IS
Het verkeer in nieuwe banen
Beperking van het autoverkeer etc.
Duitscliers dringen steeds verder in
Frankrijk door.
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Tweede Blad
Vrijdag 21 Juni 1940
Oorlogshaven Brest genomen.
De binnenvaart op volle
capaciteit.
Ben der belangrijkste onderwerpen, waar
voor de Nederlansche, te zamen met de
Duitsche autoriteiten, zich na 14 Mei ge
plaatst zagen, was het herstel van de ver
keersverbindingen als onderdeel van het
algemeene opbouwprogramma. Door den
oorlog immers en door zijn nawerking was
het verkeer.grootendeels,ontwricht: zoowel
het spoorweg- als het. autoverkeer, de
postverbindingen en het binnenscheepvaart
verkeer was voor heele provincies ver
broken.
Reeds zijn in de afgeloopen weken be
langrijke vorderingen gemaakt. Door de be
trokken instanties zijn reeds diepgaande
besprekingen gevoerd en zijn maatregelen
in voorbereiding genomen.
Zooals intusschen bekend is geworden,
heeft het spoorwegverkeer zich grooten
deels hersteld en is thans op bijna alle
baanvakken weer mogelijk, zij het met de
inconveniënten, welke door de oorlogsver-
nielingen zijn veroorzaakt. Een nieuwe
dienstregeling en nieuwe tarieven zijn met
dit herstel gepaard gegaan.
Ingrijpender zal zijn de nieuwe regeling
van het autoverkeer voor personen en
goederen. Waren er voor het uitbreken
van den oorlog tusschen de geallieerden
en Duitschland, voor Augustus 1939 dus,
ongeveer 150.000 auto's van alle soorten
in Nederland in gebruik, de mobilisatie
met haar vele requisities, de oorlog met
zijn vernielingen hebben dit aantal sterk
doen dalen. Na 14 Mei is het autoverkeer
sterk gehandicapt door het gebrek aan
benzine.
Op dit gebied zal over de geheele lijn
een herziening van de vroegere toestanden
noodig zijn. Ben bijzondere organisatie is
daartoe in het leven geroepen. Van 1 Juli
af zal de regeling van het geheele auto
verkeer worden toevertrouwd aan tien in
specties van de rijksverkeersinspectie.
Deze inspecties zullen elk in eigen dis
trict de bevoegdheid krijgen rijvergun
ningen en benzinetoewijzingen te verlee-
nen. Noodgedwongen zal de nieuwe orga
nisatie van het autoverkeer met een zekere
kneveling en beperking gepaard moeten
gaan. Ben lichtzijde daarvan is echter, dat
er nu gelegenheid is, om den jarenlangen
strijd tusschen spoorwegverkeer, autover
keer en binnenvaart terzijde te stellen en
aldus onrendabele concurrentieverhoudin
gen uit te schakelen. Als algemeene be
ginselen zullen, naar wij vernemen daarbij
Engeland vernietigt den
IVest-Aïrlkaanschen cacao-oogst.
Het D.N.B. meldt uit Londen:
Volgens een bericht van ue Manchester
Guardian heeft de Britsche regeering
moeten besluiten tot vernietiging van het
grootste deel van den West-Afrikaanschen
cacao-oogst, daar zij niet in de gelegen
heid is, hiervoor op de weinige markten,
die haar nog overgebleven zijn, afzet te
vindén. De onderstaats-secretaris van ko
loniën, Hall, heeft in het Lagerhuis ver
klaard, dat een groote hoeveelheid vernie
tigd zal worden en dat deze maatregelen
wel zoolang de oorlog duurt, genomen zul
len moeten worden.
In November van het vorig jaar heeft
het Britsche ministerie voor de levens
middelenvoorziening den geheelen oogst
van Britsch-West-Afrika en een deel van
de oogsten van Ceylon en West-Indië in
beslag genomen. Het gaat hier om een to
talen oogst van ongeveer 400.000 ton, waar
van Engeland voor eigen gebruik in geen
geval meer dan 100.000 ton noodig heeft.
Daar nog slechts enkele markten voor den
afzet beschikbaar zijn en bovendien de
noodzakelijkheid van de grootst mogelijke
zuinigheid met de scheensruimte het ver
voer van deze hoeveelheden cacao verbiedt,
blijft als eenige uitweg de vernietiging
over.
worden aangehouden, dat de spoorwegen
en de binnenvaart voortaar de aange
wezen vervoermiddelen zullen zijn voor het
verkeer over lange afstanden. Het auto
verkeer zal de verkeersbehoeften moeten
dekken voor de korte locale verbindingen,
voor verbindingen, waarin door spoorweg
verkeer niet kan worden voorzien en voor
bijzondere economische taken. Tevens zal
een deel van het autoverkeer worden opge
zogen door de militaire behoeften: zooals
thans reeds geschiedt zullen vele auto's
voor militaire doeleinden in huur genomen
worden;
HET VRACHTVERKEER.
Wat het vrachtverkeer voor economi
sch doeleinden betreft, zal gestreefd wor
den naar rationalisatie. Het zal" als on
economisch gelden, wanneer een fabriek
bijvoorbeeld een geheele vrachtauto be
stemt tot het afhalen van een enkele kist.
Door locale samenwerking wil men be
reiken, dat in zulke gevallen de vracht
auto gelijk met die eene kist vrachten
meevoert voor anderen dan de bezitter van
den wagen. Door locale centralisatie dus
zal er naar gestreefd worden, elke rit zoo
rendabel mogelijk te doen zijn, met andere
woorden zal iet rijden met half leege
wagens worden tegengegaan.
Een onvermijdelijke consequentie van al
deze maatregelen zal zijn, dat het vracht
autoverkeer aan een vergunningsstelsel zal
worden onderworpen.
DE BINNENVAART.
Het spreekt vanzelf, dat de binnenvaart
het meest profiteert van de verandering
der omstandigheden. Op 14 Mei was de
toestand nog zoo, dat slechts 1/5 van de
capaciteit van deze vervoerstak in bedrijf
was. Thans is dit meer dan 2/3 geworden
en spoedig zal de geheele binnenvaart op
volle capaciteit functionneeren. De groot
ste moeilijkheden bestaan thans nog in de
versperringen, welke in waterwegen en
havens door de oorlogsvemielingen zijn
veroorzaakt.
Ook in de binnenvaart zal, op den
grondslag van de bestaande organisatie,
worden voortgebouwd aan een verder
gaande centralisatie van het bedrijf, onder
het beginsel, dat naar een harmonische
samenwerking en naar een economische en
billijke verdeeling der scheepsruimte moet
worden gestreefd.
Van Duitsche zyde zullen voor de onder
scheidene takken van verkeer gevolmach
tigden worden benoemd, die aan het
bovenbeschreven groeiproces leiding zullen
hebben te geven.
De geest van weerstand der
Chïneezen is ongebroken.
Het D.N.B. meldt :uit" Tsjöehgking. In
een Maandag uitgesproken en eerst thans
gepubliceerde redevoering heeft Tsjang
Kai Sjek er op gewezen, dat de geest van
weerstand der Chineezen, ondanks de Ja-
pansche aanvallen bij Itsjang en ondanks
de bombardementen op Tsjoengking, on
gebroken is.
De maarschalk zeide, dat met de be
reidheid van Frankrijk on. de wapens neer
te leggen het eerste stadium van den
Europeeschen oorlog ten einde is.
De verdere ontwikkeling en het einde
van den Europeeschen oorlog zullen naar
zijn meening aan China ten goede komen.
Wat de huidige operaties tusschen de
Hanrivier en Itsjang betreft, verklaarde
de maarschalk, dat de Japanneezen klaar
blijkelijk tot de overtuiging zijn gekomen,
dat het onmogelijk is den oorlog tegen
China te winnen, wanneer zij hun militaire
inspanningen niet tot het uiterste zouden
opvoeren. Dit blijkt ook uit de intensiteit
der vijandelijke militaire acties.
Na een toelichting te hebben gegeven,
op den militairen toestand ir het gebied
van Itsjang, neide de maarschalk, dat hij
er van overtuigd is, dat de vijandelijke
strijdkrachten ten Westen van de Hanri
vier volkomen vernietigd zouden worden.
Conflict tusschen Egyptischen
koning en Britschen
ambassadeur.
Het D.N.B. meldtTusschen den Egyp
tischen koning en den Britschen ambassa
deur, Lampson, schijnt een rechtstreeks
conflict aanstaande te zijn. Het zwaarte
punt van de meeningsverschillen is de uit
legging van het EngelschEgyptisch ver
drag. Dit verdrag verplicht Engeland
Egypte te helpen wanneer het aangevallen
wordt, verplicht daarentegen Egypte niet
Engeland te ondersteunen, wanneer dit
land oorlog voert. Alle overige Egyptische
verplichtingen .voortvloeiende uit dit ver
drag beperken zich tot het recht van door
tocht van Engelsche troepen. Deze mogen
uitsluitend aan het Suezkanaal gelegerd
worden. Het overige gebied mag slechts
door hen betreden worden tijdens hun
doortocht. De vliegvelden mogen door de
Engelschen eveneens slechts gebruikt wor
den als doorgangsstations. De Engelsche
ambassadeur en. het Britsche opperbevel
gaan thans, naar verluidt, met hun eischen
veel verder dan den grondslag van dit
verdrag.
Zij weigeren Cairo militair te ontruimen
en daardoor tot open stad te maken, hou
den alle vliegvelden bezet en eischen ver
der de-actieve deelneming van Egypte aan
den oorlog, alsmede het lijdelijk dulden van
de Engelsche militaire maatregelen in de
door hen krachtens het verdrag gesloten
Egyptische gebiedsdeelen. Verder eischen
zq het ontslag van den chef van den Egyp
tischen generalen staf, Nasri Pascha, en
trekken zq de Egyptische troepen uit haar
grensgarnizoenen terug. Tenslotte wordt
met een staatsgreep gedreigd, teneinde een
militaire dictatuur te vestigen.
Het is geheel onzeker, hoe lang het den
Egyptischen koning nog gelukken zal, zich
tegen deze Engelsche eischen en den En
gelschen militairen druk te verzetten. Alle
teekenen duiden er echter op, dat de te
genstand van den koning als een sein
werkt op het Arabische Nabije Oosten en
dat, wanneer de verhoudingen zich verder
toespitsen, het geheele gebouw der Engel
sche heerschappij in Voor-Azië een gemeen-
schappei ijken stormloop te verduren zal
krijgen.
Stefani meldt, dat in Rome berichten uit
Londen zijn ontvangen, volgens welke tus
schen de Engelsche regeering en den koning
van Egypte een ernstige crisis bezig is te
ontstaan. Men verwacht in Cairo gebeur
tenissen van groot belang. Het bericht
wordt uit Ankara bevestigd. Uit New York
meldt Stefani verder, dat in Grieksche fi-
nancieele kringen aldaar soortgelijke ge
ruchten de ronde doen. Londen meldde gis
teren, dat Egypte de laatste contingenten
der aan de Lybische grens gestationneerde
Egyptische troepen terugtrekt, aldus het
D.N.B. uit Rome.
jroote luchtaanval op Engeland.
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakte gisteravond bekend
In Bretagne is de Fransche oorlogshaven
Brest ingenomen. In Normandië is ook de
benedenloop van de Loire, van Nantes tot
Tours, bereikt en op sommige plekken ge
passeerd. In de kromming van den midden
loop der Loire wordt de achtervolging van
den vijand via den sector Cher en via
Bourges voortgezet. Ten zuiden van de
Loire deden eenheden gevechtsvliegers aan
vallen op den wjjkenden vijand. Waar nog
nesten van verzet gevormd werden, steunde
het luchtwapen de actie van het leger. In
het noorden van Lotharingen werden res
ten van het verslagen oostelijke Fransche
leger, voor zoover zij niet gevangen geno
men werden, in het gebied van de Moezel,
tusschen Epinal en Toul, alsmede in het
centrale deel en een deel van de Opper-
Vogezen steeds meer in het nauw gebracht.
Epinal, Toul en Lunéville zijn in onze han
den. Op de Maginot-linie, aan weerszijden
.van Diedenhofen, wordt verder gestreden.
Ten westen van Weissenburg werd de
Maginot-linie opnieuw doorbroken. Eenhe
den Stukas en gevechtsvliegtuigen verniel
den met voltreffers een groot aantal ves
tingwerken. Het Duitsche Straatsburg werd
vanuit het zuiden en het oosten ingeno
men. Op de kathedraal waait de Duitsche
oorlogsvlag.
In de Bourgondische Poort is de vereeni-
ging van de troepen, die van Belfort en
van den Boven-Rijn optrokken, voltooid.
Het aantal van de alleen op 19 Juni ge
maakte gevangenen bedraagt meer dan
200.000, onder wie de opperbevelhebber van
het 10de Fransche leger Altmeyer, met zijn
stafchef.
Sinds den lOen Mei hebben vijandelijke
en wel overwegend Britsche vliegtuigen
des nachts voortdurend open Duitsche ste
den aangevallen. Ook in den afgeloopen
nacht zijn van deze aanvallen weer 8 bur
gers het slachtoffer geworden.
Groote luchtaanvallen op Engeland.
Het Duitsche luchtwapen is thans met de
vergelding tegen Engeland begonnen. In
den nacht van 19 op 20 Juni hebben eenhe
den gevechtsvliegers de als Britsch bewa
peningscentrum bijzonder belangrijke stik-
stoffabrielcen van Billingham met talrijke
bommen van zwaar kaliber aangevallen.
Hevige branden wezen reeds op 50 km. af
stand den v/eg aan de later komende een
heden.
Voorts werden benzine opslagplaatsen te
Hull in brand geschoten.
Twee Duitsche „Schnellboote" hebben ten
westen van Dungeness, vlak voor de kust
van het Engelsche Kanaal, een schip van
4000 bruto-register ton tot zinken ge
bracht. Een onderzeeboot bracht een vijan
delijk tankschip van 8000 bruto register
ton tot zinken, aan een andere duikboot
gelukte het drie schepen uit een vijande
lijk convooi weg te schieten.
De totale verliezen van den vijand in de
lucht bedroegen gisteren 21 vliegtuigen, 6
Duitsche vliegtuigen worden vermist.
De snelle verovering van de sterke ves
ting Verdun, met haar moderne forten, op
15 Juni ji. is te danken aan het dappere en
vastberaden optreden van vele commandan
ten. Bijzonder onderscheiden hebben zich
daarbij de eerste luitenants Stein en Von
Witzendorff en de Oberfeldwebel Samel,
allen van regimenten infanterie, alsmede
de luitenant Roennecke en de onderofficier
Claus van een afdeeling pantserjagers.
Bq de doorbraak van de Maginotlinie en
bij de snelle insluiting van den vijand in
Elzas-Lotharingen en Bourgondië hebben
zich vooral onderscheiden de vliegereenhe
den, onder leiding van luitenant-generaal
Patter von Creim en van generaal-majoor
Von Richthofen, alsmede een afdeeling ge
vechtsvliegers onder leiding van Haupt-
mann Steiner.
DE DUITSCHERS ZIJN IN LYON.
Stefani meldt uit Bern De Duitsche
troepen zijn Donderdagmorgen om zes uur
Lyon binnengerukt zonder weerstand te
ontmoeten. De Duitsche autoriteiten heb
ben de Fransche autoriteiten uitgenoodigd
op hun post te blijven en samen te werken
tot handhaving van de orde.
De Duïtschers bezetten de bruggen over
de Rhöne, de kazernes, de wapen- en mu
nitie-opslagplaatsen, de kruithuizen en de
fabrieken.
Een tweede colonne bezette Róannes en
Guloz, waarmede zij Savoye binnendrong.
De Fransche douaneambtenaren namen de
wijk naar Zwitserland.
De Duitsche troepen maken zich gereed
St. Etienne te bezetten, een industrieel cen
trum voor de vervaardiging van automa
tische wapenen.
De Duitsche troepen hebben gistermid
dag de in Lotharingen gelegen en door den
strijd der Beiersche troepen in Augustus
1914 bekend geworden plaats Badenweiler
ingenomen.
.-R pi Hf ,~T r i
jagfcg,",
w
■lil
WÉ
-■■■-
Rijkscommissaris dr. Seyss Inquart inspecteert het 4de S.S. Totenkopf Bataljon na de otticieeie over°
dracht, welke Woensdagmiddag op het Binnenhof te Den Haag plaats vond
De laatsie
Door
CECIL FREEMAN CREGG.
21)
„Zeg eens, dokter, herinner je je nog,
dat je naar de kamer van dien Hamper
bent gegaan dien gas-man, weet je wel
met Summers van de Yard?" De agent,
die zich voor het eerst zoo hoorde be
titelen, groeide zichtbaar en ging wat rech
ter op zjjn stoel zitten. „Juist, dien bedoel
ik. Nu wat heb je gedaan, toen je de
eerste maal de kamer binnenging om
het raam open te gooien?"
Prompt volgde terstond het antwoord:
„Wel, mijn adem ingehouden natuurlijk,
idioot! Op mijnleeftijd kan ik. niets meer
riskeeren. Wat is er aan de hand?"
„Je hebt geen gaslucht geroken, wel?"
„Heb het niet geprobeerd. Was er een
gaslucht?"
Zonder te antwoorden belde Higgins af
en wendde zich opnieuw tot den agent.
„De deur was t'us afgesloten. Heb je den
sleutel onderzocht?"
„Neen, mijnheer, laar ik moest den
sleutel uit het slot in de kamer duwen,
vo ik het duplicaat, dat de vrouw voor
me gehaald had, kon gebruiken."
„H'm. Wel, Summers, jij en ik gaan deze
geheele zaak nog eens doornemen. Ik wil
niet, dat jq er eenige actieve rol in speelt!
Je moet alleen maar eens zien, hoe ik een
onderzoek instel. Om mijn eh metho
den te bestudeeren.'
Hij brak plotse' Mg af, als om zijn op
komende blos te verbergen, want hij was
gevaarlijk dicht genaderd bij het steken
van zijn eigen .oftrompet en voelde zich
tamelijk dwaas, toen hij zich het ver
waande in zijn eigen woorden realiseerde,
terwijl hij het toch vri. .aslijk bedoeld
had, want Summers was een nieuweling
en zou er heel veel nuttigs van kunnen
opsteken, wat hem later te pas zou komen,
indien hij het iderzoek zou mogen
volgen van een inspecteur, die op een
jarenlange routine kon bogen.
„We zullen terstond gaan, Summers.
Wacht mij over vijf minuten aan de poort."
Binnen korten ijd waren zij ter plaatse.
„Hier is het dus, hè?"
Inspecteur Higgins en Summers stonden
op het trottoir voor de steenen stoep, die
toegang tot het huis gaf het voorwerp
van veel nieuwsgierige blikken. De eenige
indruk, welken de inspecteur van het ge
bouw kreeg, was dat hü er in het geheel
geen. indruk van kreeg. Zij betraden het
portaal en klommen langzaam de steenen
trap op naar de eerste verdieping, waar zij
weldra voor de deur stonden, welke juf
frouw Hick's naam en bercx- vermeldde.
Er werd op hun bellen nu vlugger geant
woord dan de vorige maal en juffrouw
Hick opende de deur.
„Zoo ben je daar weer!" begroette z\j
den agent, maar toen zq den rustigen blik
van den inspecteur op zich gevestigd zag,
trad zij een beetle onzeker achteruit, hen
verzoekend binnen te tomen.
„Ik zou gaarne de kamer van wylen Hen
ry Hamper zien."
„Heel goed, mijnneer. Kan gebeuren,
mijnheer. Ik heb er niets aangeraakt, maar
zijn zoon is er binnen geweest en heeft
alles nagezocht. U zei me, dat ik de kamer
niet weer mocht verhuren, en dat heb ik
gedaan." Deze laatste opmerking was ge
richt aan het adres van Summers en deze
voelde zich verheugd, dat hij zulke ver
standige instructies gegeven had.
Inspecteur Higgins trad de kamer bin
nen en keek om zich heen. „Heeft die zoon
iets meegenomen?" vroeg li\j.
„Niets dat de moeite waard is be
halve dan de sleutel. Hij zei me, dat
hij de kamer misschien zou gebruiken,
daar zijn ouwe heer de huur toch betaald
had. ik kon er niets aan doen."
„U hebt toch ook nog een tweeden sleu
tel dien, waarmee u ons nu net binnen
liet?"
„Ja zeker, mijnheer. Hij nam den sleutel,
die in de deur stak, en ik raapte dien op,
die op den vloer lag dien welke deze
heer uit het sleutelgat gepeuterd heeft."
„Dat is dus de sleutel, waarmee wijlen
Hamper zich in de kamer opsloot?"
„Zoo is het mijnheer."
„H'm." Higgins haalde den sleutel uit
het slot eu bezag hem nauwkeurig. Het
was een ouderwetsche sleutel en aan het
uiterste puntje waren verschillende kras
sen te onderscheiden en deze krassen wa
ven nieuw. Higgins knikte grimmig en
klemde zijn lippen op elkaar. Daarop stak
hjj den sleutel opnieuw in het slot, maar
ditmaal aan den binnenkant, waarna hij
de deur sloot, terwijl hij zelf in de gang
bleef staan. Het eind van den sleutel stak
eeu fractie van een centimeter naar bui
ten en de krasjes waren duidelijk zicht
baar. Uit zijn zak haalde Higgins een
enorm zakmes te voorschün, dat naast
diverse messen ook ontelbare meer of
minder handige apparaten bevate. Hij
scharrelde er wat aan en liet het toen
den verbaasden Summers zien. Het bleek,
dat er ook een zeer bruikbare buigtang
onder de diverse mogelijkheden van het
mes school.
„Ilc ben benieuwd, of dit tangetje sterk
genoeg is",merkte Higins op, terwijl hij
het uitstekende eindje van den sleutel
stevir met het tangetje vastgreep. Het was
sterk genoeg. Drie seconden later was de
deur gesloten aan den binnenkant!
„Voila!" Higgins spreidde zijn handen
uit met een air van een goochelaar, die
een moeilijken toer tot een geslaagd einde
heeft gebracht „En zoo zag het eruit,
toen je op het tooneel verscheen, niet
waar?"
De agent knikte stom.
Om de deur van buiten af weer met
het tangetje te openen, bleek echter lang
niet zoo eenvoudig. Higgins verwenschte
zichzelf inwendig, dat hq een practische
demonstratie van zijn idee gegeven had,
in plaats van dit eenvoudig te verklaren,
of althans iemand anders aan de andere
zijde van de deur te posteeren. Door zijn
onhandigheid kon hij de deur niet meer
opeu krijgen. De moeilijkheid werd echter
opgelost door juffrouw Hick, die een heel
sterke nijptang van beneden haalde, waar
mee de deur thans opnieuw en op dezelfde
wijze als zij was gesloten, geopend kon
worden. Higgins haalde den sleutel uit het
slot en stak dien in zqn zak.
„Waar is zqn gasmeter?"
„In de gang buiten."
Inspecteur Higgins ging er naar toe en
onderzocht den meter nauwkeurig, maar
hij vond geen enkel spoor, dat er op zou
kunnen wijzen, dat er aan geknoeid was.
„Die is in orde, mijnheer. Met die dingen
valt niet te knoeien!" merkte de hospita op.
Higgins grinnikte.
„Hoe weet u dat?" vroeg hij onschuldig.
„Omdat h'm." De hospita aarzelde en
zweeg.
„U hebt zqn kamer zeker nog niet op
geruimd?"
„Neen, mijnheer. Mijn condities zijn ver
huur geen bediening", antwoordde juf
frouw Hick prompt, blij dat het vorige
onderwerp werd losgelaten.
„Die ventilator, Summers. Was die ook
met papier beplakt, net als de. ramen?"
„Neen, mijnheer. Hq had al de kieren
van de ramen met kranten dicht gestopt,
maar ik vermoed, dat er heel wat gas door
dien ventilator ontsnapt moet zijn."
„En had hij de kier onder de deur dicht
gestopt?"
„N neen, mijnheer, ik geloof het niet."
„Neen, dat denk ik ook niet dat zou
onmogelqk geweest zqn", mompelde de in
specteur meer in zichzelf dan tegen de
anderen, terwijl' hq in gedachten met
duim. en. wijsvinger van zijn rechterhand
langs zijn kin streek.
„Hoe zit het met den hoed en de hand
schoenen van mijnheer Hamper? Ik heb
gehoord, dat die hier nog lagen. Vond
zijn zoon het niet de moeite waard, die
mee te nemen?"
„Hij gaf ze mij, mqnheer", zij juffrouw
Hick. „Hij had er niets aan."
„Waarom niet?"
„Te groot", was het min of meer lako-
nieke antwoord.
„Te groot?" herhaalde de inspecteur
ongeloovig. De nospita was verontwaar
digd.
„Denkt u, dat ik ze gegapt heb?" riep
zq uit. „Ik zal ze gaan halen, als u wilt."
„Als u zoo vriendelijk zoudt willen zijn."
Heftig verontwaardigd marcheerde de
dame af, terwijl de inspecteur glimlachte.
Hij verdacht haar er sterk van, dat zij
ze inderdaad gegapt had.
„Eh, neem me niet kwalijk, mijn
heer, maar eh waarom wilt u die
zien?" vroeg de agent schuchter, blijk
baar er op uit, zooveel mogelijk te leeren.
„Omdat ze zei, dat ze te groot waren.
Je hebt den zoon toch gezien?"
„Natuurlijk, mqnheer."
„En" inspecteur Higgins haalde een
vel papier uit zijn zak. „Hier is je signa
lement van zijn vader, Henry Hamper:
hoog vqf voet één, borstbreedte negen en
twintig enzoovoort. Klein, bijna nietig. En
hoed en de handschoenen zijn te groot
vooi d"n zoon."
„Dan heeft ze ze dus gestolen?"
„Ik begin het te vreezen."
Jufrouw Hick kwam weer binnen met
den heed in haai eene hand en de hand
schoenen in de andere. Ze stak ze den
inspecteur driftig toe.
„Hier zijn ze."
(Wordt «avvolgdj
