VOOR GOEREE EN OVERFLAKKEE
l
Behangselpapieren
N.V.
|en voor
|en het
stellendam
tand
rkingen
'ofoor
ire
6 volt,
AND
Arbeidsvraagstukken
in den Landbouw
Getekend
^MEDITATIE VOOR
DEN ZONDAG J
Magazijn „De Overkant" A* J» Sitskoorn
Rotterdam Zuid, Telef. 73140
Wetenschappelijk Genootschap
voor Goeree en Overüakkee
Leest in ons blad
Dood aan de rat 1
vel het
eigen
iveohagc
:aagd
fit seizoen
lant (haven
[en toestand
Jen met een
bet geheele
|47 tot een
3ommei,
adig
irkens.
I adres
STALMEST
misch aan-
1521.
en Zn.
I Melissant.
'is ook
lik! U
llechts
jaren
gedrag
ren bij
Jiand's
Botste
eens
en.
jordiger
aaf motor,
Ir, schakel-
ran 200 L,
lat.
tenK.L.C.
|n, geheel
vincharget.
LHARN1S
OPBOUW
Advertentieprijs 12 cent per gB WÊm ÜB
aanzienlijke korting CHRISTELIJK NATIONAAL STREEKBLAD
VRIJDAG 2S Maart 1947
Prijs per kwartaal f 1,50
Losse nummers 0,15
Tweede jaargang - No. 89
Adres der redactie en Ad
ministratie Voorstr. A 239
Postbus 14
Middelharms Tel. No. 332
Dit blad verscnijnt iedere
Dinsdag en Vrijdag
Oommisste pan Redacties Ds W, Anker, W. A. de Bakker, N. v. d, Brugge, A. van Eek, C. Edewaard, Mr. J. J, Groeneveld,
Ds. N. de Jong, C. P. Kijkuit, C. M. Vogelaar.
Ontegenzeggelijk is het schrikbeeld der
werkloosheid van Flakkee, althans voor-
loopig, geweken. Was het in het begin der
bezetting nog zoo, dat groote groepen
jongeren nauwelijks een half jaar werkten,
thans kan gezegd worden, dat er bij werk
baar weer het geheele jaar arbeid is. Reeds
in 1946 bleek het noodig de gedetineerden
als oogstcolonne's in te zetten en arbeiders
uit Rotterdam bij den oogst in te schakelen.
De vooruitzichten voor 1947 zijn weinig
beter. Door de lange vorst is er bij de com-
missionnairs nog veel werk. De landbou
wers zullen allen zoo vlug mogelijk het
werk *op de bedrijven doen hervatten.
Eenige lichtingen jonge menschen zijn in
militairen dienst opgeroepen, waardoor het
aantal beschikbare arbeidskrachten nog is
afgenomen. Het is bekend, dat veel werk
is blijven liggen. Daarnaast is aan het Land-
bouwherstelwerk weinig verricht, evenals
aan de uitvoering van vrije werkobjecten
in Ouddorp. Worden deze objecten niet
uitsluitend met overtollige arbeidskrachten
bezet, dan zullen deze objecten arbeiders
onttrekken aan het gewone landbouwwerk
en het tekort nog meer vergrooten. Wanneer
daarbij in oogenschouw wordt genomen,
dat van gedetineerden geen gebruik kan
worden gemaakt, dan is ook dit jaar weder
een ernstig tekort te verwachten. Weliswaar
mag niet vergeten worden, dat de ernstige
regenval het vorig jaar het werk ernstig
stagneerde, doch wie kan garandeeren, dat
de winter niet vroeger in zal vallen dan in
1946.
De gevolgen van het personeelstekort zijn
velerlei. Eén dier gevolgen is het terzijde
stellen der loonbepalingen, door werk
gevers en werknemersorganisaties afgeslo
ten. Hier boden werkgevers hoogere loonen
en elders eischten werknemers fantastische
tarieven. Dit bracht mede, dat onderschei
den arbeiders de jarenlang begeerde vaste-
of los-vaste dienstverbanden gingen be
ëindigen, aangelokt door de tijdelijke hooge
loonen der losse arbeiders. Was het seizoen
afgeloopen, dan kon men immers met
zekerheid in de Overbruggingsuitkeering of
in de DUW. worden opgenomen, waardoor
ook in de wintermaanden een inkomen ver
zekerd was. Was vroeger het totaalinkomen
van invloed op het aantal wachtweken voor
men Rijksuitkeering kon ontvangen, thans
speelde dit geen rol meer. Ongeacht het
inkomen volgt bij werkloosheid terstond
opname in Overheidszorg.
Een en ander is oorzaak, dat weliswaar
in vele gezinnen het inkomen hooger is ge
weest dan voorheen, doch dat we sociaal
gezien een stuk achteruit zijn gegaan.
De vakorganisaties, en niet het minst de
christeiijke, hebben steeds geijverd voor een
rechtspositie en de eer van den arbeider,
waarbij men hem zien wilde als volwaardig
mensch bij de voortbrenging. Daartoe be
hoorde niet alleen de bepaling van loon en
arbeidsvoorwaarden, als werktijd, vacantie,
verlet, doch vooral wenschte men den ar
beider bestaanszekerheid te verschaffen.
Zeer terecht wenschte men den arbeider
niet te zien als „gebruiksvoorwerp", dat
men naar believen kon aanwenden of ter
zijde stellen. Het pleit werd gevoerd voor
een zoodanige arbeidsverdeeling, dat de
arbeider evenals de werkgever het geheele
jaar uit het bedrijf kan leven. In die lijn
moeten dan ook de „wachtgeldregelingen"
worden gezien, die de arbeiders in slappe
tijden blijvend aan het bedrijf binden, opdat
bij toename van den arbeid de arbeiders
voor het bedrijf behouden blijven. Het
heeft dan ook onze hartelijke instemming,
uit christelijk sociale overweging, dat de
Regeering de „Wachtgeldregeling" aan
merkelijk wenscht uit te breiden.
Om de maatschappij ontbindende trek
naar lossen arbeid tegen te gaan, heeft de
Minister van Sociale Zaken Drees een be
langrijke circulaire den gemeentebesturen
doen toekomen. Daarin wordt bepaald, dat
arbeiders, die een vast dienstverband heb
ben kunnen aangaan, maar een zoodanig
dienstyerband hebben geweigerd, bij werk
loosheid niet in aanmerking kunnen komen
voor een uitkeering ingevolge de overbrug
gingsregeling, omdat zij als vrijwillig werk-
loozen moeten worden beschouwd. Aan de
Directeuren der Arbeidsbureaux is thans
opgedragen na te gaan, in hoeverre de vaste
dienstverbanden kunnen toenemen.
De bedoeling van den Minister is duide
lijk, n.l. de vaste kernen der landbouw
bedrijven zoo sterk mogelijk uit te breiden,
daardoor den arbeiders en de bedrijven
meerdere zekerheid te verschaffen, de ar
beiders in den winter en de bedrijven in het
seizoen. De laatsten zullen dan een werk
plan moeten opmaken dat aan een aantal
arbeiders het geheele jaar werk biedt.
Voor arbeiders en werkgevers geldt dan
beiden een opzegtermijn van drie maanden
met beroep op het Arbeidsbureau.
Wij juichen dit streven van harte toe en
zien hier een taak van de organisaties van
werkgevers en werknemers, vereenigd in de
Stichting van den Landbouw.
Zoowel in het bestaande als in het nieuwe
mantelcontract komt een bepaling voor, dat
de arbeidsovereenkomsten met vaste- en
los-vaste arbeiders schriftelijk aangegaan
dienen te worden.
Het is een maatschappelijk belang wan
neer de organisaties van werkgevers haar
leden adviseeren zooveel mogelijk vaste
dienstverbanden aan te gaan en de organi
saties van arbeiders haar leden opwekken
de contracten te teekenen.
Daarmede komt de mogelijkheid tot be
drijfsorganisatie, een wensch sedert jaren,
dichterbij en wordt de grondslag gelegd
voor een sterkere band tusschen werk
gevers, arbeiders en het bedrijf.
In de bedrijven kan men dan van een
vaste kern opaan, waarmede het dienst
verband slechts ééns per jaar kan beëindi
gen met een ruime wederzijdsche opzeg
gingstermijn. En voorden werkgever èn voor
den arbeider ontstaat dan meerdere be
staanszekerheid.
Ook op Flakkee dient naar een bedrijfs
verband gestreefd te worden dat beant
woordt aan verhoudingen, die elders reeds
lang bestaan.
Wanneer de Overheid zich niet langer
bereid verklaart werknemers te steunen, die
een heel jaar vast werk hadden kunnen
krijgen, dan ligt hier een pracht taak voor
de samenwerking van organisaties, ge
meentebesturen en rijksarbeidsbureau om
de onwilligen te leiden tot de gemeen
schapsgedachte.
Het spreekt vanzelf, dat dan rekening
moet worden gehouden met hen, die bij
bepaalde werkzaamheden als bieten ver
laden, dorschmachine bedienen enz. al
jaren betrokken zijn.
Flet eigenbelang moet wijken voor het
gemeenschapsbelang, het algemeen belang.
Zoo bouwen we aan een bedrijfsleven, waar
alle bedrijfsgenooten samenwerken. Zoo
wordt de grondslag gelegd voor een be-
drijfsorde, waarin werkgevers en werk
nemers erkennen elkander noodig te heb
ben, omdat ze arbeiden aan dezelfde taak:
Gods schepping te ontplooien tot heil der
menschheid, overeenkomstig de ordinan
tiën ons in Zijn Woord gegeven, ook voor
het sociale leven.
De overeenkomst van Linggadjati heeft
deze week op bijzondere wijze in het
centrum van de belangstelling gestaan. De
Commissie-Generaal heeft Dinsdag, na
door de regering daartoe gemachtigd te
zijn, de overeenkomst getekend. De over
eenkomst van Linggadjati is dus een feit
geworden, als men althans van overeenkomst
DE RECHTE PLAATS.
„Toen werden met Hem twee
moordenaars gekruisigd, een ter rech
ter- en een ter linkerzijde
Matth. 27 38.
Zoo hangt dan Jezus aan 't kruis en aan
zijn linker- en rechterzijde twee misdadi
gers. Jezus in 't midden als de grootste
boosdoener. Ja, waarlijk Hij, de Onschuldige
was waarlijk de schuldigste van allen, want
Hij hing daar beladen met de wereldschuld
om haar in de plaats van zijn volk te boeten
Jezus maakt scheiding tusschen twee moor
denaars. De man ter linkerzijde spot, vloekt
en lastert den Christus tot het einde om
tenslotte in zijn zonde te sterven. Maar de
man ter rechterzijde, o ja, hij doet aan
vankelijk ook mee, maar dan keert het blad;
hij wordt een gebrokene van hart, die om
genade leert roepen en hij ontvangt ook
genade. Zoo is 't nu nog: Jezus maakt een
scheur dwars door de menschheid heen:
ter linkerzijde staan allen, die in hun zonde
verloren gaan en ter rechterzijde allen, die
door genade in de weg des geloofs behouden
worden. De oude Simeon had reeds voor
speld, dat Christus tot een val en opstanding
zijn zou. Het is "onmogelijk tegenover
Christus neutraal te zijn. Zijn kruis is en
blijft voor de een een dwaasheid en erger
nis, maar voor den ander is het een kracht
Gods tot zaligheid. Die scheur loopt door
alle eeuwen heen: Kaïn en Abel; Ezau en
Jacob zijn er voorbeelden van. Alleen de
rechterzijde is de rechte plaats; 't is de kant
der boetvaardige zondaren, die smeekend
tot den Man van smarten opzien en op
Zijn goedertierenheid hopen. Lezer, onder
zoek u zelf in deze liidensdagen, of gij de
rechte plaats reeds hebt ingenomen. Zeg
niet, dat uw misdaad te groot is, dan dat
ze vergeven worde; de boetvaardige moor
denaar is ter elfder ure zelfs zalig geworden.
Nu is 't voor u nog de tijd der genade, daar
om: bekeert u, opdat in de dag der dagen
Christus u stelle aan zijn rechterzijde, als
behoorende tot Zijne schapen en tot u
zegge: „Komt, gij gezegende mijns Vaders,
beërft 't Koninkrijk, dat u bereid is van de
grondlegging der wereld!"...
Stad a/'t Haringvl. Ds. J. VINK.
kan spreken. Wat is nl. het geval? In
December van het vorig jaar is Linggadjati
door de 2e kamer aanvaard in een vorm
die afweek van het oorspronkelijk ontwerp,
door de aanvaarding van de motie Romme.
Dit was volgens prof. Romme het werkelijke
Linggadjati. Bij de besprekingen van de
Commissie-Generaal met de Indonesische
delegatie bleek, dat de republiek wel het
oorspronkelijke Linggadjati wilde, maar
niet het Linggadjati dat gebonden was aan
de regeringsverklaringen van 10 en 19
December. Niettegenstaande dat heeft de
regering de Commissie-Generaal toch ge
machtigd te tekenen. De situatie is nu zo,
dat door Nederland en de republiek een
overeenkomst is getekend, welke verschil
lend wordt uitgelegd. Het is duidelijk dat
hieruit vele moeilijkheden kunnen ontstaan.
Het is een teken van afglijding van onze
democratie, dat de regering tot tekenen
besluit - waarmede ze dus ingaat tegen het
uitdrukkelijk verlangen van de volksver
tegenwoordiging - zonder eerst de volks
vertegenwoordiging te raadplegen. Opzet
telijk heeft men gewacht deze zaak in de
kamer te behandelen tot getekend was en
dus de kamer geen kink meer in de kabel
kon aanbrengen.
Zelfs prof. Romme, tijdens de kamer
debatten constaterende dat de regering een
andere overeenkomst sloot dan aan de
kamer en aan de regering voor ogen stond,
stelde de vraag waarom het nodig was de
kamer voor een voldongen feit te plaatsen.
Ook na het antwoord van minister Jonkman
was hij niet bevredigd, evenmin was het
hem duidelijk waarom men een aanbod
van de republiek aanvaardde, dat een deel
van het kamervotum onvervuld liet. Dit
verdraagt, - zo zeide hij - zich kwalijk met
de juiste verhouding tussen regering en
parlement.
Toen in Indië de overeenkomst getekend
werd, kon de volksvertegenwoordiging over
deze tekening, die niet in overeenstemming
was met haar besluit, pas haar bezwaar
naar voren brengen. Dit riekt naar dictatuur
Enorme sorteering behangselpapieren vanaf
90 cent per rol
Zuiver wollen tafelkleeden vanaf 28,63
Cocosdeurmatten6,85
1-pers. Stalen Slaapkamer compleet 128,25
Strijenschestraat hoek Polderlaan
bij Tramhalte Hillesluis
Maandag 24 Maart hield bovengenoemd
Genootschap een algemene ledenvergade
ring in de kleine zaal van Hotel Meijer,
waar als spreker optrad dhr. Dr. Ir. Joh.
van Veen uit den Haag, Hoofdingenieur
van de Rijks-Waterstaat met het onder
werp: De strijd tegen de zee. Voor deze
vergadering was de Dijkring uitgenodigd.
Spr. verwijlde eerst bij het verleden,
waar terpenbouw en bedijking de eerste
handelingen waren tegen het voortdurende
offensief van de zee. Door het wegslaan
van veengrond achter de duinenrij en door
het bezwijken van waterkeringen zijn in
de loop der eeuwen ongeveer 500.000 ha.
verloren gegaan, waarvan heden (buiten
de drooglegging van plassen en de Zuider
zeewerken) weer ongeveer 350. 000 ha.
teruggewonnen zijn. De grootste ramp in de
middeleeuwen was het instromen van de
Biesbos, waarbij 10.000 mensen omkwamen
en die ontstaan was door het afdammen van
de Maas, waarvan men de gevolgen niet
kon overzien.
Voor het heden kunnen we zeggen, dat
we de listen van de zee langzaam aan heb
ben leren kennen, ofschoon we nog telkens
voor verrassingen komen te staan. Zo
kregen wij te doen met rijzing van de zee
spiegel, klinken van het land, de paalvorm,
die alle houten beschoeiingen vernielde,
de bedenkelijke gevolgen van het bedijken
der rivieren, de verzouting en het verzan
den onzer havens.
Voor de toekomst hebben wij nu de
volgende problemen: 1. de verzouting, die
steeds dieper landinwaarts dringt en op
het ogenblik het grootste gevaar is, dat
ons bedreigt, 2. beperking van het dijk-
onderhoud, dat Zeeland b.v. op 3100,
per km per jaar komt te staan, 3. opheffing
van het zandtekort, nu geen rivierzand
meer gebaggerd mag worden met het
oog op Ijet zoutgevaar, 4. landaanwinning,
wat zeer urgent is, gezien onze snelle be
volkingsaanwas en 5. wegverbinding met de
vaste wal. De enige oplossing van al deze
problemen is: Sluit de kust, zodat de zee
uit het land teruggedrongen wordt. Neder
land is niet „af", voordat het zoet is en de
zee uit het land is. In het noorden kan dat
gebeuren door dammen door de Wadden
te leggen naar de eilanden, in het zuiden
door langzaam terugdringen van de zee van
land uit. Als eerste objecten voor de aanval
gelden de Dollart, de Wadden en de Bies
bos met het veel te brede Hollands Diep.
Op deze zeer interessante rede, die met
enkele projecties, tekeningen op het zwarte
bord en een kaart van Nederland verhel
derd werd, volgde nog een levendige
discussie.
Met een woord van hartelijken dank aan
de spreker sloot Dr. Stoel de vergadering
