taofsfe bus Tweede Blad Donderdag 8 Augustus 1940 De tijd werkt niet voor Engeland. De Deutsche Diplomatisch-Politische Korrespondenz schrijft: In Engeland heeft men gcruimen tijd de bevolking met het uitblijven van elk succes en over het lijden van de zwaarste nederlagen probeeren te troosten door haar voor te houden, dat de tijd voor de Britsche zaak werkt. Eerst was het de uitputtingsoorlog, die z.g. Duitschland langzaam maar zeker op den bodem zou dwingen, dan weer was het de verwach ting, dat een „Deus ex machina" in den vorm van een nieuwen bondgenoot Enge land uit een pijnlijken noodtoestand zou bevrijden. Het tegendeel is tot dusver ge beurd. De dagelijksche successen der Duitsche oorlogvoering in de lucht en ter zee bewijzen duidelijk, aan welke zijde de uitputting juist op de vitaalste gebieden onverbiddelijk voltrokken wordt. Ook op het gebied der buitenlandsche politiek heeft de tijd geenszins ten gunste van Engeland gewerkt. Moskou heeft kort geleden zijn standpunt doen hooren, in het Verre Oosten heeft de Britsche zucht tot samenzweringen geleid tot een zware be lasting van de betrekkingen met de groo te mogendheid van die ruimte. En ai zijn ook dezelfde intriges op het Westelijk Jialfrond in zooverre niet zonder succes gebleven, dat zij inderdaad hebben geleid tot actie, die in een bepaalde richting zooals een uiterst toonaangevende instan tie dit uitdrukte het „karakter van wreede dwaasheden" heeft aangenomen, deze maatregelen zijn toch tot dusver niet anders dan dat zij een doeltreffende ver dediging „tegen onbekenden" mogelijk moeten maken. Al deze feiten ontgaan natuurlijk niet aan degenen, die zorg moeten dragen voor de goede stemming onder de Engel- sche bevolking en bij de overgebleven rest van het vreemdelingenlegioen. Daarbij worden echter zware eischen gesteld aan hun verbeeldingskracht en een zeker, reeds lang voorbij verleden, moet met suggestieve middelen weer als wer kelijkheid voor oogen worden getooverd. Nadat sedert eenigen tijd behalve de Ne gus ook Benesj en zijn aanhang weer tot grootere activiteit zijn opgeroepen, meen de men in Engeland door een soortgelijk verdrag met de „republiek Polen" behalve de nog aanwezige Poolsche vrijwilligers ook de stemming in het land weer tot nieuwe waarde e brengen. Een bijzonder stukje werd gespeeld met de Fransche marionet, die op de gedachte kwam te land en te water naast de driekleur ook de Roode Kruisvlag van Lotharingen, die ook Jeanne d'Arc voor zich uit had laten dragen, te doen wapperen. In dit verband wijst de Diplo erop, dat het vaandel van de maagd van Oi'leans en de vlag van Lotharingen historisch en heraldiek geen enkel verband met elkaar houden. Het geheel is des te grotesker wanneer men bedenkt, dat de maagd van Orleans haar vaandel, droeg van over-win ning tot overwinning op de Engeischen, terwijl de vlag* van Lotharingen in den loop van eeuwen door talrijke Duitsche hertogen van dit land tegen Frankrijk in het veld werd gedragen, terwijl Frankrijk het Lotharingsche wapen onder zijn ko ningen introk en onder de republiek zelfs het begrip van het Lotharingsche land schap beschouwde als iets, dat vernield moest worden. Met zulke fantastische denkbeelden, hoe paradoxaal en onjuist zij in hun innerlijk ook mogen schijnen, moet dus het moreel van het Engelsche volk en van zijn geemigreerde trawanten op gehouden worden. Ook deze droomen zul len in de ruwe werkelijkheid hun einde vinden. NOORSCH SCHEP DOOR EXPLOSIE GEZONKEN. Naar „Aftenposten" meldt is Zondag het Noorsche s.s. „Toran", groot 3318 brt. ton, tengevolge van een explosie gezonken. Drie opvarenden zijn om het leven gekomen. PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT AFWACHTENDE HOUDING OP DE AMSTERBAMSCHE EFFECTENBEURS- De Amsterdamsche effectenbeurs geeft op het oogenblik een goede weerspiegeling van de mentaliteit der beleggers, die er op neerkomt, dat zij er de voorkeur aan geven, de ontwikkeling van de politieke situatie af te wachten, alvorens hun standpunt te bepalen, ten opzichte van de effectenbeurs. De belangstelling is welis waar niet geheel verdwenen, maar de lust om iets te ondernemen, is op het oogen blik althans minimaal. Woensdag was de handel van zeer bescheiden afmetingen en daarbij had de markt een onregelmatig verloop. Enkele fondsen waren iet® hooger, andere daarentegen lager zonder dat zich daarbij koersverschillen van heteekenis voordeden. In de eerste plaats werd de aandacht getrokken door Aku's, die den geheelen middag druk verhandeld werden en daarbij wederom een vaste houding ten toon spreiden. Na goed prijshoudende ope ning kon onder beurstijd nog een koers- avance van een paar punten worden ge boekt, waarbij het slot niet ver van het hoogtepunt verwijderd was. Voor het overige ging in de Nederlan.dsche indu- strieelen niet veel om. Philips en Unilevex-s waren ongeveer prijshoudend. Scheepvaart- aaixdeelen lagen stevig in de markt, in het bijzonder Nederlandsche Scheepvaart Unie, zonder dat dit echter op overtuigende I wijze tot uitdrukking kwam in den koers dezer aandeelen. Oude boeten tx-okken nauwelijks attentie en waren eerder iets lager. Op de petro- leummarkt was weinig te doen. Konink lijken konden zich op ongeveer het peil van Dinsdag handhaven. Er was geen vx-aag, maar ook vx'ijwel geen aanbod. De suiker markt was zeer stil. Naar H.V.A.'s werd wel geïnformeerd maar er waren blijkbaar geen of in ieder geval niet veel orders. De tabaksmarkt was stil, in Oude Deli's wex-den een paar stukken gedaan, waarbij de koers een paar punten lager gkwam te liggen. Van de rubbex-fondsen zakten Amsterdam rubbers wedex-om iets in. De affaire in Amex-ikaansche fondsen was van geringen omvang. Het teleurstel lende verloop van Wallstreet had de kooplust, die zich dezsr dagen duidelijk demonstreerde, naar het scheen weer ge heel bekoeld. Voor divex-se specialiteiten was thans eerder een stukje aan de markt, zoodat de koersen over het alge meen lager kwamen te liggen. Republic Steels werden wederom in een open hoek verhandeld en ondervonden daarbij den invloed van het algemeen sentiment voor Amex-ikanen, zoodat zij eveneens lichtelijk terugviel. De beleggingsafdeeling had een kalm verloop. De Nedsx-landsche staatspapieren waren vast gestemd. De gestaffelde lee ning en de 4 px-ocent obligatiën ex-be- lastingfaciliteit werden nog in open hoeken verhandeld, maar de omzetten wai-en toch niet groot. Na hooger te zijn geopend, liepen deze stukken onder beurstijd nog naar boven. Ook de ovex-ige Nederland sche staatspapieren uit de jongere emissies waren meerendeels wat beter. De oude schuld was goed prijshoudend. Prolongatie 3 procent. „Koersen van nog niet tot de officieele noteering toegelaten fondsen, waarvan pu blicatie bij besluit van den wnd. secretaris- genex-aal, wnd. hoofd van het departement van financiën, is toegestaan." Aandeelen: Kon. Petroleum ISO gb. Alg. Kunstzijde Unie 63 gb.66 gl. Philips Gloeilampen gem. bezit 120% gb. Amsterdam Rubber 169%. Ned. Scheepvaart Unie 104%. Lever Bross and Unilever 68% gb. Handelsver. Amsterdam 322. Van Gelder's Pap. Fabx-, gew. aand. 111%. Senembah Tabak Mij. Anaconda Copper C. van A. 183/iQ gl. Bethlehem Steel C. van gew. A. 59%. Republic Steel C. van gew. A. 14ii/16 gb.—14% gl. Curtiss Wx-ight C. van A. 6%, De Nederlandsche Unie heeft Dinsdagavond te 's Gravenhage /aar eerste openbare vergadering gehouden. In de groote zaal van het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen was geen plaatsje onbezet. De spilmogendheden zetten den strijd tegen Engeland voort. TEGENSPRAAK VAN GERUCHTEN. Het D.N.B. meldt uit Rome In welin gelichte Italiaansche kringen keert men zich tegen het steeds weer terugkeex-ende gerucht van pogingen tot vredesbemidde ling van het Vaticaan en eveneens tegen de bewering, dat de Engelsche ambassadeur bij den H. Stoel bij de Italiaansche regee ring een verzoek zou hebben ingediend om een geleidebrief. Bij al deze geruchten gaat het om ongegronde combinaties vaxx de pers, waai'over gezegd kan worden, dat de houding der spilmogendheden neex-komt op de voortzetting van den oorlog tegen Enge land tot de eindovex-winnihg. Australische troepen in de haven van Kaapstad. Het D.N.B. meldt uit New-Yox-k Opva- i-enden van het uit Kaapstad hier aange komen Amerikaansche s.s. „Pacific" heb ben medegedeeld, dat iix de haven te Kaapstad zeven schepen met Australische troepen lagen, toen de „Pacific" vertrok. Bij een vechtpartij tusschen Australiërs, die aan land gegaan wax-en en inheem- schen waren negen Australische soldaten gedood en veertien gewond. Shell Union C. vn. gew. A. 8%. Ned. obl. Ie 1. 1940 100 4 97 dito 1940 500 4 96% Idem 2e Ing. 1940 100 4 87% dito m. bel. fac. 1940 100 4 97 dito 2e Ing. 1940 500 4 89% dito m. bel. fac, 1940 500 4 96% dito 1937 100 74 dito 1937 500 3 73% dito 1938 100 3 79 dito 1938 500 (3%) 3 79% Nederland le hig. 1940 4 96% dito 2e Ing. 1940 4 91%—% dito met bel. fac. 1940 4 96% dito 1000 1938 (3%) 3 81%—% Indië a 1000 1937 3 77% dito 1000 1937A 3 75r>/10 MORGEN BEGINT EEN NIEUW FEUILLETON. Van het feuilleton „De laatste bus" is vandaag de laatste aflevering verschenen. Met de wetenschap dat het feuilleton in ons blad steeds een stukje lectuur vormt dat den lezers dagelijks eenige oogenblikken van aangename verpoozing bezorgd, heb ben wij weer voor een goed verhaal ge zorgd, waax-mee in het nummer van mor gen wordt begonnen. Het is de roman „Goud in de wildernis", naar het Engelsch van C. Vander bilt Jr. Om den lezers reeds iets te vertellen over wat hun voorgezet zal worden, laten wij hiei-onder den korten inhoud volgen Amexüka is het land van de tegenstellin gen en de onbegx-ensde mogelijkheden. Maar de liefde is er als overal elders zij kent geen staketselen vaxx rijkdom of armoede, van cultuur of wildernis. Dat geeft aan het nieuwe feuilleton, iets diep-menschelijks, ondanks den ongewonen en avontuurlijken achtergrond, waartegen zich het leven van de hoofdpersonen beweegt. Juist dit avon- tuuiiijke geeft echter aan dit verhaal zijn bijzondex-e aantrekkelijkheid. Een meisje uit de kringen der zeer rijken wordt plotseling overgeplaatst in de wil dernis, waar zij een primitief verblijf vindt zonder de gemakken, waaraan zij zoozeer gewend is, en zonder de bediening, die zij tot nu toe steeds als iets natuurlijks aan vaardde. Een avontuur bracht haar daar en het avontuur komt er in velerlei ge daanten tot haar. De jongeman, met wien zij haar leven moet deelen, is op zoek naar goud, zooals er zoovelen vóór hem door de zucht naar goud in den maalstroom van het onzekex-e wax-en gebracht en na hem ook zullen gebracht worden. Zoo is haar bestaan opeens veranderd. Naast het kostbax'e erts zoekt de jonge man evenwel ook nog iets anders. Hij tracht de liefde van het meisje te winnen en dat is niet makkelijk. In deze ruwe om geving, waarin alleen Indianen en beren wat afwisseling bieden en vliegtuigen den band met de beschaafde wereld onderhou- Speciale lasthebber van Roosevelt naar Engeland. De Amerikaansche kolonel Donavan is volgens berichten uit de Engelsche bladen twee weken geleden als speciale lastheb ber van Roosevelt naar Londen gekomen om persoonlijke indrukken op te doen van Engeland's oorlogsinspanning. De vorige week zou hg naar de Ver- eenigde Staten teruggevlogen zijn om zijn indrukken mede te deelen aan den minis ter van marine, Knox. Donavan heeft be sprekingen gevoerd met koning George, Churchill, Eden, Alexander, Bevin, Mor rison en luit.-genei-aal Brocke. Hij heeft verder munitiefabrieken en militaire oplei-, dingscentra bezocht en er vooral pi'ijs op gesteld in contact te komen met lieden uit het volk. Voorts is de kwestie van leverantie vaxx materialen door de Ver- eenigde Staten aan Engeland met de be voegde autoriteiten bespx-oken. den, is dit meisje als een kostbaar juweel temidden van een verzameling waardeiooze voorwex-pen. Het avontuur laat haai- echter ook hiex- niet ongemoeid, alsof haar heele bestaan al niet avontuurlijk genoeg was. Zij, het meisje met de blonde haren en de hex-innering aan louter weelde en opper vlakkig geluk, leert hier het leven van een wel geheel anderen kant kennen. Er moet ex-gens in dit land een rijke goudader zijn, die den jongeman tot de meest gefortuneerden der wereld moet ma ken. Maar het is misschien een fabel, want het begeerde metaal wordt maar niet ge vonden. Wel vinden de beide jonge men- schen vele avonturen, die tot hen komen zonder dat zij ex-naar zoeken. Zullen zij ten slotte het gestelde doel bereiken Er is iets, wat den jongenman tot volhouden maant. Dat iets is de aanwezigheid van dit meisje, dat zich zoo dapper aan de haar vreemde omstandigheden aanpast, dat zich door alle moeilijkheden, die hen beiden van vele zijden belagen, weet heen te slaan en dat waarlijk ixx deze omgeving zelf ook is als Goud in de wildernis. Door CECIL FREEMAN CREGG. 62) (Slot). „Wel, ik was van plan met de anderen van de bende af te x-ekenen. Je weet, dat zij na die ruzie, ontstaan, omdat zij von den dat vader en ik te veel zeggenschap over de financiën van de bende hadden, den oude om zeep hielpen. Het zou daar na onze beurt zijn geweest. Hoe het ook zij, ik ging naar huis in Medhurst en was uiterst verbaasd daar onzen vx-iend Higgïns reeds aan te treffen. Hij vroeg mij om een revolver. Ik zei hem, dat die niet geladen was en hij geloofde mij. San- dei-son echter niet. Die zat in doodsangst Dacht, dat zijn laatste uur geslagen had. Hij zat tusschen twee vuren: Mapell en mij, om van den inspecteur maar niet te spreken. Toen de anderen ontdekten, dat ik in het huis was, wilden ze mij te pak ken nemen. Ze probeerden zoowel den in specteur als mij van kant te maken. Ik kon zien, dat die goeie, ouwe Higgins er geen snars van begreep. Hij peinsde maar over het schijnbaar onzinnige van dien aanval op zijn persoon weinig vermoe dend dat het vooral om mij te doen was. Ik px-oheerde de anderen te helpen den inspecteur kwijt te raken. Dat kon ik heel gemakkelijk doen, want de anderen zouden er toch de schuld van krijgen niet ik. Maar Higgins schijnt onder een gelukkig gesternte gebox-en te zijn. Toen hij bijv. dien ladder naar binnen haal de, liet ik het ding plotseling schieten, maar het ding miste hem. Toen px-obeerde ik hem in den schoorsteen naar omlaag te werken, maar zonder succes. Toen liet ik hem van het dak afglijden, maar op het laatste moment greep hij de goot. Het was onbegonnen werk. In ieder geval moet hij later het Medhurst huis nog eens nauwkeurig onderzocht hebben. Vond daar waarschijnlijk ook eenige vingeraf drukken van mij. Goed dat hij me daar gezien had. Ilc hoop, dat hij er geen een op onwaarschijnlijke plekken vond. Dat is wel niet mogelijk, want andex-s zou een man mot Higgins' hex-sens dat wel vex-der onderzocht hebben". „En juffx*ouw Hick?" „Mapell", antwoordde hij laconiek, „van ons wist ze niets." „De auto stond op jouw naam, is het niet?" „Ja", zei Hampex-, fronsend. „Mapell haalde me daartoe over. In de toekomst moet ik dergelijke fouten vermijden, hoe wel ik me hexinnex-, dat het destijds mijn ijdelheid stx-eelde." Er volgde een korte stilte, welke ten slotte vex-broken werd door de vrouw die inspecteur Higgings gekend had als Jill Crawford. „Weet je Tommy, dat ik je bijna vex-- x-ied, toen ze me op Scotland Yard vast hielden. Ik acteerde een beetje en ging te ver. Een bijna echte flauwte redde echter de situatie. Die ouwe tante op Scotland Yard was echter een goeie, moe- dex-lijke ziel," voegde zij er cynisch aan toe. „Doet er niet toe, Siss. Ik heb het aan jou te dankex., dat je mij uit een groote moeilijkheid gered hebt. Higgins moet zich wel vex-wonderd hebben afgevx-aagd hoe ik op de hoogte was van het bestaan van het groote huis in Medhurst. Jij bracht me op het idee om me zelf een brief te schxïjven en het te doen voox-komen alsof die van mijn vader kwam. Ik geef toe, dat het idee om den brief een oud adres te geven, van mij was, maarIn ieder geval was jij het, Siss, die hem Higgins in handen speel de." „Dat is waar ook, Tommy. Heb je het met je hospita in xrde gemaakt?" „Ja". Na een pauze vervolgde hg koud en dx-eigend: „Het is voor haar maar beter dat ze niet gaat piepen." „Ben je er ,oit achter gekomen, waar om Mapell ons in dat huis in Horton volg de?" „Neen. Waarschijnlijk was het maar toe vallig, maar Mapell kan goed gissen of liever Kon goed gissen. Hij begreep wel, dat Raymond van dat huis uit was dood geschoten en waarschijnlijk kwam hij daar eens rondneuzen om te kijken of hij mg niet verraden kon. Var. Sanderson kwam hij ook netjes af. Daar maakte ik echter een lee- lijke fout." „Hoe kwam je er toe op Sanderson te scliieten?" „Ik handelde een beetje overhaast Siss. Na den brand.nam ik een geweer en wat amunitie mee uit de schietbaan en be gaf mij naar het landhuisje, om me daar eenigen .ijd schu'l tc houden. Ik kwam er net aan, toen er niemand andex-s uit te voorschijn kwam dan Sanderson met een stelletje agenten. Natuurlijk dacht ilc, dat Sanderson gepraat had en dat de politie me daar was komen zoeken. Ilc bemerkte niet .dat hij geboeid was. Het was een kwestie van zelfverdediging. En een mooie gelegenheid om het plannetje, dat ik in den zin had toen ilc naar het huis in Med hurst ging, alsnog uit te voeren. Ik moet echter toegeven dat het een slecht s"hot was. Niets vex-geleken bij dat waarmee ik Raymond naar de andere wereld hielp. Maar ilc ben altijd beter met een bewegend doel. Inspecteur Higgins was lieel dicht bij de waarheid met zijn sprookje, zooals hij het noemde. Ik had een buitengewoon on aangenaam kwartiertje, en het was alleen de gedachte dat jij daar buiten was met die vrouw, welke me moed gaf. Ilc had slechts om hulp te roepen." Een nieuwe pauze, waax-in Hamper zijn glas weer vulde, tei-wijl zijn zuster een sigaret opstak Toen vervolgde hg: „Het was verdraaid grappig, dat Hig gins mij naar dien advocaat stuurde. Op den terugweg telefoneerde ilc hem in Ma- pell's stem en deed net alsof ik hem wilde omlcoopen. Alsof die onschuldige Higgins zjjn „Ziel" zou vex-lcoopen. Ilc wilde, dat die stem goed tot hem zou doordringen. Ik vertelde hem ook van die handschoe nen met Mapell's vingerafdrukken erop. Ilc wist, dat hg me niet zou gelooven." „Vertelde je hem dat?" Vei-schrikt lcwam ue vrouw overeind. „Wat gaf het? Toen vader die hand schoenen liet maicen, wist hg wat hij deed. Hg droeg ze altgd als hij aan het werk was. Mapell wist het natuurlijk niet, want dan zou hij er wel een stokje voor gestoken hebben." „Toch hadden ze ons bijna verraden, Tommy." „Ja, ilc had een moeilijke vijf minuten, toen ik de doaai.e moest wijsmaken, dat ik veel met chemische stoffen werkte en ze moest dragen om mijn handen te be- schei-men." „Je had ze moeten vernietigen, Tommy. Hoe kwam je er in hemelsnaam toe, om ze mee te nemen hier naar toe?" „Ze zijn heel wat waard, Siss, ik kan ze hier px-achtig aan een van de linke jongens verkoopen." „Ik was verschrikkelijk bang, toen Hig gins ons beiden op Scotland Yard vast hield op die absurde beschuldigingen. „Hij vilde ons tegen Mapell bescher men. Ha, ha. Ilc moet het Mapell tot zijn eer nageven, dat hij den moed had als Tyndall naar Scotland Yard te komen en mij daax- bij de identificatie aan te wijzen." „Waarom heb je hem toen niet ver raden?" „Dat was te gevaarlijk voor me, lieve. Als ik hem verried, stond dit voor mg gelijk met de bekentenis. Mapell kon ik altijd krijgen. He had alle maatregelen ge nomen. Ik had bij je onvolprezen hospita reeds een pi-achtigen brief achter gelaten, geadresseerd aaix den heer Henry Adams, met volledige instructies betreffende een advertentie in de „Times" als die noodzake lijk zou blijken. Inspecteur Higgins had toch moeten weten, dat geen zichzelf res- pecteerende misdadiger (excuseer me de uitdrukking) zu Ic een fout zou maken als den brief naar den heer Adams te zen den en die te laten volgen door een adver tentie, waarin hij zijn adres vex*raadt. Handley House behoorde aan de bende en ik wist dat Mapell c -feclcenstein zich daar eenigen tija zouden ophouden. De brief aan Adams was dus een ingenieuse manier om hem te verx-aden. En het slaag de terwijl ik veilig in de gevangenis zat". „En die wgsgeerige speech over het hu welijk tegen eexx broer en een zuster. Tommy, dat was me bgna te machtig". „Ja, Siss. Wanneer zeiden wc oolc weer, dat we zoude" gaan trouwen? De dertien de Juni, niet? Och, wat is die man een sufferd!" Een uitbarsting van vroolijkheid van hen beiden volgde, totdat de vrouw ein delijk weer wat kalmer werd. „Toch, Tommy, moeten we dit allemaal vergeten. Het is gevaarlijk om aan deze dingen te denken laat staan er over te spreken." „Gevaarlijk? Wat is gevaar?" zei Tommy overmoedig. Je leunt in ons beroep alleen maar succes hebben, indien je geen zenu wen hebt geen geweten en goed tooneel leunt spelen. Dat was een van de stelregels van den ouden heer". „Je bert een wondei*, Tommy". Hamper gliir achte een zelfvoldaan lach je. „Drommels,Siss, als dat ouwe wgf van een Higgins ons nu eens hier kon zien zit ten!" „Dat kan hij". Bij het hooren van die stem draaide het tweetal zich verschrikt om. In de deur opening stond de stevige figuur van den inspecteur, een revolver in zijn rechter hand, terwgl ex een paar handboeien aan den wijsvinger an zrjn linkerhand ben gelden. Achtei dei. inspectuex* waren vex*- schillende figuren in diverse uniformen zichtbaar. Higgings wenkte met den wijsvinger van zijn linkerhand. De handboeien rammelden welluidend. Hamper had di" veelzeggende hand schoenen moeten verwisselen, want de douaneautoriteiten hadden de zaak be hoorlijk 'erappoierd en Higgins beschik te toch nog over meer intelligentie, dan Hamper nem toeschreef. Het was een toevallige omstandigheid dat Hamper op den dag, welke hij ge noemd had als datum voor *,ijn huwelijk met Jill Crawford, het twijfelachtige pri vilegie genoot zijn verlangens kenbaar te mogen maken betreffende zijn laatste ont bijt. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1940 | | pagina 5