DIT JAAR VACANTIE IN EIGEN LAND.
Radioprogramma
Het geheim
van het
doodelijke
9if
Een druk seizoen verwacht.
Hoe het vreemdelingenverkeer zich
dezen zomer in Nederland zal ontwikkelen,
zoo zeide de heer J. Nikerk, directeur van
de V.V.V. Amsterdam, in een onderhoud,
dat wg met hem hadden, is moeiiyk te
zeggen, maar het staat vast, dat de Ne
derlander z^jn vacantie door zal moeten
hrengen in eigen land. Hy zal zfln eigen
land moeten ontdekken en dat Is niet
alleen voor den vacantieganger zelf een
voordeel, doch het is in zekeren zin ook
een economisch voordeel.
Voor den oorlog werd door bui
tenlanders een bedrag van 10 millloen in
ons land uitgegeven, maar ruim veertJg
millioen werd naar het buitenland ge
bracht. Het birmerü andsche verkeer kan
geschat worden op tachtig millioen gulden,
en dit bedrag zal nu waarschijnlijk aan
merkelijk hooger zyn. De manier van
reizen zal ongetwijfeld groote verschillen
opleveren met die van een tijd, die aqhter
ons ligt. De treinen zijn duurder geworden
en de frequentie is minder. Het particu
liere autoverkeer is zeer sterk vermin
derd en ook het vervoer per autobus is
zeer belangrijk gedaald. Wjj zullen er dus
te voet of per fiets op uit moeten trekken.
Dit is evenwel de eenige goede en doel
treffende manier om 'het landschapsschoon
van Nederland en 'de vele oude pittoreske
stadjes te leeren kennen. Maar ook wan
delingen door een stad als Amsterdam zijn
voor vele menschen ontdekkingsreizen in
den waren zin des woords. wy hebben dit
bjj V.V.V. begrepen en, wij hebben een
serie wandelingen door Amsterdam uitge
geven. Drie van die wandelingen zijn reeds
verschenen en nog drie wandelingen zjjn
in de maak. Ik ben er van overtuigd, zoo
zeide de heer Nikerk, dat wjj dezen zomer
over bezoek niet te klagen zullen hebben.
De vacantiegangers behoeven niet bang te
zijn, dat zij moeite zullen hebben met het
vinden van logies. Wij staan in voortdu
rend contact met de hotels en een zeer
groot aantal pensions en wjj kunnen on
middellijk alle gewenschte inlichtingen
over logeergelegenheid geven. Amsterdam
is niet alleen een mooie stad met tien
tallen hoogst aantrekkelijke punten voor
den vreemdeling, maar het is ook een stad
met een krachtig kunstleven.
Groote revacantle-sprelding noodig.
De heer Nikerk was dus van oordeel,
dat Amsterdam in de komende tourist en-
maanden veel bezoek zal mogen verwach
ten. In diezelfde maanden zullen duizen
den Amsterdammers er op uittrekken om
het land te ontdekken. Het is jammer,
vond hij, dat men hier in Nederland over
het algemeen nog van meening is, dat
Juli en Augustus de aangewezen maanden
zijn om uit te gaan. Vooral in dezen tijd
zou een grootere vacantiespreiding zoo
nuttig zfln. De reisgelegenheid immers ls
beperkt en de spoorwegen zouden thans
in Juli en Augustus niet hebben te kam
pen met de overvolle treinen. Zoo is 't ook
met de hotelruimte in ons land en de voor
radige levensmiddelen die een hotelier
thans tot zijn beschikking heeft, maken
ook een grootere vacantiespreiding zeer
gewenscht Laat de Nederlander, wanneer
hij daarin niet wordt verhinderd door
schoolgaande kinderen, toch reeds uitgaan
medio Mei. Laten anderen hun vacantie in
September of begin October kiezen. Wij
zijn in Nederland ongeveer 150 dagen
zonder kachel en die dagen zijn ongetwij
feld geschikt om vacantie te nemen en
Van het land en de stad te genieten.
De heer De Waal verwacht een
druk seizoen.
De directeur van de Algemeene Neder-
1 andsche Vereen]ging voor Vreemdelingen
verkeer, de heer H. W. R. de Waal, die
een verslaggever van de TeL over de
vooruitzichten van 1941 zijn meening te
kennen gaf, verwacht voor de komende
zomermaanden een druk seizoen.
Vacantiegangers hebben het vorig zo
merseizoen hoofdzakelijk hun verblijven in
enkele provincies gezocht en met name in
Gelderland. Daarnaast hebben Friesland en
Utrecht het alleen wat drukker dan ge
woonlijk gehad.
Ook de Zuidelijke gewesten, vooral
Limburg en Noord-Brabant en de Noord
zeekust zullen meer in trek komen. Alleen
Zeeland en de Zuldhollandsche eilanden
zullen dit seizoen nog wel buitengesloten
blijven, doch de rest van Nederland, met
uitzondering misschien van de Wadden
eilanden, kan door ieder vacantieganger
voor een verblijf worden uitgekozen.
De hotels en pensions in het geheele land
hebben hun hoop gevestigd op het komende
seizoen. Zij t effen alle maatregelen, dat
de vacantiegangers in de zomermaanden
behoorlijk onder dak gebracht kunnen wor.
den en nog op behoorlijke menu's kunnen
worden onthaald.
Voor de vooral In dezen moeilijken tijd
zoo hardpoeterende en slovende huisvrou
wen zal 't een verademing zijn als zij voor
eenige weken van haar eigen zorgen voor
het eten en de distributiebonnen ontheven
kunnen worden.
Een belangrijke factor is, dat de prijzen
der hotels en pensions niet verhoogd wor
den, wegens de prtjsstopbepalingen, zoodat
men niet duurder uitkomt dan het vorige
jaar," zij het met een klein percentage van
wege de belastingen.
Het zal in ieder geval zaak zijn, aldus
verklaarde de heer De Waal met nadruk
nog, dat men de fabeltjes van verleden
jaar, dat voor de vacantie slechts enkele
provincies openstaan, uit het hoofd zet.
Geheel Nederland met de genoemde uit
zonderingen staat voor het toeristenver
keer open.
Walcheren en Noord-Beveland brachten
betere solisten.
De tweede dag van het solisten-concours.
Het elfde Solistenconcours van den Bond
van Harmonie- en Fanfarevereenigingen in
Zeeland zal in de geschiedenis van den bond
voortleven als de wedstrijd Zuid-Beveland
versus de combinatie WalcherenNoord
Beveland, uit welker kamp de combinatie,
ondanks de numerieke meerderheid van
Zuid-Beveland, die bovendien op „eigen ter
rein" speelde, glansrijk als winnares te
voorschijn getreden is. Eens te meer is hier
bij weer eens gebleken dat kwaliteit voor
deze materie hoofdzaak, kwantiteit bij
zaak is.
Reeds bij de verschijning van het pro
gramma was het duidelijk dat de tweede
dag van het concours belangrijker dan de
eerste zou zijn. In het bijzonder in de be
zetting der hoogste afdeelingen kwam dit
tot uiting. WiJ hebben ons de moeite ge
troost een vergelijking tusschen de deel
name en de uitslagen der beide dagen te
trekken. In cijfers uitgedrukt komen wij
dan tot het volgende resultaat(tusschen
haakjes de cijfers van den tweeden dag).
Se afd.: 34 nos. (12), 5 le prijzen (4), 1
le prijs met lof 8 2e prijzen (8)
2e afd. 20 nos. (5) 4 le prijzen (1), 3 le
prijzen met lof 12 2e prijzen (3), 1 3e
prijs (1)
le afd. 9 nos. (9), 2 le prijzen (4), geen
2e prijzen (5), 1 3e prijs
Afd. uitmuntendheid1 no. (12) 1 le
priis (5) en 7 2e prijzen
Eere-afdeelingen 6 nos. (9) 5 le prijzen
met lof (S le prijzen, 2 le prijzen met lof
en 2 met onderscheiding), 1 2e prijs (2).
Uit deze cjjfers blijkt dat op den tweeden
dag de deelname in de hoogste afdeelingen
veel grooter was dan op den eersten dag
(21 resp. 7). Daarentegen werden op den
eersten dag in de lagere afdeelingen meer
hooge prijzen toegekend (4 le prijzen met
lof).
Het publiek bleek zich hiervan te voren
terdege overtuigd te hebben. Het viel ons
nl. op dat het den tweeden dag zooveel
drukker was dan den eersten, dit niettegen
staande het feit dat toen toch uitsluitend
solisten uit de omgeving van Goes ontraden
Van plaatselijk chauvinisme bleek hier dus
geen sprake te zijn. Het publiek kwam een
voudig naar de beste prestaties luisteren.
In verband hiermede zal het wellicht aan
beveling verdienen ln den vervolge alle af
deelingen op beide dagen zoo evenredig mo
gelijk bezet te doen zijn, evenals dit tot nu
toe het geval was.
Over het geheel genomen is dit solisten
concours uitstekend geslaagd. Er werden
opmerkelijke prestaties geleverd en in het
algemeen gaven de deelnemers blijk zich
ernstig te hebben voorbereid, terwijl vooral
bij de jongeren een verrassende vooruit
gang te bespeuren vieL Slechts sporadisch
waren de prestaties onvoldoende, hetgeen
blijkt uit het feit, dat slechts 3 dede prij
zen werden toegekend, en dat bij 97 uit
gevoerde nummers De vele tweede prijs
winnaars hadden dikwijls een ruim over
schot aan punten. In dit verband willen
wij er nog eens de aandacht op vestigen
dat zulk een ruime 2e prijs wel degelijk
een verdienstelijke prestatie beteekent. Wy
hebben er reeds eerder op gewezen dat
aan deze prijzen te weinig waarde door
de deelnemers wordt toegekend. Nog by
dit concours hebben wij de ervaring op
gedaan dat tweede prijswinnaars een ge-
lukwensch van de hand wezen. Zulk een
goede tweede prijs van byv. 62 punten ver
tegenwoordigt toch een ïy'stje van 5 6
cijfers 8 (zeer goed) en 2 X 7 (goed).
Welke scholier zou met zulk een rapport
niet tevreden zyn! De solisten denken
er in het algemeen anders over. Een ver
keerde opvatting, waarop o.L niet genoeg
gewezen kan worden.
De laagste afdeelingen.
Aan de derde afdeeling kunnen wy dit
maal zonder meer voorby gaan. De tweede
afdeeling bracht een der weinige es-clari-
nettisten uit onze provincie, n.L M. Ver-
hulst te Kats, dlè een verdiensteiyke;
prestatie leverde. A. de Lange, piston
te Koudekerke, was een dier goede tweede
prijswinnaars. Hy produceert een flink
geluid. Slechts was zyn aanzet hier en
daar wat slap.
Er traden dezen dag verschillende goede
trompettisten op. In de eerste afdeeling
bracht F. Bliek te Middelburg de wel
wat zware solo „The Mocking Bird" van
Cox, een dankbare, doch lastige compo
sitie, die op wonderiyke goede wyze door
dezen nog jongen trompettist werd uitge
voerd. Vermelding verdient voorts het op
treden van Ryk Goedhart te Arnemuiden,
een vaardige muzikant, die verschillende
malen goede prestaties als saxophonist
leverde en thans met groot gemak de
baryton bespeelde.
Ook het duo A. L. van Wallenburg,
piston en J. de Hondt trombone te O. en
W. Souburg, een der mooiste duo's die
op deze concoursen optreden, leverde weer
een zeer verdiensteiyke prestatie. Hun
toon en samenspel was als steeds zeer
verzorgd.
Met groote belangstelling was het op
treden tegemoet gezien van het saxophone-
kwartet van „Exoelslor" te Middelburg,
bestaande uit Laroes, Lammers, Hendrikx
en NIesthoven. De gevierde saxophonist
Laroes schreef voor dit kwartet een ar
rangement uit de „Arlésiënne"-suite van
Bizet, waarom hy van den heer Speets
een compliment in ontvangst had te ne
men. Laroes heeft het zjjn mede-leden
verrQ van gemakkeiyk gemaakt. Vooral
de ouverture is verre van gemakkeiyk,
doch zeer dankbare muziek. De wyze
waarop zy ten gehoore gebracht werd, is
ongetwijfeld nog voor verbetering vatbaar.
Het rammelde hier en daar eenigszins.
Voor een eerste optreden was het echter
alleszins voldoende.
Zooals wy hiervoor reeds opmerkten
waren
de hoogste afdeelingen
uitstekend bezet. De afdeeling uitmuntend
heid telde niet minder dan 12 nummers,
waarvan velen zeer opmerkeiyke presta
ties leverden. Het peil der uitgevoerde
werken stond hier zonder onderscheid
op een zeer hoog plan. Na elkaar traden
3 uitstekende trombonisten op, van wien
J. Meliefste te Nieuw- en St. Joosland
het meest voldeed. Hoewel hy tot
voor korten tijd de saxophone be
speelde, heeft hy zich op de 'trom
bone reeds een prachtigen toon eigen
weten te maken, terwyi hy de techniek
tiaanse te Koudekerke en J. de Hondt
te Souburg zyn uitstekende trombonisten
de laatste liet enkele steken vallen, het
geen hem den eersten priis kostte.
Het is ons niet mogeiyk alle uitgevoerde
nummers te bespreken. Vermelding ver
dient het optredenvan J. Flipse, es-cla-
rinet te Wissenkerke, die een mooien toon
op dit lastige instrument heeft» C. Mullié,
bariton te Kamperland, bracht het dank
bare „My old Kentucky Home" van Hart
man n ten gehoore. Met veel bravour wist
hy de groote moeiiykheden, die dit num
mer oplevert ,te overwinnen, terwijl zfln
voordracht niets dan lof verdient. Een zeer
lastige solo bracht de clarinettist C. v. d.
Lèek te Koudekerke. Vooral het slot was
virtuoos. Jammer dat zyn minder goede
toonbeheersching (piepen veel bedierf.
De eenige bassist van dezen dag, C. Re-
myn te Middelburg, kwam evenals het
vorig jaar uit met „Vulcain" van Blémont,
Zyn toon was als steeds warm en vol. Aan
het slot moest hy zyn variaties echter iets
langzamer nemen. Ditmaal wist hy een
eersten prys te veroveren.
C. Stokman en Iz. Koster te Wissenkerke
vormden een uitstekend trompetduo, waar-
by Stokman echter kenneiyk de meerdere
van zyn partner was. Het samenspel was
by dit duo zeer verzorgd. Wy hopen hen
nog dikwyis te hooren.
Zooals uit een en ander biykt, gaf deze
afdeeling reeds veel te genieten. Het tal-
ryke publiek toonde zich zeer dankbaar
voor het gebodene en de stemming, welke
wy den eersten dag zoo noode misten, was
hier volop aanwezig. En nog was er een
styging merkbaar, hetgeen by het optre
den van den clarinettist W. Dingemanse
te Kortgene in de eere-afdeeling reeds
bleek. Hy voerde zyn solo op een wyze
uit, deze hooge afdeeling ten volle waardig.
Dirk Goedhart te Arnemuiden deed het op
alt-saxophone iets minder. Vooral diens
toon is voor verbetering vatbaar.
VRIJDAG 21 MAART.
Ned. Pro gr. HILVERSUM I. 414,4 M.
6.45 Gram. 6.50 Ochtendgymn. 7.00 Gram. 7.45
Ochtendgymn. 7.55 Gram. S.00 Schriftlezing en
Meditatie. 8.10 Gram. 8.30 Ber. ANP. 8.45 Gram.
10.00 Piano. 10.30 Gram. 11.00 Literaire voor
dracht. 11.20 Esmeralda en solisten. 12.00 Gram.
32.15 Esmeralda en soliste. 12.42 Almanak. 12..45
Nieuws- en econ. ber. ANP. 1.00 Muslquette.
180 Kerkorgel. 1.50 Zang en piano. 2.20 Gram.
3.00 Qmroepork, en/ gram. 4,00 Lezen in
Bübel. 4.20 Gram. 4.40 Voor de Jeugd. 5.00 Gram.
5.10 Uit Berlijn: Progr. voor de Dultsche Weer
macht.. 6.00 Omroepork. (6.156.80 Technische
causerie voor de Binnenschippers). 6.43 Almanak.
6.45 Causerie „Spiegel van de groot-Nederland-
sche cultuur". 7.00 Econ. vragen van den dag
ANP. 7.15 Gram. (7.30—'7.45 Ber. - Engelsch).
8.03 Ber. ANP. 8-15 Gram. 8.30 Ber. (Engelsch).
8.45 „Musica Antiqua" en gram. 9-40 Avond-
wUdlng. 9.45 Engel scha ber. ANP. 10.00 Ber.
ANP en sluiting.
Ned. Progr. HILVERSUM II. 301,5 M.
6.45 Gram. 6.50 Ochtendg ma. 7.00 Gram. 7.45
Ochtendgymn. 7.55 Gram. 8.80 Ber. ANP. 8.45
Gram. 11.20 „Het resultaat van de prijsvraag
„Goed stoken", gehouden op 4 Febr. J.I.", cau
serie. 11.40 Cello en plano. 12.00 Ber. 12.15
Omroepork. 12.45 Nieuws- en econ. ber. ANP.
1.00 Omroepork. en gram. 2.10 Muzlek-causerie.
3.80 Melodisten en solist (3.0D-&10 „De taak
van de huisvrouw ln den nieuwen tijd", cau
serie). 3.40 Orgel. 4.00 Gram. 4.15 De Kamer-
muziekspelers. 5.00 Gram. 5.15 Nieuwe-, econ. en
bmirsber. ANP. 5.30 Muslquette. 6.00 Boekbe
spreking. 6.15 De Ramblers. 6.46 Causerie „Spie
gel van de Groot-Nederlandsche oultuur". 7.00
Econ. vragen van deu dag ANP. 7.15 Viool en
plano. 7.40 Causerie „De organisatie van het
bedrijfsleven en de besluiten van November 1940'
8.00 Ber. ANP en sluiting.
DOOR FRANK F. BRA UN.
10)
„En wat heb je geantwoord?" Angelica
keek merkwaardigerwy ze niet het meisje,
maar haar moeder aan.
Mevrouw Fabreani streek de hand over
haar voorhoofd. „Wat heb je dan, Ange
lica?" vroeg ze zonder veel belangstel
ling.
„Luistert u dan niet?"
Mevrouw Fabreani begon van toen af
te luisteren.
„Nu, wat heb je dan geantwoord. Do-
ra?"
„Ik zei, dat mevrouw het me gezegd
had".
„En verder?"
„Wanneer mevrouw het me gezegd had,
wilde hy weten, en toen heb ik hem ge
zegd, hoe het gebeurd is. Dat ik den
plcnickoffer dadelijk, toen hy thuisge
bracht was, heb uitgepakt en alles om-
gewasschen heb. Hy heeft toen verder
niets meer gezegd". Ze liet haar blik da
len. Waarschyniyk dacht ze aan dezen
treurigen middag.
„Heef* hy verder niets gezegd, Dora?"
„Nee, niets juffrouw. Hy is toen gauw
Weer weg gegaan."
Moeder en dochter zeiden verder ook
niets. Ze keken elkaar aan. Mevrouw
Fabreani had het elndciyk begrepen.
„Wie was die mynheer van de politie?"
vroeg''ze en ze was iets bleeker dan tevo
ren. Haar blik ging voor die van haar
DIEFSTALLEN IN HET SPORT-
FONDSENBAD TE HAARLEM.
De politie te Haarlem heeft in het
Sportfonjfsenbad twee jongens van zestien
jaar gearresteerd, die door het personeel
van deze inrichting op heeterdaad waren
betrapt by het stelen van geld uit de kieer
ding der bezoekers. Terwijl een der kna
pen de badhokjes doorzocht, stond de an
der op den uitkijk. Toen zy betrapt wer
den, hadden de jongens zich juist van een
bedrag van byna honderd gulden meester
gemaakt. By hun verhoor bekenden zy,
dat zy zich sedert 1 December van het
vorige jaar aan dergeiyke diefstallen had
den schuldig gemaakt. In totaal hadden
zy op deze wyze een bedrag van onge
veer vierhonderd gulden gestolen. Al dit
geld was opgemaakt aan sigaretten, snoe
perijen e.d.
OUDE MAN IN DEN KELDER
GEVALLEN.
Vrydag j.L is de 74-jarige J. J. M. te
Heerlen in den kelder van zfln woning
gevallen, tengevolge waarvan hy een sche-
delbasisfractuur opliep en buiten bewust-
zyn geraakte. Dinsdag is hy, zonder tot
bewustzyn te zyn gekomen, aan de geyol-
gen van het ongeluk overleden.
dochter opzy en staarde in de verte.
Angelica antwoordde rustiger: '„Hoofd
inspecteur Kybander."
„Hoe weet je dat?" riep inevrouw Fa
breani.
„Ik heb hem eens gezien", antwoordde
Angelica.
Mevrouw Fabreani, de moeder van deze
dochter, was verbluft „Je had de glazen
heelemaal r.iet mogen aanraken", siste ze
door haar tanden.
„Sst!" waarschuwde Angelica en wierp
Doia een schuinschen blik toe. Dora Haas
was niet dom. „Ik heb aan dien mynheer
gezegd, dat de glazen al schoon waren,
toen ik ze uit den koffer pakte."
„Heb je verder niets gezegd?"
„Nee, juffrouw," ontweek Dora.
„Het is goed", zei mevrouw Fabreani. Ze
ging uit. Ze kon die opwindende dingen
niet meer verdragen. Haar hart deed haar
pyn, ze voelde eiken slag.
HOOFDSTUK IV.
Inderdaad had Angelica zich niet ver
gist De mynheer va* de politie, die Dora
ondervraagd had, was hoofdinspecteur
Kybander geweest. Hy kwam peinzend
weer in het hoofdbureau van politie aan.
Daar had je het geval Stumpel. Een
nachtwaker was door inbrekers gedood.
Een eenvoudige zaak. Met een zuurstof
apparaat was een brankast in het Zuid
oosten van de stad bewerkt Dat moest
Emil-met-het-lidteeken gedaan hebben;
dat werk was kenneiyk van zyn kundige
handen afkomstig. Emil was gepakt; hy
ontkende nog, maar het was zoo goed als
zeker, dat het zyn mes was geweest, dat
was uitgegleden, toen hy by het werk
verrast werd. Het zuurstofapparaat was
in het huls van Emil gevonden. Een zaak,
die om zoo te zeggen vanzelf op zijn poot
jes terecht kwam.
Dat was maar goed ook. Kybander ..on
zich nu geheel op het geval Fabreani con-
centreeren. Hy plukte een paar verwelkte
bloemen uit zijn geraniumplant op zyn
bureau, tei*wyi zyn gedachten ergens an
ders verwylden. Hij had een inval ge
kregen, straks, onderweg, die hem :naar
niet uit het hoofd wilde. Hy begreep niatv
waarom hy daar niet eerder op was ge
komen. Het geval Fabreani zag er nu vol
komen ander3 uit, wanneer hij geiyk
bleek te hebben.
Zyn overpeinzingen werden afgebroken.
Commissaris Larris stak zyn hoofd door
de deur. „Ha, ben je daar!" stelde hy ver
heugd vast en kwam binnen. „Heb je dien
Peter Braubach nog in het ziekenhuis
gesproken? Ik kryg net bericht, dat hy
vandaag uit de verpleging ontslagen is."
„Ja, ik ben daar geweest", zei Kyban
der. Dat klonk tameiyk kort aangebon
den en de commissaris keek zyn hoofd
inspecteur verwonderd aan, maar toen
begreep hy, dat Kybander waarschyn-
lijk zelf nog bezig was, alles, wat hy te
weten was gekomen, te ordenen. De
hoofdinspecteur opende een z> art, reeds
tameiyk versleten notitieboekje en zei
langzaam, terwyi hy het daarin geschre
vene las:
„Toen ik by Peter Braubach binnen
kwam, was de Jonge man al op. Hy ver
wachtte bezoek; niet my, maar zyn tante,
mevrouw Fabreani. Het was moeiiyk, hem
aan het praten te krygen. Die geschiede
nis scheen hem nog niet in zyn kouwe
kleeren te zitten."
Commissaris Larris knikte tevreden.
Kybander ging voort:
„Over het tochtje en alles wat daar
mee samenhangt vertelde hy niets
nieuws. Alle verklaringen van de getuigen
dekken elkaar heel precies. Maar toen
bracht ik hem langzamerhand daarheen,
waar ik hem hebben wilde. Toen ze wa
ren uitgestapt, zoo vroeg ik, wat gebeurde
er toen? Hy begreep my niet. Wy gingen
een beetje op den grond liggen, zei hy.
Mooi, zei ik, wie pakte den plcnickoffer
uit? Joachim Fabreani, zei Braubach.
Joachim had dorst gekregen, hy wilde
iets drinken. Hy maakte den kleinen
koffer open en zette de glazen op een
blaadje. Toen haalde hy de flesch te
voorschijn en deed de kurk eruit. Hy had
er moeite'mee, want de kurk zat byzon-
der vast. Toen zweeg Braubach."
„Maar wat vertelde hy verder nog?"
vroeg commissaris Larris belangstellend.
„Ik hielp hem verder", vervolgde Ky
bander. „En toen? vroeg ik. Goot hy
toen den wijn in de glazen? Ja zeker,
antwoordde hy. Heeft niemand de glazen
in handen gehad, voordat ze verdeeld
werden? Nee, voorzoover ik weet niet, zei
Braubach. We stonden er wel allemaal
omheen, zei hy erbij, maar Joachim zorg
de alleen voor het inschenken. Braubach
keek me by zyn antwooi'd niet aan en ik
had het gevoel, dat hy iets voor mo ver
zweeg".
„Maar dat heb je er zeker wel uit ge
kregen?" informeerde Larris.
„Natuuriyk", antwoordde Kybander.
„Mynheer Braubach, zei ik, u moet me
alles zeggen. Wanneer het hier een wel
overwogen daad betreft, en dat moeten
we wel aannemen, dan bent u niet zeker,
dat er niet nog eens een poging gedaan
zal worden. Wy moeten den dader vinden.
U moet ons daarby helpen."
„Goed zoo" kon commissaris Larris
niet nalaten te zeggen.
„Myn woorden maakten indruk op
hem", vervolgde Kybander. „Naar het
scheen, was hy zelf nog het meeste bang,
dat er nog eens een poging zou worden
gedaan om hem van het leven te beroo-
ven. Gelooft u het? vroeg hy me. Ik over
dreef: We hebben met iemand te doen,
die recht op Éijn doel afgaat en precies
Een der aantrekkeiykste prestaties van
het geheele (Joncours leverde de trompet®
tist C. Stokman te Wissenkerke, die in zijn
duo reeds een voorproefje van zyn indi
vidueel optreden gegeven had. „Silver
threads among the gold" van Rimmer is
een der dankbaarste solowerken, die wy
ooit op deze concoursen hoorden en in
Stokman heeft dit nummer wel een zeer
yverig pleitbezorger gevonden, zyn toon is
prettig om te hooren en hy beschikt over
een fabelachtige techniek. Het laatste
geldt ook voor A. Schout, alt te RItthem,
die zijn toon echter forceerde.
C. L Meliefste, tuba te Nieuw- en St.
Joosland opende de hoogste eere-afdeeling.
Hy is een geroutineerd blazer, die in den
aanvang echter niet den julsten toon op
zyn instrument wist te vinden. Na het be
gin werd dit beter. Veel beter was dit bij
Adr. Verburg, bariton te Wlsssenkerke, die
een concert van B. David op virtuoze wyze
vertolkte en daarvoor een daverende hulde
in ontvangst had te nemen. Met dit con
cert voor bariton had Verburg een bijzon
der gelukkige keus gedaan. Met zyn mooie
gedragen melodieën gaf het hem alle ge
legenheid zyn groote muzikaliteit te de-
monstreeren, terwyi ook aan zyn vaardig
heid groote eischen gesteld werden. Niet
minder verdienstelyk was het optreden van
A. Verhage te Rltthem, een tubablazer van
groot formaat, die een fantasie van Hart-
mann, „Gipsy's Warning" ten gehoore
bracht Vooral het slot was een echt
meesterstukje.
Tenslotte kwamen na elkaar de beide
sopraan-saxophonisten J. Meyers te Rlt
them en J. J. Laroes te Middelburg ten
tooneele. Nu deze beide solisten direct na
elkaar optraden, bleek eens te meer hoe
weinig beider prestaties elkaar ontloopen.
Ook ditmaal kwamen beiden met het ma
ximaal te behalen aantal punten uit den
strijd, die dus onbeslist bleef. Meyers
bracht een zeer muzikaal Air Varié van
Berr, Laroes het „Grand Quintetto" opus
31 vain C. M. von Weber in een prachtig
arrangement van Carl Bërmann, een com
positie in 4 deelen, wier uitvoering ruim
25 minuten vergt. Laroes heeft daarmede
wel zeer hoog gegrepen. Het gemak waar
mede hij dit omvangryke werk tot het
laatst toe beheerschte, bewijst dat hy niet
te veel hooi op zyn vork genomen heeft.
Het tempo, waarin hy het rondo nam, kon
moeiiyk sneller genomen worden. Het zal
Laroes moeiiyk vallen een solo te vinden,
die nog hooger eischen stelt.
De heer Speets noemde de prestaties
dezer beide solisten niet voor verbetering
vatbaar. Een betere beoordeeling is niet
mogelijk.
Het was een waardig slot van een dag,
die veel te genieten heeft gegeven. Het
bestuur van den bond en in het bijzonder
het driemanschap Flipse, Mannhardt en v.
d. Griendt verdient den dank van gansch
muzlckminnend Zeeland voor de wijze
waarop dit concours onder de huidige om
standigheden georganiseerd werd. Ondanks
hun hoogen leeftyd, de heer Mannhardt is
de 7 krui3jes reeds gepasseerd, de heer v.
d. Griendt viert 22 dezer zyn 70en jaar
dag, waarby bet dezen sympathieken
bondssecretaris wel niet aan belangstelling
zal ontbreken en de heer Flipse behoort
evenmin tot de jeugd, weten zy telken
male de vele moeiiykheden te overwinnen
en hun vitaliteit werkt inspireerend op
de leden van den bond. De oudjes doen
het in dit bestuur nog best.
Wij willen onze bespreking niet be
ëindigen zonder een woord van lof aan de
beide pianisten, de heeren P. de Rootj te
Vlissingen en W. Harthoorn te Goes, die
vooral in de hoogste afdeelingen door hun
zeer verzorgde accompagnement een groot
aandeel in het welslagen van dit concours
hebben gehad.
KOUDEKERKE.
Abonnementen en advertenties voor de
Provinciale Zeeuwsche Courant worden
aangenomen door den Agent.
D. WIE LE MAKER,
KRUININGEN.
Abonnementen en advertenties voor de
Provinciale Zeeuwsche Courant worden
aangenomen door den Agent
A. AL WESTVEER.
weet, wat hy wil. Hy zal niet halverwege
ermee uitscheiden. Maar wie zou me dan
naar het leven ataan? vroeg hy nog aar
zelend; ik heb geen vyanden. Daarop ant
woordde i): Zoo iets kun je nooit weten,
mynheer ^-fu^bach."
»fJe hebj we 1 vee! moeite met hem ge-
had", cor^tatee rde Larris.
„Ja zeker, mijnheer", bevestigde Kyban
der Daayna vervolgde hy zyn verhaal:
„Peter Braubach keek eerst naar den
grond. Hij Bcheen veel belangstelling /oor
zyn pantoffels te hebben, die nog voor
zyn bed stonden. Toen zei hy opeens: Wan
neer ik 3pu zoggen, wat ik gezien heb,
zoudt u donken, det ik een bepaalde
verdenking zou willen uitspreken. Dat kan
en wil ik niet Ik zei daarop: Wat zal
denken, manheer Braubach, laat u dat
maar aan my over. U bevindt zich pre
cies als al:t anderen, die aan het tochtje
hebben de-iganomen, in een soort dwang
positie. Niemand wil voor een ander iets
bezwarende zeggen, omdat niemand een
ander tot de daad ln staat acht Maar u
heeft al te veei laten merken. U moet nu
spreken. Alleen op die manier bestaat nog
de mogeiykheld, uw vrienden fce ontlas
ten."
Commissaris Larris luisterde met sta
gende belangstelling toe.
„Hjj weiiMde nog steeds", ging Kyban
der voort -Toen zei hy ietwat onzeker:
Maar het gtval is integendeel juist dat
Ik voor ie mard een verzwarende verklaring
moet afl.ïggea, en niet iemar.d ontlasten
kan. Maar waarschijnlijk hebt u geiyk,
ik zaï u a lles vertellen."
„Nou, qb toen?" vroeg Larris, die ais
op heete kolen zat.
£Wprdt vervolgd.);
