De snelle Duitsche opmarsch in Frankrijk
Ba laatste &us
Tweede Blad
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
Maandag 10 Juni 1940
Op bovenstaand kaartje is het terrein,
waar zich thans de krijgsverrichtingen af
spelen, in beeld gebracht.
De' vorige week hebben de Duitsche
legers een nieuw offensief ingezet, vanaf
de frontlijn, zooals deze tot stand kwam
na den vernietigenden slag in Vlaanderen.
Gebrek aan steenkolen in
Frankrijk.
Berichten uit het industriegebied van
Lyon (Fr.) bevestigen, dat men in verband
met het steenkolengebrelc een stopzetten
der textielbranche en zelfs van de vervaar
diging van uniformen in den loop van de
eerstvolgende 10 tot 15 dagen verwacht,
wanneer geen nieuwe voorraden aange
voerd worden. In de laatste dagen zijn vol
gens deze berichten geenerlei steenkolen-
leveranties geschied.
Benoemingen.
De Rijkscommissaris voor het bezette
Nederlandsche gebied heeft ingevolge zijn
decreet betreffende den organisatorischen
opbouw "van de bureaux van het rijks
commissariaat benoemd
tot vertegenwoordiger van het ministerie
van buitenlandsche zaken den gezant
Otto Bene;
tot gevolmachtigde voor de Nederland
sche bank den Ministerialdirector voor
bijzondere aangelegenheden, Staatsrat H.
C. H. Wohlthat.
Tot chef van de hoofdafdeeling op het
bureau van den Rijkscommissaris den Mi-
nisterialrat Dr. Hans Piesbergen.
Uncle Sam draait de belasting-
schroef aan.
TER DEKKING VAN DE DEFENSIE
UITGAVEN.
Het Amerikaansche congres heeft giste
ren een aanvang gemaakt met de debatten
over maatregelen ter dekking van de de
fensie-uitgaven door het heffen van nieu
we belastingen.
Hoewel de details nog niet vaststaan,
acht men het volgens het D.N.B. welinge
lichte Amerikaansche kringen reeds zeker,
dat de belastingen niet alleen zullen druk
ken op de welgestelden, maar ook op de
onbemiddeld e bevolkingsklassen, die tot
dusverre weinig of geen belasting betaald
hebben. Door de bijzondere belastingen zal
het aantal belastingbetalers met meer dan
twee millioen stijgen.
Deze frontlijn is met een dikke zwarte lijn
aangegeven.
De operaties vinden nu dus plaats tus-
schen deze frontlijn en den zgn. „gordel
van Parijs". Het nieuwe offensief heeft
den Duitschen troepen reeds zeer aanzien
lijke terreinwinst opgeleverd. Op tal van
Landbouwmoefjjkheden in
Frankrijk.
Evenals de Engelsche arbeiders bevinden
zich de Fransche in een weinig benijdens-
waardigen toestand. Naar hét Parijsche
blad „Journal" van 6 Juni meldt, heeft het
Fransche ministerie van landbouw de onder
den indruk van het Duitsche offensief uit
de departementen Oise, Aisne en Seine et
Oise vertrokken landarbeiders doen requi-
reren en hen onder dwang naar de vuur-
zóne doen brengen.
Na de slechts voor 40 ten uitvoer ge
legde bewerking voor het najaar en het
wegvallen van verdere landbouwgebieden
door clé militaire operaties in Noord-Franlc-
rijk is de voëdingsmiddelenbasis in Frank
rijk zoodanig geschokt, dat de landbouw-
commissie der Fransche Kamer de regee
ring verzocht heeft zooveel mogelijk ar-
beidiskrachten door ontslag uit den mili
tairen dienst ter beschikking te1 stellen.
Drie Duitsche veldpostkantoren.
Wij lezen- in het orgaan.-van den cen-
tralen bond van Nedérlandsch post-, tele
graaf- en. telefoonpersoneel o.ni.r
„Op het oogenblik is de toestand aldus,
dat ui ons land drie Duitsche veldpost
kantoren zijn gecreëerd, t.w. één in Den
Haag, één in Zwolle en één in 's-Hertogen-
bosch. Alle post uit het Zuiden loopt via
het Duitsche veldpostkantoor in Den
Bosch; de Noordelijke provincies zien hun
post over Zwolle loopen, terwijl de rest
van Nederland het Duitsche veldpostkan
toor te Den Haag passeert.
De vraag werd gesteld, of zij, die in
Ned.-Indië wonen, nu ook naar Nederland
kunnen schrijven. Daarop kon nog geen
antwoord gegeven worden, daar het te
legraaf- en telefoonverkeer van ons land
mét het buitenland nog niet is toegestaan.
Dit heeft het merkwaardige gevolg, dat de
Nederlandsche P.T.T. momenteel zelf per
brief contact zoekt met de Indische P.T.T."*'
„Resumeerende is de gang van zaken
zoo, dat de Nederlandsche Posterijen hun
post overdragen aan een der drie Duit
sche veldpostkantoren, die de verzekering
hebben gegeven voor de goede afwikkeling
te zullen zoi'gdragen. Derhalve een nieuwe
schrede op den weg naar den normalen
toestand, waarnaar de Duitsche autori
teiten krachtig blijven streven".
plaatsen overschreden zij de Somme, de
Oise en de Aisne.
Aan de hand van de legerberichten kan
men de komende dagen vrij nauwkeurig
het verloop van den strijd op dit kaartje
volgen. Men knippe het uit.
Indrukken van Amerikaansche
journalisten van het oorlogsfront.
Verschillende Amerikaansche journalis
ten te Berlijn brengen in hun bladen ver
slag uit over de indrukken van een rit naar
het front, meldt het D.N.B. uit New-York.
De correspondent van de New-York He
rald Tribune, Barnes, schrijft, dat een be
zichtiging van de kanaalhavens hem er
van heeft overtuigd, dat de Duitschers de
ze havens binnen korten tijd volledig bruik
baar kunnen maken als vlootsteunpunten.
In Calais is hem opgevallen, dat de Duit
sche bommenwerpers er in zijn geslaagd
overal verwoesting te zaaien, maar het
historisch waardevolle raadhuis niet te be
schadigen. Ook de Belgische landwegen
zijn bijna onbeschadigd, aangezien de Duit
schers bedacht zijn geweest op het be
houd van intacte verbindingslijnen voor
het gemotoriseerde leger. De lichamelijke
cpnditie en de stemming van het Duitsche
Jeger zgn die van een goed verzorgden
overwinnaar. Zelfs in de heete middagzon
marcheerende infanteristen zagen er uit
alsof zij op een onschuldige wandeling
waren.
De correspondent van de New-York Ti
mes, Axelsson, meldt van het Westelijke
front, dat de eindelooze troepencolonne,
die zich op alle wegen naar het front be
geeft, allemaal jonge, zingende soldaten,
indrukwekkend was. Daarnaast zijn er in
Noord Frankrijk genoeg sporen van Duit
sche aanvalssuccessen. De correspondent
heeft daarbij een reusachtigen Fransdien
tank ontdekt, die voor een jaar op den dag
van de Bastille de bewondering had ge
wekt van de buitenlandsche militaire at
tachés. Thans is deze tank een hoop oud
roest, een gapend gat onder den voornaam-
sten toren levert het bewijs van de tref
zekerheid van het Duitsche tankafweerge-
schut. Ten slotte wijst Axelsson er op,
dat de Duitschers zich door hun correcte
houding en hun vriendelijkheden snel de
welwillendheid van de bevolking hebben
verworven. Dit was hem bevestigd door
burgers, die geenszins tot dit doel waren
uitgezocht, maar lukraak, waren aange
sproken.
De Franschen gebruiken
Belgische vluchtelingen in de
bewapeningsindustrie.
In een Havas-bericht wordt gemeld, dat
de inschakeling van gevluchten uit de Bel
gische industrie in het kader van de Fran
sche industrie ondanks groote moeilijkheden
vordert.- Het is den laatsten tijd, volgens
dit bericht, de groote zorg geweest der
Fransche overheid om uit de massa dei-
gevluchte Belgische bevolking een keuze te
maken en de bruikbaren te werk te stellen
in' de bewapeningsbedrgven.
Uit dit bericht komt een der motieven
voor de door de Franschen zoo nadrukkelijk
uitgevoerde evacueering der Belgische be
volking duidelijk naar voren. Het ging hun
er zeer klaarblijkelijk om, Belgische ar
beidskrachten te verwerven voor hun be
wapeningsindustrie, nu reeds sedert gerui-
men tijd gebleken is, dat tengevolge van de
ongewoon verstrekkende Fransche mobili
satiemaatregelen een drukkend gebrek aan
arbeidskrachten, zelfs voor bedrijven die
voor den oorlog van belang zijn, was opge
treden.
Tegen interventie van Amerika.
Het D.N.B. meldt uit Washington Se
nator Vandenberg heeft gisteren in een
radio-rede verklaard tegen een interventie
der Vereenigde Staten in den Europee-
schen oorlog te zijn zoolang men niet zal
trachten een deel van het Amerikaansche
werelddeel aan te vallen.
Italianen veriaten Tanger.
Het D.N.B. meldt uit Madzid In Alge-
ciras is gisteren een deel van de Italiaan-
sche kolonie uit Tanger aangekomen. On
der deze Italianen die er wegens den onze-
keren toestand de voorkeur aan geven naar
Italië terug te keeren_ bevindt zich ook
de Italiaansche consul in Tanger.
Een Italiaansche waarschuwing
aan Engeland.
„Waai-schuwing aan de Britten", zoo
luidt het opschrift in de Giornale d'Italia
van een antwoord op den in de Daily Te
legraph uitgesproken eisch, dat men Italië
reeds thans moest laten weten, dat Rome
en andere Italiaansche steden meedoogen-
loos zouden worden gebombardeerd. Wan
neer een Italiaansche stad zou worden ge
bombardeerd, zoo stelt het semi-officieele
blad vast, zou Italië terstond antwoorden
met de allerscherpste weerwraakmaatrege-
len. Voor nog de gebeurtenis voltrokken
is, wannaar de Daily Telegraph klaarblij
kelijk verwijst, zoo wordt verder gezegd,
laat het Engelsche blad de ware gevoelens
der Engelschen tegenover Italië doorsche
meren. Ofschoon de waarschuwing van de
Daily Telegraph Italië volkomen i-ustig
laat, kan Engeland terstond medegedeeld
worden, aldus de Giornale d'Italia ten
slotte, dat voor iedere Italiaansche stad,
die mocht worden gebombardeerd, vijf En
gelsche steden dezelfde behandeling zul
len ondergaan. Het meedoogenloos bom
bardeeren van Rome zou het signaal zijn
voor den aanvang van een soortgelijken en
nog veel uitgebreideren bomaanval op
Londen.
NIEUWE ENGELSCHE
OPPERBEVELHEBBERS.
Uit Londen meldt het I .N.B.:
Met toestemming van den Engelschen
koning is generaal Sir Robert Gordon-Fin-
layson tot opperbevelhebber van het Wes
telijke militaire district en luitenant ge
neraal Sir Ronald F. Adam tot opperbe
velhebber van het Noordelijke militaire dis
trict benoemd.
Generaal Gordon-Finlayson was vroeger
opperbevelhebber van de Britsche troepen
in Egypte. Luitenant Generaal Adam heeft
tot voor kort het bevel gevoerd over een
corps van het Britsche expeditieleger.
Üe ovei blijlselen van een Fransch jachtvliegtuig op een der vliegvelden,
dat bij een aanval door Stukas werd verwoest, worden door Duitsche
soldaten onderzocht
Door
11) CECIL FREEMAN CREGG.
„Schitterend, Higgins. Het klinkt byna
al te mooi. Ik vermoed, dat er niet meer
dan een half dozijn huizen is, die aan al
deze eischen beantwoorden." Hij zweeg
even, en vervolgde dan: „Maar waarom
ga je naar de Yard terug, als je al zoover
bent?"
„Dat ga ik ook niet. Ik vroeg je chauf
feur mg aan het naaste politiebureau af
te zetten en hier zgn wij er. Dank je wel."
Inspecteur Higgins knikte den politie-
dokter vriendelijk toe en stapte, zonder
verder iets te zeggen vlug uit den auto.
„Zoo'n onhebbelijk ventje", mompelde
dokter Pape moe, terwijl hij gemakkelijk
in de kussens van zgn wagen achterover
leunde.
Vyf minuten later had inspecteur Hig
gins den chef van het politiebureau alle
inlichtingen, welke hg bezat, verstrekt,
waarna de toebereidselen voor een inten
sief onderzoek van zekere huizen langs
de busroute weldra gemaakt waren.
De inspecteur kreeg twee politie-auto's
tot zijn beschikking en met een dozijn
mannetjes in burger begaf hij zich ter
stond naar de halte Fox and Hounds, waar
zy elkander rendez-vous gegeven hadden.
De route van lijn X 87 volgend, bracht
Higgins zgn theorie van de straatlantaarns
in practijk, zoodat hg telkens twee man
afzette voor ieder huis, dat aan de ver-
eischten voldeed, n.l. dicht bg een straat
lantaarn en vlak vóór of juist achter een
vaste halte van de buslijn.
De mannen hadden vastomlijnde in
structies. Bezat eenigc inwoner van de
eerste of tweede verdieping een revolver
of een geweer? Hadden zij een wapen
vergunning? Ernstige zaak, sen wapen in
huis te hebben zonder vergunning. Er was
gerapporteerd, dat er in den afgeloopen
nacht in de buurt een schot gehoord was,
en zij waren er op uitgestuurd, om dat
eens te onderzoeken. Namen en adressen
van alle bewoners moesten genoteerd wor
den en alle overige bijzonderheden, die
van nut zouden kunnen zijn. Iedere ver
dachte persoon moest voor eenverder
verhoor naar het bureau worden meege
nomen.
Na zgn mannetjes te hebben afgezet,
keerde inspecteur Higgins naar de halte
Fox and Hounds terug, om het verdere
verloop van zaken af te wachten. Dit werd
een taaie'geschiedenis! Geleidelijk kwamen
alle mannen op het afgesproken punt terug
de een na den ander met teluerstellende
berichten. Er was echter heel wat mate
riaal betreffende de bewoners verzameld
en na met de mannen naar het bureau
te zijn teruggekeerd, dankte hij den com
missaris voor zijn medewerking, terwijl hij
instructies achterliet om ook de andere
huizen te onderzoeken. Vervolgens keerde
Higgens naar de Yard terug om alle ge
gevens eens nauwkeurig te gaan schiften.
Voor zulk een werkje was brigadier Mer-
cier van onschatbare waarde. Nog voor
den dag ten einde was, had hij den in
specteur reeds gerapporteerd, dat, hoewel
sommige der bewoners niet bepaald ge-
wenschte elementen waren, iedereen toch
was, wat hij had voorgegeven te zgn. In
specteur Higgins belaste een van zgn
ondergeschikten met hét ondervragen van
de bewoners, wélke door brigadier Mercier
als „twijfelachtig" waren aangemerkt, én
gaf instructies, dat hg niet gestoord mocht
worden.
Daarop stak hij een versche pijp op,
terwijl hij, in zijn gemakkelgken bureau
stoel gezeten, de heele zaak nog eens
ging overdenken. Hij had inderdaad maar
heel weinig houvast. Mercier had gemeld,
dat de vermoorde man niet in de archieven
van Scotland Yard voorkwam, zoodat hij
blijkbaar respectabel of fortuinlijk
geweest was (dit was weer de cynische
Higgins!). Er was nog geen enkel spoor
betreffende zijn identiteit.of wacht
even. De dingen, die in zijn zakken gevon
den waren. De agent, die het eerst in de
garage geroepen was, had alles nagekeken,
maar officieel was dit door Scotland Yard
nog niet onderzocht. Inspecteur Higgins
begaf zich naar den kapstok en haalde het
pakje uit zijn overjas. Voorzichtig pakte
hij het uit, terwijl hij de verschillende
voorwerpen op zijn bureau uitstalde.
Een pakje sigaretten van een bekend
merk, een doosje met zeven lucifers er in,
twee buskaartjes, het pakje bankpapier,
een halve kroon, een shilling en vijf stui
vers in koper.
Het pakje bankpapier. Volgens den con
ducteur stak het slachtoffer juist iets in
zjjn binnenzak, toen hij na het vertrek
van den geheimzinnigen tweeden passa
gier naar boven klom om eens pols
hoogte te nemen. En in dien zak was het
pakje bankpapier gevonden! Bestond er
eenig verband tusschen beide mannen
Kón de verschrikte gelaatsuitdrukking
van den tweeden passagier veroorzaakt
zgn door het feit, dat hij den vermoorden
man met de bankbiljetten had bezig ge
zien, en was h), misschien in geldverlegen
heid, voor de verleiding gezwicht? Deze
theorie was ingenieus, maar Onwaarschijn
lijk.
Het pakje bankpapier was minstens een
centimeter dik en het waren biljetten van
een oud model, die, hoewel nog steeds
geldig, niet meer werden uitgegeven.
Mechanisch bijna begon inspecteur Hig
gins ze te tellenzeven-en-negentig,
acht-en-negentig, honderd! Precies hon
derd pond.
HOOFDSTUK VU.
Waarin inspecteur Higgins uit bussen
gaat.
Inspecteur Higgins trok de rechter
bovenla van zijn bureau open, waaruit
hij een elastiekje nam, hetwelk hij om
het pakje bankbiljetten schoof. Daarna
bestudeerde hij de buskaartjes. Het eene
was gloednieuw en onder het volgnum
mer stond met een kleinere letter gedrukt:
lijn X 87. Dit was dus blijkbaar het kaartje,
dat de ongelukkige den vorigen avond ge
kocht had, want het was afgeteekend voor
het traject van Glasswell Street naar het
eindpunt. Een nieuw bewijs van zijn tocht,
indien daar nog een bewijs voor noodig
was.
Het andere kaartje was oud en tamelijk
gehavend, alsof het reeds geruimen tijd
in den zak van den man had gezeten. Hig
gins bekeek het en was verrast te zien,
dat het een kaartje van dezelfde lijn, ja
voor hetzelfde traject was. Wat kon daar
uit worden afgeleid? Het was duidelijk,
dat dit kaartje vroeger gebruikt was, zoo
dat men kon aannemen, dat het doel van
beide reizen hetzelfde geweest was. Dan
het punt, waar de man was ingestapt,
Glasswell Street. Kon men daaruit afleiden
dat hij daar in de buurt woonde? Waar
schijnlijk, of het was het diclitstbij ge
legen punt, waar hg lgn X 87 kon pakken.
Lag Glasswell Street in de buurt van een
spoorwegstation en zoo ja, van welke lijn?
Het was de moeite waard, dat eens na te
gaan. En dan nog iets.
Inspecteur Higgins begon te knikkebol
len en even later was hij vast in slaap,
hetgeen, als men in aanmerking neemt,
dat hij den afgeloopen nacht in het ge
heel niet geslapen had, niet in het minst
te verwonderen viel.
Met een ruk schrok hij wakker, terwijl
hg zich onbehaaglijk- stijf en koud voelde.
Zgn instructies, dat lig niet gestoord
mocht worden, waren letterlijk opgevolgd.
Hij stond op, wandelde naar de schakelaar
naast de deur in den tegenover hem lig-
genden muur, ontweek hij instinct een
stoel, welke in zgn weg stond, en draaide
het licht aan.
Even werd hij verblind door het plot
selinge licht en verrast knipperde ïr' met
zgn oogen. Haastig haalde hg daarop zijn
hij op zijn horloge, maar ditmaal alleen
ongeloovig op de wijzerplaat staarde.
„Groote Pontius Pilatus!"
Kwart voor tienen! Hjj had geslapen
ja, de hemel weet hoe lang. Verward
schudde hij het hoofd, probeerend zijn
gedachten te verzamelen. Hg keek op zijn
bureau. Niemand had tenminste de bank
biljetten weggenomen, terwijl hij sliep!
Daar mocht hij nog wel dankbaar voor
zijn. De buskaartjes ook. Opnieuw staarde
hij op zijn hor oge, maar ditmaal alleen
om in den geest een berekeningetje te
maken, hoeveel tijd hg zou noodig heb
ben om Glaswell Street te bereiken. Jat
Het zou nog gemakkelijk gaan.
Inspecteur Higgins greep zijn jas en
hoed en, na het geld met de buskaartjes
in zijn bureau te hebben weggesloten,
wierp hij nog een laatsten blik door de
kamer alvorens hij de deur achter zich
sloot.
Zijn vertrek uit de Yard geschiedde
niet heelemaal zonder incidenten, want
zijn onverwacht verschijnen in het wacht
lokaal verwekte min of meer opschudding
onder een viertal agenten, dat daar aan
een tafeltje gezeten was, terwijl zij zich
bezig hielden met iets, dat verdacht veel ge
leek op een verboden spelletje kaart. Zijn
kort „Goeden avond" en het feit, dat hij
niets scheen te merken, maakte niet alleen
een einde aan het incident, maar deed
hem bovendien minstens vijftig procent
in de achting van de agenten stijgen.
(Wordt vervolgd,).