BELGIE'S VOEDSELPOSITIE IS SLECHT Gemengd Nieuws De Britsch-Fransche tegenstelling. ONTVOERD Ontstellende cijfers In Amerikaansch tijdschrift. DE BEMOEIINGEN VAN HET HOO VER-COMITÉ. Het Amerikaansche tijdschrift Life pu bliceert, naar het A.N.P. uit New York verneemt, een artikel van John Cudahy over hongersnood in België. Na een aantal voorbeelden te hebben aangehaald, schrijft Cudahy, dat Bel gië honger lijdt en dat van de 8.4 mil- lioen Belgen meer dan 8.3 mlllioen met te lage rantsoenen moet leven. Twee mlllioen jonge Belgen zullen hun ge- heele leven de gevolgen hiervan on dervinden. Cudahy geeft voorts een uiteenzetting over zijn onderhoud met de koningin-moe der en den secretaris-generaal van het ministerie van landbouw, De Winter. De Winter heeft verklaard, dat al het brood thans uit Duitschland komt. In Antwer pen is nog eenige olie voor de margarine productie tot aan het einde van den zomer aanwezig. Aardappelen en melk zijn erg schaarsch. De vraag of de Duitschers vele levensmiddelen hebben gerequireerd, is moeilijk te beantwoorden omdat de meeste burgemeesters geen voorraadinventaris hadden gemaakt. De Winter verklaarde, dat het Duitsche leger geheel door Duitschland gevoed werd en België groo- tendeels. Duitschland heeft sedert de be zetting geleyerd: 140.000 ton rogge, 30.000 ton roggemeel, hetgeen bijna voldoende is voor het broodrantsoen van drie maanden en 50.000 ton pootaardappelen. Voorts heeft de Düitsche regeering nog 130.000 DARLAN OVER ENGELANDS POLITIEK JEGENS FRANKRIJK. Admiraal Darlan heeft dezer dagen een uiteenzetting gegeven van de Engelsche politiek jegens Frankrijk. Wanneer men aan de laatste maanden terugdenkt, is er geen week voorbij ge gaan, waarin niet een Engelsche aanslag op de Fransche marine geschiedde. In to taal zyn sinds den wapenstilstand, zoover- klaarde Darlan letterlijk, 143 Fransche schepen door de Engelschen opgebracht en niet, zooals zy beweren, gecontroleerd en dan weer losgelaten. Met miskenning van alle voor de scheepvaart geldende wet ten heeft de Britsch admiraliteit, wat Frankrijk betreft, het contrólerecht in een prijzenrecht veranderd, zelfs dan, wanneer de aangehouden schepen geen lading voer den. Het optreden van Engeland, aldus Dar lan, heeft slechts één doel: Engeland wil de Fransche macht ter zee vernietigen, het Fransche moederland van zijn koloniën scheiden en Frankrijk van de rest der wereld isoleeren. Darlan gaf vervolgens een opsomming van de verloren gegane scheepsruimte. In het geheel zijn voor Frankrijk 148 schepen tot een totaal van 792.000 ton met een waarde van 120 milliard frank verloren gegaan. Darlan herinnerde voorts aan de aanval len op Dakar en Mers-el-Kebir en aan den overval van Britsche oorlogsschepen op den gestranden Franschen kruiser Dun- kerque, die op 7 Juli 194a getorpedeerd en met machinegeweren beschoten werd, waarbij 200 Fransche matrozen, die hun gesneuvelde kameraden de laatste eer wil den bewijzen, om het leven kwamen. Se dert de conferentie van Versailles, aldus Darlan, heeft Engeland ook getracht, alle uit het vredesverdrag voortvloeiende verplichtingen Frankrijk op den hals te schuiven en zichzelf van de economische voordeelen te verzekeren. Frankrijk kreeg daardoor de rol van politie-agent te spe len, terwijl Engeland winst maakte. Darlan beschuldigde Engeland er van, steeds tegen de Fransche belangen te heb ben geïntrigeerd, steeds niet-thuis te heb ben gegeven, wanneer Frankrijk zijn hulp ton boter en 43.000 ton pootaardappelen toegezegd. Cudahy verklaarde voorts, dat de belde vertegenwoordigers van het Hoovercomité, Macdonald en Murray, die te Berlijn werk zaam zijn, hebben verklaard, dat zij van de zijde der Duitsche militaire autoriteiten geen moeilijkheden hebben ondervonden en dat van Duitschen kant ook geen enkele poging ondernomen is om beslag te leggen op welke voorraden dan ook. Hoover wrjst steeds op zijn ervaringen in Polen als be wijs van zijn stelling, dat men van het Duitsche leger kan verwachten, dat het ook in België zijn verplichtingen nakomt. Hoover betoogt dat de moreele verplich ting die men een generatie geleden had om de hongerende Belgen te voeden, ook thans geldt. De aartsbisschop van Mechelen, kardi naal Van Roey, verklaarde Cudahy, dat hij het volledig eens is met het plan van Hoover. Men "behoorde dit ten minste te probeeren. Het zal stellig succes hebben. In den vorigen oorlog zijn de Duitschers hun verplichtingen volledig nagekomen. Er is geen reden om te veronderstellen, dat zij thans hun gegeven woord minder zul len houden. Cudahy schilderde vervolgens, dat Bel gië een poging heeft gedaan om met het in de Vereenigde Staten gedeponeerde goud levensmiddelen in Rusland te koopen. Rusland stelde evenwel geen belang in goud en wilde als tegenprestatie machines of metalen hebben. Na wekenlange onder handelingen werd al het in België beschik bare zink aan Rusland verkocht voor een hoeveelheid- tarwe, die slechts voor tien dagen genoeg was. inriep en telkens van de Fransche hulp gebruik maakte, indien het zijn eigen be langen wilde verdedigen. Bij zyn houding tegenover Frankryk blijft het nu zijn oude tactiek trouw, tweedracht zaaien in Euro pa, om naar goeddunken te kunnen heer- schen. Toen Duitschland als militaire mo gendheid als vereenigende factor in Euro pa naar voren kwam, heefl Engeland zich bezonnen op zijn bondgenootschap met Frankrijk en geprofiteerd van de dwaas heid van Fransche politici om Frankrijk in dezen oorlog mee te sleuren. Omdat Frankrijk in maarschalk Pétain eindelijk een leider met een helderen blik heeft gevonden, wordt het op huichelachtige wijze door Engeland aangevallen. Het zou Frankrijk willen verbieden aan een nieuwe Europeesche orde deel te nemen; het zou ook willen verhinderen, dat Frankrijk de eenheid van zijn gebied en zijn koloniaal rijk handhaaft. Sprekende over zijn politiek beleid, zeide Darlan: Ik handel zoo, dat Frankrijk weer een plaats als groote mogendheid in Euro pa en in de wereld kan innemen. Deel neming aan de nieuwe ordenin^is daar voor noodzakelijk. Na het bombai'dement van Sfax ben ik meer dan ooit besloten om Frankrijks recht tot vrije beschikking over zijn havens en verbindingswegen te doen eerbiedigen. Ons land is nog sterk en waardig genoeg om een gewelddadige schending van zijn gebied of een belee- diging van zijn vlag niet te aanvaarden." N NED. INDISCHE LICHTING OPGEROEPEN. De Nederlandsch-Indische regeering heeft volgens een bericht van United Press uit Batavia de lichting 1923 voor militaire opleiding opgeroepen. W. J. M. LINDEN OVERLEDEN. In den ouderdom van 61 jaar is te Den Haag overleden reserve luitenant-kolonel W. J. M. Linden. De overledene is o.m. geweest secretaris van de Nederlandsche Vereeniging „Ons Leger", van de Neder landsche Vereeniging Volksweerbaarheid en van de Nederlandsche Vereeniging van scherpschutters. Ook is hij voorzitter ge weest van het Ned. Olympisch Comité. De veredeling van peulvruchten. Ir. C. Koopman, hoofd van het verede- lingsbedrijf van het C.B. te Hoofddorp, schrijft o.m.: De veredeling en de verbeterde cultuur- zorgen, onder welke laatste vooral de stik stofbemesting een zeer voorname plaats inneemt, hebben de opgevoerde oogsten van den tegenwoordigen tijd tot gevolg gehad. Bij de meeste gewassen zijn de huidige grootere opbrengsten voor ca. 50 toe te schrijven aan het directe gevolg der betere raseigenschappen en voor ca. 50 aan de betere cultuurzorgen. Bij de peul vruchten echter, welke hun stikstofbe hoefte dekken uit de in de wortelknol letjes door bacteriën verzamelde stikstof, speelt deze laatste factor een meer on dergeschikte roL De hoogere opbrengsten zijn hier voor een veel grooter gedeelte als direct gevolg der veredeling te be schouwen. Nadat men zich eenmaal de kosten van aankoop van het betere zaaizaad heeft getroost, profiteert men jarenlang van deze zoo voordeeiig werkende verbetering. De meeste peulvruchten n.L zijn bijna voor de volle 100 zelfbestuivers, zoodat de eenmaal verkregen betere raseigenschap pen zich ook zuiver blijven vererven. De eenvoudigste vorm van veredeling bestond in het uitzoeken en naverbouwen van de productiefste planten uit de oude landras8en. Verdere vooruitgang was nu nog moge lijk door het vuen van verschillende ras sen, Hieruit ontstaan het volgende jaar individuen, welke het midden houden tus- schen de beide ouders, dan wel uiterlijk op een der ouders gelijken, doch het daarop volgende jaar ontstaat uit deze fl. (eerste generatie)-planten een in allerlei typen uitbastaardeerende (mendelende) nakome lingschap. De meeste der hieruit ontstane planten hebben nog een echte bastaard- natuur (heterozygoot); heel enkele echter geven reeds een raszuivere nakomeling schap (homozygoot). Daar deze enkele homozygoten in den regel niet zijn te on derscheiden van de bastaarden en in de volgende generaties het percentage homo zygoten of zuivere lijnen sterk toeneemt, wacht de kweeker beter de zesde of nog oudere generatie af alvorens hy in een dergeiyke populatie (feitelijk: rasmengsel) begint te selecteeren. Is hij eenmaal zoover, dan handelt hy evenals vroeger met het landras. Hy zoekt n.l. een groot aantal der hem het mooist lykende planten uit, verbouwt de nakome lingschap hiervan enkele jaren zorgvul dig van elkaar gescheiden na, en zoodra hij voldoende zaad hiervoor heeft, begint hy ze op nauwkeurig behandelde even groote proefveldjes, liefst minstens in 3- voudige herhaling, te vergelijken met het oudé standaardras, hetwelk hy wil ver beteren. Krygt hy na minstens: een drietal jaren proefveldvergeiyking aanwijzingen, dat hem dit met een of meer nakomeling schappen is gelukt, dan worden deze ver- geiykende proeven op diverse andere proefvelden in het land herhaald, op ver schillende grondsoorten en onder diverse omstandigheden. Blijkt ook hier, dat do kweeker succes heeft gehad, dan wordt het nieuwe ras ingeschreven in de rassen- lyst van het instituut voor plahtenverede- ling, en na enkele jaren vermeerderd te zijn, aan de practijk afgegeven. Behalve op hooge opbrengst dient de oogstzekerheid en op resistentie tegen verschillende ziekten, te worden gelet. Doch ook dient te worden gelet op vorm en kleur van het zaad en op kookkwaliteit en andere eigenschappen, welke de consu ment aan het zaad stelt. Groot nut heeft daarom nu reeds haar korte bestaan de peulvruchten-studie combinatie opgeleverd door het contact, hetwelk zy heeft weten te leggen tus- schen kweekers, boeren, peulvruchtenhan delaren en verwerkers van peulvruchten. Wanneer d.e kweeker de eischen maar kent, welke aan de producten worden ge steld, dan is het nog slechts een kwestie van tyd en wy kunnen in den regel het ras leveren, waarin al die eigenschappen zijn gecombineerd, welke men wenscht. Vooral waar het kleur, vorm of grootte van het zaad betreft, gaat dit meestal zeer gemakkeiyk. Moeilyker ls meestal de productiviteit nog verder op te voeren dan momenteel het geval is, doch ook dit is nog zeer goed mogelyk. Zeer zeker zal de P.S.C. voor ons kwee kers van nieuwe peulvruchtenrassen een groote steün zyn, en de mogeiykheid ope nen de juiste soorten te ontwikkelen. Kwftantlezegels op rembours- facturen e.d. Nog steeds b'jjkt dat by het pu bliek geen voldoende bekendheid be staat met de bepalingen der zegelwet ten aanzien van nota's, facturen e.d., voorzien van de aanduiding „rem bours", welke worden afgegeven by de aflevering van goederen onder ge- lyktijdige betaling van den daarvoor verschuldigden pry's. Veelal toch blykt nog de. meening te heerschen dat der gelyke stukken steeds als vry van kwitantiezegel mogen worden be schouwd. Die zienswijze berust ech ter op een misverstand. In beginsel is nameiyk op deze stukken wel degelyk kwitantiezegel verschuldigd, aangezien moet worden aangenomen, dat de afnemer van de goederen aan het woord „rembours" het bewys kan ontlee- nen dat de op de facturen vermelde geld schuld by de aflevering der goederen is voldaan. Slechts in één geval ztjn facturen, als hiervoor zyn bedoeld, vry van zegel, en wel indien als vaststaande kan worden aangenomen dat de aan duiding „rembours" uitsluitend de be- teekenis heeft van een opdracht door den leverancier aan den vervoerder, dat deze goederen slechts zal mogen afleveren tegen gelyktydige betaling. Een zoodanig geval nu oordeelt de Ze gelwet slechts d&n aanwezig, indien ten volle is "oldaan aan bepaalde, in de wet nauwkeurig omschreven eischen, te weten: a. De afzender moet de bedoelde opdracht op het stuk stellen en mag daarvoor geen andere aanduiding bezigen dan „rem bours.of „de goederen mogen slechts tegen betaling van worden afge leverd" (zonder handteekening of paraaf; b. die opdracht moet voorkomen boven aan het stuk; c. zy moet leesbaar zyn voor de vervoer der (dus geen bijvoeging van het stuk in gesloten enveloppe). Er zyn gevallen waarin onder den „ver voerder" door de belasting-administratie ook verstaan wordt de besteldienst van een handelaar die door eigen personeel laat vervoeren. Van dergelyke gevallen is sprake als er bij dien handelaar feitelyk een afzonderlyke afdeeling of organisatie is, die in zooverre werkt als of er sprake was van een zelfstandigen vervoerder. Slechts in dergelyke gevallen toch is het rationeel, in de aarfduiding „rembours" te zien een opdracht door den verkooper aan dengene die met het vervoer belast is. Ontbreekt een dergelyke afzonderlyke be steldienst (en dit zal by verreweg de meeste der handelszaken het geval zyn) dan zal, indien de aflevering der goederen door eigen personeel plaats vindt, moeten worden aangenomen dat de voormelde aanduiding niet de door de wet vereischte bovenvermelde beteekenis heeft en het t stuk dus zegelplichtig 3 aakt. Belanghebbenden zullen er, indien zy meenen dat zy in een geval als hiervoor bedoeld verkeeren, goed aan doen zich ty- dig zekerheid in deze te verschaffen by de inspecteurs en ontvangers der registra tie of van het zegel. Laat men zulks na, dan bestaat immers de kans op het moe ten betalen van een belangrijke boete we gens overtreding van de zegelwet en daar aan zal men dan in het algemeen niet meer kunnen ontkomen door een beroep op onbekendheid met de wettelyke voor schriften. Verhuren van vlschwater. De secretaris-generaal van het departe ment van landbouw en visscherij heeft aan de gemeentebesturen medegedeeld, dat het in de bedoeling ligt voorzieningen te tref fen, teneinde te bereiken, dat by het ver huren van vischwater, dit in de eerste plaats wordt toegewezen aan beroepsvis- schers of organisaties van beroepsvisschers en slechts, wanneer geen beroepsvisschers als gegadigden optreden, sportvisschers in aanmerking kunnen komen. Teneinde teleurstelling te voorkomen, die te grooter zon zyn, indien aan de tot stand te brengen regeling terugwerkende kracht zou worden verleend, wórdt den ge meentebesturen aanbevolen by de uitgifte van vischwater reeds thans bovengenoem de richtlijnen te volgen, voor zoover al thans de beroepsvisschers genegen zijn re- delyke huurpryzen te betalen, welke niet hooger mogen zyn dan die, welke .op 9 Mei 1940 golden. BRAND IN AUTOBUSSTATION. In het nieuwe station van de Drenth- sche onderneming te Meppel, dat in Juni van het vorige jaar in gebruik werd ge nomen, is gistermorgen een felle brand uitgebroken. In de revisie-werkplaats was men bezig van een autobus olie af te .tappen, terwijl er tevens met een lasch- apparaat werd gewerkt. De olie vatte daardoor vlam, waarna de autobus ln brand vloog. De revisie-werkplaats en twee zich daarin bevindende autobussen brand den geheel uit. In de garage werden ver scheidene autobussen beschadigd en alle ruiten vernield, terwyi een gedeelte der kantoorvertrekken waterschade opliep. De inventaris van kantoren, wachtlokaal en dienstwoning kon in veiligheid gebracht worden. Het blusschings- en reddingswerk werd zeer bemoeiiykt door sterke rookont wikkeling. Verzekering dekt de schade. ONGELUK OP ONBEWAAKTEN OVERWEG. Op den beruchten overweg by Raalte, waar reeds meermalen ernstige verkeers ongelukken hebben plaats gehad, ls gis termorgen wederom een ernstig ongeluk gebeurd. Een uit de richting Zwolle ko mende vrachtauto, bestuurd door den heer J. Mulder uit Wolvega, en beladen met zakken kippenvoer, werd door een uit Zwolle komenden trein gegrepen en onge veer 200 meter meegesleurd. De auto werd totaal vernield. Ook het kippenvoer ging verloren. Wonder boven wonder kwam de chauf feur met den schrik vrij, doch een mede- inzittende, de heer R. de Vries uit Stig- gerda, werd zwaar gewond uit de cabine gehaald. Hij is naar het ziekenhuis te Raalte overgebracht Men vreest voor zyn leven. De chauffeur beweerde den trein niet gezien te hebben. DE ROULETTE DRAAIDE. Op listige wyze heeft de Amsterdamsche politie een inval gedaan in een woning an de Leidschekade waar gelegenheid tot hazardspel werd gegeven. Terwyl een der politiemannen, na aangebeld te hebben, dengene, die de deur open deed, aan den praat hield, glipten de andere stuk oor stuk naar binnen, Waar een 14-tal perso nen om de roulettetafel geschaard zat Het genoegen van den bewoner, een 32-ja- rigen hotelhouder, zooveel nieuwe gasten te zien, verkeerde spoedig in angst toen hy bemerkte dat deze van de politie wa ren. Het geheele gezelschap werd naar een bureau gebracht en daar verhoord. De ex ploitant en de bankhouder bleven in ar rest De overigen werden weer op vrye voe ten gesteld. BRAND IN WAS SCHERIJ. Gisternacht heeft in de sorteer- en inpakafdeeling van een wasscherij te Loos- duinen een brand gewoed, die tot ver ln den omtrek zichtbaar was. Des avonds was de eigenaar nog ln de achter zyn woonhuis gelegen wasscherij ge weest en had op de gebruikelyke wyze de deuren gesloten. De oorzaak van den brand kon tydens de blussching, waarin drie motorspuiten deelnamen, nog niet worden vastgesteld. De brand werd eerst ontdekt, toen de politie te Loosduinen den vuurgloed in de lucht waarnam, op welk moment de brand derhalve reeds eenigen omvang had gekregen. De uit twee verdiepingen bestaande vleugel, waarin bovengenoemde afdeeling is ondergebracht, is uitgebrand, het eigen- lyke wasscherijgebouw, dat een vrystaand deel van het gebouwencomplex vormt, ls evenwel gespaard gebleven, zoodat het bedrijf zonder noemenswaardige vertraging voortgang kan vinden. Verzekering dekt de schade, AARDSCHOKKEN IN ANATOLIÊ. Het gebied van Moegla iri Westeüjk Anatolië is onlangs opnieuw door ver scheidene aardschokken geteisterd. Zoowel in Moegla als in eenige naburige dorpen zijn de meeste huizen zoo hevig beschadigd geworden, dat zy niet meer bewoonbaar zijn. Verlies aan menschenlevens valt tot dusver niet te betreuren. Darlan over het optreden der Engelschen. DOOR P. MATTHEÜS. 24) Mister Poole sloot de deur weer achter hen, zonder zich om den wagen te be kommeren. Zyn interesse daarin werd eerst gewekt, toen Graddle uitstapte en hem een blik in het binnenste van de auto gunde. Op de achterbank zaten een vrouweiyke en een manneiyke gestalte, beiden met een doek in den mond en met gebonden handen. „Ach, verduiveld!" zei hy en krabde zich in den nek. „Wat heeft dat te be- teekenen? Met zulke dingen heb ik liever niets te maken." „Onzin! Stel je niet zoo aan!" zei Graddle grof. „Is de „Zeespin" thuis en is die vry?" „Is thuis en is vrtJ. Ligt vooraan, aan den steiger." Mister Poole wees naar den kant van het water en krabde zich toen verder in den nek. „Wat is er aan de hand met de „Zeespin"?" „Wij Willen haar huren", verklaarde Graddle. „Voor drie of vier dagen. Met inbegrip van brandstof, olie, proviand enz. Je hebt toch alles?" „Hm", bromde Poole. Hy keek nog eens in den auto, dan naar Graddle en liet tenslotte ztjn hand zinken. „Kom maar binnen", zeide hy en ging hen voor naar een houten getimmerd hokje, waarop boven de deur te lezen stond „kantoor". Kelly bleef Intusschen by den wagen. Toen Graddle en Poole na eenigen tyd weer te voorschyn kwamen, was de zaak beklonken. Graddle had het recht ver worven vier dagen met de„Zeespin" te gaan varen en Poole had een zeer behoor lijk bedrag aan bankpapier in den zak. Hy zag er niet ontevreden uit. „Zoo, nu brengen we eerst die twee vogeltjes aan boord", zei Graddle vrooiyk. „Maar zonder my", zei Poole. „Daar wil ik niets mee te maken hebben." „Dan loop je maar naar den duivel, hoor je?" Daarop verdween Poole prompt in zyn „kantoor". Graddle en Kelly maakten zich geen zorg over hem. Zij haalden miss Edna en Jerry, die beiden styf en doodmoe wa ren, uit den auto en brachten hen naar de rivier. Aan een korten steiger, die in het water gebouwd was, lag de „Zeespin", een plompe, acht tien meter lange boot. De grijze verf van den romp bladderde overal af. Toch maakte het schip een betrouwbaren indruk. Het was beslist niet gebouwd voor het doel, waarvoor het de laatste jaren gebruikt werd. Middenop verhief zich een overdekte stuurhut waar de motor onder zat, die echter van boven kon worden aangesla gen. Eén man.kon gemakkeiyk het stuur, zoowel als de machine overzien en be dienen. Op het voordek waren twee, door een houten wand gescheiden, hutten, die alleen maar voorzien waren van een' kooi. Meer naar achteren lag de zooge naamde salon, die de heele breedte van het schip innam. Zooals oie er thans uit zag, leek het alsof hy als laadruimte had dienst gedaan. Aan den anderen kant la gen de belde andere hutten. Graddle, die de boot al kende, ging voorop. Daarachter kwam miss Edna, dan Jerry en ten slotte Kelly. Om de beurt verdwenen zy in het luik van het voor schip, gingen een steile trap af en ston den ln het nauwe vooronder, waarop de belde voorste hutten uitkwamen. Tot groote verrassing van de nieuwe bezoekers was de boot van binnen behoor- lyk schoon gehouden. In elk van de kooien lagen 'n harde matras, twee wollen de kens en een hoofdkussen. Bovendien had iedere hut een kleine patryspoort, die met een hefboom geopend kon worden. Kelly bevrijdde de belde gevangenen van hun banden en doeken en schoof ze de hutten binnen. Edna kreeg de hut aan bakboordzyde, Jerry die aan de stuur- boordzyde. Daarop deed Graddle de deu ren achter hen op slot en klauterde hy met Kelly weder aan dek. Hun voetstappen stierven weg. Jerry kon door de patryspoort zien, hoe ze over het erf liepen en in het houden schuurtje verdwenen. Dadeiyk daarop kwamen ze tezamen met mister Poole weer te voorschyn en verdwenen gezameniyk in een grootere loods. Op hetzelfde moment stond Jerry tegen den muur, die de belde hutten van elkaar scheidde, en hy klopte tegen het hout. „Miss Tiggel! Kunt u me verstaan?" Van den anderen kant drong de stem van Edna zeer gedempt tot hem door. „Slecht. Kunt u niet harder spreken? Bent u niet die mynheer, dien ik pas geleden bijna overreden neb?" „Dat klopt, miss Tiggel. Die ben ik. Ilt kan u niet uitleggen, hoe ik in deze geschiedenis verzeild ben geraakt. Dat zou te veel tyd kosten. Die lui daarginds kunnen leder oogenblik terugkomen en ons hooren. Maar ik zal er wel voor zorgen, dat ik met u kan spreken. Verliest u den moed maar niet! Dc zaken staan er goed voor. U zult gauw weer vry zyn." „Vrij klonk het van den anderen kant. „Zal myn broer dan betalen?" „Nee, dat is uitgesloten! Maar wy zullen u bevryden." „Dat is goed!" De stem van Edna klonk zeer tevreden. „Ik zou vreeselijk ongeluk kig zijn, als die Schurken het geld zouden krijgen." „Daar is geen kans op", zei Jerry. Op dat oogenblik keek hy door de pa tryspoort en zag hy, dat de drie mannen uit de loods te voorschyn kwamen. „Ze komen eraan!" riep hy. „Stil nu maar! Ik zal wel weer een teeken geven, als de lucht zuiver is." Van den anderen kant klonk geen ge luid meer. Kelly sleepte achter elkaar een aantal blikken naar de boot en begon de beide tanks met brandstof te vullen. Graddle en mister Poole kwamen met een berg conservenblikjes aandragen en een heele battery flesschen.' Ze laadden de voorra den in den salon. Ook de koffer van den auto werd aan boord gebracht. Toen liet Kelly de machine proefdraaien en Graddle verscheen tot groote verbazing van Jerry in diens hut met een schroe vendraaier in zyn hand. Zonder een woord te zeggen, begon hy den hefboom van den ring van de patrys poort af te schroeven, zot der welke het raampje niet geopend kon worden. „Wat doe je daar nou?" vroeg Jerry. „Een kleine verbetering", zei Graddle luchtig. „Ik wil liever niet, dat je het raampje open maakt en iets roept tegen de booten, die we soms voorby varen. Voorzichtigheid is de moeder van de por- celeinkast, niet waar?" „En de lucht dan?" vroeg Jerry. „Meen je, dat ik heelemaal geen frissche lucht noodig heb?" Graddle grynsde en wees op een klein rond gat in den wand, dat met een tralie net was afgesloten. „Ventilator", zei hy. „Ik denk wel, dat die voldoende zal zyn voor je. En dan nog wees maar niet zoo onbescheiden, jonge man! Je vaart hier toch voor niks mee, niet? Miss Tiggel daarginds betaalt honderdduizend dollar voor de passage en ze zegt geen woord. Neem daar maar een voorbeeld aan." „De duivel mag je h len!" zei Jerry. „O, zeker", nerkte Graddle kalm op. „Maar dat hoeft toch zoo gauw nog niet, wel?" Hy stak den schroevendraaier ln zyn jaszak en trok den hefboom met een laat- sten krachtigen ruk van het raampje af. „Zoo!" mompelde hy tevreden. Daarop maakte hij rechtsomkeert om de deur uit te gaan. Op het oogenblik, dat hy zich omdraai de, stak Jerry bliksemsnel den arm naar voren en haalde hy den schroevendraaier met een handigen greep naar zich toe. Hy trok hem Graddle uit zyn zak en verborg hem achter zyn rug. Graddle had er niets van gemerkt. Hy stapte de hut uit en deed de deur achter zich op slot. Drie seconden lang keek Jerry ln de nauwe en kale ruimte om zich heen. Daarop sprong hy naar zyn legerstede, wierp zich op de knieën en duwde den schroevendraaier hard onder den planken vloer van zyn kooi in een spleet van den wand. Het volgende oogenblik stond hy aan het raampje en keek hy" naar buiten. Hy hoorde, hoe Graddle er naast de deur opende en binnentrad. Hy hoorde on- duidelyk, hoe hy een paar woorden tot miss Tiggel richtte, die blijkbaar met een yzig stilzwijgen antwoordde. Toen werd het plotseling stil. En daarop klonk een vloek IWordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1941 | | pagina 6