Landbouw
G.
G»
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KOPPIE KOPIJ
gekomen doordat Keuzekamp buiten de
Firma om grote partijen in het zwart ver
kocht. Ook verkocht Keuzekamp grote
partijen ondeugdelijk zaad aan tuinders in
het Westland en aan witloftelers op het
eiland Goeree en Overflakkee.
De laatste getuige M. Tanis verklaart,
dat hij direct na de arrestatie van van Haren
Leune gesproken heeft, waarbij Leune hem
zeer ontdaan vertelde, dat hij door de
rechercheurs gedwongen was om naar de
plaats, die Keuzenkamp hem opgegeven
had, te gaan.
Leune zelf verklaart, dat hij de brief van
Keuzekamp aan Vis heeft laten lezen, om
dat Keuzekamp hierbij om geld vroeg, waar
alleen de Westland Culturen Mij aanspraak
op zou kunnen maken. In Rotterdam was
zijn naam afgeroepen in de Beurs en werd
hij door van Beijeren en enige rechercheurs
gedwongen naar de door Keuzekamp op
gegeven plaats te gaan. Hier was van Haren,
aan wien hij in zijn verbouwereerdheid het
pakje shag gegeven had.
Verdachte Vis verklaart, dat hij door de
handelingen van Keuzekamp aan de rand
van de afgrond was gebracht. Op een ge
geven moment bleek hem, dat Keuzekamp
buiten de Firma om grote zaken had ge
daan, terwijl hij voor de Firma naar Duits
land waardeloos zaad geleverd had. Zijn
compagnon was toen naar de S.D. gegaan
om te zeggen, dat er wel een klacht uit
Duitsland betreffende sabotage zou kunnen
komen, doch dat dit alleen veroorzaakt was
door onregelmatigheden in de Firma. Vis
zegt er veel spijt van te hebben, dat met
de S.D. hierover gesproken is. Hij erkent
ook de S.D. verzocht te hebben Aleman te
arresteren, doch hij heeft dit gedaan om
Aleman te dwingen open kaart te spelen.
De Procureur-Fiscaal acht in zijn réqui
sitoir bewezen, dat Leune opzettelijk de
brief van Keuzekamp aan Vis heeft laten
lezen om te bewerken, dat Keuzekamp zou
worden gearresteerd. Hij neemt voorts aan,
dat Leune niet door de rechercheurs is
gedwongen om naar de Coolsingel te gaan
en dat Leune hiervan van tevoren op de
hoogte is geweest. Hierop wijzen naar zijn
mening de verklaringen van van Haren en
Remus en ook de gedragingen van Leune,
die aan van Haren zou hebben gevraagd:
„Waar is Keuzekamp" en hem een pakje
shag heeft gegeven, wat het afgesproken
teken was.
De Procureur-Fiscaal vordert op grond
van het feit, dat Leune Keuzenkamp zou
hebben bloot gesteld aan vervolging een
gevangenisstraf van 1V2 jaar, waarbij hij
rekening houdt met de gunstige inlichtingen
welke over Leune zijn binnen gekomen en
met de omstandigheid, dat op het verdere
gedrag van Leune in Nationaal opzicht ge
durende de oorlog niets te zeggen valt.
Wat de zaak Vis betreft wijst de Procu
reur-Fiscaal erop, dat op grond van de
van Vis afkomstige brieven en telegrammen
vast staat, dat Vis al het mogelijke gedaan
heeft om Keuzekamp te laten arresteren
door de S.D., terwijl hij eveneens schrifte
lijk heeft verzocht tot de arrestatie van
Aleman over te gaan. Ook acht de Procu
reur-Fiscaal hulpverlening aan den vijand
bewezen doordat Vis zijn best heeft gedaan
zoveel mogelijk zaad aan Duitsland te
leveren en het saboteren van deze leveringen
heeft tegen gegaan. Op deze gronden vor
dert hij de veroordeling van Vis tot een
gevangenisstraf van 3 jaar.
Mr. L. J. den Hollander wijst in zijn
pleidooi voor Leune erop, dat deze zaak
vele wonderlijke kanten heeft. Keuzekamp
heeft enige tijd na de bevrijding allereerst
van Leune gevorderd de afgifte van alle
boeken en bescheiden van de Westland
Culturen om zich op <Jeze wijze het bezit
van deze maatschappij weer te verzekeren.
Eerst toen Leune dit weigerde en alles
slechts in tegenwoordigheid van Politie,
P.O.D. of het Beheersinstituut wilde over
dragen, heeft Keuzekamp een klacht tegen
hem ingediend terzake van verraad, waarop
Leune is gearresteerd op 6 Juli 1945.
Leune stond echter gunstig aangeschre
ven te Dirksland, terwijl bij onderzoek
bleek, dat Keuzekamp van collaboratie
beschuldigd werd. Leune is hierop vrij
gelaten en Keuzekamp gearresteerd. De
P.O.D. te Delft heeft daarop de vrijlating
van Keuzekamp gevraagd aan de P.O.D.
te Middelharnis. Toen dit geweigerd werd,
nam de P.O.D. te Delft de behandeling van
de zaak Keuzekamp over en liet Keuze
kamp van Ooltgensplaat naar Delft over
brengen, waar hij enkele dagen later werd
vrijgelaten.
Vervolgens diende Keuzekamp een nieu
we klacht tegen Leune in en werd Leune
nu weer door de P.O.D. te Delft gearre
steerd. Thans na l1/-, jaar komt zijn zaak
voor. Pleiter zegt alles in het werk te
hebben gesteld om de behandeling van
j deze zaak bespoedigd te krijgen. De Pro-
I cureur-Fiscaal heeft eenmaal het dossier
ingezien en de vrijlating geweigerd. Niet
tegenstaande alle moeite is het niet gelukt
den Procureur-Fiscaal te bewegen Leune
eerder te dagvaarden. Hij beschouwt het
als een aanfluiting van het begrip Recht
staat, dat iemand, wiens schuld zo weinig
vast staat, in een zoo dubieuze zaak, ge
durende l'/j jaar gevangen gehouden kan
worden zonder dat de mogelijkheid bestaat
een rechterlijke instantie hierover te laten
oordelen, terwijl verder elke gelegenheid
ontbreekt om de belangen van den betrok
kene te behartigen. Pleiter wijst er voorts
op, dat Keuzekamp in zijn klacht tegen
Leune voor de P.O.D. te Delft zichzelf
als een saboteur beschouwt, die illegaal ge
werkt heeft en als gevolg hiervan moest
onderduiken. Hij protesteert er ten schérp
ste tegen, dat de naam Keuzekamp met de
illegaliteit zou worden verbonden, daar dit
een zwarte vlek op de illegaliteit zou be
tekenen. Keuzekamp is geen vaderlands
lievende figuur geweest, doch een zwende
laar, die zich door zijn gelddorst heeft laten
beheersen en hierdoor niet alleen voor zich
zelf dcch ook voor anderen zeer grote
risico's heeft opgewekt. In overleg met
Keuzekamp sloot de Westland Culturen
contracten voor de levering van zaad naar
Duitsland. Bovendien verkocht Keuzékamp
grote partijen zaad in het zwart via andere
duistere figuren in Limburg naar Duits
land. Hij smokkelde voorts grote partijen
naar België. Inderdaad leverde hij slecht
zaad aan Duitsland op de contracten der
Westland Culturen Mij, doch het goede
zaad leverde hij ook aan Duitsland. Hij
heeft zich niet ontzien om in 1943 in Neder
land de voedselpositie van millioenen K.G.
groenten te schaden doordat hij voor een
oppervlakte van 10 ha glas ondeugdelijk
zaad leverde. Aan de witloftrekkers op het
eiland Goeree en Overflakkee leverde hij
in plaats van witlofzaad cichoreizaad, waar
door voor deze telers enorme schade ont
stond. De Procureur-Fiscaal is ervan uit
gegaan, dat Leune wist, dat Vis Keuzekamp
door de S.D. zou willen laten arresteren.
Leune heeft dit echter nimmer geweten.
Hij begreep, dat Vis Keuzekamp wel graag
zou spreken, omdat hij hem dan zou kun
nen vragen verantwoording af te leggen
van het goede zaad, dat Keuzekamp buiten
de Firma om verkocht had, .met welk geld
Vis de eisen tot schadevergoeding zou kun
nen voldoen. Leune heeft de brief laten
lezen aan Vis, omdat Keuzekamp hem om
geld vroeg en hij niet wist of Keuzekamp
of Vis hier recht op had. Toen Vis hem
mededeelde, dat hij er buiten stond heeft
i Leune gezegd, dat hij verder met de zaak
dan ook niets meer te maken wilde hebben
en in geen geval op een ontmoeting met
Keuzekamp wilde ingaan. Pleiter betwist,
dat Leune tevoren wist, dat Vis of van
Beijeren des Maandags Keuzekamp wilden
laten arresteren. Toen Leune te Rotterdam
van de rechercheurs opdracht ontving om
mede te gaan, had hij zich misschien wel
flinker kunnen gedragen en absoluut moe
ten weigeren, maar Leune is nu eenmaal
nerveus en geen held. Het is echter een
geweldig verschil of men geen held of een
verrader is.
Toen op de Coolsingel van Haren naar
Leune toe kwam, was deze geheel van
streek en heeft in zijn verbouwereerdheid
een pakje shag gegeven. Pleiter achtte het
ten laste gelegde in geen enkel opzicht
bewezen. Van Haren is een zwager van
Keuzekamp en staat zeer scherp tegenover
Leune. De verklaring van Remus achtte
pleiter nietszeggend. Bovendien zal toch
niemand, die het plan heeft een ander te
laten arresteren dit ,'s morgens ronduit in
de tram vol met Beursbezoekers gaan rond
vertellen. Pleiter wijst erop, dat Leune
blijkens de talrijke verklaringen o -k van
illegale zijde te Dirksland gunstig bekend
staat. Deze man had bij de arrestatie van
Keuzekamp geen enkel belang en er bestond
voor hem geen enkele aanleiding om te
trachten Keuzekamp te laten arresteren.
Hij wist ongeveer waar Keuzek mp onder
gedoken was, doch heeft dit nimmer aan
iemand verteld. Leune is het slachtoffer
geworden van andere figuren, die wel be
lang bij de arrestatie van Keuzekamp had
den en die zich op een sluwe wijze van de
naiviteit van Leune hebben bediend. Leune
is op een moeilijk moment misschien niet
flink genoeg geweest, doch er bestaat geen
enkele grond om hem te verwijten, dat hij
opzettelijk Keuzekamp in handen der Duit
sers heeft willen spelen. Pleiter verzocht
derhalve met nadruk Leune vrij te willen
spreken.
Mevrouw Paauwe, optredende voor Vis
wijst op de gunstige persoon van Vis, die
zich tot een zeer vooraanstaande positie in
de Westland Culturen heeft op weten te
werken. Vis is met Keuzekamp in aan
raking gekomen, waarbij hij Keuzekamp
volkomen vertrouwde. Hij werd echter het
slachtoffer van diens optreden. Door de
manipulaties van Keuzekamp werd de
Firma de Westland Culturen, waarin Vis
al zijn geld gestoken had aan de rand van
de afgrond gebracht^ Keuzekamp zond
grote hoeveelheden waardeloos zaad naar
Duitsland. De andere firmanten van de
Westland Culturen Mij kregen tot hun
grote verbazing zeer grote schadevorde
ringen van de afnemers in Duitsland.
Bovendien werd hen medegedeeld, dat deze
afnemers bij de S.D. een klacht zouden
indienen en dat een en ander als sabotage
zou worden beschouwd.
In dit geval liep Vis de kans dood
geschoten te worden.
De compagnon van Vis is daarom naar
de S.D. gegaan om mede te delen, dat er
bij zijn Firma onregelmatigheden hadden
plaats gevonden, waardoor de zaadleve-
ranciën in de war waren gelopen.
Dit zou men in Duitsland misschien als
sabotage beschouwen, doch dit was dan
geheel ten onrechte. Pleitster wijst erop,
dat dus Vis Keuzekamp niet van sabotage
heeft beticht, doch in tegendeel heeft willen
voorkomen, dat hij hiervan beschuldigd
zou worden.
In de zaak tegen Aleman was volgens haar
Vis tot het uiterste gedreven, omdat Aleman
alle inlichtingen over de transacties kon
geven, doch het niet deed. Hij heeft toen
Aleman door de S.D. willen laten arreste
ren, omdat op deze wijze misschien alle
gewenste gegevens te voorschijn zouden
komen. Pleitster wijst er voorts op, dat de
bron van alle moeilijkheden in de gedra
gingen yan Keuzekamp gezocht moet wor
den en da^Vis zich geheel heeft laten leiden
door de vrees dat zijn goede naam door de
knoeierijen van Keuzekamp ten gronde
werd gericht.
Pleitster vraagt voor Vis de uiterste
clementie.
De President sluit hierop deze zitting,
welke bijna 6 uur heeft geduurd en bepaalt
de uitspraak op 7 Maart 1947.
gesegmenteerd
Het gebruik van
bietenzaad
Gezien de grote belangstelling die er op
het oogenblik bestaat voor het gebruik van
gesegmenteerd bietenzaad, hebben wij ons in
verbinding gesteld met het Instituut voor
Rationele Suikerproductie te Bergen op Zoom,
dat ons in het kort het volgende meedeelde
a. De ervaringen in Nederland en in bet
buitenland hebben geleerd dat gesegmenteerd
zaad een bijzonder goed zaaibed vraagt, ter
wijl lang niet alle gronden ervoor geschikt
zijn. Dus in geen geval op geïnundeerde
gronden of andere gronden die gemakkelijk
dichtslaan of verslempen. Evenmin op gron
den met veel onkruid,
b. Gesegmenteerd zaad mag niet dieper
dan 21/-, cm gezaaid worden.
c. De zaaimachines moeten nauwkeurig
afgesteld worden. Bij te dik zaaien gaan alle
voordelen verloren. De hier te lande aan
wezige machines zijn niet geschikt voor het
zaaien van gesegmenteerd zaad.
Landbouwers, wier gronden aan de ge
stelde eisen voldoen kunnen proefnemen.
Uitzaai van grote oppervlakten is echter in
ieder geval dit jaar nog af te raden.
De Hoofd-assistent bij de
Rijkslandbouwvoorlichtingsdienst
C. Scherpenisse.
De richtprijzen der akkerbouwproduc
ten van oogst 1947.
In aansluiting aan een vroegere mede-
deeling over de prijsverhouding der akker
bouwproducten van oogst 1947, kan thans
worden medegedeeld, dat de richtprijzen
dezer producten als volgt zijn vastgesteld:
Prijzen oogst
1947:
1946:
per 100 kg
20,-
20,50)
20,—
20,25)
19,—
19,50)
18,-)
Groene erwten
26,—
23,-)
Schokker erwten
31-/ 35
Capucijners
42,50
Grauwe erwten
50,—
Bruine boon en
45,—
Witte boonen.
50,—
Veldboonen
21,—
Duiveboonen
21-/ 25
Koolzaad
50,-
45,-)
Blauwmaanzaad
70-/ 85
85,-)
Karwijzaad
50-/ 75
70,-)
Lijnzaad
50,—
30,—)
Geel mosterdzaad
35-/ 55
50,-)
-Bruin mosterdzaad
80,—
C,
70,—)
Kanariezaad
25-/ 40
Fabrieksaardapp.
4,75
4,75)
per 1000 kg
Suikerbieten
34,—
38,50)
40,—
48 50)
„Vlug, Jantje, kom mee!" zei Koppie, toen zij buiten stonden, „weet jij waar meneer Primeur is?"
„Neen, maar hij heeft mij opgebeld en gezegd, dat ik jou in café „Knolraap" kon vinden. Jij had een
belangrijke boodschap voor hem, zei hij, maar omdat hij zelf door die tweede bankroof geen tijd had om
te komen, heeft hij mij gestuurd. Wat had je voor een boodschap?"
„Die man in die geverfde auto - dat was de kastelein", zei Koppie. „Moet je mij vertellen", antwoordde
Jantje doodleuk, „dat wist ik ook wel. Maar wat zou dat?"
Nu werd Koppie toch echt boos. Wat was die Jantje dom! „Maar snap je dat dan niet, Jantje? Dan heeft
die kastelein toch iets met die bankrovers te maken!"
Jantje krabde zich eens achter de oren en zei toen langzaam: „Daar zeg je zo iets, Koppie! Dat is nog
zo gek niet bedachtMaar wat doen we nu
Koppie begon hard te lopen en de dikke Jantje dribbelde met kleine pasjes en hijgend en blazend met
hem mee.
„Eerst naar de krant!" zei Koppie, „ik heb nieuws! Ik weet waar de dieven de buit verstopt hebben. En
dan gaan we.maar verder kwam Koppie niet, want uit een grote blauwe auto, die vlak langs hen reed,
sprong een man, die Koppie beetpakte en in de auto gooide. De man klapte het portier achter zich dicht
en voor Koppie goed en wel begreep wat er gebeurd was, reed de auto in snelle vaart weg.