.et vooral op dit adios.
delharnis
(Üat Pe&stb uxt&cht
Sk^ Uw- linnenkast
waarborgt
Ooslersche Krachtpillen
DE SALAMANDER
1
wel, Wassenaar),
jaren gedrukt ter
verzorgen?
VRIJDAG
19 OCTOBER 1934
nim n püü;
LANDBOUW
MOTTE N
RECHTZAKEN
Het ontslag van den directeur van
liet gasbedrijf te Middelharnis.
Geeft U op al Aboaoé.
Prijs per kwartaal
Losse nummers
te zeids dat bet bier eigenlek een
1 betrof. Beklaagde had een zeug
getje gebad, toen ie men begonnen
ggetje met de fleseh te voeden en
liep het achter by zyn woning
hondje. Beklaagde had oormerken
ch het was een slof gebleven om
diertje niet aan te brengen.
Van Es verklaarde overtenkom-
ne werd beklaagde onder verzach-
tandigheden tot f 2 boete subs 1
nis.
werd by verstek veroordeeld we
berijden met een auto van den
e Middeldarnis tot f 3 boete subs
echtenis.
lastenbroek 21 j. landbouwer te
lis werd ten laste gelegd dat hy
den weg had gereden,
de zeide dat dit niet juist was en
rerbaal makenden ambtenaar ook
c gezien is kunnen worden.
Majoor Kleinjan zeide dat by by
al persisteert en deswege werd
d tot f 3 boete subs 2 dagen.
3 jaar arbeider te Sommelsdljk had
ip een andermans land, werd ver-
ot f 2 boete subs 1 dag hechtenis,
afebouder te Hiddelharnis, liet ver
was ten laste gelegd dat hy zyn
r bad opengehouden dan den wette-
estanen tyd. Werd veroordeeld tot
subs 3 dagen.
td in het cafe van J. C. H. vertoefd
gstyd en werd veroordeeld totfS
2 dagen becbtenis.
O., idem.
R. dó jaar timmerman te Hiddel-
i links van den weg gereden. Be
kende het ten laste gelegde, doch
;eiyk wat overstuur geweest te
!amilieom3tandigbeden en niet er
it te hebben dat hij links reed.
trouwens ook maar twee woon-
edte toen was hy voor zijn eigen
eroordeeld tot f 3 boete subs. 2
btenis.
jaar arbeider te Dirksland wegens
met een auto zonder licht, althans
mp.
if. concludeerde dat dit juist een
irlljke verkeersovertreding is om-
igenkomend verkeer gauw geneigd
ken dat bet een motorrijwiel is
de ernstigste ongelukken kunnen
Eisch f 7,50 boete subs. 3 dagen,
f 6 subs. 3 dagen hechtenis,
te Middelbarnis had gereden met
zonder rybewys werd veroordeeld
ete subs. 3 dagen hechtenis,
wegens overtreding binnenvaart
tot f 3 boete subs. 2dagenh«ch.
by verstek tot f 3 boete subs. 2
;ens fietsrijden zonder licht,
ervolg op pagina 2.)
MIDDELEN ZIJN:
oode Hoestpoeders 7i ct. p. p.
ellets, Hoest- en
Keeltabletten 30 ct. p. doosje
ig- en Slijmpillen 40 ct. p.
eruzalf 25 en 50 ct. p. doosje
epermunt in rollen 10 ct. p. rol
f Breukbanden
alle soorten met en zonderveer
Buikbanden
ook naar maat.
Elastieke Kousen
vanaf 2.25.
Brillen
ok op voorschrift van H.H. Doctoren.
Geneesmiddelen
tegen urinekwalen, vrouwen
ziekten, enz.
Aambeienzalf
adicale genezing van de hardnek-
kigsten.
verkrijging van schoone volle
chaamsvormen, ook voor zwakken
n herstellenden 1,per flacon,
6 flacons 5,
iipstraat 59 Rotterdam
Telefoon 56731.
ONZE EILANDEN
f it—
0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDicnstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent,
EILANDEN
Dit blad verschijnt iederen
Woensdagmorgen en Vrijdagavond.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
16E JAARGANG. - N°. 98
1»E UITKOllS i'KN VAN HET LANDBOUW
BEDRIJF IN NOÜltli-ENZUID-HOLLANl).
Beiungruke verbetering sinds hel
boekjaar 1332/33.
Het boekboudbureau van de Hollandsche
Maatschappy van Landbouw heeft de uit
komsten van 63S landbou wbedrij ven in Noord
en Zuid-Holland over het boekjaar 1933/34
gepubliceerd. Deze bedryven zijn gelegen in
alle districten van beide provinciën. De boek
houding betreft in Noord-Holland: 66 akker
bouw- en gemengde bedryven en 160 weide-
bedryven en van Zuid-Holland-: 195 akker
bouw- en gemengde bedryven en217weide-
bedrijven.
In vrijwel alle districten is de bruto-op-
brengst 300 h 500 per H.A. geweest. De
hoogste bruto-opbrengst geven de bedryven
in het Delf- en Schieland aan, n.l. ƒ522.23.
De bedrijven op de Eilanden (Texel en Wie-
ringen) geven een heel ongunstig cijfer aan
en wel 193,16 por H.A. Slechts in 2 dis
tricten, n.l. Eilanden en Noordelijk West
Friesland wyst de netto opbrengst een ver
lies voor de ondernemers aan en wel rosp.
23,45 eD 11,76 per H.A. In alle andere
21 districten hebben de landbouwers dit
jaar winst gemaakt; het laagste winstcijfer
heeft Alblasserwaard on Vijfheerenlanden
met 6,15, het hoogste Drechterland met
63,49 per H.A.
Uit eene vergelyking met de uitkomsten
over 1932/33 blykt, dat op één district na
de gemiddelde bruto-opbrengsten zyn ge
stegen; in een enkel district zelfs met ƒ100
per H.A. In 10 districten zijn de lasten of
uitgaven per H.A. gedaald, in de overige
zijn ze gestegen, met als gevolg, dat de uit
eindelijke uitkomsten belangrijk beter zyn
dan in 1932/33, toen in 14 districten voor
de exploitanten verlies werd geboekt en
slechts in 7 districten winst. De grootste
verbetering vertoonen de bedrijven in de
Hoeksche Waard, welke in 1932/33 een ver
lies aangaven van 70 87 en nu een winst
van 34 03.
veu'icht door den Plantenziekteukundigen
Dienst te Wageningen.
3. In iien het voorloopig ondoizoek op do
cultuurwaarde bevredigende resultaten heeft
opgeleverd en wat aardappelen betreft, deze
onvatbaar ztju gebleken voor wratziekteen
bet 1 cbtkiemouderzock heeft uitgowezen,
dat het betreft een nieuw ras, dan wel de
rasechtheid is vastgesteld, wordt het onder
zoek naar de cultuurwaarde voortgezet door
bet Instituut voor Plantenveredeling.
4. Hangende het ondoizoek van hetl.v.P.
is de kweeker of de importeur vry om reeds
materiaal af te geven aan de verbouwers.
De keuringsdiensten zullen dit materiaal
niet goedvinden van den kweoker of den
importeur kunnen keuren, echter uitsluitond
op die bedrijven, waar het ras rechtstreeks
van den kweeker of den importeur is ver
kregen.
De goedkeuring kan echter alleen voor
eigen gebruik geschieden.
5. Wanneer door den directeur van het
I. v. P. is beslist, dat een ras in de rassen-
lijst zal worden opgenomen, zal door den
kweeker af ie leveren zaaizaad of pootgoed
mits goedgekeurd als orgineel mogen
worden aangeboden en van oranje certificaten
worden voorzien.
Andere, voor eigen gebruik goedgekeurde
partyen, goedgekeurd op bedrijven, bedoeld
in artikel 4 kunnen als oudere nabouw wor,
den aangeboden en van groene certificaten
worden voorzien.
6. Door knopvariatie ontstane vormen uit
de in de beschrijvende rassenlyst van het
Instituut voor Plantenveredeling voorko
mende aardappelrassen, zullen slechts dan
voor keuring in aanmerking komen, indien
ze op bovenstaande wyze zijn beproefd en
van byzondere waarde zijn gebleken.
Een dergelyke knopvariatie moet met een
uit die vau het moederras afgeleide, doch
daarvan ten genoege het I. v. P. voldoend
duideiyk te onderscheiden naam worden
aangeduid.
Onbelangrijke doch opvallende afwijkingen
die niet voor vermelding in de rassenlyst
in aanmerking komen, worden niet gekeurd.
Aan dit verzoek hebben de drie landbouw-
organisaties thans voldaan. Aan haar adres is
liet volgende ontleend.
„Uitgegaan wordt van de gedachte, dat de
stecmgarantie ten doel heeft de boeren die
'grasland hebben, dat geschikt is om gescheurd
te worden, maar thans aarzelen tot scheuring
over te gaan, hiertoe ecu prikkel te geven.
Een en ander in verband met de noodig ge
achte inkrimping van den rundveestapel en
de hiermee verband houdende vermindering
van de oppervlakte grasland.
KEGELING VOOR AANNEMING VAN
NIEUWE EN ONBEKENDE IUSSEN.
WAGENINGEN, 16 Oct. - De Neder-
landsche Algemeene Keuringsdienst (N.A.K
te Wageningen, deelt aan belanghebbenden
mede, dat de navolgende regeling voor de
aanneming van nieuwe en onbekende rassen,
door de algemeene vergadering op 9 October
j.l. is vastgesteld.
1. Indien een kweeker of importeur in
Nederland een ras wil introduceeren, wordt
het niet voor de keuringen vanwege de N.A.K.
aangenomen, alvorens daaraan voorafgegaan
is een onderzoek Daar de cultuurwaardeen
wat aardappelen betreft, bovendien een onder
zoek naar de vatbaarheid voor wratziekte
en Daar de liebtkiemen.
2. Het voorloopig onderzoek naar de cul
tuurwaarde van nieuwe aardappelrassen
vindt plaats tegeiyk met het onderzoek naar
de vatbaarheid voor wratziekte door dr. J
Oortwijn Botjes te 003twold, van andere
rassen door Instituut voor Plantenveredel ng
te Wageningen.
Het onderzoek op lichtkiemen wordt
(Adv.)
~op een koker
'zenuw-tabletten
dat men U geen waardelooze
of schadelijke namaak verkoopt.
(Adv.)
GARANTIESTEUN LANDBOUWGEWASSEN.
Geteeld op gescheurd grasland. Een plan van
de drie centrale landbouw-organisaties,
aangeboden aan den minister van
oeconomische zaken.
De minister van oeconomische zaken heeft
ndertijd afwijzend beschikt op een verzoek
van liet Kou. Nederlandsch Landbouwcomité,
den Nederlandschen Boerenbond en den Cliris-
telijken Boeren- en Tuindei'sbond om voor
eenige jaren een minimum-prijs te garandeeren
voor de belangrijkste akkerbouwgewassen. Wel
wilde Z. E. nader overwegen, of een garantie
gegeven zou kunnen worden voor gewassen,
die op gescheurd grasland werden geteeld, en
hij verzocht aan de Centrale landbouw
organisaties, hem een uitgewerkt plan te dezer
zake te doen toekomen.
FEUILLETON.
OUÏDA
Naar het Engelsch door
C. BAARSLAG.
65)
De gitaar, hoewel slechts 'ri licht speeltuig, heeft
hartstocht in zich: al den hartstocht cn de teeder-
heid der liefde; en tot hen, die onder een zuidelij
ken hemel geboren zijn en naar hare stem willen
luisteren, spreekt zij van liefde en zuchten; zij
heeft zoo dikwijls hare taal gesproken, waar de
glimwormen tusschen de citroenbloesems en mirten
glinsteren.
Hij narri zijne gitaar op, blies al de waskaarsen
uit, die te zijner eer waren opgestoken, en ging
in het duister zitten.
Toen hief hij een van die liederen aan, welke
hij voor geen goud ten beste gaf, als hij niet in de
stemming was ze te zingen.
Nauwelijks klonken de eerste tonen van die
onvergelijkelijke stem als de klank van een gouden
bel in de stille avondlucht, of de wandelaars op de
brug, op den weg en voor het hotel bleven stil
staan om te luisteren, en zagen elkander in ver
bazing cn verrukking aan.
„Wie is dat?" vroeg de een den ander, en eenigen
antwoorden: „Men zegt dat Corrèze hier van avond
is aangekomen." Daarop zwegen zij cn luisterden,
zooals men in het noorden, waar de nachtegalen
schaarsch zijn, naar die gevederde zangers luistert.
Van alle kanten kwamen er toehoorders bij, en
weldra stond er eene saamgestroomde menigte in
stille verukking en gespannen aandacht voor het
hotel.
,,'t Is Corrèze, die studeert," zeide men tot
elkander, en zijne stem, die zich in haar verba-
zenden omvang al helderder cn krachtiger verhief,
klonk over het water en hield al zijne toehoorders
als door eene tooverkracht geboeid.
Bij het verlecnen van stelingarantie staan
de volgende algemeene regelen voorop:
De garantie wordt alleen voor gescheurd
grasland gegeven. Künstweiden blijven buiten
de regeling. Degene, die grasland scheurt en
hiervoor boüwgarantie ontvangt, mag in zijn
bedrijf (eigen of gehuurd land) geen bouwland
in grasland omleggen.
De garantie geldt slechts voor den tijd van
liefst vier, maar ten minste drie jaren.
De garantie heeft slechts betrekking op die
producten (granen, suikerbieten en peulvruch
ten), welke worden gesteund.
Het steunbedrag is veranderlijk en wordt
grooter of kleiner naar gelang de wereldmarkt
prijs daalt of stijgt.
De uitvoering van de regeling wordt in han
den gegeven van de provinciale landbouw-
organisaties, die gedurende den garantietijd
nauwlettend controle houden op het bedrijf
van dengehe, die steungarantie heeft ontvan
gen, in het bijzonder op de oogstresultaten
van het gescheurde land.
De vaststelling van den gemiddelden wereld
marktprijs over ieder garantiejaar geschiedt
door of vanwege de regeering.
Er worden richtprijzen vastgesteld voor ver
schillende gewassen, welke richtprijzen worden
beschouwd als gemiddelde garantie-prijzen, ge
bouwd op gescheürden grond, voor een tijdvak
van b.v. vier jaar.
De richtprijzen zouden b.v. kunnen be
dragen: voor tarwe ƒ11, voor rogge en gerst
8, voor bieten 10, voor groene erwten 10,
voor schokkers 12, voor boonen 9, voor
aardappelen 1,50 per 100 kg.
Telken jare wordt vanwege de directie van
den landbouw vastgesteld, welke prijs als ge
middelde netto opbrengst van bovengenoemde
gewassen kan worden beschouwd.
Voor zoover de gemiddelde netto opbrengst
blijft beneden den garantieprijs, wordt aan
den verbouwer een bijslag uitbetaald overeen-,
komstig het verschil, rekening houdende met
een gemiddelde opbrengst. Eventueel kan ook
door schatting van den oogst de te verwachten
i opbrengst worden bepaald en hierover bijslag
worden uitbetaald.
i De centrale landbouworganisaties zijn van
j oordeel, dat op deze wijze een steungarantie
zeer goed verleend kan worden, zonder dat ze
voor het landbouwcrisisfonds groote risico s
meebrengt.
AMBTENARENGERECHT
TE ROTTERDAM.
Het ontslag ten onrechte verleend.
Het ambtenarengerecht, onder presidium
van mr. dr.H J. D. van Lier, heeft Woensdag
uitspraak gedaan in de zaak van den heer
K. Blokhuis, gewezen directeur van hetge-
meeDteiyk gasbedryf te Middeibarais-Som-
melsdyk, die door de commissie van beheer,
welke aan het hoofd staat van dit gemeente
bedrijf, eerst was geschorst en daarna was
ontslagen wegens ongeschiktheid, welk ont
slag gegeven werd één jaar voor het bereiken
van den pensioengerechtigden leeftydenna
22 dienstjaren by genoemd bedrtjf.
Van het schorsingsbesluit zoowel als van
het ontslagbesluit was de heer Blokhuis in
beroep gekomen by het ambtenarengerecht.
Dit heeft thans in beide zaken vonnis ge
wezen.
Ten aanzien van het schorsingsbesluit
overweegt het ambtenarengerecht, dat de
commissie van beheer de gasfabriek beheërt
op grond van een in 1907 door de gemeente
besturen van Middelharnis en Sommelsdijk
opgestelde gemeenschappelyke regeling, als
bedoeld bij de gemeentewet, bij art. 10 waar.
van de commissie van behe'er het recht ge.
geven is een reglement voor het aanstellen,
schorsen en ontslaan van personeel vast te
stellen, doch waarby de gemeenteraden zich
het recht hebben voorbehouden dit regle
ment goed te keuren. Gebleken is nu, dat
het hierboven bedoelde ambtenarenregle
ment niet de vereischte goedkeuring heeft
verworven, zoodat het niet rechtsgeldig is
tot stand gekomen en daarom niet kan gel
den als materieel ambtenarenrecht in den
zin van art. 125 van de Ambtenarenwet 1929.
Het materieele recht moet dus gezocht
worden in de gemeenschappelijke regeling,
waaruit volgt, dat de directeur alleen kon
worden geschorst indien de commissie in
derdaad ernstig overweegt hem te straffen.
Het ontslag van den directeur is hem echter
niet verleend als straf, maar wegens onge
schiktheid, zoodat de commissie van haar
bevoegdheid tot schorsen een ander gebruik
heeft gemaakt dan waartoe deze bevoegd
heid is gegeven.
Rechtdoende vernietigt het ambtenaren
gerecht het besluit tot schorsing, van 30
December 1933.
Ten aanzien van het ontslagbesluit over
weegt het vonnis, eveneens dat het ambter
□arenreglement niet rechtsgeldig is en niet
kan gelden als materieel ambtenarenrecht.
Het vonnis behandelt vervolgens de vraag
of ongeschiktheid aanwezig is geweest. Van
ziels- of lichaamsgebreken, die hem onge
schikt zouden maken voor het waarnemen
van zyn betrekking, is niet gebleken. De
klager is een man van groote algemeene
ontwikkeling en bekwaam voor zyn functie.
Het is gebleken, dat hy in den omgang geen
gemakkelijke persoonlykheid is, zoodra hy,
met wien ook, in botsing komt. Een niet-
gemakkelijk karakter behoeft op zichzelf
voor een ambtenaar nog geen ongeschikt
heid mee te brengen, In aanmerking geno
men, de wyze, waarop de leden van de Com
missie van Beheer zich in den omgang met
klager hebben gedragen, is de verbittering
van de zijde van klager niet onbegrypeiyk.
Als eenige grond van ongeschiktheid zou in
aanmerking komen een volkomen misken
ning van de positie der Commissie van Be
heer, waardoor bij al zyn bekwaamheid, een
samenwerking met klager onmogeiyk zou
worden.
Overwegende, dat reeds in den aanvang
van 1932 ontslag is overwogen, waarvan
echter is afgezien, nadat klager by brief van
3 Maart 1932 verschillende verklaringen had
afgelegd jegens de commissie, is het vonnis
van oordeel, dat grieven, dateerend vóór
Maart 1933 niet meer als grond voer het
ontslag kunnen worden aangemerkt.
Van gronden voor gerechtvaardigde nieu
we klachten is niet gebleken. Integendeel,
uit de verklaringen van den getuige-deskun-
dige van der Horst, directeur van de gas
fabriek te Amsterdam en getuige-deskundige
Ploeger, directeur van de gasfabriek te Apel
doorn heeft het Ambtenarengerecht de over.
tuiging gekregen, dat te dezen aanzien van
laakbare schuld van de zyde van klager geen
sprake is, doch veeleer de Commissie van
Beheer zich by verschillende gelegenheden
op het terrein van den directeur heeft be
geven.
Het Ambtenarengerecht is tot de over
tuiging gekomen, dat van nieuwe ongeschikt
heid van klager geen sprake is en dat de
Commissie van Beheer, door aan klager op
dien grond ontslag te verleenen, van de be
voegdheid tot verleenen van ontslag kenne-
ïyk een ander gebruik heeft gemaakt dan
waartoe deze bevoegdheid aan de Commissie
is gegeven.
Het Ambtenarengerecht is dan ook van
oordeel, dat het ontslagbesluit moet worden
vernietigd en dat er termen zyn om te be
palen dat het bevoegd gezag, zynde in deze
de Commissie van Beheer, klager overwyid
in zyn ambt zal herstellen. Ten aanzien van
de door klager geleden schade bepaald het
vonnis, dat uit de vernietiging van het ont
slagbesluit dwingend de verplichting voort
vloeit het salaris, ook over den tyd na het
vernietigde ontslagbesluit ten volle uit te
betalen. Het Ambtenarengerecht vindt geen
termen een vergoediDg te bepalen voor de
Toen er eene boot over de rivier gleed, hielden
de roeiers stil, en een lang vlot, dat langzaam op
den door het maanlicht verzilverden stroom voort
dreef, bleef liggen, want de schippers wilden door
geen geluid van boom of ketting het verrukkelijk
gezang storen.
Prinses Zouroff, die lusteloos in het salon onder
hem op de sofa lag, sprong overeind toen zij de
eerste tonen hoorde, en luisterde met een kloppend
hart.
Zoo was er geen tweede stem op de wereld. Zij
wist zoo zeker dat hij daar was alsof zij zijn gelaat
gezien had. Zij kwam op het balkon, waar haar
hond lag, en waar zij de rozen en den waaier op
den stoel had gelegd, en leunde tegen de balustrade
aan een slanke witte gedaante, in hermelijn,
door de zilveren stralen der maan beschenen.
Hij zong het „Salve Dirnara." Zij verbleekte, en
hare vingers omklemden de leuning van het
balkon zóó vast dat hare ringen haar pijn deden.
Hue gelukkig gevoelde zij zich echter!
De rivier stroomde voorbij, met haar eigen
aardig zacht geluidde stille stad scheen te slapen
de bijeengekomen menigte beneden stond stil en
eerbiedig; de frissche wind, die van de Alpen
kwam, bracht den geur van pijnbosschen op zijn
adem mede.
Hij zong voort, en de snaren van zijne gitaar
vulden de pauzen van de stem aan als het zuchten
van eene antwoordende echo. Zij luisterde met
gebogen hoofd cn bleek gelaat. Het was een wel
komstgroet aan haar, dat gevoelde zij: dat ge
zang v\as voor haar alleen.
Hij zong het „Salve Dirnara" van dien levenden
meester, die, wat zijne zwakheid of zijn gebrek
ook moge zijn, in zijne muziek dien weerklank van
menschel ij ken hartstocht cn van menschelijk leed
heeft gelegd, welke andere componisten, onbe-
rispelijkcr dan hij met al hunne meerdere kunde
niet hebben kunnen uitdrukken. Daarna, bijna
zonder op te houden, zong hij muziek uit dc
„Fidelio" en de „Iphigenia" voor hem zoo wel
bekende melodieën als een wiegelied voor een kind;
cn hij stortte zijn gehcelc hart uit in zijne stem,
alsof het zou breken als hij niet zong. Tot slot
zong hij zijn lievelingslied van Heine: het lied
van den palmboom en den pijnboom.
Eensklaps, met een krachtig, klagend accoord
van gitaar, zweeg zijne stem. Men hoorde een
venster sluiten, en alles was stil.
De menigte voor het hotel stond nog eenige
oogenblikken als in verukking, en barstte toen
eenparig in een gejuich uit, zooals niemand ooit
begroet werd dan alleen de keizer. De keizer was
groot, maar hij zelfs had niet over die stem te
beschikken, cn hier, bij het stille water van de
Traun, had men er het volle genot van gehad alsof
't het gezang van een vogel was en niets meer,
Men juichte hem zoo toe en riep zijn naam zoo
luid, dat hij niet minder kon doen dan op zijn
balkon komen om zijne toehoorders in hunne
eigene taal te bedanken. Daarna wenschte hij
hun goeden nacht en sloot zijn venster weder.
Op het balkon onder het zijne zat Vere, stil
achteroverleunende in haar stoel, met haar
waaier uitgespreid tusschen haar gelaat cn de
opgeslagen oogen dpr menigte. Zij voelde tranen
langs hare wangen vloeien. En toch was zij bijna
gelukkig.
De frissche boschwind die opstak en het groene,
door 't maanlicht beschenen water tot golvend
zilver blies, scheen onl haar heen als eene echo het
lied van Heine te herhalen.
De vroolijke stem van Jeanne de Sonnaz, die
op het balkon kwam, wekte haar bijna ruw uit
hare mijmering.
„Hoe verrukkelijk, ma chère. Gij hebt natuurlijk
die stem herkend, en om zeker te zijn heb ik een
van de dienstboden gezonden om tc vragen. Nu
loopen wij geen gevaar ons te vervelen. Niemand
verveelt zich waar Corrèze is. 't Is allerliefst! En
wat zong hij heerlijk! Ik denk dat hij alleen maar
studeerde; ofschoon hij al die liederen wel uit
liet hoofd moet kennen. Misschien heeft hij ge
hoord dat wij onder hem waren."
Zij sprak, naar allen schijn, in onwetendheid en
verbazing, achteloos en vroolijk, maai hare scherpe
oogen bespeurden in die van Vere eene uit
drukking, waarnaar zij lang gezocht had. Toen
zij Zouroff voor zijne vrouw Ischl in Augustus
(Adv.)
had aangeraden, wist zij dat Corrèze, van Weenen
komende, daar zou doortrekken.
„Ik geloof dat het is zooals ik dacht," zeide
Madame Jeanne bij zichzelve. „Is 't mogelijk dat
le bon diable toch eindelijk de petite entrée ge
vonden heeft? Dat zou wel vermakelijk zijn
en waarom niet?"
Toen Ischl den volgenden ochtend ontwaakte,
was het prachtig weder; de groene rivier glinsterde
koffiekopjes rammelden op al de balkons; de
waschschuiten waren vol wit linnen en rouwen,
die lachten terwijl zij werkten; oude en jonge
dames werden in hare badstoelen langs de ge
wone wandeling gedragen; de kleine rood-en-wit
geschilderde veerboot liet in den zonneschijn een
glinsterend spoor achter; kinderen liepen rond;
bevallige vrouwen, met hooge hakken, wandelden
onder de boomen; jagers in 't grijs en in 't groen
kwanten voorbij, op weg naar de heuvels om vos
sen en reebokken te schieten. Alles was landelijk,
rustig, schilderachtig. Dat er ergens eene wereld
van revolutie, beursspel, armoede, socialisme,
drukte cn gewoel kon bestaan, scheen eene on
mogelijkheid.
Te Ischl kan het leven ook wel een voyage
Cythère zijn; maar het decorum van eene andere
eeuw dan de onze wordt cr altijd in acht ge
nomen; alles gaat er stil en bedaard toe. De
Weener dames zijn zoo vroolijk als vlinders slechts
zijn kunnen; maar Ischl is cn blijft Ischl; 't is geen
Trouville, geen Monaco, geen Biarritz. Het. is
aristocratisch en rustig cn behoort nog tot een
tijd toen men van geen Nihilisme en electrisch
licht wist.
,,'t Is hier eene plaats om tc mijmeren en te
droomen, en wat is dat goed!" dacht Corrèze,
terwijl hij een uur na zonsopgang op zijn balkon
stond. „Hoe zal dc wereld zijn als er zulke plaatsen
niet meer bestaan?" Akelig! maar dan ben ik er
niet meer, dat is een groote troost."
Maar al dacht hij ook zoo, toch kon hij zich niet
voorstellen dat hij eenmaal niet meer op de wereld
zou vcrkccren wie kan dat? Hij was nog jong;
het leven had hem met zooveel goede gaven
bedeeld, van vijandschap kende hij slechts zoo
veel als deze zijn zegepraal te schooner maakte, en
van liefde had hij meer dan genoeg. Zijne loopbaan
was bedrijvig dikwijls moeilijk maar altijd
poëtisch en roemrijk. Hij kon zich niet voorstellen
dat voor hem ooit de dag van duisternis zou komen
wanneer hij door vrouwen noch mannen gevierd
zou worden, wanneer de rozen geen geur riteer
voor hem zouden hebben en geen lied de toover-
macht bezitten om hem op te wekken. Het genie
geeft onsterfelijkheid in eene andere dan de
gewone beteekenis van na zijn dood geprezen te
worden; het geeft veerkracht, onvermoeiden lust
en dat gevoel van iets hoogers, 't welk, sterker
dan de "dood, boven het graf verheft en door
niets te vernietigen is. In dezen zin is 't dat het
genie onsterfelijk maakt.
Corrèze zag, over zijn balkon geleund, de
smaragdkleurige Traun voorbijstroomen en de
stralen der zon op het bosch achter den watermolen
aan zijne linkerhand vallen. Zijn leven was van en
in de wereld, maar hij had het open hart van den
bergbewoner voor de schoonheid der natuur
behouden. Nu dacht hij echter niet aan bosch of
water, zelfs niet aan de bevallige vrouwen, die in
hare badstoelen naar de Trinkhalle gedragen
werden. Hij zag naar den ledigen stoel op het
balkon onder het zijne, en den waaier, die daar
den geheelen nacht gelegen had.
Terwijl hij zich voorover boog om te zien, werd
er een ruikertje edelweis naar boven geworpen,
dat voor zijne voeten neerviel; tegelijk riep eene
stem, die hij kende, hem toe „Goeden morgen,
Corrèze! Wat hebt ge ons gisteravond eene heer
lijke serenade gebracht! Kom te tien uur bij ons
ontbijten. Wij staan hier met het hanengekraai op.'
Het was dè stem van Jeanne de Sonnaz, die op
het balkon kwam, dat,'zooals men hem gezegd
had, van Vere was. Verbaasd, en alles behalve
aangenaam verrast, zeide hij iets beleefds tot ant
woord, cn gaf zijne bevreemding te kennen haar
daar te ontmoeten.
(Wordt vervolgd).
