KORTE PREDICATIE
Van menschen en
dieren
de ÊnTmrmm
SCHAKEN
DE BARMHARTIGEN.
v.Zalig de barmhartigen, want
hun zal barmhartigheid geschieden"
Hoe zal ik u toonen, dat dit niet
grofweg loon naar werken is? Er staat
hier waarlijk niet in gékleede woorden:
wie goed doet, goed ontmoet. De Bij-
bel weet wel dat wie goed doet door-
gaans kwaad ontmoet. Er staat even-
min: als je een goed mensch bent dan
kom je in den hemelDe Bijbel weet
wel dat de hemel niet te verdienen is.
Hoe zal ik u toonen, dat ware Gods
dienst niet benepen en banaal is? Of
weet ge het wel, dat Gods barmhartig
heid voor u zoo onmetelijk groot is,
dat zij waarlijk niet afhankelijk kan
zijn van uw poovere barmhartigheden?
Gods groote barmhartigheid gaat
door de wereld, warm, stralend, majes
teitelijk. En waar zij komt, buigen men-
schen, omdat ze alles .enkel gekregen
hebben. En onze dankbare barmhartig
heden volgen haar van verre, als een
troep havelooze bedelaars. Waarlijk,
onze schamele barmhartigheden zijn
maar een armelijk antwoord op de
groote barmhartigheid van God.
Ik zeg: een antwoord. Want goed
doen om het loon is geen barmhartig
heid maar berekening. Barmhartigheid
zijn is eerst niet anders dan Gods
barmhartigheid aanvaarden, Gods er
barmen over ons, ondankbaren en boo-
zen, van God die bezig blijft dag en
nacht met te redden uit onze zinneloos
heid en vertwijfeling, uit onzen nacht
en dood. Door deze liefde bewogen
komt er soms iets in ons van de ont
ferming Gods.
Zalig de barmhartigen, want zoo
krijgt ons leven richting. Want wel
zijn onze barmhartigheden bedelaars
in lompen, die van verre volgen, maar
zij vólgen dan toch Gods groote barm
hartigheid en komen toch uit bij den
jongsten dag. Dan zullen wij niet al
leen gelooven, maar zien, den grooten
barmhartigen Samaritaan over ons heen
gebogen. Want dat een ondankbare
en booze, als ik ben, door God wordt
aangenomen en in het Vaderhuis mag
wonen, dat is waarlijk Gods groote
barmhartigheid. F-
Bevelan'se brieven.
Welkomme gasten.
Die twidde vrouwe was weduwe, toen
k ze mee Louw z'n voader trouwden. Uut
d'r eêste 'uweluk ze ok een paer kin-
ders, mae' die waere de deure al uut;
die waere ouwer as d'r stiefguus, wan'
zie was 'êel jonk 'etrouwd en Arjaen,
d'r twidde man was voren in de derteg,
toen a ten voe d'êeste keer de stap gieng
waege.
Zodoende was zie noe a grottemoeder
over een paer jongers van tien en twelluf
jaer en die wouwe in de groote fekansie
komme lozeere.
Het vorege jaer ze wiste kampeere
en 't jaer dae'voor 6 ze nae' Tessel 'ewist
mee d'r ouwers; 'êele daegen in 't waeter
of in 't zand spele. Mae' noe wiste ze
nie wae' nae' toe en dus kwam der op
een ochend een brief: „me zouwe nae'
julder wille komme voe een weke of viere;
is een kêer op een 'oeve is voe de ver-
anderienge meschien ok wè' is leuk-'.
„Dat is best", zei de vrouwe, „ik zè.'
blie-e weze 'k de guus wee' is zie-e".
Den baes' bemoeiden z'n eigen dae'^ nie
mee en Mientje, nou, die snakten nae' een
verzetje, die zat as jonk meisje 'êele
daegen allêene bie twi getrouwde vrou
wen, daer k den ouwsten nog den plezie-
regsten van was, wan' d'r schoonzuster
kon anders nie' as zeure en klaege; je
zou der van wiglöpe. Mae' Louw! Die
z'n eigen levenslank k 'ergerd an de
vakansiegasten, die k net zö lank en zö
lui as ze bin overoal an dieken en wegen
mae' neerligge in de zummer k' 't op
't land op z'n oalderdrukst is in 't volle
van den oest zonder d'r eigen te schae-
men. En noe zou 'n zö 'n' stel praats-
maekers 'êele daegen voe z'n öogen krie-
ge en d'r wandochtege luiegheid an motte
zie-e. Bali! Ie trok een gezicht as een
onweerswolke en ie kust nie zwiege ok.
Dit v/as uldere oeve, zien geboorteplekke,
erfgoed van ulder fermielje. Die vrouwe
liet 'n 'eelegans uutprate, ze was röod
'eworre, mae" ze bleef, net as oltied, kalm.
Toen k ten tènden was zei ze: „Louw,
je ziet de zaken nie zuver'. Toen anêens
scnote d'r öogen toch vier en ze rekten
d'r eigen uut, ,,'ier in uus ik het te
zeggen, net liek as je voader op 't land
en in de schure. Ont'oudt dat. Mae' Mien
tje ei net zöwel as jie en je vrouwe
het recht om d'r vrienden 'ier te ontvan
gen en van öns te verwachten dè.' me
dae' vriendelik tegen bin. Ik zou julder
nie graag dat recht ontzègge, 'oewel
dè.' ik dae' de macht toe 'öor; begriep
dat wel. Mien kleinkinders zulle 'ier kom
me 'öor, net zó lank as dè.' ik dat ver-
kieze. Dat 'oef ik an joe nie te vraegen.
Jie ei 'ier gin recht van spreken, dat ver
geet je nogèl is. Eén diengen kil' je doe-e,
dat is waer: je kimt mee je slecht 'umeur
oal öns plezier bedurve; dae' vergal je öns
leven töch k mee. Ik lank 'ezwege,
maer ik waerschoe-e je, ventje: wees ver-
zichteg k de maete vol is".
Louw zei niks mi vrom, 'oe fernieneg
k ten ok was, maer ie docht: ik merte
an joe en je recht: ik in ieder geval
de macht om je dwars te zitten en dat
ik' 'k nie laete".
In 't begun van d'are weke kwam de
verziete, vol goeie moed op een plezierege
fekansie. H. C. H.
Van vrouw tot vrouw.
ZWERFSTERTJE vraagt:
Kimt U me soms een paar titels van
mooie boeken opgeven?
ANTWOORD
Ik zal je van tijd tot tijd een paai' titels
opgeven, als je die dan gelezen hebt,
schrijf je me dan hoe je ze vond? En
waarom je ze mooi vond? Want dan pas
heb je wat aan een boek als je je reken
schap geeft van dat wat je bijzonder heeft
aangetrokken. De een leest een boek alleen
om den inhoud, de ander om de manier
waarop het geschreven is, de een houdt
van detectiveromans, de ander van „ge
voelige" boeken. Uit je brief kan ik nu
wel zoowat opmaken, van welk soort jij
houdt. Lees eens „Gejaagd door den
Wind" door Margaret Mitchell en „Hen-
drickje Stoffels" door Ro van Oven. Daar
aan heb je zeker een week voldoende
lectuur. En nu schrijf je me dat je te
zorgen hebt voor twee schatten van kin
deren, zonder moeder. Meisje, je hebt uit
duizenden geboft. Bestaat er iets wat meer
voldoening kan geven, dan zulk een zorg.
Jij houdt veel van ze en ze houden vast
ook veel van jou. Daarin ligt een taak, die
heusch niet voor veel meisjes van jouw
leeftijd is weggelegd. Nu begrijp ik best,
dat je, als je jong bent nog wel andere
wenschen hebt. Maar of je daarvoor in een
jeugdclub bevrediging zou vinden? Heb je
al vacantie gehad dezen zomer?
ZIELTJEN vraagt
Zijn er van Freüerik van Eeden ook
dichtbundels in den handel? Verschillende
boeken van hem vond ik bijzonder mooi.
ANTWOORD
Van Eeden schreef de volgende verzen
„Aan mijn engelbewaarder", „Dante en
Beatrice", „Ellen", „Enkele verzen",
„Jeugdscherven", „Het Lied van Schijn en
Wezen", „Van de Passielooze lelie". Onder
het pseudoniem Cornelis Paradijs schreef
hij „Grassprietjes". Dat was in 1885. Of
ze nog allemaal in den handel zijn, kunt
U bij een boekliandelear het best infor-
meeren. Hartelijke groeten van Anne
Marie.
RUTH vraagt
Wat doet U met lastige jongetjes, die,
als ze op visite zijn, hun kinderjuffrouw
hartkloppingen bezorgen door hun ge
drag? Ik weet wel, die moet voor haar
taak berekend zijn. maar het schijnt, dat
ze in liet bijzijn van anderen, minder in
vloed op hen heeft dan anders.
ANTWOORD
Dat is een gewetensvraag, die U me
steltEr zit een heel opvoedkundig
systeem achter. Maar allereerst zou ik
moeten weten, of U kindervisites bedoelt 1
of dat ze bij volwassenen op bezoek gaan.
De houding der kinderen hangt dikwijls
voor een groot deel af van de wyze waar
op de volwassenen, vooral min of meer
vreemden, hun tegemoet komen. Het is
ook best mogelijk, dat ze op. zulk een
visite de dingen en menschen „gek" vin
den, omdat die „anders" zijn dan thuis.
Trouwens, dat is een kwaal, waaraan niet
alleen kinderen lijden Volwassenen heb
ben er ook vaak genoeg last ,van Maar
met dit te constateeren is de kinderjuf
frouw nog niet geholpen Het beste lijkt
mij ze niet op bezoek mee te nemen. En
ja, als het om kind'erbezoek gaat, dan
vrees ik, dat de fout wel eens kan liggen
in het feit, dat ze thuis te veel aller aan
dacht hebben en zich dus verongelijkt voe
len, als er van hen minder notitie wordt
genomen, eenvoudig omdat er nu meer
kinderen zijn. Dan worden ze lastig, krib
big, kunnen niet met de andere kinderen
omgaan. In de meeste gevallen werkt het
feit, dat er een kinderjuffrouw is, fnui
kend. De voortdurende aanwezigheid van
een persoon, die zich altijd met hen bezig
houdt, maakt, dat ze zichzelf belangrijker
dan iemand anders gaan vinden. Ik weet,
dat het moeilijk is het juiste midden te
vinden tusschen verwennen en strengheid,
voor alles moet de opvoedster consequent
zijn: Als ze eenmaal iets heeft ge- of
verboden, moet ze daarbij blijven en niet,
meestal terwille van eigen gemak, toe
geven. Zei ik het U niet, dat er een heel
opvoedkundig systeem besproken zou moe
ten worden? Houd er den moed maar in.
„ARNHEMSCH MEISJE" vraagt
Volgende maand hoop ik twee dames uit
Arnhem te logeeren te krijgen. De oudste
dame is moeilijk ter been, zou het moge
lijk zijn, dat zij per trein hierheen kunnen
komen, zonder veel te moeten overstap
pen? Kunnen zij de route gewoon door
Brabant nemen? Of raadt U mij aan de
dames met een auto te laten komen?
ANTWOORD
De dames doen het beste een doorgaande
trein naar Rotterdam te nemen, dan
stappen zij aan het Maasstation uit, van
waaruit ze per auto naar Rotterdam Delt-
sche Poort kunnen rijden.. Vandaar per
trein tot Dordrecht, waar ze kunnen over
stappen naar Vlissingen. Gewoon door
Brabant zou te bezwaarlijk zijn.
SUIKERBOON vraagt
Is suijcerboonen drogen beter dan in-
maak-in-het-zout Of verdwijnen dan alle
vitaminen? Wij houden niet erg van sui-
kerboonen uit het vat en .onze tuin bevat
wat boonen, 'die wij niet op kunnen.
ANTWOORD
Ik meldde U reeds, hoe U kunt inmaken,
zonder dat de versche smaak verloren
gaat. Maar misschien interesseeren andere
lezeressen zich ook hiervoor. Er zijn twee
manieren, die goede resultaten opleveren.
1. Boonen afhalen en even opwellen. Dan
ze laten drogen op een laken en ze vervol
gens op de gewone wijze inmaken.
2. Boonen afhalen, goed schoonmaken
en rauw in de pekel doen. Het vat wordt
afgedekt met een schoon doekje (goed
instoppen), hierop komt een houten rekje
en hierop een zwaren steen. De pekel is
goed, als er een geschilde en gewasschen
aardappel erop blijft drijven. Gedurende
de eerste weken, moeten steen, rekje en
doekje worden afgenomen, het doekje uit-
gewasschen en de kim, die op de pekel
er geen kim meer komt bovendreven. De
wordt het vat weer afgesloten. Dit zoo
vaak herhalen (iedere week éénmaal), tot
er geen kim meer komt bovendrijven). De
boonen voor het gebruik goed wasschen.
De grofste fout in 't e i g e n leven
wordt niet gezien, maar wel
bedreven
Doch h ij toont zich den waren vriend,
die ons vermaant maakt „helder
ziend"
Anno 18 6 4 werd te 's-Gravenhage
een vereeniging opgelicht welke zich ten
doel stelde, het lijdende, hulpelooze dier
van zijn noodelooze kwellingen te verlossen
en daarmee tevens een hoogere sport van
de, toenmaals gebruikelijke, ladder der
menschelijke beschaving te beklimmen. Het
slachtdier trok daarbij allereerst de aan
dacht. Geld, arbeid en moed, werden be
langloos aangewend, waarvan het eerste
gaax-ne doch de beide laatste met hoon
of een minzaam medelijden aanvaard wer
den. Evenwel het schietapparaat deed
hiermee zijn intrede en enkele Haagsche
slagers deden, van achter hun „gesloten"
slachtplaatsdeuren, het genadeschot weer-
knallen, teneinde hiermee nieuwe klanten
te lokken. De kogel kwam echter vaak an-
ders terecht dan waarvoor hij bestemd was
geworden. Men zat evenwel niet stil. Re
geering, volksvertegenwoordiging en het
nationale geweten werden op velerlei wij
zen bewei'lit, doch meestal zonder volkomen
succes. Men lichtte de schouders, schudde
meewarig het hoofd en men stuurde den
dweper het bosch in. De tijd was niet rijp
het was anno 1864.
De domheid is de „wijsheid"
die a 1 1 e s weet en doet
zij spot met and'rer oordeel
keurt „eigen wijsheid" goed!
Anno 1940 zes en zeventig jaar
later
Een oceaan van dierenleden ligt achter
den rug en nog steeds is de humanitaire
gedachte niet tot den toonaangever door
gedrongen. De „keu" voor de huisslacht
alsmede het dier voor den export, vindt
nog immer den dood zónder voorafgaande
bedwelming terwijl het „varken" voor
de algemeene consumptie, slechts, uit
hygiënische overwegingen, het genadeschot
krijgt. De voor wi-eedheid zoo ontvankelijke
jeugd assisteert nog steeds bij het slachten
en geeft er haar stuntelige diensten ten
beste de spotlach krult immer nog de
lip van den bet-weter. Drie kwart eeuw
is er verloopen en nog steeds kerft en
snijdt men in het levende vleesch en in het
nationale geweten
Vijf Augustus, anno 194 0.
Eén forsche pennestreek maakt een einde
aan liet verouderde, lugubere gedoe, op
nonchalante wreedheid gegrondvest. Eén
pemiestreek zet een streep onder een hoofd
stuk, dat nimmer zal worden geschreven,
wijl het voor den beschaafden lezer niet
leesbaar zou zijnhem rilling op rilling
zou geven. Eén pennesti-eek legt den ge-
voelloozen bet-weters aan banden leidt
hem, op krachtige wijze, op het pad der
humaniteit en beschaving. Zijn spotlach
verstijft onder den zweepslag der Wet, die
hem tot rede jnoest brengen Het dier
vindt den doodmaar op een humanere
wijze.
Waar eigenzin een rol speelt
geen rede mede telt
déér dient, helaas, gehandeld
met dwang soms met geweld.
HaveeWee.
Wet er op een «armen zomerschen
dag heerlijker dan een .ijzige" trac-
tatie? (Foto Weltbild).
En wat de vitaminen betreft, die hebben
niets te maken rnet de wijze van conser-
veeren. Hoe langer geconserveerde of ge
droogde groente echter wordt bewaard,
hoe geringer het vitaminengehalte wordt.
Maar maak U niet al te bezorgd, in den
winter hebben wij kool en aardappelen, die
voor de vitaminen zorgen. Eet gerust uw
ingezouten of gedroogde suikerboonen, ze
smaken best. Wjj gaan langzamerhand aan
de vitaminenziekte lijden, als wij niet op-
CURAQAO.
Tot mijn grooten spijt moet ik U mede-
deelen, dat mij by nadei'e informatie ge
bleken is, dat op het oogenblik noch in
Oost-, noch in West-Indië inlichtingen
kunne r worden ingewonnen. Ook niet per
fonnulier, d!at ik nog aangevraagd heb.
Méldt U imy nog even, indien mogelyk, of
U in Middelburg ook deze inlichtingen
hebt gekregen. Sinds Mei is alweer veel
veranderd, doch, gelyk ik de voi*ige maal
reeds zeide, ik geloof niet, dat U zich,
indien er tenminste voor U geen zeer bij
zondere reden bestaat, ongerust behoeft te
maken. Ik wensch U het allerbeste.
Voor.
VOOROORDEEL TEGEN PAP IS IN
STRIJD MET DE MODERNE
OPVATTINGEN.
Het gebruik van papsoorten behoeft
niet eentonig te zyn Er z(jn sma
kelijke combinaties te over
In dezen tyd van rantsoeneering vormen
melkgerechten met hun hooge voedings
waarde een ideale aanvulling voor ietwat
schrale maaltijden en derhalve zullen de ge
dachten van vele huismoeders thans in de
eerste plaats uitgaan naar het kostelijke,
oud-Hollandsche gerecht: de pap, waarin
melk met een of andere graansoort tot een
op voedingsgebied niet te overtreffen combi
natie zijn saamgevoegd.
Mochten deze huismoeders evenwel een
echtgenoot of opgeschoten zoon of dochter
bezitten, die pap „kinderachtig" vinden
een meening, die om duistere redenen in ons
land nogal verspreid is laten zij dan ten
strijde trekken tegen deze dwaze idee!
Want waarom zou iets wat de natuur ons
als voedsel biedt „kinderachtig" zijn? Ook
de baby krijgt tegemvooidig dagelijks si
naasappelsap en tóch noemt niemand den
sinaasappel een kinderachtige vrucht.
Bovendien zijn dergelijke denkbeelden zoo
betrekkelijk, want vroeger zou een'man het
stellig oeneden zijn waardigheid hebben ge
vonden, om in een café vruchtensap te drin
ken, doch nu andere landen die ook op voe
dingsgebied modei-ne opvattingen huldigen,
het gebruik van vruchtensappen hebben in
gevoerd, schaamt ook geen enkele Neder
lander er zich meer voor, om zijn fleschje
grape-fi'uit-, sinaasappel- of tomatensap te
bestellen.
Weg dus met een ongemotiveerd vooroor
deel en allen op zyn tyd aan de pap! Er zyn
verschillende prettige variaties te verzinnen,
b.v. de volgende:
U laat karnemelksche pap met wat sui
ker of met een weinig van een zoetingsmid-
del gemengd in een vlaschaal koud worden.
Hierop legt U b.v. bessen, die afgehaald,
fijngemaakt en met wat suiker gemengd zijn
of roert de bessen er doorheen.
Of U gebruikt pruimen, die gehalveerd,
gepit en daarna ongeveer 5 minuten worden
gekookt in weinig water met suiker. De
kooktijd is afhankelyk van de soort prui
men. Met een schuimspaan haalt men de
zacht gewoi'den pruimen uit het vocht en
schikt ze op de pap. Het sap wordt met
aangemengd aardappelmeel gebonden en
over de vruchten gegoten.
In den appeltijd bedekt men de pap met
appelmoes of men kookt stukjes appel even
in de pap mee. Krenten en ï-ozynen zyn hier
voor ook by uitstek geschikt, maar gezien
de by zonder e omstandigheden houden wjj
ons liever by de beschikbare binnenlandsche
pi-oducten.
Ook kan men alle soorten jam met iets
water verdunnen, binden met aardappel
meel -en zoo noodig geurig maken met ci
troensap of citroenzuur (het sap van 1 ci
troen is ongeveer gelyk aan 5 gram citroen
zuur) en in de pan verwerken. Verschillen
de pappen kunnen op deze wyze worden
toebereid.
Enkele lezeressen zullen misschien den
ken, dat deze bei'eiding veel tyd en veel geld
kost. Zij mogen echter niet vergeten, dat
fruit een noodzakelijk onderdeel van de voe
ding is en niet duur is, als wij voor de
vruchten den juisten tyd kiezen. De berei
ding eischt gemiddeld 10 minuten extra
werk. Bovendien .uilen deze pap-gerechten
door alle huisgenooten als een buitengewo
ne tractatie worden beschouwd.
KAASBOTER, HEERLIJK VOOR DE
BOTERHAM.
In het algemeen kan het vetgehalte van
de voeding gunstig worden beïnvloed o.m.
door het gebruik van de vette kaassoorten,
van volle melk, van vette visch en van
vet vleesch.
Men kan voornamelijk van melk, boter
en kaas zelf een uitnemende, smakelijke
broodbelegging samenstellen. Zjj is dan
zóó smeuïg, dat zij goed kan worden uit
gesmeerd en vooral in dezen tyd bij vele
huisvrouwen in den smaak zal vallen.
Wanneer men immers het i*ecept van zoo'n
lekker „smeerseltje" heeft zullen niet al
leen het ontbijt en de koffietafel doch
ook de namiddag- of avondboterham er
wèl by varen. Deze belegging, waarvan
het recept hier volgt, behoeft zeker niet
onder te doen voor een van-voor-den-oor
log en ;heeft bovendien de goede eigen
schap, een schat aan voedingswaarden te
bezitten. Men heeft het volgende ervoor
noodig:
REDACTEUR J. M. MULLIÊ.
Onderstaande partij is ontleend aan het
interessante werkje van Rudolf Spielmann,
getiteld „Richtig Opfern".
Zooals bekend, heeft Spielmann menige
brillante partij gespeeld, en de hier vol
gende is de moeite van het aandachtig
naspelen meer dan waard.
WitR. Spielmann ZwartJ. Mieses
Cambridge-Spi-ingsverdediging.
1. d2d4 d7d5 2. c2c4 e7e6
3. Pblc3 Pg8f6 4. Lelg5 Pb8d7
5. Pgl—f3 c7c6 6. e2e3 Dd8a5
7. Pf3d2 Lf8-b4 8. Ddl—c2 d5Xc4
9. Lg5Xf6 Pd7Xf6 10. Pd2xc4 Da5—c7
11. Lfl-d3 Lc8d7 beter was hier 00
of c5
12. a2a3 Lb4d6? Hier moest Le7
13. e3e4 e6e5 Zwart begint een ac
tie in het centrum, terwijl zyn koning nog
niet in veiligheid is.
Stelling na 18e6e5
14. f2f4! dreigt stukwinst en dwingt
daardoor tot zwart's volgende zet
14e5xd4 15. e4e5 Ld6—f8
Op 15 dc: volgt 16. Pd6f en wit
heeft zijn doel, de zwarte rochade te ver
hinderen bereikt.
16. e5Xf6 d4xc3 17. Dc2—e2f Ke8—d8
18. 000van hieraf dwingt de nauw
keurige berekening, waarvan wit's spel ge
tuigenis aflegt, bewondering af.
18Dc7Xf4t 19. Kcl—bl KdS—c7
20. Thlfl Df4g5 21. h2—h4! deze
pion mag zwart niet slaan, wegens 22.
De5f Kc8 23. Lf5! direct beslist.
21Dg5c5 22. f6Xg7 Lf8Xg7
23. Tflxf7 Lg7d4 24. Tf7Xd7f! een
schynoffer, want wit krijgt minstens twee
stukken voor een toren, maar hoofdzaak
is, dat wit den aanval vasthoudt.
24Kc7Xd7 25. De2g4f Kd7c7
26. Dg4f4f Ld4e5 gedwongen, want
gaat de koning op de d-lijn, dan beslist 26.
Lc2 en gaat hy naar c8, dan volgt 26. Lf5t
27. Pc4Xe5. Hier merkt Spielmann op, dat
ook De5:f wel tot winst gevoerd had. Het
is echter in een aanvalsstelling niet juist
de dames te ruilen.
27Ta8—f8 28. D£4^-h2! Dc5—f2
29. Ld3c2 Th8g8 30. Tdl—d7f Kc7—b6
31. Pe5c4| Kb6a6 32. Dh2—c7! een
precies berekend mat-offer.
32Df2—-fit 33. Kbl-a2!DflXc4r
34. b2b3 Dc4b5 35. a3—a4 Db5—b6
36. Lc2d3f Ka6a5 37. Dc7e5t c6c5
38. Td7xb7! Tg8Xg2t 39. Ka2—a3 Tg2—g4
40. Tb7Xb6 a7Xb6 41. De5—c7 om op
41Ta8 met 42. Dc6 voort te zet
ten. Zwart gaf op.
3 ons boter, 114 ons bloem, 1 ei,
liter melk, 2 ons vette kaas in
geraspten vorm, zout naar smaak,
wat peper, mosterd en aroma.
Doe 114 ons van de boter in een pan,
voeg hieraan de droge bloem toe en ver
warm al roerende tot een gelijkmatige
massa is gevormd. Voeg de melk toe en
laat alles al roerende binden en ongeveer
4 minuten doorkoken. Voeg de rest van
de boter toe. Laat, nog steeds roerende,
de massa afkoelen; hierna wordt het ei
en het zout erdoor gewei-kt, evenals de
kaas, peper, mosterd en ai-oma.
Hoewel deze kaasboter geen verdere
belegging vraagt, smaakt bijv. tomaat
er uitstekend by. De te gebruiken kaas
kan'jong, belegen of oud zijn. Het meng
sel kan niet lang worden bewaard, in
den zomer 2 a 3 dagen, doch een restant
kan men gebruiken by het stoven van
groenten of in soepen; voor bakken en
braden doet men beter onvermengde in
grediënten te gebruiken.
Wanneer de vrouwen van hei kleine Japansche eiland Shikinejima mei
haar kinderon gaan wandelen, wordt het transportvi aagstuk in zijn
eenvoudigsten vorm opgelost (Foto Weltbild)