:r U en de
gewacht.
EERSTE BLAD
'M
w
3CtO
-JÏcccle -met
ne
ZATERDAG
26 MEI 1934
16E JAARGANG. - N°. 56
Het zwijgende Protest.
FEUILLETON.
MOTTE N.
Binnenlandsch Weekoverzicht.
Buitenlandsch Weekoverzicht.
X
j e Tonge, vm. leeskerk en's nv. ds. Polhujjs.
Tonge, vm. ds. Verkerk.
Bosplaat, vui. leeskerk en's ay, ds.Kleyne.
It raat, vm. dhr. Vetter.
Bommel, vm. leeskerk en 's av. ds. Verkerk,
jan 't Hariugvliet, vm. ds. Polhuys en's av.
|kerk.
GEREFORMEERDE KERK.
|lharnis, vm. en 'sav. ds. Zeilstra.
ant, vm. en nam. leeskerk.
Qndam, vm. en 'sav. leeskerk.
prp, vm. en nam. dhr. v. d. Valk uit Rotter-
ensplaat, vm. en 'sav. ds. Reenders.
pommel, vm. en's av. ds. Schaafsma.
,.'t Haringvliet, vm. en'sav.ds.deGraalV.
GEREFORMEERDE GEMEENTE,
felharnis, vm. en *s av. leeskerk.
[land, vm. en 'sav. ds. de Blois.
|ugen, vm., nam. en 'sav. leeskerk.
orp, vm. en nam. leeskerk.
CHR. GEREFORMEERDE KERK.
jelharnis, vm. en 's av. ds. Laman.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE,
lorp, vm. ds. R. Foppema.
Maandag 21 Mel
(2e Pinksterdag)
[JEDERLANDSCH HERVORMDE KERK.
elharnis, vm. dhr. Wildschut uit Rotterdam.
Jielsdijk, vm. ds. van Asch.
[(land, vm. ds. van der Wal.
Ingen, vm. dhr. Overweel.
Isant, vm. ds. Bouw.
Indam, 's av. dhr. Bouman.
lereede, geen dienst,
lorp, vm. leeskerk.
Ive Tonge, vm. leeskerk.
I Tonge, vm. ds. Verkerk,
censplaat, vm. ds. Kleijne.
Tstraat, vm. dhr. Vetter.
Bommel, vm. leeskerk.
aan't Haringvliet, vm. ds. Polhuijs.
GEREFORMEERDE KERK.
lelharnis, vm. ds. Zeilstra.
|sant, vm. leeskerk.
ndam, vm. leeskerk.
horp, vm. dhr. v. d. Valk.
j&ensplaat, vm. ds. Reenders.
fBommel, vm. ds. Schaafsma.
I aan 't Haringvliet, vm. ds. de Graaff.
GEREFORMEERDE GEMEENTE,
lelharnis, vm. leeskerk.
tland, vm. ds. de Blois.
(ingen, vm. leeskerk.
porp, vm. leeskerk.
CHR. GEREFORMEERDE KERK.
felharnis, vm. ds. Laman.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
^iorp, geen dienst.
Ie Engelsche gouden munt, die thans niet
in gebruik is, de Guinea, heeft haar
Jn daaraan te danken, dat het meeste goud,
■ruit die munten gemaakt werden, van de
len van Guinea afkomstig is...
I-
rlzt-
Enorme bracht
zn eind aan al de kwellin-
insecten.
weg zijn de zoemende,
verspreidende kwelgeesten
ontdekking der wetenschap'
wanneer het in aanraking
velen de vliegen, muggen,
en andere insecten.
trijd, waaruit U als zege-
uit komen, dank zij deze
Een prettige Geur. Onscha-
en U zult opgetogen zijn.
del-Inseclo:
aatjes f 1.10
ordt 5 ct. terugbetaald.
f 0.75
f 0.17'/.
f 0.55
Vliddelharnis, Tel. 11
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f l,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent,
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Dikwijls is ons zwijgen welsprekender
dan een stortvloed van woorden, leder
romanschrijver weet welk een kracht er
van zwijgen uit kan gaan en zij brengen
dit dan ook in practijk, door hun personen
op daartoe geschikte oogenblikken het
zwijgen op te leggen en slechts hun blik
te laten spreken.
Kennen wij ook niet reeds lang het
zwijgend herdenken onzer dooden, hetzij
door een eerbiedig opstaan, gepaard aan
enkele oogenblikken stilte in vergaderin
gen, hetzij door de vooral sinds den oorlog
gebruikelijke geworden één ol meer minu
ten stilte?
De stille rondgang in Den Haag, de
indrukwekkende betooging van duizenden
vrouwen uit heel ons land, was in zekeren
zin ook een herdenken van dooden, n.l.
de slachtoffers welke een nieuwe oorlog
onvoorwaardelijk zal eischen.
Wie zijn meer dan de vrouwen, de moe
ders dier toekomstige dooden, gerechtigd
om een protest uit te brengen tegen de
onmenschwaardige slachting, welke een
oorlog steeds is, wij voelen dieper het
leed, dat zoo'n strijd tusschen de volken
steeds met zich brengt? Zij, de moeders
van de jonge mannen die straks wellicht
opgeroepen zullen worden, om andere
jonge mannen, zonen van andere moeders,
te dooden, weigeren nog langer deze
krankzinnigheid te dulden. Zij willen het
de heele wereld duidelijk maken, dat de
vrouw, althans de Nederlandsche vrouw,
voor haar kinderen het recht opeischt om
te leven.
Deden alle vrouwen op aarde slechts
als de onzeHoeveel nader zou het ideaal
van den wereldvrede tot ons komen!
Ongetwijfeld leeft in de harten van alle
vrouwen dezelfde weerzin tegen dezelfde
afschuw van de menschenslachting, want
zij zijn moeder gelijk onze vrouwen en
moederliefde is over de heele aarde aan
zich gelijk.
Maar hoe zwak zijn nog die vrouwen
in de meeste andere landen! Vaak nog
politiek onmondig, min of meer de slaven
van den man, onwetend, ongeorganiseerd!
En ook helaas in sommige gevallen
bevangen door hetzelfde domme, gevaarlij
ke chauvisme, dat haar mannen beheerscht.
Hoe anders te verklaren de trots van een
Japansche moeder, wanneer haar zoon
gevallen is voor het vaderland; hoe ook
te verklaren het zwijgen en ditmaal een
heel ander zwijgen dan van onze betoo-
gende vrouwen! van al die millioenen
vrouwen in andere landen.
Maakt dit alles de betooging in Den
Haag waardeloos? Neen, zeker niet, of
liever nog: integendeel. Zoo vaak reeds
is van het kleine Nederland op humanitair
gebied een stoot uitgegaan. Ook dan leek
het succes vaak hopeloos. Daarom niet
versaagd. Zeker, ook deze vrouwenbetoo-
ging zal ons den wereldvrede niet brengen.
Enkele jaren geleden hebben alle Neder
landsche bladen in bewonderenswaardige
eensgezindheid een volkspetionnement
voor den vrede georganiseerd. De pakken
met de honderdduizenden handteekenin-
gen liggen vergeten ergens in een kast
te Oenève. Mogelijk zal ook dit vrouwen-
protest hetzelfde lot ten deel vallen. En
toch is het goed, dat onze vrouwen ge
protesteerd hebben, toch verdienen zij
onzen dank en onze hulde voor haar daad.
Nog menigmaal zullen stoeten moeten
betoogen, nog menigmaal zuilen de massa's
in beweging moeten worden gebracht voor
de kracht van hen, die den oorlog willen,
zal gebroken zijn, maar eenmaal zal de
menschheid toch langs den thans ingesla
gen weg haar doel bereiken.
(O. H. C.)
OUID A
Naar het Engelsch door
C. BAARSLAG.
23)
„Ik kan het niet dulden dat een meisje of eene
vrouw zoo iets kinderachtigs zegt. De Amerikaan-
sche vrouwen zeggen het nooit," hernam Lady
Dolly verontwaardigd. „Dat is zoo iets als je vader
ook over zich had, die altijd in den regen uitging
als het eten klaar was, of iemand, die aan het
roodvonk lag, ging voorlezen, of zijn besten wijn
aan een boerenjongen gaf, die keelpijn had. 't Is
dwaas; 't is onnatuurlijk. Je moet willen behagen.
Waarvoor ben je anders op de wereld?"
„Om andeien gelukkig te maken," waagde Vere
beschroomd te zeggen, terwijl hare oogen bij de
vermelding van haar vader vochtig werden.
„Zou het mij gelukkiger gemaakt hebben, als
liet roodvonk bij mij in huis was gebracht?" wierp
Lady Dolly haar toornig tegen. „Zoo onbekookt
kon die arme Vere ook redeneeren, ik herinner
't mij nog zoo goed. Je hebt bijzonder veel van
hem weg. Ik wanhoop aan je, ik wanhoop bepaald
aan je, als Fuschia Leach je niet bekeert."
„Is zij van mijn leeftijd?"
„Een paar jaar ouder, geloof ik; ze is nu op haar
schoonst, als zij vijf-en-twintig jaar is zal zij leelijk
zijn, maar zij zal zich zoo goed kleeden dat het
niet hindert, ik weet met zekerheid dat zij verleden
Pinksteren een groote teleurstelling.
Veel schade voor de badplaatsen. De
Spaansch-Nederlandsche handelsbespre
kingen. J. C. Bunge overleden. De
„Optimist" de haven uit. Het peil van
het Flevo-meer. De draadlooze tewater
lating. Lintbebouwing.
Met Pinksteren heeft het gestormd en ge
regend. Het zijn geen heerlijke dagen ge
worden, zooals de laatste helft van de vorige
week deden vermoeden. Zware, donkere wol
ken schoven langs de lucht, waarvan we beide
feestdagen geen plekje blauw zagen. De
wind speelde een wreed spel met de bloesems
en bladeren der boomen. Het leek bedenkelijk
veel op herfst en Mei scheen haar tooverstaf
van deze dagen teruggetrokken te hebben.
Toch zijn er nog talloozen op uitgetrokken.
Strijdende met den woesten wind veroverden
tallooze fietsers de voor hen liggende kilo
meters.
Deze groote Pinksteruittocht is reeds Zater
dag begonnen. Aan de stations was het een
opgewekte drukte en over de wegen naar buiten
bewogen zich heele file's van auto's en fietsen.
Ook op den eersten Pinksterdag zijn er
's morgens vroeg nog duizen de stad ontvlucht.
Op de fietspaden trapte een onafgebroken
stroom van fietsers. Velen hadden zich een der
Noordzee-badplaatsen tot doel gekozen, maar
de meesten zagen zich gedwongen tusschen-
tijds hun plannen te wijzigen, omdat het voor
aan zee te koud was.
Onder de auto's bevond zich een opvallend
groot aantal buitenlandsche. Daar waren
Belgische, Fransche, Duitsche en ook enkele
Engelsche wagens.
Op den tweeden Pinksterdag stond er zoo
ongeveer een storm. Anders is dat de dag voor
uitstapjes bij uitnemendheid. Ditmaal bleef
het opvallend stil langs de wegen. De weinige
fietsers woistelden moeizaam met den wind.
Alleen tegen den avond, toen zij, die voor een
paar dagen waren uitgegaan, terugkeerden,
werd het drukker.
Welk een misère het overigens met het weel
was, moge blijken uit de omstandigheid, dat
de Nederlandsche spoorwegen van de gei eed
gehouden extra-treinen er niet minder dan
maand je neef Muil heeft afgewezen. Zij had wel
gelijk; hij is verschrikkelijk arm. Maar zij zou toch
een hertogin geweest zijn, en haar vader heeft
eene kroeg gehouden; dus zie je wel wat zij doen
kan."
„Wat is eene kroeg?"
„Och, doe me niet zulke malle vragen. Je maakt
me duizelig. Eene kroeg is waar men drank ver
koopt; en hare broeders hebben eene groote var
kensslachterij ergens in het verre Westen."
„En zij heeft mijn neef afgewezen?"
„Ja, zeg ik u! Zoo gaat het in de allerliefste
wereld, waarin wij leven daar zal je we! aan
gewoon raken, mijn lieve. Verleden jaar hebben
ze veel beweging gemaakt over ccti kleermaker,
die aan het hof kwam. Ik weet niet waarom zij
dat deden; als het een Amerikaansche kleermaker
geweest was, zou niemand er iets van gezegd
hebben, men zou het zelfs wel aardig gevonden
hebben. Overal ontmoet men Amerikanen, zij
komen in de mode; zij hebben zooveel geld, en
hunne vrouwen weten zich zoo goed te kleeden.
Zij lijken altijd op.dat, waarop zij niet zouden
moeten gelijkenmaar dat doen de meesten onzer,
en de mannen hebben dat het liefst."
Vere begreep er niets van, maar zij waagde het
niet weder uitlegging te vragen.
Hare moeder geeuwde, sloeg wrevelig de vliegen
weg en riep Lord Jura iets toe, die naast het
rijtuig reed en op den smallen, zandigen weg tus
schen de groene heggen een weinig was achter
gebleven. Het hooge zinken dak en de vergulde
vaantjes van Félicité blonken reeds boven het
omliggende bosch uit. Het lag aan zee, een klein
eind van Viilers-sur-Mcr.
Vere begreep niet waarom Lord Jura, alsof 't
vijftig op Zondag en dertig op Maandag hebben
laten vervallen. Ook voor de ondernemers van
stoombootdiensten en toerwagens was het
weer een geduchte tegenvaller.
En voor de badplaatsen heeft dit weer een
zeer groote teleui stelling gebracht.
Sinds enkele weken werden te Madrid han
delsbesprekingen gevoerd tusschen Spanje en
Nederland, die thans geleid hebben tot het
parafeeren van een handelsverdrag en een
contingentenregeling door de voorzitters der
beide delegaties, de heeren Lamping, directeur
van den economischen voorlichtingsdienst en
Schwarz, gevolmachtigd ministei.
Thans is de heer Lamping naar Lissabon
vertrokken, teneinde te onderhandelen over een
handelsverdrag met Portegal.
In den nacht van Zondag op Maandag is op
zijn buitengoed Kareol te Aardenhout over
leden de heer Julius C. Bunge, voorzitter van
de Amsterdamsche Wagnervereeniging.
Hetgeen reeds een maand geleden tijdens de
herdenking van het vijftigjarig bestaan der
Wagnervereeniging werd gevreesd, toen we
gens ernstige ongesteldheid van den heer
Bunge de feestelijke bijeenkomst moest wor
den verschoven, is tenslotte droeve waarheid
geworden: de hardnekkige longontsteking en
haar funeste gevolgen is de lijder niet meer te
boven gekomen en zoo is hij thans op 69-
jarigen leeftijd bezweken.
Het Julius Bunge daalde een waarlijk groot
Maecenas ten grave, een, die de kunst om haar
zelfs wille beoefende en die met onbegrensde
onbaatzuchtigheid altoos bereid was onder een
z.i. goede zaak zijn schouders te zetten.
'Jf
Wekenlang heeft er in de Merwedehaven
van Rotterdam een scheepje gelegen, dat den
prettigen naam van „Optimist" droeg en
wekenlang hebben de vertegenwoordigers van
de Zwitsersche industrieelen, die hun waren in
het gebied van den Sultan van Mauretanië
wilden afleveren, gewacht, getelefoneerd en
geconfereerd. Men zal zich herinneren, dat
eerst de legende van wapensmokkelarij rondom
dit scheepje werd gesponnen, daarna kwamen
de verhalen van den Duitschen Mohammedaan
Sidi Fra Achmed Schaefer, die sprookjes
achtig leken en volkomen fantastisch. Sidi
Fra Achmed sprak van een rijk en onontgonnen
goudland; Fransche geïnteresseerden maakten
de Zwitsersche industrieelen schuw, door te
zeggen dat Mauretanië een dor, onvruchtbaar,
arm land was. Het schip werd aan den ketting
gelegd, omdat de kapitein zijn schulden niet
kon voldoen.
Den eersten Mei kwamen alle belang
stellenden in Zürich bijeen. Er wercj besloten,
dat de expeditie door zou gaan eh daartoe
werden 35000 Zwitschersche Francs ten be
hoeve van de onderneming de Arxis Axa
gedeponeerd. Verheugd keerde men naar
Rotterdam terug: de reis kon beginnen! Maar
toen 11 Mei het bedrag nog niet was vrij
gegeven, schreef de kapitein, de heer Wiesner,
een boozen brief, waarin hij zijn twijfel uit
sprak over den ernst van de onderneming. De
kapitein had niet langer lust zich bij den neus
te laten nemen en hij dreigde met opzegging
van het chartercontract wanneer de reis niet
spoedig zou beginnen.
De Zwitsersche industrieelen hebben zich
nog eens beraden en ze kregen weer vertrouwen
in de mogelijkheden van de expeditie. Het
van zelf sprak, medeging; maar hij was goed, al
was hij ook soms wat ruw. Zij mocht hem wel
lijden. Doch waarom noemde hare moeder hem
Jack, en waarom twistte zij zoo met hem en wilde
zij hem toch altijd bij zich hebben?
Vere dacht daarover na, maar het werd haar
hoe langer hoe onbegrijpelijker, inzonderheid toen
zij de blauwe oogen van Jura met eene ernstige
en goedhartige uitdrukking en eene zekere wee
moedigheid, alsof hij haar beklaagde, op zich
gevestigd zag.
De ontvangst te Félicité maakte op Vere een
verwarden indruk, van schitterende toiletten,
bevallige gezichten en vriendelijke woorden, Prin
ses Nadine Nelaguine was met hare gasten op het
terras, en de prinses kuste haar met veel beweging
en zeide dat zij er uitzag als een portret van
Gainsborough. De prinses zelve, zooals gezegd is,
klein van gestalte, zag er uit als een vrouwtje uit
een sprookje, en had een zonderling Kalmukkcn-
gezicht en een paar helderbruine oogen, glinsterend
als die van een aapje. Vere werd aan zoovele
menschên voorgesteld dat zijzelve niet meer wist
aan wie, en was blijde toen zij in hare kamer
mocht blijven, terwijl hare moeder zich bij de
andere dames voegde, te midden van de rozen
en geuren in het licht van den laten namiddag.
Toen Vere zelve, drie uren later, voor het diner
gekleed was, en haar gezegd werd dat zij aan de
deur van hare moeders kamer moest kloppen, was
zij niet verlegen, omdat het niet in haar aard lag
dit licht tc zijn, maar zij gevoelde zich gedrukt
e'n toch nieuwsgierig.
Zij trad dc wereld in.
En zij dacht weder aan de raadgevingen van
Corrèze.
geld werd vrijgegeven. De schulden van den
kapitein zijn voldaan. De „Optimist" heeft
koers gezet naar Las Palmas.
Op de schriftelijke vragen van het Tweede
Kamerlid Duymaer van Twist, of de minister,
in verband met de voornemens om het peil
van het meer Flevo te verlagen, bereid was om
den omvang van de nadeelen te doen nagaan,
die deze verlaging met zich zal brengen voor
de scheepvaart ter plaatse en voor het bevaar
baar houden der vaarwegen, in liet bijzonder in
de provinciën Overijsel en Drente, heeft de
minister geantwoord dat, voorzoover de be
langen van de scheepvaart zullen worden
geschaad bij verlaging van het peil van het
meer Flevo, daarin zal worden voorzien
krachtens het bepaalde in art. 1, onder A. 30,
der wet van 14 Juni 1918,
Op 16 Juni zal generaal Hertzog, minister
president van Zuid-Afrika, draadloos het
nieuwe, 17000 ton metende stoomschip „Bloem
fontein", dat te Amsterdam wordt gebouwd
te water laten, door te Pretoria op een knop te
drukken. Tegelijkertijd zal minister Colijn
hier te lande deelnemen aan deze tewater
lating door op een anderen knop te drukken.
De Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland
hebben bij de Provinciale Staten het ontwerp
reglement, houdende provinciale maatregelen
tegen de lintbebouwing, ingediend. In dit
ontwerp zijn de thans nog bij de Eerste Kamer
aanhangige rijksregelingen behoudens enkele
in den aard der zaak gelegen afwijkingen ge
volgd. In het ontwerp is niet opgenomen een
regeling van de uitwegen, daar in deze aange
legenheid voor de provincie reeds voorzien is
in het reglement op de piovinciale wegen.
De schulden aan Amerika. Koek en
gard gereed. De staatsgreep in Let
land. De regeering grijpt in om een
burgeroorlog te voorkomen. De spoor
wegaanslagen in Oostenrijk. Pronun-
ciamiento in Bulgarije.
Over een kleine maand, n.l. op 15 Juni,
vervalt weer een termijn van de schulden,
waarvoor als nawee van den wereldoorlog, tal
van landen bij de Vereenigde Staten in het
krijt staan.
De houding van de schuldenaars loopt, naar
men weet, sterk uiteen. Finland is de eenige
die steeds ten volle heeft betaald, andere de
biteurs, o.w. Engeland de voornaamste is,
hebben op den vorigen vervaldag gedeeltelijk
aan hun verplichtingen voidaan en een derde
categorie, Frankrijk en België vooraan, zijn
geheel in gebreke gebleven.
De vraag is nu, wat Washington's houding
jegens de diie categorieën zal zijn. Naar het
Witte Huis dezer dagen officieel meedeelde,
is de regeering bereid tot onderhandelingen
met de schuldenaarstaten over een herziening
van de bestaande overeenkomsten. Van een
algemeene conferentie met de gezamenlijke
debiteuren is zij echter niet gediend; zij wil
veeieer in afzonderlijke besprekingen met eik
hunner tot de beoogde herziening komen en
den inhoud van de overeenkomsten laten
afhangen van de financieele draagkracht van
de betrokkenen.
Men kan uit deze kennisgeving opmaken
„Binnen," zeide Lady Dolly, op scherpen toon;
en toen Vere de kamer inkwam, zag zij hare moe
der voor 't eerst in volle wapenrusting.
Lady Dolly zag er uit alsof zij zelve niet ouder
dan zestien jaar was. Zij was met zorg geblanket;
zij droeg een en coeur uitgesneden kleed, zoo on-
welvoegelijk als eene vrouw maar wenschen kon;
zij fonkelde van juweelen; zij was eene ware zege
praal der kunst.
„Waarom kijk je me zoo aan, kind?" vroeg zij
Vere, die een weinig bleek was geworden. „Vind
je niet dat ik er goed uitzie? Wat ontbreekt er
dan nog aan?"
„Niets," zeide Vere, die niet kon antwoorden
dat het haar hinderde hare moeder dc zedigheid
zoo weinig in acht te zien nemen.
„Je zet een gezicht alsof jc eene spookverschij
ning zag," zeide Lady Dolly ongeduldig, „je hebt
eene akelige manier van iemand aan te 'staren.
Kom."
Zwijgend liep Vere naast haar de breede trap af,
verlicht door zwart-marmeren negers, die vergulde
fakkels in dc hand hielden. Na de stilte en somber
heid van hare Northumberlandsche woning, waar
de oude dienstboden zich langzaam door de met
eikenhout beschoten gangen bewogen, was de
weelde, de schitterende glans en de levendigheid
van Félicité een prachtig schouwspel voor haar.
Zij had wel op die breede trap, tc midden van de
kasplanten, willen blijven staan, om vandaar dat
alles als eene vertooning te aanschouwen. Maar
hare moeder stapte met statigen tred de gezelschap
kamers in, en Vere hoorde een gemompel van
bewondering, niet vermoedende dat dit haar gold.
Lady Dolly was op hare wijze eene kunstenares,
en zij had wel geweten wat zij deed toen zij Vere
dat Washington koek en gard gereed houdt,
al naarmate de staten die in het krijt staan
zich tot dusver hebben gedragen. In zekeren
zin gebeurt dit al krachtens de wetrjohnson,
welke het verleenen van Amerikaansche cre-
dieten aan staten, die hun verplichtingen niet
zijn nagekomen, verbiedt. Strikt genomen
vallen onder deze wet ook de landen die slechts
gedeeltelijk hebben betaald, maar president
Roosevelt schijnt te aarzelen aan een volstrekt
rigoureuse toepassing zijn sanctie te geven.
Het weigeren van door Franschen aangeboden
chèques, dat een dag is voorgekomen, is dan
ook op bevel van hoogerhand niet doorgezet.
Voor een zoo kleinzielige toepassing van de
wet-Johnson heeft Roosevelt toch teveel zake
lijk instinct en ook te veel humor. Maar wel
is hij voornemens de wanbetalers minder
coulant te behandelen dan het enfant chérie
Finland en zelfs dan Engeland, 't welk althans
het bewijs heeft gegeven van eenigen goeden
wil, al wordt er dan ook bijgevoegd dat Enge
land blijkens zijn begrotingsoverschot en be
lastingverlaging best meer had kunnen storten
dan het gedaan heeft. Minister Simon heeft
daar dezer dagen in een rede te Manchester
terecht op geantwoord, dat het bij deze groote
betalingen niet de vraag is of een land een
begrotingsoverschot heeft of niet. Het voor
naamste punt bij de behandeling van de
schuldenkwestie is veeleer de schade, die de
wereldhandel en het wereldherstel door het
overmaken van zoo enorme bedragen lijden.
Tot die slotsom was men reeds lang gekomen
bij de behandeling van het vraagstuk der
Duitsche schadevergoeding, maar het is toch
goed dat een Engelsch minister de aandacht
van Amerika nog eens heeft gevestigd op de
ontreddering die betalingen zonder tegen
prestatie van land tot land in de financieele
en oeconomische verhoudingen moeten bren.-
gen.
Dinsdagavond heeft de Letlandsche regee
ring den staat van beleg afgekondigd, den
Landdag ontbonden en de actie van politieke
partijen verboden. De regeering vaardigde een
manifest uit, waarin zij verklaarde, dat de
voortdurende strijd van de politieke partijen
niet slechts het volk zijn vertrouwen in zijn
vertegenwoordigers had ontnomen, maar het
ook het geloof had ontnomen, dat de moeilijk
heden lajigs politieken weg konden worden
opgelosffOm een burgeroorlog te voorkomen
achtte de regeering zich gedwongen in te grij
pen; daarbij hield zij ook rekening met de
eischen van den internationalen toestand.
Uitdrukkelijk verklaarde zij, dat haar daad
niet gericht is tegen de democratie des lands,
doclTten doel had omstandigheden te schep
pen, waaronder de gezonde geest des volks
niet door den partijstrijd wordt onderdrukt.
Socialistische leiders zijn gevangen genomen
onder verdenking van het voorbereiden van
een gewapenden opstand en er is een nationale
regeering gevormd uit de middenpartijen,
waarin de agrariërs de voornaamste plaats
innemen. Ulmanis, die tot dezen boerenbond
behoort, blijft premier.
Het manifest der regeering gewaagt ook
van de buitenlandsche politiek. Met Estland
is Letland reeds sinds jaren door een verdrag
verbonden. Litauen doet thans pogingen om
de drie Oostzee-provinciën door een verbond
te vereenigen. Het bestaan in elk der drie
landen van een autoritair bewind moet de tot
stand koming van een dergelijk drievoudig
in wit cachemire gekleed had met een zilveren
ceintuur en een zilveren pijl in hare vlechten.
Vere zag er met hare kinderlijke bevalligheid,
werkelijk allerliefst uit; en de vrouwen, die haar
zagen binnenkomen, konden een gevoel van af
gunst niet onderdrukken.
Sergius Zouroff, haar gastheer, die haar tege
moet trad, mompelde: „Divinement belle!" en
Lady Stoat, die haar van eene sofa op eenigen
afstand gadesloeg, dacht: „Welk een bekoorlijk
schepseltje! Waarlijk, 't is hard voor die arme
Dolly!"
Het was Vere's eerste groote diner. Zij zeide
weinig of niets. Zij luisterde en verbaasde zich.
Waar zij zat, kon zij hare moeder, of iemand, dien
zij kende, niet zien. De jonge Fransche diplomaat,
die zich van haar meester maakte, deed zijn best
aardig te zijn, maar zij antwoordde slechts kortaf.
Hij vond haar dom: dat waren die lieve ingénues
altijd. Hij had niet het „Sesam open u" van Cor-
rèze, om toegang te vinden tot hare jeugdige ziel.
Toen het^diner was afgeloopen, kwam Lady
Stoat bij haar, 0111 op dcti haar eigen moederlijken
toon jegens meisjes met haar te spreken. Maar
zelfs Lady Stoat vorderde niet veel met haar;
Vere's groote, ernstige oogen sloegen alles kalm
gade.
„Wilt ge mij eens wijzen wie Miss Leach is?"
vroeg zij op eens. Lady Stoat lachte, en wees
bescheiden met haar waaier.
„Wie heeft u over Fuschia Leach gesproken?"
zeide zij lachend. „Ik zal u aanstonds in kennis
met haar brengen; zij kan u misschien van nut
zijn."
(Wordt vervolgd.)
