Oorlogsherinneringen,
Voor Muziek
HET IS ZEKER EN GEWIS
C. A. WISSE
De Overweldiging van België»
Een moedige landgenoote.
Van het goede
en het vette der
democratie.
Het Lied van de Week.
Pluimveeteelt.
GEEFT
BODE SNIJDER
KIPS Voederkern voor Pluimvee
ELECTRISCHE BAKKERIJ
Dames- Heeren- Amateurs
S. van der Plaat, Middelharnis,
dat men bij Wisse het best verzekerd is.
Alle verzekeringen,
Makelaar Nijgh
KIPS
F. A. BERNARD
Muziekleeraar
I
Club- en Privé-lessen
Flakkeesche Bockhandel Middelharnis
Aanbevelend, W. v, d. SCHENK
Herinneringen aan de omzwervingen van een oud
oorlogscorrespondent tusschen de strijdende partijen.
op beschuldiging, dat er uit het gebouw
geschoten zou zij», terwijl dat schieten
in werkelijkheid geschiedde door dronken
soldaten, die ergens liepen te dwalen of
te plunderen.
Md. (Wordt vervolgd.)
liet college St- Hadelin zou zeer zeker!
ook niet den grond gelijk gemaakt zijn,
wanneer er niet zoovele Duitsehe gewon
den waren opgenomen en verzorgd.
Ik kon er alleen de benedenlokalen door-
loopen, want onder, aan elke trap, had
den tie Duitschers een schoolbord ge
plaatst, waarop ze geschreven hadden, dat
op straffe des doods verboden was om
naar boven te gaan. Dr- Goffin lichtte
me in, dat de Duitschers gemeend had
den, dat vanuit de ramen der bovenste
verdieping van het gebouw... lichtsigna
len zouden zijn gegeven.
Het college St- Hadelin was een ka
tholiek internaat, waar den leerlingen een
gymnasiale opleiding werd gegeven. Bij
het uitbreken van den oorlog waren allen
met vacantie, alleen twee Zuid-Amerikaan-
sche jongens waren achtergebleven en
deze knapen, nauwelijk 12 jaren oud, heb
ben den directeur heldhaftig geholpen in
zijn liefdevollen arbeid. Ze gingen mee
met Dr. Goffin, als deze gewonden ging
zoeken of dooden begraven. De Chileen-
sche gezant heeft naar aanleiding van wat
ik van deze jongens in de pers publiceer
de, niet groote belangstelling naar ze ge
ïnformeerd en hun namen en portretten
opgevraagd.
in St. Hadelin trof ik ook nog onze
landgenoote van villa Rustica aan. Aan
haar was door de Duitschers toegestaan
om naar Nederland terug te keeren, het
geen mevr. Villers-Borret echter had af
gewezen.
Ze vertelde me, hoe haar man als ge
volg van de geweldige emotie, door een
beroerte was getroffen en inmiddels over
leden ze had geen eigen dak meer boven
het hoofd, want de mooie villa Rustica
was totaal verwoest en uitgebrand. Ze
bleef in de streek, omdat ze meende, dat
ze de menschen er nog van dienst zou
kunnen zijn. In Cherath had ze meerde
ren het leven gered. Omdat in die ge
meente geschoten zou zijn, werden de
pastoor, de kapelaan, een rustend gees
telijke van 80 jaar, de burgemeester en
verscheidene notabelen veroordeeld om
gefusilleerd te worden. Niemand kon zich
behoorlijk verdedigd door onbekend
heid met de Duitsehe taal. Als redster
verscheen mevr. Villers, die moedig op
de Duitschers tceschreed en ze in vloeiend
Duitsch aan het verstand bracht, dat de?
plaats, waar dan geschoten „zou zijn",
absoluut niet tot de gemeente Cherath
behoorde. En ze wist het zoover te bren
gen, dat het doodvonnis werd ingetrok-
ken# Toch hebben de gevangenen nog
moeilijke uren moeten doorleven. Den ge-
heelen nacht werden ze tegen den kerk
muur gezet de executieplaats! en
voortdurend werden ze met bajonetten
bedreigd. Des morgens werden ze tus
schen een sectie soldaten in naar het
plaatsje Wandre geleid en aan de bevol
king werd bekend gemaakt, dat de ge-
rang enen daar zouden worden gefusil
leerd. Mocht van de zijde der bevolking
een schot vallen zoo had de Duitsehe
bevelvoerder aan mevr. de Villers mede
gedeeld dan zouden ze inderdaad op
staanden voet worden gedood, zoo. niet
dan werden ze te Wandre vrijgelaten.
Mevr. de Villers hoopte, dat ze mid
dels haar kennis van de Duitsehe taal
nog veel voor de ongelukkige bevolking
van de geteisterde streek zou kunnen doen
De gebeurtenissen, welke ik in Vise had
aanschouwd, alsmede het feit, dat ik mijn
koerier uit die plaats niet had kunnen
terugvinden, maakten het noodig, dat ik
me op weg begaf naar de Nederland-
sche grens.
Nauwelijks ben ik buiten, of ik zie al
ons weekpraatje.
weer een klein groepje vluchtelingen, ver
moedelijk één familie vormende. De men
schen schreien allen en zien voortdurend
met verwrongen gezichten om naar den
vuurgloed, waarin alles verteert, ook het
weinige, waarvoor deze menschjes mis
schien jaren lang hebben geploeterd. Uit
de tegenovergestelde richting naderen
twee soldaten, en een van hen wordt
door het vluchtende troepje herkend. Blijk
baar was hij bij deze menschen ingekwar
tierd geweest- Beiderzijds blijft men
staan; er is aarzeling. Een vrouwtje ziet
met haar beschreide oogen nog eens om
naar alles wat daar achter haar brandt
en dan ziet 2e den Di :,schcr in de
oogen.... Maar ze strekt haar hand uit
en die van den vijand drukkend, snikt
ze: A-dieu! A-dieu!
De Duitscher slaat de oogen neer en
ook hij is zijn ontroering nauwelijks
meester.
Om wat het Duitsehe leger tegen de
Belgische burgerbevolking misdreef, mag
nien het heele Duitsehe volk niet van
barbarisme verdenken. De Pommeranen,
die veel van de gruwelen uit de eerste
oorlogsmaanden op hun geweten hebben,
behooren nu juist niet tot de meer ge
civiliseerde bevolkingsgroepen van Duitsch-
land. En ook onder hen trof men nog
wel eensmenschen aan.
We hebben eens gezien, hoe zoo>n sol
daat* zelf zwaar militair bevracht, op een
langen, zonnigen weg moeizaam de pak
kage torstte van een oude vluchtelinge,
die zich in de richting van de Nederland-
sche grens begaf. Eén zoo'n soldaat is
in staat om je af te houden van de
groeiende volkomenheid van je ongeloof
in de menschheid.
De eerste beleende, die ik op Neder
landsch grondgebied, in Eysden, ont
mcefte, was een Hollandsche dame, die
met een Waal gehuwd was en een groot
restaurant dreef in Visé. Vóór de ver
woesting van de stad had ik een paar
maal in haar zaak vertoefd en als ze
me dan met angst gevraagd had, of de
Duitschers niet ólles zouden gaan ver
woesten, daar ze er voortdurend mee
dreigden, dan had ik haar gerust gesteld
en geantwoord, dat ik ze tot zóó iets
niet in. staat rekende.
Thans schreed ze schreiend op me toe
en herinnerde me aan mijn woorden. Heel
de zaak, waarin de jonge menschen hun
kapitaaltje hadden gestoken, lag tegen
den grond
In Maastricht Heb ik me aanstonds in
verbinding gesteld met het Roode Kruis
aldaar en andere organisaties, welken zich
het lot der oorlogsslachtoffers aantrokken.
Nog denzelfden dag ging een voorraad
geneesmiddelen, verbandstoffen en levens
middelen onderweg naar Visé, ten behoeve
van den hulpdienst, welken Dr. Giffen
in St. Hadelin had georganiseerd-
Ik ben later natuurlijk nog meerdere
malen in Visé teruggeweest, doch zal daar
over toch niet meer schrijven bij het ver
dere verhaal van mijn ervaringen op het
oorlogsterrein.
Slechts wil ik nog memoreeren, dat
Dr. Goffin zijn mooie, maar moeitevolk
taak is blijven vervullen. Vanuit Maas
tricht werd regelmatig in de voornaam
ste behoeften voorzien, maar de Duit
schers stonden zelfs nog niet de levens-
middekn af, welke benoodigd waren voor
de ruim twintig gewonde Duitsehe mili
tairen, welke in St- Hadelin werden ver
pleegd. Slechts één keer is een militaire
dokter komen kijken naar ze!
Herhaaldelijk is Dr. Goffin nog gevan
gen genomen en met fusillade bedreigd
Een van de mooiste dingen ter wereld
vinden we de democratie; haar glans
wordt slechts verduisterd, doordat er
ookdemocraten zijn. Z ij bederven
het mooie van het geval-
Wanneer we in dit opzicht van „demo
craten1' spreken in het algemeen, dan
doen wc dat natuurlijk met de dosis
overdrijving, waarvan we ons in deze ru
briek, maar dan ook in deze alléén, ple
gen te bedienen.
De democratie, meenen we, wordt zoo
vaak verkracht door propagandisten van
dit schoone beginsel, die met 't dogma
der democratie zooveel naargeestig ego
isme dekken, gelijk menschen, die altijd
maar zitten te schransen, omdat eten
gezond is.
Dergelijke democraten voeden den weer
zin tegen wat op zich zelf mooi en goed
is. Ze wekken reactie en zijn dan dik
wijls nog karakterloos genoeg om zich
in die reactie te laten opnemen tegen
het beginsel in, hetwelk ze tot op de
botten 'hebben afgekloven.
ln naam eener goede en verzorgende
democratie zijn in den goeden tijd rijke
gaven ten deel gevallen aan wie ons langs
democratische paden hebben geleid; maar
nu de tijden zooveel slechter zijn gewor
den, blijkt het heel moeilijk om de be
voorrechten van toen, mét eenig mild
gevoelen jegens de thans noodlijdende
maatschapppij te stemmen.
ln Haarlem werd eens een zeer bijzon
dere pensioenregeling geschapen voor
wethouders. Bepaald werd, dat iedere af
tredende wethouder, al had hij zijn func
tie slechts enkele jaren vervuld, recht had
op een dadelijk ingaand pensioen. Zelfs
bepaald jonge menschen hebben van
die regeling geprofiteerd, zonder dat in
de vette na-oorlogsche jaren iemand daar
aanmerking op maakte. Toen de crisis in
trad hebben drie van de aldus gepensi-
onneerden vrijwillig afstand gedaan van
hun uitkeering; doch' Mr. Bomans bleef
zijn pensioen touchceren. Teneinde ook
hem, die toch een groot inkomen uit an
deren hoofde genoot, tot afzien van zijn
pensioenrechten te dwingen, werd de
pensioenregeling herzien, in dier voege,
dat als wethouder verdiende pensioenen
eerst op 60-iarigen leeftijd zouden ingaan.
Die bepaling werd van terugwerkende
kracht verklaard.
Nóg was Mr. Bomans niet te vermur
wen. Hij stelde zich op het o-i. overigens
formeel juiste standpunt, dat aan
eens verkregen rechten niet mocht wor
den getornd. We zeggen nóg eens: for
meel juist! Maar waar bleef de gemeen
schapszin van dezen democratischen po
liticus en waarom deed hij niet vrijwillig
de daad, welke de maatschapppclijke om
standigheden hem ingaven?
Het Haarlemsche raadsbesluit werd door
Ged. Staten beoordeeld enGed. Sta
ten onthielden er hun goedkeuring aan.
Ook dat is ongetwijfeld formeel juist ge
weest, maar moreel onjuist achten
we het, dat zulke beslissingen genomen
kunnen worden door een college, waar
in de belanghebbende Mr. Bomans is
lid van Ged. Staten zitting heeft, af
gezien van de vraag, of de betrokkene
persoonlijk al dan niet aan de totstand
koming van het besluit heeft meegewerkt.
Zulke dingen kunnen zelfs een demo
craat rebelsch maken.
Er zijn meer voorbeelden van ideze
strekking te geven. a
Mr. Duys „vierde" dezer dagen zijn
25-iarig Kamerlidmaatschap. Tevens her
dacht hij daarmee het feit, dat hij 25
jaar achtereen wachtgeld genoot als com
mies bij de Rijksverzekeringsbank. Dat
wachtgeld kreeg hij voor den duur van
zijn Kamerlidmaatschap cu geniet Mr.
Duys intusschen nóg, hoewel hij geens
zins het plan meer kan hebben om ooit
in de rijks-ambtenarij terug te keeren.
Mr. Duys is ook nog 'n blauwen Maan
dag wethouder van Zaandam geweest en
heeft deswege reeds vele jaren een pen
sioen van 1000 gld. Mr. Duys heeft zich
intusschen ook een drukke advocatenprac-
tijk gevestigd. Mr. Duys heeft als Ka
merlid 5000 gld. schadeloosstelling. Enz.
misschien!
Mr. Duys heeft geen plan om van zijn
eens verkregen rechten iets te laten varen,
hetgeen in zekeren zin een zaak des hee-
ren Duys is.
Maar Mr. Duys voelt zich nu óók nog
geroepen om op stevige wijze van zijn
sympathie te laten blijken voor den N.S-
B-siager-propagandist Roelofs, in diens
strijd tegen de z.g. corrupte practijken
van de democratie en ons parlementaire
stelsel.
Zóó iets is in staat om een democraat
zijn laatste restje gezond verstand te doen
verliezen en als gevolg daarvan heil te
laten zoeken bij het fascisme of natio
naal socialisme.
ER WAREN EENS TIEN CONDUC-
TEURTJES.
Tien conducteurs van lijn
8 te Amsterdam, hebben op
een gezamenlijk half lot de
honderddiuzend getrokken
Er waren eens tien conducteurtjes,
Die reden tesaam op lijn acht.
Die trokken de bel voor de klanten
Van 's morgens tot laat in den nacht,
Die knipten de kaartjes vol gaten.
Die trokken heel hard aan de bel.
Die Heten de tram lustig rijden
En verder geloofden ze 't wel.
Er waren eens tien conducteurtjes,
Die hadden in 't tramhuisje rust,
Die keuvelden wat met elkander
En praatte en rookten met lust.
Zij kochten te samen een lotje.
Toen stapten ze weer op de trem
En scheurden weer vroolijk hun kaartjes
Een ritje voor haar en voor hem.
Er waren eens tien conducteurtjes,
Voorkomend, beleefd en galant.
Die hielpen bij 't uitstappen dames
En gaven ze netjes een hand.
Die zetten voorzichtig de babies
Naast Mamma weer op het trottoir
En roepen hard naar den bestuurder:
Vooruit maar weer! Rijen 1 't Is klaar!
Er waren eens tien conducteurtjes,
Heel vroolijk, gelant en tevree,
Die kregen eens Juffie Fortuna
Bij 'n rit met hun trammetje mee
Ze waren zóó vrlend'lijk en aardig,
Dat Juffie Fortuna toen dacht:
Die geef ik een aardig presentje,
Dat aardige stel van lijn acht.
Er waren eens tien conducteurtjes,
Die keken alkander eens aan,
Die hebben toen samen een feestrit
Heel blij met elkander gedaan.
Een floot er heel hard op z'n fluitje
Een stond als een vorst op 't balcon
Een stuurde en de andere zaten
Er in, Door het raam viel de zon.
TROUBADOUR
ELECTR1C1TE1T IN DE
PLUIMVEETEELT
door Ir. C. E. van de Stadt
II.
Met het systeem van den avondmaal
tijd zijn te Beekbergen geen pracliscbc
ervaringen opgedaan. Bij dit systeem laat
men de kippen, bij 't invallen der duis
ternis, de zitstokken opzoeken, om ze dan
te 8 a 9 uur weer te wekken door de
verlichting gedurende by één uur vol in
te schakelen. Natuurlijk moeten ze dan
gevoederd worden, en even natuurlijk
moeten ze, met behulp van een extra-
schcmerverlichting, weer „op stok" wor
den geholpen. Hoewel dit systeem in dO
praktijk goed schijnt tc voldoen, blijft de
oclitendveriichling 0. i. te verkiezen, door
de zeer eenvoudige installatie en door de
arbeidsbesparing ten opzichte van de an
dere systemen, waartegenover de geringe
besparing aan electricitelt geen rol speelt,
vooral niet bij de tegenwoordig zoo lage
tarieven.
Rest nog fc vermelden, dat de liokver-
lichting behoort aan te vangen omstreeks
eind September en behoort te eindigen
omstreeks einde Maart; het doelmatigste
is dus de ochtendverlichting, waarbij de
lampen te 4 uur worden ontstoken, liefst
met behulp van een automatische scha-
kelklok; ze kunnen dan te 8 a 9 uur
's morgens worden uitgeschakeld, wat ge
voeglijk uit de hand kan geschieden, om
dat dan toch wel steeds iemand op het
bedrijf aanwezig is.
DE electrische VERWARMING.
Toen de strooinprijzen nog hoog wa
ren, viel aan electrische verwarming niet
te denken. De uit electriciteit verkregen
warmte.eenheid (calorie) tocli was zóó
duur, dat ondanks de vele groote voor
deden, aan de toepassing verbonden, niet
kon worden gedacht aan een toepssingj
op eenigszins ruime schaal. Met de in
voering der lage vastrecht-tarieven is dei
situatie evenwel geheel veranderd- Welis
waar is de uit electriciteit verkregen ca
lorie nog steeds duur in vergelijking met
langs andere wegen verkregen warmte-
eenheden, daar staat echter tegenover, dat
de uit electriciteit verkregen warmte zich
zéér nuttig laat toepassen. Langs elec-
trischen weg toch is het mogelijk om el
ke gewenschte hoeveelheid warmte bij elke
gewenschte temperatuur te brengen juist
op de plaats waar de warmte noodig i
voorts vindt de omzetting van ele trici-
teit i" warmte steeds plaats met een
rendement van volle honderd procent en
is het gemakkelijk om de warmte m-:t
behulp van automatische temperaii.u-'rege
laars precies te regelen. Voeg hicibij de
voordeelen van groote zindelijkheid, het
geheel ontbreken van verbrandingsgassen*
weinig brandgevaar (althans bij een goede
electrische installatie) en de belangrijke
arbeidsbesparing, die de electrische ver
warming mogelijk maakt, dan valt het
niet te verwonderen, dat juist in 't pluim-
veebedrijf, waarin de genoemde factoren'
van zooveel belang zijn, het electriscli
verwarmen hand over hand toeneemt.
BROEDMACHINES.
Dat bij de broedmachines de eerste
successen geboekt konden worden is dui
delijk. Zoo ergens, dan bestaat bij deze
toestellen de mogelijkheid om zoo wei-
jnig mogelijk van de ontwikkelde warmte
verloren te laten gaan, terwijl anderzijds
juist bij de broedmachines de eigenschap
van de' électrisch verkregen warmte, zich1
uiterst nauwkeurig en gemakkelijk te la
ten regelen op elke gewenschte tempera
tuur, prachtig tot zijn recht komt- Een
bezwaar was, dat in vroegere jaren de
electriciteitsvoorziening niet altijd even
bedrijfszeker was, dat het wel eens kon
voorkomen, dat in een bepaald netgedcel-
te de spanning gedurende eenige uren of
nog langer wegviel. Maar ook dit bezwaar
geldt thans niet meer; de betrouwbaar
heid der electrische netten is aanzienlijk!
toegenomen en mocht er al eens een
hoogst enkele maal een storing optreden*
,dan zijn de storingsdiensten der electrici-
teitsbedrijven wel zoo voortreffelijk ge
organiseerd, dat er al een ware ramp
moet zijn geschied, wanneer de storing
niet binnen het halve uur is opgeheven.
Meer en meer komen dan ook de elec
trische broedmachines in gebruik, wat ook!
logisch is, wanneer men het onderstaande
staatje nauwkeurig beziet, waarin is aan
gegeven, welke hoeveelheden petroleum
anthraeiet en electriciteit aan elkaar ge
lijkwaardig kunnen worden geacht voon
broedmachines van verschillende grootte;
petroleum ftnthraclct eUctrlelteli
groote broedmachines
(3000-0000 eieren) 70 L- 1 mud 70 kWh
kleine broedmachines
(100-600 eieren) 60 L- 70 kWh'
Uitgi.c N.V. ..ONZE EILANDEN
Ttkl ta.n. Na 15 MIDDELHARNIS - TeJff lama Na IS
DE
Hoogste Publicitcitswaarde
VOOR DE
Zuid-Hollandsche Eilanden
VRAAGT INLICHTINGEN EN
TARIEVEN BI) DE ADVER
TENTIE BUREAUX EN ONZE
ADMINISTRATIE TE
MIDDELHARNIS
Voor Goederenvervoer
is je adres
MIDDELHARNIS
Rotterdam, Botersloot 38, Telefoon 15154
bevat A en D vitaminen, bestaande uit 14 mineralen, werkt
als opwekker der energie en bevordert het omzetten van de
zich in het rantsoen bevindende eiwitten, vetten en koolhy
draten, o.a. in stikstof, zuurstof, waterstof en phosphor, ook
als vervanger der levertraan. Uit eigen proefstation van Dr.
Winter, Dierenarts te Amersfoort.
Wordt gemengd 1 K.g. op 100 K.g.
Verkrijgbaar voor FLAKKtE bij Schuurman's
Pluimveeartikelenhandel Middelharnis.
bi] eiken maaltijd.
Het Is gesneden en In een speclaa1
schlmmelvrlje verpakking verkrijgbaar
Roggebrood Is van ouds het gezond
ste eten. bevat zeer veel vitaminen,
mag op geen tafel ontbreken.
Middelharnis - Vingerling D 6
KOOPT Uw artikelen en laat
ontwikkelen en afdrukken bij
waar U door gediplomeerde vakkundig
geholpen en voorgelicht wordt.
naar het
Flakkeesch Muziekhuis
ERNST LEEFLANG
WestdljK - Middelharnis
CHR. DE VR1ESLAAN 23*
MIDDELHARNIS
te MIDDELHARNIS
belast zich met
Aan- en Verkoop
van onroerende goederen.
TELEFOON 98
Gelden beschikbaar voor solide
le Hypotheken.
KOOPT FRUCTUS
Jnmaakglazen, dit zijn de besten
onder voortdurende garantie.
Steriliseerketel compleet met
houder, 6 veeren, thermometer
en receptenboekje voor f2.10
lz. van den Nleuwendljk
Westdllk B 227 - Middelharnis
voederkern voor Varkens, bevor
dert in hooge mate den groei en
ontwikkling der varkens.
Bereid op Fokstatlon onder toe
zicht van Dr. Winter, Dierenarts
te Amersfoort.
Prijs per 5 K.g. f3.—
Verkrijgbaar bij
SCHUURMAN - Middelharnis
MIDDELHARNIS
Chr. da Vrieslaan
Boeken en leermiddelen voor alle inrichtingen van onderwijs.
Vlugge en franco levering. Kantoor-, Teeken- en Schrijfbe
hoeften. Tijdschriften en Modebladen.
Plaatsing van advertenties in alle dag- en weekbladen,
Groote sorteering Anslchtkaarter.
Voor onze lezeressen
volgen hieronder eenige flatteuse patronen
van mantels, welke ongetwijfeld in haar
imaak zullen vallen. De prijs van deze
patronen bedraagt slechts 30 cent -f 0 cent
verzendingskosten, te voldoen bij vooruit
betaling per giro (125025), per postwissel
of per brief met bijgesloten postzegels.
Bestellingen (in de maten 3850) richte
men aan de Redactrice Damesrubriek,
Laan van Meerdervoort 45a, Den Haag.
HERFSTMANTELS.
ASTRAKAN ALS MANTELGARNEERING
Hierbij een drietal modellen van herfst-
mantels. Het eerste model (792) is een man
tel van loodgrijze winterstof. De mantel
zelf is gewoon recht. Alleen de kraag en de
mouwen geven het bijzondere aan de jas.
De mouwen worden tot boven den elleboog
in een soort ballon geknipt, terwijl ze naar
den pols toe smal loopen en naar binnen
worden afgewerkt met de voeringmouwen.
De kraag is deels van astrakan, deels van
de mantelstof zelf. De beide voorpanden
zijn gelijk, maar moeten ver over elkaar
heenvallen, hetgeen trouwens altijd aan te
raden is bij een wintermantel.
Het tweede model (793) is meer een man
tel voor onze jonge meisjes. Buiten de half
opstaande astrakan- of perzianerkraag,
bezit deze mantel een kraag, welke onder
het bont uitkomt, en gelijk oploopt met het
bont. Een ceintuur .in een dqnkere of zwarte
kleur wordt om het middel gedragen. De
mouwen bezitten een aardige manchet,
maar zijn bij -den pols toch. weer smal toe-
loopend.
No. 794 geeft een mantelmodel weer, het
welk uiterst geschikt is voor minder slan
ke dames, omdat de puntige lijnen op den
rug iets slank geven aan de draagster. De
mantel, welke van tweed kan worden ver
vaardigd, bezit geen ceintuur, doch slechts
het idee van een ceintuur, hetgeen men op
de teekening duidelijk kunt zien. Van ach
teren krijgt deze mantel een diepe naar
binnen springende plooi. De mouwen zijn
recht en worden bij den pols omgeslagen,
en van binnen met de voeringmouw afge
werkt. Een kraag van astrakan of perzianer
garneert den mantel.
HET HEIN1GEN VAN SPIEGELS.
Een eenvoudige middel om spiegels goed
schoon te houden is deze: met een doekje
met azijn op te wrijven. Daarna worden ze
met een drogen doek nog eens nagewreven.
Hierdoor krijgt men ook geen strepen op
het glas, hetgeen nogal gebeurt bij gebruik
van spiritus.
EEN VOORVAL UIT HET
LEVEN VAN ALEXANDRA
VAN ENGELAND
Koningin Alexandra van Engeland stond
bekend als een vrouw met een vriendelijke
en eenvoudige natuur. In het groote Olym
piade-gebouw te Londen zou eens een her
denkingsfeest worden gehouden ter eere
van den stichter van het Leger des Heils,
Generaal William Booth. Het gebouw liep
tjokvol; iedere stoel werd bezet en de offi
cieren doen al het mogelijke hun zetels
dicht bij elkaar te schuiven opdat ook de
nieuwaangekomenen nog een plaats zullen
kunnen krijgen.
Plotseling verschijnt er een heer in schit
terend uniform in de zaal. Hij draagt een
enorme bloemenkrans en vertelt aan de
officieren, dat deze krans afkomstig is van
zijn meesteres, die ook graag een zitplaatsje
wenschte. Er wordt een beetje geschuifeld
en heen en weer gepraat en tenslotte komt
er een bescheiden zitplaatsje.leeg. Eindelijk
verschijnt de dame voor wie deze plaats
bestemd is. Het is niemand minder dan Ko
ningin Alexandra. Doch door de drukte
wordt ze slechts herkend door degenen, die
in haar nabijheid zitten. Aanvankelijk
was de vorstin voornemens naar haar ge
boorteland Denemarken te gaan, doch door
de slechte weersomstandigheden, werd de
reis uitgesteld. Intusschen had zij evenwel
reeds iemand van haar hofhouding afge
vaardigd om op de huldigings-bijeenkomst
van het Leger des Heils tegenwoordig te
zijn. Tenslotte besloot ook zij zelf naar het
Olympiade-gebouw te gaan. Deze Koningin
gaf door haar zeer eenvoudige aanwezig
heid op dezen avond blijk van de grooie
waardeering, welke zij den stichter van het
Heilsleger toedroeg.
