Een interessant onderzoek op Schokland.
©e laatste bus
Derde Blad
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Zaterdag 27 Juli 1940
Fundamenten van de oudste kerk en schedels
van Schoklanders gevonden.
Van de collegezaal naar de
frissche zeelucht.
De gemeentelijke universiteit van Am
sterdam heeft een wetenschappelijk onder
zoek georganiseerd op de eilanden Urk en
Schokland. Er is een bedrag voor dit doel
uitgetrokken; er werd volle medewerking
verkregen van den dienst der Zuiderzee-
werken; aan dr. A. de Froe, hoofdassistent
van prof. dr. M. W. Woerdeman en docent
in de anthropologic aan de medische fa
culteit te Amsterdam, werd het onderzoek
opgedragen. En deze vond een tiental zij
ner studenten bereid hem behulpzaam te
zjjn bü zyn opsporingsarbeid.
Nu is een expeditie voor welk doel dan
ook, in de bewoonde wereld zoo bezwaar
lik niet. Men neemt een koffertje met
reisbenoodigdheden mee, installeert zich in
een of ander hotel, laat zich daar op zijn
wenken bedienen, en verricht overigens de
werkzaamheden die men zich had voorge
steld te verrichten.
Maar een onderzoek, dat vier weken in
beslag zal nemen, tezamen met een tiental
jonge menschen op een vrijwel verlaten
eiland, is niet zoo „van alle gemakken
voorzien".. Want in zoo'n geval moet men
zelf voor onderdak zorgen niet alleen,
maar ook voor voedsel en verzorging.
Doch ook deze moeilijkheid is overwonnen
door middel van „de kampeertent".
Dank zij de zeer gewaardeerde hulp van
de Directie der Zuiderzeewerken werd een
kleine tentenstad naar de uiterste Zuid
punt van Schokland, naar Ens, gesleept
een bootje van dien dienst brengt eiken
dag het noodige voedsel in rauwen en ru
wen staat ter plaatse een tweetal stu-
denten-corveeërs heeft tot taak, de sla-
boontjes en aardappelen en wat er nog zoo
by komt, in eetbaren toestand te brengen.
En hiermee hebben wij dan in enkele
woorden geschetst de studiegemeenschap,
die daar op het oogenblik als een kleine
nomaden-kolonie, op het eens bewoonde
Ens, te midden van wind en golven leeft.
Het zou een Arkadië kunnen zijn als
de overheid er maar toe kon besluiten, wat
extra broodbonnen beschikbaar te stellen,
voor de altijd hongerige magen, van hen,
die nu de dompige collegezalen verwisseld
hebben voor de frissche zeelucht en de ge
leerde vertoogen en folianten voor spade
en houweel. Maar dat is een klein incon-
veniënt, dat men als tol aan den „nieuwen
tijd" heeft te brengen.
Bezoek by de onderzoekers.
Dank zü een goede relatie waren wij be
gin dezer week in de gelegenheid een be
zoek te brengen aan de expeditie, die daar
nu alreeds een kleine week aan den ar
beid is.
Het was nog vrij vroeg in den morgen,
toen wij op het tot ondergang gedoemde
Schokland aankwamen. En daar het kamp
nog in diepe rust lag, en wij uit ervaring
weten, dat menschen, die pas uit hun
6laap ontwaken, niet graag direct worden
lastig gevallen door bijna altijd vragende
persriddex-s, liepen we maar liever eerst
nog „een straatje om". Hetgeen op Schok
land beteelcent een wandeling van twee
maal 5 Irvvartier van Zuidert, over Molen
buurt of Ens, naar Emmeloord met zijn
nog altijd vriendelijke en beschuttende ha
ventje. Wandelend over het smalle, af
brokkelende dijkpad, konden wy het ge-
heele langgerekte eiland overzien, waar
hier en daar stukken wild land onder wa
ter staan, hier en daar nog weidevelden
liggen, waar een enkel paard zich „te
goed" doet aan schraal gras, en waar nog
rietvelden staan, die dit jaar wel voor het
laatst gesneden zullen worden. Maar de
Molen- of Middenbuurt alias Ens is nog
een lieflijk plekje. Daar huiven nog de
kronen van een eikenboomengroep bescher
mend boven een woning en een klein
lcerkgebouwtje; daar woont nog een gezin,
dat er nog een boerenbedrijfje op na houdt
met een paard, wat schapen en geiten en
kippen.. Doch dit jaar nog zal het gezin
met heel zijn hebben en houden dit een
zame, niettemin lieflijke plekje hebben te
verlaten. Want even Noordelijker zijn reeds
werklieden met machines begonnen de zee
wering weg te breken, het eiland te ont
mantelen en de basaltbrokken weg te voe
ren, die tot bouwstof moeten dienen voor
den dyk, den hoogen steenen rug, die den
grooten N.O. polder van het IJsselmeer
zal scheiden. En hoe hooger naar het
Noorden men komt, des te verder voltrekt
zich de afbraak. Daar liggen in het haven
tje van Emmeloord, de uiterste Noordpunt,
behalve een aantal turf tjalken, die er be
schutting zoeken tegen het stormachtige
weer, ook groote bakken, die geladen wor
den met steen en steenslag, afkomstig van
het eiland'in-afbraak.
Ja, Schokland is ten ondergang gedoemd,
dat is nu eenmaal zoo vastgesteld en on
vermijdelijk.
Toch is dat wel een beetje jammer ook.
Want het eiland heeft nog een oude
historie.
En ook reeds van dien gezichtshoek uit
gezien, is het verblijdend, dat de anthro-
pologische dienst een stukje van Schok
land tot onderwerp van studie en onder
zoek heeft uitgekozen. Waarmede wij ook
meteen weer, na de omzwerving op het
eiland, tot ons uitgangspunt zijn terugge
keerd.
Opgravingen.
Nu was het kamp ontwaakt, en waren
de studenten met hun docent en leider
druk bezig de verborgenheden van dit ver
laten oord te ontsluieren.
Dr. De Froe stak, toen hij ons zag, tot
vriendelijken groet de hand naar ons uit
en zyn spade in den grond en nam ons
mee, om van zijn bevindingen een en ander
mede te deelen. Hij was opgetogen over de
reeds verkregen resultaten. Uit oude ge
schriften is bekend, dat op wat thans de
uiterste Zuidpunt van liet eiland is, om
streeks 1200 een vroeg Gothische kerk
met Romaanschen toren moet hebben ge
staan. Op die plek, waar thans o.a. de
vuurtoren van Ens staat, is men aan het
graven gegaan. Het was een zwaar werk.
Want een laag zware zeeklei gemengd met
puin, ter dikte van plm. 60 cm. moest
voorzichtig en met voor dit werk niet ge
trainde menschen worden weggegraven.
Maar de uitkomst was verheugend.
Het is gelukt de fundamenten bloot te
leggen van het heele gebouw, dat daar
oorspronkelijk heeft gestaan, een kerk
gebouw, van zulk een omvang, dat er
voor 6 a 700 mensehen plaats moet
zjjn geweest.
De muren hebben een gemiddelde
dikte van 85 cm; de steunbeeren een
nog grooter dikte. Het koor wordt ge
vormd door 5 muren van ieder ruim
Z m lengte, samen vormende 5 zyden
van een 10-hoek. De Zuid- en de
Noordmuur staan 10 meter van elkan
der verwijderd; in de Zuidmuur bevin
den zich twee openingen, waarin waar
schijnlijk boogvensters waren aange
bracht. Aan de Oostzijde zyn de funda
menten gevonden van een hoogstwaar
schijnlijk Romaanschen toren. Achter
dezen toren zyn lichtere fundamenten,
aangetroffen. Hier heeft hoogstwaar
schijnlijk de pastorie gestaan. Want
geheel Westelijk van het bouwwerk,
dus achter de vermoedelijke pastorie,
cn door een muur daarmede verbonden,
is een kelder gevonden, waarvan de
muren rondom bezet zijn met een ry
prachtig geel en groen geglazuurde
groote plavuizen.
Tot zoover wat aangaat de gevonden
metselwerken. Wij kunnen daarover thans
NEDERLANDSCHE VOETBAL
BOND OPGERICHT.
BESTAANDE ORGANISATIES
OPGEHEVEN.
De nationale stichting tot bevordering
van de lichamelijke opvoeding deelt het
volgende mede: De besprekingen met de
navolgende voetbalorganisatiesK.N.V.B.
federatie van R.K. voetbalbonden, de Cbr.
Ned. voetbalbond, de Ned. arb. sportbond
afdeeling voetbal en de Ned. voetbalfede
ratie, hebben tot resultaat gehad, dat una
niem is besloten tot het oprichten van den
Nederlandschen Voetbalbond met ophef
fing van de thans bestaande bonden.
TELEFOONVERKEER TUSSCHEN
DUITSCHLAND EN NEDERLAND
WEER TOEGELATEN.
Het D.N.B. meldt uit Berlijn:
De openbare telefoondienst tusschen
Duitschland en Nederland is onder de
zelfde voox-waarden als voor den tienden
Mei 1940 weer toegelaten.
nog niet verder schrijven, primo omdat het
ontgravingswerk daartoe nog niet voldoen
de gevorderd is, secundo omdat wij anders
in allerlei technische détails zouden moeten
afdalen, die voor een krantenartikel min
der geschikt zijn. In elk geval kan echter
reeds gezegd worden, dat de vondst voor
de bestudeering van de historie van Schok
land en zijn bewoners van groot gewicht is.
Skeletten.
Eén ding is jammer en belemmerend
voor het onderzoek. Midden in het schip
van de kerk heeft men den Schokker vuur
toren gebouwd; een paar regenwaterputten
werden eveneens daarin gegraven, ten be
hoeve van de vuurtorenwachterswoning.
Bij het uitdiepen van de fundamenten
hiervoor stootte men destijds op de resten
van in de kerk begravenen. De werk
lieden wierpen destijds de menschelijke
beenderen door elkander op een hoop. Het
zou echter juist zoo belangrijk zijn ge
weest voor het onderzoek naar den aard
der vroegere bewoners, als men deze men
schelijke x-esten ongeschonden had kunnen
opgraven.
Toch zyn er reeds verscheidene
schedels gevonden, die stellig van
waarde zjjn voor het anthropologisch
onderzoek. Bovendien ligt het in de
bedoeling en men is er ook mee be
zig met omzichtigheid dieper te
graven. De verwachting is gerecht
vaardigd, dat op grooter diepte, en
vooral in het koor, ongeschonden gra
ven zxxllen worden gevonden.
Op Dondei'dag 18 Juli zijn de eerste on
derzoekingswerkzaamheden begonnen. Nog
geen week nadien had men reeds, zooals
uit bovenstaande blijkt, heel belangrijke
vondsten gedaan. Het is zeker niet dl te
optimistisch, te verwachten, dat in de drie
weken die nog resten, nog belangrijke ge
gevens zullen worden verkregen, waardoor
de sluier die er hing over de vroegste
historie van dit thans verlaten oord, wel
licht een heel eind kan worden opgelicht.
Een wensch.
Tenslotte nog dit eix wij spraken
daarover met dr. De Froe,Zooals
i-eeds ïxxedegedeeld ligt het in de be
doeling van de directie der Zuiderzee-
wei-ken, om het eiland geheel met den
polder gelijk te makën. Reeds nu komt
echter de wenschelijkheid aan den dag,
het hoog gelegen hoekje grond, waar
in de fundamenten gevonden zijn, te
sparen en te bewaren voor het nage
slacht. Het zou in den Nooi'd-Oostpol-
der het eerste cultureele monument
kunnen vormen, dat herinnert aan de
eerste bewonex-s van dit eenzame deel
van Nederland.
DE INKRIMPING VAN DEN
PLUIMVEESTAPEL.
ER ZAL EEN GOEDE KERN
MOETEN OVERBLIJVEN.
Deze dagen is bekend gemaakt dat ten
gevolge van de veevoederschaarste ook de
pluimveestapel, welke een groot consument
van voedergranen is, sterk zal moeten wor
den ingekrompen. Het rijksbureau voor
de voedselvoorziening in ooxiogstijd deelt
nog de volgende bijzonderheden hierover
hiex'over mede.
Met het oog op de beschikbare voor
raden zal de kippenstapel tot ongeveer
6.000.000 stuks moeten worden geredu
ceerd. Dit is ongeveer 1/3 gedeelte van de
normale grootte. Deze inkrimping zal
uiterlijk 15 September a.s. haar beslag
moeten hebben gekregen. Daartoe zullen
de voedertoewijzingen geleidelijk lager
worden.
Als basis hiervoor zal de September-
inventarisatie 1939 worden aangenomen,
hetgeen hierop neerkomt, dat per medio
September a.s. niet meer voeder zal wor
den verstrekt dan voor ten hoogste 20
van het pluimvee, dat bij bedoelde inven
tarisatie aanwezig- was.
Voorts zal op 15 September a.s. de voe-
dervoox-ziening voor kuikens ophouden. De
in 1940 geboren jonge dieren moeten wor
den bijgeteld bij den stapel van volwassen
pluimvee. Het ligt dus in de bedoeling de
voedertoewijzing te doen per op het be
drijf aanwezig dier tot een maximum aan
tal. Daarbij zal er streng op worden toe
gezien, dat nïexnand meer dan dit maxi
mum aantal dieren houdt. De pluimvee
houders zullen binnenkort een opgave
ontvangen van het aantal kippen, waarvoor
zij op 15 September e.lt. voeder mogen
betrekken.
Iedere pluimveehouder zal zijn stapel dus
Sterk moeten inkrimpen. Hij beoordeele
zelf, welke dieren hij het beste voor zijn
bedrijf kan aanhouden.
Bij de inkrimping zal er voor worden
zorggedragen, dat een goede kern over
blijft, waaruit de stapel later weer kan
Worden opgebouwd. De mogelijkheid zal
worden opengelaten, dat particulieren, die
tot nog toe kippen hielden, enkele kippen
kunnen aanhouden, om op deze wijze het
huisafval tot waarde te kunnen brengen.
Deze inkrimping heeft tot gevolg, dat
een groot aantal hoenders ter markt zal
komen. Zooveel mogelijk zal er voor wor
den gezorgd, dat daarvoor een behooi'lijke
prijs kan worden gemaakt. Een gedeelte
zal in koel- en vrieshuizen kunnen worden
geplaatst. De opslagcapaciteit is echter be
perkt. Een groot gedeelte zal naar Duitsch
land kunnen worden uitgevoex-d. De mo-
menteele exportprijs is van dien aard, dat
daardoor belangrijke steun wordt gegeven
aan de pogingen om ondanks de abnormale
afslachtingen, den max-ktprijs op een rede
lijk niveau te houden. Het is echter niet
onmogelijk, dat in Augustus en September
de pxijzen iets lager zullen worden.
Indien mogelijk zal er voor worden ge
zorgd, dat na dc inkrimping van den
pluimveestapel de eierprijs verbetert, waar
door de nadeelen van de inkrimping voor
de direct-betrokkenen voor een deel zal
worden opgeheven.
Het bovenstaande had voornamelijk be
trekking op den kippenstapel. Ook de
eendenstapel zal echter een zeer sterke in
krimping moeten ondergaan. Daarbij zal in
het oog worden gehouden, dat de afzet van
eendeneieren onder de huidige omstandig
heden zooveel meer moeilijkheden oplevert
dan die van kippeneieren.
Geen militaire portvrijdom meer.
Aangezien er thans hier te lande geen
militaix-e formaties meer bestaan de
Opbouwdienst kan hiertoe niet worden ge
rekend, xxoch de, thans onder het departe
ment van justitie ressorteerende mare
chaussee is hiermede het recht op
gratis verzending van briefkaarten en
couranten door een aan militairen be
neden den rang vaix officier automatisch
vervallen. Alle cox-respondentie, verzonden
door of gericht aan bij den Opbouwdienst
of de 'marechaussee dienenden, moet der
halve normaal worden gefrankeerd.
STILLE HANDEL OP DE
AMSTERDAMSCHE EFFECTEN
BEURS.
De laatste beux-sdag van deze week" ken
merkte zich door een groot gebrek aaix
handel. Wat de aandeelenmarkt betreft,
zoo kan geconstateerd worden, dat de
verkoopen vrijwel tot staan zijn gekomen.
Er waren gisteren overigens weer zeer
weinig orders. Op de industi'ieelenafdeelixig
echter werd weer geregeld zaken gedaan
üx Aku's. Dit aandeel behoort op het
oogenblik ongetwijfeld tot de favorieten.
In doorsnee verschilde de koers niet veel
bij die van gisteren. De Philipsaandeelen
waren bijna onveranderd. Voor Petroleum-
fondsen bestond nauwelijks belangstelling.
De affaire in suikerwaarden was uiterst
bepex-kt. Voor H.V.A.'s scheen een enkel
stukje aaix de markt te zijn. Tabakkexx
trokken nauwelijks belangstelling. In rub-
beraandeelen was maar weinig te doen.
Amsterdam rubber waren prijshoudend. De
scheepvaartmarkt was stil maar geeft er
de voox'keur aan om weinig verandering in
bezit van dex-gelijke papieren te brengen.
Enkele specialiteiten werden gisteren iets
lager geadviseerd.
De beleggingsmarkt gaf voor de 4- pro
cent obligatiën Nederland 2e leening ex be
lastingfaciliteit wederom geregeld affaire
te aanschouwen. Daarbij had het aanbod
de overhand, zoodat de koers onder beurs-
tyd een benedenwaartsche richting volgde
en daalde tot het laagste peil, dat steeds
op de hei-opening van de beurs te zien is
gegeven. Ook de overige Nedexiandsche
staatspapieren waren aan den ongeani-
meerden kant. De 33|/2 procent obliga
tiën waren gemiddeld niet veel veranderd,
maar liepen tijdens de middaguren toch
langzaam aan achteruit.
De Amerikaansche fondsen hadden een
stille markt maar waren prijshoudend.
Ned. obl. Ie Ing. 1940 ƒ500 4 94% 94%'
idem 2e lng. 1940 ƒ100 4 85% 85%
dito 2e lng. 1940 ƒ500 4 86% 86%
dito 1938 ƒ100 (3%) 3 74 75%
dito 1938 500 (3%) 3 75 75%,
Prolongatie 3
Ned. Ie lng. 1940 4 94% 94%'
dito 2e lng. 1940 4 90% 90—89
dito m. bel. fac. 1940 4 94% 94%.
dito ƒ1000 1938 (3%) 3 77% 78—77%
Centraal bureau Kruideniers-
bedrijf opgericht.
Te 's-Gravenhage is een bijeenkomst
gehouden van de verschillende organi
saties uit het kruideniersbedrijf, welke
bijeenkomst geleid werd door mr. G. A,
J. M. Mutsaerts.
Vertegenwoordigd waren het zelfstandig
middenstandsbedrijf, het grootwinkelbe
drijf, het vrijwillig filiaalbedrijf, het
coöpei-atieve bedrijf en het grossiers-
bedrijf.
Tusschen deze groepen is overeenstem
ming bereikt over een nieuwe samen
werking. Besloten is een centraal bureau
in lxet leven te roepen onder den naam
„Centraal bureau kïuideniersbedx-ijf", met
's-Gi'avenhage als plaats van vestiging.
De leiding zal in handen gelegd worden
van een vijftal vaklieden, die geacht
kunnen worden representatief te zijn
voor de bovengenoemde geledingen in het
kruideniersbedrijf, namelijk de heeren P.
v. cl. Linde, J. B. F. Hettema, D. E.
Schuitema, J. Roos en S. Bax.
Tot directeur van het bux-eau is be
noemd de heer J. B. F. Hettema. Het
bureau heeft ten doel den vertegenwoor
diger te zijn van het kruideniersbedrijf in
Nederland en zijn algemeene belangen te
behartigen. Daartoe zal een nauw contact
met de autoriteiten, met de fabrikanten
en de werknemers in dit bedrijf worden
onderhouden. Voor zoover ex- nog organi
saties in de kx-uideniersbranche zyn, die
niet zyn aangesloten, zal tot deze nog
een verzoek om toe te treden worden
gericht. Met het tot stand komen van
het centraal bureau kruideniersbedry'f is
thans bereikt, dat nagenoeg het geheele
Nederlandsche kruideniersbedi-jjf onder lei
ding van vaklieden tot centralisatie en
samenwerking is gebracht.
Door
CECIL FREEMAN CREGG.
52)
„Dat is myn naam. U zult het wel op
het raam gezien hebben. De schilder is
nog niet eens betaald, mijnheer", ant
woordde de man somber.
Inspecteur Higgins haalde uit zyn zak
de eenige foto, die de politie van Mapell
bezat en gaf hem aan den heer Tyndall
en vx-oeg:
„Is dat de man, die het geweer gekocht
heeft?"
De ander bekeek: de foto langdurig en
zei toen:
„Ik weet het niet. Het kan best zijn.
De man was in elk geval ongeveer van
denzelfden leeftijd."
„Zelfde leeftijd?" vroeg de inspecteur
ongeloovig.
„Ja, misschien nog een beetje jonger."
En de foto was minstens twintig jaar
oud! Onwillekeurig gingen de gedachten
van Higgins naar den eenigen man van
dien leeftijd, die met de zaak in ver
band stond. De jonge Thomas Hamper.
HOOFDSTUK XXXIV.
Waarin de Inspecteur gewaarschuwd
wordt.
Eenige oogenblikken lieerschte ex- abso
lute stilte, slechts vex-hroken door ze
nuwachtige vingertrommelen van den
heer Tyndall en het vlugge ademhalen
van inspecteur Higgins. Dan slaakte de
inspecteur een zucht van verlichting. Hy'
had geen bewijs dat het bewuste geweer
datgene was, dat gebruikt was bij den
moord op Raymond. Het kon ten slotte
niets dan een toevalligheid zyn. In ieder
geval kon de kooper iedere jongeman van
Hamper's leeftijd zijn geweest, die mis
schien in het geheel niets met de zaak
te maken had.
Maar persoonlijke gevoelens moeten ter
zijde worden gesteld. De wet verlangde
een slachtoffer. Plicht voor alles.
„Wilt u den man komen identificeex-en
indien u wox-dt opgeroepen?"
„Ikehik zal niet goed kun
nen. Zaterdag vex-tx-ek ik naar Canada.
Ik heb mijn biljet en zoo al gekocht. Het
is moeilijk om op mijn leeftijd weer op
nieuw te moeten beginnen, maar dat
moet wel, wanneer je bedx-ogen bent zoo
als ik. Het is toch wat! Al mijn spaar
centen in deze verloopen zaak gestoken!
Hethet breekt myn hart! Het
De man zweeg, schynbaar op het punt in
tranen uit te barsten. Inspecteur Higgins
was pijnlijk vex-rast.
„Welwezullen het u vergoe
den, natuui'lrjk. Hoewel, als wij wilden,
konden wij natuux-ly'k beletten dat u ver-
ti-ok, indien het in het belang van de
justitie was, dat wij dat deden."
„Dat begrijp ik, inspecteur. Als u mijn
onkosten vergoedtDe ander leefde
op bij het voorstel van een vergoeding
voor verloren tijd, hoewel hij niet veel
scheen te voelén voor het voox-uitzicht,
zrjn voorgenomen vex-trek naar het bui
tenland te moeten uitstellen. „Enfin, dat
is wat anders. Wat moet ik doen?"
„Ik zal het u morgenochtend laten we
ten."
Goed. Ik ben hier. Ik woon hierbo
ven."
Inspecteur Higgins vertrok, maai' tei'-
stond verzocht lay aan het hoofdbureau
om een mannetje, die voortdurend de
gangen van den heer Tyndall moest na
gaan, Het zou een mooie grap zyn, als de
man het land vex'liet zonder aan het of-
ficieele verzoek om te probeeren den
kooper van het geweer te hei-kennen te
voldoen.
De antwoorden van de wapenhandela
ren uit de provincie kwamen weldra bin
nen. Het eene vertelde den inspecteur dat
er nog geen enkel wapen van het bewuste
type vei'kocht was, maar de andere brief
is wel waard om in zijn geheel te worden
ovei-genomen:
Weled. Heer,
In antwoord op xxw schi'ijven van
heden kan ilc u berichten, dat van
het dozijn geweren Eureka no. 7
jachtmodel, ons in commissie gezon
den door de fabrikanten, slechts zes
stuks zijn verkocht. Deze werden op
den derden October j.l. tegelijk met
een doos kogels afgeleverd aan den
heer Hamper, Medhurst.
Mocht u nog verdere inlichtingen
verlangen, dan zal het ons een ge
noegen zijn u te kunnen helpen.
Hoogachtend,
Dan volgde een niet te ontcyfei'en
krabbel.
Hals over kop begaf de inspecteur zich
naar het gx-oote huis in Medhurst, dat
nog steeds bewaakt werd door de politie
en aan den bx'igadier op wacht verklaar
de de inspecteur het doel van zyn komst.
„Neen, mynheer, het wapenrek is niet
aangei-aakt. Maar ik dacht dat u het al
onderzocht had."
„Dat heb ik ook, voorloopig. Maar ik
wil het nog eens zien.
„Dat kan, inspecteur."
Higgins herkende het model terstond.
Toen hy het rek den vorlgen keer onder
zocht had, had hy het wapen in Horton
Road nog niet gevonden.
„Dat is het, brigadier. Zijn er nog
„Nog vier, mijnheel'. Vyf in totaal."
„Vyf. Ben je daar zeker van?"
Een nauwkeurig onderzoek bracht ech
ter geen vei'der wapen van hetzelfde mo
del aan het licht. Higgins was teleurge
steld. Hij had gehoopt er slechts vier van
de zes te vinden. Vyf gooide zijn theorie
'jn de war,
„Een bi'ief voor uehhoofdin
specteur!"
„Hoofd?" Higgins fronste de wenkbrau
wen. Hij had een hekel aan vleierij, vooral
van een ondergeschikte en toch had briga
dier Mercier 'n reputatie op te houden.
„Zoo staat het op de enveloppe, mijn
heer. Hoofdinspecteur Higgins". Mercier
kuchte. „Ik dacht misschien dat u promo
tie gemaakt had".
„Geen kans hoor", antwoordde Higgins
goedgehumeurd.
„En er is drie cent port op".
Higgins grinnikte vroolijk en betaalde
de port omdat er geen postzegel op de
enveloppe was geplakt.
Inspecteur Higgins sneed de enveloppe
open en haalde er een vuil stukje papier
uit, hetwelk hij fronsend bekeek.
„Blijft uit de buurt van de Mansione
Een vriend".
Inspecteur Higgins grinnikte vroolijk,
terwijl hij het papier aan Mercier over
handigde.
„Een heel duidelijk document, Mercier.
Ik ben benieuwd wie onze „vriend" is. Kijk
eens of je de vingerafdrukken kunt thuis
brengen. Er staan er wel een half dozijn
op. En waar de Mansions zijn, waar ik uit
de buurt moet blijvenwel, ik heb ex-
geen flauw idee van".
Brigadier Mex-cier glimlachte en ver
dween. Vijf minuten later kwam hy, nog
steeds glimlachend, terug.
„Uw „vriend" meneer, is de Gladde
Sudd".
„De Gladde, hè?" Higgins keek met
plotseling gewekte belangstelling op.
„Juist meneer. Drie vingers van zijn
linkerhand waar hij het papier vast hield,
terwijl hy dit moois neerschreef, en een van
zijn wijsvinger en duim van zijn rechter
hand. waarschijnlijk gemaakt toen hij het
papier in de enveloppe stak".
„Arme ouwe Gladde. Wanneer zal hy
verstandig worden en leeren handschoenen
dragen?"
„Joost mag het weten, meneer. Het is er
een va.n de oude school en hij houdt er niet
van, zich van zulke modex'ne beschermings
middelen te voorzien. Zooiets als een oude
batsman die weigert batting-handschoenen
aan te trekken, hoe vaak hij zich ook de
knokkels bezeert".
Inspecteur Higgins luisterde echter niet.
Zijn vraag was als het ware onbewust ge
weest, terwijl zyn geest voortdurend bezig
was met de waarschuwing van den Gladde
Blyf uit de buurt van de Mansions. De
Mansions hadden een bijzondere beteeke-
ms, want Higgins had geen plan, welke
Mansions dan ook te bezoeken. Welke Man
sions? Birkenhead Mansions? Nee. Bul-
stroades' Buildings scheen niet te kloppen,
hoewel een bezoek daar in verband met
den dood van juffrouw Hiclc noodig kon
blyken. Welke andere Mansions dan? Na
verloop van tijd zou dat punt misschien
duidelijker worden. Higgins ging in den
geest alle plaatsen na. welke hij in den
loop van het onderzoek bezocht had. Op
nieuw kwam hij terug op lxet punt van uit
gang Birkenhead Mansions. Neen. De
Gladde kon dat lxuis niet bedoeld hebben.
Mogelijk
„Ik ben benieuwd".
Inspecteur Higgins had plotseling ge
dacht aan Bobby Bxmtex-, den autodief die
na een nacht in de cel te hebben gezeten
was losgelaten, na de vergeefsche raid op
de Mansions waarvoor hij den auto had
neergezet. Hoe heette dat blok flats ook
weer. O, ja. Sunningdell Mansions. Het
was allemaal heel aardig om hem té waar
schuwen uit de buurt te blijven, maar hij
was niet van plan er heen te gaan. Was
het een heel subtiele valstrik van Mapell?
Nu het hem niet gelukt was Higgins door
omlcoopen te winnen, probeerde hij mis
schien hem door middel van deze waar
schuwing naar de Mansions te lokken?
.(Wordt vervolgd).
