RUSLAND HEEFT DE VERDRAGEN EN OVEREENKOMSTEN GEBROKEN EN VERRADEN. Kroniek van den dag De legerberichten vein gisteren. Tweede Blad PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT Maandag 23 Juni 1941 EEN VERKLARING VAN VON RIBBENTROP Moskou stond gereed Duitschland in den rug aan te vallen. Oorlog met Rusland. De oorlog in Europa is in een nieuwe fase getreden door de Duitsche oorlogsver klaring aan Rusland. Er moeten voor Ber lijn wel zeer dringende redenen aanwezig zijn geweest, om het tot dit besluit te brengen en wie de oproep van Hitier nauw keurig leest, zal stellig onder den indruk komen van de aarzeling bij de Duitsche regeering om de in Augustus 1939 gesloten verdragen ter zijde te stellen. Want men was er zich te Berlijn van bewust, dat met den aanval op Rusland het pactenstelsel, dat de Britsch-Fransche omsingelingspoli- tiek torpedeerde, moest worden prijsge geven, waardoor het Derde Rijk zich voor den strijd tegen Engeland een rugdekking verschafte. Wie de Russische politiek der laatste tien jaren heeft gevolgd, zal zich over een ontwikkeling als deze niet al te zeer kun nen verbazen. Immers, uit tal van documenten is ge bleken, dat hoewel er officieel geen voe ling bestond tusschen de politiek van de regeering te Moskou en de agitatie der Komintern, deze twee geheel in elkanders kaart speelden. Het verdrag van Augustus/September 1939 heeft aan dezen toestand geen einde gemaakt. Ook ha dien bleef de samenwer king tusschen de officieele Russische po litiek en het ondergrondsche gewroet van de agenten der Komintern bestaan. Wie daaraan mocht twijfelen zal zich wellicht hebben verbaasd over de rede voering, welke Molotof kort na de sluiting van dit grens- en vriendschapsverdrag uit sprak en waarin hij feitelijk den oorlog verklaarde aan het bolsjewistische Rus land tegen het imperialistische Europa. Ook daarin schakelde hij Duitschland in en zoo reserveerde hij reeds toen voor Sovjet-Rusland een eigen politiek en ideo logisch'platform. Dat is ook den leiders van het Derde Rijk niet ontgaan, zij zijn zich van de be trekkelijkheid hunner overeenkomsten met de Russische heerschers maar al te zeer bewust geweest. In den oproep, die Hitier tot het Duitsche volk heeft gericht, als mede in de nota van Von Ribbentrop, wordt dit nadrukkelijk bevestigd. De te genstelling tusschen bolsjewisme en natio- naal-socialisme was door deze verdragen geenszins weggenomen. De terzijdestelling van deze antithese beteekende geenszins een ideologische overeenstemming en het is daarom ook begrijpelijk, dat in het Driemogendhedenverdrag de positie van Rusland een zeer speciale afbakening vond. Het verdrag van Augustus 1939 was Hitier stelt dat vast een politieke nood zakelijkheid om de omsingeling te breken. Rusland, zoo blijkt verder, heeft dit ver drag gebruikt om zijn doelstellingen met betrekking tot Finland en Roemenië te verwezenlijken. Zeker niet met volledige instemming van Berlijn. Het blijkt thans wel zonneklaar hoe Moskou met dit verdrag gebruik ma kend van de omstandigheden en met on derkenning van de overwegingen, welke Duitschland bij zijn toenaderingspogingen hebben geleid chantage heeft gepleegd op het Derde Rijk. Berlijn heeft dit alles moeten dulden, maar heeft zich tenslotte gesteld gezien voor het alternatief. Het alternatief oorlog met Rusland, dat terstond na de overeenkomst van 1939 het masker liet vallen en de propaganda voor het ontketenen der bolsjewistische wereld revolutie met grooter bravour ging maken, daarbij gebruik makend van de vrije hand, het door het vriendschapsverdag geboden. Het materiaal, dat thans gepubliceerd is, werpt op deze Russische activiteit een scherp licht. Rusland heeft niets van zijn doelstellin gen prijsgegeven, het heeft ook zijn me thode niet gewijzigd. Zoo is thans de oorlog in een nieuw sta dium getreden. Een oorlog met tal van aspecten, waarop wij in latere kronieken nog wel zullen kunnen terugkomen. Een oorlog, die om zijn vérstrekkende consequenties de wereld met nieuwe en bange zorg vervul*!. HET DUITSCHE. Het opperbevel van de Duitsche weer macht maakt bekend Aan de Sovjet-Russische grens is het gisteren sinds de ochtenduren tot gevechts handelingen gekomen. Een poging van den vijand om naar Oost "Bruisen te vliegen werd met zware verliezen afgeslagen. Duitsche jagers schoten talrijke roodte ge vechtsvliegtuigen neer. In den strijd tegen de Britsche eilanden hebben Zaterdagnacht sterke formaties Duitsche gevechtsvliegtuigen de haven installaties van Southampton gebombar deerd. Uitgestrekte branden ontstonden in dockinstallaties, pakhuizen en bedrijven voor de voedselvoorziening. Andere lucht aanvallen waren gericht op vliegvelden in Noord-Schotland en in de Midlands. Ten Noorden van Sundterland werd een groote vrachtboot zwaar beschadigd. Bij een aanval op de Engelsche kust kregen twee Duitsche snelbooten contact met drie Britsche snelbooten, die na ver scheidene treffers afzwenkten. Zaterdagmiddag vloog een gering aan tal Britsche gevechtsvliegtuigen onder escorte van jagers naar de Fransche Ka- naalkust. In hevige luchtgevechten scho ten Duitsche jagers 26 Britsche vliegtui gen neer. Luchtdoel- en marineartillerie haalde nog twee toestellen omlaag. Luite nant-kolonel Galland behaaldie in deze ge vechten drie luchtoverwinningen. De vijand heeft Zaterdagnacht met zwakke strijdkrachten brisant- en brand bommen op enkele plaatsen in West- Duitschland laten vallen zonder noemens waardige schade aan te richten. BRITSCH ULTIMATUM AAN FRANSCH SOMALILAND. Een Fransch protest. Uit Vichy meldt het D.N.B.: De Fran- sche regeering heeft door haar ambassa deur in Madrid, Pietri, den Britschen am bassadeur in Madrid, sir Samuel Hoare, een protestnota doen overhandigen tegen de houding der Engelschen jegens Fransch Somaliland. De nota is in gelijken tekst door den Franschen ambassadeur te Wash ington, Henri Haye, aan de regeering der Ver. Staten overhandigd. In den tekst van de Fransche protest nota, meldt het D.N.B., wordt o.m. gezegd: Op negen Juni heeft generaal Wavell als algemeen gedelegeerde van de Britsche regeering mededeeling ge daan, officieel door brieven en circu laires, van een direct ultimatum, waarin Fransch Somaliland catego risch opgeroepen werd om zich aan te sluiten bij de beweging van De Gaulle, anders zouden de inwoners van Fransch Somaliland door de brutale toepassing van een rigoureuze blokka de tot den honger worden veroordeeld. Generaal Wavell verduidelijkte zijn voornemens nog door te verklaren, dat de verscherping van de blokkade van Fransch Somaliland terstond zou worden afgekondigd, wanneer de ko lonie weigerde aan de zijde van Enge land te strijden. Dit in de historie weergalooze ultima tum staat gelijk met de veroordeeling van een bevolking, die op een volstrekt onont- bonnen bodem leeft, tot den langzamen honderdood. Men streefde daarbij het doel na haar te dwingen rebel te worden jegens haar vaderland. Fransch Somaliland heeft echter door de eenstemmigheid van zijn civiele en militaire bevolking zijn trouw aan de regeering van maarschalk Pétain te kennen gegeven. In den loop van de beide laatste maanden, nu Fransch Somali land is omsingeld door de Britsche eii Gaullistische troepen, hebben van de 2000 Franschen die in dit gebied wonen, slechts 6 de grens overschreden en dit waren mis dadige individuen. De door de Britsche overheid genomen maatregelen die de uit voering van een rigoureuze blokkade ten doel hebben, hebben hun vruchten reeds gedragen. In de maanden Maart en April deden zich bij de kleine kinderen sterfge vallen voor tengevolge van ontoereikende voeding. ITALIAANSCHE CONSULATEN IN AMERIKA GESLOTEN. Naar de Associated Press meldt, is Vrij dag de sluiting van alle Italiaansche con sulaten in de Ver. Staten bevólen. Het consulaire personeel moet het land vóór 15 Juli verlaten.. Naar de Associated Press verder meldt moeten voorts alle „agent schappen" en organisaties der fascisti sche regeering met uitzondering van de ambassade gesloten worden. Tezamen met de Italiaansche consula ten worden de volgende Italiaansche orga nisaties gesloten: Het reisbureau, het va-» luta-instituut, Italokabel, de informatie bibliotheek, het tabaksmonopolie, de com missie voor de wereldtentoonstelling, de leiding der Da Vinei-tentoonstelling en het New Yorksche economische bureau. Stefa- ni zoo gaat Associated Press voort is uitgezonderd, aangezien het niet als agentschap van de Italiaansche regeering s.aat ingeschreven. Het aantal gevangenen op Kreta. Uit Berlijn meldt het D.N.B.: In hét samenvattend rapport van het opperbevel van de weermacht is vermeld, dat het aantal gevangenen op Kreta 10.700 Britten en 5000 Grieken bedraagt. Inmiddels, zoo verneemt het D.N.B. van bevoegde zijde, is het aantal gevangenen na afloop van de jongste zuiverings-actie in de bergen van Kreta, nog toegenomen. Het bedraagt in totaal 18.731 man, nl. 13.123 Britten en 5608 Grieken. HET ITALIAANSCHE. „Het 382e communiqué van het Italiaan sche hoofdkwartier luidt Zaterdagnacht hebben af deelingen van onze luchtmacht het arsenaal van Bur- mula op Malta gebombardeerd. In Noord-Afrika heeft de luchtmacht van de spil aanvallen gedaan op opslag plaatsen, battergen en versterkingen te Tobroek. In de zóne van Boeg-Boeg zp'n gemechaniseerde strijdmiddelen en Brit sche troepenconcentraties getroffen. In Oost-Afrika hebben onze troepen in het gebied van Galla en Sidamo de stad Djimma ontruimd, die tot open stad ver klaard is om verliezen onder de burger bevolking te voorkomen. Onze troepen hebben stellingen verder naar het Westen betrokken. Het kleine Italiaansche garni zoen dat te Djimma was gebleven, heeft de stad aan de Engelschen overgegeven en wapeneer verkregen. Op den Atlantischen Oceaan hebben onze duikbooten in een collectieven aanval gedurende de eerste helft van Juni op een belangrijk vijandelijk convooi, waarvan melding werd gemaakt in het weermacht- bericht van 6 Juni, 15 stoomschepen met een gezamenlijken inhoud van 98.000 ton tot zinken gebracht, een vijandelijke tor pedojager getorpedeerd en een groot twee- motorig vliegtuig neergeschoten. Deze duikbooten stonden onder bevel van kor- vettenkapitein Luigi Longanesi Cattaneo, korvettenkapitein Manlio Petroni, korvet ten kapitein Guiseppe Roselli Lorenzini, luitenant ter zee Mario Pollona en luite nant ter zee Pasquale Terra." De minister van buitenlandsche zaken, Von Ribbentrop, heeft gisterochtend te zes uur in aanwezigheid van de vertegen woordigers van Duitsche en buitenlandsche pers in de bondsraadszaal van het minis terie van buitenlandsche zaken de wereld per radio in kennis gesteld van de nota van het ministerie van buitenlandsche za ken aan de Sovjet-regeering. In de eerste alinea herinnert de nota er aan, dat de Duitsche regeering, in den wensch tot een regeling der belangen tus schen Duitschland en de Sovjet-Unië te komen, zich in den zomer van 1939 tot de Sovjet-regeering wendde, waarbij zij over de ernstige bedenkingen heenstapte, die voortvloeien uit het principieele ver schil tusschen het politieke doel van Duitschland en Sovjet-Rusland en uit de scherpe tegenstelling tusschen de wereldbe schouwing van nationaal socialisme en bolsjewisme, die diametraal tegenover el kander stonden. De Duitsche regeering, aldus vervolgt de nota, liet zich hierbij leiden door de gedachte, dat de uitschakeling van een oorlog, waarvoor een toenadering tusschen Duitschland en Rusland voorwaarde was, en de daardoor bereikbare beveiliging der levensbehoeften van beide volken, die van oudsher op voet van vriendschap hebben geleefd, de beste waarborg zouden zijn tegen een verdere uitbreiding van de com munistische leerstellingen van het inter nationale jodendom naar Europa. In deze onderstelling werd zij gesterkt door het feit, dat het op grond van zekere gebeur tenissen in Rusland en zekere maatregelen der Russische regeering op internationaal gebied althans mogelijk leek, dat men zich zou afwenden van deze leerstellingen en van dc vroeger gevolgde methode van on dermijning van andere volken. De ont vangst, die den Duitschen staf te Moskou ten deel viel, leek deze verandering te be vestigen. Zoo kwam het op 23 Augustus 1939 tot het non-agressiepact en op 28 September 1939 tot de onderteekening van de grens- en vriendschapsovereenkomst tusschen beide staten. De kern dezer verdragen bestond: 1. Uit de wederkeerige verplichting, elkander niet aan te vallen en in vreedzame nabuurschap te leven; 2. uit een afbakening der belangen sferen, doordat Duitschland afzag van het oefenen van invloed in Finland, Letland, Estland, Litauen en Bessara- bië, terwijl een deel van den vroegeren Poolschen staat tot aan de lijn: Narev- Boeg-San op wensch der Sovjet-regee ring bij Rusland zou worden ingelijfd. Inderdaad heeft de Duitsche regeering bij het sluiten van het niet-aanvalsverdrag haar politiek tegenover de Sovjet-Unie ook onverwijld gewijzigd en sedertdien een vriendschappelijke houding jegens de Sovjet Unie aangenomen. De met Rusland ge sloten verdragen zijn naar letter en geest getrouw nagekomen, maar bovendien heeft zij door het overwinnen van Polen, dus door het offer van Duitsch bloed, de Sovjet- Unie geholpen aan haar grootste succes sedert haar bestaan op het gebied der buitenlandsche politiek. Dit is slechts mo gelijk geweest door de welwillendeDuit sche politiek jegens Rusland en door de overweldigende zege der Duitsche weer macht. Met recht meende de Duitsche re geering dan ook te mogen aannemen. He laas zou spoedig blijken, dat de Duitsche regeering zich bij deze onderstelling ernstig vergist heeft. ONDERMIJNING. In feite is, zooals in alinea 2 wordt vastgesteld, de Komintern reeds spoe dig na het tot stand komen der Duitsch-Russische verdragen weer op ieder gebied actief geworden. Door de sterke en doeltreffende afweermaatre- gelen der politie werd de Komintern gedwongen, haar bedrijvigheid op het gebied van ondermijning en inlichtin gendienst naar Duitschland langs om wegen over centra in de aan Duitsch land grenzende landen te trachten te leiden. Men maakte daarbij gebruik van vroegere Duitsche communistische functionnarissen, die in Duitschland een onderraijningsactie moesten be drijven en sabotage moesten voorbe reiden. Te dien einde werd een syste- matische opleiding geleid door den ge- peoe-commissaris Krylov. Daarnaast werd een intensieve on dermijningsactie bedreven naar het door Duitschland bezette gebied, vooral naar het protectoraat en het bezette Frankrijk, maar ook naar Noorwe gen, Nederland, België enz. De Sovjet-Russische vertegenwoordigin gen, vooral het consulaat-generaal te Praag verleenden hierbij een waardevolle hulp. Met radiozend- en ontvanginstallaties werd een drukke berichtendienst onder houden, hetgeen een volkomen bewijs voor den tegen Duitschland gerichten arbeid der Komintern levert. Men beschikt ook over een omvangrijk documentair getuigen en actenmateriaal over den geheelen ondermijnenden en spionneerenden arbeid der Komintern. Verder werden sabotage groepen gevormd, die haar eigen labora toria hadden, waarin zij brand- en brisant bommen voor daden van sabotage vervaar digden. Dergelijke aanslagen zijn bijv. ge pleegd op niet minder dan 16 Duitsche schepen. Na de actie van ondermijning en sabotage stond de spionnage. Zoo maak te men van den terugkeer der Duitschers uit Sovjet-Rusland gebruik om deze Duit schers met de meest verwerpelijke midde len te winnen voor de doeleinden der Ge- peoe. Zelfs de Russische ambassade te Berlijn, met den ambassaderaad Koboelov aan het hoofd, deinsde niet terug voor een gewetenloos misbruik der exterritoriale rechten voor spionnagedoeleinden. Te Praag stond een lid van het Russische con sulaat, Mochov, aan het hoofd van een Russisch spionagenet, dat zich over het geheele protectoraat uitbreidde. Andere gevallen, waarbij de politie tijdig kon in grijpen, leverden een duidelijk en ondub belzinnig beeld dezer omvangrijke Russi sche kuiperijen. Wat de ondermijningsarbeid in Europa buiten Duitschland betreft, deze strekte zich uit over bijna alle met Duitschland bevriende of door Duitschland bezette lan den. Zoo werd bijv. in Roemenië door de communistische propaganda, door middel van uit Rusland komende pamfletten, Duitschland verantwoordelijk gesteld voor alle moeilijkheden, om zoo een anti-Duit- sche stemming te wekken. Hetzelfde kwam duidelijk tot uiting in Zuid-Slavië sedert den zomer van 1910. In het gezantschap te Belgrado is den Duitschen troepen het documentaire bewijs voor den Sovjet-Rus- sischen oorsprong der anti-Duitsche pro paganda in handen gevallen. Terwijl de communistische propaganda in Zuidslavië zich trachtte te bedienen van nationalistische leuzen, werkte zij in Hon garije vooral onder de Roetheensche be volking, welke zij de komende bevrijding door Sovjet-Rusland voorspiegelde. Zeer levendig was de anti-Duitsche ophitsing in Slowakije, waar openlijk actie werd ge voerd voor een inlijving bij Sovjet-Rus- land. In Finland was de beruchte „veree- niging voor vrede en vriendschap met de Sovjet-Unie" werkzaam, die in samenwer king met den zender Petroskoi-Finland trachtte Finland te ondermijnen en daarbij optrad in duidelijk anti-Duitschen zin. In Frankrijk, België en Nederland werd tegen de Duitsche bezettende macht opgehitst. In nationale en pan-Slavistische bemante ling werd op dezelfde wijze in het gou vernement-generaal opgehitst. Nauwelijks was Griekenland door de Duitsche en Ita liaansche troepen bezet, of ook daar ging de Sovjet-Russische propaganda aan het werk. PROPAGANDISTISCHE TEGEN ACTIE TEGEN DE MAAT REGELEN VAN DUITSCHE PO LITIEK. Het totale beeld toont een in alle landen stelselmatig gevoerde campag ne der Sovjet-Unie tegen het Duitsche streven tot het oprichten eener stabiele orde in Europa. Daarnaast is de di recte propagandistische tegenactie ge richt tegen de maatregelen der Duit sche politiek. In Bulgarije werd geagiteerd tegen de toetreding tot het pact van drie en voor een garantieverdrag met Rusland, in Roe menië werd door infiltratie in de IJzeren Garde en misbruik van haar leiders, onder meer van den Roemeen Greza, de revolte poging van 23 Januari 1941 geënsceneerd. Ten aanzien van Zuid-Slavië beschikt de Duitsche regeering over documenten, vol gens welke ae Zuid-Slavische gedelegeerde Georgewitsj reeds in Mei 1940 op grond van een onderhoud met Molotov te Moskou de overtuiging kreeg, dat men daar Duitschland beschouwde als „den machti gen vjjand van morgen". Nog ondubbelzin niger was de Russische houding ten aan zien van de door Servische militairen naar voren gebrachte wenschen op het gebied van bewapening. In November 1940 ver klaarde de chef van den Russischen ge- neralen staf tegenover den Zuid-Slavi- schen militairen attaché „Wij geven al les wat verlangt wordt en wel onmiddel lijk". Slechts één voorwaarde werd daarbij ge steld de geheimhouding tegenover Duitschland. De voorbereiding van den putsch te Belgrado van 27 Maart 1941 vormde het hoogtepunt van dit complot van Servische samenzweerders en En- gelsch-Russische agenten tegen Duitsch land, MISLEIDENDE RUSSISCHE AFSPRAKEN EN VERKLA RINGEN. De Duitsche regeering moet con sta tee- ren, dat de Sovjet-regeering bij het slui ten der verdragen met Duitschland her- haaldélijk óe ondubbelzinnige verklaring heeft afgelegd, da*, zij niet voornemens was zich direct of indirect in Duitsche aange legenheden te mengen. Bij het sluiten van het vriendschapsverdrag had zjj plechtig verklaart, dat zij met Duitschland zou sa menwerken om in overeenstemming met de ware belangen van alle volken een einde te maken aan den oorlogstoestand! tus schen Duitschland eenerzijds en Engeland en Frankrijk anderzijds en om dit doel zoo spoedig mogelijk te bereiken. Deie Sovjet Russische afspraken en verklaringen zijn een be.ruste misleiding en een bewust be drog gebleken. De Duitsche regeering heeft moeten constateeren, dat de stelling van Lenin, volgens welke „met eenige andere landien verdragen kunnen worden gesloten, wanneer zij dienstig zijn voor de belangen der Sovjet-regeering en voor het onschadelijk maken van den tegenstander", ook heeft gegolden bij het sluiten der ver dragen van 1939. Het sluiten dezer vriendschapsver dragen was voor de Sovjet-regeering d\is slechts een tactische manoeuvre. Het eigenlijke doel was, dat men voor Rusland voordeelige overeenkomsten wilde bereiken en daardoor tegelijker tijd een verdere machtspolitiek <5er Sovjet-Unie wilde voorbereiden. De leidende gedachte bleef de verzwak king der niet-Bolsjewistische staten, opdat die gemakkelijker ondermijnd en op een zeker oogenblik overweldigd konden worden. UITBREIDING VAN DE MILITAIRE MACHT VAN MOSKOU. Alinea drie houdt zich bezig met de hou ding van de Sovjet-regeering tegenover Duitschland op militair gebied en dat van de buitenlandsche politiek sedert het slui ten van het Duitsch-Russische verdrag. Te Moskou had de Sovjet-Russische regee ring bij de afbakening van de belangen sferen aan den Duitschen minister van buitenlandsche zaken verklaard, dat zij met uitzondering van de gebieden, van den voormaligen Poolschen staat, die zich in staat van ontbinding bevonden, niet het voornemen koesterde, de staten binnen haar belangensfeer te bezetten, te bolsje- wiseeren of te annexeeren. In waarheid is evenwel, naar uit het verloop der gebeur tenissen is gebleken, de politiek van de Sovjet Unie in deze periode uitsluitend ge richt geweest op één doel, namelijk uitbrei ding van de militaire macht van Moskou in het gebied tusschen IJszee en Zwarte Zee, naar Westelijke richting, waar haar zulks maar mogelijk scheen, en verdere bolsjewiseering van Europa. In dit verband herinnert de nota aan de sluiting van de zoogenaamde pact van hulpverleening tusschen de Sovjet Unie en Estland, Letland en Litauen in October en November 1939 en de vestiging van mili taire steunpunten in deze landen, aan de vorming van de communistische Finsche pseudoregeering Kousinen, aan het ulti matum aan Finland en den inval van het Roode leger eind November 1939. In Juli 1940, zoo vervolgt de verklaring, trad de Sovjet-Unie tegen de Oostzeesta- ten op. Na .een ultimatum werd geheel Litauen, dat wil dus zeggen een deel van de Duitsche belangensfeer door de Sovjet Unie bezet, zonder dat de Duitsche regee ring hiervan eenig bericht ontving. Kort daarop werden op dezelfde wijze met misbruiking van de bijstandspacten, met deze staten gesloten, ook Letland cn Est land militair bezet. Het geheele Oostzee gebied werd nu in tegenspraak met de uit drukkelijke toezeggingen van Moskou, ge- bolsjewiseerd en geannexeerd. De economi sche overeenkomsten van Duitschland met deze staten, die voor de overeenkomsten van Moskou niet zouden worden geschaad, werden door de Russische regeering een zijdig opgeheven. Na de bezetting van het door haar ver worven Poolsche gebied, in het gouverne ment-generaal steunde de Sovjet Unie een anti-Duitsche agitatie en bolsjewistische propaganda. De Duitsche regeering ontving 24 Juni 1940 van de Sovjet-regeering mededeeling, dat zij besloten was het Bessarabische vraagstuk met geweld op te lossen. Tevens werd medegedeeld, dat de Russische aan spraken zich ook uitstrekten tot de Boeko- wina, dus tot een gebied dat een Oud-Oos- tenrijksch Kroonland was, nooit bij Rusland had behoord en waarover destijds te Mos kou in het geheel niet was gesproken. Ondanks dit bruuske optreden tegen Roe menië heeft de Duitsche regeering ook dit maal weer, ter instandhouding van den vrede en haar vriendschap met de Sovjet- Unie ten hare gunst ingegrepen. Zij heeft de Roemeensche regeering, die zich tot Duitschland gewend had om hulp, aangeraden toe te geven en haar aanbevo len Bessarabië en het Noordelijke deel van de Boekowina aan Sovjet-Rusland af te staan. Door de bezetting en bolsjewiseering van de geheele belangensfeer in Oost-Europa en op den Balkan, die de Duitsche regeering aan de U.S.S.R. te Moskou had overgelaten, heeft de Sovjet-regeering duidelijk en on dubbelzinnig tegen de overeenkomsten van Moskou in gehandeld. DE TERRITORIALE VRAAG STUKKEN. Alinea vier behandelt de territoriale vraagstukken op den Balkan, gerezen door het opdringen van Rusland naar dat ge bied. Om het de Roemeensche regeering mogelijk te maken de door haar gebrachte territoriale offers tegenover haar volk te motiveeren, en voor de toekomst iederen twist in dit gebied uit te sluiten, garan deerden Duitschland en Italië den nieuwen Roemeenschen staat. Daar de. Russische aspiraties in dit gebied bevredigd waren, kon deze garantie in geeh enkel opzicht tegen Rusland gericht zijn. Desniettemin maakte de Sovjet-Unie bezwaren en ver klaarde zij, in strijd met haar vroegere verklaringen, volgens welke haar aspira ties op den Balkan bevredigd waren door het verkrijgen van Besarabië en de Noor delijke Boekowina, dat zij belangen bleef behouden bij de Balkanvraagstukken. Van dit tijdstip af teekent zich do tegen Duitschland gerichte politiek van Sovjet-Rusland steeds duidelijker af. De Duitsche regeering krijgt steeds concreter berichten, volgens welke do reeds sedert geruimen tijd gevoerde onderhandelingen van den Britschen ambassadeur te Moskou, Cripps, zich gunstig ontwikkelen. Tegelijkertijd komt de regeering ln het bezit van documenten over intensieve militairo voorbereidingen van de Sovjet-Unie op elk gebied. Ondanks de onvriendschappelijke hou ding der Sovjet-Unie in het Balkanvraag- stuk doet Duitschland than3 opnieuw moeite om tot een regeling met de Sovjet- Unie te komen. RUSSISCHE EIS CHEN. Gedurende het bezoek van Molotov aan Berljjn moest de Duitsche regeering constateeren, dat Rusland tot een wer kelijke samenwerking met de staten van het pact van drie en met Duitsch land in liet bijzonder, slechts bereid Is, indien Duitschland den prijs wil beta len, die de Sovjet-Unie daarvoor ver langt. Deze prijs bestaat In een verder opdringen der Sovjet-Unie in het Noorden en 't Zuidoosten van Europa. Duitschland kon, aldus vervolgt de nota, deze Russische eischen, die door de Sovjet- regeering voorwaarden voor een aaneen sluiting met de staten van het pact van drie genoemd werden, natuurlijk niet aan vaarden. Daarmede waren de pogingen van de staten ran het pact van drie, om met de Sovjet-Unie tot een regeling te komen, mislukt.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1941 | | pagina 5