De samenvoeging van Zeeewsclie gemeenten Tweede Blad PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT Maandag 11 November 1940 De haven van Bergen op Zoom zal vernieuwd worden, waartoe op last van Rijkswaterstaat een plan ontworpen wordt. Tevens zal dan een betere verbinding met het Brabantsche konalennet tot stand komen (Foto Het Zuiden) Een algeheel plan nog niet gereed. Driegende kwesties gaan voor. Kroniek van den dag Heeft Churchill plannen in Ierland? Vandaag is het wapenstilstandsdag. In normale dagen, normaal volgens gelden de begrippen, plachten in de groote hoofd steden kransen te worden gelegd op de graven van onbekende soldaten. Op de zen elfden November razen de bommen werpers boven deze plaatsen van na tionaal gedenken, waar zij hun doode- 1 ijken last uitwerpen. Aan wapenstilstand denkt op dit oogenblik niemand. Veeleer zjjn de oorlogvoerenden er op bedacht, hun fronten te versterken en streven zij er juist op dezen dag naar, den tegen stander zooveel mogelijk nadeel te be rokkenen. Vandaag zal Molotof te Ber lijn arriveeren, waar hij besprekingen zal voeren met de Duitsche staatslieden over de gemeenschappelijke belangen. Belan gen, welke vooral betrekking zullen heb ben over de uitwisseling van grondstof fen en op de politieke vraagstukken, die door de jongste ontwikkeling op den Bal kan actueel zijn geworden. De Balkan. Vol mededoogen gaan onze gedachten uit naar de slachtoffers van de aardbeving, die nu een groot deel van Roemenië heeft getroffen. Een zwaar be zocht gebied en op dit oogenblik vallen alle verschillen weg. Een groot staatsman heeft gisteren het tijdige met het eeuwige verwisseld. Neville Chamberain is gestorven en met zjjn dood is een tijdperk van beteekenis in de geschiedenis van Europa afgesloten. Zoo zijn er vele dingen, die ons op de zen elfden November bezig houden. Maar in het verleden verdiept zich op dezen dag niemand. Het is een vooruitjagen, om den vijand afbreuk te doen, totdat de ze vijand het hoofd buigt 'en zich gewon nen geeft, of totdat die vijand machtiger hlykt te zijn en niet te verslaan. Het zijn deze overwegingen, die de oorlog voerenden er van weerhouden zich een oogenblik van rust te gunnen. Deze oor log kent geen adempauze en men jaagt voortdurend naar nieuwe doelen, getuige wel de uitbreiding, die het conflict in de achter ons liggende maanden te zien heeft gegeven. Thans wordt weer de aandacht geves tigd op bepaalde plannen, welke aan Churchill worden toegedacht. Ditmaal zijn deze plannen gericht tegen Ierland. Uit het feit, dat de Britsche oorlogslei ding deze uitbreiding nastreeft zou zijn af te leiden, dat Engeland een uitweg uit langzamerhand ondragelijke moeilijkhe den zoekt. Engeland, dat thans in de Middellandsclie zee aan de praat wordt gehouden, dat de aanvallen op het eiland, die nu reeds weken achterelkaar duren, moet afslaan, dat ter beveiliging van zijn strategische positie aanvallen op Dakar en op Lambarene moest ensceneeren. En geland, dat thans naar verluidt begeerige blikken heeft geslagen op Ierland. Deze geruchten vallen samen met een radiore de van Churchill, waarin hij nog eens herhaalde, dat Londen zijn verplichtin gen jegens Europa en de Europeesche landen zal nakomen. Klinkt dat niet als de belofte van een man, die niet weet, hoe benard zijn huidige positie is? Plannen jegens Ierland. De Popoio d'Italia vestigt daarop in een hoofdarti kel de aandacht, waarbij er op gewezen wordt, dat Engeland een nieuwe stap voorbereidt tot worging van de Iersche onafhankelijkheid. Dat men hierby met een vorm van „bescherming" te doen zou hebben kan toch bezwaarlijk veronder steld worden. Engeland heeft Ierland noo- dig. En de Italiaansche pers betoogt, dat de man die geen rekening heeft gehouden met de neutraliteit van Namsos van Duinkerken, Oran, Dakar en Athene, zich ook weinig zal aantrekken van de ver plichting, welke de koning en het Brit sche parlement jegens Ierland hebben aangegaan. Churchill zoo schrijft het blad is nu eenmaal anti-Iersch en anti katholiek. Hjj beoogt slechts de strategi sche, positie van Engeland te versterken en heeft tegelijk begeerige blikken gesla gen op de rijkdommen aan voedsel en vee van het Iersche eiland. Tot nog toe heeft Churchill zijn plan nog niet ten uitvoer gelegd, omdat hij eerst de Amerikaansche verkiezingen heeft willen afwachten. Het blad concludeert, dat de achtergrond van den beraamden ^jjjanslag is, het Britsche Anglikanisme te stellen tegenover de Ier sche katholicisme, hetgeen in de geheele Katholieke wereld niet zou nalaten een zeer diepen indruk te maken. Wanneer de aanslag zal worden uitge voerd, valt uit den aard der zaak niet te zeggen. Ook de Britten loopen niet zoo met hun plannen te koop al zijn hun me thodes wel een weinig doorzichtig. Maar hoe dit ook zij, de Britsche tegenstanders zullen er we pp uit zijn er voor te zor gen, dat deze vlieger niet opgaat. En zoo is het geenszins onmogelijk, dat we bin nenkort nog wel iets meer van Ierland hooren. DE BEHANDELING DER DU1TSCHERS IN INDIE. VERBETERING IN UITZICHT? Officieel wordt medegedeeld, dat de in Nederlandsch-Indië op 10 Mei geïnterneerde Duitsche vrouwen en kinderen uit de inter- neering zijn ontslagen. Van Duitsche zijde heeft men dientenge volge de als represaille geïnterneerde Ne- derlandsche vrouwen vrijgelaten. Naar men weet, waren bij de laatste in- terneeringen geen vrouwen gearresteerd. Wel zijn tijdens den oorlog op Duitsch ge bied een aantal Nederlandsche vrouwen ge- interneerd, die thans dus vrijgelaten zijn. Van Duitsche zijde hoopt men daarin een symptoom te kunnen zien van een alge meene verandering van de houding van de Nederlandsch-Indische regeering. Men staat aan Duitsche zijde op het standpunt, dat de i'epressailles tegen Nederlanders die in- tusschen met zoo weinig mogelijk hardheid worden uitgevoerd zullen duren, totdat in Nederlandsch-Indië ook ten opzichte van de mannelijke geïnterneerden aan de Duit sche wenschen zal zijn tegemoet gekomen. POST EN DUISTERNIS. WEL AVONDBESTELLING. In enkele bladen is een bericht versche nen, dat de directeuren der postkantoren aanwijzing zouden hebben ontvangen, in dien de weersomstandigheden daartoe aan leiding geven, de derde (avond-) bestelling niet te doen uitvoeren. Dit bericht is onjuist. De directeuren heb ben integendeel aanwijzing ontvangen, om, waar dit slechts eenigszins mogelijk is, de avondbestelling te doen b 1 ij v e n uitvoe ren, zoo noodig met indienststelling van extra personeel. Verbod vart slachten van schapen. Bij besluit van den secretaris-generaal, waarnemend hoofd van het departement van landbouw' en visscherij, is bepaald, dat het slachten en doen slachten van schapen verboden is. Dit verbod geldt niet ten aanzien van schapen, waarvoor door of vanwege de stichting Nederlandsche veehouderij cen trale een slachtvei'gunning, is verleend. Dit besluit geldt voor het tijdvak, aan vangende met ingang van den dag van zijn inwerkingtreding en eindigende met ingang van 1 Januari 1942. Het besluit is Zaterdag in werking getreden. HET VERWERKINGSVERBOD VAN AARDAPPELEN. GEEN ALGEMEENE ONTHEFFING. Bij beschikking van den secretaris-gene raal, waarnemend hoofd van het departe ment van landbouw en visscherij, is be paald, dat de algemeene ontheffing van het verwerkingsverbod van verschillende pro ducten, niet gelclt voor aardappelen. Ontheffing van het verwerkingsverbod 'voor aardappelen wordt verleend voor wat betreft het bewerken, doen bewerken, ver werken en doen verwerken van aardappelen tot aardappelmeel door aardappelmeelfa brieken, die als georganiseerden zijn toege laten tot de stichting Nederlandsche Aard appelmeelcentrale, gevestigd te Veendam, met dien verstande, dat de fabrieken ver- plicht zijn te voldoen aan de door de even- genoemde stichting Nederlandsche Aard appelmeelcentrale, zoo noodig, te stellen voorwaarden en de door elk van de fabrie ken bewerkte of verwerkte hoeveelheid aardappelen niet meer mag bedragen dan de aan die fabriek ingevolge een overeen komst van koop en verkoop of eenige coöperatiecontract dan wel door haar aan deelhouders geleverde of te leveren hoe veelheid aardappelen van den oogst 1940 verminderd met een door die stichting te bepalen hoeveelheid. Eveneens wordt een verbod uitgevaar digd van verwerking van aardappelmeel tot puddingpoeders, custard, geoxydeerd aardappelmeel, oplosbaar aardappelmeel, vei-pakt aardappelmeel, stijfsel, sago, vlok ken bestemd voor menschelijke consumptie en ouwel, weik verbod geldt voor hen, die geen vergunning van de Ned, .Meelcentrale hebben. De W.A. defileert voor ir. Mussert Voor het Koninklijk Paleis op den Dam te Amsterdam. Zaterdagmiddag heeft de leider der N.S. B., ir. A. A. Mussert, op het historische Damplein te Amsterdam een défilé afgeno men van de W.A. Er bestond voor dit défilé groote belangstelling van dé zijde van de hooge functionnarissen der N.S.B. alsmede van de zijde der Duitsche auto riteiten. Dé politie had zeer uitgebreide ordemaat- regelen getroffen en het défilé der tal rijke W.A.-groepen vei'liep in stramme dis cipline. Met acht extra treinen kwamen de weer mannen uit alle deelen des lands naar de hoofdstad. De stoet was verdeeld in vier heerbans, ieder bestaande uit drie of vier bans en deze weer onderverdeeld in drie of vier vendels, elk ter sterkte van 110 man, In de Amsterdamsclie binnenstad bleef het na afloop van het défilé, dat een half uur duurde en besloten werd door het ven del Peter Ton, nog langen tijd zeer druk. Inlichtingen betreffende distributiemaatregelen. Tot wien men zich moet wenden. In de dagbladen is een bericht versche nen over een rondschrijven van den secre taris-generaal van binnenlandsche zaken aan de burgemeesters, waarin o.m. wordt gezegd, dat met de uitbreiding van het aantal overheidsmaatregelen de behoeften om concrete inlichtingen te krijgen aan gaande maatregelen op economisch gebied steeds grooter wordt. Volgens dit bericht wérd den burgemeesters verzocht hen, die inlichtingen inzake overheidsmaatregelen op economisch gebied wenschen, in eerste instantie te verwijzen naar de daarvoor in aanmerking komende Kamer van Koop handel. Gevallen, die niet voor verwijzing naar de Kamer van Koophandel in aan merking komen, zouden door de burge meesters aan het departement van handel, nijverheid en scheepvaart (Economische Voorlichtingsdienst, Rijnstraat 24, Den Haag) kunnen blijven worden voorgelegd. Van bevoegde zijde wordt ter vermijding van misverstand eenige toelichting op dit bericht wenschelijk geacht. Met name wordt er op gewezen, dat voor publiek en detaillisten terzake van distributiemaat regelen uiteraard niet in de eerste plaats de Kamers van Koophandel, doch de plaat selijke distributiekantoren en voor zoover noodig het centraal distributiekantoor te Den Haag, de aangewezen instanties zijn, waar vragen en klachten dienen te worden voorgebracht. Vervoerverbod stroop. De Staatscourant bevat een beschikking, vvaarby is bepaald, dat het afleveren aan en het vervoeren naar wederverkoopers van stroop in den vervolge slechts kan plaats vinden onder dekking van door de Neder landsche meelcentrale af te geven beschei den. DE WAARNEMEND COMMISSARIS DER PROVINCIE GEEFT EEN AANTAL RICHTLIJNEN AAN. Nederland heeft aanzienlijk meer ge meenten dan voor de richtige uitoefening van de bestuurstaak noodig, ja zelfs wen schelijk is. En omdat het teveel gemeenten heeft, heeft het tevens teveel burgemeesters, se cretarissen, ontvangers; veldwachters, se cretarie-ambtenaren, córrespondenties, en gemeentehuizen, die gezamenlijk op de sa menleving drukken. Dit laatste is echter niet de voornaam ste oorzaak, dat reeds gcruimen tijd in den lande pogingen in het werk zijn ge- steld om de bevolking over een geringer aantal eenheden te verdeelen. Deze pogin gen waren eerder gebaseerd op de over weging, dat. in dezen tijd grpotere eenheden zich beter voor haar fónctionneering kun nen toerusten, en dat het gemeen belang beter gediend wordt door kwaliteit dan door kwantiteit. Dat de meeste pogingen een opruiming te houden onder de „staatjes in den staat" eertijds niet met succes werden be kroond, was voornamelijk te wijten aan den tegenstand, die overal in den lande opdook zoodra het woord annexatie maar vernomen werd. Wij Nederlanders zijn behoudend op ve- lerlei gebied; wij zien nu eenmaal niet graag verandering gebracht in onze ge woonten, maar we hebben vooral een zwak voor het kleine plekje, waarop onze wieg heeft gestaan. Weinig dingen zijn in staat ons zoo snel en zoo eendrachtig in verzet te doen komen als de aankondiging, dat het dorpje, waar we geboren en getogen zijn, zal wor den opgelost in de naburige gemeente, waar we meestal toch al grieven tegen hebben. Zuiver gevoelskwestie, natuurlijk, maar niettemin belangrijk, en meestal doox-slag- gevend in het verleden, toen de politieke groepeeringen voor een goed gedeelte op gevoel en sentiment gebaseerd waren. De meeste ministers van binnenlandsche zaken; de meeste kamerleden, kenden het teere punt van den Nederlander, en ze plachten er angstvallig rekening mee te houden. Alleen als het niet anders kon, gingen zij tegen het anti-annexatie-complèx in, maar bij voorkeur, omzeilden zij om zichtig de annexatie-klippen, waarop zij wel eens lek zouden kunnen varen. In het verleden besefte men terdege, dat we veel te veel gemeenten rijk waren, besefte men ook, dat het algemeen belang er niet bij gebaat was. maar over het al gemeen ontbrak de moed om de .koe bij de horens te vatten. De laatste maanden even wel is een nieuwe wind door de departe menten in de lage landen gevaren, wordt krachtig gewerkt om een achterstand, ont staan omdat teveel rekening moest worden gehouden met allerlei jelangetjes, spoedig in te halen. In vrijwel a.lle provincies zijn de plannen om het aantal gemeenten in te krimpen, aan de orde van den dag. De toestand in Zeeland. Op den algemeenen teveel-regel betref fende gemeenten, maakt ons gewest geen uitzondering, integendeel. Ruim 250.000 in woners zijn verdeeld over (nu nog) goed 100 gemeenten, hetgeen beteekent, dat het gemiddelde inwonertal per gemeente 2500 bedraagt. Dit gemiddelde bereiken de meeste ge meenten echter lang niet; meer dan 2/3 der Zeeuwsche gemeenten blijft er stevig onder. We zwemmen in ons gewest in, lilliputter staatjes. Ruim 30 dorpen tellen minder dan 1000 zielen; wij genieten zelfs de eer de op een na kleinste gemeente van ons land, n.l. Serooslcerke op Schouwen (twee honderd zes en dertig zielen) in ons mid den te hebben. Vele jaren geleden al hebben Ged. Sta ten een plan ontwikkeld om aan het scha delik overschot van zelfstandige eenheden een einde te maken, maai' tot uitvoering van dit plan is het niet gekomen, omdat zij de gevoelsargumenten te zwaar lieten wegen. Enkele jaren terug kwam het provinciale bestuur evenwel op zijn plan terug. Voor zichtig, en weloverwogen, en met een nieuwe methode. Geen aankondigingen over annexatie dit maal. Men deed eenvoudig twee of meer gemeenten door één burgemeester, door één secretaris, in een enkel geval zelfs door één veldwachter „bedienen". Ongetwijfeld mag deze taktiek worden beschouwd als een voorlooper van annexa-, tie-plannen. Immers, als verschillende dor pen eenige jaren onder gemeenschappelijke autoriteiten hebben gestaan, zullen ze op den duur tegen algeheele éénwording ni-.t meei' zooveel misbaar maken. De Zeeuw sche methode, die ongetwijfeld van tact en van psychologisch inzicht getuigt, zal evenwel door de veranderde omstandighe den niet behoeven door te werken. Ook in Zeeland zal men binnenkort de algemeene tendenz ten aanzien van over bodige gemeenten hebben te volgen. In Zeeuwsch-Vlaanderen, en op Zuid-Be veland zijn trouwens de eerste schapèn al over den dam. Onrust en geruchten. Het vermoeden, dat Zeeland, wat de in krimping van het aantal gemeenten aan gaat, niet zou worden ontzien, heeft vele geruchten doen ontstaan, en veel onrust verwekt. Vele burgemeesters en secretaris sen van kleine gemeenten in ons gewest, zien het einde van hun loopbaan al gloren, want „men", de groote onbekende, het veelhoofdige monster, dat steeds kwaad sticht, weet n.l. al precies welke gemeenten zullen worden opgeheven, en welke perso nen dus ambtloos zullen worden. Volgens deze geruchten bestaat Wal cheren binnenkort nog maar uit vier ge meenten; Zuid-Beveland uit zes of hoogs tens zeven; Noord-Beveland krijgt één dorp, enz. enz, Teneinde deze geruchten op waarheid te controleeren hebben we een onderhoud gehad met den waarnemend commissaris der provincie, mr. P. Dieleman. Deze deelde ons mede, dat Ged. Staten nog geen enkel plan tot algemeene her ziening der gemeentegrenzen hebben, maar dat vermoedelijk binnen niet te langen tijd .zal worden overwogen welke gemeen ten eventueel zullen kunnen worden opge heven, en welke uitbreiding behoeven. Feitelijk zetten we dan het werk voort, dat we reeds jaren geleden aanvingen, zei mr. Dieleman, want Ged. Staten hebben al veel eerder gestreefd naar inkrimping van gemeentelijke huishoudingen, o.a, door in verschillende gemeenten het ambt van burgemeester en de functie van gemeente secretaris in handen van dezelfde personen te leggen. Daardoor zal voor enkele ge meenten eventueele samenvoeging slechts vermindering van het aantal gemeente raden ten gevolge hebben. Mr. Dieleman, vermaard kenner van Zeeland's historie, vestigde er onze aan dacht op, dat Zeeland in vroegere eeuwen ook uit aanzienlijk grootere eenheden be staan heeft. Zoo was het land van Hulst bijv. eertijds één gezagsgebied. De vele staatjes in den staat zijn te wjjten aan Napoleon, die alle parochies en heerlijlc- heden tot zelfstandige gemeenten verhief, hetgeen o.a. tot gevolg had, dat Zeeland nog heel wat meer gemeenten heeft gehad dan tegenwoordig. In het begin van de negentiende eeuw is een aantal verdwenen door middel van samenvoeging. Mr. Dieleman was van opvatting, dat Zeeland niet terug moet naar de voor dezen tijd te groote eenheden uit de voor Napo leontische periode, maar dat het stellig aanbeveling verdient het teveel aan ge meenten in Zeeland in te krimpen. Aan deze wijziging, die een vrij diepgaand in grepen in de samenleving beteekent, dient echter een ernstig onderzoek naar histo rische motieven en naar economische om standigheden vooi'af te gaan. Er zijn en kele dringende noodzakelijkheden, die niet veel hoofdbreken zullen kosten, ging mr. Dieleman voort, omdat ze al lang om een oplossing schreeuwen. Verwacht kan worden, dat de aloude kwestie Middelburg, 't ZandIvoudekerke spoedig zijn beslag zal krijgen, en dat Vlis- singen, thans gekneld tusschen Koudeker- Jke en Oost- en West-Souburg, met gedeel ten van die gemeenten zal worden ver 7 groot. De konsekwenties, die daaruit voortvloeien, zijn evenwel van minder ge- makkelijken aard, want zij houden wijzi ging van vrijwel alle gemeenten op Wal cheren in. Het groote probleem voor Wal cheren acht ik den eisch de gemeenten, die tenslotte zullen resten, van behoorlijke afrondingen te voorzien. Sprekende over Zuid-Beveland zei mr. Dieleman, dat de grootste moeilijkheden van Goes dezer dagen al werden opgelost door inlijving van een stuk van Kloetinge. In den zgn. zak van Zuid-Beveland, rijlc aan kleine gemeenten, zullen verschillende moeten verdwijnen. Bij de herziening van de gemeentegrenzen in Westelijk Zuid- Beveland zal terdege rekening moeten worden gehouden met het katholieke ka rakter van eenige dorpen. Voor Noord-Beveland ligt de zaak al zeer gemakkelijk. Kortgene, Kats en Co- lijnsplaat hebben immers al een gezamen- lijken burgemeester, en in het verre ver leden bestond het eiland ook uit twee ge bieden. Wat Schouwen-Duiveland betreft merkte mr. Dieleman op. dat z.i. alle dorpen in de duinstreek voor vereeniging in aanmer king komen. In het midden en in het Oos ten van het eiland kan uitbreiding worden gegeven aan reeds eerder ingeluide ver eenvoudigingen op gemeentelijk-admini stratief gebied. Zeeuwsch-Vlaanderen achtte mr. Diele man een van de moeilijkste streken, om dat deze streek vroeger door geulen ver deeld was in tal van kleine gebieden. Wa ter bewerkstelligt altijd een typische af scheiding tusschen gewoonten en gods diensten, en deze zijn ook thans nog in Zeeuwsch-Vlaanderen merkbaar. De streek bevat vei'der een aantal gebieden, waar landbouw en industx-ie aan elkaar grenzen, een omstandigheid, waarmee bij het ver- mindex-en van het aantal gemeenten ter dege rekening zal moeten worden gehou den. Vast staat, dat het grondgebied van Hulst, dat in zijn wallen is gesloten, ver groot moet worden. Dit zal vei'moedelijk geschieden door uitbx-eiding van den ring rond de stad. Als men zulks doet raakt men echter aan de gemeenten St. Jan steen, Vogelwaarde. Hontenisse, Graauw en Clinge. Oppervlakkig zou men geneigd zijn St. Jansteen bij Hulst te trekken, maar dit zou volkomen foutief zijn, omdat Hulst een stedelijk, St. Jansteen een landelijk karakter draagt. St. Jansteen zou wel bij Koewacht gevoegd kunnen worden Zuid- dorpe bij Overslag. In Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen leek mr. Dieleman een combinatie van Hoofd plaat, Biervliet, IJzendijke en een stuk van Waterlandkerkje voor de hand liggen. De ze plaatsen hadden tijdens de regeering van Willem III één burgemeester. Het andere stuk van Waterlandkex-kje komt dan in aanmerking voor Oostburg, waardoor echter de vraag ontstaat wat men met Schoondijke aan moet. Geogra fisch behoort het met Groede weliswaar bij Breskens, maar hiertegenover staat, dat de bevolking van Breskens niet past bij de bevolking der beide andere gemeenten. Tenslotte vragen in Westelijk Zeeuwsch- Vlaandei'en Groede, Zuidzande, Retranche- ment, Cadzand en Nieuwvliet om één ge bied. Dit zijn uiteraax'd maar richtlijnen, zei mr. Dieleman, meer xiiet. Het groote plan moet nog geboren worden. De dringendste en de gemakkelijkste grenswijzigingen zul len, naar ik mij voorstel, binnen niet te langen tijd hun beslag lu-ijgen, maar voor dat in Zeeland de algeheele her-indeeling van gebied gereed zal zijn, zullen we een tot twee jaar ouder zijn. Temeer omdat ik het niet billijk vind om, nu de kans schoon is, zaken van zulk een ingrijpenden aard te forceeren. Tot zoover ons onderhoud met mr. Die leman. Wij Zeeuwen mogen ons wel gelukkig prijzen, dat in deze beteekenisvolle tijden bet hoogste gezag in onze provincie is gelegd in handen van een der groote zonen van ons land, van een Zeeuw, die brandt van liefde voor zijn volk en zijn gewest, van een persoonlijkheid, die door zijn vele functies, door zijn exploraties van Zee land's verleden, door gaven van hoofd en hart, in staat is onder moeilijke omstan digheden den voor Zeeland en de Zeeuwen juisten weg te vinden. Nog niet lang geleden heeft het weinig gescheeld of deze eminente Zeeuw, die reeds zooveel voor onze provincie heeft gedaan, was geofferd op het enge altaar der partij-politiek. Thans beseffen we pas ten volle hoeveel onherstelbaar kwaad daardoor Zeeland en zijn inwoners zou zijn berokkend.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1940 | | pagina 5