r\
VOOR GOEREE EN OVERFIAKKEE
",bove°10- B" CHRISTELIJK NATIONAAL STREEKBLAD D" bla<i ver5cnii°tiede"
is
u
A 199
Onze jongens in Indië
Doodstraf en
Gratieverzoeken
MEDITATIE VOOR
DEN ifONDAG J
Het bruggenplan omlijnd
VRIJDAG 7 Febr. 1947.
prijs per kwartaal f 1,50
Losse nummers f 0,15
Advertentieprijs 130 mm
|2 cent per mm. Elke mm
OPBOUW
Tweede jaargang - No. 75
Adres der redactie en Ad
ministratie Voorstr. A 239
Postbus 14
Middelharni8 Tel No. 332
ontract aanzienlijke korting
Oommuste van Redactie t Ds W. Anker. W. A. de Bakker, N. v d. Brugge, A. van Eek, C. Edewaard, Mr. J.
Ds. N. de Jong C. P. Kijkuit, C. M. Vogelaar.
Dinsdag en Vrijdag
Groene veld,
of voor
sparen 1
Wat denken onze jongens in
Indië van de militaire situatie
en van de politiek der regering?
Waarschijnlijk hebben velen zich boven
staande vraag wel eens gesteld. Immers -
zo zeggen velen - hoewel de regering de
republiek Indonesië de facto erkeat en
Indië verkwanselt aan revolutionaire ele
menten, gaan steeds meer jongens in wapen
rok naar ons overzees gebiedsdeel Ned-
Indië. Waartoe dit? Dit is toch een absolute
inconsequentie der regering? Of hebben de
Ned. troepen in Indië toch een betekenis,
die de regering evenwel om begrijpelijke
reden verzwijgt?
Uit brieven, die we geregeld van ónze
jongens in Indië ontvangen, blijkt, dat zij
over deze dingen denken en spreken en|
dat vooral twee meningen, wat de regerings-
politiek betreft, domineren n.l.:
1. de regering heeft andere bedoelingen
dan ze voorgeeft; i
2. de regering verkwanselt Indië.
Een brief die dit het beste doet uitkomen
en tevens een indruk geeft van de militaire
toestand - de wapenstilstand en de orde- en
rusthandhaving door het leger van de
republiek (de T.R.I.) - laten we hieronder
volgen:
.Wapenstilstand of Linggadjati maken
ons militairen in zoverre niets, dat er zo
nu en dan even hard geknokt wordt. Alleen
is nu het idiote, dat, als de kerels, die je
achternt zitten over de demarcatielijn vluch
ten ze zo goed als klaar zijn. De wapenstil
stand ende dem rcatiewordtmefvo.tenge-
tteden. Dat bleek vanmorgen weer, toen we
er op uitgingen om het convooi Medan-
Belawan en terug te bescheimen. We
werden behoorlijk beschoten en het convooi
werd ongeveer U/2 uur opgehouden eer we
dat zaakje aangeveegd hadden, hoewel de
T.R.I. 4 K.M. aan weerskanten van de weg
vandaan moet blijven. Dat is volgens mij
ook de toekomstige das, die de republiek
zal wurgen; het volkomen gebrek aan gezag
van de republiek. Merdeka (vrijheid) en
Soekarno zijn vooral onder een groot deel
der jeugd fnjna heilige begrippen geworden
en als de rep. regering opdracht geeft om te
roven, te branden en te moorden, zijn daar
volop vrijwilligers voor, maar als er een
tegenovergestelde opdracht komt, dan blijkt
het gezag van de republiek ver zoek te zijn;
en dat niet alleen bij de benden, maar ook
bij de heren, die nog heel wat in de melk te
brokkelen hebben. w
Om een voorbeeld te noemen. Onze
artillerie stelde een paar stukken op bij
i ledan. Meestal staat de artillerie behoorlijk
ver achter de eigen linies, maar deze keer
was dat niet het geval. De stukken stonden
nu aan de rand van ons gebied- De volgende
dag komt een Indonesische delegatie in de
stad om de onrustige militaire toestand te
bespreken. De weg waarlangs ze komen,
gaat langs de artilleriestelling, zodat ze die
plaats precies wisten. De heren gaan 's-mid-
dags terug en de andere morgen - dat was
vanmorgen - doen ze een grote aanval op
die stelling. De stukken waren echter de
vorige avond weer weggehaald en in de
plaats daarvan zat er een bataljon infanterie.
De ontvangst was behoorlijk, wat je van een
K.N.I.L.-bataljon met nog al wat Ambonne-
:en kunt verwachten. Maar men had toch
weer één dode en b gewonden. En Zulke
..grapjes" van bedriegerij, huichelarij en
woordbreuk komen iedere dag voor en
heus niet alleen in Medan.
Wat de politiek der regering betreft, ik
ben het er niet mee eens, maar ik zou me
evenmin kunnen indenken hoe het wel zou
moeten. Dat Rusland achter dit alles staat,
staat voor mij onomstotelijk vast. Niet
alleen hier, maar de troubles in Britsch-
indië, China, Frans Indo-China, de stakin
gen verleden jaar in Australië samengaande
met de boycot van Nederl. schepen, is
volgens mij alles het gevolg van Coitimn is-
tisch gestook, gedirigeerd vanuit Moskou,
om Ruslands' invloedsfeer uit te breiden
tot aan de Indische- en Stille Oceaan.
In Amerika beginnen ze schijnbaar een
beetje wakker te worden, maar eerst was de
opinie van den doorsnee Amerkaan: Geef
die mensen in Indonesië hun onafhankelijk
heid evenals wij het de Fillippeno's gegeven
hebben. Andere factoren werden door hen
niet geteld, behalve misschien het feit dat
er aan de Republiek nog wel wat te verdie
nen viel.
Van de politiek van Engeland heb ik
alleen door, dat er een vies luchtje aan zit
en dat ze van plan zijn er niet slechter op
te worden.
Had de regering hier dus een politiek
gevoerd van recht door zee en aanpakken,
dan geloof ik dat zé op alle tegenwerking
van de Engelsen en Amerikanen hadden
kunnen rekenen.
Daarom heb ik zo'n idee, dat de thans
gevoerde politiek er een is naar Engels
model en dus een tikje of misschien ook wel
een beetje erg, laten we maar zeggen,
achterbaks. D.w.z. heel voordelige aan
biedingen doen, dus de wereld - d.w.z-
Engeland en Amerika - tonen, dat wij van
onze kant alles doen om het conflict op
vreedzame wijze op te lossen, maar aan de
andere kant,,., zulke voorwaarden stellen,
dat de republiek ze niet kan houden, om
daarmee de wereldopinie in de gelegenheid
te stellen ons volkomen geiijk te geven en
dan zijn slag te slaan.
Eén voorwaarde waaraan de republiek
nooit zal kunnen voldoen, is de wapenstil
stand, een andere die van orde en rust
handhaven. Dus het volkomen ontbreken
van dicipline en gevoel voor gezag zal eens,
en misschien vlugger dan wij denken,
funest worden voor de Republiek Indonesia.
Ondertussen is het voor ons een ellendige
tijd,
Dit is mijn opinie, hoewel velen hier die
opinie toegedaan zijn. Anderen zijn kortweg
van mening, dat in Linggadjati .Nederland
en Indië door een stel onverantwoordelijke
elementen verkocht zijn.
Er is een tijd in ons volksleven geweest,
dat vrijwel de groote meerderheid tegen
toepassing der doodstraf was- Slechts de
A-p. en de S-G.P. handhaafden den eisch
met een beroep op Gods Woord.
Tijdeps en na de bezetting is de recht
vaardigheid der doodstraf in breeden kring
ingezien, met name tegen hen, die in de
bange jaren, die achter ons liggen ons volk
aan den vijand verrader hebben en het
bloed van het beste deel van on,s volk op
hun geweten hebben.
Toen de doodstraf aan Mussert en Blok
zijl werd voltrekkeft, was er geen gejuich,
doch een gevoel van diepen ernst, aan het
recht Gods werd voldaan en ons volk
beseft dat de hoogste straf werd toegepast.
Nadien zijn tal van doodvonnissen uit
gesproken tegen personen, die persoonlijk
den dood V2n vele Nederlanders veroorzaakt
hadden.
Velen hebben zich afgevraagd, zijn of
worden die vonnissen ten uitvoer gelegd?
Bekend was, dat de veroordeelden gratie
hadden gevraagd en op de beslissing
wachtten.
Wij betreuren het, dat de onzekerheid
zoo lang heeft geduurd. Om twee- redenen
en wel in het belang van de rechts
pleging zelf en terwille van de veroordeel
den. f
Met betrekking tot de eerste reden
geldt, dat de rechters, die naar eer en ge
weten recht spraken in een uitermate
moeilijke positie kwamen te verkeeren,
doordat de uitgesproken straf niet werd
uitgevoerd. De procureur-fiscaal Mr. Zaa-
ijer zeide dan ook, dat het uit moet zijri met
,,En zalig is hij, die aan Mij
niet ,zal geergerd worden".
Mattheus 11:6.
Johannes de Doper zit gevangen, omdat
hij tegen Herodes gezegd heeft: „Gij zult
niet echtbteken". Hij is brutaal geweest,
maar.met Gods Woord achter zich, en
zó is een zekere „brutaliteit" geoorloofd,
én geboden. Beleefdheid is wel belangrijk,
tnaar toch nog niet het allerlaatste in het
Koninkrijk Gods.
De Doper echter gaat in de gevangenis
rare dingen denken, voor ons onbegrijpe
lijke, want hij komt in zijn kerker qp de
rand van de ergernis - hij begint aan zijn
rigen zending te twijfelen, hij raakt op het
punt om zijn eigen Messias los te laten.
Dat is nu de man die groter is dan alle „v.tn
trouwen geborenen", dat is nu de profeet
iie durfde beweren met een beroep op
Jesaja: „lk ben de sterrt des roependen in
de woestijn".
Déze Doper komt op de rand van de
ergernis, zoals de grote Petrus later, midden
in de verloochening is terecht gekomen.
\Vat moeten wij dan van ons eigen geloof
denken?.dat we sterker kunnen zijn dan
dezen Wegbereider? - moeten we hopeloos
zijn, wanneer wij er soms voor ons bewust
zijn zover vandaan staan Dit droeve
voorbeeld, van den Doper moet ons troosten
Waaraan ergert Johannes de Doper zich?
Er staat geschreven: toen hij hoorde wat
Jezus merkte, toen ging hij met zijn vraag,
die op de ergernis af was, naar Jezus toe.
De Doper ergert zich over Jezus' woord
en daad. Het is hem alles te eenvoudig-
De Doper is ondanks alles, wat hij aan den
Jordaan over het Lam gezegd heeft, nog
niet aan het heldere inzicht in Isrels heils
verwachting toe.
Johannes ergert zich over de eenvoud - hij
wil eigenlijk de volle schittering van. den
hemel al zien, hij wil de volle overWinning
al zien. Daarom zweeft hij hierin den kerker
tussen hoogmoed en angst - hoogmoed
omdat hij het te gering vindt, angpt omdat
die geringheid hem in de twijfel zet aan diet
ware Messiasschap van Jezus.
Wat doet JeZys? Hij zendt de discipelen
van den Doper vice versa terug met de
boodschap: „zeg aan Johannes wat gij
de vette koppen in de couranten. «Tegen
verrader de doodstraf geeischt" en dat hij
in de serieuse nastreving van het recht
doen niet langer de rol van Don Quichotte
wil spelen. Met het oog daarop eischte hij
thans een straf, passend naar de opvatting
dis blijkt te gelden.
Wij kunnen dit verstaan, omdat hij
het rechtspreken niet tot een aanfluiting
wil maken. Derhalve legde hij een geringere
straf op, dan hij noodzakelijk achtte.
We betreuren in hooge mate, dat de
betrokken regeeringsinstantie's zoo het
recht spreken onmogelijk maken.
We bevinden ons ten opzichte van de
berechting wel in een dalende lijn, zoo
zelfs dat de rechters zich naar de practijk
gaan wegen, omdat de uitvoering wacht en
nog eens wacjit en een ieder er schouder
ophalend over spreekt.
De Overheid, die recht doet bij de gratie
Gods, heeft op de bres te staan voor de
hoogheid van haar gezag en recht, dat
gezag en recht Gods is.
We meenen ook, dat het niet uitvoeren
der straf onbarmhartig is jegens de ver
oordeelden.
Wie ter dood veroordeeld is hangt aan
het leven en moet zich losmaken van alles
wat hem er aan bindt. Dit is moeilijk en
wie dit van dichtbij heeft meegemaakt weet
dit.
hoort en ziet". Hij zendt hen terug met
dezelfde eenvoud (die intussen het bewijs
was voor Zijn Messiaszijn - zie Jesaja:
„doven zullen horen, blinden zien").
Waaraan Johannes zich geërgerd had,
daarmee zal hij het toch verder moeten doen.
Zijn discipelen komen bij hem terug, weêr
met diezelfde eenvoud van Jezus' woord
en daad.
Zou de ergernis van den Voorloper neg
een andere bron kunnen hebben? Ik geloof
van wel, en dan denk ik aan dien .kerker".
Als Jezus nu de echte Messias is, kan ik
Johannes dan, de wonderlijk geborene, de
geroepen Wegbereider, zó in de narigheid
komen? Waarom haalt deze Messias, die
toch door mij in de wereld is ingeleid, mij
niet uit de gevangenis: Een echte Messias
kan dat toch met één woord?! En dan wordt
deze ergernis uiterst actueel, actueel voor
allen die hun hoop op Christus hebben
gesteld. Hier prikt één van de giftige
pijlpunten van den Verleider, die het voor
hen, die op God hopen, in het grote
wereldgebeuren en in hun persoonlijk
leven zo zeer tot een raadsel wil maken, dat
zij van het pad der toegerekende gerechtig
heid dreigen af te dwalen
God, zijt Gij soms niet meer de Sterkste,
Zijt gij soms niet meer de Enige,
Kan ik het nog wel helemaal met U wagen
Dat is de positie van den Doper, dat is
de toestand van „de Kerk", telkens.
En toch blijft de Heiland vandaag nog
antwoorden met Zijn eenvoud, toch zullen
wij het vandaag nog met den eenveudigen,
met den vernederden Christus moeten doen,
want het is nog niet de tijd om den ver
heerlijkte te aanschouwen.
Bij de duidelijke bewijzen van Zijn
genadige kracht, houdt Hij toch teikens
Zijn volle almachtsopenbaring op den achter
grond, en daar gaat Hij juist mee door, om
ons hier beneden in het geloof op te voeden
- opdat Hij ons door Zijnen Geest steeds
meer en meer op de knieën drukke voor den
allerdiepst vernederden Zaligmaker - inder
daad - Zaligmaker!
Want Mattheus 6 1 zegt het duidelijk:
„Zalig is hij die aan Mij niet zal geërgerd
worden"
Wat is dit? - een zaligspreking of een
waarschuwing? - het is beide!
Waag het dan met die allereenvoudigste
nederigheid van den Gekruisigde, opdat wij
zalig gesproken mogen zijn en worden.
Herkingen.
W. ANKER.
Die periode van strijd mag niet maanden
duren, omdat dit onnoodig de strijd ver
zwaart.
En terwille van het aanzien der Overheid
en terwille van de veroordeelde dient de
beoordeeling van een gratieverzoek met
spoed plaats te vinden.
Dat eischt recht en barmhartigheid.
Door den Commissaris der Provincie
is een Commissie benoemd die de mogelijk
heid zal bestuderen van een vaste ver
binding tussen oos Eiland en de vaste wal.
Voorzitter van deze Commissie is
Mr. Bolsius lid van Ged. Staten.
Flakkee wordt daarbij vertegenwoordigd
door de Heren D. Rijnders, Burgm. van
Middelharnis, Ir. C. W. C. van Beekom,
Rijkslandbouwconsulént te Middelharnis
en P. D. Sieling te Melissant.
Het bruggenplan neemt hiermee vastere
vormen aan.
Tarwe te kort Mais in het brood.
Naar we vernemen is er thans nog voor
2 maanden broodgraan in voorraad.
Mogelijk is dat nog graan wordt ingevoerd.
Voorshands heeft de Minister besloten
mais in het brood te verwerken.
