„Een inval in de Ver. Staten is een militaire
onmogelijkheid".
laatste bus
Tweede Blad
PROVINCIALE ZEEVWSCHE COURANT
Woensdag 31 Juli 1940
De Duitsche luchtmacht staat gereed voor den
aanval op Engeland.
Interview met Goering.
De Duitsche rijksmaarschalk Goering
heeft den bekenden Amerikaanschen jour
nalist K. H. von Wiegand een interview
toegestaan.
Goering verklaarde in de eerste plaats,
dat hij een inval in de Vereenigde Staten,
zoowel van de zijde van den Atlantischen
als van den Stillen Oceaan, als een mili
taire onmogelijkheid beschouwde, ja, dat
zulk een denkbeeld bepaald belachelijk
was. Met zyn reusachtige „vestinggracht"
van 3000 tot 5000 zeemijlen breedte, waar
door het aan beide zijden omgeven is, kan
Amerika, noch van de zee, noch van de
lucht uit, worden aangevallen. In militair
opzicht is een inval volkomen onzinnig.
Het tijdperk van luchtoorlogen tusschen
werelddeelen, zoo vervolgde Goering, is
nog niet gekomen. Ook Groenland is als
basis niet bruikbaar, zooals Lindbergh zelf
verklaard heeft. Zelfs voor de vreed
zame transatlantische luchtdiensten heeft
men het moeten laten vallen. Bij een juiste
uitbreiding van de luchtmacht kan Ame
rika aan elke mogendheid en aan elke
combinatie van mogendheden het hoofd
bieden. De rijksmaarschalk zei te hopen,
dat het waandenkbeeld van een inval, die
het Amerikaansche continent van Europa
uit bedreigt, even snel zal verdwijnen als
het gevoel van absoluut veilig te zijn op
grond van voldoende bewapening en ver
dedigingswerken moge wederkeeren.
Ten aanzien van den strijd luchtmacht
of zeemacht verklaarde de rijksmaar
schalk de luchtmacht is nog zeer jong
en haar toekomst nog niet te overzien,
doch op het oogenblilc heeft zij haar gren
zen. De prachtige luchtmacht van Italië
heeft de Britsche vloot zware slagen toe
gebracht, en de Italiaansche luchtmacht
bëheerscht de Middellandsche Zee even
zeer als de Duitsche luchtmacht het Ka
naal en de Noordzee. In uitgestrekte zee
gebieden en op den Oceaan zal de zee
macht altijd nog een groote rol spelen.
De vliegtuigmoederschepen zijn te gemak
kelijke doelen voor de bombardements
vliegtuigen. Men moet rekening houden
Het nieuwe belastingplaatje.
Van 1 tot en met 8 Augustus vry rijden.
Bij beschikkmg van den wnd. secretaris
generaal, wnd. hoofd van het departement
van financiën, is bepaald, dat gedurende
het tijdvak van 1 tot en met 8 Augustus
1940 geen boete zal zijn verbeurd wegens
het op den openbaren weg berijden van een
x-ijwiel, dat niet voorzien is van het ver-
eischte en volgens de voorschriften beves
tigde belastingmerk.
PERSONEELE BELASTING VAN
LICHTE ZIJSPANCOMBINATIES.
De K.N.M.V. meldt
In verband met de huidige benzinedistri
butie hebben verschillende weggebruikers
meestal voor het vervoer te eigen be
hoeve zich een zuinig motorrijwiel aan
geschaft van het type „onder de 60 kg"
en daaraan een zijspan doen monteeren.
Daar bleek, dat bij enkele ontvangers
der directe belastingen twijfel bestond om
trent den aanslag van een dergelijke com
binatie in de personeele belasting, heeft de
K-N.M.V. zich terzake tot den secretaris
generaal, waarnemend hoofd, van het de
partement van financiën gewend.
Naar aanleiding daarvan werd beves
tigd, dat voor de toepassing van de wet
op de personeele belasting het gewicht
van een zijspan bij het vaststellen van
het gewicht van het motorrijwiel buiten
aanmerking dient te blyven, zoodat voor
een motorrijwiel met een gewicht van
minder dan 60 kg., waaraan een zijspan
is bevestigd, geen personeele belasting
is verschuldigd.
met een revolutionnaire wijziging in de
I scheepsconstructie.
Over de ervaringen met het luchtwapen
in dezen oorlog verklaarde Goering, dat
het een beslissende factor is geweest, doch
men dient in het oog te houden, dat het
luchtwapen in zijn massa niet neerdalen
en veroveren kan. Duitschland bezit op
het vasteland van Europa de heerschappij
in de lucht en zal haar houden. De Duit
sche luchtmacht is thans sterker dan op
den lOen Mei en wel op grond van haar
betrekkelijk geringe verliezen en de uit
stekende Duitsche vliegtuigproductie. De
Duitsche vliegtuigproductie is altijd nog
grooter dan de Engelsche, de Ameri
kaansche leveranties er bij gerekend. Ove
rigens zijn sedert het begin van den oorlog
meer dan 2000 ten volle te gebruiken
vliegtuigen buitgemaakt, die echter in
hoofdzaak alleen voor oefening gebruikt
worden.
Wat de Britsche beweringen over groote
Duitsche verliezen aan vliegtuigen be
treft, verklaarde rijksmaarschalk Goering
dat de berichten hierover wel niet van dé
vliegers zelf afkomstig zouden zijn, doch
om zuiver propagandistische redenen ver
spreid worden. De waarheid zal des te on
aangenamer uitvallen.
Goering vertelde nog, dat Duitschland
in de landen van het Westen een hoeveel
heid brandstof buitgemaakt heeft, die
dubbel zoo groot is als die welke de
Duitsche luchtmacht sedert den lOen Mei
verbruikt beeft.
De rijksmaarschalk uitte zijn veront
waardiging over de Engelsche bomaanval
len op niet-militaire doelen en schreef ze
toe aan het ontbreken van elk systeem bij
de aanvallen.
Tenslotte kwam het gesprek op den
komenden strijd tegen Engeland. De
rijksmaarschalk verklaarde in verband
hiermedeMijn luchtmacht staat geheel
klaar en wacht slechts op het bevel van
den Fixhrer. Ik kan U de verzekering ge
ven, dat de aanvallen welke wij tot dus
ver op Engeland hebben, gedaan, slechts
gewapende verkenningen waren en niets
anders".
L>E VIJFDE KINDERVACANTIETREIN
NAAR DE OOSTMARK.
De vijfde kindervacantietrein naar de
Oostmark is gisteren om 12.24 uur van het
Arnhemsche station vertrokken. Uit Arn
hem en omgeving gingen 305 kinderen mee,
terwijl de trein op de verdere reis nog
groepen kinderen zal opnemen, zoodat in
totaal 812 kinderen naar de Oostmark
gaan.
Aan het station was groote belangstel
ling, vooral van de zijde van de ouders. De
burgemeester van Arnhem, de heer H. P. J.
Bloemers, was bij het afscheid aanwezig.
Er heersche een opgewekte stemming.
ENGELSCHE VERLIESLIJST.
Reuter meldt uit Londen Officieel
wordt medegedeeld, dat de slachtoffers,
die door den ondergang van den Britschen
torpedobootjager „Imogen" gevallen zijn,
de volgende zijneen officier werd ge
wond, twee matrozen kwamen om aan
verwondingen, 17 matrozen worden ver
mist en zijn waarschijnlijk omgekomen, 8
matrozen gewond.
Van den mijnenveger „Kingston Galena"
wordt de commandant vermist. Hij is
waarschijnlijk omgekomen. Een officier is
gewond, twee matrozen zijn aan bekomen
verwondingen overleden, 15 matrozen wor
den vermist, en zijn waarschijnlijk omge
komen, 3 matj'ozen zijn gewond.
Van den mijnenveger ..Rodino" zijn twee
matrozen aan verwondingen overleden,
twee matrozen worden vermist en zijn
waarschijnlijk omgekomen. De ondergang
van deze beide mijnenvegers was reeds
bekend gemaakt.
PETROLEUM VOOR DE
ASMQGENDHEDEN.
In de „New York Times" schrijft J. H,
Carmical, dat de petroleum-voorziening van
de asmogendheden voor oorlogsdoeleinden
door de Duitsche synthetische productie en
door de stijging van de Roemeensche pro
ductie is verzekerd. Het normale export
cijfer van Roemenië van 100.000 vaten per
dag zal binnenkort -belangrijk worden ver
hoogd en wel eenerzijds door nieuwe borin
gen, anderzijds doordat de Roemeensche
regeering buitenlandsche maatschappijen in
eigen beheer heeft genomen. Deze produc-
£>tieverhooging komt uitsluitend aan de as
mogendheden ten goede.
Stefani meldt In verschillende gebieden
van Albanië is bij proefboringen de aanwe
zigheid vastgesteld van petroleum. Beves
tigd wordt, dat de Albaneesche bronnen,
die op het oogenblilc worden ontgonnen, 10
tot 11 millioen ton ruwe petroleum op
brengen.
Vérstrekkende volmachten voor
het Fransche staatsgerechtshof.
Zooals gisteren werd gemeld, zullen bin
nenkort de Fransche staatslieden, die ver
antwoordelijk gesteld worden voor de oor
logsverklaring en de oorlogvoering, voor
een speciaal gerechtshof terechtstaan. Om
trent de bevoegdheden van dit Fransche
staatsgerechtshof, wordt in welingelichte
kringen te Vichy bekend, dat maarschalk
Pétain dit hof "verstrakkende spéciale vol
machten zal geven, uitgaande boven alle
bestaande militaire en civiele gerechtsho
ven en zonder rekening te houden met het
Fransche strafrecht zooals het tot dusverre
bestond. Het staatsgerechtshof zal een on
derzoek instellen, dat teruggaat tot 1919 en
gericht is tegen allen, die verhinderden, dat
Frankrijk zijn militaire positie niet heeft
aangepast aan de doelstellingen van zijn
politiek. Als speciaal punt in de aanklacht
zal de kwestie komen, waarom de Fransche
generale staf negen maanden lang in het
defensief is gebleven, en passief den aanval
van het Duitsche leger heeft afgewacht.
Een officieele aanklacht- is nog niet gepu-
b'iceerd.
Aangezien Fransche regeeringskringen
het strengste stilzwegen in acht nemen
over de verblijfplaats der aangeklaagde po
litici, is het buitengewoon moeilijk na te
gaan, waar zij zich bevinden. Met eenige
stelligheid kan slechts bevestigd worden,
dat Daladier zich na zijn terugkeer uit Ma
rokko ophoudt in een hotel te Marseille. Hij
mag dat hotel niet verlaten. Reynaud ver
toeft in de nabijheid van Vichy, eveneens
onder politiebewaking in een hotel. Cam-
pinchi en Delbos daarentegen zouden nog in
Marokko zijn, in Rabat, waar zij eveneens
onder politiebewaking zijn gesteld.
AANVAL OP DE HAVEN VAN
DOVER.
HET DUITSCHE LEGERBERICHT.
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakte gisteren bekend
Duitsche eenheden van Stuka's hebben
een aanval op de haven van Dover onder
nomen. Vier aldaar liggende schepen met
een gezamenlrjken inhoud van 32.000 bruto
registerton wérden zoo zwaar getroffen,
dat met hun verlies gerekend moet wor
den.
Bij deze aanvallen ontstonden hevige
luchtgevechten met vijandelijke eenheden
jagers, in welker verloop twaalf Britsche
vliegtuigen van het type Spitfire en drie
van het type Hurricane alsmede drie
eigen toestellen werden neergeschoten.
- Tijdens de bewapende verkenningsvluch
ten in het Kanaal en aan de Oostkust van
Engeland gelukte het verder een kruiser
van ongeveer 10.000 ton, een koopvaardij
schip van 1000 bruto registerton tot zin
ken te brengen en een ander koopvaardij
schip zwaar te beschadigen.
Britsche vliegtuigen vlogen in den nacht
van 29 op 30 Juli Noord- en West-
Duitschland binnen. Met hun bommen
troffen zij uitsluitend niet-militaire doelen.
Zoo werden te Dusseldorf vijf huizen zwaar
beschadigd. Ontstane branden in de daken
konden door de luchtbescherming snel ge-
bluscht worden. Bij Offenbach a. d. Main
werden twee woonhuizen zwaar en twee
andere licht beschadigd.
Hoe het Duitschen bommenwerpers ge
lukte in de haven van Dover 32.000 ton
scheepsruünte te vernietigen en een groot
deel van de havenwerken te verwoesten,
wordt geschilderd in een. door het D.N.B.
ontvangen ooggetuigenbericht. De bericht
gever die in een duikbommenwerper aan
het bombardement deelnam, vertelt daarin
o.a. dat de zware Duitsche jachtvliegtuigen
den bommenwerpers reeds vooruit waren
gevlogen. Dan ziet hij ook reeds Engelsche
Hurricanes en Spitfires opstijgen. In de
haven liggen drie groote schepen, het
grootste is een stoomschip van ongeveer
20.000 ton, het tweede is een schip van on
geveer 10.000 ton en het derde een van
5.000 ton. Wij krijgen het bevel tot den aan
val over te gaan. Met groote en steeds toe
nemende snelheid gaan wij op het doel af.
De door ons uitgeworpen bommen treffen
doel. Beneden ons schijnt de hel te zijn los- 1
gebroken. Vuurzuilen springen omhoog.
Men ziet dichte rookwolken boven de sche
pen. Naast en voor ons maken de andere
machines duikvluchten, en bombardeeren
de beide andere schepen. Zij laten hun bom
men vallen op de pier, vernielen de spoor
lijn en de havenwerken. Alles is het werk
van slechts enkele minuten. Inmiddels
speelt zich boven ons een hevig luchtge-
„Hoe Winston Churchill den
oorlog voorbereidde".
Het D.N.B. meldt uit Genève„Hoe
Winston Churchill den oorlog voorbe
reidde". Onder dit opschrift publiceert de
„Action Francaise" een schildering van
het Marseillaansche blad „Semaphore".
Daarin vertelt de journalist Paul Barla-
tier, wat een welingelichte persoonlijkheid
hem heeft medegedeeld van de intriges
van. Churchill om den oorlog te ontkete
nen. Barlatier schrijft
In Januari 1930 bevonden Winston
Churchill en de toenmalige minister van
buitenlandsche zaken. Beek, zich met va-
cantie aan de Rivièra, waar zy herhaalde
besprekingen met elkander hadden. Deze
heeren streefden ernaar, den oorlog tus
schen Duitschland en Italië eenerzijds en
Frankrijk en Engeland anderzijds onver
mijdelijk te maken en zij schroomden er
niet voor terug uiting te geven aan hun
voornemens. Den elfden Januari 1939 gaf
een „zeer gedistingeerde dame van zeld
zame intelligentie van gene zijde van den
Oceaan op haar prachtig landgoed een
noenmaal, waarvoor Churchill was uitge-
noodigd. Ofschoon hij destijds niet van de
regeering van zijn land deel uitmaakte,
aarzelde hij niet met een verrassende
lichtzinnigheid een verklaring over deö
oorlog at te leggen.
Hij zei„Wij zullen met Duitschland
ooi-log voeren". Zijn gastvrouw, wier hoo-
ge politieke intelligentie door al haar
vrienden geroemd werd, antwoordde hem
Hoe kunt U iets dergelijks zeggen? U bent
niet gereed. Hoe kunt U een oorlog op het
oog hebben?
Churchill antwoordde „Dat geeft niets.
Twee jaar lang zullen wij aardige kleine
moordpartijen hebben. Daarna zullen wij
door onze ingespannen pogingen den oor
log winnen". Enkele dagen later ontmoette
deze dame den Engelschen staatsman op
nieuw in een kasteel, dat aan een buiten
landsche persoonlijkheid behoort. Chur
chill kwam hier op zijn verklaringen over
den oorlog terug en riep in verband met
de ditmaal krachtiger bezwaren van zijn
vroegere gastvrouw uit „De oorlog. Wat
ook kome, wij zullen hem voeren. Het
zullen verschrilckelijke moordpartijen zijn,
doch wij zullen hem "winnen".
vecht tusschen de Duitsche en Engelsche
jagers af.
Als wij weer op ons vliegveld geland zijn
en de bemanningen melden wat er allemaal
getroffen is weten wij: de drie voor anker
liggende schepen met in totaal 32.000 ton
inhoud zijn vernield en alle voor de oorlog
voering belangrijke havenwerken zijn suc
cesvol met bommen bestookt.
Door
CECIL FREEMAN CREGG.
55)
Inspecteur Higgins knikte goedkeurend.
Een pracht brief! Degene, die aansprake
lijk was voor dit moois was volkomen op
de hoogte van het zwakke afhankelijke
karakter van den heer Adams. Het P.S.
deed hem glimlachen, terwijl het P.P.S.
een vroolrjk gegrinnik ontlokte.
„O! Muriel! Muriel! Wat prachtig!
Inspecteur Higgins greep de telefoon en
gaf instructies dat de origineele brief tot
nader order moest worden vastgehouden.
Dan dicteerde hy een advertentie voor
de Times:
„Muriel ben verpletterd; zullen onkosten
deelen; zeg vijf honderd liefde
„Kathleen."
De inspecteur vond het voorlaatste woord
een meesterstukje van ironie.
HOOFDSTUK XXXVI.
Waarin een deur open staat,
Inspecteur Higgins had zich ervan over
tuigd, dat het origineel van den brief aan
den heer Adama in het W. 9 district was
gepost, waaruit hij- concludeerde dat dit
geschied moest zijn vlak nadat de Gladde
gebonden in de flat in Sunningdell Man
sions was achtergelaten. Misschien was
dit een waardevolle inlichting, misschien
ook niet. Aan den eenen kant zou Mapei!
zoo'n brief nooit gepost hebben als hy er
niet zeker van was geweest dat deze niet
in handen van de politie zou komen; ter
wijl aan den anderen kant Mapell alles
wist wat er te leeren viel uit een post
stempel, en als de brief gestempeld was
W. 9 scheen dit erop te wijzen, dat hpt
Faddington en Maida Vale district de
laatste plaats was waar Mapell te vinden
zou zijn.
De door Higgins opgegeven advertentie
verscheen den volgenden morgen in de
Times. Higgins had er nog over gedacht of
het verstandig zou zijn een op het kran
tenbureau te posteeren voor het geval
het antwoord door Mapell of Heckenstein
persoonlijk zou worden gebracht, maar
hij besloot dit niet te doen, toen hij dacht
aan de talrijke advertentiebureaus, die als
tusschenpersoon optreden bij het plaat
sen van advertenties. Een andere factor
was, dat hij hen beiden wenschte te grij
pen. Indien de één gepakt werd zou de
ander erdoor gewaarschuwd zijn en de
inspecteur giste, dat degene die het risico
zou loopen (onbewust natuurlijk) Hecken
stein zou zijn, en Higgins wilde de ma
kreel en niet de sprot.
En ook was Higgins er niet zoo zeker
van dat hij den brenger van dat ant
woord op de advertentie wilde vatten
het kon wel een onschuldige buitenstaan
der blijken te zijn of een klein misdadi-
gertje hoogstens. Neen, zijn hoop was er
op gevestigd, dat het tweetal zich in hun
antwoord zou verraden.
En dat bleek niet /ergeefs gehoopt, want
zijn verwachting werd volkomen vervuld.
Den volgenden dag werd hem uit zekeren
bron medegedeeld, dat er een antwoord
op zijn advertentie was opgegeven, het
welk den volgenden morgen zou worden
gepubliceerd. Het was met de middagpost
binnengekomen en er was een bedrag ter
dekking van de kosten bij ingesloten. De
tekst luidde als volgt:
„Kathleen morgen Handley House
Hundington Muriel".
Inspecteur Higgins kon zijn oogen nau
welijks gelooven. Hier had hij een adres
waar waarschijnlijk Heckenstein zoowel
als Mapell te vinden zouden zijn. Wat had
hen ertoegebracht een dergelijk x-isico te
loopen? Het antwoord was tweevoudig.
Ten eerste Henry Adam kennend zooals
zij hem kenden, konden zij nooit vermoed
hebben dat de politie den bi-ief in handen
zou zien te krygen dien zij hem gezonden
hadden; de tweede reden was waarschijn
lijk een dringend gebrek aan contanten.
Zij moesten geweten hebben, dat de po
litie van tijd tot tijd alle code-adverten
ties uit de couranten onderzoeken en zij
waagden het er toch op. Ja, het moest wel
de critieke toestand van hun financiën
zijn, welke hen ertoe bracht het x-isico te
loopen.
Er was natuurlijk nog een derde alter
natief, en wel dat de brief werkelijk echt
kon zijn. Deze gedachte temperde het
enthousiasme van den inspecteur.
Higgins belde dadelijk den inspecteur van
Hundington op, die hij een beetje kende en
terwijl hij op de aansliuting wachtte, hield
.hy zich bezig met het voorbereiden van den
raid op Handley House.
De eerste vraag was of er al dan niet een
raid moest worden uitgevoerd, en daarop
kon slechts een antwoord zijn. Daarop
kwam de vraag wanneer het daartoe de
beste tijd was. Op niets bedacht, zou Mapell
de eerste twee dagen zeker nog geen bezoek
van Adams verwachten en het zag er dan
ook op het oog naar uit dat er direct, zon
der uitstel een overval moest worden ge
pleegd ook bleef er het simpele feit, dat
uitstel gevaarlijk was. Toch zou morgen
ochtend de advertentie verschijnen, waarin
de afspraak tegen den volgenden dag ge
maakt werd en dan moest toch öf Mapell
öf Heckenstein aanwezig zyn om Adams te
ontvangen en hem van zyn vijf honderd
pond te verlossen. En toch bestond het ge
vaar dat Mapell gedurende die dertig uur
van wachten achterdochtig zou worden en
er vandoor gaan.
Op dit oogenblik belde de telefoon en Hig
gins nam nu terstond een besluit, waarna
hij den inspecteur vroeg hem een bevel tot
huiszoeking uit te schrijven en een dozijn
mannetjes ter beschikking te stellen, die
dien avond by den overval op Handley
House zouden kunnen helpen. De inspecteur
beloofde tegen tien uur een politieauto ge
reed .te zullen hebben, nadat hij er Higgins
op gewezen had, dat 't huis een paar kilo
meter buiten de stad lag.
Tevreden gestemd over het vooruitzicht,
dat hij direct aan den slag zou kunnen
gaan, legde Higgins den hoox-n weer neer.
Hij had n.l. heelemaal vergeten, dat hij
met den heer Tyndall, den wapenhandelaar
van Shoreditch, had afgesproken, dat deze
op Scotland Yard zou komen voor de inden-
tificatie-parade. Als de inspecteur geweten
had hoeveel zorg het hem zou geven, is het
te betwyfelen of hy zelf de vertooning zou
hebben afgewacht maar aan den anderen
kant is het zeer de vraag of de zaak ooit
een bevredigende oplossing zou hebben ge
kregen, wanneer hij niet gewacht had.
De inspecteur had den man gevraagd
dien dag te komen, hoofdzakelijk om een
verdenking, welke hij by zichzelf had voelen
opkomen en welke zich niet liet wegrede-
neeren, te zien vernietigen. De heer Tyndall,
even luguber als altijd, had aarzelend aan
de uitnoodiging gevolg gegeven, terwijl hij
de hoop uitsprak, dat alles slechts een
valsch alax-m zou blyken en hij niets met de
zaak te maken had, daar hy zijn vertrek
naar Canada xxiet wenschte uit te stellen.
Higgins hoopte evenzeer dat de parade geen
resultaat zou opleveren, hoewel hij voelde
dat nu de zaak zoover gegaan was, hij
moest blijven om het resultaat waar te
nemen.
De parade werd gehouden op een binnen
plaats van Scotland Yard. Twaalf mannen,
die in uiterlyk, lichaamsbouw en lichame
lijke conditie zooveel mogelyk overeenkwa-
mèn, stonden op een ry opgesteld en staar
den weinig op hun gemak naar den nade
renden heer Tyndall. Zonder eenige aarze
ling pikte hy er een uit.
„Deze man, inspecteur, is degene die dat
geweer bij mij gekocht heeft."
„Dat is een leugen Een vervloekte leu
gen
De protesteerende Thomas Hamper wer<?
weggeleid.
Inspecteur Higgins zat vermoeid op zijn
stoel en staarde doelloos in de ruimte. Vóór
hem lag de beëedigde verklaring van den
heer Tyndall, welke de bewijsvoering tegen
Thomas Hamper compleet maakte.
Higgins was ontevreden over het resul
taat. In plaats dat zijn ernstige verdenkin
gen ongegx-ond bleken, waren zij in absolute
zekerheid veranderd.
Maar ja, Plicht was PlichtMet een
zucht stond hij uit zijn stoel op. De raid, ja
de raid moest worden uitgevoerd. Zijn op
gewekte stemming van een half uur geleden
was geheel omgeslagen. Hij wist dat de uit
gezochte mannen hem reeds opwachtten
om het onderzoek te beginnenLaat ze
wachten Te denken dat Tommy
De inspecteur vertrok in zijn two seater
van Scotland Yax-d naar Hundington, de
hulp van een chauffeur afslaande en zijn
eigen auto prefereex-end boven den offi-
cieelen dienstwagen, omdat hij nu bijna
automatisch kon rijden en tegelijkertijd zijn
gedachten den vrijen loop kon laten. Hij
had een agent opgedragen te telefoneeren
naar Hundington, dat hij een Ixalf uurtje
later kwam, maar dat zij terstond na zijn
aankomst zouden vertrekken.
Tommy Nog niet veel meer dan een
jongen, en toch
Tally-ho ComerHatfieldHit-
chinBiggleswadeSandylangs
de poort van Hinchinbroke Castleein
delijk Hundington
Vyf minuten later zat Higgins op het
privékantoor van den inspecteur. De uit
gezochte mannen stonden klaar, het bevel
tot huiszoeking was uitgeschreven en de
twee auto's stonden voor om de mannen
naar Handley House te brengen. Had de
inspecteur een bevel tot in hechtenisneming
van de mannen meegebracht Dat had Hig
gins. Wat zou hij er dan van denken?,
.(Wordt vervolgd.)]