Frankrijk Anno 1947
VOOR DE KINDEREN
Publicatie
Landbouw
Abonneert U op dit bladi
I
Parijs: Rue du Chat qui Pêche... de
straat van de Visschende Kat. Een heel
klein straatje, iets breeder dan een slop.
Mijn broer en ik loopen er door, het is maar
kort. We zijn direct bij de andere straat,
Rue Hachette, waarop de straat van de
Visschende Kat uitloopt. We bekijken het
alles met interesse, we drukten indertijd
het bekende boek van Jolan Földes over
bewoners, die in deze straat woonden, over
een Hongaarsche emigranten-familie, hun
wederwaardigheden, hun familiekring, hun
vrienden, en hun geschiedenis. De straat
is klein, we zien een groot gebouw, waar
een bord bij hangt: hotel....
We loopen van de Rue Hachette terug,
dertig, veertig, vijftig Meter. Ik tel de
passen niet. We komen aan den oever van
de Seine. We stkan aan de steenen wallen,
die opgetrokken zijn, dat de wandelaars
niet in de Seine zullen tuimelen. Op de
wallen hebben boekverkoopers5hun boeken
kasten neergestald. Oude en jonge lief
hebbers van oude boeken en zij, op zoek
naar rariteiten neuzen in de koude dag
waarin Parijs gehuld is.
Het is Zaterdagmiddag, 15 Februari '47.
Een ietsje stroomopwaarts gaat een brug
over de Seine-arm. De rivier heeft zich n.l.
•n twee armen verdeeld en voor ons ligt het
'eilandje, de oude Cité de Paris.
Daar rijst machtig en groot op, de Notre
Dame de Paris, de groote kerk van het
x katholiek Frankrijk, Een wonderlijk mooi
bouwwerk, zelfs in deze grauwe lichtsfeer.
Bezoekers gaan in en uit. Mannen nemen
de hoeden af, dames zetten iets op. Dat is
het gébruik bij hét bezoek aan een kerk.
In de kerk staat een enkele kaars te branden.
Het licht valt door een geweldig gekleurd
glas-in-lood-raam naar binnen, langs grijze
pilaren. Bij den uitgang staat een non, ze
rammelt met een offerbusvoor de
melaatschen, vraagt ze, voor de melaatschen
Een enkele offert. Er staat in de kerk een
offerblok: gedenk de kerk.
Een jeep met Amerikanen komt op het
plein. Ze gaan foto's nemen. Ik kijk met
verwondering hoe zij denken in deze
donkerte nog iets van' al die schoonheid te
kunnen vangen op een film. Ze gaan de
kerk binnen, ze vullen de rijen der bezoe
kers, die alleen het gebouw willen zien, die
•alleen belangstelling hebben voor het
prachtige interieur, die alleen komen kijken,
omdat ieder, die Parijs bezoekt, dit gezien
meet hebben, deze kerk. Doch in heel de
kerk zie ik geen enkele geloovige, er is
niemand die bidt.
Ik heb het anders gezien. Ik zag, jaren
geleden, in Venetië,.de beroemde kerk op
op het San Marco-plein, de diensten gingen
door, geloovigen kwamen en baden.
Ik zag de kathedraal van Milaan in de volle
warmte van den zomer, en men vond er
menschen in gebed verzonken. Doch hier
zie ik er geen, het gebouw is van steen, en
het is of de harten der Franschen van steen
zijn. Men komt tot de kerk, om het te zien,
als deccr van een toóneelstuk.
Eens moet Frankrijk toch anders zijn
geweest, er moet toch een tijd zijn geweest,
dat het geloof Frankrijk kracht gaf voor zijn
eigen l^ven, zijn eigen strijd. Frankrijk
heeft veel geloof verloren en het is of het
het geloof in zichzelve mede heeft verloren.
Het heeft zijn slagen gekend, zijn revolu
ties, zijn oorlogen. Het heeft misschien tè
veel verloren
Vlak langs de kerk vloeit een arm van de
Seine. Acht Hollanders staren vanaf de
brug naar de kerk, kijken het ingaan der
vreemdelingen aan. Kijken langs de oevers.
Het is koud, maar op de naakte steenen
ligt een vrouw te slapen. Wie het is
we weten het niet. Ze slaapt. Er is niemand,
die naar haar toegaat en vraagt of ze troost
noodig heeft, of'ze arm is en met geld
geholpen kan worden. Ze slaapt, op de
naakte steenen, terwijl wij huiveren in
onze winterjassen.
En het is of dit het symbool is van het
Frankrijk van heden, het Frankrijk dat arm
is, dat bijna alleen staat. Naast het Frankrijk
van vroeger, dat idealen heeft gekend - al
waren het de onzen niet. Dat bezielt was
met een wil om grooter te worden, dat in
geloofsijver prachtige kerken deed bouwen.
Zoo heb ik Frankrijk terug gevonden.
arm en berooid. Ik kan er niet optimistisch
over zijn, er zullen vele wonderen moeten
gebeuren, wil Frankrijk er bovenop komen.
Misschien als ik vooraanstaande journalisten
uit Frankrijk zou ontmoeten, zouden ze
mij een optimistischer beeld kunnen geven
omtrent het Frankrijk van heden.ik kan
het niet. Het is een prachtig land en de
Franschen zijn prachtkerels. Ik heb met
hen zitten praten, we hebben samen zitten
lachen. Ze weten te leven, zooals wij
Nederlanders het niet weten. Maar hun
land gaat achteruit. Ze zien het zelf. In een
winkel vraagt de eigenares ons uit welk land
we komen. Als we haar toevertrouwen dat
we Nederlanders zijn, vraagt ze naar ons
land en de wederopbouw. De wedervraag
is: hoe gaat het hier, en ze bekent: die
verkiezingen, niets als verkiezingen, maar
werkenho maar
Baisse 5 kondigen de winkels aan.
Dat is 5UU korting op de prijzen van 1
Januari. De winkels moeten hun prijzen
herzien. Frankrijk is duur, ongelooflijk
duur. Een Nederlandsche Secretaresje licht
ons in, ik heb een behoorlijk salaris, maar
houdt het niet vol. Het is hier macaroni en
erwten wat we eten. Erwten kosten onge
veer 2,per kilo. Brood hebben we 300
gram per dag. Ik kan niets extra's koopen,
terwijl ik een behoorlijk salaris heb.
De winkels staan vol mooie dingen...
laat ik prijzen noemen.. Een aardig jum-
pertje voer een jong meisje: wanneer wij
dat zouden moeten koopen kostte het,
omgerekend in Hollands geld, ongeveer
110,Voor de heeren zijn Canadiennes
te verkrijgen. Aardige jassen, model juun-
jekker van waterproef linnen, gevoerd met
geschoren lamsvel. Ze kosten echter onge
veer 350,Heerendassen 18,en
heerenhoeden 33,We vergelijken de
prijzen met die in Holland geldig eft komen
tot de conclusie - ik wil opbiechten dat er
in ons gezelschap 3 dame? zijn met resp.
echtgenooten, zoodat zij de prijzen kunnen
vergelijken - dat alles minstens 50 tot 100
procent duurder is dan in Holland
Ik kom terug op dat pientere Hollandsche
meisje, dat in Parijs secretaresse is: Weet je
waar de Franschen zoo jaloersch op zijn op
ons 1 Neen, we weten het niet. Op 2 dingen,
onze Wederopbouw en ons Koningshuis.
Dat is een nieuw geluid. Wij Hóllanders
zijn niet erg enthousiast zoo het in Holland
gaat. Het vlot niet. De Wederopbouw
schrijft te veel bonnen naar ons gevoel en
heeft te weinig materiaal. Holland wil
werken, maar het gaat allemaal veel en
veel te langzaam. Wij zijn het niet zoo erg
vaak eens, met onze Ministers. We oefenen
critiek uit op de Excellenties. Minister
Schermerhorn kunnen we niet altijd be
wonderd hebben en op Minister Beel is men
ook niet zoo geweldig enthousiast. En
eigenlijk is Minister Lieftinck wel een beetje
heelemaal de zondebok. Maar nu ik in
Frankrijk gezien heb hoe het daar is, nu wil
ik eerlijk zijn en zeggen, ik durf mijn mee
ning te herzien. Ik ben nog niet enthousiast
over hen, maar bij elkander hebben ze toch
heel veel gepresteerd, heel wat meer dan
in Frankrijk al die knappe koppen bij
elkaar. Ze hebben er 8 ministers nu sedert
de bevrijding gekend over voedselvoorzie
ning, en elke minister verminderde de
rantsoenen voor de bevolking opnieuw.
Wij hebben in Nederland heel wat meer te
eten dan in Frankrijk, er is ruim voldoende
brood en we krijgen vleesch. We zouden
nog graag veel meer willen, we zouden volle
kasten willen met textiel, nieuwe pakken en
de dames nieuwe rokken en mantels.
Brieven en oplossingen aan 't Bureau
van „Opbouw". In de linkerbovenhoek:
Tante Mar.
Oplossing raadsel III:
e
i 1
k e
e s
1
Oplossing raadsel IV:
e k
t e
e n
n
Raadsel V:
regel 1 van boven naar
beneden en van links
naar rechts: de eerste
mens.
regel 2: de naam van
een meisje.
regel 3: andere naam
voor geneesheer.
regel 4: een paal op zeilschepen.
Raadsel VI:
regel 1: Het vijftiende
bijbelboek.
regel 2Plaats waarheen
Lot vluchtte. Toen hij
er was, werden Sodom
en Gomorra verwoest
(Gen. 19).
regel 3: Plaats, waar Samuël geboren is
en waar hij later woonde.
regel 4: De koning van welke stad streed
tegen de Israëlieten in de woestijn vóór de
geschiedenis van de koperen slang? (Num.
21).
Nichten en neven van de Opbouw.
Jakob uit 1 Jmuiden. Hoe je achternaam
is weet ik niet. Ik denk, dat die begint met
een L. Jij moet de groeten hebben van je
nichtje Martha L. uit Middelharnis. Die
heeft zo fijn bij jullie gelogeerd, heb ik
gehoord. Verlangde ze niet erg terug naar
Middelharnis? Leuk, Martha, dat je me
zoveel van IJmuiden verteld hebt.
Joh.C?) v. W. te H. Je voornaam weet
ik ook al niet: Jan, Jakob, Johan, Jozef,
Jasper. Wat is 't? Schrijf me maar eens of
het één van die namen is.
Corrie M. te O. 't Is best dat je de
postzegels naar mij stuurt. Slim bedacht
van je om er in iedere brief wat te doen.
Ik zal wel zorgen dat ze verder kernen.
Rietje H. te S. Ik ben blij met zo'n
klein nichtje. Toch ben je al een grote meid,
omdat je meedoet de raadsels op te lossen.
Gerrit v. H. te M. De oplossingen zijn
goed, hoor! Natuurlijk mag je weer mijn
neef worden, maar niet meer bij me van
daan lopen.
Mien v. R. te St. a/h H. Mien, schrijf
je ook nog even hoeveel jaar je bent?
Tannie S. te St. a/h H. Is Mien je
vriendinnetje? 't Is goed, dat jullie de
oplossingen samen in één enveloppe doen.
Jan v. E. te N. T. Nu hoef je gelukkig
niet meer uit de gaarkeuken te eten. Harde
erwten en bietensoep is helemaal niet
lekker, hè. Schrijf je nog eens, Jan?
Adrie v. A. te N. T. Dat was zeker een
reuze lange brief. Leuk, hoor. Gelukkig
maar, dat je nu toch de kalender gekregen
hebt. Teken jij ook zo graag, Adrie? Ik ook.
Maak je er voor mij ook eens één?
Huib M. te den B. Wat een grote brief!
Ga je op de Ambachtsschool of op de Ulo.
Ik kan begrijpen, dat je het leuk vindt om
zo'n eind te bussen naar M. Ben je wel een
zoete jongen in de bus? Denk erom, Tante
Mar zit er ook wel eens in.
Gerrit K. te N. T. Die Bet zorgt goed
voor de vogels. Denk jij en denken alle
nichten en neven wel aan de vogels? Weten
jullie wat honger lijden is? Arme beesten.
Corrie M. te St. a/h H. Ik kan ook
schaatsenrijden. Mooi is de legpuzzle, hè?
Hennie v. d. W. te M. Dus jij hebt bij
je vriendinnetje gelogeerd. Zijn jullie niet
door 't bed getakt van al dat lawaai dat je
gemaakt hebt?
Wim en Teuntje K. te S. Ik ben blij,
dat ik er weer een neef en nicht bij gekregen
heb. Dus jij kan zo goed schaatsenrijden,
Teuntje. Goed, dat je postzegels opstuurde,
Wim!
Lina A. te St. a/hH. Raadsels oplossen
valt toch wel mee, hè Krijg ik de volgende
keer weer een brief van je? Dag Lina!
Leen K., den B. Wat kan jij goed brie
ven schrijven. Moet je wel eens voor straf
naar bed Je vraagt of je een prijs gewonnen
hebt. Dat kan ik je nog niet zeggen, Leen.
Er komen er acht in de krant. Als je ze
allemaal goed opgelost hebt, kun je een
prijs winnen.
Kees v. d. J. te N. T. Mooi vers heb je
gemaakt, Kees. Maak je er nog eens een
voor me? Verzen maken is moeilijk, hoor.
Dag Kees.
Tiny M. te St. a h H. Nu zijn je op
lossingen weer goed. Dus je bent een
nichtje van Corrie. Toch ook familie, hè!
Lyda v. N. te Q. T. Ja, hoor! Ze zijn
weer goed. Zie je wel, hoe blij dat meisje
in Schiedam! met de postzegels is. En
zoveel tegelijk. Je hebt ze zeker al een hele
tijd gespaard.
Jan R. te M. Fijn, dat je ze toch ge
vonden hebf, Jan. Houd vol, hoor!
TANTE MAR.
Misschien moet al dat textiel, dat hier ge
maakt wordt, geruild worden voor tarwe
en vleeschmaar we lijden geen honger
meer en we krijgen af en toe een stukje
vleesch op tafel. Tevreden zullen we nooit
zijn, want al hadden we een inkomen als
een Kening, dan zouden we nog iets vinden
om ontevreden en jaloersch op te zijn. Zoo
zijn we nu eenmaal
Ik zag Frankrijk terug in Februari 1947...
verarmd, blijkbaar zonder idealen, zonder
energie, blijkbaar zonder geloof in weder-
opheffing. Ik ken mijn eigen Holland, het
is er niet ideaal, doch ik weet van al
die verhalen, die de rende doen dat het
buitenland vindt dat het in Holland mo
menteel het beste is, ondanks ons
gekanker en ons gemopper. Wij hebben het
moeilijk, wij schrikken van de Staatsschuld
en we kijken onthutst naar ons belasting
biljet... maar er is een ding in ons land,
vertrouwen in het feit dat wij uit
al deze zorgen zullen komen, geloof dat,
ondanks het feit dat rechts en links elkander
af en toe in de haren vliegen, de regeering
ons land koerst naar betere tijden... die
echter afhankelijk zullen zijn of de andere
landen er ook in zullen slagen spoedig zich
op te werken.
J. BOOMSMA
De Directeur van het Arbeidsbureau te
Middelharnis maakt bekend, dat in verband
met het verstrijken van den geldigheidsduur
der inschrijvingskaarten, gelegenheid tot
verlenging zal worden gegeven en wel:
Voor de gemeenten Ooltgensplaat, Oude
Tonge en Nieuwe Tonge in de Openbare
Lagere School te Oude Tonge op Woens
dag 26 Februari a.s. van 9.30 tot 10 uur vm.
Voor de gemeenten Den Bommel en
Stad a/h Haringvliet te Den Bommel op
het Gemeentehuis op Woensdag 26 Febr.
a.s. van 2 tot 3 uur n.m.
Voor de gemeenten Ouddorp, Goederee
de en Stellendam te Goedereede op het
Gemeentehuis op Donderdag 27 Februari
a.s. van 10 tot 11 uur v.m.
Voor de gemeenten Dirksland, Melissant
en Herkingen te Dirksland in het Gebouw
naast het Gemeentehuis, op Donderdag 27
Februari a.s. van 2 tot 3 uur n.m.
Vcor de gemeenten Middelharnis en
Sommelsdijk op het Arbeidsbureau te
Middelharnis, Voorstraat A 14, op
Donderdag 27 Februari a.s. van 9 tot 12
uur v.m.
Na 1 Maart 1947 dient iedere ingeschre
vene dus in het bezit te zijn van een kaart
die verlengd is tot 15 Maart 1947.
Het is geen bezwaar, wanneer op boven
vermelde zittingsuren een persoon voor
meerdere personen de kaarten laat ver
lengen.
De Directeur,
N. v. d. BRUGGE
TRACTORENNOOD OP GOEREE-
OVERFLAKKEE.
In verband met het nijpend tekort aan
tractoren van allerlei aard en type op Goe-
ree-Overflakkee, werd de Directeur van
het bureau Grondstoffen, Ir. C. S. Knott-
nerus, bereid gevonden, zich persoonlijk
te komen oriënteeren. Op Maandag 24
Februari, des namiddags 3.30 uur, hoopt
de Heer Knottnerus in hotel Spee te Som
melsdijk een uiteenzetting te geven over de
vooruitzichten van den import van trac
toren en hetgeen van de zijde van het
Bureau Grondstoffen wordt ondernomen,
om den telkens weer stagneerenden invoer
zooveel mogelijk te bevorderen.
Tevens heeft de Heer Knottnerus het
voornemen, mededeelingen te doen over
typen van combines, waarvoor goede rede
nen aanwezig zijn, import te mogen ver
wachten.
Laat Goeree-Overflakkee door een massale
opkomst van zijn boeren en loonwerkers
toonen, dat de behoefte uiterst dringend is.
Laat daartoe een ieder, die een aanvrage
voor tractor, jeep of combine in behande
ling heeft bij het Rijksconsulentschap, de
vergadering bezoeken
De Rijkslandbouwconsulent
Ir. C. W. C. v. BEEKOM.
