KORTE PREDICATIE Van menschen en dieren de ÊnTmrmm SCHAKEN DE BARMHARTIGEN. v.Zalig de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden" Hoe zal ik u toonen, dat dit niet grofweg loon naar werken is? Er staat hier waarlijk niet in gékleede woorden: wie goed doet, goed ontmoet. De Bij- bel weet wel dat wie goed doet door- gaans kwaad ontmoet. Er staat even- min: als je een goed mensch bent dan kom je in den hemelDe Bijbel weet wel dat de hemel niet te verdienen is. Hoe zal ik u toonen, dat ware Gods dienst niet benepen en banaal is? Of weet ge het wel, dat Gods barmhartig heid voor u zoo onmetelijk groot is, dat zij waarlijk niet afhankelijk kan zijn van uw poovere barmhartigheden? Gods groote barmhartigheid gaat door de wereld, warm, stralend, majes teitelijk. En waar zij komt, buigen men- schen, omdat ze alles .enkel gekregen hebben. En onze dankbare barmhartig heden volgen haar van verre, als een troep havelooze bedelaars. Waarlijk, onze schamele barmhartigheden zijn maar een armelijk antwoord op de groote barmhartigheid van God. Ik zeg: een antwoord. Want goed doen om het loon is geen barmhartig heid maar berekening. Barmhartigheid zijn is eerst niet anders dan Gods barmhartigheid aanvaarden, Gods er barmen over ons, ondankbaren en boo- zen, van God die bezig blijft dag en nacht met te redden uit onze zinneloos heid en vertwijfeling, uit onzen nacht en dood. Door deze liefde bewogen komt er soms iets in ons van de ont ferming Gods. Zalig de barmhartigen, want zoo krijgt ons leven richting. Want wel zijn onze barmhartigheden bedelaars in lompen, die van verre volgen, maar zij vólgen dan toch Gods groote barm hartigheid en komen toch uit bij den jongsten dag. Dan zullen wij niet al leen gelooven, maar zien, den grooten barmhartigen Samaritaan over ons heen gebogen. Want dat een ondankbare en booze, als ik ben, door God wordt aangenomen en in het Vaderhuis mag wonen, dat is waarlijk Gods groote barmhartigheid. F- Bevelan'se brieven. Welkomme gasten. Die twidde vrouwe was weduwe, toen k ze mee Louw z'n voader trouwden. Uut d'r eêste 'uweluk ze ok een paer kin- ders, mae' die waere de deure al uut; die waere ouwer as d'r stiefguus, wan' zie was 'êel jonk 'etrouwd en Arjaen, d'r twidde man was voren in de derteg, toen a ten voe d'êeste keer de stap gieng waege. Zodoende was zie noe a grottemoeder over een paer jongers van tien en twelluf jaer en die wouwe in de groote fekansie komme lozeere. Het vorege jaer ze wiste kampeere en 't jaer dae'voor 6 ze nae' Tessel 'ewist mee d'r ouwers; 'êele daegen in 't waeter of in 't zand spele. Mae' noe wiste ze nie wae' nae' toe en dus kwam der op een ochend een brief: „me zouwe nae' julder wille komme voe een weke of viere; is een kêer op een 'oeve is voe de ver- anderienge meschien ok wè' is leuk-'. „Dat is best", zei de vrouwe, „ik zè.' blie-e weze 'k de guus wee' is zie-e". Den baes' bemoeiden z'n eigen dae'^ nie mee en Mientje, nou, die snakten nae' een verzetje, die zat as jonk meisje 'êele daegen allêene bie twi getrouwde vrou wen, daer k den ouwsten nog den plezie- regsten van was, wan' d'r schoonzuster kon anders nie' as zeure en klaege; je zou der van wiglöpe. Mae' Louw! Die z'n eigen levenslank k 'ergerd an de vakansiegasten, die k net zö lank en zö lui as ze bin overoal an dieken en wegen mae' neerligge in de zummer k' 't op 't land op z'n oalderdrukst is in 't volle van den oest zonder d'r eigen te schae- men. En noe zou 'n zö 'n' stel praats- maekers 'êele daegen voe z'n öogen krie- ge en d'r wandochtege luiegheid an motte zie-e. Bali! Ie trok een gezicht as een onweerswolke en ie kust nie zwiege ok. Dit v/as uldere oeve, zien geboorteplekke, erfgoed van ulder fermielje. Die vrouwe liet 'n 'eelegans uutprate, ze was röod 'eworre, mae" ze bleef, net as oltied, kalm. Toen k ten tènden was zei ze: „Louw, je ziet de zaken nie zuver'. Toen anêens scnote d'r öogen toch vier en ze rekten d'r eigen uut, ,,'ier in uus ik het te zeggen, net liek as je voader op 't land en in de schure. Ont'oudt dat. Mae' Mien tje ei net zöwel as jie en je vrouwe het recht om d'r vrienden 'ier te ontvan gen en van öns te verwachten dè.' me dae' vriendelik tegen bin. Ik zou julder nie graag dat recht ontzègge, 'oewel dè.' ik dae' de macht toe 'öor; begriep dat wel. Mien kleinkinders zulle 'ier kom me 'öor, net zó lank as dè.' ik dat ver- kieze. Dat 'oef ik an joe nie te vraegen. Jie ei 'ier gin recht van spreken, dat ver geet je nogèl is. Eén diengen kil' je doe-e, dat is waer: je kimt mee je slecht 'umeur oal öns plezier bedurve; dae' vergal je öns leven töch k mee. Ik lank 'ezwege, maer ik waerschoe-e je, ventje: wees ver- zichteg k de maete vol is". Louw zei niks mi vrom, 'oe fernieneg k ten ok was, maer ie docht: ik merte an joe en je recht: ik in ieder geval de macht om je dwars te zitten en dat ik' 'k nie laete". In 't begun van d'are weke kwam de verziete, vol goeie moed op een plezierege fekansie. H. C. H. Van vrouw tot vrouw. ZWERFSTERTJE vraagt: Kimt U me soms een paar titels van mooie boeken opgeven? ANTWOORD Ik zal je van tijd tot tijd een paai' titels opgeven, als je die dan gelezen hebt, schrijf je me dan hoe je ze vond? En waarom je ze mooi vond? Want dan pas heb je wat aan een boek als je je reken schap geeft van dat wat je bijzonder heeft aangetrokken. De een leest een boek alleen om den inhoud, de ander om de manier waarop het geschreven is, de een houdt van detectiveromans, de ander van „ge voelige" boeken. Uit je brief kan ik nu wel zoowat opmaken, van welk soort jij houdt. Lees eens „Gejaagd door den Wind" door Margaret Mitchell en „Hen- drickje Stoffels" door Ro van Oven. Daar aan heb je zeker een week voldoende lectuur. En nu schrijf je me dat je te zorgen hebt voor twee schatten van kin deren, zonder moeder. Meisje, je hebt uit duizenden geboft. Bestaat er iets wat meer voldoening kan geven, dan zulk een zorg. Jij houdt veel van ze en ze houden vast ook veel van jou. Daarin ligt een taak, die heusch niet voor veel meisjes van jouw leeftijd is weggelegd. Nu begrijp ik best, dat je, als je jong bent nog wel andere wenschen hebt. Maar of je daarvoor in een jeugdclub bevrediging zou vinden? Heb je al vacantie gehad dezen zomer? ZIELTJEN vraagt Zijn er van Freüerik van Eeden ook dichtbundels in den handel? Verschillende boeken van hem vond ik bijzonder mooi. ANTWOORD Van Eeden schreef de volgende verzen „Aan mijn engelbewaarder", „Dante en Beatrice", „Ellen", „Enkele verzen", „Jeugdscherven", „Het Lied van Schijn en Wezen", „Van de Passielooze lelie". Onder het pseudoniem Cornelis Paradijs schreef hij „Grassprietjes". Dat was in 1885. Of ze nog allemaal in den handel zijn, kunt U bij een boekliandelear het best infor- meeren. Hartelijke groeten van Anne Marie. RUTH vraagt Wat doet U met lastige jongetjes, die, als ze op visite zijn, hun kinderjuffrouw hartkloppingen bezorgen door hun ge drag? Ik weet wel, die moet voor haar taak berekend zijn. maar het schijnt, dat ze in liet bijzijn van anderen, minder in vloed op hen heeft dan anders. ANTWOORD Dat is een gewetensvraag, die U me steltEr zit een heel opvoedkundig systeem achter. Maar allereerst zou ik moeten weten, of U kindervisites bedoelt 1 of dat ze bij volwassenen op bezoek gaan. De houding der kinderen hangt dikwijls voor een groot deel af van de wyze waar op de volwassenen, vooral min of meer vreemden, hun tegemoet komen. Het is ook best mogelijk, dat ze op. zulk een visite de dingen en menschen „gek" vin den, omdat die „anders" zijn dan thuis. Trouwens, dat is een kwaal, waaraan niet alleen kinderen lijden Volwassenen heb ben er ook vaak genoeg last ,van Maar met dit te constateeren is de kinderjuf frouw nog niet geholpen Het beste lijkt mij ze niet op bezoek mee te nemen. En ja, als het om kind'erbezoek gaat, dan vrees ik, dat de fout wel eens kan liggen in het feit, dat ze thuis te veel aller aan dacht hebben en zich dus verongelijkt voe len, als er van hen minder notitie wordt genomen, eenvoudig omdat er nu meer kinderen zijn. Dan worden ze lastig, krib big, kunnen niet met de andere kinderen omgaan. In de meeste gevallen werkt het feit, dat er een kinderjuffrouw is, fnui kend. De voortdurende aanwezigheid van een persoon, die zich altijd met hen bezig houdt, maakt, dat ze zichzelf belangrijker dan iemand anders gaan vinden. Ik weet, dat het moeilijk is het juiste midden te vinden tusschen verwennen en strengheid, voor alles moet de opvoedster consequent zijn: Als ze eenmaal iets heeft ge- of verboden, moet ze daarbij blijven en niet, meestal terwille van eigen gemak, toe geven. Zei ik het U niet, dat er een heel opvoedkundig systeem besproken zou moe ten worden? Houd er den moed maar in. „ARNHEMSCH MEISJE" vraagt Volgende maand hoop ik twee dames uit Arnhem te logeeren te krijgen. De oudste dame is moeilijk ter been, zou het moge lijk zijn, dat zij per trein hierheen kunnen komen, zonder veel te moeten overstap pen? Kunnen zij de route gewoon door Brabant nemen? Of raadt U mij aan de dames met een auto te laten komen? ANTWOORD De dames doen het beste een doorgaande trein naar Rotterdam te nemen, dan stappen zij aan het Maasstation uit, van waaruit ze per auto naar Rotterdam Delt- sche Poort kunnen rijden.. Vandaar per trein tot Dordrecht, waar ze kunnen over stappen naar Vlissingen. Gewoon door Brabant zou te bezwaarlijk zijn. SUIKERBOON vraagt Is suijcerboonen drogen beter dan in- maak-in-het-zout Of verdwijnen dan alle vitaminen? Wij houden niet erg van sui- kerboonen uit het vat en .onze tuin bevat wat boonen, 'die wij niet op kunnen. ANTWOORD Ik meldde U reeds, hoe U kunt inmaken, zonder dat de versche smaak verloren gaat. Maar misschien interesseeren andere lezeressen zich ook hiervoor. Er zijn twee manieren, die goede resultaten opleveren. 1. Boonen afhalen en even opwellen. Dan ze laten drogen op een laken en ze vervol gens op de gewone wijze inmaken. 2. Boonen afhalen, goed schoonmaken en rauw in de pekel doen. Het vat wordt afgedekt met een schoon doekje (goed instoppen), hierop komt een houten rekje en hierop een zwaren steen. De pekel is goed, als er een geschilde en gewasschen aardappel erop blijft drijven. Gedurende de eerste weken, moeten steen, rekje en doekje worden afgenomen, het doekje uit- gewasschen en de kim, die op de pekel er geen kim meer komt bovendreven. De wordt het vat weer afgesloten. Dit zoo vaak herhalen (iedere week éénmaal), tot er geen kim meer komt bovendrijven). De boonen voor het gebruik goed wasschen. De grofste fout in 't e i g e n leven wordt niet gezien, maar wel bedreven Doch h ij toont zich den waren vriend, die ons vermaant maakt „helder ziend" Anno 18 6 4 werd te 's-Gravenhage een vereeniging opgelicht welke zich ten doel stelde, het lijdende, hulpelooze dier van zijn noodelooze kwellingen te verlossen en daarmee tevens een hoogere sport van de, toenmaals gebruikelijke, ladder der menschelijke beschaving te beklimmen. Het slachtdier trok daarbij allereerst de aan dacht. Geld, arbeid en moed, werden be langloos aangewend, waarvan het eerste gaax-ne doch de beide laatste met hoon of een minzaam medelijden aanvaard wer den. Evenwel het schietapparaat deed hiermee zijn intrede en enkele Haagsche slagers deden, van achter hun „gesloten" slachtplaatsdeuren, het genadeschot weer- knallen, teneinde hiermee nieuwe klanten te lokken. De kogel kwam echter vaak an- ders terecht dan waarvoor hij bestemd was geworden. Men zat evenwel niet stil. Re geering, volksvertegenwoordiging en het nationale geweten werden op velerlei wij zen bewei'lit, doch meestal zonder volkomen succes. Men lichtte de schouders, schudde meewarig het hoofd en men stuurde den dweper het bosch in. De tijd was niet rijp het was anno 1864. De domheid is de „wijsheid" die a 1 1 e s weet en doet zij spot met and'rer oordeel keurt „eigen wijsheid" goed! Anno 1940 zes en zeventig jaar later Een oceaan van dierenleden ligt achter den rug en nog steeds is de humanitaire gedachte niet tot den toonaangever door gedrongen. De „keu" voor de huisslacht alsmede het dier voor den export, vindt nog immer den dood zónder voorafgaande bedwelming terwijl het „varken" voor de algemeene consumptie, slechts, uit hygiënische overwegingen, het genadeschot krijgt. De voor wi-eedheid zoo ontvankelijke jeugd assisteert nog steeds bij het slachten en geeft er haar stuntelige diensten ten beste de spotlach krult immer nog de lip van den bet-weter. Drie kwart eeuw is er verloopen en nog steeds kerft en snijdt men in het levende vleesch en in het nationale geweten Vijf Augustus, anno 194 0. Eén forsche pennestreek maakt een einde aan liet verouderde, lugubere gedoe, op nonchalante wreedheid gegrondvest. Eén pemiestreek zet een streep onder een hoofd stuk, dat nimmer zal worden geschreven, wijl het voor den beschaafden lezer niet leesbaar zou zijnhem rilling op rilling zou geven. Eén pennesti-eek legt den ge- voelloozen bet-weters aan banden leidt hem, op krachtige wijze, op het pad der humaniteit en beschaving. Zijn spotlach verstijft onder den zweepslag der Wet, die hem tot rede jnoest brengen Het dier vindt den doodmaar op een humanere wijze. Waar eigenzin een rol speelt geen rede mede telt déér dient, helaas, gehandeld met dwang soms met geweld. HaveeWee. Wet er op een «armen zomerschen dag heerlijker dan een .ijzige" trac- tatie? (Foto Weltbild). En wat de vitaminen betreft, die hebben niets te maken rnet de wijze van conser- veeren. Hoe langer geconserveerde of ge droogde groente echter wordt bewaard, hoe geringer het vitaminengehalte wordt. Maar maak U niet al te bezorgd, in den winter hebben wij kool en aardappelen, die voor de vitaminen zorgen. Eet gerust uw ingezouten of gedroogde suikerboonen, ze smaken best. Wjj gaan langzamerhand aan de vitaminenziekte lijden, als wij niet op- CURAQAO. Tot mijn grooten spijt moet ik U mede- deelen, dat mij by nadei'e informatie ge bleken is, dat op het oogenblik noch in Oost-, noch in West-Indië inlichtingen kunne r worden ingewonnen. Ook niet per fonnulier, d!at ik nog aangevraagd heb. Méldt U imy nog even, indien mogelyk, of U in Middelburg ook deze inlichtingen hebt gekregen. Sinds Mei is alweer veel veranderd, doch, gelyk ik de voi*ige maal reeds zeide, ik geloof niet, dat U zich, indien er tenminste voor U geen zeer bij zondere reden bestaat, ongerust behoeft te maken. Ik wensch U het allerbeste. Voor. VOOROORDEEL TEGEN PAP IS IN STRIJD MET DE MODERNE OPVATTINGEN. Het gebruik van papsoorten behoeft niet eentonig te zyn Er z(jn sma kelijke combinaties te over In dezen tyd van rantsoeneering vormen melkgerechten met hun hooge voedings waarde een ideale aanvulling voor ietwat schrale maaltijden en derhalve zullen de ge dachten van vele huismoeders thans in de eerste plaats uitgaan naar het kostelijke, oud-Hollandsche gerecht: de pap, waarin melk met een of andere graansoort tot een op voedingsgebied niet te overtreffen combi natie zijn saamgevoegd. Mochten deze huismoeders evenwel een echtgenoot of opgeschoten zoon of dochter bezitten, die pap „kinderachtig" vinden een meening, die om duistere redenen in ons land nogal verspreid is laten zij dan ten strijde trekken tegen deze dwaze idee! Want waarom zou iets wat de natuur ons als voedsel biedt „kinderachtig" zijn? Ook de baby krijgt tegemvooidig dagelijks si naasappelsap en tóch noemt niemand den sinaasappel een kinderachtige vrucht. Bovendien zijn dergelijke denkbeelden zoo betrekkelijk, want vroeger zou een'man het stellig oeneden zijn waardigheid hebben ge vonden, om in een café vruchtensap te drin ken, doch nu andere landen die ook op voe dingsgebied modei-ne opvattingen huldigen, het gebruik van vruchtensappen hebben in gevoerd, schaamt ook geen enkele Neder lander er zich meer voor, om zijn fleschje grape-fi'uit-, sinaasappel- of tomatensap te bestellen. Weg dus met een ongemotiveerd vooroor deel en allen op zyn tyd aan de pap! Er zyn verschillende prettige variaties te verzinnen, b.v. de volgende: U laat karnemelksche pap met wat sui ker of met een weinig van een zoetingsmid- del gemengd in een vlaschaal koud worden. Hierop legt U b.v. bessen, die afgehaald, fijngemaakt en met wat suiker gemengd zijn of roert de bessen er doorheen. Of U gebruikt pruimen, die gehalveerd, gepit en daarna ongeveer 5 minuten worden gekookt in weinig water met suiker. De kooktijd is afhankelyk van de soort prui men. Met een schuimspaan haalt men de zacht gewoi'den pruimen uit het vocht en schikt ze op de pap. Het sap wordt met aangemengd aardappelmeel gebonden en over de vruchten gegoten. In den appeltijd bedekt men de pap met appelmoes of men kookt stukjes appel even in de pap mee. Krenten en ï-ozynen zyn hier voor ook by uitstek geschikt, maar gezien de by zonder e omstandigheden houden wjj ons liever by de beschikbare binnenlandsche pi-oducten. Ook kan men alle soorten jam met iets water verdunnen, binden met aardappel meel -en zoo noodig geurig maken met ci troensap of citroenzuur (het sap van 1 ci troen is ongeveer gelyk aan 5 gram citroen zuur) en in de pan verwerken. Verschillen de pappen kunnen op deze wyze worden toebereid. Enkele lezeressen zullen misschien den ken, dat deze bei'eiding veel tyd en veel geld kost. Zij mogen echter niet vergeten, dat fruit een noodzakelijk onderdeel van de voe ding is en niet duur is, als wij voor de vruchten den juisten tyd kiezen. De berei ding eischt gemiddeld 10 minuten extra werk. Bovendien .uilen deze pap-gerechten door alle huisgenooten als een buitengewo ne tractatie worden beschouwd. KAASBOTER, HEERLIJK VOOR DE BOTERHAM. In het algemeen kan het vetgehalte van de voeding gunstig worden beïnvloed o.m. door het gebruik van de vette kaassoorten, van volle melk, van vette visch en van vet vleesch. Men kan voornamelijk van melk, boter en kaas zelf een uitnemende, smakelijke broodbelegging samenstellen. Zjj is dan zóó smeuïg, dat zij goed kan worden uit gesmeerd en vooral in dezen tyd bij vele huisvrouwen in den smaak zal vallen. Wanneer men immers het i*ecept van zoo'n lekker „smeerseltje" heeft zullen niet al leen het ontbijt en de koffietafel doch ook de namiddag- of avondboterham er wèl by varen. Deze belegging, waarvan het recept hier volgt, behoeft zeker niet onder te doen voor een van-voor-den-oor log en ;heeft bovendien de goede eigen schap, een schat aan voedingswaarden te bezitten. Men heeft het volgende ervoor noodig: REDACTEUR J. M. MULLIÊ. Onderstaande partij is ontleend aan het interessante werkje van Rudolf Spielmann, getiteld „Richtig Opfern". Zooals bekend, heeft Spielmann menige brillante partij gespeeld, en de hier vol gende is de moeite van het aandachtig naspelen meer dan waard. WitR. Spielmann ZwartJ. Mieses Cambridge-Spi-ingsverdediging. 1. d2d4 d7d5 2. c2c4 e7e6 3. Pblc3 Pg8f6 4. Lelg5 Pb8d7 5. Pgl—f3 c7c6 6. e2e3 Dd8a5 7. Pf3d2 Lf8-b4 8. Ddl—c2 d5Xc4 9. Lg5Xf6 Pd7Xf6 10. Pd2xc4 Da5—c7 11. Lfl-d3 Lc8d7 beter was hier 00 of c5 12. a2a3 Lb4d6? Hier moest Le7 13. e3e4 e6e5 Zwart begint een ac tie in het centrum, terwijl zyn koning nog niet in veiligheid is. Stelling na 18e6e5 14. f2f4! dreigt stukwinst en dwingt daardoor tot zwart's volgende zet 14e5xd4 15. e4e5 Ld6—f8 Op 15 dc: volgt 16. Pd6f en wit heeft zijn doel, de zwarte rochade te ver hinderen bereikt. 16. e5Xf6 d4xc3 17. Dc2—e2f Ke8—d8 18. 000van hieraf dwingt de nauw keurige berekening, waarvan wit's spel ge tuigenis aflegt, bewondering af. 18Dc7Xf4t 19. Kcl—bl KdS—c7 20. Thlfl Df4g5 21. h2—h4! deze pion mag zwart niet slaan, wegens 22. De5f Kc8 23. Lf5! direct beslist. 21Dg5c5 22. f6Xg7 Lf8Xg7 23. Tflxf7 Lg7d4 24. Tf7Xd7f! een schynoffer, want wit krijgt minstens twee stukken voor een toren, maar hoofdzaak is, dat wit den aanval vasthoudt. 24Kc7Xd7 25. De2g4f Kd7c7 26. Dg4f4f Ld4e5 gedwongen, want gaat de koning op de d-lijn, dan beslist 26. Lc2 en gaat hy naar c8, dan volgt 26. Lf5t 27. Pc4Xe5. Hier merkt Spielmann op, dat ook De5:f wel tot winst gevoerd had. Het is echter in een aanvalsstelling niet juist de dames te ruilen. 27Ta8—f8 28. D£4^-h2! Dc5—f2 29. Ld3c2 Th8g8 30. Tdl—d7f Kc7—b6 31. Pe5c4| Kb6a6 32. Dh2—c7! een precies berekend mat-offer. 32Df2—-fit 33. Kbl-a2!DflXc4r 34. b2b3 Dc4b5 35. a3—a4 Db5—b6 36. Lc2d3f Ka6a5 37. Dc7e5t c6c5 38. Td7xb7! Tg8Xg2t 39. Ka2—a3 Tg2—g4 40. Tb7Xb6 a7Xb6 41. De5—c7 om op 41Ta8 met 42. Dc6 voort te zet ten. Zwart gaf op. 3 ons boter, 114 ons bloem, 1 ei, liter melk, 2 ons vette kaas in geraspten vorm, zout naar smaak, wat peper, mosterd en aroma. Doe 114 ons van de boter in een pan, voeg hieraan de droge bloem toe en ver warm al roerende tot een gelijkmatige massa is gevormd. Voeg de melk toe en laat alles al roerende binden en ongeveer 4 minuten doorkoken. Voeg de rest van de boter toe. Laat, nog steeds roerende, de massa afkoelen; hierna wordt het ei en het zout erdoor gewei-kt, evenals de kaas, peper, mosterd en ai-oma. Hoewel deze kaasboter geen verdere belegging vraagt, smaakt bijv. tomaat er uitstekend by. De te gebruiken kaas kan'jong, belegen of oud zijn. Het meng sel kan niet lang worden bewaard, in den zomer 2 a 3 dagen, doch een restant kan men gebruiken by het stoven van groenten of in soepen; voor bakken en braden doet men beter onvermengde in grediënten te gebruiken. Wanneer de vrouwen van hei kleine Japansche eiland Shikinejima mei haar kinderon gaan wandelen, wordt het transportvi aagstuk in zijn eenvoudigsten vorm opgelost (Foto Weltbild)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1940 | | pagina 10