IIDDELBURG'S HERBOUW. Wat in Rotterdam voor de wachtgelders wordt gedaan. Vierde blad Een actueel stedeboawkandig vraagstuk. -PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT Donderdag 28 November 1940 ,'I/aroliitecture, o'est la cróation pure de l'esprit. (Xe Qorbusier). Uiteraard hebben de beschouwingen van den heer B. von Brucken Fock in verband met den herbouw van Middelburg de aan dacht getrokken van ieder, die met belang stelling de geschiedenis van dezen her bouw volgt, in het bijzonder van degenen, die dezen herbouw zien in het aspect van het probleem van den hedendaagschen stedebouw. Het is echter, daar zijn des betreffende artikelen onmiskenbaar door een groote liefde voor de stad Middelburg zijn ingegeven, in hooge mate te betreu ren, dat deze emotioneele factor den blik van den schrijver zoozeer heeft verduis terd, dat een zeer eenzijdige oriëntatie daarvan het gevolg was, zelfs in die mate, dat zij door hun volkomen retrospectief karakter overtuigingskracht missen. Blijkt deze retrospectieve beschouwingswijze reeds uit het min of meer apodictische opschrift der beide stukken, waarin bij voorbaat wordt verzekerd, dat het monu mentaal karakter van Middelburg moet behouden blijven, nog sterker komt zijn eenzijdige beschouwingswijze tot uitdruk king overqj. waar de schrijver bewust of onderbewust te velde trekt tegen de nieu we stroomingen in architectuur en stede- houw. Aprioristisch vooral is zijn betoog trant, waar hij beweert, dat nagenoeg alle deskundigen het er over eens zijn, dat voor den herbouw een bepaalde mate van aanpassing aan het bestaande dient plaats te hebben en dat het „slechts" de waag zal zijn, in welke mate deze aanpassing zal geschieden. Hij gaat daarbij uit van de stelling, dat het Stadhuis en de Abdij, de beide voornaamste monumenten van de stad Middelburg, het uitgangspunt van de ze „aanpassing" zullen moeten zijn, opdat de nieuwe bebouwing een bepaalde affini teit met deze specima van bouwkunst uit een ver verleden zal vertoonen. En tege lijk laakt hij het gemis aan schilderachtig heid en monumentaliteit, dat hij meent waar te nemen in den bouwtrant van' de „moderne zakelijkheid". Een Gothisch Middelburg? Heeft de dialectische betoogtrant in het algemeen zijn bezwaren, in het bijzonder is dit het geval, Indien, gelijk hier, het probleem, dat de herbouw van een stad met Gothische bouwwerken in liet jaar 1940 opwerpt, wordt teruggebracht tot een vaag aanpassingsvraagstuk. Door het probleem onzuiver te stellen, lost men het niet op, maar maakt het veeleer onoplosbaar. Dit probleem is niet, hoezeer velen dit uit emotioneele overwegingen mogen betreu ren, hoe een stad quasi affiniteit te scheu ken met enkele overblijfselen uit een ver verleden, maar in de eerste plaats hoe kan men zich de vorderingen op het ge bied van de stedebouw gedurende de laatste decennia ten nutte maken, teneinde uit de pulnhoopen van de getroffen stad een nieuwe te laten herrijzen, die mis schien iets minder „monumentaal", maar des te meer zuiver en frisch zal zijn en uit dien hoofde een stedebouwkundig do cument van dezen tijd, die met de beklem ming van de Gothiek heeft gebroken. Dit is slechts mogelijk, indien liet vraagstuk van het begin af zuiver wordt gesteld en op de juiste wijze aangepakt onder leiding van de corypheeën op stedebouwkundig gebied, die ons land in zoo verblijdende mate rijk is. Ongetwijfeld is de retros pectieve blik op de bouwkunst verklaar baar in een provincie, waar de architec tuur uit vroegere tijdperken zoo gelukkig is vertegenwoordigd als in Zeeland, waar de meeste bouwwerken, van de eenvoudig ste boerenbehuizing af tot het statige stadhuis vrijwel zonder uitzondering hou ding en karakter hebben, maar het pro bleem van den herbouw is niet op te. los sen met een min of meer overtuigd teruggrijpen naar dit verleden daartoe zijn de wijzigingen in de structuur van het leven, in de levenshouding en de overtui gingen der menschen te ingrijpend g°- weest. Ten hoogste zou men al „aanpas send" aan een vroegere levenshouding, die niet meer aanwezig is, een stad van tweeslachtig, dus feitelijk zonder karakter verkrijgen en dit zou misschien een groo- tere ramp zijn, dan die door welke zij werd geteisterd. Er zou desnoods iets te zeggen zijn voor herbouw van geheel de stad vol gens Gothisch principe, daar het stads plan nu eenmaal van Gothisclien oor sprong is, maar het propageeren van een halfslachtige semi-Gothiek, die met het oude „affiniteit" heeft, schijnt uit stede bouwkundig oogpunt bijzonder bedeukelijk. Hetgeen de meubelindustrie met deze her leefde „Gothiek" heeft gepresteerd tal van Gotliiekfabrielcen werkten geruimen tijd op volle capaciteit is in dit opzicht een waarschuwend voorbeeld. Het probleem van de architectuur. Het pleiten voor affiniteit van een nieuw stadsdeel met eenige Gothische gebouwen uit een vroeger tijdperk vertoont over eenkomst met een pleidooi voor de ver vaardiging van vliegtuigen of torpedóboo- ten „op de wijze" van de Gothiek. Het is een opmerkelijk verschijnsel, dat in de ar chitectuur het impressionisme meer en meer een anachronisme Is geworden en de genen, die bereid zijn, te zien, kunnen niet anders dan waarnemen, dat de „traditio- neele" architectuur "'•vergeefs teruggrijpt naar verouderde vormenschema's en dat het niet mogelijk blijkt, deze schema's met vreemden inhoud te vullen. Het Impressio nisme in de architectuur, dat zich bekom merde voornamelijk om het „effect", dat een gebouw, geprojecteerd op het vlak ge dacht diende te maken en dat tot zeer on architectonische werkwijzen leidde, is ten einde. Met andere woorden de bouwkunst is t»ezig, zichzelf te worden, architectuur, die met architectonische, niet met picturale maat gemeten wil zijn. Realisme en' idea lisme, do twee groote mogelijkheden der kunst worstelen om erkennning. Is dit nu een tijdperk, om ons, genoegelijk en ge makzuchtig, zohder meer over te geven aan den „beminnelijken leugen" Volko men misplaatst is het, in deze periode ter adstructie van een betoog voor een soort quasi-neo-Gothiek de bouwmeesters Cuy- pers en Van der Kloot Meyburg aan te ha len, die beiden in al hun geschriften van hetzelfde inzicht getuigen als het lid der provinciale schoonheidscommissie, dat hier aan het woord was. Ook zij negeeren ten volle, hetgeen hedendaagsche kunstenaars van groot formaat met de middelen, die de gevorderde techniek toelaat, tot stand brengen (zelfs bij het herstel van de kathe draal van Reims werden nieuwe werkwij zen toegepast, met zeer gewaardeerd re sultaat), laten het voorkomen, alsof de zin voor verhoudingen het uitsluitend voor recht was van de Gothiek en het prijsge ven van deze „traditie" een oorzaak van verval. Met meer recht zou men kunnen beweren, dat liet vasthouden aan de oude overleveringen een onomstootelijk bewijs is van geestelijke gemakzucht, van het ge mis aan moed, om de consequenties te aanvaarden van het gebruik van nieuwe technieken en materialen. Welke monumentaliteit? „Het schilderachtige, monumentale ka rakter van Middelburg moet behouden blijven", heeft burgemeester De Bordes in zijn radiorede van 12 Juli gezegd. Wie moet daar echter voor zorgen en welke monumentaliteit moet anno 1940 worden toegepast? Die van de Middeleeuwen of, misschien, die van Schmidtlienner Gelijk het een schilder in de twintigste eeuw na den geweldigen invloed van een Cézanne en anderen niet zal invallen, te gaan wer ken „in den trant van" Giotto of Leonar do, wil hij niet tot een zeer anachronisti sche uitdrukkingswijze komen, zal het een architect of een stedenbouwer, die wijd open staat voor de levensverschijnselen, niet invallen, in het jaar 1940 „monumen taliteit" te veroorzaken, die aequivaleert met de levensopvattingen en den stijl van het jaar 1500. Brugge, Ravenna, Rothen- burg, Soest (Westfalen) zijn zonder uit zondering waarderijke cultuurhistorische documenten, welke het aanbeveling ver dient in stand te houden, zoolang dit mo gelijk is, maar wanneer het probleem van den herbouw van een stad aan de orde komt, met alle ongekende mogelijkheden, die de oplossing daarvan biedt,-dan kruipt men toch niet bij voorbaat in de schulp der Gotljiek met miskenning van het vele goe de, dat de laatste decennia op het gebied van bouwkunst en stedebouw is bereikt. Monumentaliteit goed. Mist het werk van een Dudok (minder „zakelijk", wijl gebaseerd op den romanticus Lloyd Wright, dan het schijnt),, deze eigenschap? integendeel, ieder, die zijn, gebouw in de Cité Universitaire in het Pare Mont- souris te Parijs zag, erkent, dat dit monu mentaal is in den nobelsten zin van het woord. En de gebouwen van den door den heer Von Brucken Fock zoozeer verguis den, immers niets dan „nuchterheid, kaal heid en proza" voortbrengenden, maar genialen Le Corbusier Kan men de qua- liteiten van zijn gebouw van l'Armée du Salut Public te Parijs zelfs maar verge lijken met die van het knusse Middelburg- sche „toeback"-winkeltje Met welken maatstaf moet men beide meten? Nu is het merkwaardige, dat het juist Nederlandei's zijn geweest, die in de nieu we architectuur en in de stedebouw baanbrekend werk hebben verricht en voor hun streven aanknoopingspunten hebben gevonden in vrijwel alle landen ter wereld. Men dient het voortreffelijke uitbreidings plan der gemeente Amsterdam te kennen (er beitian uitstekende maquettes van), om te beseffen, welke mogelijkheden een algemeen bebouwingsplan voor een stad gelijk Middelburg biedt, tot welk een geniale conceptie samenwerkende bouw meesters en stedebouwkundigen in de twintigste eeuw bij machte zijn, welke karaktervolle „monumentaliteit" zij bij- machte zijn te creëeren. Hun ontwerpen kunnen van een zoo overtuigende klaar heid, van een zoo oorspronkelijke lucidi teit zijn, dat men, een groot woord ge bruikend, zou kunnen zeggen, dat in de architectuur de overgang naar een nieu wen levensstijl reeds verder is gevorderd dan in het leven zelf. En mag men, uit gemakzucht of uit misplaatst „aanpas singsvermogen" 'dan maar, dit alles ne- geerend, zijn toevlucht zoeken in de ge- noegelijlchëid van toebaqkswinkel of „Brou wershaven"? Zijn dergelijke argumenten inderdaad afdoend voor de oplossing van een stedebouwkundig probleem gelijk de herbouw van de stad Middelburg? Gemengd Nieuws Een levend organisme of., steriliteit De heer Von Brucken Fock spreekt er gens van „beminnelijke leugentjes", die 1UJ in de architectuur de voorkeur geeft boven producten van schriele, kale nuch terheid. Niemand ontkent, dat niets zoo gevaarlijk is, dan problemen van heden daagsche architectuur te laten oplossen door architecten, die deze hedendaagsche stroomingen niet als inhaerent aan zich zelf ervaren, maar de oppervlakkige imita toren zijn van hetgeen groote voorloopers gedacht en gedaan hebben. Ons land is echter te rjjk aan zeer bekwame bouw meesters en stedebouwkundigen, dan dat het in dezen tijd noodig zou zjjn, voor een gebrekkige styiimitatie te pleiten. Er zijn krachten genoeg aanwezig, om het vraag stuk van den herbouw in stedebouwkun dig en in architectonisch opzicht tot een glorieuze oplossing te brengen en het zou van onbegrijpelijke kortzichtigheid getui gen, hiervoor de oogen te sluiten en boven de klare zuiverheid van de twintigste eeuw den beminnelijken leugen van vroe gere tijdperken te prefereeren. En het voorbeeld van geslaagde aanwending van oude motieven, nl. het „Brouwerswapen" te Amsterdam destrueert feitelijk geheel het betoog en bewijst integendeel de on macht van stijlnabootsers, om te komen tot een bouwwijze, die adaequaat is aan den TROUWLUSTIGE DAME MET EEN RIJKE FANTASIE. Zelfs de begrafenisondernemer kwam er Een dame te Den Haag maakte eenigen tjjd geleden kennis met een tien jaar jon geren heer. Ze zocht verdere toenadering en zij wist het uiteindelijk zoo te plooien, dat zij bij den jongeman en zijn ouders thuis kon komen wonen. Er was sprake van een belangrijk standsverschil en in verband daarmee zag zij er erg tegen op, om het jongemensch aan haar ouders te presentee ren. Bovendien kwam langzamerhand het besef, dat het in de toekomst toch niets zou worden, zoodat zij eigenlijk wel van den jongeman af wilde. Zij begon dan ook met voor te geven, dat haar ouders naar elders waren vertrokken en dat zij hen wilde vol gen. Doch juist in die periode begonnen de jongeman en zijn ouders er op aan te drin gen, dat hij aan de ouders van dé dame zou worden voorgesteld. Dit werd door haar steeds met een of ander smoesje uit gesteld, maar eindelijk ging het niet lan ger. Toen kwam zij op een gegeven moment plotseling voor den dag met het volkomen gefingeerde verhaal, dat haar ouders bij een bomaanval waren gedood. De jonge man, vol piëteit vond dat de ouders dan toch. in ieder geval te Den Haag moesten worden begraven. Inderdaad gaat het tweetal naar de begrafenisonderneming, waar alle voorbereidende maatregelen wor den getroffen. Rouwkaarten worden ge drukt en naar door haar gefingeerde adres sen verzonden en dan is liet zoover, dat het stoffelijk overschot der ouders naai de residentie moet worden overgebracht. Het span zal er samen heentrekken, doch als het eenmaal zoo ver is, loopt zij weg. De politie wordt nog in de zaak ge mengd, daar er enkele kleine voorwerpen verdwenen zijn, waarvan de ouders van den jongeman aangifte hebben gedaan, doch achteraf blijkt dit niet zoo erg én wordt de zaak in der minne gesohikt. De verloving" zal nu echter wel voor goed uit zijn. (Vad.) SLACHTOFFERS VAN DE DUISTERNIS. Sedert Zondagavond werd de Elburg- sclie 62-jarige vischrooker J. Broekhuizen vermist, De man was het laatst gezien bij de haven. Men vreesde een ongeluk, ten gevolge van de duisternis. Gistermorgen is het lijk van B. uit het water opgehaald. Het slachtoffer was ongehuwd en kost winner voor zijn 90-jgrige moedor. Uit de vaart te Hoogeveen is het lijk opgehaald van den 65-jarigen G. J. Bree- man. De man was door de duisternis mis leid, te water geraakt en verdronken. Uit het water van de Heerengracht te Leiden is gistermorgen het lijk vaii den 65-jarigen borstelwerker A. C. S. opge haald. De man werd reeds drie weken vermist. Vermoedelijk is hij door de duis ternis misleid te water geraakt. Dinsdagavond is de 52-jarige G. S., wo nende aan den Z.O. Buitensingel te Den Haag, door de duisternis misleid op ge noemden singel te water geraakt en ver dronken. Te Hoogkerk is gisteravond de 24-jarige J. Gorter met zijn fiets in het Hoendiep gereden en verdronken. Ontwikkelingscursussen en ontspanning. tegenwoordigen levensstijl. De verzeke ring, dat de ruitverdeeling in het bedrijf uitstekend voldoet kan daar evenm.in toe bedragen en een handleiding voor de op- lossing van een stedebouwkundig pro bleem is Zij stellig niet. En het zou van een zeer tragische machteloosheid getuigen, indien dit voorbeeld er toe zou leiden van de stad Middelburg „een beetje Neuren berg" te gaan maken. Tot welk een caca- phonie van dergelijke „regionalismen" het gemis aan eenheid van architectuur kan leiden toont de hierboven bedoelde Cité Universitaire in zoo hachelijke mate aan, dat overheid en architecten alles in het werk dienen te stellen, om althans dit onheil te verhoeden. Er bestaat integen deel een uitzonderlijke gelegenheid, om tot een bepaalde veeleenheid in de bebou wing van het stadscentrum van Middel burg te komen, een gelegenheid, die de stad Weenen eenige jaren geleden heeft trachten te scheppen, door alle onroeren de goederen in het centrum der stad in eigendom over te nemen. Verkeers- en herbouwvraagstukken waren daar in een acuut stadium getreden en er kon in de binnenstad niets gebeuren, zonder dat de overheid in conflict kwam met honderden particuliere belangen. Een situatie, gelijk het stadsbestuur van Weenen gewenscht achtte, is te Middelburg, z\j het door nood lottige omstandigheden, ontstaan. Het ge meentebestuur van Middelburg kan de stad geen grooter dienst bewijzen, dan ge heel den herbouw bij voorbaat in handen te nemen en een straten- en bebouwings plan te laten ontwerpen, waarin met alle eischen van verkeer en modernen stede bouw ten volle is rekening gehouden.*) De krachten, die daartoe hun medewerking kunnen en in dezen vorm ongetwijfeld ook bereid zijn, te verleenen, zijn in Nederland in zoo verheugende potentie aanwezig, dat het een blamage zou zjjn, boven hen aan een gezelschap min of meer „beminnelijke leugenaars", gelijk de heer Von Brucken Fock hen terecht karakteriseert, de voor keur te schenken. Alleen op deze wijze is van het nieuwe Middelburg een levend or ganisme te maken, in plaats van het tot steriliteit onder de stolp van een quasi- Gothiek te veroordeelen. De oplossing van het probleem schtjnt, blijkens de intusschen beleend gemaakte onteigening inderdaad reeds in deze rich ting te worden gezocht. H. BUYS. In een te Rotterdam gehouden persbij eenkomst heeft de commissie, welke nu drie .maanden geleden ontwikkelingscur sussen en ontspanning voor wachtgelders (hoofdarbeiders) uitgaande van de Scheep vaart Vereeniging Zuid, begonnen is, een en ander medegedeeld van dit pionierswerk, dat Rotterdam in alle opzichten eer .aan doet. Evenals op zoovele andere terreinen is ook hier weer prijzenswaardig baanbre kend werk ten bate van de wachtgelders verricht, dat reeds binnen korten tijd tast bare resultaten zal afwerpen. De wetenschap, dat het uitermate moei lijk is, de menschen er toe te krijgen hun vrijen tijd te besteden aan dergelijke cur sussen, deed de bepaling ontstaan, dat het voor de wachtgelders verplicht was deze cursussen bij te wonen. Zoo goed als alle 1500 deelnemers wjjden zich met vreugde aan deze educatie. Men hoopt dezen arbeid binnenkort, waarschijnlijk zal het medio Januari 1941 zijn, uit te breiden tot de handarbeiders van de vereenigingen, welke aangesloten zijn bjj de Scheepvaart Vereeniging Zuid. De commissie heeft dan de zorg over 6500 cursisten. Over het werlc der commissie van het begin af aan, vernemen wij het volgende Besloten werd de wachtgelders aan drie erlei groepen lessen te laten deelnemen. De eerste groep omvatte vakcursussen, 'de tweede groep algemeene ontwikkelings cursussen en de derde groep omvatte de lichamelijke opvoeding. Voor de vaklessen gaf 19 pet. zich op voor Duïtsch, 17pet. voor Fransch, 15 pet. voor. Engelsch, 12 pet, voor Spaansch en 10 pet. der cursis ten meldde zich voor boekhouden, terwijl de overigen zich over de vakken als ma- chineschrijven, stenografie, handelsrekenen, handelsrecht e.d. verdeelden. Bij de licha melijke opvoeding was vooral het zwem men populair, 45 pet. meldde zich voor dezen tak van sport, 25 pet. gaf zich .op voor gymnastiek' (toestelturnen en vrije oefeningen), 16 pet. voor voetbal. Uit de inschrijving voor de ontwikke lingscursussen bleek groote belangstel ling voor scheepvaartkundige onderwer pen, 52 pet. van de wachtgelders gaf den voorkeur aan een serie, waarin deze on derwerpen aan de orde kwamen en hier door was het noodig, dat de commissie over eenige groote zalen de beschikking kreeg. Daarenboven lag het in de be doeling eens in de veertien dagen een ont spanningsochtend te organiseeren, waar hetzij muziek, hetzij een film, hetzij voordrachtkunst gebracht werd, doch waarvan steeds do bedoeling was een hoog cultureel peil te bereiken. Het groot ste gedeelte van de wachtgelders bleek een voorkeur voor de film te hebben, daarna kwam de muziek en tot slot de voordrachtskunst. Ais norm bij de in- Rechtszaken MET OFFICIER S PETTEN GEVOETBALD. Belcediging van de Dultsche weermacht zwaar gestraft. Voor het Deutsche Kriegsgericlit, dat zit ting hield in het paleis van justitie te 's-Hertogenbosch, stonden drie opge schoten jongens, H. S., F. van D. en F. P., terecht, die in den nacht van 26 op 27 October j.l. in de vestiaire van het Victoria Hotel te Tilburg eenige petten van officieren van do Duitsche weermacht hebben weggenomen, met welke petten zij zoowel in de vestiaire van het hotel als op straat hebben g'evoetbald, waarna zij twee petten hebben verscheurd, met de kennelijke bedoeling, de Duitsche weer macht te beschimpen en te beleedigen. De schuld van alle verdachten, die thans in voorarrest zitten, kwam tijdens de be handeling der zaak volledig vast te staan. De openbare aanklager eischte tegen F. P. één jaar gevangenisstraf, tegen H. S. zes maanden en tegen F. van D. acht maanden, met aftrek van voorarrest voor alle verdachten. Het Kriegsgericlit veroordeelde elk we gens beleediging der Duitsche weermacht tot tien maanden gevangenisstraf, met af trek va ndrie weken voorarrest, ROOVERSFAMILIE STAAT TERECHT. Men herinnert zich wellicht nog de ar restatie van man, vrouw en zoon, die zich in de laatste maanden te Utrecht zoozeer aan diefstal .van goederen en levensmid delen hadden schuldig gemaakt, dat het bij huiszoeking bij het gezin meer op een roofhol leek dan op een liuis, waar een normaal familieleven wordt geleid. Overal trof de politie goederen aan, welke van diefstal afkomstig waren en aan ontken nen viel dan ook niet te denken. Met kar- revrachten werden de gestolen goederen naar het politiebureau overgebracht en eerst daar kon men eens gaan inventari seeren. Het bleek toen, dat de meeste goe deren gestolen waren uit de Galeries Mo- dernes en de Hema. Daar hadden man, vrouw en zoon voor honderden guldens weten te ontvreemden en er was bijna geen voorwerp of kleedingstuk of de re cherche trof het onder den voorraad aan. Zoonlief bekende bovendien nog zich schuldig gemaakt te hebben aan diefstal van niet minder dan acht rijwielen. Gisteren stond, het gezin terecht voor de meervoudige strafkamer van de Utrecht- sche rechtbank. Man en vrouw werden ge lijk gehoord. Op een vraag van den president of de man, de 54-jarige bedrijfsleider uit Jut faas, inderdaad al deze goederen had weg- •genomen, bekende verdachte onder een stortvloed van tranen en ook zijn 43-jarige vrouw kon moeilijk anders dan het haar ten laste gelegde bekennen. Over beide verdachten is een rapport schrijving gold, dat. slechts beneden 40 jarigen verplicht waren aan de cursussen mede te doen, doch het was verheugend, kwam melden. dat zich ook een aantal boven 40 jarigen Bij het organiseeren van de ontwikke lingscursussen ia er van uitgegaan, dat slechts voor een zes tot achttal weken het onderwerp van een cursus moest wor den bepaald, "daarna wordt in overleg met de cursisten een nieuw onderwerp vast gesteld, ook zijn er series d.w.z. cursussen, waar meer dan een onderwerp aan de orde komt. Door 655 deelneemsters en deelne mers wordt aan zwemlessen deelgenomen. Ieder ontvangt eenmaal per week onder richt, dat door vier instructeurs wordt ge geven. Er wordt getraind voor het vaar digheidsdiploma van den N.Z.B. Aan de gymnastiek wordt door 248 dames en hee- ren deelgenomen. In totaal zijn voor de verschillende onderdeden, bestaand uit vrije oefeningen, toestelturnen en rythmi- sche gymnastiek, vijftien cursussen geor ganiseerd. Het voetballen kon door ver schillende omstandigheden eerst thans een aanvang nemen. Bij de vaklessen is de situatie thans als volgt: In totaal loopen twee cursussen Neder- landsche taal, acht cursussen Engelsch, acht Fransch, vier Spaansch, vijf voor boekhouden, twee bedrijfsleer, twee ste nografie en een cursus handelskennis, handelsrecht, economie en machineschrij- ven. Gemiddeld worden deze cursussen door 25 30 personen regelmatig bezocht. Voor deze groep van lessen zijn thans dertien leslokalen in gebruik, terwijl 20 docenten regelmatig les geven. Dank zij twee gif ten van een stichting te Rotterdam is het mogelijk geweest de cursisten boeken te verschaffen voor de vaklessen. Deze boe ken worden den cursisten in bruikleen af gestaan. De staf leeraren constateert unaniem, dat er groot enthousiasme is en dat er hard wordt gewerkt. In een eigen orgaan, de o. en o. krant, worden allerlei vragen behandeld, Ver schillende firma's hebben hun medewer king bij de uitvoering van dit prachtige werk gegeven. Nu het mogelijk is geble ken over de groote moeilijkheden, die er -aanvankelijk waren heen te komen, durfde de commissie met voorstellen te komen, die het mogelijk maken weer een geheel nieuwe groep wachtgelders in dit O., en O. werk op te nemen, want niet alleen de be volking van de kantoren heeft weinig om handen, ook de handarbeiders hebben slechts gedeeltelijk werk. Welnu, het zal niet lang meer duren, of ook deze groep zal in het O. en O. werk kunnen worden betrokken. Natuurlijk moeten _r dan weer geheel andere cursussen georganiseerd worden en de aard van het werk moet anders zijn, doch in principe is het moge lijk. uitgebracht, waaruit blijkt, dat de man uit een groot, net gezin komt, waar men hem echter al vroeg aan zijn lot over liet. Nadat hij dan ook getrouwd was nam al spoedig zijn wouw de leiding van het gezin op zich. Aanvankelijk ging alles goed en het gezin kende jaren van voor spoed en geluk, doch na den oorlog''sloeg het geheele gezin uit zijn evenwicht. Man vrouw, die een blanco strafregister hebben, gingen stelen. Eerst kleine voor werpen, later werd men steeds brutaler, totdat deze onervaren lieden tenslotte te gen de lamp liepen. Verdachte verklaarde maanden er over te hebben gedaan, eer de voorraad, welke bracht 'S »evcmc'en> bijeen was ge- De president maakte verdachte er op opmerkzaam, dat hij zijn kinderen wel een goed voorbeeld gaf. Bij zijn baas kon Un ook zijn vingers niet thuis houden. Verdachte gaf toe, dat het slecht was, en nij heeft er ook wel erg veel verdriet van. Zijn zoon, die ook is gearresteerd, deed zich veel grooter voor dan hij was en hij wilde voor zijn meisje als het op geld aankwam, niet onderdoen. Dat meisje was hoven zijn stand en hij kon haar van zijn kar-g weekloontje niet geven wat zri van hem verlangde. De officier van justitie merkte in zijn requisitoir op, dat deze menschen zoo enorm hebben gestolen, dat er aanvan kelijk bijna, geen overzicht te verkrijgen was. Hij eischte tegen den man een on voorwaardelijke gevangenisstraf voor den tijd van tien maanden, tegen de vrouw, die thuis nog twee jonge kinderen moet 'ver zorgen, zes maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar. Nadat man en wouw zijn weggevoerd (alleen de man is gedetineerd), komt de zoon hi de verdachtenbanlc. Ook over hem is een rapport uitgebracht waaruit is ko men vast te staan, dat deze verdachte tot voor enkele maanden een onbesproken le venswandel heeft gehad. Verdachte erkende zich in enkele maan den tijd te hebben schuldig gemaakt aan diefstal van acht rijwielen. Verder wordt hem nog ten laste gelegd diefstal van doo- zen schoenen, een actentasch en een kof fertje. En tenslotte is uitgekomen, dat verdachte, die 23 jaar oud is en kapper van beroep, op een keer 75 gulden heeft opgenomen ten name van zjjn vader, zon der dat deze wist, dat er geld werd ge leend. De officier van justitie achtte -dit geval ernstiger dan hetgeen vader en moeder hebben gedaan. Spr. eischte tegen hem dan ook een gevangenisstraf voor den tijd van een jaar met aftrek van de preven tieve hechtenis. TUINMAN DOOR AUTO AANGEREDEN EN GEDOOD. Gisterochtend is de 27-jarige tuinman Pouwels te Neerbosch door een auto aan gereden en gedood.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1940 | | pagina 9