est„0nze Eilanden"
Tandarts BUIJS
ddelharnis
EERSTE BLAD
ZITDAG
eiMDOCM'S
J1JANOL
Delwei, Wassenaar),
/ele jaren gedrukt ter
en verzorgen?
VRIJDAG
5 OCTOBER 1934
Opinie's van een Flakkeeënaar.
VERSLAGEN
MOTTE N
Pe Tledodhrwtsche Tóndfiosia,
Bi
p weg was naar Nijmegen, door de
1 politie aangehouden. Veertieu in-
peraonen, afkomstig uit Nijmegen
hem, werden gearresteerd, als ver
van het smokkelen van deviezen.
het Duitsche politierapport zouden
ren Zaterdag registermarken smok-
a een kort bezoek te hebben gebracht
sseldorf. De gearresteerden zijn naar
overgebracht.
RDAANSLAU TE EINDHOVEN,
met een mes iu den rug gestoken.
dagavond om 10 uur werd plotseling
zekeren Jansens, wonende aan den
venschen weg 41 te Eindhoven, hevig
deur geklopt. J., die ernstige ver-
s had, dat het de gebroeders P. waren,
ie h(j in onmin leefde en die ruzie met
chten, begaf zich naar buiten met een
r geweer, dat hij als lid van de bur-
ht in huis had. Hij werd onmiddellijk
allen door twee personen, die hem
weer afhandig maakten. Het waren
aad de door J. gevreesde T. P. de Pon
J. de Pon, beiden uit Woensel. Een
ers liep met het geweer weg, terwijl
ere handgemeen werd met J. De aan
kreeg even later weer hulp van z(jn
die het geweer had weggebracht,
seling riep Jansens uit: Je hebt me
en!, waarna hij ineenzakte.De daders
de vlucht. Op het hulpgeroep van de
van Jansens kwamen buren te hulp,
slachtoffer zijn woning binnendroegen,
porenburg, die op waarschuwing spoe-
nwezig was, constateerde, dat J. 4 mes-
in den rug had bekomen,
r op den avond hebben de daders zich
et geweer op het politiebureau aan-
d, waar zij werden ingesloten.
PREMIE ONGEVALLENWET,
oging op 1 Januari 1935 met 10
RAVENHAGE, 29 Sept. - Naar het
Bureau verneemt, moet rekening wor-
ehouden met de mogelijkheid van een,
Januari 1935 ingaande, verhooging van
remietarief voor de Ongevallenwet-1921
;ien ten honderd.
1KEERSSLAGVELD IN AMERIKA.
In acht maanden S6G3 dooden.
W YORK, 29 Sept. Volgens een
iele statistiek zijn in de afgeloopen
maanden van dit jaar bij auto-onge-
m in 86 Amerikaansche steden 8.663
nen gedood. In dezelfde periode in 1983
leg dit 7.948, dus 9 procent minder dan
lar.
autoriteiten zijn voornemens krachtiger
regelen te nemen tot naleving van de
lersbepalingen, ten einde het aantal
ukken te doen afnemen. Vooral zal dit
n voor de snelheidsmaniakken.
td.)
tt
Hl).
/m.
)n).
.38
>.38
aar-
houdt
Donderdags te Dlrksland, in
Hotel Polderman vanaf half 11
tot 4 uur.
Vrijdags te Oude Tonge, in
Hotel Van Veen vanaf half 11
tot 4 uur.
Die dagen SPREEKUUR te MID-
DELH ARNIS, 's morgens van half
9 tot 10 uur, 's avonds van 7
(ot 8 uur..
Kuznasu
LAAT NIET LOS
Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Beëindiging Zomertijd!
In den nacht van Zaterdag 6 op Zon-
dag 7 October eindigt de Zomertijd.
Men zette de uurwerken dus i uur stil.
IV.
Ik heb me wel eens afgevraagd of Mid-
delharnis een gemeente is, waar de be
woners „fut" hebben. En ik heb eraan
getwijfeld.
Middelharnis is een gemeente, welke als
centraal middelpunt kan gelden voor het
eiland Goeree en Overflakkee. Het ligt er
zoo mooi en zoo netjes, het heeft nu de
mooiste verbindingen gekregen met het
andere gedeelte van Flakkee als achter
land en toch is het er geweldig doodsch.
Middelharnis heeft een pracht van een
haven, de mooiste van heel het eiland.
Je kan er altijd binnenkomen, en je kan
er altijd uit een enkele uitzondering
als het erg hard geregend heeft en de pol
ders persé willen loozen. Maar als regel,
de haven is prachtig. En toch is er geen
handel en toch is er weinig verkeer.
De havens van Dirksland en Sommels-
dijk zijn veel slechter en de handel is er
veel grooter. Middelharnis kan er zelfs
niet aan ruiken aan den handel die b.v.
Dirksland heeft.
En Sommelsdijk heeft ook heel wat
meer vertier.
Maar Middelharnis heeft een mooie
haven, en een mooi Vingerling. Men be
schouwt dit een beetje als een sieraad
een beetje duur sieraad en de gemeente
raad heeft er, om de steentjes te sparen,
zelfs een rijverbod voor auto's opgelegd.
Natuurlijk slijten de mooie steentjes toch
maar niet zoo hard. Nu is al het haven-
verkeer van Middelharnis geconcentreerd
op een klein stukje havenkaai, waarlangs
meteen de zeer drukke verkeersweg naar
het Havenhoofd loopt. Dat dit glad ver
keerd is ziet iedereen, weet iedereen, maar
men denkt er te weinig over na, om er
verbetering in te brengen. Op een kwaden
dag loopt de boel er eens duchtig spaak,
er rijdt eens een auto in het water, of
een erge botsing met gewonden of dooden
krijgen we en dan komt er misschien wel
verbetering.
Het lijkt ons verstandiger, dat daarin
wat verbetering komt. Oorspronkelijk is
het Vingerling een losplaats de ouderen
herinneren zich nog de drukte van de vis-
schersschepen. Maar toen die visschers-
schepen verdwenen zijn, en de drukte dus
weg was, heeft men geen nieuwe bezigheid
gezocht voor die mooie los- en laadruimte.
Sporadisch ligt er een schip langs, maar
gebruikt wordt het Vingerling nimmer. Het
dient nu als wandelplaats voor oude vis-
schers, een veilige wandelplaats, omdat
auto's er niet komen mogen.
Oorspronkelijk waren er mooie pakhui
zen langs het Vingerling, hoe prachtig
lagen die er om een basis ie vormen
voor Middelharnis als stapelplaats van de
Flakkeesche productenMaar het initiatief
heelt er ontbroken, Middelharnis is als
koopmansplaats een failure.
Het zal thans afhangen van het initiatief
van de leiders of Middelharnis nog wal
zal presteeren. Een opnieuw openzetten
van het Vingerling als los- en laadplaats
om toegang te geven voor vrachtauto's
zal wenschelijk zijn. De bevordering van
het bezoeken van de haven door ver
laging der havengelden tot hetzelfde peil
als de naburige gemeentenzal den
tweeden stoot brengen.
Slechts als ook dit geschiedt zal de
haven en Middelharnis, die als haven heel
veel voor heeft boven de anderen, opnieuw
tot eenigen bloei kunnen komen.
Welvaart komt door handel, de handel
bevorderen beteekent welvaart scheppen,
laat Middelharnis begrijpen dat elke poging
die nieuwen bloei kan brengen een zegen
zal zijn voor de inwoners. J. B.
(Adv.)
3. Vulgt onderzoek geloofsbrieven raads
lid W. Leijdens, waartoe worden aangewezen
de heeren Sieling en van Dijkc. De laatste
adviseert tut goedkeuring, en toelating, waar-!
toe wordt besloten.
4. Rekening Keuringsdienst van Waren.
Wordt goedgekeurd.
5. Rekening en begrooting Vleeschkeu-
ringsdienst.
VERSLAG Openbare Raadsvergadering te
MELISSANT op Woensdag 3 October
1934, des nam. 3 uur. (z.t.)
Afwezig de heer van 't Hoff.
De Voorzitter, Burgemeester Visscher opent
de vergadering met gebed, waarna de notulen
worden gelezen, die onveranderd worden vast
gesteld.
Weth. VOGELAAR wil nog iets zeggen
over de betaling van Waterleidinggelden door
de gemeentewoningen. Er is een persoon, die
zich dat nog al aantrekt en die nu de beide Wet
houders tegen elkaar uitspeelt. Deze sprak
mij aan, en vroeg mij, of ik het woord „com
plot" in den Raaa had gebezigd. Ik heb hem
geantwoord, zoolang ik dat in de kranten niet
had teruggenomen, moet je maar rekenen, dat
de verslagen dienaangaande juist zijn. Spr.
verzocht de pers, oit nauwkeurig op te nemen.
Weih. STRUIK wil de naam van uie per
soon wel noemen, het is Piet Groenendijk. Het
gaat niet aan zegt spreker, ciat een burger de
beide Wethouuers tegen elkaar uitspeelt. Aan
het woord compiot is niets te veel gezegd.
Verder worden de ingekomen stukken be
handeld, w.o. eenige goedgekeurde raads
besluiten, een goedgekerude begrotingswijzi
ging, en opname der gemeentekas. In kas
870,55 en op !6 Sept. 616,56. Boeken en
bescheiden in orde bevonden.
Verslag keuringsdienst van Waren. Wordt
accoord bevonden. De Keuringsvecarts zal
5 worden gekort.
Dc heer VAN DIJKE informeert naar hetI
salaris van den keuringsveearts.
De VOORZITTER: Dat bedraagt 2375,—.
Het is 2500,geweest.
De heer VAN DIJKE: Daar kunnen we altijd i
nog van spreken bij de bcgrooting.
6. De wijziging van het Reglement Bur-j
gerlijk Armbestuur wordt aangebracht en
goedgevonden, evenals dit in andere ge-1
meenten is geschied.
7. Kosten straatverlichting. Dit betreft
een wijziging van het contract der Emgo
en annuleeren van het bestaande. Het nieuwe]
contract geldt voor 20 jaar. Er is terdege
rekening gehouden met de financieele aan
gelegenheden der gemeenten, zoodat veel]
gekort is. Voor Melisaant bedraagt de korting
320,25 per jaar.
Dc heer VAN DIJKE: Die verlaging, daar;
zal niemand tegen zijn.
Spr. vindt de duur van het contract wel,
wat lang.
De VOORZITTER: De Emgo is een genteen-
telijk bedrijf. Floreert het goed, dan slaat dat]
weer terug op de gemeenten. Dat ze er 201
jaar voor genomen hebben, zal wel een rede1
hebben.
Weth. STRUIK: Het is al mooi, dat we
vermindering krijgen, zonder dat we het ge
vraagd hebben.
Weth. VOGELAAR vindt het ook heel!
mooi, maar had, nu er van vermindering!
sprake is, eerst liever de büitenboeren ge-!
nomen, die zulk een hooge garantie moeten
betalen. Dat vindt spr. een onding.
De heer SIELING: We mogen dankbaar
zijn voor deze compensatie. Het oude con
tract duurde nog zeven jaren, dus hebben'
we nu 7 maal ƒ320,voordeel van het nieuwe.
De langere duur weegt daar niet tegen op. I
De VOORZITTER: Tot de petroleum zullen!
ze in Melissant niet teruggaan!
De heer VAN DEN BOSCH had nu er toch
verlaagd werd dit liever op de burgerij, op
de K.W.-uren verlaagd gezien. De omzet
belasting komt er nu ook weer bij.
De VOORZITTER: Daar kan de Emgo
niets aan doen. In meer gemeenteraden is over
veilaging gesproken. De Emgo loert niet op
winst, maar moet toch het beorijf zeker
stellen.
i De heer SIELING: Zoodra het bij de Emgo
kan, wordt verminderd. De srraaiver'ichting
'was hoog, men heeft er de scherpe kantjes
wat afgeveild, te meer, daar vele gemeenten
zitten te zuchten, om de begrooting sluitend
te krijgen.
De heer VAN DEN BOSCH: Ik had graag
gezien, dat de goede wil was betoond en bet
stroomverbruik iets verlaagd werd.
De VOORZITTER: Dat zou dan niet meer
dan één kwart cent kunnen bedragen!
De heer SIELING: Eén cent stroomverlaging
beteekent 800Q gulden. Nu zijn ze er nog geen
2500,aan kwijt.
Het contract wordt aangenomen.
8. Gemeente-rekening 1933.
De heer VAN DEN BOSCH rapporteert tot
goedkeuring, maar merkt namens de com
missie op, dat zij de hulp van Dirksland bij
den laatsten brand verleend erg hoog vinden.
Daar siaat voor genoteerd 391,12, wat neer-
FEU I LLETON.
O UI D A
Naar het Engelsch door
C. BAARSLAG.
61)
Een gloeiende blos overtoog het trotsch gelaat
harer toehoorster. Wat zij gevoelde wist zij niet;
het was een onbestemd gevoel van onrust, ver
mengd met een zonderling genoegen. Dadelijk
stond zij op, liet een geldstuk in de hand der oude
boerin glijden terwijl zij afscheid van haar nam,
riep Loris, die tot tijdkorting de kuikens joeg, bij
zich, en ging op haar terugweg naar Villerville.
De oude vrouw zag haar na langs het pad, dat
over het gras onder de appelboomen en door de
korenvelden liep, totdat het zich met den weg
naar Grand Bec vereenigde.
„Nu ik er aan denk," mompelde zij tot hare
breinaalden, „heeft die groote dame de oogen
van dat vermoeide kind op hare klompjes. Mis
schien is zij dezelfde maar toch dood ver
stikt door goud, zooals er zoovelen zijn."
„Grootmoeder, dat is de Russische prinses van
Félicité," sprak een visscher, die van de rots
afkwam en zijne netten te drogen hing, terwijl hij
dc slanke gestalte van Vere door het hoog opge
schoten koren zag gaan.
„Ei, ei!" zeide de oude vrouw." „Wel, zij heeft
mij een goudstuk gegeven. Nooit heeft een vogel
zooveel geld uit de wolken gebracht ais mijn
leeuwerik!"
Haar kleinzoon lachte. „Ik heb uw anderen
leeuwerik van ochtend te Trouville gezien; hij is
met de pakketboot van Havre uit Engeland ge
komen. Hij zei dat hij hier maar een uur zou
blijven op zijne doorreis naar Parijs, maar spoedig
terugkomen, en dan zal hij u bezoeken. In de
Roches Noires hebben ze mij al mijn visch afgekocht
op één woord van hem tegen den portier."
„Tiens!" zeide de oude vrouw nadenkend, en
hield hare gedachten voor zich.
„Waar zijt gij geweest, o ma belle matinale?"
zeide Madame Jeanne, toen Vere op Eélicité de
trap van het terras opkwam, waar de hertogin
die om twaalf uur pas beneden was gekomen, een
luchtje schepte, ih een bekoorlijk ochtendkleed
een wonderstuk van zwanendons en Mechelsche
kant, hier en daar afgezet met een strikje van
haa^ geliefkoosd, rood. Zij had, na een bal, op
Félicité gelogeerd.
Zouroff was bij haar; beiden rookten.
„Ik heb een langen rit gedaan," antwoordde
Vere; „gij weet wel dat ik vroeg opsta."
„Waar zijt gij heen geweest?" vroeg Zouroff op
lompen toon. „Ik houd niet van die malle ritten
in den omtrek.
„Ik ben tot Villerville geweest," antwoordde zij.
„Ik wilde een visschersgezin bezoeken, dat daar
aan de kust woont."
Een uur vroeger zou zij dit gezegd hebben
zonder eenige andere gedachte dan hare woorden
uitdrukten.
Nu deed de herinnering aan hetgeen die vrouw
van Corrèze verteld had haar een weinig aarzelen,
en zij kleurde min of meer, wat bij baar echtgenoot
en hare gast niet onopgemerkt bleef. Voor haar,
die een zoo fijnjontwikkeld waarheidsgevoel bezat,
was hat alsof zij zich schuldig maakte aan iets,
dat zij zelfs nog lager dan eene leugen vond
eene ontwijking.
„Het was waar ik den eersten dag, toen ik bij
mijne moeder kwam, verdwaald was geraakt"
zeide zij, zich tot haar echtgenoot wendende, als
om hem alleen opheldering te ge.vcn. Misschien
herinnert gij 't u wei? Iedereen lachte er toen om."
„Ik meen mij er iets van te herinneren," zeide
Zouroff gemelijk. „Dat was toch nauwelijks een
bedevaart waard."
„Of zij moet eene carte tendre du pays hebben,"
zeide dc hertogin met een lachje. „O, duizendmaal
verschooning, mijne lieve Vera; gij kunt geen
scherts verdragen, dat weet ik wel."
„Ik kan alle scherts verdragen, die geestig en
niet kwaad bedoeld is," antwoordde Vere zeer
komt op 25,per uur. Om nu als buren
elkaar te helpen, en er dan een klein slaatje
uit te slaan, vindt spr. niet mooi.
De VOORZITTER: Dat is onderling vast
gesteld. Toen Melissant de behulpzame hand
bood aan H"rkmgen, vroeg ze ook f 25,per
uur, met een minimum van 100,—. Daar heb
je nu de bereidwilligheid. Bij verschillende
andere gemeenten is liet ook 25,per uur.
Dc heer JOPPE: Dat is te hoog, dat moet
veranderen.
Weth. VOGELAAR: Is Dirks'and gevraagd
om die hu'p?
Dc VOORZITTER: Het is een onderlinge
overeenkomst. Als vlak bij Dirksland, op
Melissantsche giona brand komt, verleent
Dirksland ongevraagd hulp. Sommelsdijk gaat
niet op Kralingen een brand blusschen, dat
doet Dirksland.
De heer SIELING: En als er hier een brand
komt, dan laat je 't branden! (Vroolijkheid).
Besloten wordt er met de andere gemeente
besturen over te spreken de overeenkomst
beter te maken.
Weth. VOGELAAR: Ik zou zaken willen
doen. en niet te veel praten. Het is toch wel
eens goed, dat de gemeenten eens bij elkaar
komen.
Voorts maakt de heer VAN DEN BOSCH
nog een opmerking op het hooge schoolgeld
per leerling te Dirksland, waar veel kinderen
uit Melissant op school gaan.
Hieraan blijkt niets te kunnen veranderen.
De rekening wordt met alg. stemmen goed
gekeurd.
9. Armenrekening 1933.
De heer VAN DIJK heeft 2 postjes gevonden
van onbetaalde pacht. Een er van wil spr.
aanpakken om te betalen, daar dit geen on
macht is, maar onwil.
De VOORZITTER zegt, dat dit in orde
konit en die man zéker zal betalen.
De rekening wordt goedgekeurd.
10. De huur van de woningen Nieuwe weg
wordt vastgesteld op 2,54 per week, met
ingang van 1 Nov. a.s.
11. De pensioengrondslag geneesheer, wordt
gebracht van 1060,op 910,
12. Aan de politie-verordening wordt art.
52c toegevoegd. (Motor en Rlijwielwet).
13. Een af- en overschrijving Gemeente
rekening wordt aangebracht.
14. Schoolgeldreclames worden in geheime
zitting behandeld.
Rondvraag.
De heer VAN DEN BOSCH informeert of
het niet noodig is dat de steunverlening ver
lengd wordt.
De SECRETARIS: Die loopt tot 28 Dec. a.s.
De heer VAN DIJKE: Ik heb ook nog wat.
Zaterdagavond kwam ik zoo aanfietsen en
moest toen het Dorpsplein passeeren. Ik zag
daar een joelende menschenmenigte. Ik kon
er niet doorfietsen en moest een eindje loopen.
Dat is niet zoo erg. Maar terwijl ik zoo liep,
vermenigvuldigden m'n gedachten. Is dat nu
de voorbereiding van den Sabbath, of, om
geen otid-testamentische woorden te gebruiken,
voor den Dag des Heeren? Het is een wonder
dat het nog niet als Sodom en Gomorra omge
keerd wordt. Zoo waren m'n gedachten. Ik zal
daar nü niet verder over uitweiden, maar
een vraag stellen als volgt: „acht de Voorz.
dat bevorderlijk te zijn voor de eere Gods
en de ware belangen der gemeente?
De VOORZITTER: Ik begrijp U niet. Ver
moedelijk doel je op de muziek van Zaterdag
avond. Zijn daar dan zulke goddelooze
tafereelen afgespeeld?
De heer VAN DIJKE: Ik meen van wel.
Denk je eens in, dat al de menschen voor
zoo'n groote eeuwigheid geschapen zijn! Ik
vraag daarom, is dat voor de eere Gods bevor
derlijk, en dat nogal aan de vooravond van
den Zondag?
De VOORZITTER: Ja maar man, het is
toch hier geen plaats om te bespreken, hoe de
menschen naar de eeuwigheid gaanDaar
kan U en ik niets aan doen. Eerlijk gezegd, ik
begrijp U niet. Van een goddelooze toestand
heb ik niets gehoord, er is mij niets bijzonders
gerapporteerd.
De heer VAN DJJKE: Dus U wil zulke bij
zondere toestanden bestendigen?
De VOORZITTER: Bijzondere toestanden?
Ik begrijp je niet man!
De heer VAN DIJKE: Misschien dat U mij
niet wil begrijpen!
Wethouder VOGELAAR: Het was muziek
voor de Kon. jaardag. Ik heb wel gezegd, waar
is dat nu noodig voor, een maand te laat. Als er
dergelijke muziek gegeven wordt, daar ben
ik niet op tegen. Het wordt een kwestie dus,
over de muziek op zichzelf. De bijkomstig
heden, daar kan de muziek niets aan doen.
Indirect wel, direct niet.
Probeer ze....en ook Gij zult zeggen:
is onbetwistbaar de beste.
(Adv.)
koel. „Als gij en de prins het mij vergunt, ga ik
naar binnen; ik ben wat vermoeid en mijne kieêren
zijn erg bestoven."
„Hadt ge eene bedoeling met dat gezegde,
Jeanne?" vroeg Zouroff, toen Vere in huis was.
.Gij bedoelt toch niet..."
„Eene bedoeling! Omtrent uw parel der vrouwen,
uw witte zwaan, uw zinnebeeld van ijs? Wat zou
ik kunnen bedoelen? Ik had er aardigheid in haar
boos te zien kijken, anders niet. Ik verzeker u,
als gij haar meer boos maaktct, zoudt gij haar veel
aardiger vinden. Wilt gij wel gelooven, mon vieux,
dat het mij volstrekt niet verwonderen zou, als
gij over een jaar of wat een mari jaloux werdt?
Wat zou dat grappig wezen! Maar, waarlijk, gij
zaagt er vandaag in uw toorn zoo recht oostersch
uit. Gij moet zóó wat meer wezen. Geloof mij, dat
zal veel vermakelijker zijn vooral omdat zij het
nooit zal verdienen."
Na dezen raad, met al het gevaar, dat er in lag,
gegeven te hebben, ging Madame Jeanne, wier
mousselien en Mechelsche kant over de marmeren
steencn van het terras sleepte, naar binnen, om
voor duizend en één benoodigdheden voor het
groote schouwspel, dat zij de wereld zou ver-
toonen, te zorgen.
Het was eene kermis ten voordceie der armen
altijd ten voordeele der armen.
Madame Jeanne, eene vrouw vol ijver, en die
geen moeite ontzag (zij was een der toongeefsters
van een régime geweest, dat zevenmaal op een dag
verklccden voorschreef) was dc ziel en het leven
van de door haar ontworpen kennis, en had
besloten alles aan tc wenden om den uitslag
schitterend te maken. Zij had reeds de toezegging
van een aantal aanzienlijke personen om deze te
komen bezoeken; er zouden dus gouden schapen
tc scheren zijn, en ai dc groote dames en eenige
celebriteiten van het toonecl zouden als verkoop
sters fungeeren in de klecdcrdracht van Viaainsche
boerinnen.
„Ik heb Corrèze geschreven, om hem tc ver
zoeken of hij ook komt, maar hij wil niet," zeide
zij eens, in het bijzijn van Vere. „Hij placht elk
jaar tc Trouville te zijn, maar tegenwoordig ziet
De VOORZITTER: Maar wat is er gebeurd?
Wethouder VOGELAAR: Er is misschien
een beetje gezongen, en misschien ook wel
gehotst.
De heer VAN DEN BOSCH: Ik heb er ook
bijgestaan en met genoegen geluisterd. Er
is niets gebeurd. Om 9 uur was alles weg.
De heer VAN DIJKE: Ik zou een afdoend
antwoord op mijn vraag willen hebben.
De VOORZITTER: In zoo'n concert zie ik
geen kwaad.
De heer VAN DIJKE: Zagen we 't maar wat
kwader in!
De VOORZITTER: Zoo kan je aan de gang
blij ven.
De heer VAN DIJKE: Ik vraag nu, of het
E et de eere Gods bestaanbaar is.
De heer SIELING: Ja maar man, je kan
de Voorz. wel 100 zulke vragen voorleggen!
De VOORZITTER: U hebt zich daar schijn
baar hard aan gestooten. Een ander niet. Het
is een kwestie van appreciatie.
De heer VAN DIJKE wijst nogmaals op de
voorbereiding van den Zondag en de schrik
kelijke eeuwigheid.
De VOORZITTER: kl heb U gezegd, dat
zulke dingen in den Raad niet ter sprake
moeten gebracht. U stoot zich daaraan. Goed.
Maar ga nu Zaterdags eens de polder in, en
kijk dan eens wat ze daar doen, de jongens en
meisjes! En wie daar aan dijken en wegen
liggenIs dat voorbereiding?
De heer VAN DIJKE: Wat U daar noemt van
in den polder, dat is een „persoonlijke aan
gelegenheid." (Een lachbui.)
De VOORZITTER: Ja, er is nogal wat te
doen.
Wethouder VOGELAAR: Ik kwam langs
het plein en de muziek speelde het Wilhelmus.
Onwillekeurig voel dan wat
De heer VAN DIJKE: Dan voel je verkeerd!
(Uitbundig gelach^.
Wethouder VOGELAAR: Als jij dan niks
voelt, ben je geen Nederlander!
men hem er niet meer. Ik denk dat hij ergens anders
eene trekpleister heeft."
Zij nam hem zijne weigering zeer kwalijk, omdat
zij eene groote Mis in de Nötre Dame des Victoires
had willen hebben en daarna eene collecte; en als
Corrèze een Kerstzang of Salutaris Hostia had
gezongen, zou het honderde napoleons meer in hare
schaal voor de armen gebracht hebben; dus liet
zij de gedachte aan de Mis toornig varen en be
paalde zich tot de glorie van hare kermis.
Vere, die het even stuitend als dwaas vond
weldoen en het geven van aalmoezen met het
houden van een kermis of andere vermaken te
verbinden, bemoeide zich niet met al de toebe
reidselen, en hoorde het bevel van haar echtge
noot om er deel aan te nemen stilzwijgend aan. Hij
gebood, en zij was altijd gehoorzaam. Zij schreef
naar Parijs om haar al het noodige te zenden, en
daarna hield zij zich niet langer bezig met eene
dwaasheid, die zij in stilte afkeurde als eene be
spotting van de ellende der wereld, die haar hart
deed bloeden.
Den dag vóór de opening van de kermis, die
alles van dien aard in de schaduw zou moeten
stellen, rccdjgPiïns Zouroff, met zijne vrouw en
zuster, naar Trouville om de gemaakte beschik
kingen te zien. Madame Jeanne had hare fraaie
tenten opgeslagen op het grasveld van den Comtc
d'Hautpoul, die haar zijn park had afgestaan
voor hare mallemolens, hare loterijen, hare diseurs
de bonnes aventures, hare hansworsten en verdere
vermakelijkheden. Madame Jeanne's smaak was
die van bet Tweede Keizerrijk, waaronder hare
komeet het hoogste punt in hare baan had be
reikt, maar hier was het effect van zulk een smaak
schitterend en schilderachtig, en dc bonte kleuren,
waarvan zij zooveel hield, leverden een aardig
schouwspel op onder het groen der boomen. Boven
elke tent stond dc naam der dame, van wie zij
was; boven dc loterijtent stond geschreven:
„Madame de Sonnaz," en wapperde eene roode
vlag met hare wapens en kroon. Dc volgende tent
was van de Markiezin de Mérilhac, groen en wit;
dan kwam de tent van de Gravin Schondorff,
ambcrkleur en paars, en daarop volgde, licht
blauw met een lichtblanwen wintpel en de wapens
en kroon in zilver, de tent van Prinses Zouroff.
,'t Is zeer mooi," zeide Vere, toen zij er voor
stond.
Er waren nog ongeveer tien andere tenten, alle
in verschillende kleuren en met wimpels die van
hooge Venetiaansche masten wapperden. De ten
ten stonden in een half ovaal bij eene groep hooge
boomen. De artikelen, die ten verkoop zouden
worden aangeboden, werden aangedragen: er
waren eenige gendarmes gezonden om des nachts
bij de kermis de wacht te houden; meisjes, met
wuivend haar en fladderende jurken, en kleine
jongens, in costumes matelot, speelden op de
„heusche" houten paarden, die de hertogin uit
St. Cloud had laten komen.
,,'t ls alleraardigst," zeide Vere beleefd tot de
ontwerpster en beschermster van dat alles, en
liet hare oogen langs den halven cirkel gaan. Vlak
tegenover hare tent was er eene met witte en rose
strepen en guirlandes van rozen; de vlag er boven
had geen wapens, maar in plaats daarvan, een
gouden zinnebeeld, bestaande in een eekhorentje,
dat noten zat tc kraken, met het motto: Vivent
les bracconniers!" Het was een devies, dat tout
Paris kende, behalve Vere; maar zelfs zij kende
den naam, die er onder stond, toen zij bij het
schijnsel der ondergaande zon las:
„Mademoiselle Noisette."
Zij stond in den ingang van hare eigene tent
toen haar oog er op viel. Zij werd bleek, en trotsche
verontwaardiging straalde uit hare groote ernstige
oogen.
Madame Jeanne, die bij haar stond en druk
sprak, met haar lorgnet voor dc oogen, zag die
uitdrukking en verheugde zich in hare ziel.
„Dat zal vermakelijk wezen," zeide zij bij zich-
zclve. „Wat kunnen bedaarde menschen zich toch
boos maken!"
Vere stelde haar echter te leur. Zij maakte geen
opschudding; zij bleef stil en bedaard, en gaf met
eene heldere stem eenige bevelen aan de knechts,
die hare étalage in orde brachten.
(Wordt vervolgd).
