OLLFUSS
Leest„Onze Eilanden"
WOENSDAG
1 AUGUSTUS 1934
MOTTEN.
Flakkeeschen Boerenbond.
f*1
„kleine Kanselier" in druk
i afgevaardigde von Neurath.
vJW
Prijs per kwartaal
Losse nummers
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,076
ADVERTËNTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
16E JAARGANG, - N°. 75
ÜE KALIPKOEF VELDEN.
Reeds een vorige mnal schreven wij over
de kaliproefvelden en het groote nut dat ze
hebben voor den land- en tuinbouw. Voor
waar, onder alles wat gedaan wordt om den
land- en tuinbouw op een hoog peil te brengen
mogen ook deze proefvelden met eere ge
noemd worden, want ze demonstreeren op
bijzondere wijze de funeste gevolgen van
een onvoldoende toediening der voedings
stoffen en een eenzijdige toediening.
Wij kunnen deze proefvelden in twee
groepen verdoelen, n.l. de velden welke voor
slechts één jaar liggen en de permanente
velden, d.w.z. die over een reeks van jaren
worden aangehouden.
Vooral deze laatste, ook wel de Centrale
Kaliproefvelden genaamd, geven den land
en tuinbouwer gelegenheid te over zich te
oriênteeren of zich ook bjj hunne gewassen
verschijnselen voordoen welke wijzen op
gebrek aan de plantenvoedingsstof kali,
De mooiste tijd voor het bezoeken der
velden is wel het voorjaar. In de jeugdperiode
der planten doen zich de meest typische
verschijnselen van kaligebrek voor. Interes
santer en leerzamer is het natuurlijk indien
men in de gelegenheid is de velden op verr
schillende tijdstippen te bezoeken. Want
iedere groeiperiode heeft zijn eigenaardig
heden. En het is van het grootste belang dat
de land- en tuinbouwers met deze verschijn
selen vertrouwd geraken. En dan is de oogst
tijd natuurlijk ook van bijzondere interesse,
want door wegen en meten komen de ge
volgen der eenzijdige bemesting voor den dag.
Het is nu nog tijd voor een bezoek aan
de velden. Nog veel moois en leerzaams is
er te zien.
Hieronder is opgegeven de plaatsen waar
de velden liggen met vermelding van het
aantal gewassen.
Provincie Groningen: Wehe zavelgrond
18 gewassen.
Provincie Friesland: Finkum zavelgrond
16 gewassen.
Provincie Gelderland: Ammerzoden klei
grond 8 gewassenHedel zavelgrond 16 ge
wassen; Groenlo zandgrond 12 gewassen.
Provincie Zeeland: Westdorpe kleigrond
10 gewassen.
ProvincieNoord BrabantKruisland zavel
grond 10 gewassen; Eaamsdonk kleigrond
5 gewassen.
Provincie Limburg: Guttecoven lösgrond
13 gewassen.
De Centrale Kaliproefvelden hebben ons
geleerd dat er weinig gronden in Nederland
zjjn die voldoende kali ter beschikking heb
ben. Dat dikwijls alleen door herhaalde kali
bemesting men resultaten verkrijgt omdat
de grond door een groote absorbatie van kali
in evenwicht moet komen.
HET TEVEEL AAN ZWARE VARKENS.
Verschillende oorzaken.
Een achttal bonden uit het slagersbedrijf,
den varkenshandel, den vleeschhandel en de
vieeschwarenindustrie heeft een adres ge
richt aan den minister van Economische
FEUILLETON.
OUÏDA
Naar het Engelsch door
C. BAARSLAG.
■j zijn aankomst te Rome
Kijgt uit bet vliegtuig.
42)
Vere las den brief in den vollen gloed der Pa-
rijsche zon, die door de rooskleurige zijden gordijnen
op haar scheenen elk woord stond als in vlammend
schrift voor hare oogen, terwijl een hoogroode blos
op haar gelaat gloeide.
„Zij heeft gelijkI O, zij heeft groot gelijk!" dacht
zij, meteen folterend gevoel van schaamte. „En ik
kan haar de waarheid niet zeggen. Nooit moet zij
die weten!"
Zonde, schande, en al de afschuwelijkheden van
lage hartstochten waren tot dusverre onbekend en
onbegrijpelijk geweest. En nu schenen zij in een
oogenblik in haar leven gedrongen te zijn, een deel
van haarzelve uit te maken en dat geheel buiten
hare schuld.
„O,'moeder, spaar mij! Laat mij mijn woord
terugnemen!" riep zij onwillekeurig, terwijl zij over
eind sprong, met een gevoel in haar hart aisof haar
een dolksteek was toegebracht.
Maar alies om haar heen in de kamer was zeer
stil. De brief harer grootmoeder lag aan hare voeten
en een zonnestraal viel op de woorden, die haar
vergeleken bij de rampzalige schepsels, van wier
schande zij nu zelfs nog geen begrip had.
De deur werd geopend, en Lady Dolly trad bin
zaken te 's-Gravenhage, waaraan w(j het
volgende ontleenen.
De drie Centrale Landbouworganisaties
hebben zich bjj schrijven van 21 Juni j.l. tot
u gewend met het verzoek het daarheen te
leiden, dat de Nederl. Varkenscentrale zich
gaat bemoeien met den binnenlandschen
handel van varkens, opdat naar genoemde
organisaties in haar verzoekschrift zeggen,
het sulplus aan zware varkens zal kunnen
worden afgenomen.
Het richten van dit verzoek door de drie
Centrale Landbouworganisaties geeft ons
aanleiding u bjj dezen te verzoeken geen
gevolg te geven aan het voorstel van de
Centrale Landbouworganisaties, wijl adres
santen van een meerdere bemoeiing van de
Ned. Varkenscentrale met den binnenland
schen handel een verdere bedrijfsontwrich-
ting voorzien met vele nadeelen van dien,
maar geen verbetering voor varkenshouderij.
Toegegeven zij, dat er een teveel is van
zware varkens. De oorzaak ligt volgens on-
dergeteekenden in het te veel steunen der
varkenshouders op de Ned. Varkenscentrale,
welke nu eenmaal niet bij machte bleek den
export op het peil te houden, dat zij zich
had ingedacht en in het feit, dat de binnen-
landsche markt steeds minder kon afnemen
door teruggang van het binnenlandsch ver
bruik van varkensvleesch onder invloed van
de crisisheffing en mindere koopkracht van
de consument.
Niettemin is onjuist, wat de drie Centrale
Landbouworganisaties schrijven, dat de land
bouwers hun varkens niet te gelde kunnen
maken. De landbouwers vonden en vinden
zeker nog debiet bij den handel, hetzij thuis
of op de markt.
Het te lang aanhouden der varkens op
hoop van afneming door de Ned. VarkeDS-
centrale heeft den varkenshouders verlies
gebracht en den voorraad zware varkens te
hoog opgevoerd, terwijl gebleken is, dat niet
de beperkte export den marktprijs regelt
voor het binnenland. Onjuist is ook de ver
onderstelling, dat de handel voor de voor
ziening van de bevolking in het Westen des
lands geen varkens uit het Oostelijk deel
zou betrekken. In de groote steden worden
ook varkens uit Limburg bij Gelderland ge
slacht en varkens uit die provincies komen
reeds lang te Rotterdam aan de markt.
Ook geslachte varkens, n.l. varkensvleesch,
wordt uit het Oosten des lands veel in de
groote steden in het Westen ingevoerd.
Nog steeds wordt het door den binnen
landschen handel als een groot bezwaar ge
voeld, dat de met de Ned. Varkenscentrale
verbonden bedrijven hun varkens niet voor
export bestemd, doch van de Ned. Varkens
centrale betrekken.
Verbetering van den toestand in de var
kenshouderij moet volgens adressanten niet
gezocht worden in verdere bemoeiing met
den binnenlandschen handel, slagers- en
grossiersbedrijf, maar wèl door meerdere
ontlasting dier groepen, n.l. door een veel
een voudiger uitvoerin g der Crisis varkenswot,
waarvoor de hieronder genoemdeorganisaties
reeds op 12 April 1933 een voorstel bij Zijne
Excellentie den minister van Economische
Zaken (via het comité van overleg) indienden.
nnmnnninniiinininiiiiiiiiiiiniiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiTiiniiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiniiiiiiin
nen, zeer spraakzaam, onverschillig voor smart of
vernedering; ja, zonder er aan te denken dat zij ooit
een van beiden veroorzaakt Jiad.
Daar zij gedurende den tijd, dat zij met hare
dochter samenwoonde, bespeurd had dat er geen
verwijt of beschuldiging over Vere's lippen kwam,
werd Lady Dolly zichzelve weder. Soms was zij
zeer zenuwachtig in het bijzijn van Vere, en zooveel
zij kon, vermeed zij haar blik te ontmoeten; maar
zij was geslaagd, zij was tevreden, zij had gezege
vierd en het gevoel van schaamte, dat haar kwelde,
werd ver op den achtergrond geschoven. Al de
wereldsche voordeelen \an de verbintenis waren
zoet voor haar, en zij deed haar best om te ver
geten hoe duur die zegepraal gekocht was. Vrouwen
van haar gehalte vergeten gemakkelijk; het ecnige
wat haar moeite kost is, integendeel, zich iets te
herinneren. Lady Dolly had ernstig beproefd te
vergeten, en het was haar dan ook wonderwel ge
lukt.
Zij kwam nu in de kamer als een parelgrijze ver
schijning; de vrucht van langdurige en ernstige
beraadslagingen met voorname modistes.
„Vera, lieve Vera, je sabelbont is gekomen. O,
wat is,het prachtig! Niemand dan de hertogin
draagt zulk bont. En hij heeft zakken vol tur
kooizen er bij gezonden, letterlijk zakken vol, alsof
het groene erwten waren. Je zult er zeker al je
toiletartikelen mee laten omzetten, en je inktkokers,
en zoo al meer, niet waar? En zij zijn bijzonder mooi
plat geslepen en dik, weetje en er zijn breedc snoe
ren bij voor ceintuur en aan den hals; maar ik voor
mij mag liever Wie heeft je geschreven? O, de
oude vrouw van Bulmcr. Die zal wel heel kwaad
zijn en vrij wat onzin schrijven. Zij is altijd zoo'n
naar mensch geweest! Het eenige wat ze mij gaf,
Algemeene Vergadering op Vrijdag 27 Juli
1934, in de zaal van Hotel Meijer,
des namiddags half vier ure.
De Voorzitter, de heer G. C. van Schouwen
te Oude Tonge, opende de vergadering en
sprak daarbij de volgende rede uit:
Mijne Heeren,
U, afgevaardigden der af deelingen, U,
hoofdbestuursleden en U, leden onzer ver-
eenigingen van deze plaats een hartelijk wel
kom toegeroepen. Het verheugt ons, dat gij,
zij het in niet zoo ruimen getale als verwacht
werd, zijt opgekomen om aan de jaarlijksche
Algemeene Vergadering van den Flakkee
schen Boerenbond deel te nemen.
Zeer in het bijzondér moge ik dit welkom
toeroepen aan onzen oud- en eereVoorzitter,
den heer van der Koogh, die ondanks het feit,
dat hij reeds geruimen tijd geen eilander meer
is, toch steeds nog volle belangstelling heeft
voor alles wat Flakkee en den Bond betreft.
Uw aanwezigheid op onze jaarvergadering,
Mijnheer van der Koogh, wordt door ons zeer
op prijs gesteld. - Ook U, Mijnheer den Hol
lander, roep ik als Burgemeester der Controle
gemeente waarin wij onze vergadering hou
den, een hartelijk welkom toe. Het doet altijd
aangenaam aan als het hoogst-gezag blijk van
belangstelling geeft.
En welkom aan den heer Laurens.
Het is mij een behoefte aan het begin dezer
vergadering te gedenken het zware verlies dat
ons Vorstenhuis in een kort tijdsbestek bij
herhaling heeft getroffen. Trouwe Vaderlan
ders als wij zijn, hebben wij met het hoofd
van onzen Staat, onze geëerbiedigde Koningin
en Haar dochter meegeleefd bij het verhes
van haar Moeder, die in al den tijd, dat zij in
ons midden leefde, zulk een belangrijke plaats
in de Nederlandsche harten had ingenomen
en kort daarop bij het verscheiden van haar
Gemaal, die in de uitzonderlijke positie welke
hij bekleedde, door zijn eenvoudig en wel
willend optreden gezien was door allen die
hem leerden kennen. Moge het meeleven van
het Nederlandsche Volk aan de Koninklijke
Vrouwen den troost geven dien wij haar toe-
wenschen.
Gaarne hadden wij onze vergadering ge
houden in het midden der afdeeling Goeree,
waartoe het verzoek eertijds gedaan werd,
maar bij het verwachten van een talrijke op
komst, leek het ons veiliger één der grootste
vergaderzalen van ons eiland ter beschikking
te hebben. Wat evenwel in het vat ligt, ver
zuurt niet en dankbaar zullen wij te gelegener
tijd van het aanbod der afdeeling Goeree ge
bruik maken.
Getrouw aan de sinds jaren ingestelde ge-1
woon te om op de Algemeene Vergadering
een terugblik te werpen op den afgelegden
vereenigingsweg, moet ik helaas constateeren
dat de crisis nog steeds onveranderd voort
duurt en steeds met meer zorg de toekomst
moet worden tegemoet gezien. Tal van maat
regelen werden en worden nog getroffen om
de verliezen zoo mogelijk tot kleinere propor
ties terug te brengen, maar zoolang die ver
liezen blijven bestaan of slechts juist den
evenwichtstoestand wordt bereikt, kan het
niet anders of de inzinking, door voortdurende
verarming ontstaan, schrijdt voort en maakt
de rij van slachtoffers van den toestand steeds
langer. Pogingen worden aangewend om door
centralisatie van de talrijke crisislichamen
toen ik niet dien goeden Vere trouwde, was een
zwarte Bijbel. Wat zou zij u zenden? Misschien ook
een zwarte Bijbel. Ik geloof dat zij de Bijbels goed
koop krijgt, omdat zij inteekent voor de mannen,
die de negerkinderen uit Leviticus en Deutcrono-
mium gaan voorlezen."
Vere bukte en raapte den brief stilzwijgend op.
De gloeiende kleur was van hare wangen verdwe
nen; zij scheurde den brief aan kleine stukjes, die
zij uit het venster wierp en in het gouden zonlicht
liet zweven; zij had haar woord gegeven, en zij was
de slavin van haar woord.
Zij zag naar hare moeder, die zij niet weer moeder
had genoemd sedert dien laatsten avond op het
kasteel van Abbaye aux Bois.
„Wilt ge mij, als 't u belieft, al die bijzonderheden
besparen?" zcide zij eenvoudig, „Beschik alles zoo
als het u 't best dunkt: dan ben ik tevreden. Maar
laat mij er niets van hooren."
„Zonderling, lief schepselI Elk ander meisje.
begon Lady Dolly, met een glimlach, die haar gelaat
verwrong, en afgewende oogen.
„Ik ben ook niet zooals andere meisjes. Ik hoop
dat er geen ander meisje op de wereld is zooals ik."
Hare moeder gaf geen antwoord. In de stilte van
de kamers drongen de geluiden van de drukte en
het gewoel der stad door; de geluiden der wereld,
de wereld waartoe Vere behoorde.
De woorden der oude kluizcnares van Bulmcr
waren zeer streng; maar waar; en de waarheid, die
er in lag, brandde het meisje op de ziel. Zij wist niet
recht wat schande was, maar zij gevoelde dat haar
eigen huwelijk schande was; en toen zij dien avond
uit het Bois de Boulogne door de verlichte straten
van Parijs naar huis reed, en liet Hotel Zouroff, dat
hare gevangenis zou zijn, voorbijkwam, zag zij naar
meer eenheid in de uitvoering te brengen.
Meerdere crisisorganen, uit het bedrijfsleven
Zelve gerecruteera, worden daardoor over
bodig en geleidelijk aan gaan wij den weg op
van geregeerd te worden door een corps amb
tenaren dat het contact met het bedrijfsleven
gaat verliezen en slechts uitvoerder is van de
opgelegde maatregelen. Een open vraag blijft
of deze toestand bestendigd kan worden en
niet tot decentralisatie zal moeten worden
overgegaan, om juist in handen van de ver
tegenwoordigers uit het bedrijfsleven de uit
voering en de verantwoordelijkheid te leggen
van de maatregelen, genomen om het meest
gunstige effect te bereiken met de minst moge
lijke kosten.
Wanneer voorbereidingen voor te nemen
maatregelen aanhangig gemaakt worden, is het
gebiedende eisch, dat de landbouw zelve in
die aangelegenheid gekend wordt en is het
alleen de organisatie die van voorlichting en
advies kan dienen.
Het wil ons dan ook voorkomen, dat het
Zeer verkeerd is om, welke organisatie ook,
in verschillende deelen te willen splitsen die
wel hetzelfde doel, het belang van den land-
bouwstand willen bevorderen, maar daartoe
langs verschillende wegen willen gaan. Ver
snippering van kracht kan nimmer aanleiding
zijn tot het bereiken van het gewenschte resul
taat.
Ik doe dan ook een ernstig beroep op U
allen, om eens van wil en eens van zin achter
uwe organisatie te staan, opdat zóó uw stem
krachtig weerklinke ter plaatse waar uwe be
langen behandeld worden en beslissingen ten
opzichte van voorgestelde maatregelen ge
nomen worden. Ook onze streek-organisatie
kan in dat opzicht werkzaam zijn. vooral bij
de voorlichting over die teelten die zoo speci
fiek Flakkeesch zijn en zoo geëigend aan onzen
bodem. Door de Rotterdamsche uienexpor-
teurs werd tot ons het verzoek gericht om in
samenwerking met een commissie uit Zeeland
een bespreking te houden over een beter afzet-
systeem van het uienproduct, dat voor ons
eiland van zulk een buitengewone beteekenis
is. De slechte resultaten door exporteurs met
den ongeorganiseerden handel behaald, dreven
hen naar de telers om in onderling overleg
die maatregelen te beramen, welke zouden
kunnen leiden tot verbetering van den toe
stand. Na meerdere besprekingen werden de
door ons opgestelde punten door hen over
genomen met uitzondering van het gewichtig
punt - de aankoop ter plaatse.
Zulks is oorzaak geweest dat uiteindelijk
geen direct resultaat bereikt is, wat niet weg
neemt, dat ieder gewenscht oogenblik de
onderhandelingen weer kunnen worden op
gevat en getracht kan worden alsnog tot vol
ledige overeenstemming te komen. Meer
malen geven de geruchten over dergelijke be
sprekingen aanleiding tot verkeerde indruk
ken en wordt naar de pen gegrepen om in in
gezonden stukken zijn meening ten beste te
geven en critiek uit te oefenen over datgene
wat men bij geruchte heeft gehoord als te zijn
in behandeling geweest. Opmerkelijk is dan
steeds, dat het menschen uit den handel zijn
die meenen te moeten waarschuwen dat
boerenbelangen in gevaar zijn en het nimmer
de boeren zelf zijn die zich genoodzaakt zien
van een tegenovergestelde meening dan die
van het bestuur hunner organisatie blijk te
geven. Zulks geeft een rustig gevoel en ver
sterkt den indruk dat men op den goeden weg
is. De wijziging van het uitvoercontrolebureau
de meisjes uit het volk, die van haar werk kwamen
bloemenmaaksters, handschoenenmaaksters,
gouvernantes, fabriek-arbeidsters en benijdde ze
en volgde ze in hare verbeelding naar hare nederige
woningen, en dacht: „Wat zou ik gelukkig zijn te
werken, als ik maar eene moeder had, die mij lief
had, eene moeder die eerlijk en braaf was!"
De hand harer moeder aan te raken, de klank
van haar lach te hooren, haar glimlach te zien, was
stuitend voor haar. Zij had niets van de dwaasheden
en ondeugden der wereld geweten, totdat zij die
eensklaps verwezenlijkt had gezien in hare moeder,
wier bevalligheid en vroolijkheid voor altijd ver
schrikkelijk voor haar geworden waren, evenals
het bekoorlijk wit en rood van de gelaatskleur
eener vrouw akelig wordt in de oogen van hen, die
weten dat de bedekte borst door kanker is aange
tast.
Vere Jiad den zedelijkcn kanker gezien. En dien
kon zij niet vergeten nimmer.
„Toen zij eens door mijn vader bemind werd
dacht zij; en zij liet haar Bijbel onopengeslagen
liggen, uit vrees dat zij, als zij de bladen omsloeg,
de oude goddelijke vervloekingen, de oude strenge
wetten zou zien, die daarin stonden tegen zulke
vrouwen als deze, hare moeder.
In het begin van November kwam haar verloofde
uit Rusland. De pracht van zijne geschenken was
het onderwerp der gesprekken te Parijs. Het meisje
was lijdelijk en altijd stil.
Alleen toen hij hare handen kuste, beefde zij van
het hoofd tot de voeten.
„Zijt gij bang voor mij?" vroeg hij.
„Neen; ik ben niet bang."
Zij kon hem niet zeggen dat zij afkeer voor hem
gevoelde een afkeer zoo sterk, zoo hevig, dat zij
in dien zin, dat aan den landbouw de volledige
zeggingschap wordt gegeven waarop wettelijke
aanspraak kan worden gemaakt, is nog steeds
niet tot stand gekomen. Wel zijn verschillende
toezeggingen gedaan, die echter nog steeds
onbevredigend zijn en dan ook de Controle
organisaties aanleiding hebben gegeven om in
hun advies aan de Regeering, die voorstellen
onaanneembaar te verklaren. Mogelijk dat een
vergelijk met de uienexporteurs aanleiding
zou kunnen zijn, dat in die richting een be
langrijke stap zou kunnen worden voorwaatrs
gedaan.
Ten opzichte van de spoedige uitbetaling
van de ingehouden bedragen van den mini
mumprijs der aardappelenoogst 1933 werden
verzoeken gericht, met de wetenschap dat de
gelden zoo uiterst slecht in de bedrijven kun
nen gemist worden. Ondanks de toezegging,
dat binnen enkele dagen met de uitbetaling
Zou worden begonnen, zijn sindsdien weer
weken verloopen, zonder dat nog tot uitkee-
ring is overgegaan. De officieele molens malen
nu eenmaal langzaam. De nieuwe aardappel
regeling gaf ons aanleiding om op het gevaar
van het loslaten van eenigen minimumprijs te
wijzen, wat ons inziens ten gevolge kan heb
ben, dat door groot aanbod tengevolge van
geldschaarschte, de prijs belangrijk kan in
zinken met het gevolg dat het buitenland voor
lagen prijs belangrijke quantums opneemt en
daardoor een mogelijk tekort aan consumptie
aardappelen zou kunnen ontstaan met daaraan
verbonden hooge prijzen voor den consument.
Ziehier, Mijne Heeren, een greep uit de
bemoeienissen die ons in het afgeloopen ver-
eenigingsjaar bezig hielden. Ik zal met het
oog op den tijd U niet langer van de behande
ling der agenda afhouden.
Het schijnt dat de natuur zelve bezig is, om
het verbroken evenwicht tusschen productie
en consumptie te herstellen.
Eenige jaren lang heeft de allerwegen voor
komende overproductie aanleiding geweest tot
het dalen der prijzen, soms ver beneden
productieprijs, ja zelfs tot absolute onverkoop
baarheid.
De inkrimping der teelten eenerzijds, ge
paard aan veel lagere opbrengst door aan
houdende droogte anderzijds kunnen oorzaak
zijn dat spoediger dan wij dachten, het boven
de markt zwevende overschot dat zwaar op de
prijzen drukte, verdwijnt en een meer even
wichtige toestand ontstaat. Met den wensch,
dat de Flakkeesche landbouw, zich aanpassen
de aan de veranderde omstandigheden, met
taaie volharding en energieken wil zal streven,
om de plaats in de Maatschappij die wij in
nemen te behouden, verklaar ik de 63e Algem.
Vergadering voor geopend.
Daarna, las de Seer. A. W. Keijzer de no
tulen, die onveranderd werden vastgesteld.
Van de Bestuurstafel werd in verband met
de notulen medegedeeld, volgens een mede-
deeling van het Kamerlid de heer Louwes (in
middels aanwezig) dat in Groningen de be
taling ingehouden aardappelen reeds heeft
plaats gehad.
Vervolgens hield de Voorzitter een cause
rie over het veel voorkomende stuifbrand in
de tarwe, en welke middelen aan te wenden
ter bestrijding het Bestuur daartoe adviseert.
Correspondentie was gevoerd met den Plan-
tenziektekundigen dienst te Wageningen, die
meerdere geschriften hierover heeft gezonden,
welke methode echter niet bruikbaar blijkt.
Ook is overleg gepleegd met de firma
Ir. Koopman te Zierikzee, die zich bereid
wel van het balkon had willen springen om haar
hoofd tegen de straatsteenen te verpletteren.
„Kunt ge niet zeggen dat gij nu een klein wei-
nigje van mij houdt?" hernam hij, meenende dat
zijne mildheid toch wel eenige uitwerking gehad
zou hebben.
„Neen dat kan ik niet."
Hij lachte grimmig en bitter.
„En toch durf ik u nemen, zelfs zooals gij zijt,
schoon, koel kind!"
„Ik kan u geen leugen zeggen."
„Zult ge dat nooit doen?"
„Neen; nooit."
„Ik geloof u niet; alle vrouwen liegen."
Vere gaf hierop geen antwoord met woorden,
maar hare oogen fonkelden een oogenblik van zulk
eene edele verontwaardiging dat Sergius Zouroff
het hoofd voor haar boog.
„Ik vraag u verschooning," zeide hij; „ik geloof
dat gij niet zult liegen. Maar dan zijt gij meer dan
een meisje; dan zijt gij eene jonge heilige."
Vere stond op eenigen afstand van hem. De zon
neschijn viel op haaf blond hoofd en op de lange
plooien van haar wit kleed; zij hield de handen ge
vouwen, en de droevige uitdrukking van haargc.'aat
gaf er des te meer ernst en schoonheid aan.
„Ik ben een beest dat ik haar aan haar woord
houd!" dacht hij; maar het beest was sterker in
hem dan iets anders, en maakte hem onmeedoogend
jegens haar.
Zij had haar blik van hem afgewend en zag naar
den blauwen hemel op. Zij dacht aan de woorden:
„Houd u onbesmet van de wereld." Zij dacht er
over dat zij altijd getrouw zou zijn aan dien man,
dien zij verfoeide altijd getrouw; dat was zijn
recht.
