moskou
in het gebied tusschen IJszee en Zwarte
Zee, naar Westelijke richting, waar haar
zulks maar mogelijk scheen, en verdere
bolsjewiseering van Europa.
In dit verband herinnert de nota aan de
sluiting van de zoogenaamde pact van
hulpverleening tusschen de Sovjet Unie en
Estland, Letland en Litauen in October en
November 1939 en de vestiging van mili
taire steunpunten in deze landen, aan de
vorming van de communistische Finsche
pseudoregeering Kousinen, aan het ulti
matum aan Finland en den inval van het
Roode leger eind November 1939.
In Juli 1940, zoo vervolgt de verklaring,
trad de Sovjet-Unie tegen de Oostzeesta-
ten op. Na .een ultimatum werd geheel
Litauen, dat wil dus zeggen een deel van
de Duitsche belangensfeer door de Sovjet
Unie bezet, zonder dat de Duitsche regee
ring hiervan eenig bericht ontving.
Kort daarop werden op dezelfde wijze met
misbruiking van de bijstandspacten, met
deze staten gesloten, ook Letland cn Est
land militair bezet. Het geheele Oostzee
gebied werd nu in tegenspraak met de uit
drukkelijke toezeggingen van Moskou, ge-
bolsjewiseerd en geannexeerd. De economi
sche overeenkomsten van Duitschland met
deze staten, die voor de overeenkomsten
van Moskou niet zouden worden geschaad,
werden door de Russische regeering een
zijdig opgeheven.
Na de bezetting van het door haar ver
worven Poolsche gebied, in het gouverne
ment-generaal steunde de Sovjet Unie een
anti-Duitsche agitatie en bolsjewistische
propaganda.
De Duitsche regeering ontving 24 Juni
1940 van de Sovjet-regeering mededeeling,
dat zij besloten was het Bessarabische
vraagstuk met geweld op te lossen. Tevens
werd medegedeeld, dat de Russische aan
spraken zich ook uitstrekten tot de Boeko-
wina, dus tot een gebied dat een Oud-Oos-
tenrijksch Kroonland was, nooit bij Rusland
had behoord en waarover destijds te Mos
kou in het geheel niet was gesproken.
Ondanks dit bruuske optreden tegen Roe
menië heeft de Duitsche regeering ook dit
maal weer, ter instandhouding van den
vrede en haar vriendschap met de Sovjet-
Unie ten hare gunst ingegrepen.
Zij heeft de Roemeensche regeering, die
zich tot Duitschland gewend had om hulp,
aangeraden toe te geven en haar aanbevo
len Bessarabië en het Noordelijke deel van
de Boekowina aan Sovjet-Rusland af te
staan.
Door de bezetting en bolsjewiseering van
de geheele belangensfeer in Oost-Europa en
op den Balkan, die de Duitsche regeering
aan de U.S.S.R. te Moskou had overgelaten,
heeft de Sovjet-regeering duidelijk en on
dubbelzinnig tegen de overeenkomsten van
Moskou in gehandeld.
DE TERRITORIALE VRAAG
STUKKEN.
Alinea vier behandelt de territoriale
vraagstukken op den Balkan, gerezen door
het opdringen van Rusland naar dat ge
bied. Om het de Roemeensche regeering
mogelijk te maken de door haar gebrachte
territoriale offers tegenover haar volk te
motiveeren, en voor de toekomst iederen
twist in dit gebied uit te sluiten, garan
deerden Duitschland en Italië den nieuwen
Roemeenschen staat. Daar de. Russische
aspiraties in dit gebied bevredigd waren,
kon deze garantie in geeh enkel opzicht
tegen Rusland gericht zijn. Desniettemin
maakte de Sovjet-Unie bezwaren en ver
klaarde zij, in strijd met haar vroegere
verklaringen, volgens welke haar aspira
ties op den Balkan bevredigd waren door
het verkrijgen van Besarabië en de Noor
delijke Boekowina, dat zij belangen bleef
behouden bij de Balkanvraagstukken.
Van dit tijdstip af teekent zich do
tegen Duitschland gerichte politiek
van Sovjet-Rusland steeds duidelijker
af. De Duitsche regeering krijgt steeds
concreter berichten, volgens welke do
reeds sedert geruimen tijd gevoerde
onderhandelingen van den Britschen
ambassadeur te Moskou, Cripps, zich
gunstig ontwikkelen. Tegelijkertijd
komt de regeering ln het bezit van
documenten over intensieve militairo
voorbereidingen van de Sovjet-Unie op
elk gebied.
Ondanks de onvriendschappelijke hou
ding der Sovjet-Unie in het Balkanvraag-
stuk doet Duitschland than3 opnieuw
moeite om tot een regeling met de Sovjet-
Unie te komen.
RUSSISCHE EIS CHEN.
Gedurende het bezoek van Molotov aan
Berljjn moest de Duitsche regeering
constateeren, dat Rusland tot een wer
kelijke samenwerking met de staten
van het pact van drie en met Duitsch
land in liet bijzonder, slechts bereid Is,
indien Duitschland den prijs wil beta
len, die de Sovjet-Unie daarvoor ver
langt. Deze prijs bestaat In een verder
opdringen der Sovjet-Unie in het
Noorden en 't Zuidoosten van Europa.
Duitschland kon, aldus vervolgt de nota,
deze Russische eischen, die door de Sovjet-
regeering voorwaarden voor een aaneen
sluiting met de staten van het pact van
drie genoemd werden, natuurlijk niet aan
vaarden. Daarmede waren de pogingen van
de staten ran het pact van drie, om met
de Sovjet-Unie tot een regeling te komen,
mislukt.