Een ©verzicht der tot aan den v krijgsverrichtingen rapenstilstand. fiacri si® hm Tweede Blad PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT Woensdag 3 Juli 1940 Hoe het Duilsche legt Het opperbevel van de Duitsche weer macht deelt omtrent de operaties in Frankrijk van 5 tot en met 25 Juni het vol gende mede De vernietigingsslag in Vlaanderen en Artois was nauwelijks ten einde, toen het luchtwapen en het'leger, met vele divi sies, die tot dusver nog in het geheel niet aan den strijd hadden deelgenomen, voor den tweeden beslissenden slag tegen Frankrijk werden ingezet. Als inleiding tot de nieuwe operaties vielen 3 Juni sterke eenheden van het Duitsche lucht wapen de vliegvelden en de bewapenings industrieën rondom Parijs met vernieti gende uitwerking aan. Den dag daarop stonden van. het leger onder het opperbe vel van generaal-kolonel Von Brauchitsch drie legergroepen onder bevel van gene raal-kolonel Von Rundstedt, Von Bock en Ritter von Leeb gereed. Het doel van den nieuwen operatiesector was de doorbraak door het Fransche noordelijke front, het opdringen van de uit elkaar geslagen legeronderdeelen naar het Zuidwesten en Zuidoosten en in aansluiting hierop hun vernietiging. Toen de divisies van de le gergroep van generaal kolonel Von Bock op 5 Juni over de beneden-Somme en het Oise-Aisne kanaal tot den aanval over gingen, vonden zij een tot verdediging bereid zijnde vijand tegenover zich. De Fransche leiding was besloten door het inzetten van alle nog beschilcbai-e krach ten, de Weygandlinie en daarna de Magi- notlinie tot het laatste te verdedigen. Men had een nieuw verdedigingssysteem uit gedacht, waarvan men voornamelijk suc ces tegen den gevreesden snellen door braak van gemotoriseerde eenheden ver wachtte. DOORBRAAK VAN DE WEYGAND LINIE. In een zwaren strijd, die. vier dagen duurde, stootten de divisies infanterie en gepantserde divisies van do legers van generaal-kolonel Von Kluge, generaal- kolonel Von Reichenau en van den gene raal der infanterie, Strauss, door het vijandelijke front. Op 9 Juni was de ach tervolging naar de beneden-Seine en in de richting van Parijs in vollen gang. Snelle troepen onder bevel van generaal der infanterie, Hoth, bereikten in een on- stuimigen drang om vooruit te komen denzelfden dag Rouaan en begonnen met de omsingeling van sterke vijandelijke strijdkrachten aan de kust bij Dieppe en St. Valery. Hierdoor was de vijandelijke Westelijke vleugel vernietigd en de Westelijke flank voor de thans beginnende voornaamste operatie beveiligd. Door zijn aaneengeslo ten en krachtig uitgevoerde massale aan vallen vergemakkelijkte het luchtwapen ook hier het succes voor het leger. Het had een bijzonder aandeel bij den snellen doorbraak tot aan de Seine, waar door bommen vijandelijke infanterie- en pant- sereenheden we2-den vernietigd. Doordat het luchtwapen de spoorlijnen verbrak en het spoorwegmateriaal vernietigde, werd den vijand de mogelijkheid ontnomen re serves te verplaatsen en bij den doorbraak op te stellen. Toen in Le Havre, Cherbourg en Brest de eerste teekenen van een weg voeren werden opgemerkt, deed het lucht wapen in snelle afwisseling ook daar aan vallen op havenwerken, olietanks en sche pen. De voornaamste operatie op den grond begon op 9 Juni met een aanval van de legergroepen van genei'aal-kolonel Von Rundstedt in Champagne en op den Westelijken oever van de Maas. Hier wa ren het vooreerst alleen de divisies infan terie van de legers van den genei-aal der cavalerie, freiherr Von Weichs, van den generaal-kolonel List en van den generaal der infanterie Busch, die na zware ge vechten, die twee dagen duurden, tegen een zich verbitterend verdedigenden vijand, wederom op voortreffelijke wijze onder steund door het luchtwapen, de stelling aan de Aisne doorbraken en aan de reeds in Frankrijk overwon. gereed staande talrijke snelle troepen den weg openden. Reeds op 11 Juni konden de gepantserde en gemotoriseerde divisies infanterie van den generaal der cavalerie Von Kleist en van den generaal der pant- tertroepen Guderian in Champagne over Troyes en St. Dizier in den strijd gewor pen worden tegen ver verwijderde doelwit ten. Voor de derde maal in 25 jaar over schreden Duitsche troepen de Marne. Na aanvankelijke hevige gevechten met vijan delijke achterhoeden, later tegen volledig verx-aste deelen van het eigenlijke vijan delijke leger rukten de snelle troepen door de geslagen bres in de volgende dagen naar het Zuidoosten in de richting van de Zwitsersche grens op. Het manoeuvreeren en de verzorging van het buitengewoon groote aantal di visies infanterie en snelle eenheden in een beperkt gebied was een meesterlijke pres tatie van de leiding. PARIJS GEVALLEN. Intusschen hadden de Duitsche troepen de beneden-Seine snel oveiwonnen en wa ren doorgedrongen in de Parijsche verdedi gingsstelling. Hierdoor was de vijandelijke Westelijke vleugel gedwongen verderen tegenstand op te geven. Op 14 Juni mar cheerden ti'oepen van den generaal der ax-tillei'ie Von Küchler, Parijs binnen. Het vijandelijke Noordelijke front was ineen gestort, en onze achtervolging overal in vollen gang. Divisies infanterie en snelle eenheden wedijverden in geweldige marschprestaties. De ontbindingsver schijnselen van de vijandelijke legers na men onder dezen geweldigen druk van uur tot uur toe. Op 14 Juni ging ook de leger groep van generaal kolonel Ritter von Leeb tot den aanval over. In zwax-e ge vechten, die 2 dagen duurden, tegen de stei'kste vestingwerken brak het leger van generaal-kolonel Von Witzleben, doeltref fend ondersteund door de zware artillerie, door de Maginotlinie, de voor onoverwin nelijk gehouden beschermingsmuxxr van Frankrijk. Hierdoor werd het reeds in den rug bedreigde vijandelijke Noord-Oostelijke front nogmaals in twee deelen gebroken en vernietigde de laatste hoop van den vjjand, zich nog vex-der staande te kunnen houden. Hetzelfde lot trof het Fransche Oostelijke front, toen op 15 Juni ook het leger van den generaal der artillerie, Doll- mann, bij Colrnar de geweldige hindernis van den versterkten Bovenrijn in een aan val overwon en de Vogezen binnendrong. In de nauwste voorbeeldige samenwerking met het leger heeft het luchtwapen bij gedragen tot den snellen doorbraak door de Maginotlinie ten Zuiden van Saar- brückexx en later by Colmar en Mülhausen. Duikbommenwerpers en eenheden ge vechtstoestellen vielen steeds wanneer de weersomstandigheden dit toelieten de ves- tingwerken met de zwaarste bommen aan en brachten de wapens tot zwijgen. Ook eenheden luchtdoelartillerie oiulei-steunden daarbij de oprukkende infanterie zeer doeltreffend. Tezelfder tijd hielpen ook andere deelen van het luchtwapen bij den opmai'sch der snelle troepeix naar Besan- yon en de Zwitsersche grens. HET FRANSCHE LEGER STORT INEEN. De dagen na 15 Juni stonden in het teeken van een achtervolging zonder weerga van de kust tot aan de Maas. Na den val van Parijs stroomden de Fransche colonnes voor het geheele Duitsche leger- front naar het Zxxiden en Zuidwesten, waarbij zij op alle tei'ugtoclitswegen steeds weer door Duitsche eenhedexx gevechts toestellen werden aangevallen. Deze felle achtervolging op den grond en vanuit de lucht verijdelde het plan der Franscheix zich achter de Loire opnieuw op te stel len. Over de puinhoopen van de verslagen Fransche legers stormden de divisies voor uit, vexwxild van de gedachte aan de ovei*- wiiming en van het uiteindelijk herstel van het onrecht van Versailles. Zelfs de vesting Verdxxn, symbool van den Fran- schen tegenstand in den wereldoorlog, kon geen weerstand bieden aan dezen stoim- op. Zij viel op 15 Juni. Op 17 Juni be reikten snelle eenheden de Zwitsersche grens ten Zuidoosten van Besangoix en sloten hierdoor den ring om de Fransche strijdkrachten in Lotharingen, in den El- za5 en rondom de Maginotlinie. Moedige aanvallen over de Loire brachten aan het licht, dat de vijand ook hier geen tegen stand meer vermocht te bieden. Het leger van Frankx*yk had zijn gevechtskracht verloren en begon de wapens neer te leg gen. In dezen toestand wendde de Fran sche minister-president, maarschalk Pétain zich tot de Duitsche rjjksregeering met het verzoek om de vooxwaarden voor een wapenstilstand te mogen vex-nemen. Op 21 Juni werd op de historische plek in het bosch van Compiègne in tegen woordigheid van den Führer en oppersten bevelhebber van het leger door een plech- tigen daad de smaad van 1918 uitgewischt. Daarna ontving de Fransche delegatie de voox-waarden voor den wapenstilstand uit handen van den chef van het opper bevel van de weermacht, zij werden op 22 Juni om 18.50 uur onderteekend. Op 25 Juni om 01.35 uur staakte de Duitsche en Italiaansche weermacht de vijandelijk heden tegen Frankrijk. De gx-ootste veldtocht aller tijden was na zes weken met de grootste overwinning voor de Duitsche weermacht geëiixdigd. DE PRESTATIES DER LUCHT MACHT. In hoe groote mate de luchtmacht heeft bijgedragen tot de buitengewoon sixelle en volledige beslissingen, is reeds naar voren gebracht in het verslag van het opperbevel der weermacht over het eerste deel van den veldtocht in het Westen. Voor het tweede deel van den veldtocht geldt dat niet mindei*. Onder het opperbevel van generaal-veldmaarschalk Goering kon de luchtmacht de heerschappij in de lucht, die zij in het begin van de campagne ver worven had, tenvolle in de weegschaal van de overwinning wex'pen. Deze gevech ten zijn in hoofdzaak gevoerd door de luchtvloten II en III onder de voorbeeldige leiding van de generaals Kesselring en Sperrle. De groote afdeeüngen vliegers en afweergeschut van de generaals Gx-ausert, Keiler, Weise, Bogatsch, Ritter von Greim, Loerzer, Coeler, Dessloch en Frei herr von Richthofen, gaven blijk van haar onverschrokken en nooit verflauwden aanvalsgeest. Het leger heeft in zijn strijd, die vaak moeilijk en rijk aan verliezen was, de offervaardige hulp van de lucht macht even dankbaar als geestdriftig toe gejuicht. HET AANDEEL DER MARINE. De marine werd door de bezetting van de kust van Nedex-land en België en van de Fransche Kanaalkust voor een nieuwe taak gesteld. Tex-wyl de operaties van het leger gevolgd werden, werden de havens tot bases voor lichte strijdkrachten ge maakt en voor de verdediging ingericht. Van hiex-uit konden de snelle booten in den strijd gebx-acht worden- op deelen van de zee, die tevoren voor haar niet bereik baar waren en die als voorterrein voor de kust een buitengewoon goede kans op suc ces boden. Het gelukte den snellen booten, een aantal vijandelijke torpedobootjagei-s en transportschepen te vernietigen en daardoor de uitwerking der aanvallen van de luchtmacht op de vijandelijke transportvloot, die bij de ontx-uiming van Duinkerken gebruikt werd, te vergrooten en te voltooien. Reeds op 6 Juni kon de kustverdediging die door onze marine-artillerie was over- genomen, met het tot zinken brengen van een Britsche snelle boot het eerste succes melden. De toegang tot de havens en de scheepvaartroutes langs de veroverde kust werden van mijnen gezuiverd. Op 8 Juni reeds kon men de neutrale scheepvaart toestaan, uit Nedex-landsche, Belgische en Noord-Fransche havens uit te loopen naar Duitsche, Deensche, Zweedsche en andere Oostzeehavens. Gedurende dezen tijd wa ren de duikbooten met aanzienlijke resul taten actief voor de Britsche eilanden en de Fransche kust. De wereld heeft deze voorbeeldelooze ovexwinning der Duitsche wapenen gevolgd met bewondering, vex*ba- zing of schrik, al naar de oriëntatie. WAARAAN HET SUCCES TE DANKEN IS. Allen echter vragen zich af, hoe derge lijke successen in zoo korten tya verklaard kunnen worden. Als de vroegere geallieer den de oorzaak meenen te zien in de nu- mex'iekc Duitsche meex'derheid, dan is dat niet in overeenstemming met de werke lijkheid. Wel was de Duitsche luchtmacht numeriek aanzienlijk sterker dan die der geallieerden. Het westelijke Duitsche leger echter ging op 10 Mei tot den aanval over met een geringer aantal divisies dan aan Fransche, Engelsche, Belgische en Neder- landsche divisies aan den anderen kant stonden. De operaties begoixneix ook niet, zooals in Polen het geval was, uit een strategisch gunstige stelling. De Duitsche troepen moesten in een fi'ontaanval tegen zeer sterke vestingwerken, die meestal achter rivieren en kanalen lagen, een door braak fox-ceeren, waardoor de insluiting en vernietiging van den vijand en het in den strijd brengen van nieuwe divisies pas mogelijk werden gemaakt. De oorzaken van de Duitsche successen liggen dieper, men moet ze zoeken, waar Duitschlands vijanden onze zwakte meen den te zien, in de revolutionnaire dynamiek vaix het Derde Rijk en zijn nationaal- socialistische leiding. Zij heeft het beste strijdinstrument van den modexTXen tijd met een stx-affe en uni- forme opperste leiding geschapen. Zij heeft de synthese tusschen een nuchter overwe gende en zeer zorgvuldige voorbereiding en de grootste dappei-heid in het ten uit- voex-leggen der operaties gevonden. Zij heeft de in alle tijden bex-oemde presta ties van den Duitschen soldaat zoo zeer doen stijgen, dat dit vex-schijnsel niet meer kan v/orden uitgelegd met de vex-vulling van een vaderland schen plicht, maar slechts met een gedachte, die het geheele eendi.-aehtige volk draagt en doet bewegen. Het voorbeeldige persoonlijke gedrag van alle commandanten tot de laagste graden toe zal voor altijd een roemrjjk blad in de Duitsche geschiedenis zijn. In den stxijd in de voorste linies en aan het hoofd van de luchtfoi-maties deden zij hxm troepen en eskaders voorwaarts gaan en maak ten zij moeaig en handig gebruik van iedere situatie. :onder te talmen of op bevel te wachte;i. DE VERLIEZEN. Aan het hoofd van zijn legercorps is de commandeerende generaal, Ritter von Speek, den heldendood gestorven. In de periode van 5 tot 25 Juni Keten 16.S22 dappere officieren, onderofficier-en en man schappen het leven voor Führer, volk en ryk, 9921 officieren, onderofficieren en manschappen worden vermist. Van hen zal een deel eveneens den heldendood ge- stox-ven zijn. Gewond zijn 68.511 officiei-en, onderofficieren en manschappen. Als er iets is, dat de prestaties der Duitsche v/eex-macht nog groofcer kan doen zijn, dan zijn het deze verliezen, die voor den en keling bitter ensmartelijk, maar voor het geheele Duitsche volk bijna ongelooflijk gering zijn. Volgens, de gegevens, -waarover men thans beschikt, bedragen de veiiiezen van 10 Mei af tot aan den wapenstilstand: Gesneuveld 27.074, vex-mist 18.384, ge wond 111.034. In totaal 156.492. Daarte genover bedroegen de Duitsche verliezen in den wereldoorlog gedurende het jaar 1914 in het Westen: 638.000, onder wie 85.000 gesneuvelden, bij den aanval op Verdun in 1916: 310.000 man, onder wie 41.000 dooden, in den slag aan de Somme in. 1916: 417.000 man, onder wie 58.000 dooden, in den grooten slag in Frank rijk van 21 Maart tot 10 April 1918: 240.000 man, onder wie 35.000 dooden. Over de vijandelijke verliezen heeft xxxen geen betrouwbare gegevens. Vast staat, dat meer dan 1.900.000 Fransche gevan genen, onder wie vijf legerbevelhebbers en ongeveer 29.000 officieren, gemaakt zijn. Sedert 5 Juni is de geheele bewaperxing en uitrusting van ongeveer 55 Fransche divisies in Duitsche handen gevallen, on gerekend de bewapening en uitrusting van de Maginotlinie en de andere Fransche vestingwerken. Tot den buit behoort bo vendien bijna de geheele zware en zeer zware artillerie van Frankrijk en een on overzienbare hoeveelheid andere wapens, uitrusting en voorraden. Het vijandelijke luchtwapen verloor sedert 4 Juni in lucht- Door CECIL FREEMAN CREGG. 31) Nu kwam het er op aan zijn gedachten te ver-zamelen. Vaag had hy zich afgevraagd, waarom het geweldige lawaai van de botsing de menschen van het huis, dat achter de poort zichtbaar was, niet had gewektdat was echter vlug vex-klaard door een büjet aan een van de pilasters, dat den aan staanden verkoop van het huis aankondig de, dat leeg stond en direct te aanvaarden was. En de agent, die hem moedwillig ver keerd had ingelicht? Diens doel was het natuurlijk geweest zoowel den inspecteur als de auto radicaal buiten gevecht te stellen. Toch zou het ongetwijfeld veel een voudiger geweest zijn den inspecteur, die hem zoo argeloos had aangesproken, neer te schieten. Had de pseudo-agent dat ge daan, dan zou hij echter voor de gebrui kelijke moeilijkheid gestaan hebben, hoe zich van den wagen met zijn opzichtige brandweex'-bel te ontdoen. Mogelijk had den zyn gemeend, dat het de veiligste weg was, hem op een verkeerd spoor te stu ren, en andermaal was het mogelijk, dat zyn betoonde goedgeloovigheid hem daar door het leven had gered. Mogelijk hadden zy gemeeixd (geheel ten onrechte natuur lijk) dat de moord op een üispecteur van politie een extra felle achtervolging zou veroorzaken. Moord was echter moord ongeacht het slachtoffer en voor een felle achtervolging had de politie geen bijkomstigheden noodig. En waarom had die wold-be politie agent zich de moeite gegeven om te ver tellen, dat er een politieman in uniform in dien anderen wagen was? De verkla ring daarvan was vrij simpel. De man moest het uniform tijdens de jacht hebben aangetrokken, naar alle waarschijnlijkheid had hij lxet reeds aan, toen de inspecteur hen eindelijk had ingehaald en voor zoo ver zij wisten had Higgins het best kun nen opmerken juist voordat het schot op hem werd afgevuurd. En wie was die pseudo-agent? Zeker niet Sanderson, zijn omvang alleen al ïxxaakte dat onmogelijk. Noch was het de Gladde om dezelfde reden, maar nu in tegenovex-gestelden zin. Het kon natuurlijk de maxx zyn geweest, die den Gladde met de ladder geholpen had, maar dit had ach ter het stuur gezeten en daardoor had hij onderweg geen gelegenheid gehad zich te verkleeden. En als hij het niet was, dan moest het dus „de stem" geweest zijn. En Higgins had hem van aangezicht tot aangezicht gezien Of eigenlijk, niet van aangezicht tot aangezicht. Inspectexxr Hig gins gaf zich alle moeite om zich de trek ken van den man weer voor den geest te halen, maar vergeefs. Terwijl de kop lampen op hem schenen had hy de hand voor de oogen gehouden, zoodat Higgins toen niets gezien had. En buiten het schijnsel van de koplampen was de duis ternis zoo intens geweest, dat de inspec teur weer niets gezien had. En de stem van den maxx? Koud en bex'ekend? Neen, zeker nietopgewonden, vol emotie. Dat was zooals Higgins het bij zich zelf be schreef. Toch, indien de man de fout niet ge maakt had van het nummer op te geven, zou Higgixi's achterdocht hoewel te laat nooit zijn opgewekt, hij zou nooit zijn snelheid verminderd hebben en had daar nu kunnen liggen Telkens „als" en nog eens als. En hier zat hij nu, als een uitgedi'oogde mummie, zich verdiepend in overpeinzingexx, ter wijl...... Hij stond op, drukte zijn schouders naar achteren en begon den weg terug te wan delen, welken hy gekomen was. Hij kwam aan den hoek welken hij op twee wielen genomen had na zijn ontmoeting met den agent. Er zat daar een geschilderd bordje, hetwelk hij daarstraks in de haast ixiet had opgemex'kt. Hy knipte zyn zak lantaarn aan en was verheugd te ont dekken, dat deze ongeschonden was. Nu kon hij het opschrift lezen Particuliere weg Dank u vriendelyk zij hij, en waar schijnlijk zou hij zyn hoed hebben afge nomen, indien die nu niet op dit oogen- blik in de bibliotheek van liet groote huis had gelegen. Hij moest er niet aan den ken. Dat waren twee hoeden in twee dagen tijd, onherstelbaar verloren. Onher stelbaar? Och, de mogelijkheid bestond, dat by zijn hoed uit het groote huis zou kunnen terugkrijgen, indien dit tenminste niet heelemaal was uitgebrand. En, dat was geen hoed, dat was een pet! Higgins placht altijd nauwkeurig te zijn in zijn verklaringen. Hé, kalm aan ouwe jongen! Kom tot jezelf. Verlies je hoed als je wilt, maar niet je hoofd! Inspecteur Higgens sloeg naar links af. Hier was de sneeuw aardig plat gereden en getrapt, en hy verbaasde zich over het drukke verkeer, dat hier geweest moest zijn vanaf het oogenblik, dat de sneeuw was beginnen te vallen, tot hij besefte dat een kudde vee voorbij gekomen was, waarschijnlijk op weg naar de markt. Hij liep stevig door en bleef dan staan. Hier precies had hij dat absurde gesprek met den pseudo-agent gehad. Precies hier goeie hemel, wat was dat? Een eindje van den weg verwijderd stond een klein huisje, waarop aankondigingen dat het „Te koop" en „Te huur" was er was hier heel wat te krijgen naar lxet scheen met kale ramen, dat er onbe woond uitzag. En toch liep er van den hoofdweg naar de voordeur, duidelijk zichtbaar in de sneeuw, het spoor van een enkelen persoon. Wie het ook geweest was, die dat huis was binnengegaan, moest daar blijkbaar nog steeds zijn, want de voetsporen liepen naar het huis toe, tenzij de persoon het huis achteruitloopend had verlaten. Het kon natuurlijk „de stem" zijn, maar in ieder geval vx-aagt de be woner van een leeg huis eenvoxidig om een onderzoek. Higgins sloop onder bedekking van een juist van pas komende heg om het huis heen. Behalve dat eene voetspoor in de sneeuw was deze overal in het rond maagdelijk. Het voetspoor was dat van een man, en in zijn huidigen toestand voelde de inspecteur zich niet in staat hem te lijf te gaan. De meest prozaïsche verklaring kon zijn, dat de man de eige naar van het huis was. Maar ook was het mogelijk, dat een landlooper beschut ting had gezocht tegen de sneeuw en er nu nog lag te slapen. Daartegen pleitte echter het feit, dat het voetspoor recht op de deur afging, zonder een voor-onder zoek door een der ramen. Het moest dus de eigenaar zijn of zijn vertegenwoordiger. En toch was dit de plek, waar hij den politie-agent gesproken had. Higgins liep aarzelend een paar stap pen verder den weg op. Dan hervatte hij zijn wandeling naar de dichtstbijzijnde stad. Een honderd meter Verder hoorde hij het geluid van een dravend paard achter zich. Onmiddellijk bleef lxij staan. Het was een postwagen, rood geschilderd, met een postbeambte in uniform op den bok. De inspecteur ging midden op den weg staan en stak zijn hand op. Het resultaat was heel anders dan hij ver wacht had: de man wierp een verschrikten blik op hem: gaf het paard een feilen tik met de zweep, sloeg uit alle macht in -de richting van Higgins, terwjjl hij voorbij vloog, en was een paar seconden latex- uit het gezicht verdwenen. Higgins bleef onbeweeglijk staan tot het geluid van de paardehoeven niet meer te hooren was. wandelde dan moedeloos naar een hek langs den weg en ging op debovenste spyl zitten. Philosofisch zocht lxij naar zijn pijp en tabak en lucifers. Dan grin- gevechten 383 vliegtuigen, door afweerge schut 155 vliegtuigen. Op den grond wer den 239 toestellen vernield, door afweer geschut of in luchtgevechten 15, in totaal 792 vliegtuigen, alsmede 26 vex-sperrings- ballons en een kabelballon. Door de marine zijn tot zinken ge bracht: dé hulpkruiser „Carinthia" (23.000 ton), de hulpkruiser „Scotstown" (17.000 ton), het troepentx-ansportschip „Orama" (21.000 ton), het max-inetankschip „Oil Pioneer" (9100 ton), een transportschip van 14.000 ton, een hulpkruiser van 9.000 ton. De Duitsche duikbooteix hebben se dert midden Mei meer dan 400.000 ton aan koopvaardij scheepsruimte tot zinken gebx-acht. In totaal 493.100 ton. De luchtmacht heeft sedert 5 Juni vex-- nietigd: een hulpoorlogsschip en een tor- pedobootjager van tezamen 5100 ton en veertig vrachtschepen van tezamen 299.000 ton. Beschadigd werden drie kruisers, een tox-pedobootjager en 25 vx-achtschepen. Door de bepalingen van bet wapenstil- standsverdrag zijn ook, naast deze ge weldige vijandelijke verliezen, de x-esten der Fransche weermacht voor het verdere verloop van den oox-log uitgeschakelde Na deze grootste ovexwinning in de Duit sche geschiedenis over den tegenstander van het Groot Duitsche rijk die beschouwd werd als de stex-kste mogendheid te land en die even goed als dapper gestreden heeft, zijn er ^een Geallieerden meer". Drie vleeschlooze dagen in Zuid-SIavië. Met ingang van 5 Juli wordt het aan tal vleeschlooze dagen in geheel Zuid Slavië tot dxie vex-hoogd. Op Woensdag, Donderdag en Vrijdag mag geen kalfs-, osse- en varkerxsvleesch verkocht worden* Tot dusverre was de verkoop alleen op Dinsdag eix Vrijdag verboden, met het gevolg, dat de consumenten den voor- gaanden avond vleesch insloegen, zoodat het verbruik, in plaats van te vex-minde- ren, met 15 procent toenam. De houding van Spanje. Het A.N.P. meldt uit Rome Het tijd schrift Phalanx schrijft, dat Duitschland en Italië spoedig een fundamenteelen aan val tegen Engelanzullen beginnen en het voegt er aan toe, dat Spanje niet eenvoudig toeschouwer is en ook niet zijn kan. nikte hy. Nu hij er over nadacht, zag hij er ontoonbaar uit. Zijn gelaat was on getwijfeld zwart van het roet uit deix schoorsteen uit liet groote huis, zijn Idee- ren waren gescheurd als gevolg van bet zelfde avontuur, en ook als gevolg van het auto-ongeluk, en het was den post beambte ten slotte niet kwalijk te nemen, hoe je ook het bekeek, dat hij ex- vandoor was gegaan. En de postman. Er was een even onver wachte als verraderlijke aanslag gepro- beerd op de Koninklijke Posterijen. Struik- rooverij! Hij sloeg er op los, zoodat zijn paard niet meer wist hoe hij het had. Voor het eex-st sedert twintig jaar rende hij vóór het vastgestelde uur voorbij het postkantoor. Het feit, dat hij er voor bij rende, baarde den aanwezigen autori teiten de grootste zorg. Of zijn paard was op hol óf hij was dronken, dat was het vonnis. Hij snelde echter naar lxet politie bureau aan het andere einde van de stad, sprong van den bok, en een minuut latex- overviel hij den dienstdoenden brigadier met een zenuwachtig verhaal, v/as hij niet zoo opgewonden geweest, dan zou lxij mo gelijk xxiet geloofd zijn. Zooals de zaak nu was Voordat inspecteur Higgins er erg in had wat er gebeurde, zaten ze boven op hem. Een overval bij verrassing, uitge voerd door een brigadier, drie agenten en een opgewonde postbeambte, die zich vei lig op den achtergrond hield, werd met volledig succes bekroond. Higgins' eex-stc waarschuwing was een opgewonden kreet van: „Dat is ie!" Het volgende oogenblik, voor hij ook maar behoorlijk tijd had onx zijn pijp uit den mond te nemen, was hij volslagen omringd. Het eerste oogenblik dacht hij aan de bende van „de stem" maar het zien van de postbeambte stelde hem ge rust, maar deed hem ook begrijpen, wat er gebeurd was. .(Wordt vervolgd.),

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1940 | | pagina 5