Een ©verzicht der
tot aan den v
krijgsverrichtingen
rapenstilstand.
fiacri si® hm
Tweede Blad
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Woensdag 3 Juli 1940
Hoe het Duilsche legt
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht deelt omtrent de operaties in
Frankrijk van 5 tot en met 25 Juni het vol
gende mede
De vernietigingsslag in Vlaanderen en
Artois was nauwelijks ten einde, toen het
luchtwapen en het'leger, met vele divi
sies, die tot dusver nog in het geheel niet
aan den strijd hadden deelgenomen, voor
den tweeden beslissenden slag tegen
Frankrijk werden ingezet. Als inleiding
tot de nieuwe operaties vielen 3 Juni
sterke eenheden van het Duitsche lucht
wapen de vliegvelden en de bewapenings
industrieën rondom Parijs met vernieti
gende uitwerking aan. Den dag daarop
stonden van. het leger onder het opperbe
vel van generaal-kolonel Von Brauchitsch
drie legergroepen onder bevel van gene
raal-kolonel Von Rundstedt, Von Bock en
Ritter von Leeb gereed. Het doel van den
nieuwen operatiesector was de doorbraak
door het Fransche noordelijke front, het
opdringen van de uit elkaar geslagen
legeronderdeelen naar het Zuidwesten en
Zuidoosten en in aansluiting hierop hun
vernietiging. Toen de divisies van de le
gergroep van generaal kolonel Von Bock
op 5 Juni over de beneden-Somme en het
Oise-Aisne kanaal tot den aanval over
gingen, vonden zij een tot verdediging
bereid zijnde vijand tegenover zich. De
Fransche leiding was besloten door het
inzetten van alle nog beschilcbai-e krach
ten, de Weygandlinie en daarna de Magi-
notlinie tot het laatste te verdedigen. Men
had een nieuw verdedigingssysteem uit
gedacht, waarvan men voornamelijk suc
ces tegen den gevreesden snellen door
braak van gemotoriseerde eenheden ver
wachtte.
DOORBRAAK VAN DE WEYGAND
LINIE.
In een zwaren strijd, die. vier dagen
duurde, stootten de divisies infanterie en
gepantserde divisies van do legers van
generaal-kolonel Von Kluge, generaal-
kolonel Von Reichenau en van den gene
raal der infanterie, Strauss, door het
vijandelijke front. Op 9 Juni was de ach
tervolging naar de beneden-Seine en in de
richting van Parijs in vollen gang.
Snelle troepen onder bevel van generaal
der infanterie, Hoth, bereikten in een on-
stuimigen drang om vooruit te komen
denzelfden dag Rouaan en begonnen met
de omsingeling van sterke vijandelijke
strijdkrachten aan de kust bij Dieppe en
St. Valery.
Hierdoor was de vijandelijke Westelijke
vleugel vernietigd en de Westelijke flank
voor de thans beginnende voornaamste
operatie beveiligd. Door zijn aaneengeslo
ten en krachtig uitgevoerde massale aan
vallen vergemakkelijkte het luchtwapen
ook hier het succes voor het leger. Het
had een bijzonder aandeel bij den snellen
doorbraak tot aan de Seine, waar door
bommen vijandelijke infanterie- en pant-
sereenheden we2-den vernietigd. Doordat
het luchtwapen de spoorlijnen verbrak en
het spoorwegmateriaal vernietigde, werd
den vijand de mogelijkheid ontnomen re
serves te verplaatsen en bij den doorbraak
op te stellen. Toen in Le Havre, Cherbourg
en Brest de eerste teekenen van een weg
voeren werden opgemerkt, deed het lucht
wapen in snelle afwisseling ook daar aan
vallen op havenwerken, olietanks en sche
pen. De voornaamste operatie op den
grond begon op 9 Juni met een aanval
van de legergroepen van genei'aal-kolonel
Von Rundstedt in Champagne en op den
Westelijken oever van de Maas. Hier wa
ren het vooreerst alleen de divisies infan
terie van de legers van den genei-aal der
cavalerie, freiherr Von Weichs, van den
generaal-kolonel List en van den generaal
der infanterie Busch, die na zware ge
vechten, die twee dagen duurden, tegen
een zich verbitterend verdedigenden vijand,
wederom op voortreffelijke wijze onder
steund door het luchtwapen, de stelling
aan de Aisne doorbraken en aan de reeds
in Frankrijk overwon.
gereed staande talrijke snelle troepen den
weg openden. Reeds op 11 Juni konden
de gepantserde en gemotoriseerde divisies
infanterie van den generaal der cavalerie
Von Kleist en van den generaal der pant-
tertroepen Guderian in Champagne over
Troyes en St. Dizier in den strijd gewor
pen worden tegen ver verwijderde doelwit
ten. Voor de derde maal in 25 jaar over
schreden Duitsche troepen de Marne. Na
aanvankelijke hevige gevechten met vijan
delijke achterhoeden, later tegen volledig
verx-aste deelen van het eigenlijke vijan
delijke leger rukten de snelle troepen
door de geslagen bres in de volgende
dagen naar het Zuidoosten in de richting
van de Zwitsersche grens op.
Het manoeuvreeren en de verzorging
van het buitengewoon groote aantal di
visies infanterie en snelle eenheden in een
beperkt gebied was een meesterlijke pres
tatie van de leiding.
PARIJS GEVALLEN.
Intusschen hadden de Duitsche troepen
de beneden-Seine snel oveiwonnen en wa
ren doorgedrongen in de Parijsche verdedi
gingsstelling. Hierdoor was de vijandelijke
Westelijke vleugel gedwongen verderen
tegenstand op te geven. Op 14 Juni mar
cheerden ti'oepen van den generaal der
ax-tillei'ie Von Küchler, Parijs binnen. Het
vijandelijke Noordelijke front was ineen
gestort, en onze achtervolging overal in
vollen gang. Divisies infanterie en snelle
eenheden wedijverden in geweldige
marschprestaties. De ontbindingsver
schijnselen van de vijandelijke legers na
men onder dezen geweldigen druk van uur
tot uur toe. Op 14 Juni ging ook de leger
groep van generaal kolonel Ritter von
Leeb tot den aanval over. In zwax-e ge
vechten, die 2 dagen duurden, tegen de
stei'kste vestingwerken brak het leger van
generaal-kolonel Von Witzleben, doeltref
fend ondersteund door de zware artillerie,
door de Maginotlinie, de voor onoverwin
nelijk gehouden beschermingsmuxxr van
Frankrijk.
Hierdoor werd het reeds in den rug
bedreigde vijandelijke Noord-Oostelijke
front nogmaals in twee deelen gebroken
en vernietigde de laatste hoop van den
vjjand, zich nog vex-der staande te kunnen
houden. Hetzelfde lot trof het Fransche
Oostelijke front, toen op 15 Juni ook het
leger van den generaal der artillerie, Doll-
mann, bij Colrnar de geweldige hindernis
van den versterkten Bovenrijn in een aan
val overwon en de Vogezen binnendrong.
In de nauwste voorbeeldige samenwerking
met het leger heeft het luchtwapen bij
gedragen tot den snellen doorbraak door
de Maginotlinie ten Zuiden van Saar-
brückexx en later by Colmar en Mülhausen.
Duikbommenwerpers en eenheden ge
vechtstoestellen vielen steeds wanneer de
weersomstandigheden dit toelieten de ves-
tingwerken met de zwaarste bommen aan
en brachten de wapens tot zwijgen. Ook
eenheden luchtdoelartillerie oiulei-steunden
daarbij de oprukkende infanterie zeer
doeltreffend. Tezelfder tijd hielpen ook
andere deelen van het luchtwapen bij den
opmai'sch der snelle troepeix naar Besan-
yon en de Zwitsersche grens.
HET FRANSCHE LEGER STORT
INEEN.
De dagen na 15 Juni stonden in het
teeken van een achtervolging zonder
weerga van de kust tot aan de Maas. Na
den val van Parijs stroomden de Fransche
colonnes voor het geheele Duitsche leger-
front naar het Zxxiden en Zuidwesten,
waarbij zij op alle tei'ugtoclitswegen steeds
weer door Duitsche eenhedexx gevechts
toestellen werden aangevallen. Deze felle
achtervolging op den grond en vanuit de
lucht verijdelde het plan der Franscheix
zich achter de Loire opnieuw op te stel
len. Over de puinhoopen van de verslagen
Fransche legers stormden de divisies voor
uit, vexwxild van de gedachte aan de ovei*-
wiiming en van het uiteindelijk herstel
van het onrecht van Versailles. Zelfs de
vesting Verdxxn, symbool van den Fran-
schen tegenstand in den wereldoorlog, kon
geen weerstand bieden aan dezen stoim-
op. Zij viel op 15 Juni. Op 17 Juni be
reikten snelle eenheden de Zwitsersche
grens ten Zuidoosten van Besangoix en
sloten hierdoor den ring om de Fransche
strijdkrachten in Lotharingen, in den El-
za5 en rondom de Maginotlinie. Moedige
aanvallen over de Loire brachten aan het
licht, dat de vijand ook hier geen tegen
stand meer vermocht te bieden. Het leger
van Frankx*yk had zijn gevechtskracht
verloren en begon de wapens neer te leg
gen. In dezen toestand wendde de Fran
sche minister-president, maarschalk Pétain
zich tot de Duitsche rjjksregeering met
het verzoek om de vooxwaarden voor een
wapenstilstand te mogen vex-nemen.
Op 21 Juni werd op de historische plek
in het bosch van Compiègne in tegen
woordigheid van den Führer en oppersten
bevelhebber van het leger door een plech-
tigen daad de smaad van 1918 uitgewischt.
Daarna ontving de Fransche delegatie
de voox-waarden voor den wapenstilstand
uit handen van den chef van het opper
bevel van de weermacht, zij werden op 22
Juni om 18.50 uur onderteekend. Op 25
Juni om 01.35 uur staakte de Duitsche
en Italiaansche weermacht de vijandelijk
heden tegen Frankrijk.
De gx-ootste veldtocht aller tijden was
na zes weken met de grootste overwinning
voor de Duitsche weermacht geëiixdigd.
DE PRESTATIES DER LUCHT
MACHT.
In hoe groote mate de luchtmacht heeft
bijgedragen tot de buitengewoon sixelle en
volledige beslissingen, is reeds naar voren
gebracht in het verslag van het opperbevel
der weermacht over het eerste deel van
den veldtocht in het Westen. Voor het
tweede deel van den veldtocht geldt dat
niet mindei*. Onder het opperbevel van
generaal-veldmaarschalk Goering kon de
luchtmacht de heerschappij in de lucht,
die zij in het begin van de campagne ver
worven had, tenvolle in de weegschaal
van de overwinning wex'pen. Deze gevech
ten zijn in hoofdzaak gevoerd door de
luchtvloten II en III onder de voorbeeldige
leiding van de generaals Kesselring en
Sperrle. De groote afdeeüngen vliegers en
afweergeschut van de generaals Gx-ausert,
Keiler, Weise, Bogatsch, Ritter von
Greim, Loerzer, Coeler, Dessloch en Frei
herr von Richthofen, gaven blijk van haar
onverschrokken en nooit verflauwden
aanvalsgeest. Het leger heeft in zijn strijd,
die vaak moeilijk en rijk aan verliezen
was, de offervaardige hulp van de lucht
macht even dankbaar als geestdriftig toe
gejuicht.
HET AANDEEL DER MARINE.
De marine werd door de bezetting van
de kust van Nedex-land en België en van
de Fransche Kanaalkust voor een nieuwe
taak gesteld. Tex-wyl de operaties van het
leger gevolgd werden, werden de havens
tot bases voor lichte strijdkrachten ge
maakt en voor de verdediging ingericht.
Van hiex-uit konden de snelle booten in
den strijd gebx-acht worden- op deelen van
de zee, die tevoren voor haar niet bereik
baar waren en die als voorterrein voor de
kust een buitengewoon goede kans op suc
ces boden. Het gelukte den snellen booten,
een aantal vijandelijke torpedobootjagei-s
en transportschepen te vernietigen en
daardoor de uitwerking der aanvallen
van de luchtmacht op de vijandelijke
transportvloot, die bij de ontx-uiming van
Duinkerken gebruikt werd, te vergrooten
en te voltooien.
Reeds op 6 Juni kon de kustverdediging
die door onze marine-artillerie was over-
genomen, met het tot zinken brengen van
een Britsche snelle boot het eerste succes
melden. De toegang tot de havens en de
scheepvaartroutes langs de veroverde kust
werden van mijnen gezuiverd. Op 8 Juni
reeds kon men de neutrale scheepvaart
toestaan, uit Nedex-landsche, Belgische en
Noord-Fransche havens uit te loopen naar
Duitsche, Deensche, Zweedsche en andere
Oostzeehavens. Gedurende dezen tijd wa
ren de duikbooten met aanzienlijke resul
taten actief voor de Britsche eilanden en
de Fransche kust. De wereld heeft deze
voorbeeldelooze ovexwinning der Duitsche
wapenen gevolgd met bewondering, vex*ba-
zing of schrik, al naar de oriëntatie.
WAARAAN HET SUCCES TE
DANKEN IS.
Allen echter vragen zich af, hoe derge
lijke successen in zoo korten tya verklaard
kunnen worden. Als de vroegere geallieer
den de oorzaak meenen te zien in de nu-
mex'iekc Duitsche meex'derheid, dan is dat
niet in overeenstemming met de werke
lijkheid. Wel was de Duitsche luchtmacht
numeriek aanzienlijk sterker dan die der
geallieerden. Het westelijke Duitsche leger
echter ging op 10 Mei tot den aanval over
met een geringer aantal divisies dan aan
Fransche, Engelsche, Belgische en Neder-
landsche divisies aan den anderen kant
stonden. De operaties begoixneix ook niet,
zooals in Polen het geval was, uit een
strategisch gunstige stelling. De Duitsche
troepen moesten in een fi'ontaanval tegen
zeer sterke vestingwerken, die meestal
achter rivieren en kanalen lagen, een door
braak fox-ceeren, waardoor de insluiting
en vernietiging van den vijand en het in
den strijd brengen van nieuwe divisies pas
mogelijk werden gemaakt.
De oorzaken van de Duitsche successen
liggen dieper, men moet ze zoeken, waar
Duitschlands vijanden onze zwakte meen
den te zien, in de revolutionnaire dynamiek
vaix het Derde Rijk en zijn nationaal-
socialistische leiding.
Zij heeft het beste strijdinstrument van
den modexTXen tijd met een stx-affe en uni-
forme opperste leiding geschapen. Zij heeft
de synthese tusschen een nuchter overwe
gende en zeer zorgvuldige voorbereiding
en de grootste dappei-heid in het ten uit-
voex-leggen der operaties gevonden. Zij
heeft de in alle tijden bex-oemde presta
ties van den Duitschen soldaat zoo zeer
doen stijgen, dat dit vex-schijnsel niet meer
kan v/orden uitgelegd met de vex-vulling
van een vaderland schen plicht, maar
slechts met een gedachte, die het geheele
eendi.-aehtige volk draagt en doet bewegen.
Het voorbeeldige persoonlijke gedrag van
alle commandanten tot de laagste graden
toe zal voor altijd een roemrjjk blad in de
Duitsche geschiedenis zijn. In den stxijd in
de voorste linies en aan het hoofd van
de luchtfoi-maties deden zij hxm troepen
en eskaders voorwaarts gaan en maak
ten zij moeaig en handig gebruik van
iedere situatie. :onder te talmen of op
bevel te wachte;i.
DE VERLIEZEN.
Aan het hoofd van zijn legercorps is
de commandeerende generaal, Ritter von
Speek, den heldendood gestorven. In de
periode van 5 tot 25 Juni Keten 16.S22
dappere officieren, onderofficier-en en man
schappen het leven voor Führer, volk en
ryk, 9921 officieren, onderofficieren en
manschappen worden vermist. Van hen zal
een deel eveneens den heldendood ge-
stox-ven zijn. Gewond zijn 68.511 officiei-en,
onderofficieren en manschappen. Als er
iets is, dat de prestaties der Duitsche
v/eex-macht nog groofcer kan doen zijn, dan
zijn het deze verliezen, die voor den en
keling bitter ensmartelijk, maar voor het
geheele Duitsche volk bijna ongelooflijk
gering zijn.
Volgens, de gegevens, -waarover men
thans beschikt, bedragen de veiiiezen van
10 Mei af tot aan den wapenstilstand:
Gesneuveld 27.074, vex-mist 18.384, ge
wond 111.034. In totaal 156.492. Daarte
genover bedroegen de Duitsche verliezen
in den wereldoorlog gedurende het jaar
1914 in het Westen: 638.000, onder wie
85.000 gesneuvelden, bij den aanval op
Verdun in 1916: 310.000 man, onder wie
41.000 dooden, in den slag aan de Somme
in. 1916: 417.000 man, onder wie 58.000
dooden, in den grooten slag in Frank
rijk van 21 Maart tot 10 April 1918:
240.000 man, onder wie 35.000 dooden.
Over de vijandelijke verliezen heeft xxxen
geen betrouwbare gegevens. Vast staat,
dat meer dan 1.900.000 Fransche gevan
genen, onder wie vijf legerbevelhebbers
en ongeveer 29.000 officieren, gemaakt zijn.
Sedert 5 Juni is de geheele bewaperxing
en uitrusting van ongeveer 55 Fransche
divisies in Duitsche handen gevallen, on
gerekend de bewapening en uitrusting van
de Maginotlinie en de andere Fransche
vestingwerken. Tot den buit behoort bo
vendien bijna de geheele zware en zeer
zware artillerie van Frankrijk en een on
overzienbare hoeveelheid andere wapens,
uitrusting en voorraden. Het vijandelijke
luchtwapen verloor sedert 4 Juni in lucht-
Door
CECIL FREEMAN CREGG.
31)
Nu kwam het er op aan zijn gedachten
te ver-zamelen.
Vaag had hy zich afgevraagd, waarom
het geweldige lawaai van de botsing de
menschen van het huis, dat achter de
poort zichtbaar was, niet had gewektdat
was echter vlug vex-klaard door een büjet
aan een van de pilasters, dat den aan
staanden verkoop van het huis aankondig
de, dat leeg stond en direct te aanvaarden
was.
En de agent, die hem moedwillig ver
keerd had ingelicht? Diens doel was het
natuurlijk geweest zoowel den inspecteur
als de auto radicaal buiten gevecht te
stellen. Toch zou het ongetwijfeld veel een
voudiger geweest zijn den inspecteur, die
hem zoo argeloos had aangesproken, neer
te schieten. Had de pseudo-agent dat ge
daan, dan zou hij echter voor de gebrui
kelijke moeilijkheid gestaan hebben, hoe
zich van den wagen met zijn opzichtige
brandweex'-bel te ontdoen. Mogelijk had
den zyn gemeend, dat het de veiligste weg
was, hem op een verkeerd spoor te stu
ren, en andermaal was het mogelijk, dat
zyn betoonde goedgeloovigheid hem daar
door het leven had gered. Mogelijk hadden
zy gemeeixd (geheel ten onrechte natuur
lijk) dat de moord op een üispecteur van
politie een extra felle achtervolging zou
veroorzaken. Moord was echter moord
ongeacht het slachtoffer en voor een
felle achtervolging had de politie geen
bijkomstigheden noodig.
En waarom had die wold-be politie
agent zich de moeite gegeven om te ver
tellen, dat er een politieman in uniform
in dien anderen wagen was? De verkla
ring daarvan was vrij simpel. De man
moest het uniform tijdens de jacht hebben
aangetrokken, naar alle waarschijnlijkheid
had hij lxet reeds aan, toen de inspecteur
hen eindelijk had ingehaald en voor zoo
ver zij wisten had Higgins het best kun
nen opmerken juist voordat het schot op
hem werd afgevuurd.
En wie was die pseudo-agent? Zeker
niet Sanderson, zijn omvang alleen al
ïxxaakte dat onmogelijk. Noch was het de
Gladde om dezelfde reden, maar nu in
tegenovex-gestelden zin. Het kon natuurlijk
de maxx zyn geweest, die den Gladde met
de ladder geholpen had, maar dit had ach
ter het stuur gezeten en daardoor had hij
onderweg geen gelegenheid gehad zich te
verkleeden. En als hij het niet was, dan
moest het dus „de stem" geweest zijn.
En Higgins had hem van aangezicht tot
aangezicht gezien Of eigenlijk, niet van
aangezicht tot aangezicht. Inspectexxr Hig
gins gaf zich alle moeite om zich de trek
ken van den man weer voor den geest
te halen, maar vergeefs. Terwijl de kop
lampen op hem schenen had hy de hand
voor de oogen gehouden, zoodat Higgins
toen niets gezien had. En buiten het
schijnsel van de koplampen was de duis
ternis zoo intens geweest, dat de inspec
teur weer niets gezien had. En de stem
van den maxx? Koud en bex'ekend? Neen,
zeker nietopgewonden, vol emotie. Dat
was zooals Higgins het bij zich zelf be
schreef.
Toch, indien de man de fout niet ge
maakt had van het nummer op te geven,
zou Higgixi's achterdocht hoewel te
laat nooit zijn opgewekt, hij zou nooit
zijn snelheid verminderd hebben en had
daar nu kunnen liggen
Telkens „als" en nog eens als. En hier
zat hij nu, als een uitgedi'oogde mummie,
zich verdiepend in overpeinzingexx, ter
wijl......
Hij stond op, drukte zijn schouders naar
achteren en begon den weg terug te wan
delen, welken hy gekomen was. Hij kwam
aan den hoek welken hij op twee wielen
genomen had na zijn ontmoeting met
den agent. Er zat daar een geschilderd
bordje, hetwelk hij daarstraks in de haast
ixiet had opgemex'kt. Hy knipte zyn zak
lantaarn aan en was verheugd te ont
dekken, dat deze ongeschonden was. Nu
kon hij het opschrift lezen Particuliere
weg
Dank u vriendelyk zij hij, en waar
schijnlijk zou hij zyn hoed hebben afge
nomen, indien die nu niet op dit oogen-
blik in de bibliotheek van liet groote huis
had gelegen. Hij moest er niet aan den
ken. Dat waren twee hoeden in twee
dagen tijd, onherstelbaar verloren. Onher
stelbaar? Och, de mogelijkheid bestond,
dat by zijn hoed uit het groote huis zou
kunnen terugkrijgen, indien dit tenminste
niet heelemaal was uitgebrand. En, dat
was geen hoed, dat was een pet! Higgins
placht altijd nauwkeurig te zijn in zijn
verklaringen. Hé, kalm aan ouwe jongen!
Kom tot jezelf. Verlies je hoed als je
wilt, maar niet je hoofd!
Inspecteur Higgens sloeg naar links af.
Hier was de sneeuw aardig plat gereden
en getrapt, en hy verbaasde zich over
het drukke verkeer, dat hier geweest moest
zijn vanaf het oogenblik, dat de sneeuw
was beginnen te vallen, tot hij besefte
dat een kudde vee voorbij gekomen was,
waarschijnlijk op weg naar de markt. Hij
liep stevig door en bleef dan staan. Hier
precies had hij dat absurde gesprek met
den pseudo-agent gehad. Precies hier
goeie hemel, wat was dat?
Een eindje van den weg verwijderd stond
een klein huisje, waarop aankondigingen
dat het „Te koop" en „Te huur" was
er was hier heel wat te krijgen naar lxet
scheen met kale ramen, dat er onbe
woond uitzag. En toch liep er van den
hoofdweg naar de voordeur, duidelijk
zichtbaar in de sneeuw, het spoor van een
enkelen persoon. Wie het ook geweest was,
die dat huis was binnengegaan, moest
daar blijkbaar nog steeds zijn, want de
voetsporen liepen naar het huis toe, tenzij
de persoon het huis achteruitloopend had
verlaten. Het kon natuurlijk „de stem"
zijn, maar in ieder geval vx-aagt de be
woner van een leeg huis eenvoxidig om
een onderzoek.
Higgins sloop onder bedekking van een
juist van pas komende heg om het huis
heen. Behalve dat eene voetspoor in de
sneeuw was deze overal in het rond
maagdelijk. Het voetspoor was dat van
een man, en in zijn huidigen toestand
voelde de inspecteur zich niet in staat
hem te lijf te gaan. De meest prozaïsche
verklaring kon zijn, dat de man de eige
naar van het huis was. Maar ook was
het mogelijk, dat een landlooper beschut
ting had gezocht tegen de sneeuw en er
nu nog lag te slapen. Daartegen pleitte
echter het feit, dat het voetspoor recht
op de deur afging, zonder een voor-onder
zoek door een der ramen. Het moest dus
de eigenaar zijn of zijn vertegenwoordiger.
En toch was dit de plek, waar hij den
politie-agent gesproken had.
Higgins liep aarzelend een paar stap
pen verder den weg op. Dan hervatte hij
zijn wandeling naar de dichtstbijzijnde
stad. Een honderd meter Verder hoorde
hij het geluid van een dravend paard
achter zich. Onmiddellijk bleef lxij staan.
Het was een postwagen, rood geschilderd,
met een postbeambte in uniform op den
bok. De inspecteur ging midden op den
weg staan en stak zijn hand op. Het
resultaat was heel anders dan hij ver
wacht had: de man wierp een verschrikten
blik op hem: gaf het paard een feilen tik
met de zweep, sloeg uit alle macht in -de
richting van Higgins, terwjjl hij voorbij
vloog, en was een paar seconden latex-
uit het gezicht verdwenen. Higgins bleef
onbeweeglijk staan tot het geluid van de
paardehoeven niet meer te hooren was.
wandelde dan moedeloos naar een hek
langs den weg en ging op debovenste
spyl zitten. Philosofisch zocht lxij naar
zijn pijp en tabak en lucifers. Dan grin-
gevechten 383 vliegtuigen, door afweerge
schut 155 vliegtuigen. Op den grond wer
den 239 toestellen vernield, door afweer
geschut of in luchtgevechten 15, in totaal
792 vliegtuigen, alsmede 26 vex-sperrings-
ballons en een kabelballon.
Door de marine zijn tot zinken ge
bracht: dé hulpkruiser „Carinthia" (23.000
ton), de hulpkruiser „Scotstown" (17.000
ton), het troepentx-ansportschip „Orama"
(21.000 ton), het max-inetankschip „Oil
Pioneer" (9100 ton), een transportschip
van 14.000 ton, een hulpkruiser van 9.000
ton. De Duitsche duikbooteix hebben se
dert midden Mei meer dan 400.000 ton
aan koopvaardij scheepsruimte tot zinken
gebx-acht. In totaal 493.100 ton.
De luchtmacht heeft sedert 5 Juni vex--
nietigd: een hulpoorlogsschip en een tor-
pedobootjager van tezamen 5100 ton en
veertig vrachtschepen van tezamen 299.000
ton. Beschadigd werden drie kruisers, een
tox-pedobootjager en 25 vx-achtschepen.
Door de bepalingen van bet wapenstil-
standsverdrag zijn ook, naast deze ge
weldige vijandelijke verliezen, de x-esten
der Fransche weermacht voor het verdere
verloop van den oox-log uitgeschakelde
Na deze grootste ovexwinning in de Duit
sche geschiedenis over den tegenstander
van het Groot Duitsche rijk die beschouwd
werd als de stex-kste mogendheid te land
en die even goed als dapper gestreden
heeft, zijn er ^een Geallieerden meer".
Drie vleeschlooze dagen in
Zuid-SIavië.
Met ingang van 5 Juli wordt het aan
tal vleeschlooze dagen in geheel Zuid
Slavië tot dxie vex-hoogd. Op Woensdag,
Donderdag en Vrijdag mag geen kalfs-,
osse- en varkerxsvleesch verkocht worden*
Tot dusverre was de verkoop alleen op
Dinsdag eix Vrijdag verboden, met het
gevolg, dat de consumenten den voor-
gaanden avond vleesch insloegen, zoodat
het verbruik, in plaats van te vex-minde-
ren, met 15 procent toenam.
De houding van Spanje.
Het A.N.P. meldt uit Rome Het tijd
schrift Phalanx schrijft, dat Duitschland
en Italië spoedig een fundamenteelen aan
val tegen Engelanzullen beginnen en het
voegt er aan toe, dat Spanje niet eenvoudig
toeschouwer is en ook niet zijn kan.
nikte hy. Nu hij er over nadacht, zag hij
er ontoonbaar uit. Zijn gelaat was on
getwijfeld zwart van het roet uit deix
schoorsteen uit liet groote huis, zijn Idee-
ren waren gescheurd als gevolg van bet
zelfde avontuur, en ook als gevolg van
het auto-ongeluk, en het was den post
beambte ten slotte niet kwalijk te nemen,
hoe je ook het bekeek, dat hij ex- vandoor
was gegaan.
En de postman. Er was een even onver
wachte als verraderlijke aanslag gepro-
beerd op de Koninklijke Posterijen. Struik-
rooverij! Hij sloeg er op los, zoodat zijn
paard niet meer wist hoe hij het had. Voor
het eex-st sedert twintig jaar rende hij
vóór het vastgestelde uur voorbij het
postkantoor. Het feit, dat hij er voor
bij rende, baarde den aanwezigen autori
teiten de grootste zorg. Of zijn paard was
op hol óf hij was dronken, dat was het
vonnis. Hij snelde echter naar lxet politie
bureau aan het andere einde van de stad,
sprong van den bok, en een minuut latex-
overviel hij den dienstdoenden brigadier
met een zenuwachtig verhaal, v/as hij niet
zoo opgewonden geweest, dan zou lxij mo
gelijk xxiet geloofd zijn. Zooals de zaak nu
was
Voordat inspecteur Higgins er erg in
had wat er gebeurde, zaten ze boven op
hem. Een overval bij verrassing, uitge
voerd door een brigadier, drie agenten en
een opgewonde postbeambte, die zich vei
lig op den achtergrond hield, werd met
volledig succes bekroond. Higgins' eex-stc
waarschuwing was een opgewonden kreet
van:
„Dat is ie!"
Het volgende oogenblik, voor hij ook
maar behoorlijk tijd had onx zijn pijp uit
den mond te nemen, was hij volslagen
omringd. Het eerste oogenblik dacht hij
aan de bende van „de stem" maar het
zien van de postbeambte stelde hem ge
rust, maar deed hem ook begrijpen, wat
er gebeurd was. .(Wordt vervolgd.),