„Een inval in de Ver. Staten is een militaire onmogelijkheid". laatste bus Tweede Blad PROVINCIALE ZEEVWSCHE COURANT Woensdag 31 Juli 1940 De Duitsche luchtmacht staat gereed voor den aanval op Engeland. Interview met Goering. De Duitsche rijksmaarschalk Goering heeft den bekenden Amerikaanschen jour nalist K. H. von Wiegand een interview toegestaan. Goering verklaarde in de eerste plaats, dat hij een inval in de Vereenigde Staten, zoowel van de zijde van den Atlantischen als van den Stillen Oceaan, als een mili taire onmogelijkheid beschouwde, ja, dat zulk een denkbeeld bepaald belachelijk was. Met zyn reusachtige „vestinggracht" van 3000 tot 5000 zeemijlen breedte, waar door het aan beide zijden omgeven is, kan Amerika, noch van de zee, noch van de lucht uit, worden aangevallen. In militair opzicht is een inval volkomen onzinnig. Het tijdperk van luchtoorlogen tusschen werelddeelen, zoo vervolgde Goering, is nog niet gekomen. Ook Groenland is als basis niet bruikbaar, zooals Lindbergh zelf verklaard heeft. Zelfs voor de vreed zame transatlantische luchtdiensten heeft men het moeten laten vallen. Bij een juiste uitbreiding van de luchtmacht kan Ame rika aan elke mogendheid en aan elke combinatie van mogendheden het hoofd bieden. De rijksmaarschalk zei te hopen, dat het waandenkbeeld van een inval, die het Amerikaansche continent van Europa uit bedreigt, even snel zal verdwijnen als het gevoel van absoluut veilig te zijn op grond van voldoende bewapening en ver dedigingswerken moge wederkeeren. Ten aanzien van den strijd luchtmacht of zeemacht verklaarde de rijksmaar schalk de luchtmacht is nog zeer jong en haar toekomst nog niet te overzien, doch op het oogenblilc heeft zij haar gren zen. De prachtige luchtmacht van Italië heeft de Britsche vloot zware slagen toe gebracht, en de Italiaansche luchtmacht bëheerscht de Middellandsche Zee even zeer als de Duitsche luchtmacht het Ka naal en de Noordzee. In uitgestrekte zee gebieden en op den Oceaan zal de zee macht altijd nog een groote rol spelen. De vliegtuigmoederschepen zijn te gemak kelijke doelen voor de bombardements vliegtuigen. Men moet rekening houden Het nieuwe belastingplaatje. Van 1 tot en met 8 Augustus vry rijden. Bij beschikkmg van den wnd. secretaris generaal, wnd. hoofd van het departement van financiën, is bepaald, dat gedurende het tijdvak van 1 tot en met 8 Augustus 1940 geen boete zal zijn verbeurd wegens het op den openbaren weg berijden van een x-ijwiel, dat niet voorzien is van het ver- eischte en volgens de voorschriften beves tigde belastingmerk. PERSONEELE BELASTING VAN LICHTE ZIJSPANCOMBINATIES. De K.N.M.V. meldt In verband met de huidige benzinedistri butie hebben verschillende weggebruikers meestal voor het vervoer te eigen be hoeve zich een zuinig motorrijwiel aan geschaft van het type „onder de 60 kg" en daaraan een zijspan doen monteeren. Daar bleek, dat bij enkele ontvangers der directe belastingen twijfel bestond om trent den aanslag van een dergelijke com binatie in de personeele belasting, heeft de K-N.M.V. zich terzake tot den secretaris generaal, waarnemend hoofd, van het de partement van financiën gewend. Naar aanleiding daarvan werd beves tigd, dat voor de toepassing van de wet op de personeele belasting het gewicht van een zijspan bij het vaststellen van het gewicht van het motorrijwiel buiten aanmerking dient te blyven, zoodat voor een motorrijwiel met een gewicht van minder dan 60 kg., waaraan een zijspan is bevestigd, geen personeele belasting is verschuldigd. met een revolutionnaire wijziging in de I scheepsconstructie. Over de ervaringen met het luchtwapen in dezen oorlog verklaarde Goering, dat het een beslissende factor is geweest, doch men dient in het oog te houden, dat het luchtwapen in zijn massa niet neerdalen en veroveren kan. Duitschland bezit op het vasteland van Europa de heerschappij in de lucht en zal haar houden. De Duit sche luchtmacht is thans sterker dan op den lOen Mei en wel op grond van haar betrekkelijk geringe verliezen en de uit stekende Duitsche vliegtuigproductie. De Duitsche vliegtuigproductie is altijd nog grooter dan de Engelsche, de Ameri kaansche leveranties er bij gerekend. Ove rigens zijn sedert het begin van den oorlog meer dan 2000 ten volle te gebruiken vliegtuigen buitgemaakt, die echter in hoofdzaak alleen voor oefening gebruikt worden. Wat de Britsche beweringen over groote Duitsche verliezen aan vliegtuigen be treft, verklaarde rijksmaarschalk Goering dat de berichten hierover wel niet van dé vliegers zelf afkomstig zouden zijn, doch om zuiver propagandistische redenen ver spreid worden. De waarheid zal des te on aangenamer uitvallen. Goering vertelde nog, dat Duitschland in de landen van het Westen een hoeveel heid brandstof buitgemaakt heeft, die dubbel zoo groot is als die welke de Duitsche luchtmacht sedert den lOen Mei verbruikt beeft. De rijksmaarschalk uitte zijn veront waardiging over de Engelsche bomaanval len op niet-militaire doelen en schreef ze toe aan het ontbreken van elk systeem bij de aanvallen. Tenslotte kwam het gesprek op den komenden strijd tegen Engeland. De rijksmaarschalk verklaarde in verband hiermedeMijn luchtmacht staat geheel klaar en wacht slechts op het bevel van den Fixhrer. Ik kan U de verzekering ge ven, dat de aanvallen welke wij tot dus ver op Engeland hebben, gedaan, slechts gewapende verkenningen waren en niets anders". L>E VIJFDE KINDERVACANTIETREIN NAAR DE OOSTMARK. De vijfde kindervacantietrein naar de Oostmark is gisteren om 12.24 uur van het Arnhemsche station vertrokken. Uit Arn hem en omgeving gingen 305 kinderen mee, terwijl de trein op de verdere reis nog groepen kinderen zal opnemen, zoodat in totaal 812 kinderen naar de Oostmark gaan. Aan het station was groote belangstel ling, vooral van de zijde van de ouders. De burgemeester van Arnhem, de heer H. P. J. Bloemers, was bij het afscheid aanwezig. Er heersche een opgewekte stemming. ENGELSCHE VERLIESLIJST. Reuter meldt uit Londen Officieel wordt medegedeeld, dat de slachtoffers, die door den ondergang van den Britschen torpedobootjager „Imogen" gevallen zijn, de volgende zijneen officier werd ge wond, twee matrozen kwamen om aan verwondingen, 17 matrozen worden ver mist en zijn waarschijnlijk omgekomen, 8 matrozen gewond. Van den mijnenveger „Kingston Galena" wordt de commandant vermist. Hij is waarschijnlijk omgekomen. Een officier is gewond, twee matrozen zijn aan bekomen verwondingen overleden, 15 matrozen wor den vermist, en zijn waarschijnlijk omge komen, 3 matj'ozen zijn gewond. Van den mijnenveger ..Rodino" zijn twee matrozen aan verwondingen overleden, twee matrozen worden vermist en zijn waarschijnlijk omgekomen. De ondergang van deze beide mijnenvegers was reeds bekend gemaakt. PETROLEUM VOOR DE ASMQGENDHEDEN. In de „New York Times" schrijft J. H, Carmical, dat de petroleum-voorziening van de asmogendheden voor oorlogsdoeleinden door de Duitsche synthetische productie en door de stijging van de Roemeensche pro ductie is verzekerd. Het normale export cijfer van Roemenië van 100.000 vaten per dag zal binnenkort -belangrijk worden ver hoogd en wel eenerzijds door nieuwe borin gen, anderzijds doordat de Roemeensche regeering buitenlandsche maatschappijen in eigen beheer heeft genomen. Deze produc- £>tieverhooging komt uitsluitend aan de as mogendheden ten goede. Stefani meldt In verschillende gebieden van Albanië is bij proefboringen de aanwe zigheid vastgesteld van petroleum. Beves tigd wordt, dat de Albaneesche bronnen, die op het oogenblilc worden ontgonnen, 10 tot 11 millioen ton ruwe petroleum op brengen. Vérstrekkende volmachten voor het Fransche staatsgerechtshof. Zooals gisteren werd gemeld, zullen bin nenkort de Fransche staatslieden, die ver antwoordelijk gesteld worden voor de oor logsverklaring en de oorlogvoering, voor een speciaal gerechtshof terechtstaan. Om trent de bevoegdheden van dit Fransche staatsgerechtshof, wordt in welingelichte kringen te Vichy bekend, dat maarschalk Pétain dit hof "verstrakkende spéciale vol machten zal geven, uitgaande boven alle bestaande militaire en civiele gerechtsho ven en zonder rekening te houden met het Fransche strafrecht zooals het tot dusverre bestond. Het staatsgerechtshof zal een on derzoek instellen, dat teruggaat tot 1919 en gericht is tegen allen, die verhinderden, dat Frankrijk zijn militaire positie niet heeft aangepast aan de doelstellingen van zijn politiek. Als speciaal punt in de aanklacht zal de kwestie komen, waarom de Fransche generale staf negen maanden lang in het defensief is gebleven, en passief den aanval van het Duitsche leger heeft afgewacht. Een officieele aanklacht- is nog niet gepu- b'iceerd. Aangezien Fransche regeeringskringen het strengste stilzwegen in acht nemen over de verblijfplaats der aangeklaagde po litici, is het buitengewoon moeilijk na te gaan, waar zij zich bevinden. Met eenige stelligheid kan slechts bevestigd worden, dat Daladier zich na zijn terugkeer uit Ma rokko ophoudt in een hotel te Marseille. Hij mag dat hotel niet verlaten. Reynaud ver toeft in de nabijheid van Vichy, eveneens onder politiebewaking in een hotel. Cam- pinchi en Delbos daarentegen zouden nog in Marokko zijn, in Rabat, waar zij eveneens onder politiebewaking zijn gesteld. AANVAL OP DE HAVEN VAN DOVER. HET DUITSCHE LEGERBERICHT. Het opperbevel van de Duitsche weer macht maakte gisteren bekend Duitsche eenheden van Stuka's hebben een aanval op de haven van Dover onder nomen. Vier aldaar liggende schepen met een gezamenlrjken inhoud van 32.000 bruto registerton wérden zoo zwaar getroffen, dat met hun verlies gerekend moet wor den. Bij deze aanvallen ontstonden hevige luchtgevechten met vijandelijke eenheden jagers, in welker verloop twaalf Britsche vliegtuigen van het type Spitfire en drie van het type Hurricane alsmede drie eigen toestellen werden neergeschoten. - Tijdens de bewapende verkenningsvluch ten in het Kanaal en aan de Oostkust van Engeland gelukte het verder een kruiser van ongeveer 10.000 ton, een koopvaardij schip van 1000 bruto registerton tot zin ken te brengen en een ander koopvaardij schip zwaar te beschadigen. Britsche vliegtuigen vlogen in den nacht van 29 op 30 Juli Noord- en West- Duitschland binnen. Met hun bommen troffen zij uitsluitend niet-militaire doelen. Zoo werden te Dusseldorf vijf huizen zwaar beschadigd. Ontstane branden in de daken konden door de luchtbescherming snel ge- bluscht worden. Bij Offenbach a. d. Main werden twee woonhuizen zwaar en twee andere licht beschadigd. Hoe het Duitschen bommenwerpers ge lukte in de haven van Dover 32.000 ton scheepsruünte te vernietigen en een groot deel van de havenwerken te verwoesten, wordt geschilderd in een. door het D.N.B. ontvangen ooggetuigenbericht. De bericht gever die in een duikbommenwerper aan het bombardement deelnam, vertelt daarin o.a. dat de zware Duitsche jachtvliegtuigen den bommenwerpers reeds vooruit waren gevlogen. Dan ziet hij ook reeds Engelsche Hurricanes en Spitfires opstijgen. In de haven liggen drie groote schepen, het grootste is een stoomschip van ongeveer 20.000 ton, het tweede is een schip van on geveer 10.000 ton en het derde een van 5.000 ton. Wij krijgen het bevel tot den aan val over te gaan. Met groote en steeds toe nemende snelheid gaan wij op het doel af. De door ons uitgeworpen bommen treffen doel. Beneden ons schijnt de hel te zijn los- 1 gebroken. Vuurzuilen springen omhoog. Men ziet dichte rookwolken boven de sche pen. Naast en voor ons maken de andere machines duikvluchten, en bombardeeren de beide andere schepen. Zij laten hun bom men vallen op de pier, vernielen de spoor lijn en de havenwerken. Alles is het werk van slechts enkele minuten. Inmiddels speelt zich boven ons een hevig luchtge- „Hoe Winston Churchill den oorlog voorbereidde". Het D.N.B. meldt uit Genève„Hoe Winston Churchill den oorlog voorbe reidde". Onder dit opschrift publiceert de „Action Francaise" een schildering van het Marseillaansche blad „Semaphore". Daarin vertelt de journalist Paul Barla- tier, wat een welingelichte persoonlijkheid hem heeft medegedeeld van de intriges van. Churchill om den oorlog te ontkete nen. Barlatier schrijft In Januari 1930 bevonden Winston Churchill en de toenmalige minister van buitenlandsche zaken. Beek, zich met va- cantie aan de Rivièra, waar zy herhaalde besprekingen met elkander hadden. Deze heeren streefden ernaar, den oorlog tus schen Duitschland en Italië eenerzijds en Frankrijk en Engeland anderzijds onver mijdelijk te maken en zij schroomden er niet voor terug uiting te geven aan hun voornemens. Den elfden Januari 1939 gaf een „zeer gedistingeerde dame van zeld zame intelligentie van gene zijde van den Oceaan op haar prachtig landgoed een noenmaal, waarvoor Churchill was uitge- noodigd. Ofschoon hij destijds niet van de regeering van zijn land deel uitmaakte, aarzelde hij niet met een verrassende lichtzinnigheid een verklaring over deö oorlog at te leggen. Hij zei„Wij zullen met Duitschland ooi-log voeren". Zijn gastvrouw, wier hoo- ge politieke intelligentie door al haar vrienden geroemd werd, antwoordde hem Hoe kunt U iets dergelijks zeggen? U bent niet gereed. Hoe kunt U een oorlog op het oog hebben? Churchill antwoordde „Dat geeft niets. Twee jaar lang zullen wij aardige kleine moordpartijen hebben. Daarna zullen wij door onze ingespannen pogingen den oor log winnen". Enkele dagen later ontmoette deze dame den Engelschen staatsman op nieuw in een kasteel, dat aan een buiten landsche persoonlijkheid behoort. Chur chill kwam hier op zijn verklaringen over den oorlog terug en riep in verband met de ditmaal krachtiger bezwaren van zijn vroegere gastvrouw uit „De oorlog. Wat ook kome, wij zullen hem voeren. Het zullen verschrilckelijke moordpartijen zijn, doch wij zullen hem "winnen". vecht tusschen de Duitsche en Engelsche jagers af. Als wij weer op ons vliegveld geland zijn en de bemanningen melden wat er allemaal getroffen is weten wij: de drie voor anker liggende schepen met in totaal 32.000 ton inhoud zijn vernield en alle voor de oorlog voering belangrijke havenwerken zijn suc cesvol met bommen bestookt. Door CECIL FREEMAN CREGG. 55) Inspecteur Higgins knikte goedkeurend. Een pracht brief! Degene, die aansprake lijk was voor dit moois was volkomen op de hoogte van het zwakke afhankelijke karakter van den heer Adams. Het P.S. deed hem glimlachen, terwijl het P.P.S. een vroolrjk gegrinnik ontlokte. „O! Muriel! Muriel! Wat prachtig! Inspecteur Higgins greep de telefoon en gaf instructies dat de origineele brief tot nader order moest worden vastgehouden. Dan dicteerde hy een advertentie voor de Times: „Muriel ben verpletterd; zullen onkosten deelen; zeg vijf honderd liefde „Kathleen." De inspecteur vond het voorlaatste woord een meesterstukje van ironie. HOOFDSTUK XXXVI. Waarin een deur open staat, Inspecteur Higgins had zich ervan over tuigd, dat het origineel van den brief aan den heer Adama in het W. 9 district was gepost, waaruit hij- concludeerde dat dit geschied moest zijn vlak nadat de Gladde gebonden in de flat in Sunningdell Man sions was achtergelaten. Misschien was dit een waardevolle inlichting, misschien ook niet. Aan den eenen kant zou Mapei! zoo'n brief nooit gepost hebben als hy er niet zeker van was geweest dat deze niet in handen van de politie zou komen; ter wijl aan den anderen kant Mapell alles wist wat er te leeren viel uit een post stempel, en als de brief gestempeld was W. 9 scheen dit erop te wijzen, dat hpt Faddington en Maida Vale district de laatste plaats was waar Mapell te vinden zou zijn. De door Higgins opgegeven advertentie verscheen den volgenden morgen in de Times. Higgins had er nog over gedacht of het verstandig zou zijn een op het kran tenbureau te posteeren voor het geval het antwoord door Mapell of Heckenstein persoonlijk zou worden gebracht, maar hij besloot dit niet te doen, toen hij dacht aan de talrijke advertentiebureaus, die als tusschenpersoon optreden bij het plaat sen van advertenties. Een andere factor was, dat hij hen beiden wenschte te grij pen. Indien de één gepakt werd zou de ander erdoor gewaarschuwd zijn en de inspecteur giste, dat degene die het risico zou loopen (onbewust natuurlijk) Hecken stein zou zijn, en Higgins wilde de ma kreel en niet de sprot. En ook was Higgins er niet zoo zeker van dat hij den brenger van dat ant woord op de advertentie wilde vatten het kon wel een onschuldige buitenstaan der blijken te zijn of een klein misdadi- gertje hoogstens. Neen, zijn hoop was er op gevestigd, dat het tweetal zich in hun antwoord zou verraden. En dat bleek niet /ergeefs gehoopt, want zijn verwachting werd volkomen vervuld. Den volgenden dag werd hem uit zekeren bron medegedeeld, dat er een antwoord op zijn advertentie was opgegeven, het welk den volgenden morgen zou worden gepubliceerd. Het was met de middagpost binnengekomen en er was een bedrag ter dekking van de kosten bij ingesloten. De tekst luidde als volgt: „Kathleen morgen Handley House Hundington Muriel". Inspecteur Higgins kon zijn oogen nau welijks gelooven. Hier had hij een adres waar waarschijnlijk Heckenstein zoowel als Mapell te vinden zouden zijn. Wat had hen ertoegebracht een dergelijk x-isico te loopen? Het antwoord was tweevoudig. Ten eerste Henry Adam kennend zooals zij hem kenden, konden zij nooit vermoed hebben dat de politie den bi-ief in handen zou zien te krygen dien zij hem gezonden hadden; de tweede reden was waarschijn lijk een dringend gebrek aan contanten. Zij moesten geweten hebben, dat de po litie van tijd tot tijd alle code-adverten ties uit de couranten onderzoeken en zij waagden het er toch op. Ja, het moest wel de critieke toestand van hun financiën zijn, welke hen ertoe bracht het x-isico te loopen. Er was natuurlijk nog een derde alter natief, en wel dat de brief werkelijk echt kon zijn. Deze gedachte temperde het enthousiasme van den inspecteur. Higgins belde dadelijk den inspecteur van Hundington op, die hij een beetje kende en terwijl hij op de aansliuting wachtte, hield .hy zich bezig met het voorbereiden van den raid op Handley House. De eerste vraag was of er al dan niet een raid moest worden uitgevoerd, en daarop kon slechts een antwoord zijn. Daarop kwam de vraag wanneer het daartoe de beste tijd was. Op niets bedacht, zou Mapell de eerste twee dagen zeker nog geen bezoek van Adams verwachten en het zag er dan ook op het oog naar uit dat er direct, zon der uitstel een overval moest worden ge pleegd ook bleef er het simpele feit, dat uitstel gevaarlijk was. Toch zou morgen ochtend de advertentie verschijnen, waarin de afspraak tegen den volgenden dag ge maakt werd en dan moest toch öf Mapell öf Heckenstein aanwezig zyn om Adams te ontvangen en hem van zyn vijf honderd pond te verlossen. En toch bestond het ge vaar dat Mapell gedurende die dertig uur van wachten achterdochtig zou worden en er vandoor gaan. Op dit oogenblik belde de telefoon en Hig gins nam nu terstond een besluit, waarna hij den inspecteur vroeg hem een bevel tot huiszoeking uit te schrijven en een dozijn mannetjes ter beschikking te stellen, die dien avond by den overval op Handley House zouden kunnen helpen. De inspecteur beloofde tegen tien uur een politieauto ge reed .te zullen hebben, nadat hij er Higgins op gewezen had, dat 't huis een paar kilo meter buiten de stad lag. Tevreden gestemd over het vooruitzicht, dat hij direct aan den slag zou kunnen gaan, legde Higgins den hoox-n weer neer. Hij had n.l. heelemaal vergeten, dat hij met den heer Tyndall, den wapenhandelaar van Shoreditch, had afgesproken, dat deze op Scotland Yard zou komen voor de inden- tificatie-parade. Als de inspecteur geweten had hoeveel zorg het hem zou geven, is het te betwyfelen of hy zelf de vertooning zou hebben afgewacht maar aan den anderen kant is het zeer de vraag of de zaak ooit een bevredigende oplossing zou hebben ge kregen, wanneer hij niet gewacht had. De inspecteur had den man gevraagd dien dag te komen, hoofdzakelijk om een verdenking, welke hij by zichzelf had voelen opkomen en welke zich niet liet wegrede- neeren, te zien vernietigen. De heer Tyndall, even luguber als altijd, had aarzelend aan de uitnoodiging gevolg gegeven, terwijl hij de hoop uitsprak, dat alles slechts een valsch alax-m zou blyken en hij niets met de zaak te maken had, daar hy zijn vertrek naar Canada xxiet wenschte uit te stellen. Higgins hoopte evenzeer dat de parade geen resultaat zou opleveren, hoewel hij voelde dat nu de zaak zoover gegaan was, hij moest blijven om het resultaat waar te nemen. De parade werd gehouden op een binnen plaats van Scotland Yard. Twaalf mannen, die in uiterlyk, lichaamsbouw en lichame lijke conditie zooveel mogelyk overeenkwa- mèn, stonden op een ry opgesteld en staar den weinig op hun gemak naar den nade renden heer Tyndall. Zonder eenige aarze ling pikte hy er een uit. „Deze man, inspecteur, is degene die dat geweer bij mij gekocht heeft." „Dat is een leugen Een vervloekte leu gen De protesteerende Thomas Hamper wer<? weggeleid. Inspecteur Higgins zat vermoeid op zijn stoel en staarde doelloos in de ruimte. Vóór hem lag de beëedigde verklaring van den heer Tyndall, welke de bewijsvoering tegen Thomas Hamper compleet maakte. Higgins was ontevreden over het resul taat. In plaats dat zijn ernstige verdenkin gen ongegx-ond bleken, waren zij in absolute zekerheid veranderd. Maar ja, Plicht was PlichtMet een zucht stond hij uit zijn stoel op. De raid, ja de raid moest worden uitgevoerd. Zijn op gewekte stemming van een half uur geleden was geheel omgeslagen. Hij wist dat de uit gezochte mannen hem reeds opwachtten om het onderzoek te beginnenLaat ze wachten Te denken dat Tommy De inspecteur vertrok in zijn two seater van Scotland Yax-d naar Hundington, de hulp van een chauffeur afslaande en zijn eigen auto prefereex-end boven den offi- cieelen dienstwagen, omdat hij nu bijna automatisch kon rijden en tegelijkertijd zijn gedachten den vrijen loop kon laten. Hij had een agent opgedragen te telefoneeren naar Hundington, dat hij een Ixalf uurtje later kwam, maar dat zij terstond na zijn aankomst zouden vertrekken. Tommy Nog niet veel meer dan een jongen, en toch Tally-ho ComerHatfieldHit- chinBiggleswadeSandylangs de poort van Hinchinbroke Castleein delijk Hundington Vyf minuten later zat Higgins op het privékantoor van den inspecteur. De uit gezochte mannen stonden klaar, het bevel tot huiszoeking was uitgeschreven en de twee auto's stonden voor om de mannen naar Handley House te brengen. Had de inspecteur een bevel tot in hechtenisneming van de mannen meegebracht Dat had Hig gins. Wat zou hij er dan van denken?, .(Wordt vervolgd.)]

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1940 | | pagina 5