BELGIE'S VOEDSELPOSITIE IS SLECHT
Gemengd Nieuws
De Britsch-Fransche tegenstelling.
ONTVOERD
Ontstellende cijfers In Amerikaansch tijdschrift.
DE BEMOEIINGEN VAN HET
HOO VER-COMITÉ.
Het Amerikaansche tijdschrift Life pu
bliceert, naar het A.N.P. uit New York
verneemt, een artikel van John Cudahy
over hongersnood in België.
Na een aantal voorbeelden te hebben
aangehaald, schrijft Cudahy, dat Bel
gië honger lijdt en dat van de 8.4 mil-
lioen Belgen meer dan 8.3 mlllioen met
te lage rantsoenen moet leven. Twee
mlllioen jonge Belgen zullen hun ge-
heele leven de gevolgen hiervan on
dervinden.
Cudahy geeft voorts een uiteenzetting
over zijn onderhoud met de koningin-moe
der en den secretaris-generaal van het
ministerie van landbouw, De Winter. De
Winter heeft verklaard, dat al het brood
thans uit Duitschland komt. In Antwer
pen is nog eenige olie voor de margarine
productie tot aan het einde van den zomer
aanwezig. Aardappelen en melk zijn erg
schaarsch. De vraag of de Duitschers vele
levensmiddelen hebben gerequireerd, is
moeilijk te beantwoorden omdat de meeste
burgemeesters geen voorraadinventaris
hadden gemaakt. De Winter verklaarde,
dat het Duitsche leger geheel door
Duitschland gevoed werd en België groo-
tendeels. Duitschland heeft sedert de be
zetting geleyerd: 140.000 ton rogge, 30.000
ton roggemeel, hetgeen bijna voldoende is
voor het broodrantsoen van drie maanden
en 50.000 ton pootaardappelen. Voorts
heeft de Düitsche regeering nog 130.000
DARLAN OVER ENGELANDS
POLITIEK JEGENS FRANKRIJK.
Admiraal Darlan heeft dezer dagen een
uiteenzetting gegeven van de Engelsche
politiek jegens Frankrijk.
Wanneer men aan de laatste maanden
terugdenkt, is er geen week voorbij ge
gaan, waarin niet een Engelsche aanslag
op de Fransche marine geschiedde. In to
taal zyn sinds den wapenstilstand, zoover-
klaarde Darlan letterlijk, 143 Fransche
schepen door de Engelschen opgebracht
en niet, zooals zy beweren, gecontroleerd
en dan weer losgelaten. Met miskenning
van alle voor de scheepvaart geldende wet
ten heeft de Britsch admiraliteit, wat
Frankrijk betreft, het contrólerecht in een
prijzenrecht veranderd, zelfs dan, wanneer
de aangehouden schepen geen lading voer
den.
Het optreden van Engeland, aldus Dar
lan, heeft slechts één doel: Engeland wil
de Fransche macht ter zee vernietigen,
het Fransche moederland van zijn koloniën
scheiden en Frankrijk van de rest der
wereld isoleeren.
Darlan gaf vervolgens een opsomming
van de verloren gegane scheepsruimte. In
het geheel zijn voor Frankrijk 148 schepen
tot een totaal van 792.000 ton met een
waarde van 120 milliard frank verloren
gegaan.
Darlan herinnerde voorts aan de aanval
len op Dakar en Mers-el-Kebir en aan den
overval van Britsche oorlogsschepen op
den gestranden Franschen kruiser Dun-
kerque, die op 7 Juli 194a getorpedeerd en
met machinegeweren beschoten werd,
waarbij 200 Fransche matrozen, die hun
gesneuvelde kameraden de laatste eer wil
den bewijzen, om het leven kwamen. Se
dert de conferentie van Versailles, aldus
Darlan, heeft Engeland ook getracht,
alle uit het vredesverdrag voortvloeiende
verplichtingen Frankrijk op den hals te
schuiven en zichzelf van de economische
voordeelen te verzekeren. Frankrijk kreeg
daardoor de rol van politie-agent te spe
len, terwijl Engeland winst maakte.
Darlan beschuldigde Engeland er van,
steeds tegen de Fransche belangen te heb
ben geïntrigeerd, steeds niet-thuis te heb
ben gegeven, wanneer Frankrijk zijn hulp
ton boter en 43.000 ton pootaardappelen
toegezegd.
Cudahy verklaarde voorts, dat de belde
vertegenwoordigers van het Hoovercomité,
Macdonald en Murray, die te Berlijn werk
zaam zijn, hebben verklaard, dat zij van
de zijde der Duitsche militaire autoriteiten
geen moeilijkheden hebben ondervonden en
dat van Duitschen kant ook geen enkele
poging ondernomen is om beslag te leggen
op welke voorraden dan ook. Hoover wrjst
steeds op zijn ervaringen in Polen als be
wijs van zijn stelling, dat men van het
Duitsche leger kan verwachten, dat het
ook in België zijn verplichtingen nakomt.
Hoover betoogt dat de moreele verplich
ting die men een generatie geleden had om
de hongerende Belgen te voeden, ook thans
geldt.
De aartsbisschop van Mechelen, kardi
naal Van Roey, verklaarde Cudahy, dat
hij het volledig eens is met het plan van
Hoover. Men "behoorde dit ten minste te
probeeren. Het zal stellig succes hebben.
In den vorigen oorlog zijn de Duitschers
hun verplichtingen volledig nagekomen. Er
is geen reden om te veronderstellen, dat
zij thans hun gegeven woord minder zul
len houden.
Cudahy schilderde vervolgens, dat Bel
gië een poging heeft gedaan om met het
in de Vereenigde Staten gedeponeerde
goud levensmiddelen in Rusland te koopen.
Rusland stelde evenwel geen belang in
goud en wilde als tegenprestatie machines
of metalen hebben. Na wekenlange onder
handelingen werd al het in België beschik
bare zink aan Rusland verkocht voor een
hoeveelheid- tarwe, die slechts voor tien
dagen genoeg was.
inriep en telkens van de Fransche hulp
gebruik maakte, indien het zijn eigen be
langen wilde verdedigen. Bij zyn houding
tegenover Frankryk blijft het nu zijn oude
tactiek trouw, tweedracht zaaien in Euro
pa, om naar goeddunken te kunnen heer-
schen. Toen Duitschland als militaire mo
gendheid als vereenigende factor in Euro
pa naar voren kwam, heefl Engeland zich
bezonnen op zijn bondgenootschap met
Frankrijk en geprofiteerd van de dwaas
heid van Fransche politici om Frankrijk
in dezen oorlog mee te sleuren. Omdat
Frankrijk in maarschalk Pétain eindelijk
een leider met een helderen blik heeft
gevonden, wordt het op huichelachtige
wijze door Engeland aangevallen. Het zou
Frankrijk willen verbieden aan een nieuwe
Europeesche orde deel te nemen; het zou
ook willen verhinderen, dat Frankrijk de
eenheid van zijn gebied en zijn koloniaal
rijk handhaaft.
Sprekende over zijn politiek beleid, zeide
Darlan: Ik handel zoo, dat Frankrijk weer
een plaats als groote mogendheid in Euro
pa en in de wereld kan innemen. Deel
neming aan de nieuwe ordenin^is daar
voor noodzakelijk. Na het bombai'dement
van Sfax ben ik meer dan ooit besloten
om Frankrijks recht tot vrije beschikking
over zijn havens en verbindingswegen te
doen eerbiedigen. Ons land is nog sterk
en waardig genoeg om een gewelddadige
schending van zijn gebied of een belee-
diging van zijn vlag niet te aanvaarden."
N NED. INDISCHE LICHTING
OPGEROEPEN.
De Nederlandsch-Indische regeering
heeft volgens een bericht van United
Press uit Batavia de lichting 1923 voor
militaire opleiding opgeroepen.
W. J. M. LINDEN OVERLEDEN.
In den ouderdom van 61 jaar is te Den
Haag overleden reserve luitenant-kolonel
W. J. M. Linden. De overledene is o.m.
geweest secretaris van de Nederlandsche
Vereeniging „Ons Leger", van de Neder
landsche Vereeniging Volksweerbaarheid
en van de Nederlandsche Vereeniging van
scherpschutters. Ook is hij voorzitter ge
weest van het Ned. Olympisch Comité.
De veredeling van peulvruchten.
Ir. C. Koopman, hoofd van het verede-
lingsbedrijf van het C.B. te Hoofddorp,
schrijft o.m.:
De veredeling en de verbeterde cultuur-
zorgen, onder welke laatste vooral de stik
stofbemesting een zeer voorname plaats
inneemt, hebben de opgevoerde oogsten
van den tegenwoordigen tijd tot gevolg
gehad.
Bij de meeste gewassen zijn de huidige
grootere opbrengsten voor ca. 50 toe
te schrijven aan het directe gevolg der
betere raseigenschappen en voor ca. 50
aan de betere cultuurzorgen. Bij de peul
vruchten echter, welke hun stikstofbe
hoefte dekken uit de in de wortelknol
letjes door bacteriën verzamelde stikstof,
speelt deze laatste factor een meer on
dergeschikte roL De hoogere opbrengsten
zijn hier voor een veel grooter gedeelte
als direct gevolg der veredeling te be
schouwen.
Nadat men zich eenmaal de kosten van
aankoop van het betere zaaizaad heeft
getroost, profiteert men jarenlang van
deze zoo voordeeiig werkende verbetering.
De meeste peulvruchten n.L zijn bijna voor
de volle 100 zelfbestuivers, zoodat de
eenmaal verkregen betere raseigenschap
pen zich ook zuiver blijven vererven.
De eenvoudigste vorm van veredeling
bestond in het uitzoeken en naverbouwen
van de productiefste planten uit de oude
landras8en.
Verdere vooruitgang was nu nog moge
lijk door het vuen van verschillende ras
sen, Hieruit ontstaan het volgende jaar
individuen, welke het midden houden tus-
schen de beide ouders, dan wel uiterlijk
op een der ouders gelijken, doch het daarop
volgende jaar ontstaat uit deze fl. (eerste
generatie)-planten een in allerlei typen
uitbastaardeerende (mendelende) nakome
lingschap. De meeste der hieruit ontstane
planten hebben nog een echte bastaard-
natuur (heterozygoot); heel enkele echter
geven reeds een raszuivere nakomeling
schap (homozygoot). Daar deze enkele
homozygoten in den regel niet zijn te on
derscheiden van de bastaarden en in de
volgende generaties het percentage homo
zygoten of zuivere lijnen sterk toeneemt,
wacht de kweeker beter de zesde of nog
oudere generatie af alvorens hy in een
dergeiyke populatie (feitelijk: rasmengsel)
begint te selecteeren.
Is hij eenmaal zoover, dan handelt hy
evenals vroeger met het landras. Hy zoekt
n.l. een groot aantal der hem het mooist
lykende planten uit, verbouwt de nakome
lingschap hiervan enkele jaren zorgvul
dig van elkaar gescheiden na, en zoodra
hij voldoende zaad hiervoor heeft, begint
hy ze op nauwkeurig behandelde even
groote proefveldjes, liefst minstens in 3-
voudige herhaling, te vergelijken met het
oudé standaardras, hetwelk hy wil ver
beteren. Krygt hy na minstens: een drietal
jaren proefveldvergeiyking aanwijzingen,
dat hem dit met een of meer nakomeling
schappen is gelukt, dan worden deze ver-
geiykende proeven op diverse andere
proefvelden in het land herhaald, op ver
schillende grondsoorten en onder diverse
omstandigheden. Blijkt ook hier, dat do
kweeker succes heeft gehad, dan wordt
het nieuwe ras ingeschreven in de rassen-
lyst van het instituut voor plahtenverede-
ling, en na enkele jaren vermeerderd te
zijn, aan de practijk afgegeven.
Behalve op hooge opbrengst dient de
oogstzekerheid en op resistentie tegen
verschillende ziekten, te worden gelet.
Doch ook dient te worden gelet op vorm
en kleur van het zaad en op kookkwaliteit
en andere eigenschappen, welke de consu
ment aan het zaad stelt.
Groot nut heeft daarom nu reeds haar
korte bestaan de peulvruchten-studie
combinatie opgeleverd door het contact,
hetwelk zy heeft weten te leggen tus-
schen kweekers, boeren, peulvruchtenhan
delaren en verwerkers van peulvruchten.
Wanneer d.e kweeker de eischen maar
kent, welke aan de producten worden ge
steld, dan is het nog slechts een kwestie
van tyd en wy kunnen in den regel het
ras leveren, waarin al die eigenschappen
zijn gecombineerd, welke men wenscht.
Vooral waar het kleur, vorm of grootte
van het zaad betreft, gaat dit meestal
zeer gemakkeiyk. Moeilyker ls meestal de
productiviteit nog verder op te voeren
dan momenteel het geval is, doch ook dit
is nog zeer goed mogelyk.
Zeer zeker zal de P.S.C. voor ons kwee
kers van nieuwe peulvruchtenrassen een
groote steün zyn, en de mogeiykheid ope
nen de juiste soorten te ontwikkelen.
Kwftantlezegels op rembours-
facturen e.d.
Nog steeds b'jjkt dat by het pu
bliek geen voldoende bekendheid be
staat met de bepalingen der zegelwet
ten aanzien van nota's, facturen e.d.,
voorzien van de aanduiding „rem
bours", welke worden afgegeven by
de aflevering van goederen onder ge-
lyktijdige betaling van den daarvoor
verschuldigden pry's. Veelal toch blykt
nog de. meening te heerschen dat der
gelyke stukken steeds als vry van
kwitantiezegel mogen worden be
schouwd. Die zienswijze berust ech
ter op een misverstand.
In beginsel is nameiyk op deze stukken
wel degelyk kwitantiezegel verschuldigd,
aangezien moet worden aangenomen, dat
de afnemer van de goederen aan het
woord „rembours" het bewys kan ontlee-
nen dat de op de facturen vermelde geld
schuld by de aflevering der goederen is
voldaan.
Slechts in één geval ztjn facturen,
als hiervoor zyn bedoeld, vry van
zegel, en wel indien als vaststaande
kan worden aangenomen dat de aan
duiding „rembours" uitsluitend de be-
teekenis heeft van een opdracht door
den leverancier aan den vervoerder,
dat deze goederen slechts zal mogen
afleveren tegen gelyktydige betaling.
Een zoodanig geval nu oordeelt de Ze
gelwet slechts d&n aanwezig, indien ten
volle is "oldaan aan bepaalde, in de wet
nauwkeurig omschreven eischen, te weten:
a. De afzender moet de bedoelde opdracht
op het stuk stellen en mag daarvoor geen
andere aanduiding bezigen dan „rem
bours.of „de goederen mogen slechts
tegen betaling van worden afge
leverd" (zonder handteekening of paraaf;
b. die opdracht moet voorkomen boven
aan het stuk;
c. zy moet leesbaar zyn voor de vervoer
der (dus geen bijvoeging van het stuk
in gesloten enveloppe).
Er zyn gevallen waarin onder den „ver
voerder" door de belasting-administratie
ook verstaan wordt de besteldienst van
een handelaar die door eigen personeel
laat vervoeren. Van dergelyke gevallen is
sprake als er bij dien handelaar feitelyk
een afzonderlyke afdeeling of organisatie
is, die in zooverre werkt als of er sprake
was van een zelfstandigen vervoerder.
Slechts in dergelyke gevallen toch is het
rationeel, in de aarfduiding „rembours" te
zien een opdracht door den verkooper aan
dengene die met het vervoer belast is.
Ontbreekt een dergelyke afzonderlyke be
steldienst (en dit zal by verreweg de
meeste der handelszaken het geval zyn)
dan zal, indien de aflevering der goederen
door eigen personeel plaats vindt, moeten
worden aangenomen dat de voormelde
aanduiding niet de door de wet vereischte
bovenvermelde beteekenis heeft en het t
stuk dus zegelplichtig 3 aakt.
Belanghebbenden zullen er, indien zy
meenen dat zy in een geval als hiervoor
bedoeld verkeeren, goed aan doen zich ty-
dig zekerheid in deze te verschaffen by
de inspecteurs en ontvangers der registra
tie of van het zegel. Laat men zulks na,
dan bestaat immers de kans op het moe
ten betalen van een belangrijke boete we
gens overtreding van de zegelwet en daar
aan zal men dan in het algemeen niet
meer kunnen ontkomen door een beroep
op onbekendheid met de wettelyke voor
schriften.
Verhuren van vlschwater.
De secretaris-generaal van het departe
ment van landbouw en visscherij heeft aan
de gemeentebesturen medegedeeld, dat het
in de bedoeling ligt voorzieningen te tref
fen, teneinde te bereiken, dat by het ver
huren van vischwater, dit in de eerste
plaats wordt toegewezen aan beroepsvis-
schers of organisaties van beroepsvisschers
en slechts, wanneer geen beroepsvisschers
als gegadigden optreden, sportvisschers in
aanmerking kunnen komen.
Teneinde teleurstelling te voorkomen,
die te grooter zon zyn, indien aan de tot
stand te brengen regeling terugwerkende
kracht zou worden verleend, wórdt den ge
meentebesturen aanbevolen by de uitgifte
van vischwater reeds thans bovengenoem
de richtlijnen te volgen, voor zoover al
thans de beroepsvisschers genegen zijn re-
delyke huurpryzen te betalen, welke niet
hooger mogen zyn dan die, welke .op 9
Mei 1940 golden.
BRAND IN AUTOBUSSTATION.
In het nieuwe station van de Drenth-
sche onderneming te Meppel, dat in Juni
van het vorige jaar in gebruik werd ge
nomen, is gistermorgen een felle brand
uitgebroken. In de revisie-werkplaats was
men bezig van een autobus olie af te
.tappen, terwijl er tevens met een lasch-
apparaat werd gewerkt. De olie vatte
daardoor vlam, waarna de autobus ln
brand vloog. De revisie-werkplaats en twee
zich daarin bevindende autobussen brand
den geheel uit. In de garage werden ver
scheidene autobussen beschadigd en alle
ruiten vernield, terwyi een gedeelte der
kantoorvertrekken waterschade opliep.
De inventaris van kantoren, wachtlokaal
en dienstwoning kon in veiligheid gebracht
worden. Het blusschings- en reddingswerk
werd zeer bemoeiiykt door sterke rookont
wikkeling. Verzekering dekt de schade.
ONGELUK OP ONBEWAAKTEN
OVERWEG.
Op den beruchten overweg by Raalte,
waar reeds meermalen ernstige verkeers
ongelukken hebben plaats gehad, ls gis
termorgen wederom een ernstig ongeluk
gebeurd. Een uit de richting Zwolle ko
mende vrachtauto, bestuurd door den heer
J. Mulder uit Wolvega, en beladen met
zakken kippenvoer, werd door een uit
Zwolle komenden trein gegrepen en onge
veer 200 meter meegesleurd. De auto werd
totaal vernield. Ook het kippenvoer ging
verloren.
Wonder boven wonder kwam de chauf
feur met den schrik vrij, doch een mede-
inzittende, de heer R. de Vries uit Stig-
gerda, werd zwaar gewond uit de cabine
gehaald. Hij is naar het ziekenhuis te
Raalte overgebracht Men vreest voor zyn
leven.
De chauffeur beweerde den trein niet
gezien te hebben.
DE ROULETTE DRAAIDE.
Op listige wyze heeft de Amsterdamsche
politie een inval gedaan in een woning an
de Leidschekade waar gelegenheid tot
hazardspel werd gegeven. Terwyl een der
politiemannen, na aangebeld te hebben,
dengene, die de deur open deed, aan den
praat hield, glipten de andere stuk oor
stuk naar binnen, Waar een 14-tal perso
nen om de roulettetafel geschaard zat
Het genoegen van den bewoner, een 32-ja-
rigen hotelhouder, zooveel nieuwe gasten
te zien, verkeerde spoedig in angst toen
hy bemerkte dat deze van de politie wa
ren.
Het geheele gezelschap werd naar een
bureau gebracht en daar verhoord. De ex
ploitant en de bankhouder bleven in ar
rest De overigen werden weer op vrye voe
ten gesteld.
BRAND IN WAS SCHERIJ.
Gisternacht heeft in de sorteer- en
inpakafdeeling van een wasscherij te Loos-
duinen een brand gewoed, die tot ver ln
den omtrek zichtbaar was.
Des avonds was de eigenaar nog ln de
achter zyn woonhuis gelegen wasscherij ge
weest en had op de gebruikelyke wyze de
deuren gesloten.
De oorzaak van den brand kon tydens
de blussching, waarin drie motorspuiten
deelnamen, nog niet worden vastgesteld.
De brand werd eerst ontdekt, toen de
politie te Loosduinen den vuurgloed in
de lucht waarnam, op welk moment de
brand derhalve reeds eenigen omvang had
gekregen.
De uit twee verdiepingen bestaande
vleugel, waarin bovengenoemde afdeeling
is ondergebracht, is uitgebrand, het eigen-
lyke wasscherijgebouw, dat een vrystaand
deel van het gebouwencomplex vormt, ls
evenwel gespaard gebleven, zoodat het
bedrijf zonder noemenswaardige vertraging
voortgang kan vinden.
Verzekering dekt de schade,
AARDSCHOKKEN IN ANATOLIÊ.
Het gebied van Moegla iri Westeüjk
Anatolië is onlangs opnieuw door ver
scheidene aardschokken geteisterd. Zoowel
in Moegla als in eenige naburige dorpen
zijn de meeste huizen zoo hevig beschadigd
geworden, dat zy niet meer bewoonbaar
zijn. Verlies aan menschenlevens valt tot
dusver niet te betreuren.
Darlan over het optreden der Engelschen.
DOOR P. MATTHEÜS.
24)
Mister Poole sloot de deur weer achter
hen, zonder zich om den wagen te be
kommeren. Zyn interesse daarin werd eerst
gewekt, toen Graddle uitstapte en hem
een blik in het binnenste van de auto
gunde.
Op de achterbank zaten een vrouweiyke
en een manneiyke gestalte, beiden met
een doek in den mond en met gebonden
handen.
„Ach, verduiveld!" zei hy en krabde
zich in den nek. „Wat heeft dat te be-
teekenen? Met zulke dingen heb ik liever
niets te maken."
„Onzin! Stel je niet zoo aan!" zei
Graddle grof. „Is de „Zeespin" thuis en
is die vry?"
„Is thuis en is vrtJ. Ligt vooraan, aan
den steiger." Mister Poole wees naar den
kant van het water en krabde zich toen
verder in den nek. „Wat is er aan de
hand met de „Zeespin"?"
„Wij Willen haar huren", verklaarde
Graddle. „Voor drie of vier dagen. Met
inbegrip van brandstof, olie, proviand enz.
Je hebt toch alles?"
„Hm", bromde Poole.
Hy keek nog eens in den auto, dan naar
Graddle en liet tenslotte ztjn hand zinken.
„Kom maar binnen", zeide hy en ging
hen voor naar een houten getimmerd
hokje, waarop boven de deur te lezen
stond „kantoor".
Kelly bleef Intusschen by den wagen.
Toen Graddle en Poole na eenigen tyd
weer te voorschyn kwamen, was de zaak
beklonken. Graddle had het recht ver
worven vier dagen met de„Zeespin" te
gaan varen en Poole had een zeer behoor
lijk bedrag aan bankpapier in den zak.
Hy zag er niet ontevreden uit.
„Zoo, nu brengen we eerst die twee
vogeltjes aan boord", zei Graddle vrooiyk.
„Maar zonder my", zei Poole. „Daar wil
ik niets mee te maken hebben."
„Dan loop je maar naar den duivel,
hoor je?"
Daarop verdween Poole prompt in zyn
„kantoor".
Graddle en Kelly maakten zich geen
zorg over hem. Zij haalden miss Edna
en Jerry, die beiden styf en doodmoe wa
ren, uit den auto en brachten hen naar
de rivier.
Aan een korten steiger, die in het water
gebouwd was, lag de „Zeespin", een
plompe, acht tien meter lange boot.
De grijze verf van den romp bladderde
overal af. Toch maakte het schip een
betrouwbaren indruk. Het was beslist niet
gebouwd voor het doel, waarvoor het
de laatste jaren gebruikt werd.
Middenop verhief zich een overdekte
stuurhut waar de motor onder zat, die
echter van boven kon worden aangesla
gen. Eén man.kon gemakkeiyk het stuur,
zoowel als de machine overzien en be
dienen. Op het voordek waren twee, door
een houten wand gescheiden, hutten, die
alleen maar voorzien waren van een'
kooi. Meer naar achteren lag de zooge
naamde salon, die de heele breedte van
het schip innam. Zooals oie er thans uit
zag, leek het alsof hy als laadruimte had
dienst gedaan. Aan den anderen kant la
gen de belde andere hutten.
Graddle, die de boot al kende, ging
voorop. Daarachter kwam miss Edna, dan
Jerry en ten slotte Kelly. Om de beurt
verdwenen zy in het luik van het voor
schip, gingen een steile trap af en ston
den ln het nauwe vooronder, waarop de
belde voorste hutten uitkwamen.
Tot groote verrassing van de nieuwe
bezoekers was de boot van binnen behoor-
lyk schoon gehouden. In elk van de kooien
lagen 'n harde matras, twee wollen de
kens en een hoofdkussen. Bovendien had
iedere hut een kleine patryspoort, die met
een hefboom geopend kon worden.
Kelly bevrijdde de belde gevangenen van
hun banden en doeken en schoof ze de
hutten binnen. Edna kreeg de hut aan
bakboordzyde, Jerry die aan de stuur-
boordzyde. Daarop deed Graddle de deu
ren achter hen op slot en klauterde hy
met Kelly weder aan dek.
Hun voetstappen stierven weg.
Jerry kon door de patryspoort zien, hoe
ze over het erf liepen en in het houden
schuurtje verdwenen. Dadeiyk daarop
kwamen ze tezamen met mister Poole weer
te voorschyn en verdwenen gezameniyk
in een grootere loods.
Op hetzelfde moment stond Jerry tegen
den muur, die de belde hutten van elkaar
scheidde, en hy klopte tegen het hout.
„Miss Tiggel! Kunt u me verstaan?"
Van den anderen kant drong de stem
van Edna zeer gedempt tot hem door.
„Slecht. Kunt u niet harder spreken?
Bent u niet die mynheer, dien ik pas
geleden bijna overreden neb?"
„Dat klopt, miss Tiggel. Die ben ik.
Ilt kan u niet uitleggen, hoe ik in deze
geschiedenis verzeild ben geraakt. Dat zou
te veel tyd kosten. Die lui daarginds
kunnen leder oogenblik terugkomen en ons
hooren. Maar ik zal er wel voor zorgen,
dat ik met u kan spreken. Verliest u den
moed maar niet! Dc zaken staan er goed
voor. U zult gauw weer vry zyn."
„Vrij klonk het van den anderen kant.
„Zal myn broer dan betalen?"
„Nee, dat is uitgesloten! Maar wy zullen
u bevryden."
„Dat is goed!" De stem van Edna klonk
zeer tevreden. „Ik zou vreeselijk ongeluk
kig zijn, als die Schurken het geld zouden
krijgen."
„Daar is geen kans op", zei Jerry.
Op dat oogenblik keek hy door de pa
tryspoort en zag hy, dat de drie mannen
uit de loods te voorschyn kwamen.
„Ze komen eraan!" riep hy. „Stil nu
maar! Ik zal wel weer een teeken geven,
als de lucht zuiver is."
Van den anderen kant klonk geen ge
luid meer.
Kelly sleepte achter elkaar een aantal
blikken naar de boot en begon de beide
tanks met brandstof te vullen. Graddle
en mister Poole kwamen met een berg
conservenblikjes aandragen en een heele
battery flesschen.' Ze laadden de voorra
den in den salon. Ook de koffer van den
auto werd aan boord gebracht.
Toen liet Kelly de machine proefdraaien
en Graddle verscheen tot groote verbazing
van Jerry in diens hut met een schroe
vendraaier in zyn hand.
Zonder een woord te zeggen, begon hy
den hefboom van den ring van de patrys
poort af te schroeven, zot der welke het
raampje niet geopend kon worden.
„Wat doe je daar nou?" vroeg Jerry.
„Een kleine verbetering", zei Graddle
luchtig. „Ik wil liever niet, dat je het
raampje open maakt en iets roept tegen
de booten, die we soms voorby varen.
Voorzichtigheid is de moeder van de por-
celeinkast, niet waar?"
„En de lucht dan?" vroeg Jerry. „Meen
je, dat ik heelemaal geen frissche lucht
noodig heb?"
Graddle grynsde en wees op een klein
rond gat in den wand, dat met een tralie
net was afgesloten.
„Ventilator", zei hy. „Ik denk wel, dat
die voldoende zal zyn voor je. En dan
nog wees maar niet zoo onbescheiden,
jonge man! Je vaart hier toch voor niks
mee, niet? Miss Tiggel daarginds betaalt
honderdduizend dollar voor de passage en
ze zegt geen woord. Neem daar maar een
voorbeeld aan."
„De duivel mag je h len!" zei Jerry.
„O, zeker", nerkte Graddle kalm op.
„Maar dat hoeft toch zoo gauw nog niet,
wel?"
Hy stak den schroevendraaier ln zyn
jaszak en trok den hefboom met een laat-
sten krachtigen ruk van het raampje af.
„Zoo!" mompelde hy tevreden.
Daarop maakte hij rechtsomkeert om de
deur uit te gaan.
Op het oogenblik, dat hy zich omdraai
de, stak Jerry bliksemsnel den arm naar
voren en haalde hy den schroevendraaier
met een handigen greep naar zich toe.
Hy trok hem Graddle uit zyn zak en
verborg hem achter zyn rug.
Graddle had er niets van gemerkt. Hy
stapte de hut uit en deed de deur achter
zich op slot.
Drie seconden lang keek Jerry ln de
nauwe en kale ruimte om zich heen.
Daarop sprong hy naar zyn legerstede,
wierp zich op de knieën en duwde den
schroevendraaier hard onder den planken
vloer van zyn kooi in een spleet van den
wand.
Het volgende oogenblik stond hy aan
het raampje en keek hy" naar buiten.
Hy hoorde, hoe Graddle er naast de
deur opende en binnentrad. Hy hoorde on-
duidelyk, hoe hy een paar woorden tot
miss Tiggel richtte, die blijkbaar met een
yzig stilzwijgen antwoordde. Toen werd
het plotseling stil. En daarop klonk een
vloek
IWordt vervolgd.)