if
WOENSDAG
3 OCTOBER 1934
VERSLAGEN
MOTTE N
j,
I'
itv
"4k
,a
en Kroonprins Michaël met
der Industrietentoonstelling
karest.
de Jordaan bevat en door de
Prinses Marie-José voor den
ter werd geschonken.
Prijs per kwartaal
Losse nummers
f 1,-
w 0,07s
ADVERTENTIËN
Dit blad verschijnt iederen
Woensdagmorgen en Vrijdagavond.
Het wordt uitgegeven door de
Prijs per kwartaal
Losse nummers
f 1-
0,07s
ADVERTENTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdagmorgen en Vrijdagavond.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
16E JAARGANG. - N°. 93
Verslag van de vergadering van don
Raad der gemeente SOMMELSDIJK, op
Vrijdag 28 September, des namiddags
half vier uur.
Voorzitter Burgemeester den Hollander.
Afwezig de heeren Blok en Korteweg.
De Voorzitter opende de vergadering met
gebed, waarna de notulen der laatste ver
gadering worden gelezen en goedgekeurd.
Ingekomen stukken:
De goedkeuring van Ged. Staten over den
aankoop van grond, de uitgifte van grond
in erfpacht en het aangaan van de geld-
leening.
Proces-verbaal van de kasopname by den
gemeente-ontvanger, waaruit bleek dat het
saldo klopte met boeken en bescheiden.
Een verzoek van de vereeniging voor M.
Onderwijs op Cbr. grondslag om een bijdrage
in de kosten van een leerling uit deze ge
meente.
B. en W. stelden voor, waar de finantieele
toestand der gemeente niet zoo best is,
hierop afwijzend te beschikken, waartoe
werd besloten.
Een verzoek van de Korte als secretaris
eener arbeidersvereniging om uitkeering
van een toeslag op de steunbedragen voor
een ziektepremie, de goedkoopere margarine
op ruimer schaal te verstrekken en een toe
slag uit te keereu voor kolen, de z.g. kolenbon.
B. en W. stelden voor hierop afwijzend
te beschikken. Het college meent dat de
gemeente geen gelden kan voteeren voor
de ziektepremie, daar deze geheel ten laste
der gemeente komen. Reeds eerder is ge
tracht by den Minister om de margarine op
ruimer schaal te verstrekken, doch hierop
is afwijzend beschikt. Het verstrekken van
een kolenbon zal geheel afhangen van een
Ministerieele beschikking. Waar dit echter
vorige winter wel mogelijk is gemaakt, ver
trouwde wethouder Dijkers dat ook dezen
winter dit weer wel zal kunnen geschieden.
Daarna werd overeenkomstig het voorstel
van B. en W. besloten.
Van de gemeente Middelharnis was een
verzoek ingekomen om een bijdrage in de
kosten van het leggen eener goot aan den
Langeweg.
Le Comte vroeg wie eigenlijk de schuldige
was dat die toestand zoo is ontstaan. Dit
is toch alleen de schuld van Middelharnis,
die is de sloot gaan dempen en heeft daar
mede de gelegenheid tot afvoer van overtollig
water doen verdwijnen.
Van Es meende dat dit voor Sommelsdyk
van geen belang was. Middelharnis heeft
altijd het onderhoud van die zjjde gehad en
dient dit nu ook in orde te maken. Eigen
lijk is het een bende vanaf den heer Mijs
tot aan het Zandpad aan die zijde, Middel
harnis zou wel kunnen vragen of wjj in
alles bijdragen.
Dijkers zeide dat de heer van Es daarin
mis was. Het onderhoud heeft Sommelsdijk
overgenomen. Nu wil Middelharnis het eind
van de R.K. Kerk tot aan de woning van
den heer Mijs opknappen voor gezamenlijke
rekening en verder doet Middelharnis het
tot aan den Proeftuin voor eigen rekening
FEUILLETON.
OUÏDA
Naar het Engelsch door
C. BAARSLAG.
60)
Madame Nelaguine was er vóór hen aangekomen
en hare verwelkoming, hare levendigheid en tact
bespaarde htm de verschrikkingen en de verveling
van een tête-a-tête.
„Zijt gij blijde dat gij weer hier zijt, Vera?"
vroeg zij.
,,lk hen blijde de zee weer te zien," antwoordde
Vere. „Maar het wordt vervelend zoo van het ccne
huis naar het andere te trekken. Wij hebben geen
vaste woonplaats. Wij hebben slechts een aantal
hotels."
,,lk geloof dat het u hier beter zal bevallen clan
te Parijs," hernam Prinses Nadine. ,.'t Is waar, gij
zult de last van partijen in huis te dragen hebtcn;
maar uwe ochtenden kunt gij in uw park, uwe
oranjerie, met uwe paarden of op zee doorbrengen;
gij zult vrijer zijn."
„Ja", beaamde Vere. Zij hoorde niet; zij zag door
den grooten kijker op het terras naar de kustlijn;
zij beproefde onder de verschillende inhammen van
het rotsachtig strand de plaats tc herkennen, waar
Corrèze voor haar en den leeuwerik gezongen had.
Maar zee en land waren in een gouden nevel gehuld
toen de zon achter de zwarte Calvadosklippen
dook, en zij kon niets onderscheiden.
Het valt toch niet te ontkennen dat Middel
harnis een gelegenheid gemaakt heeft ook
voor Sommelsdyk om in den winter be
hoorlek aan de tram te kunnen komen.
Ongetwijfeld is die Langeweg mooi verbeterd
doch zou om een mooi geheel te krijgen
heelemaal opgeknapt moeten worden.
Van Es: Als wy aan het opknappen moeten
gaan, dient men wel van bovenaf te be
ginnen, want daar stik je in het stof.
Voorzitter stelde voor dat B. en W. die
zaak nog obds bekyken.
Joppe zeide dat Sommelsdijk inderdaad
van de verbetering van Middelharnis profi
teerde en dat het niet onbiliyk was dat deze
gemeente iets in die kosten bydroeg.
Stelde vervolgens voor om in principe te
besluiten tot medewerking doch eerst een
kostenopgaaf te vragen.
Dit voorstel werd aangenomen met 8 tegen
I stem, die van den heer van Es.
Van den Pensioenraad was een verzoek
ingekomen om van den Gemeente-Ontvan
ger opnieuw den pensioengrondslag vast te
stellen.
Van Ged. Staten was terug ontvangen de
gemeente-rekening 1933 met enkele opmer
kingen van administratieven aard. Aan deze
wenschen werd voldaan.
Op voorstel van B. en W. werd de ge
meente-begrooting dienst 1934 met afr en
overschrijvingen gewyzigd.
Van J. le Comte was een verzoek inge
komen een stuk grond in erfpacht te mogen
ontvangen groot 478 M1, deels hlOendeelB
a 5 cent per M2.
B. en W. stelden voor aan dit verzoek te
voldoen met de bepaling dat bebouwing
voor Jan. 1936 zal zijn geschied.
Knape verzocht dit verzoek nog even aan
te houden om in 'gesloten zitting te beraad
slagen. Daaraan werd voldaan.
B. en W. stelden vervolgens voor van M.
van Driel een perceel aan te koopen voor
400,- en van Hanson een perceel voor
300,— beide ter verbreeding van de West-
Krakeelstraat. Hiertoe werd besloten. Ver
volgens werd aangenomen een voorstel om
door het maken van een nieuwe muur daar
een goed geheel te krygen.
Van de N.V. Eleetriciteits My. was een
voorstel ingekomen op verzoek van B. en
W. om te geraken tot een goedkooper straat
verlichting.
De E.M.G.O. stelde voor voortaan alle
lantaarns weer te laten branden j zy was
bereid dit te doen tegen een bedrag van
548,32 lager dan tot heden per jaar onder
voorwaarde dat dit contract in gewy'zigden
vorm werd aangegaan voor den duur van
20 iaar.
Van Es merkte op dat bij deze overeen
komst alle rechten aan de zyde van de
E.M.G.O. waren. Weliswaar -is er een be
paling in opgenomen dat indien de tijdsom
standigheden wyziging noodzakelijk maken
de Emgo dat zal overwegen, doch overwe
gen kan altijd, doch tot zaken komen is een
ander punt.
De duur vau 20 jaar is veel te lang. De
gemeente gaat zich voor het tastbare voor
deel van 6 maal 548,32 verkoopen voor
den duur van 20 jaar. Laten wy dan liever
de zaak zoo laten en zien na 6 jaar als dit
contract afgeloopen is hoe de toestand dan is.
Voorzitter zeide dat de E.M.G.O. thans
reeds getoond heeft, alhoewel zij nog een
contract voor 6 jaar heeft, te willen meegaan
De kleedbel luidde voort en zij spoedde zich naar
hare kamers. Haar echtgenoot duldde geen voor
wendsel van vermoeidheid of ongesteldheid, en ver
wachtte haar altijd in vol toilet te zien, om 't even
of er geen enkele gast dan of er vijftig personen aan
zijne tafel waren. Het scheen haar soms toe alsof
haar leven opging in aan- en uitkieeden; het para
dijs van andere vrouwen was haar een hel.
Het diner, dat zij alleen gebruikte, werd slechts
opgevrooiijkt door de spotternijen van Prinses
Nadine, die, als zij dat verkoos zeer aardig, hoewel
zeer bijtend, kon zijn. Toen bet was afgeloopen,
begaven zij zich naar het terras, dat door het maan
licht helder beschenen werd. Eenige heeren waren
van het chateau Villiers overgekomen om Prins
Zouroff met de zegepraal van zijn renpaard geluk
te wenschen. Zij waren oude vrienden van hem,
helden en leerlingen van de Renbaan. Weldra
spraken zij over niets anders. Vere zag naar het
door de maan verlichte Kanaal, en Madame Nela
guine zat in de kamer weemoedige melodieën van
oude Duitsche componisten cn treurige Russische
volksliederen te spelen. Félicité was zeer vreed
zaam, zeer rustig: den volgenden dag zou het woelig
koortsachtig leven der groote wereld weder onder
zijn dak beginnen, met dc komst der Parijschc en
Russische gasten.
„Hoe jammer, hoe jammer! Men heeft geen tijd
om adem te scheppen," dacht Vere, terwijl zij niet
haar hoofd tegen de balustrade leunde cn hare
oogen op de zee gericht hield. „Hoe jamtrer! Wat
is er schooner in de schepping dan zonsopgang en
maneschijn; cn wie heeft in ons vervelend leven
dat vermaak moet heeten, tijd om een van heide
tc zien?"
Dc volle maan maakte het Kanaal tot een zil-
met de tydsomstandigheden, spreker zeide
er niet aan te twijfelen of dit zal zy bly ven
doen zoodra daarvoor aanleiding voldoende
is. Het is van belang dat de E.M.G.O. natuur-
lflk weet waar ze aan toe is, want dat ge
scharrel van de laatste jaren gaat ook niet
op den duur, bovendien is het van groot
belang dat de gemeente goed verlicht is.
Met dit voorstel krijgen wy meer licht in de
gemeente, doordat alle lantaarns weer zul
len worden ontstoken en voor minder geld.
Van Es zeide dat het ook onaanneembaar
was om de onbiliykheid dat het plaatsen
van nieuwe lantaarns geheel voor rekening
van de gemeente komt terwijl dit by den
aanvang niet het geval was. Ook het ver
plaatsen van een lantaarn is veel te duur.
De E.M.G.O. berekent 100,terwpl een
particulier het graag voor ruim 20,— doet.
Spreker vond het onbiliyk dat de gemeente
mee moet helpen de Emgo rendabel te hour
den. Dirksland's verlichting is veel goedkoo
per. Ouddorp met meer zielental heeft een
verlichting voor 1700,
Voorzitter zeide dat die praatjes altyd
worden verkondigd. "Wij vergeten daarbjj dat
Ouddorp een kleine kom heeft en dientenr
gevolge weinig lantaarns heeft. Over Dirks-
land moet heelemaal maar niet gesproken
worden want die is per lantaarn wel 60,
per jaar kwijt.
Dijkers zeide dat Van Es steeds weer een
oude film afdraait als er een punt van de
Emgo op de agenda voorkomt.
Dijkers verdedigt het voorstel van de Emgo
van meer licht voor minder geld. Het reken
sommetje van Van Es gaat heelemaal niet
op en het komt niet te pas hier steeds be
rekeningen temaken die kant noch wal raken.
Van Es: Ik zal het je bewijzen datikge-
iyk heb, ik wensch niet voor leugenaar ge
steld te worden door Dijkers.
De voorzitter bracht daarna het voorstel
in stemming en werd aangenomen met 5
tegen 4 stemmen. Tegen stemden de heeren
Knape, Van Es, Roetman en Joppe.
Dan kwam aan de orde de vaststelling
van de instructie van den brugwachter.
Voorzitter zeide dat deze ter visie heeft
gelegen dus de inhoud den leden wel be
kend zal zLjn.
Er was echter nog een schrifteiyk voor
stel ingekomen van den heer le Comte om de
brug des Zondags den geheelen dag gesloten
te laten inplaats van van 7-9 uur zooals
de instructie aangeeft geopend te houden.
B. en W. de Zondagsrust willende bevor
deren meenden met het voorstel zoo ver
mogeiyk gegaan te zijn. De brug algeheel
gesloten te houden is erg bezwaarlyk.
Joppe zeide dat dit wel aardig was, maar
garandeeren B. en W. dat er dan Zondags,
morgens steeds voldoende water in de haven
staat dat de schepen de haven juist op die
uren de brug kunnen passeeren? Spreker
illustreerde de moeiiykheden daaraan ver
bonden.
Voorzitter zeide dat ook steeds ernstig
rekening dient gehouden te worden met den
waterstand in de polder.
Jöppe vroeg of het nu zoo bezwaarlyk was
dat vrij te laten. De brugwachter moet mis
schien eenmaal per 4 weken Zondags dienst
doen en dan slechts enkele minuten.
Van Es meende dat het voorstel van B.
en W. om praktische redenen niet te aan
vaarden was. Het zou wel mogelyk zjjn als
deze gemeente een haven had als Middel-
veren strook; de vloed was tot den rand van de
zwarte rotsen gestegen; op dc witte, glinsterende
ruimte was een klein donker zeil zichtbaar, het
zeil van een visschersvaartuig, dat langzaam voor
den wind dreef. De kalmte, de stilte, het maan
licht, de frissche zeelucht, haar uit hare kindsheid
zoo welbekend, dit alles vervulde haar met eenc
onuitsprekelijke droefgeestigheid.
Pas drie jaar geleden, cn wat was zij veranderd!
Alle jeugdig gevoel, alle hoop was in haar hart
verdoofd alsof zij reeds oud was.
Zij zat in gepeins verzonken, terwijl de muziek
daarbinnen zich met het gemurmel van de zee
vermengde; terecht had zij gezegd dat zij tegen
woordig haie gedachten trachtte te smoren, maar
zij was nadenkend van aard, en daarom gelukte het
haar niet altijd.
„Misschien heb ik ongelijk; misschien doe ik
niet alles wat ik behoor tc doen," peinsde zij; en
haar geweten deed haar verwijtingen dat zij stug
en wrevelig was tegen den man, dien zij gezworen
had te eeren.
„Te cercn 1" dacht zij, met bitterheid; welke eenc
spotternij lag cr in dat woord!
Maar hij was toch haar echtgenootop zijne wijze
was hij edelmoedig jegens haar geweest, cn zijn
naam was voor altijd de hare. Het zou toch beter
zijn 'als zij in vrede konden leven.
Toen zijtic vrienden naar Villiers teruggereden
waren, cn zijne zuster zich zoo droomcrig in mu
zikale herinneringen verdiepte, stond Sergius Zou
roff op 'iet terras naar de zee te zien, cn berekende
in hoeveel tijd zijn jacht den volgenden dag van
Cherbourg zou kunnen komen. Dc klok van zijn
kasteel sloeg middernacht.
Vere zag naar hem, aarzelde, maar stond op cn
harnia die altyd bevaarbaar was. Hier zyn
wy te veel afhankelijk van den waterstand.
Dijkers zeide dat de instructie nu is in
overeenstemming gebracht met die van Mid
delharnis, doch betwist niet dat wy hier met
andere aangelegenheden hebben te maken
die praktisch de zaken kunnen bemoeilijken.
Mys zeide dat indien er geen praktische
mogeiykheid bestaat de brug slechts gedu
rende 2 uren open te stellen of er dan
geen andere regeling gemaakt kan worden.
Hoelang zal de brugwachter in die 25 jaren
des Zondags dienst hebben moeten doen?
Misschien geen kwartier per Zondag en is
dat dan zoo onoverkomelijk om den toestand
te houden zooals hij is. Het voorstel van den
heer le Comte is van hem in te schikken
doch de praktische kant mag niet ongezien
blijven.
le Comte zeide dat hij dit voorstel slechts
steunt op de wet van God, die voor elk
mensch geldt, de praktische bezwaren dienen
daarby te vervallen. Wy mogen de gelegen
heid niet ontnemen aan een belijdend mensch
om mede te kunnen sollieiteeren voor deze
betrekking. Er zijn reeds zoovele betrekkin
gen waar die menschen niet naar kunnen
sollieiteeren wegens Zondagsarbeid.
Dijkers zeide dat men de gelegenheid moet
laten de haven te verlaten voor de werken
der noodzakeiykheid. Ook in Gods woord
vindt U telkens dat daarvoor gelegenheid
laten dient te worden.
Le Comte zeide dat er hem slechts in
deze aangelegenheid een werk der nood
zakelijkheid was t.w. ziekenvervoer. Waar
dit, nu het ziekenhuis te Dirksland er is,
practisch niet meer voor zal komen, is al-
heele sluiting best mogelijk.
Mijs meende dat indien er anders geen
werken der noodzakeiykheid aanwezig waren
voor het passeeren van de brug, men die
dan evengoed den geheelen dag geopend kan
houden, dan voorkomen wij tevens dat aan
den Havendijk de jongelui niet meer kunnen
wandelen en wat dies meer zij.
Zoowel het een als het ander dan. Maar
ook dit gaat natuuriyk niet.
Buth vroeg of het dan niet beter was
geen uren in de instructie te noemen, doch
te vermelden dat de brug gepasseerd kan
worden bij hoog water.
Dijkers zeide dat dit voorstel goed bedoeld
was van den heer Buth, doch dat ook dit
zyn bezwaren met zich bracht.
Tenslotte kwam het voorstel van B. en W.
om de brug alleen geopend te houden van
7—9 uur in stemming en werd aangenomen
met 6 stemmen voor. Tegen de heeren van
Es en Joppe, de heer Mijs stemde blanco.
Op voorstel van B. en W. werd het salaris
voor den nieuw te benoemen ambtenaar
gesteld op 275,— per jaar, plus vrije wo
ning en vrij waterverbruik.
De benoeming van een brugwachter en
havenopzichter voor de bieten-campagne
werd aangehouden om eerst in gesloten
zitting de sollicitanten te bespreken.
Daarna werden tot leden van de commissie
van onderzoek voor de rekening dienst 1933
der gemeente, het Burgerlijk Armbestuur,
Weeshuis en Gasfabriek benoemd de heeren
Le Comte, Buth en Knape.
Daarna ging de vergadering in gesloten
zitting over.
Na heropening deelde de Voorzitter mede
dat B. en W. voorstelden aan de Wed. van
Nimwegen een stuk land te verhuren voor
50,— per gemet voor den tyd van 7 jaren.
Hiertoe werd besloten.
Verder werd besloten nagehouden beraad,
aan J. le Comte een stuk grond In erfpacht
af te staan groot 478 M2.
Op voorstel van B. en W. werd aan den
heer Uil wegens ongeschiktheid ontslag ge
geven tegen 1 November a.s. als haven
meester en tegen 1 October a.s. als markt
meester.
Vervolgens werd overgegaan tot de be
noeming van oen brugwachter. Nagehouden
stemming verkreeg D. Schellevis uit Mid
delharnis 5, J. den Boer 2 en C.Grootenboer
eveneens 2 stemmen, zoodat D. Schellevis
werd benoemd.
Tot havenopzichter gedurende de maanden
October en November werd herbenoemd de
heer A. Hoek.
Daarna sloot do Voorzitter de vergadering.
GEMEENTERAAD HELLEVOETSLUIS.
Dinsdag 25 Sept. j.i. te half 3 nam. kwam de
raad dezer gemeente onder voorzitterschap
van Burgemeester de Geus, in openbare ver
gadering bijeen.
Na de opening der vergadering, deelde de
Voorzitter mede, dat de heer de Boo, de oudste
wethouder en loco-burgemeester, deze maand
25 jaar lang onafgebroken het raadslidmaat
schap van den raad bekleedt. Spreker vestigde
er den aandacht op, dat een dergelijk feit niet
veelvuldig voorkomt en dat men onafgebroken
het vertrouwen der gemeentenaren gedurende
zoo'n tijd geniet. Hij merkt op dat het, vooral
in den tegenwoordigen tijd, niet zoo gemakke
lijk is lid van den raad te zijn. Hij wil den heer
de Boo dan ook, mede namens de raadsleden,
dank zeggen voor hetgeen deze, al die jaren,
naar zijn beste weten, in het belang van de
gemeente heeft gedaan. Sedert hij Burgemees
ter van Hellevoetsluis is, heeft 'hij met den
heer de Boo als wethouder, behoudens een
kleine tusschenpoos, samengewerkt in het Da-
gelijksch Bestuur. Over 't algemeen is die
samenwerking goed geweest; al is men het niet
altijd met elkaar eens geweest, wrok heeft dit
toch nooit achtergelaten. Spreker wenscht den
heer de Boo geluk met de herdenking van dit
feit, en wenscht hem een lang en gelukkig
leven toe en hoopt hem nog eenige jaren in
het belang van de gemeente Hellevoetsluis
werkzaam te zien. Ook de ambtenaren wen
schen den heer de Boo na de vergadering te
huldigen.
De heer de Boo dankt hierna den Voorzitter
voor de waardeerende woorden, tot hem ge
sproken. Inderdaad is het niet zoo gemakkelijk
thans lid van den raad te zijn. Dat heeft de
Burgemeester zoo juist uitgedrukt. Hij zal
trachten ook in het vervolg zijn krachten aan
de belangen der gemeente te wijden.
Aanwezig zijn de heeren Blind, de Boo, van
Kralingen, Essenberg, van Sintmaartensdijk
en van Zetten. De heer Nijgh is afwezig.
De notulen van de spoedeischende vergade
ring van 1 Augustus en van de vergadering
van 22 Augustus j.l. worden z.h.s. onveranderd
vastgesteld.
Ingekomen stukken. Van het Bestuur van
den Polder Oude- en Nieuwe Struijten is inge
komen een schrijven, inzake dc besproeiing van
den Koedijk, waarom B. en W. hadden ge
vraagd. Hét is niet genegen hiertoe over te
gaan" Van Gedeputeerde Staten is goedgekeurd
terug ontvangen het raadsbesluit d.d. 22 Aug.
j.l., tot wijziging van de gemeente-begrooting,
dienst 1934.Het Centraal Bureau voor Veri-
trad naar hem toe.
„Sergius," zeide zij zacht, „ik had niet zoo moe
ten spreken als ik vandaag gedaan heb; ik vraag
er u verschooning voor."
Zouroff zag verbaasd op de fiere, tengere ge
stalte van zijne vrouw neder.
„Gij wilt toch geen scène maken?" zeide hij, op
een gemelijken cn ongerusten toon.
Die woorden vielen als ijs op Vere's ernstig wel-
mceneiidc gezindheid. Een oogenblik was de hoop
bij haar opgekomen dat haar echtgenoot haar mis
schien hare taak minder zwaar, minder smartelijk
zou maken door een soort van sympathie, door
haar eenigszins tc begrijpen. Zij had hare trots
gebogen tot eene bij baar zeer zeldzame deemoe
digheid, en dit was nu al hare belooniugl Zij be
dwong het antwoord, dat haar op de lippen zweef
de, en dc toon harer stem bleef kalm cn zacht.
„Ik wil u niet opzettelijk grieven," zeide zij een
voudig; ik heb ingezien dat ik vandaag verkeerd
heb gedaan, dat ik ben tekort geschoten in den
eerbied, dien lk u Verschuldigd ben; ik meende u
dit te moeten bekennen en cr u vergiffenis voor te
moeten vragen."
Zouroff staarde haar somber en norsch aan. Hij
vond haar zeer schoon, terwijl zij daar voor hem
stond in het zilveren schijnsel der maan, dat haar
gebogen gelaat en haar blanken hals verlichtte; cn
evenwel had zij aile bekoorlijkheid voor hem ver
loren, terwijl Jeanne de Sonnaz, die volstrekt niet
schoon was, jaren lang zijne hartstochten wist op
te wekken. Hij beschouwde haar, nauwelijks acht
geveilde op haic woorden, maar alleen denkende,
zooals mannen dat ieder uur en elke eeuw doen,
hoe het toch kwam dat dc reine vrouw verveelt en
tegenstaat, terwijl dc onreine hare ketens al vaster
smeedt. Dat is eene vreeselijke waarheid, maar
eene waarheid is het.
„Wat is zij bekoorlijk!" dacht hij; „hoe blank,
hoe fijn zijn haar trekken, hoe bevallig haar ge
stalte; en toch houd ik meer van Cassc-une
Croöte, die koperkleurig is, en naar sigaren en
brandy riekt, evenals ik!"
Dat was het wat hij dacht.
Vere wendde haar blik van zijn gelaat af naar de
zee en iegde even hare hand op zijn arm.
.,'t Is drie jaar geleden," zeide zij ernstig; „toen
wist ik niet recht wat ik deed, ik was nog maar een
kind; nu ik het wèl weet, zou ik anders gedaan
hebben. Maar er is geen terugtreden, ik ben uwe
vrouw. Wilt ge jij een weinigje helpen om tc doen
wat goed is? lk beproef altijd.
Hare stem haperde eenigszins.
Haar echtgenoot was uit zijne'bespiegelingen
over Casse-une-CroOtc en Madame Jeanne gewekt,
cn begreep, dat zij sympathie van hem verlangde.
Hij staarde haar weder aan, gevoelde eene vluch
tige schaamte, maar onderdrukte dat gevoel ter
stond en lachte.
„Mijne waarde," zeide hij, met die lompe op
rechtheid, die veeleer onbeschoftheid dan rond
borstigheid was, „drie jaar geleden hebben wij
beiden een grooten misslag begaan. Ieder, die
trouwt, doet hetzelfde. Maar wij moeten ons ct
maar in schikken, ik ben rijk cn toegevend, en
daar moet gij u mee vergenoegen. Gij zijt bekoor
lijk en koel. cn daar moet ik mij met' tevreden
stellen. Als gij mij levende zoons schenkt, doet gij
alles wat een vrouw behoort te doen, en als ik uwe
rekeningen betaal cn u vrij laat om op uwe eigene
wijze pleizier te hebben, hebt gij u niet over mij
tc beklagen. Hoe meer wij alleen zijn, des te
