CHRISTELIJK NATIONAAL STREEKBLAD
VOOR GOEREE EN OVERFLAKXEE
Internationaal Chr. Vakverbond
Dr. Gravemeyer spreekt op Flakkee wist ua.
DINSDAG 11 JUNI 1946
Prijs per kwartaal f 1,50
Losse nummers f 0,15
Advertentieprijs 130 mm
14 cent per mm. Elke mm
daarboven 10 cent. Bij
contract aanzienlijke korting
OPBOUW
Tweede jaargang - No. 7
Adres der redactie en Ad
ministratie Zandpad B 282
Middelharnis Tel. No. 332
Dit blad verschijnt iedere
Dinsdag en Vrijdag
Te Amsterdam vond deze week
voor de Chr.-arbeiderswereld een
blijde gebeurtenis plaats. Het
Internationaal Chr.-Vakverbond
hield er een Jubileum-Congres ter
gelegenheid van 'zijn 25-jarig
bestaan.
Gedurende deze periode is er
hard gewerkt. Toen het l.C.V.
gesticht werd in 1920 sloten zich
elf vakverbonden aaneen. Al
spoedig ontstonden toen vakinter-
nationales. Voor den arbeid der
vakbonden was dit van groote
beteekenis.
Doch het aller verheugendste
uit deze 25-jarige loopbaan is wel
dit, dat geleefd werd uit het Chr.
levensbeginsel. Dit beginsel werd
tijdens de bezetting in verschillende
landen bijzonder op de proef ge
steld, doch het hield stand en de
Chr.-arbeiders kwamen in groote
getale gelouterd uit het strijdperk
te voorschijn.
Dit kon omdat niet gebouwd
werd op eigen kracht. Tegenover
alle dwalingen, die zich in oude
en nieuwe vorm vertoonen is er
maar één ding, dat altijd vaststaat
Dat is Christus en zijn leer. Op die
rots is het program der Christe
lijke Vakbeweging - ook in
Nederland - gebaseerd. Het is
een vooruitstrevend program, alle
laster ten spijt. Sterk in construc
tie en beginselen, zooals de
secretaris zei. Er wordt een vaste
koers gevaren.
Het program dateert uit 1929.
De Christelijke beginselen -zijn er
.ct uitgangspunt in genomen. Dat
wil dus niet zeggen, dat het
program voorandc-rsgezinden niet
e.anvaardbaaï is. De menschelijke
persoonlijkheid komt er tot volle
ontplooing. Want de mensclt is
immers beelddrager van God en
de leer van Christus - als geen
andere - vraagt sociale gerechtig
heid.
De mensch wordt niet gezien
als handelswaar en ook niet ais
een wezen dat met materieele
gaven alleen te bevredigen is.
Naast de stoffelijke welvaart moet
er de geestelijke weivaart zijn.
Beiden hebben elkander noodig.
De Christelijke Gerechtigheid en
de Christelijke Liefde zijn geen
holle leuzen, doch het is de eisch
der wet, die aan een elk wordt
gesteld. In deze chaotische wereld
ontkomt niemand - noch de
werkgever noch de werknemer -
aan het Goddelijk bevel dit goede
beginsel te belijden en ook te
beleven. Wij behoren lichtdragers
te zijn en gezanten van de betere
wereld. Dat moet aan onze hou
ding te zien zijnDraagt elkanders
lasten, zoo sprak eenmaal de Heer.
En zoo besloot dus het verslag,
met ons nogmaals goed het gebod
Gods in te prenten: „Gij zult
God eeren en uw naaste liefhebben
als uzelf".
Ziet ge nu hoe vooruitstrevend
de Christelijke Vakbeweging is?
„Als Christenen verdedigen wij in
het l.C.V. de waardigheid ook van
den mensch tegenover de kapita
listische uitbuiting in al haar
vormen, ook tegenover den staat,
die Nietze" het koudste van alle
monsters noemde en ook tegen
den werknemer, die in de geest
der E.V.C. toont geen verant
woordelijkheid te bezitten en de
menschelijke waardigheid in zijn
patroon miskent.
„Wij verdedigen", zoo besloot
de secretaris zijn zeer behartens-
waardig betoog, „tegenover de
massa, tegenover het ondergaan
in de massa, zooais nationaal-
socialisme, fascisme en communis
me dat willen, den mensch, die
op aarde koning is, maar koning
onder God, die hem de vinger
reikt en aan Wien hij zijn koning
schap, zijn waardigheid en zijn
macht ontleent".
Moeilijke, pijnlijke, zware jaren
I-ryoviri Wfj
toen meer dan ooit voor de
concequentie van het beleven
geplaatst. Met Christus, wij heb
ben overwonnen! Het is er nog
lang en lang de tijd niet naar nu
op onze lauweren te gaan rusten
of ons over te gevenaan eventueele
verslapping, die bij ons is inge
treden. Den Christus wordt in dat
opzicht geen respijt gegund. Nu
zeker niet', nu.de roode vloed in
de wereld cn ook in ons eigen
land onheilspellend- snel aanwast.
Een volgende maal hierover meer.
Wij plukken de vruchten van
vijf jaren oorlog. Vijf jaren van
moord, van verwoesting en ver-
niettiging, dat is geen kleinigheid 1
Het kan niet anders of heel onze
samenleving plukt daar nog jaren
lang de vruchten van. De verloren
welvaart is niet in een handom
draai terug te winnen. Daar moet
voor gevochten worden, opnieuw
en intens. Als gemeenschap, als
organisatie_kan men daarbij meer
doen dan individueel.
Maar hoe bouwen wij?
Voor een betere wereld! De
huidige beantwoord in de verste
verte niet aan ons doel. Wij leven
onder de schaduw van de zonde
tot den jongsten dag, maar daar
boven schijnt de genade van het
medearbeider zijn van God. De
Christen kan in de wereld in
getrouwheid nog veel bereiken.
Hij zit nooit bij de pakken neer,
juist daarbij blijkt het verschil
met de materialistische en anti
christelijke stromingen. Ook hij
ijvert voor stoffelijke weivaart.
Juist hij vooral omdat hij daarbij
uitgaat van de meest zuivere
normen. Maar dat is hem niet
voldoende.
Een pure materialist kan de
Christen nooit zijn. Hij ijvert voor
beide, voor den geest en het
materieele, voor de harmonie
tusschen beide. Voor de overwin
ning van den geest van Christus
over de materie. En daarom keert
hij zich ook met klem op alle
terreinen tegen het oppervlakkige
materialisme van onzen tijd, dat
de rechten van God en den mensch
miskent en alleeen ontevreden
heid schept.
Daarbij trachten wij de onte
vredenen en wankelenden nog
haastig te redden. Het wordt tijd,
sterk wast de vloed van het
materialisme. En achter dat mate
rialisme de schaduw van de ge
vaarlijke ideologie,die opnieuw de
vrede in de wereld en in de harten
wil verbreken. Het is ditmaal die
van het communisme. Onderschat
de gevaren niet. Denk slechts aan
de zorgelijke uitslagen van de
verkiezingen. Er is reden voor om
paraat te zijn!
Hebben wij de stem van God in
de afgelopen vijf jaren verstaan?
Arbeiders dan aantreden en u
organiseerenin Christelijk verband.
gij getrouw zijt zal ook straks
weer bij de Gemeenteraadsverkie
zingen 'moeten blijken.
In vergelijking met het wereld
vakverbond, dat 70 millioen leden
telt lijkt de Chr.-Internationale
klein van kracht. Maar het is
sterker dan heel dat machtige
lichaam met alle zeventig millioen
leden. Het bezit een werkelijke
eenheid, de eenheid, die de andere
„neutrale" organisaties zoo vurig
begeeren doch missen moeten. De
geest van Christus heerscht er over
de materie over alle dingen van
het leven. Wie daaruit leeft ervaart
het leven blij en vindt de harmonie
en blijdschap en arbeidsvreugde,
zijn onnoemlijk meer waard, dan
de doode stof.
Het Christelijk Vakverbond is
daarom de voortuitstrevende orga
nisatie voor den arbeider!
S. WiLLEMSE.
In het koor der Ned. Herv. Kerk
te Middelharnis sprak Dr. Grave
meyer, algemeen gedelegeerde der
Herv. Synode voor kerkeraden,
kerkbesturen en genodigden over
de Herv. Kerk en haar roeping
in het heden.
Na een kort openingswoord door
Ds. Blok, Ned. Herv. Predikant
te Middelharnis begon Dr. Grave
meyer met ons bij onze roeping te
bepalen, die ieder als lid van de
kerk in de kerk heeft.
Wij, aldus spr. handhaven zo
gaarne onszelf, wij willen niets
liever dan dat onze gedachten
zegevieren, maar zal het goed zijn,
dan moeten we ieren verstaan,
dat-het in de kerk niet om ons
gaat, maar alleen om Hem, die de
Koning der Kerk is. Daarom zal
het moeten komen tot bekering,
niet alleen onze persoonlijke be
kering, al is dit natuurlijk nodig,
maar het zal ook moeten komen
tot de kerkelijke bekering-, De
mening, alsof de synodale organi
satie van 1816 de oorzaak is van
de droevige toestand is niet.geheel
juist, maar deze organisatie kon
er komen door de deformatie van
de kerk.
Deze deformatie zien wij in alle
tijden. Reeds bij de vorming van
de eerste Christelijke gemeente
zien wij de deformatie (denk aan
de gemeente van Corinthe e.a.).
Deze deformatie zien Wij ook heel
de kerkelijke geschiedenis, ook
van ons land, door.
Nochtans ziet de Heere Zijn
Gemeente niet aan in haar defor
matie, al bestraft Hij de zonden,
maar Hij ziet ze aan in Christus,
vandaar dat i-'auius ze aanspreekt
als: Gij heiligen-.
Het is door Hem, door Zijn
Woord en den Heiligen Geest.
Maar de Here eist, als de deforma
tie de kerk verwoest, dat Zijn
kinderen in die kerk zullen getui
gen, dat is hun roeping, nimmer
mogen wij ons afscheiden. Getui
gen in de vervallen kerk deed-
Christus, en wanneer Hij opge
varen was ten hemel, krijgen de
apostelen opdracht om terug te
gaan naar Jeruzalem, daar in die
vervallen hut zal Hij Zijn Geest
uitstorten.
Luther getuigt in de vervallen
kerk, hij ontving daarvoor geen
extrageloof, neen Luther deed
niet meer ais wat God van een
ieder eist. Was er in de dagen der
Dordtse Synode weder een opbloei
op het kerkelijke terrein, al spoe
dig openbaart zich ook dan weer
de deformatie. Niet alleen bij de
Remonstranten maar ook bij de
Gereformeerden, er kwam een
verheerlijken van de 3 Formuliere
maar het geloven, dat bij een
goede belijdenis behoort, ging
steeds meer er onder uit. De kerk
ging hollend achteruit, .niet door
maar niettegenstaande de belijde
nisgeschriften. Er kwam een
Gereformeerde kerk, die niet
getuigde.
De Franse Revolutie heeft de
vermolmde stam neergeslagen en
Wat bleek? Dat de gereformeerde
kerk niet kon bestaan bij gebrek
aan geloof. De kerk zou eraan
zijn gegaan, indien God ze niet
bijeen had gehouden.
Hoewel de Here in Zijn ont
ferming de kerk staande hield,
sloeg Hij ze met Zijn oordelen.
Zo kwam de ijzeren boei der
Synodale organisatie van 1816
Wat was toen de eis? Weglopen
onder 't oordeel gaat niet, eén
oordeel kan alleen worden wegge
nomen.
De Heere riep tot getuigen ook
in die vervallen kerk.
De kerk vertoonde een droevig
beeld, wil 't goed zijn, is de kerk
één gezin, maar 't leek meer een
hotel, waarin iedere groep (gere
formeerden, confessionelen*, ethi-
schcn, enz.) haareigen kamer had,
hoc£rtenc ontrnctcn c!c hotc!~
bewoners elkaar in de gang, ieder
streed voor zijn partij. Zelfs de
kerkeraden werden dikwijls partij,
be turen van een bepaaldegroep
der gemeente.
't Was een triest geval, er was
geen bewogenheid over deze droe
vige toestand, we hebben ons niets
aangetrokken van elkaar. Ook de
reorganisatie-plannen brachten
geen heil.
Toen kwam !940, de kerk was
geworden een religieus genoot
schap, waar niemand aan gebon
den was. Tijdens de verschrikke
lijke oorlog zijn echter wonderlijke
dingen gebeurd naar buiten en
naar binnen. De kerk ging ver
staan, dat ze getuigen moest,de
Synodale dwangerde van 1816
werd doorbroken, er kwam een
interim-synode.
Moge het verstaan worden door
alle partijen, dat we in hetzelfde
oordeel liggen en dus samen heb
ben te getuigen, dat wij ziek zijn.
En dan beginnen we niet met
de anderen op hun fouten te
wijzen, maar voelen allereerst
eigen schuld en persoonlijk en als
kerkeraden, kerkbesturen, classes,
provinciale besturen en synode.
Al die partijen stellen felle
grenzen, alles moet één worden.
Niet uit ons, maar 't al uit Hem.
De kerk is er niet voor zichzelf
maar voor de wereld, want alzo
lief heeft God de wereld gehad,
dat Hij Zijn eniggeboren Zoon
gezonden heeft, opdat een iegelijk,
die in Hem gelooft, niet verderve
maar 't eeuwige leven hebbe. Zal
het daarom goed zijn, dan moet
ieder verstaan, dat het om de
kerk gaat, niet om een groep.
Moge de Geest van Pinksteren
onze kerk doorwaaien.
Op deze met gloed uitgesproken
Woorden volgde een zeer uitvoe
rige gedachtenwiSseling, waarin
het vooral Ds. v. d. Kooy van
Nieuwe Tonge was, die den refe
rent allereerst opheldering vroeg
over enkele uitspraken t.o.v. de
Synode van Dordrecht en de
belijdenisschriften, terwijl Ds. v.
d. Endt van Melissant zijn grote
verwondering er over uitsprak,
dat de vrijzinnige Dr. Banningh
een zo voorname plaats innam in
het kerkelijk Driemanschap.
Dhr. v. Eek van Stellendam
gaf als zijn mening te kennen, dat
ai waren er vele goede dingen
naar voren gebracht, hij het ab
soluut niet eens was met deze
nieuwe koers. Allereerst wenste
hij een duidelijke uitspraak van
Dr. Gravemeyer of deze er tegen
was, dat aan de 3 Formulieren
van Enigheid juridische kracht
Werd toegekend. Tevens wenste
hij een duidelijke uitspraak,gezien
de uitspraken van Dr. Banningh
en Prof. Kraemer, over het goed
recht der vrije Chr. Scholen.
Gezien het belang van deze
vragen willen we een en ander
over wat Dr. Gravemeyer hierop
antwoordde, medelen.
Ik, aldus spr. sta hier niet om
te verdedigen, maar om te getui
gen niet dè vraag of wij het met
elkaar eens zijn, is het belangrijkst
Wij moeten komen tot een gemeen
accoord. Het mag niet zijn als
in een Parlement, waar de meer
derheid van stemmen beslist.
Scheiden is een zonde van de kerk.
Het scliip der kerk, dat zo lang
bij de kade aan de ketting lag te
roesten, is thans aan het varen.
Spr. was er van overtuigd, dat er
zware golven over 't schip zouden
heengaan. Wij varen een nieuwe
koers, dit wii niet zeggen, dat
we een nieuwe leer brengen, wij
Willen terug naar de oude refor
matorische Weg. De kerk moet
haar koers vinden, er is een tijd
van bezinking nodig. Ai onder
schrijf ik persoonlijk de 3 Formu
lieren van Enigheid, toch ben ik
tegen een dood strijden voor deze
dut Prinses Juliana en Prins
BcrnliarU Zaterdag in Londen de
Victory parade hebben bijgewoond,
dat tot voorzitter van de Tweede
Kamer is benoemd Mr. van Sehaik,
dat door de stakingen de levens-
middelenaanvocr bedreigd wordt en
dat zeer binnenkort behalve suiker
ook koffie cn margarine niet meer
gedistribueerd kunnen worden en
dat de distributie van ruwe suiker
ter hand genomen zal worden,
dat deze echter door vrijwilligers
en soldaten gelost zal moeten worden,
dat het Wereldvakverbond een
wereldzeeliedenstaking propageert,
ook in Rusland,
dat het een vraag is of de regering
van Rusland een dergelijke staking
zal gedogen en eenzelfde houding zal
aannemen ais de Nederlandse rege
ring tegenover de communistische
Eenheids Vakcentrale EV.C.),
dat Engeland geen Nederlandse
sla meer wil importeren, omdat in
een zending sla een coloradokever
gevonden is,
dat tegen een hoofdinspecteur van
politie, die joodse kinderen heeft
uitgeleverd aan de S.D., waardoor
bovendien nog anderen in het con
centratiekamp terecht kwamen, een
jaar gevangenisstraf werd geeist met
ontzetting uit, de openbare rechten
voor een tijd van tien jaar,
dat grote haringvangsten ver
wacht worden,
dat de haringen aan de stalletjes
in Den Haag dertig cents kosten,
dat door de huidige regeling voor
dé schoenendistributie minder schoe
nen worden verstrekt dan voorheen
cn dat vele winkels tot de nok vol
zitten met schoenen,
dat de Stichting voor de Land
bouw pleit voor een afzonderlijk
departement van Landbouw,
dat duizenden tonnen garnalen
naar Engeland zullen worden ge
ëxporteerd,
dat 12 Juni Arnold Meijer voor
komt voor het Bijzonder Gerechts-
hof te 's-Hertogenbosch,
dat Maandag f.l. het proces tegen
Seys-Inquart is begonnen,
dat in Belgie het suikerrantsoen
van 1 kg tot I2/2 kg is verhoogd,
dal in Belgie de prijzen op de
zwarte markt soms lager zijn dan
de officiële.
belijdenis geschriften wil gebrui
ken als toetssteen of men al of
niet bij de kerk behoort, is dit
ongereformeerd.
De kerk gaat verder dan de 3
Formulieren, als zodanig kunnen
ze als een geschenk Gods worden
aanvaard.
Dr. Gravemeyer aanvaardt de
Chr. Schooi, maar ziet haar niet
ais de enige oplossing, ik meen,
dat door het Chr. Onderwijs veel
conserverend werk is gedaan.
Evenwel het afdak is ons tot een
huis geworden. Wij zoeken een
betere weg. Het bekeert u geldt
zoWel voor de Chr. School als de
Openbare School.
Wij moeten op alle terreinen
strijden tegen de demon van de
neutrale staat. Wij moeten een
oplossing zoeken, waarin zowel
de ouders als de kerk en de over
heid hun roeping vervuilen. Het
pad om de erkenning van Christus.
Ook in het onderwijs. Daarom
hebben wij een roeping tegenover
de Openb. Schooi. Als God het
betere geeft, kan het mindere
Worden Weggenomen.
Spr. zag in het£ïfde licht de
kwestie van de radio en de Chr.
Vakbeweging.
Nadat nog door enkele sprekers
liet woord is gevoerd, wordt deze
bijeenkomst met psalmgezang en
