Landbouw G. G» DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KOPPIE KOPIJ gekomen doordat Keuzekamp buiten de Firma om grote partijen in het zwart ver kocht. Ook verkocht Keuzekamp grote partijen ondeugdelijk zaad aan tuinders in het Westland en aan witloftelers op het eiland Goeree en Overflakkee. De laatste getuige M. Tanis verklaart, dat hij direct na de arrestatie van van Haren Leune gesproken heeft, waarbij Leune hem zeer ontdaan vertelde, dat hij door de rechercheurs gedwongen was om naar de plaats, die Keuzenkamp hem opgegeven had, te gaan. Leune zelf verklaart, dat hij de brief van Keuzekamp aan Vis heeft laten lezen, om dat Keuzekamp hierbij om geld vroeg, waar alleen de Westland Culturen Mij aanspraak op zou kunnen maken. In Rotterdam was zijn naam afgeroepen in de Beurs en werd hij door van Beijeren en enige rechercheurs gedwongen naar de door Keuzekamp op gegeven plaats te gaan. Hier was van Haren, aan wien hij in zijn verbouwereerdheid het pakje shag gegeven had. Verdachte Vis verklaart, dat hij door de handelingen van Keuzekamp aan de rand van de afgrond was gebracht. Op een ge geven moment bleek hem, dat Keuzekamp buiten de Firma om grote zaken had ge daan, terwijl hij voor de Firma naar Duits land waardeloos zaad geleverd had. Zijn compagnon was toen naar de S.D. gegaan om te zeggen, dat er wel een klacht uit Duitsland betreffende sabotage zou kunnen komen, doch dat dit alleen veroorzaakt was door onregelmatigheden in de Firma. Vis zegt er veel spijt van te hebben, dat met de S.D. hierover gesproken is. Hij erkent ook de S.D. verzocht te hebben Aleman te arresteren, doch hij heeft dit gedaan om Aleman te dwingen open kaart te spelen. De Procureur-Fiscaal acht in zijn réqui sitoir bewezen, dat Leune opzettelijk de brief van Keuzekamp aan Vis heeft laten lezen om te bewerken, dat Keuzekamp zou worden gearresteerd. Hij neemt voorts aan, dat Leune niet door de rechercheurs is gedwongen om naar de Coolsingel te gaan en dat Leune hiervan van tevoren op de hoogte is geweest. Hierop wijzen naar zijn mening de verklaringen van van Haren en Remus en ook de gedragingen van Leune, die aan van Haren zou hebben gevraagd: „Waar is Keuzekamp" en hem een pakje shag heeft gegeven, wat het afgesproken teken was. De Procureur-Fiscaal vordert op grond van het feit, dat Leune Keuzenkamp zou hebben bloot gesteld aan vervolging een gevangenisstraf van 1V2 jaar, waarbij hij rekening houdt met de gunstige inlichtingen welke over Leune zijn binnen gekomen en met de omstandigheid, dat op het verdere gedrag van Leune in Nationaal opzicht ge durende de oorlog niets te zeggen valt. Wat de zaak Vis betreft wijst de Procu reur-Fiscaal erop, dat op grond van de van Vis afkomstige brieven en telegrammen vast staat, dat Vis al het mogelijke gedaan heeft om Keuzekamp te laten arresteren door de S.D., terwijl hij eveneens schrifte lijk heeft verzocht tot de arrestatie van Aleman over te gaan. Ook acht de Procu reur-Fiscaal hulpverlening aan den vijand bewezen doordat Vis zijn best heeft gedaan zoveel mogelijk zaad aan Duitsland te leveren en het saboteren van deze leveringen heeft tegen gegaan. Op deze gronden vor dert hij de veroordeling van Vis tot een gevangenisstraf van 3 jaar. Mr. L. J. den Hollander wijst in zijn pleidooi voor Leune erop, dat deze zaak vele wonderlijke kanten heeft. Keuzekamp heeft enige tijd na de bevrijding allereerst van Leune gevorderd de afgifte van alle boeken en bescheiden van de Westland Culturen om zich op <Jeze wijze het bezit van deze maatschappij weer te verzekeren. Eerst toen Leune dit weigerde en alles slechts in tegenwoordigheid van Politie, P.O.D. of het Beheersinstituut wilde over dragen, heeft Keuzekamp een klacht tegen hem ingediend terzake van verraad, waarop Leune is gearresteerd op 6 Juli 1945. Leune stond echter gunstig aangeschre ven te Dirksland, terwijl bij onderzoek bleek, dat Keuzekamp van collaboratie beschuldigd werd. Leune is hierop vrij gelaten en Keuzekamp gearresteerd. De P.O.D. te Delft heeft daarop de vrijlating van Keuzekamp gevraagd aan de P.O.D. te Middelharnis. Toen dit geweigerd werd, nam de P.O.D. te Delft de behandeling van de zaak Keuzekamp over en liet Keuze kamp van Ooltgensplaat naar Delft over brengen, waar hij enkele dagen later werd vrijgelaten. Vervolgens diende Keuzekamp een nieu we klacht tegen Leune in en werd Leune nu weer door de P.O.D. te Delft gearre steerd. Thans na l1/-, jaar komt zijn zaak voor. Pleiter zegt alles in het werk te hebben gesteld om de behandeling van j deze zaak bespoedigd te krijgen. De Pro- I cureur-Fiscaal heeft eenmaal het dossier ingezien en de vrijlating geweigerd. Niet tegenstaande alle moeite is het niet gelukt den Procureur-Fiscaal te bewegen Leune eerder te dagvaarden. Hij beschouwt het als een aanfluiting van het begrip Recht staat, dat iemand, wiens schuld zo weinig vast staat, in een zoo dubieuze zaak, ge durende l'/j jaar gevangen gehouden kan worden zonder dat de mogelijkheid bestaat een rechterlijke instantie hierover te laten oordelen, terwijl verder elke gelegenheid ontbreekt om de belangen van den betrok kene te behartigen. Pleiter wijst er voorts op, dat Keuzekamp in zijn klacht tegen Leune voor de P.O.D. te Delft zichzelf als een saboteur beschouwt, die illegaal ge werkt heeft en als gevolg hiervan moest onderduiken. Hij protesteert er ten schérp ste tegen, dat de naam Keuzekamp met de illegaliteit zou worden verbonden, daar dit een zwarte vlek op de illegaliteit zou be tekenen. Keuzekamp is geen vaderlands lievende figuur geweest, doch een zwende laar, die zich door zijn gelddorst heeft laten beheersen en hierdoor niet alleen voor zich zelf dcch ook voor anderen zeer grote risico's heeft opgewekt. In overleg met Keuzekamp sloot de Westland Culturen contracten voor de levering van zaad naar Duitsland. Bovendien verkocht Keuzékamp grote partijen zaad in het zwart via andere duistere figuren in Limburg naar Duits land. Hij smokkelde voorts grote partijen naar België. Inderdaad leverde hij slecht zaad aan Duitsland op de contracten der Westland Culturen Mij, doch het goede zaad leverde hij ook aan Duitsland. Hij heeft zich niet ontzien om in 1943 in Neder land de voedselpositie van millioenen K.G. groenten te schaden doordat hij voor een oppervlakte van 10 ha glas ondeugdelijk zaad leverde. Aan de witloftrekkers op het eiland Goeree en Overflakkee leverde hij in plaats van witlofzaad cichoreizaad, waar door voor deze telers enorme schade ont stond. De Procureur-Fiscaal is ervan uit gegaan, dat Leune wist, dat Vis Keuzekamp door de S.D. zou willen laten arresteren. Leune heeft dit echter nimmer geweten. Hij begreep, dat Vis Keuzekamp wel graag zou spreken, omdat hij hem dan zou kun nen vragen verantwoording af te leggen van het goede zaad, dat Keuzekamp buiten de Firma om verkocht had, .met welk geld Vis de eisen tot schadevergoeding zou kun nen voldoen. Leune heeft de brief laten lezen aan Vis, omdat Keuzekamp hem om geld vroeg en hij niet wist of Keuzekamp of Vis hier recht op had. Toen Vis hem mededeelde, dat hij er buiten stond heeft i Leune gezegd, dat hij verder met de zaak dan ook niets meer te maken wilde hebben en in geen geval op een ontmoeting met Keuzekamp wilde ingaan. Pleiter betwist, dat Leune tevoren wist, dat Vis of van Beijeren des Maandags Keuzekamp wilden laten arresteren. Toen Leune te Rotterdam van de rechercheurs opdracht ontving om mede te gaan, had hij zich misschien wel flinker kunnen gedragen en absoluut moe ten weigeren, maar Leune is nu eenmaal nerveus en geen held. Het is echter een geweldig verschil of men geen held of een verrader is. Toen op de Coolsingel van Haren naar Leune toe kwam, was deze geheel van streek en heeft in zijn verbouwereerdheid een pakje shag gegeven. Pleiter achtte het ten laste gelegde in geen enkel opzicht bewezen. Van Haren is een zwager van Keuzekamp en staat zeer scherp tegenover Leune. De verklaring van Remus achtte pleiter nietszeggend. Bovendien zal toch niemand, die het plan heeft een ander te laten arresteren dit ,'s morgens ronduit in de tram vol met Beursbezoekers gaan rond vertellen. Pleiter wijst erop, dat Leune blijkens de talrijke verklaringen o -k van illegale zijde te Dirksland gunstig bekend staat. Deze man had bij de arrestatie van Keuzekamp geen enkel belang en er bestond voor hem geen enkele aanleiding om te trachten Keuzekamp te laten arresteren. Hij wist ongeveer waar Keuzek mp onder gedoken was, doch heeft dit nimmer aan iemand verteld. Leune is het slachtoffer geworden van andere figuren, die wel be lang bij de arrestatie van Keuzekamp had den en die zich op een sluwe wijze van de naiviteit van Leune hebben bediend. Leune is op een moeilijk moment misschien niet flink genoeg geweest, doch er bestaat geen enkele grond om hem te verwijten, dat hij opzettelijk Keuzekamp in handen der Duit sers heeft willen spelen. Pleiter verzocht derhalve met nadruk Leune vrij te willen spreken. Mevrouw Paauwe, optredende voor Vis wijst op de gunstige persoon van Vis, die zich tot een zeer vooraanstaande positie in de Westland Culturen heeft op weten te werken. Vis is met Keuzekamp in aan raking gekomen, waarbij hij Keuzekamp volkomen vertrouwde. Hij werd echter het slachtoffer van diens optreden. Door de manipulaties van Keuzekamp werd de Firma de Westland Culturen, waarin Vis al zijn geld gestoken had aan de rand van de afgrond gebracht^ Keuzekamp zond grote hoeveelheden waardeloos zaad naar Duitsland. De andere firmanten van de Westland Culturen Mij kregen tot hun grote verbazing zeer grote schadevorde ringen van de afnemers in Duitsland. Bovendien werd hen medegedeeld, dat deze afnemers bij de S.D. een klacht zouden indienen en dat een en ander als sabotage zou worden beschouwd. In dit geval liep Vis de kans dood geschoten te worden. De compagnon van Vis is daarom naar de S.D. gegaan om mede te delen, dat er bij zijn Firma onregelmatigheden hadden plaats gevonden, waardoor de zaadleve- ranciën in de war waren gelopen. Dit zou men in Duitsland misschien als sabotage beschouwen, doch dit was dan geheel ten onrechte. Pleitster wijst erop, dat dus Vis Keuzekamp niet van sabotage heeft beticht, doch in tegendeel heeft willen voorkomen, dat hij hiervan beschuldigd zou worden. In de zaak tegen Aleman was volgens haar Vis tot het uiterste gedreven, omdat Aleman alle inlichtingen over de transacties kon geven, doch het niet deed. Hij heeft toen Aleman door de S.D. willen laten arreste ren, omdat op deze wijze misschien alle gewenste gegevens te voorschijn zouden komen. Pleitster wijst er voorts op, dat de bron van alle moeilijkheden in de gedra gingen yan Keuzekamp gezocht moet wor den en da^Vis zich geheel heeft laten leiden door de vrees dat zijn goede naam door de knoeierijen van Keuzekamp ten gronde werd gericht. Pleitster vraagt voor Vis de uiterste clementie. De President sluit hierop deze zitting, welke bijna 6 uur heeft geduurd en bepaalt de uitspraak op 7 Maart 1947. gesegmenteerd Het gebruik van bietenzaad Gezien de grote belangstelling die er op het oogenblik bestaat voor het gebruik van gesegmenteerd bietenzaad, hebben wij ons in verbinding gesteld met het Instituut voor Rationele Suikerproductie te Bergen op Zoom, dat ons in het kort het volgende meedeelde a. De ervaringen in Nederland en in bet buitenland hebben geleerd dat gesegmenteerd zaad een bijzonder goed zaaibed vraagt, ter wijl lang niet alle gronden ervoor geschikt zijn. Dus in geen geval op geïnundeerde gronden of andere gronden die gemakkelijk dichtslaan of verslempen. Evenmin op gron den met veel onkruid, b. Gesegmenteerd zaad mag niet dieper dan 21/-, cm gezaaid worden. c. De zaaimachines moeten nauwkeurig afgesteld worden. Bij te dik zaaien gaan alle voordelen verloren. De hier te lande aan wezige machines zijn niet geschikt voor het zaaien van gesegmenteerd zaad. Landbouwers, wier gronden aan de ge stelde eisen voldoen kunnen proefnemen. Uitzaai van grote oppervlakten is echter in ieder geval dit jaar nog af te raden. De Hoofd-assistent bij de Rijkslandbouwvoorlichtingsdienst C. Scherpenisse. De richtprijzen der akkerbouwproduc ten van oogst 1947. In aansluiting aan een vroegere mede- deeling over de prijsverhouding der akker bouwproducten van oogst 1947, kan thans worden medegedeeld, dat de richtprijzen dezer producten als volgt zijn vastgesteld: Prijzen oogst 1947: 1946: per 100 kg 20,- 20,50) 20,— 20,25) 19,— 19,50) 18,-) Groene erwten 26,— 23,-) Schokker erwten 31-/ 35 Capucijners 42,50 Grauwe erwten 50,— Bruine boon en 45,— Witte boonen. 50,— Veldboonen 21,— Duiveboonen 21-/ 25 Koolzaad 50,- 45,-) Blauwmaanzaad 70-/ 85 85,-) Karwijzaad 50-/ 75 70,-) Lijnzaad 50,— 30,—) Geel mosterdzaad 35-/ 55 50,-) -Bruin mosterdzaad 80,— C, 70,—) Kanariezaad 25-/ 40 Fabrieksaardapp. 4,75 4,75) per 1000 kg Suikerbieten 34,— 38,50) 40,— 48 50) „Vlug, Jantje, kom mee!" zei Koppie, toen zij buiten stonden, „weet jij waar meneer Primeur is?" „Neen, maar hij heeft mij opgebeld en gezegd, dat ik jou in café „Knolraap" kon vinden. Jij had een belangrijke boodschap voor hem, zei hij, maar omdat hij zelf door die tweede bankroof geen tijd had om te komen, heeft hij mij gestuurd. Wat had je voor een boodschap?" „Die man in die geverfde auto - dat was de kastelein", zei Koppie. „Moet je mij vertellen", antwoordde Jantje doodleuk, „dat wist ik ook wel. Maar wat zou dat?" Nu werd Koppie toch echt boos. Wat was die Jantje dom! „Maar snap je dat dan niet, Jantje? Dan heeft die kastelein toch iets met die bankrovers te maken!" Jantje krabde zich eens achter de oren en zei toen langzaam: „Daar zeg je zo iets, Koppie! Dat is nog zo gek niet bedachtMaar wat doen we nu Koppie begon hard te lopen en de dikke Jantje dribbelde met kleine pasjes en hijgend en blazend met hem mee. „Eerst naar de krant!" zei Koppie, „ik heb nieuws! Ik weet waar de dieven de buit verstopt hebben. En dan gaan we.maar verder kwam Koppie niet, want uit een grote blauwe auto, die vlak langs hen reed, sprong een man, die Koppie beetpakte en in de auto gooide. De man klapte het portier achter zich dicht en voor Koppie goed en wel begreep wat er gebeurd was, reed de auto in snelle vaart weg.

Krantenbank Zeeland

Opbouw | 1947 | | pagina 2