De snelle Duitsche opmarsch in Frankrijk Ba laatste &us Tweede Blad PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT Maandag 10 Juni 1940 Op bovenstaand kaartje is het terrein, waar zich thans de krijgsverrichtingen af spelen, in beeld gebracht. De' vorige week hebben de Duitsche legers een nieuw offensief ingezet, vanaf de frontlijn, zooals deze tot stand kwam na den vernietigenden slag in Vlaanderen. Gebrek aan steenkolen in Frankrijk. Berichten uit het industriegebied van Lyon (Fr.) bevestigen, dat men in verband met het steenkolengebrelc een stopzetten der textielbranche en zelfs van de vervaar diging van uniformen in den loop van de eerstvolgende 10 tot 15 dagen verwacht, wanneer geen nieuwe voorraden aange voerd worden. In de laatste dagen zijn vol gens deze berichten geenerlei steenkolen- leveranties geschied. Benoemingen. De Rijkscommissaris voor het bezette Nederlandsche gebied heeft ingevolge zijn decreet betreffende den organisatorischen opbouw "van de bureaux van het rijks commissariaat benoemd tot vertegenwoordiger van het ministerie van buitenlandsche zaken den gezant Otto Bene; tot gevolmachtigde voor de Nederland sche bank den Ministerialdirector voor bijzondere aangelegenheden, Staatsrat H. C. H. Wohlthat. Tot chef van de hoofdafdeeling op het bureau van den Rijkscommissaris den Mi- nisterialrat Dr. Hans Piesbergen. Uncle Sam draait de belasting- schroef aan. TER DEKKING VAN DE DEFENSIE UITGAVEN. Het Amerikaansche congres heeft giste ren een aanvang gemaakt met de debatten over maatregelen ter dekking van de de fensie-uitgaven door het heffen van nieu we belastingen. Hoewel de details nog niet vaststaan, acht men het volgens het D.N.B. welinge lichte Amerikaansche kringen reeds zeker, dat de belastingen niet alleen zullen druk ken op de welgestelden, maar ook op de onbemiddeld e bevolkingsklassen, die tot dusverre weinig of geen belasting betaald hebben. Door de bijzondere belastingen zal het aantal belastingbetalers met meer dan twee millioen stijgen. Deze frontlijn is met een dikke zwarte lijn aangegeven. De operaties vinden nu dus plaats tus- schen deze frontlijn en den zgn. „gordel van Parijs". Het nieuwe offensief heeft den Duitschen troepen reeds zeer aanzien lijke terreinwinst opgeleverd. Op tal van Landbouwmoefjjkheden in Frankrijk. Evenals de Engelsche arbeiders bevinden zich de Fransche in een weinig benijdens- waardigen toestand. Naar hét Parijsche blad „Journal" van 6 Juni meldt, heeft het Fransche ministerie van landbouw de onder den indruk van het Duitsche offensief uit de departementen Oise, Aisne en Seine et Oise vertrokken landarbeiders doen requi- reren en hen onder dwang naar de vuur- zóne doen brengen. Na de slechts voor 40 ten uitvoer ge legde bewerking voor het najaar en het wegvallen van verdere landbouwgebieden door clé militaire operaties in Noord-Franlc- rijk is de voëdingsmiddelenbasis in Frank rijk zoodanig geschokt, dat de landbouw- commissie der Fransche Kamer de regee ring verzocht heeft zooveel mogelijk ar- beidiskrachten door ontslag uit den mili tairen dienst ter beschikking te1 stellen. Drie Duitsche veldpostkantoren. Wij lezen- in het orgaan.-van den cen- tralen bond van Nedérlandsch post-, tele graaf- en. telefoonpersoneel o.ni.r „Op het oogenblik is de toestand aldus, dat ui ons land drie Duitsche veldpost kantoren zijn gecreëerd, t.w. één in Den Haag, één in Zwolle en één in 's-Hertogen- bosch. Alle post uit het Zuiden loopt via het Duitsche veldpostkantoor in Den Bosch; de Noordelijke provincies zien hun post over Zwolle loopen, terwijl de rest van Nederland het Duitsche veldpostkan toor te Den Haag passeert. De vraag werd gesteld, of zij, die in Ned.-Indië wonen, nu ook naar Nederland kunnen schrijven. Daarop kon nog geen antwoord gegeven worden, daar het te legraaf- en telefoonverkeer van ons land mét het buitenland nog niet is toegestaan. Dit heeft het merkwaardige gevolg, dat de Nederlandsche P.T.T. momenteel zelf per brief contact zoekt met de Indische P.T.T."*' „Resumeerende is de gang van zaken zoo, dat de Nederlandsche Posterijen hun post overdragen aan een der drie Duit sche veldpostkantoren, die de verzekering hebben gegeven voor de goede afwikkeling te zullen zoi'gdragen. Derhalve een nieuwe schrede op den weg naar den normalen toestand, waarnaar de Duitsche autori teiten krachtig blijven streven". plaatsen overschreden zij de Somme, de Oise en de Aisne. Aan de hand van de legerberichten kan men de komende dagen vrij nauwkeurig het verloop van den strijd op dit kaartje volgen. Men knippe het uit. Indrukken van Amerikaansche journalisten van het oorlogsfront. Verschillende Amerikaansche journalis ten te Berlijn brengen in hun bladen ver slag uit over de indrukken van een rit naar het front, meldt het D.N.B. uit New-York. De correspondent van de New-York He rald Tribune, Barnes, schrijft, dat een be zichtiging van de kanaalhavens hem er van heeft overtuigd, dat de Duitschers de ze havens binnen korten tijd volledig bruik baar kunnen maken als vlootsteunpunten. In Calais is hem opgevallen, dat de Duit sche bommenwerpers er in zijn geslaagd overal verwoesting te zaaien, maar het historisch waardevolle raadhuis niet te be schadigen. Ook de Belgische landwegen zijn bijna onbeschadigd, aangezien de Duit schers bedacht zijn geweest op het be houd van intacte verbindingslijnen voor het gemotoriseerde leger. De lichamelijke cpnditie en de stemming van het Duitsche Jeger zgn die van een goed verzorgden overwinnaar. Zelfs in de heete middagzon marcheerende infanteristen zagen er uit alsof zij op een onschuldige wandeling waren. De correspondent van de New-York Ti mes, Axelsson, meldt van het Westelijke front, dat de eindelooze troepencolonne, die zich op alle wegen naar het front be geeft, allemaal jonge, zingende soldaten, indrukwekkend was. Daarnaast zijn er in Noord Frankrijk genoeg sporen van Duit sche aanvalssuccessen. De correspondent heeft daarbij een reusachtigen Fransdien tank ontdekt, die voor een jaar op den dag van de Bastille de bewondering had ge wekt van de buitenlandsche militaire at tachés. Thans is deze tank een hoop oud roest, een gapend gat onder den voornaam- sten toren levert het bewijs van de tref zekerheid van het Duitsche tankafweerge- schut. Ten slotte wijst Axelsson er op, dat de Duitschers zich door hun correcte houding en hun vriendelijkheden snel de welwillendheid van de bevolking hebben verworven. Dit was hem bevestigd door burgers, die geenszins tot dit doel waren uitgezocht, maar lukraak, waren aange sproken. De Franschen gebruiken Belgische vluchtelingen in de bewapeningsindustrie. In een Havas-bericht wordt gemeld, dat de inschakeling van gevluchten uit de Bel gische industrie in het kader van de Fran sche industrie ondanks groote moeilijkheden vordert.- Het is den laatsten tijd, volgens dit bericht, de groote zorg geweest der Fransche overheid om uit de massa dei- gevluchte Belgische bevolking een keuze te maken en de bruikbaren te werk te stellen in' de bewapeningsbedrgven. Uit dit bericht komt een der motieven voor de door de Franschen zoo nadrukkelijk uitgevoerde evacueering der Belgische be volking duidelijk naar voren. Het ging hun er zeer klaarblijkelijk om, Belgische ar beidskrachten te verwerven voor hun be wapeningsindustrie, nu reeds sedert gerui- men tijd gebleken is, dat tengevolge van de ongewoon verstrekkende Fransche mobili satiemaatregelen een drukkend gebrek aan arbeidskrachten, zelfs voor bedrijven die voor den oorlog van belang zijn, was opge treden. Tegen interventie van Amerika. Het D.N.B. meldt uit Washington Se nator Vandenberg heeft gisteren in een radio-rede verklaard tegen een interventie der Vereenigde Staten in den Europee- schen oorlog te zijn zoolang men niet zal trachten een deel van het Amerikaansche werelddeel aan te vallen. Italianen veriaten Tanger. Het D.N.B. meldt uit Madzid In Alge- ciras is gisteren een deel van de Italiaan- sche kolonie uit Tanger aangekomen. On der deze Italianen die er wegens den onze- keren toestand de voorkeur aan geven naar Italië terug te keeren_ bevindt zich ook de Italiaansche consul in Tanger. Een Italiaansche waarschuwing aan Engeland. „Waai-schuwing aan de Britten", zoo luidt het opschrift in de Giornale d'Italia van een antwoord op den in de Daily Te legraph uitgesproken eisch, dat men Italië reeds thans moest laten weten, dat Rome en andere Italiaansche steden meedoogen- loos zouden worden gebombardeerd. Wan neer een Italiaansche stad zou worden ge bombardeerd, zoo stelt het semi-officieele blad vast, zou Italië terstond antwoorden met de allerscherpste weerwraakmaatrege- len. Voor nog de gebeurtenis voltrokken is, wannaar de Daily Telegraph klaarblij kelijk verwijst, zoo wordt verder gezegd, laat het Engelsche blad de ware gevoelens der Engelschen tegenover Italië doorsche meren. Ofschoon de waarschuwing van de Daily Telegraph Italië volkomen i-ustig laat, kan Engeland terstond medegedeeld worden, aldus de Giornale d'Italia ten slotte, dat voor iedere Italiaansche stad, die mocht worden gebombardeerd, vijf En gelsche steden dezelfde behandeling zul len ondergaan. Het meedoogenloos bom bardeeren van Rome zou het signaal zijn voor den aanvang van een soortgelijken en nog veel uitgebreideren bomaanval op Londen. NIEUWE ENGELSCHE OPPERBEVELHEBBERS. Uit Londen meldt het I .N.B.: Met toestemming van den Engelschen koning is generaal Sir Robert Gordon-Fin- layson tot opperbevelhebber van het Wes telijke militaire district en luitenant ge neraal Sir Ronald F. Adam tot opperbe velhebber van het Noordelijke militaire dis trict benoemd. Generaal Gordon-Finlayson was vroeger opperbevelhebber van de Britsche troepen in Egypte. Luitenant Generaal Adam heeft tot voor kort het bevel gevoerd over een corps van het Britsche expeditieleger. Üe ovei blijlselen van een Fransch jachtvliegtuig op een der vliegvelden, dat bij een aanval door Stukas werd verwoest, worden door Duitsche soldaten onderzocht Door 11) CECIL FREEMAN CREGG. „Schitterend, Higgins. Het klinkt byna al te mooi. Ik vermoed, dat er niet meer dan een half dozijn huizen is, die aan al deze eischen beantwoorden." Hij zweeg even, en vervolgde dan: „Maar waarom ga je naar de Yard terug, als je al zoover bent?" „Dat ga ik ook niet. Ik vroeg je chauf feur mg aan het naaste politiebureau af te zetten en hier zgn wij er. Dank je wel." Inspecteur Higgins knikte den politie- dokter vriendelijk toe en stapte, zonder verder iets te zeggen vlug uit den auto. „Zoo'n onhebbelijk ventje", mompelde dokter Pape moe, terwijl hij gemakkelijk in de kussens van zgn wagen achterover leunde. Vyf minuten later had inspecteur Hig gins den chef van het politiebureau alle inlichtingen, welke hg bezat, verstrekt, waarna de toebereidselen voor een inten sief onderzoek van zekere huizen langs de busroute weldra gemaakt waren. De inspecteur kreeg twee politie-auto's tot zijn beschikking en met een dozijn mannetjes in burger begaf hij zich ter stond naar de halte Fox and Hounds, waar zy elkander rendez-vous gegeven hadden. De route van lijn X 87 volgend, bracht Higgins zgn theorie van de straatlantaarns in practijk, zoodat hg telkens twee man afzette voor ieder huis, dat aan de ver- eischten voldeed, n.l. dicht bg een straat lantaarn en vlak vóór of juist achter een vaste halte van de buslijn. De mannen hadden vastomlijnde in structies. Bezat eenigc inwoner van de eerste of tweede verdieping een revolver of een geweer? Hadden zij een wapen vergunning? Ernstige zaak, sen wapen in huis te hebben zonder vergunning. Er was gerapporteerd, dat er in den afgeloopen nacht in de buurt een schot gehoord was, en zij waren er op uitgestuurd, om dat eens te onderzoeken. Namen en adressen van alle bewoners moesten genoteerd wor den en alle overige bijzonderheden, die van nut zouden kunnen zijn. Iedere ver dachte persoon moest voor eenverder verhoor naar het bureau worden meege nomen. Na zgn mannetjes te hebben afgezet, keerde inspecteur Higgins naar de halte Fox and Hounds terug, om het verdere verloop van zaken af te wachten. Dit werd een taaie'geschiedenis! Geleidelijk kwamen alle mannen op het afgesproken punt terug de een na den ander met teluerstellende berichten. Er was echter heel wat mate riaal betreffende de bewoners verzameld en na met de mannen naar het bureau te zijn teruggekeerd, dankte hij den com missaris voor zijn medewerking, terwijl hij instructies achterliet om ook de andere huizen te onderzoeken. Vervolgens keerde Higgens naar de Yard terug om alle ge gevens eens nauwkeurig te gaan schiften. Voor zulk een werkje was brigadier Mer- cier van onschatbare waarde. Nog voor den dag ten einde was, had hij den in specteur reeds gerapporteerd, dat, hoewel sommige der bewoners niet bepaald ge- wenschte elementen waren, iedereen toch was, wat hij had voorgegeven te zgn. In specteur Higgins belaste een van zgn ondergeschikten met hét ondervragen van de bewoners, wélke door brigadier Mercier als „twijfelachtig" waren aangemerkt, én gaf instructies, dat hg niet gestoord mocht worden. Daarop stak hij een versche pijp op, terwijl hij, in zijn gemakkelgken bureau stoel gezeten, de heele zaak nog eens ging overdenken. Hij had inderdaad maar heel weinig houvast. Mercier had gemeld, dat de vermoorde man niet in de archieven van Scotland Yard voorkwam, zoodat hij blijkbaar respectabel of fortuinlijk geweest was (dit was weer de cynische Higgins!). Er was nog geen enkel spoor betreffende zijn identiteit.of wacht even. De dingen, die in zijn zakken gevon den waren. De agent, die het eerst in de garage geroepen was, had alles nagekeken, maar officieel was dit door Scotland Yard nog niet onderzocht. Inspecteur Higgins begaf zich naar den kapstok en haalde het pakje uit zijn overjas. Voorzichtig pakte hij het uit, terwijl hij de verschillende voorwerpen op zijn bureau uitstalde. Een pakje sigaretten van een bekend merk, een doosje met zeven lucifers er in, twee buskaartjes, het pakje bankpapier, een halve kroon, een shilling en vijf stui vers in koper. Het pakje bankpapier. Volgens den con ducteur stak het slachtoffer juist iets in zjjn binnenzak, toen hij na het vertrek van den geheimzinnigen tweeden passa gier naar boven klom om eens pols hoogte te nemen. En in dien zak was het pakje bankpapier gevonden! Bestond er eenig verband tusschen beide mannen Kón de verschrikte gelaatsuitdrukking van den tweeden passagier veroorzaakt zgn door het feit, dat hij den vermoorden man met de bankbiljetten had bezig ge zien, en was h), misschien in geldverlegen heid, voor de verleiding gezwicht? Deze theorie was ingenieus, maar Onwaarschijn lijk. Het pakje bankpapier was minstens een centimeter dik en het waren biljetten van een oud model, die, hoewel nog steeds geldig, niet meer werden uitgegeven. Mechanisch bijna begon inspecteur Hig gins ze te tellenzeven-en-negentig, acht-en-negentig, honderd! Precies hon derd pond. HOOFDSTUK VU. Waarin inspecteur Higgins uit bussen gaat. Inspecteur Higgins trok de rechter bovenla van zijn bureau open, waaruit hij een elastiekje nam, hetwelk hij om het pakje bankbiljetten schoof. Daarna bestudeerde hij de buskaartjes. Het eene was gloednieuw en onder het volgnum mer stond met een kleinere letter gedrukt: lijn X 87. Dit was dus blijkbaar het kaartje, dat de ongelukkige den vorigen avond ge kocht had, want het was afgeteekend voor het traject van Glasswell Street naar het eindpunt. Een nieuw bewijs van zijn tocht, indien daar nog een bewijs voor noodig was. Het andere kaartje was oud en tamelijk gehavend, alsof het reeds geruimen tijd in den zak van den man had gezeten. Hig gins bekeek het en was verrast te zien, dat het een kaartje van dezelfde lijn, ja voor hetzelfde traject was. Wat kon daar uit worden afgeleid? Het was duidelijk, dat dit kaartje vroeger gebruikt was, zoo dat men kon aannemen, dat het doel van beide reizen hetzelfde geweest was. Dan het punt, waar de man was ingestapt, Glasswell Street. Kon men daaruit afleiden dat hij daar in de buurt woonde? Waar schijnlijk, of het was het diclitstbij ge legen punt, waar hg lgn X 87 kon pakken. Lag Glasswell Street in de buurt van een spoorwegstation en zoo ja, van welke lijn? Het was de moeite waard, dat eens na te gaan. En dan nog iets. Inspecteur Higgins begon te knikkebol len en even later was hij vast in slaap, hetgeen, als men in aanmerking neemt, dat hij den afgeloopen nacht in het ge heel niet geslapen had, niet in het minst te verwonderen viel. Met een ruk schrok hij wakker, terwijl hg zich onbehaaglijk- stijf en koud voelde. Zgn instructies, dat lig niet gestoord mocht worden, waren letterlijk opgevolgd. Hij stond op, wandelde naar de schakelaar naast de deur in den tegenover hem lig- genden muur, ontweek hij instinct een stoel, welke in zgn weg stond, en draaide het licht aan. Even werd hij verblind door het plot selinge licht en verrast knipperde ïr' met zgn oogen. Haastig haalde hg daarop zijn hij op zijn horloge, maar ditmaal alleen ongeloovig op de wijzerplaat staarde. „Groote Pontius Pilatus!" Kwart voor tienen! Hjj had geslapen ja, de hemel weet hoe lang. Verward schudde hij het hoofd, probeerend zijn gedachten te verzamelen. Hg keek op zijn bureau. Niemand had tenminste de bank biljetten weggenomen, terwijl hij sliep! Daar mocht hij nog wel dankbaar voor zijn. De buskaartjes ook. Opnieuw staarde hij op zijn hor oge, maar ditmaal alleen om in den geest een berekeningetje te maken, hoeveel tijd hg zou noodig heb ben om Glaswell Street te bereiken. Jat Het zou nog gemakkelijk gaan. Inspecteur Higgins greep zijn jas en hoed en, na het geld met de buskaartjes in zijn bureau te hebben weggesloten, wierp hij nog een laatsten blik door de kamer alvorens hij de deur achter zich sloot. Zijn vertrek uit de Yard geschiedde niet heelemaal zonder incidenten, want zijn onverwacht verschijnen in het wacht lokaal verwekte min of meer opschudding onder een viertal agenten, dat daar aan een tafeltje gezeten was, terwijl zij zich bezig hielden met iets, dat verdacht veel ge leek op een verboden spelletje kaart. Zijn kort „Goeden avond" en het feit, dat hij niets scheen te merken, maakte niet alleen een einde aan het incident, maar deed hem bovendien minstens vijftig procent in de achting van de agenten stijgen. (Wordt vervolgd,).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1940 | | pagina 5