l dit Éts.
)ROPPELS,
adres:
1IÏIANDER
I LAN DEN
STOOMBÖÖTDIENST
Dienstregeling
ZATERDAG
14 APRIL 1934
16E JAARGANG. - N°. 45
EERSTE BLAD
DE RIJWEG LOKT!
FEUILLETON.
MOTTE N.
Binnenlandsch Weekoverzicht.
^Nercurius
Havermout
0
Buitenlandsch Weekoverzicht.
Burgem. Visscher Als or. Boot dat kan,
waarom dan anders?
C. Warnaer Men kan toch dr. Boot niet
met dr. de Léve op één lijn stellen.
Poortvliet meent ook nu weer een woord van
kalmte te moeten spreken en spreker zoekt
de redenen tot de onaangename houding tus-
schen de doktoren te verklaren door te zeggen
dat dr. Weinmann wel wat te ver is gegaan,
geleid door zijn persoonlijke grieven tegen
dr. Boot, doch dat de laatste een wel wat te
hoog standpunt inneemt.
Potter waardeert altijd de waardevolle ad
viezen van Poortvliet en hij i* van meening
dat deze te hoog staat om iemand te grieven
en daarom verwondert het hem de laatste
woorden te vernemen. Laten we ons liever
verheugen in het bezit van het ziekenhuis en
S.8 2.
Poortvliet hoopt dat dr. Boot zijn woorden
niet heeft aangevoeld zooals Potter meent,
want spr. heeft alleen een aanduiding van de
onverkwikkelijke situatie willen geven.
Dr. Boot geeft door knikken instemming te
kennen.
De Voorzitter meent dat nu alles in orde is
en waarna de penningmeester de slotcijfers
van S.B.Z. meedeelt en waaruit blijkt dat
ontvangen is 14.797,48 en uitgegeven
8.836,86, met een batig slot van 5.960,62.
Zuiver, na aftrek nog te betalen, 5.835,62.
J. Both stelt voor een gratificatie te geven
aan den penningmeester of salarisverhooging.
De penningmeester zegt dat hij salaris
verhooging alleen dan zou aanvaarden als er
over gestemd werd met gesloten briefjes.
De Voorzitter zegt dat hij toegeeft dat de
150,meer vergoeding dan salaris genoemd
mag worden, maar zal er met het bestuur over
spreken.
Op een vraag van P. Both, of 400,voor
één patient niet te hoog is, antwoordt de pen
ningmeester dat het volgens reglement, bij een
kasbezit van meer dan 2500,de verpleeg-
dagen hooger mogen zijn dan 6 weken.
Met dank aan Knóps voor zijn buitengewone
wijze van correctheid in de boekhouding wordt
de rekening goedgekeurd.
Dokter Weinmann wil nu zijn voorstel in
stemming laten brengen doch de Voorzitter
ontraadt aanneming omdat de vrije dokters
keuze in het gedrang zou komen. Hierna wordt
het voorstel met zoogoed als algemeene stem
men verworpen.
Een der leden vraagt of door de verlaging
der contributie met de helft we voor geen
moeilijkheden kunnen komen.
De Voorzitter hoopt dat we voortaan met
dat bedrag kunnen volstaan. De nieuwe leden
moeten echter een jaar lang de oude contributie
betalen.
Van Loo vraagt waarom de contribute ver
laagd is.
De Voorzitter zegt dat dit met het oog op
het ziekenhuis is gebeurd en waardoor vooral
de kosten „vervoer" aanmerkelijk zullen dalen.
Voorts vestigt hij er de aandacht op dat voor
taan alleen opname in het ziekenhuis kan
geschieden bij overlegging van een dokters-
j verklaring, want het is al voorgekomen dat
een patient reeds was geopereerd voor S.B.Z.
1 van de opname iets wist.
Burgemeester Visscher vestigt er de aan
dacht op dat on- en minvermogenden alleen
gratis verpleegd worden en dus altijd de
operatie's en foto's door S.B.Z. betaald moeten
worden.
Hierna sluit de Voorzitter met een op deze
vergadering passend slotwoord te midder
nacht de vergadering.
aan
o's is
pnees-
unctie
nver-
i.B.Z.
aten
lis ge-
llechts
ptaald.
van
ten
ld zijn
jningen
Weitt-
want
ten op-
I andere
■nmann
li geen
loen en
pn van
Jwal op
Inmantt
yan het
pochten
tien of I
U het
pn. De
en hij
flangen,
In. Alle
Icheren,1
|ver op-
Broos-
Itie's en
por zich
hnt dan
|n op de
i te zijn.
pig, ook
plotse-
loto's en
lordeelen
begrip
hen. Het
llletje of
lniet als
Kens zal
En strijd
J dat zelf
If dat in
lijke grief
I knippen
pmandels
Verstaan,
en kleine
bmandeis
gezwellen
fk vallen,
i's onder
moesten
land naar
let belang
lenzeifaen
I de kleine
jjehandeld
jen gedaan
BANDEN I
[ten zonderveer I
JDELEN
galen, Vrouwen-
enz.
Jf 2,25 per flacon.
per flacon.'
pe bekende
j. bloedsomloop
cces verzekerd.
worden onder volle
ROTTERDAM.
Itis ook per brief,
ihaamsvormen door
krachtpillen, een
bon van 80 pillen
EST
IN I
N.V. Rotterd. Tramweg Maatschappij
Gevestigd te Rotterdam
MIDDELHARN1S-R0TTERDAM y
via VLAARDKSGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
aanvangende 1 Nov. 1933
van Middelharnis
op Maandag en Dinsdag
(behatv* Feestdagen
V. Middelbands 4.38 vm. A.Vlsard. 7.00 va.*
A. Rotterdam 8.00 rm.
Overige dagen (beb. Zon- eb Feestd.)
V.Middelbands 6.40 vm.A.VIaard llOvm.**
A. Rotterdam 10.00 »m. A. Brielle 10.30 vm.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
(behalve Feestdagen
Y. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlurd. 3.00nm. 7
A. Middelbands 5.30 nm.
Overige degen (beb. Zoo- en Feestd.)
Ven 1 November l/m 3 Februari
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.00 om.
V. Brielle 1.25 §1[ A. Middelharnis 5.30 nm.
Venei 7 Februari.
V. Rotterdam 3.15 nm. V. Vlaard. 4.00 nm
V. Brielle 2.25 nm.§[ A. Middelharnis 30
In aansluiting op den trein van 7.24 vm.
en 7.11 vm. van Vlaardingen (Station).
In aansluiting op den trein van 9.20 vm.
en 9.38 vm. van Vlaardingen (Station),
t In aansluiting op den trein van 14.38
(2.38 n m.) en 14.51 (2.51 nm.) te Vlaar
dingen (Station).
tt In aansluiting op den trein van 15.38
(3.38 nm.) en 15.52 (3.52 nm.) te Vlaar
dingen (Station).
Op Zaterdag 1.25 n.m.
Alleen op Zaterdag.
Te Vlaardingen overstappen.
Ata Fitstdtg«n *fjn i« bticboavren
HUawfairadag. 2e Paaochdag, HemaWaartadat
7m Plnkatardae dm helde Keratdatan.
Ligplaats Boompjes
tegenover Reederijstraat.
Prijs per kwartaal
Losse nummers
ADVERTENTIËN
van 16 regels
Elke regel meer
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen enDienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
Enkele dagen geleden, op een oogen-
blik, dat een rij auto's voorbijgleed, dat
wielrijders zich voortspoedden en een paar
trams de drukte nog kwamen vermeerderen,
waren wij getuige van liet volgende voor
val. Op een rijweg liep een moeder met
3 kinderen. In een klein trekwagentje op
2 wielen zat een dreumes van misschien
jaar, aan haar linkerhand liep een
jongske van een jaar of drie, terwijl het
evenbeeld van dat ventje moeders rok ier
rechterzijde vasthield. Zoo sukkelde het
viertal verder door het drukke verkeer
op den rijweg.
Een heer, die met ons op de tram stond
te wachten keek het groepje na en maakte
de schampere opmerking: „En als je dat
nou aanrijdt met de auto, dan ga je drie
maanden de kast in."
Die uitroep bracht ons aan het denken.
Was deze moeder bij voorbaat al niet
medeschuldig aan een mogelijk onge
luk? Met een wagentje in de hand en de
twee andere kleuters aan haar zij kon zij
zich onmogelijk in veiligheid stellen als er
plotseling gevaar dreigde, als een auto
mobiel b.v. in een moment van onoplet
tendheid iets te ver uithaalde", of wanneer
uit een zijstraat plotseling een auto het
verkeer kwam kruisen.
Doch met het constateeren van het
levensgevaarlijkeoptreden van deze moeder
waren we er nog niet, want oogenblik-
kelijk rees een tweede vraag bij ons op:
„Waarom waagt die vrouw het leven van
haar kinderen en zichzelf op een erger
lijke roekelooze wijze?
Het antwoord hierop moest luiden: „Het
trekwagentje."
Zoo'n trekwagentje met zijn frissche
kleuren van groen en rood, zijn langen
disselboom en de massieve wieltjes is een
snoezig ding, maar erg lastig om er een
trottoir mede op en at te rijden, wanneer
er een gezonde|baby in zit en twee andere
dreumessen aan je rok hangen. Dat had
die moeder waarschijnlijk óók ondervonden
bij de vele zijstraten welke zij passeerde
en daarom was zij tenslotte maar op het
asfalt van den rijweg gaan loopen.
Hiermede zijn we van dit speciale geval
gekomen op het terrein van tiet algemeen
belang, want iedere dag ondervinden hon
derden van ons dien last van de hooge
trottoirbanden voor kinderwagens, trekwa-
gens, fietsen. De laatste moeten we feitelijk
uitzonderen, immers het is verboden vol
gens de algemeene politie-verordening om
met trek-, rij-of lastdieren, vee, voertuigen
en kruiwagens buiten noodzaak te
komen, te rijden of te vertoeven op trot
toirs, stoepen en voetpaden.
Met een fiets aan de hand mag men
dus niet op een trottoir loopen, met een
kinderwagen, een trekwagentje ja, dat
is niet zoo héél duidelijk. De practijk is
echter, dat ze wél toegelaten worden.
Hoelang dit artikel der Algemeene Politie
verordening aldus luidt, weten we niet,
maar wel dat het uit den tijd is. In onzen
tijd dienen „wandelende fietsen", kinder
wagens en trekwagens van den rijweg
verwijderd te blijven. Het is waar, op het
trottoir leveren deze vehikels 1 a s t op, maar
op den rijweg 1 ast en ge vaar. Van twee
kwaden dient men het kleinste te kiezen,
dus in dit geval het trottoir. Maar dan
moeten we ook alles doen om het verkeer
met deze „rij- en voertuigen"op hetjtrot-
toir te vergemakkelijken, opdat de last
voor de begeleiders en het publiek zoo
gering mogelijk wordt.
Hierbij dient vooral de aandacht te wor
den geschonken aan de kruispunten bij
zijstraten. Zou het zoo'n bezwaar opleveren
op die punten de trottoirbanden over een
breedte van een goeden halven meter te
laten zakken, zoodat daar een miniatuur
oprit naar het trottoir bestaat?
Dan vervalt voor moeders met kinder
wagens e.d. het gemartel om die wagens
tegen den soms hoogen, steilen trottoir
band op te tillen of te duwen. Dan vervalt
ook de grootste aanleiding om de voor
keur te geven aan den rijweg, die wel-is-
waar overal gelijk is en vlak, maar waar
iedere seconde gevaar dreigt, voorde
kinderen, de moeders, doch ook" voor de
aanrijders zelf.
Het is maar een idee, dat wij hier ten
beste geven. Weet iemand een betere op
lossing, dan nemen wij de onze gaarne
terug.
OUID A
Naar het Engelsch door
C. BAARSLAG.
12)
„Ik heb u gister zien komen. En bovendien,
wie heeft niet van de dochter der bekoorlijke
Madame Dolly gehoord?" Vere bewaarde hierop
het stilzwijgen. Het verwonderde haar eenigszins
dat hare moeder zoo door alle mannen Dolly werd
genoemd.
Eensklaps dacht zij met gewetenswroeging aan
Keziah en sprong overeind. Corrèe ried hare ge
dachte.
„Uw oudje is in veiligheid," zeide hij„de boeren
hebben haar op de rotsen gezien, maar zij schijnt
een verkeerd pad te hebben ingeslagen, en het kan
dus wel een half uur duren eer wij haar ingehaald
hebben. Doch wees niet ongerust. Ik zal u veilig
naar huis geleiden."
Vere werd zeer bleek.
.Maar moeder heeft mij doen beloven dat ik
zorgen zou door niemand gezien te worden."
„Waarom?"
„Omdat mijne kleeding niet goed is. En die
arme Keziah ach, wat zal zij ongerust zijn!"
„Dat zal zoo erg niet wezen. Wij zullen haar
spoedig inhalen. Of wat nog beter is, ik zal haar
een jongen achterna zenden, terwijl wij hier een
weinig rusten. Gij moet mijn dorp eens zien, als
Limburg telt weer 'n oud bouwwerk
minder. De eerste bollen-Zondag.
Proces Nijenrode, Hockey-overwin-
ning op Frankrijk. De Merapi nog
niet tot rust gekomen. Eerste Kamer.
Tweede Kamer. Pensioenregeling
voor de mijnwerkers. Herziening van
den werkloozensteun? Ontwikkeling
en ontspanning van werkloozen. Ge
meenteraad van Rotterdam-over detram-
voorstellen.
Zondagmiddag woedde boven Noord-Lim
burg een hevig onweer. De bliksem sloeg
in den ouden toren der parochiekerk te
Meerlo bij Venray. De in 1400 gebouwde
toren brandde geheel uit. Ter hoogte van
de wijzerplaat was bet vuur naar binnen
gedrongen, nam zijn weg door het trappen
huis en verliet de kerk weer door het por
tiek. Van twee vrouwen, die in den ingang
der kerk schuilden voor het onweer, werd
een in het gelaat getroffen. Zij liep slechts
lichte brandwonden op.
Hoewel het bezoek aan de bloembollen-
velden niet groot was, omdat de voetbal
wedstrijd Holland-letland iedereen aan de
radio vasthield, voor zoover men tenminste
niet behoorde tot de gelukkelingen in het
Amsterdamsche stadion, passeerden in de
dorpen en steden in de omgeving van Haar
lem toch de eerste auto's en fietsen met
narcissen- en hyacinthen-slingers behangen.
Het weer werkte eerst 'b middags mede,
toen de zon door de grauwe wolken brak.
Anders zouden ongetwijfeld meer menschen
naar de bollenstreek zfjn getrokken, want
er waren immtrs genoeg bloeiende velden
te bewonderen.
Als April wil zal dus de volgende Zondag
de eerste bollen-Zondag van het jaar z(jn.
Bij de voortzetting van het proces-Nfjen-
rode verklaarde getuige juffrouw Nanda N.
dat met de beide Utrechtsche rechercheurs
was afgesproken, dat de party goederen,
door hen zelf daar heen gebracht, bij de
Hollandsche lading zou worden gevonden.
De Nederlandsche sport krijgt een steeds
klinkender naam. De overwinningen zijn
niet van de lucht. Thans is het weer een
hockey-oveiwinning op Frankryk, die zeer
van zich doet spreken. Na een nietfraaien,
maar zeldzaam spannenden wedstrijd slaagde
het Nederlandsche elftal Dinsdag op het
Stade Jean Bouin te Parijs er in de Fran-
schen met 2-1 te overwinnen. Dat 't geen
fraaie strijd is geweest was te wijten aan
het slechte terrein, Precies als enkele weken
geleden de Belgen, hebben de Franschen
het Nederlandsche elftal met groote harte
lijkheid ontvangen, doch helaas op een ter
rein waarop de bal de dolste sprongen
maakte of waar stofwolken omhoog dwar
relden. In Brussel verdween de bal af en
toe in de modder, hier in het mulle zand.
Dat des ondanks de beide wedstryden met
2-1 werden gewonnen pleit voor de oranje-
ploeg, doch wij zijn er stellig van overtuigd,
dat op een normaal terrein beide ontmoe
tingen gedecideerd gewonnen waren,almo
gen we thans met de verkregen resultaten
niet ontevreden zijn.
Zondagnacht had op Java een nieuwe
eruptie plaats van den Merapi. De dichte
bewolking belemmerde nauwkeurige waar
neming. Steenafstortingen hebben vermoede
lijk in den krater plaats. Een zwaar gedruisch
werd gehoord by de eruptie, doch geen gloed
of bliksem werd gezien. Ben sterke, zwarte
rookontwikkeling werd waargenomen. Op
verschillende plaatsen werd zacht gerommel
vernomen. Een vulcanoloog is uit Bandoeng
naar de Merapi gedetacheerd.
De Eerste Kamer zal Dinsdagavond 17 April
om half negen in de afdeelingen onderzoeken
het wetsontwerp tot wijziging van de wo
ningwet. Zy komt Woensdag 18 April des
voormiddags 11 uur in de openbare vergade
ring bijeen.
De Tweede Kamer is thans bijeen geroepen
tegen Dinsdagmiddag 17 April, Aan de orde
is dan de behandeling van het verzoek van
den heer Kupers om verlof tot het richten
van vragen aan de minister van Sociale
zaken naar aanleiding van het besluit tot
steunverlaging aan werklooze arbeiders in
Twente. De winkelsluitingsontwerpen komen
achter aan de agenda voor.
Zondag zijn te Heerlen twee vergaderingen
gehouden, waarbij de beslissing, welke Don
derdag 27 Maart in het bestuur van het
algemeen mijnwerkersfonds betreffende de
nieuwe pensioenregeling voor de mijnwerkers
is gevallen, werd besproken. Zooals men
weet, kregen de pensioenvoorstellen in het
bestuur van de A. M. B. niet de vereischte
meerderheid van 2/3 van het aantal bestuurs
leden.
De minister van sociale zaken heeft de
colleges van B. en W. van de vier groote
gemeenten uitgenoodigd tot een conferentie
op Vrydag 13 April met de betrokken wet
houders over het vraagstuk van herziening
van de steunregeling, in velband met den
financieelen toestand van rijken gemeenten.
By de behandeling van de begrooting van
het departement van sociale zaken bj) de
Staten-Generaal werd er de aandacht van
den minister van sociale zaken op gevestigd,
dat het bedrag van 200.000,— dat voor
1934 was uitgetrokken voor ontwikkeling
en ontspanning van werkloozen, naar alle
waarschijnlijkheid niet voldoende zou zyn
om de gemeentebesturen in staat te stellen
het noodige op dit gebied te verrichten. De
minister heeft bij die gelegenheid mede
gedeeld, dat, wanneer op grond van de in
gediende aanvragen kon worden opgemaakt,
dat het uitgetrokken bedrag niet voldoende
zou zijn, de mogelijkheid niet was uitgeslo
ten, dat een verhoogd crediet zou worden
aangevraagd. In tegenstelling tot andere
posten, welke niet voor verhooging vatbaar
waren, stond hier, gelet op het zeer byzondere
doel, gelijk de minister zei „de deur op een
kier". We vernemen thans, dat, nu het depar
tement van sociale zaken een inzicht heeft
gekregen in hetgeen de gemeentebesturen
in 1934 ten behoeve van ontwikkeling en
ontspanning zullen noodig hebben, het in
het voornemen ligt van den minister van
sociale zaken, zeer binnenkort verhooging
van den post met 250.000,—aan te vragen,
zoodat dan 450.000,— beschikbaar zal zyn.
Thans zullen de aanvragen der gemeente
besturen spoedig worden afgehandeld.
De Gemeenteraad van Rotterdam heeft
het voorstel van B. en W. inzake de wets
wijzigingen van het trambedryf aangenomen
en B. en W. de machtiging verleend om
kleine détails te wyzigen. Het voorstel inzake
tariefsverhooging is, nadat de raad met 21
tegen 22 stemmen verhooging van den prijs
voor een enkelen rit tot 12J cent had ver
worpen ter nader beraad teruggenomen.
VIUGKOT.ENO
cent per pondspak
nmraaww. n^E_DERLANOSCH FABRIKAAT/
(Adv.)
gij op uwe klompen loopen kunt. 't Is een dorp, dat
ik ontdekt heb, dus heb ik er recht op. Kom, als gij
niet te vermoeid zijtBravo!"
Hij riep „Bravo" omdat zij zoo dapper op hare
klompen voortstapte, en hij zag dat zij, om hem
genoegen te geven, de beschroomdheid overwon,
die de eenzaamheid van haar toestand in haar ge
wekt had.
„Hoe kan zij de dochter van die onbeschaamde
fine mouche zijn," dacht hij.
Vere was beschroomd, maar moedig. Lady Dolly
en haar soort waren brutaal, maar lafhartig.
Hij geleidde haar over de breede, harde rots
kruinen, waar hier en daar de kale steengrond
zich zwart en grijs tusschen het gras door ver
toonde, en vandaar langs eene soort van helling,
met lage bremstruiken begroeid, en verder langs
een diep wagenspoor, naar eene groep huizen, door
de rotswanden, die er boven uitstaken, tegen de
zeewinden beschut, en beschaduwd door appel
en kersebootnen, met een grooten noteboom in 't
midden.
Het was een armoedig dorpje, en het rook er
sterk naar teer van de vischnetten en zeilen, die
uitgespreid lagen om te drogen; de hulzen hadden
daken van houten planken, die door middel van
steenen vastlagen, en vensters als de gaten van
een duiventil, met houten kleppen; maar in de
herinnering van Vere scheen dat dorpje nader
hand altijd een Arcadië.
Hij had twee houten stoelen en een houten tafel
gehaald, en die onder de kersebootnen nedergezet.
Ook bracht hij haar eene houten schaal met melk,
benevens wat honig, bruin brood en kersen.
Op den schralen grond van het omheinde tuintje
groeiden lavendel en cenige muurbloemen, de bijen
gonsden en zwaluwen doorkliefden de lucht.
„Gij zult zeker wel dorst en honger hebben,"
zeide hij; en Vere, die nog niet geleerd had zich
voor zoo iets te schamen, antwoordde glimlachend:
„Ja."
Hij had haar gerustgesteld aangaande Keziah,
die hij door een visschersknaap had laten op
sporen. Of die jongen Keziah ooit zou vinden, had
hij niet de minste redenen om te gelooven: maar
hij zag ook volstrekt niet in waarom hij dat Vere
zou zeggen, want het zou haar maar ongerust
maken. Het meisje had zulk een lief gezichtje, en
hare onschuld en ernst behaagden hem.
„Zijt gij zeker dat de jongen mijne kamenier
spoedig zal vinden?" vroeg zij hem nadrukkelijk.
„Wel ja," antwoordde hij. „Hij heeft Jiaar zelf
een poosje geleden daar op de rots gezien. Veront
rust u daar niet over, en zie of gij smaak kunt
vinden in dezen eenvoudigen kost. Ik heb requi
sition gedaan zoo goed als de beste Pruis, maar de
uitkomst is niet wat ik gehoopt had. Proef die
kersen eens."
Het waren groote roodc en witte kersen, en
Vere was nog maar een kind. Zij at ze met smaak,
en dronk hare melk. Het werd warm toen de zon
hooger aan den hemel kwam. Zij zette haar hoed
af, en de wind speelde met haar weelderig haar;
inspanning en opgewektheid hadden eene kleur
op hare wangen te voorschijn geroepen; de wisse
ling van licht en schaduw der notcboombladcren
omgaf haar hoofd; kleine krulkopjes gluurden
achter de haag van bremstruiken en egelantier;
oude vrouwen, met witte mutsen, keken en glim
lachten; de zee was niet in 't gezicht, maar men
hoorde haar gcruisch en gevoelde dc frissche zee
lucht.
Wereld-crisis is nog niet uitgewoed.
Verwaarloosde of vergeten moraal.
Mogendheden die hun schulden niet be
talen. Voor bewapening is er volop
geld. Gistend België. Nieuwe pers
pectieven in het Ontwapeningsvraag-
stuk. Duitschland schijnt wat van
plan. Zweden geeft blijk van inzicht.
De verwarring in de wereldhuishouding
wordt er niet minder op, ondanks de tallooze
conferenties op vrijwel elk gebied. Wanneer
er al eens een lichtpuntje valt te ontdekken
in de internationale verhoudingen, wordt
dit maar al te spoedig weer bedekt door de
zwarte wolken van nationaal eigenbelang
en chauvinisme. De financieele en economi
sche achteruitgang veroorzaakt een toene
mende politieke spanning, welke tot een
dreigenden omvang is uitgegroeid. En bij de
zucht tot zelfbehoud wordt gegrepen naar
middelen, welker toepassing vroeger onmo
gelijk werd geacht. We zjjn er langzamer
hand aan gewend geraakt, dat de groote
mogendheden in gebreke blijven hun schul
den te betalen, minder omdat ze over geen
of onvoldoende fondsen beschikken, dan wel
omdat ze hun goud willen bewaren om de
noodige betalingen te kunnen doen voor eigen
gebruik en bovenal voor het geval de bom
barst en een beroep op de wapens, als sluit
steen voor den onhoudbaren toestand, mocht
worden aangewend. Er wordt geducht met
cijfers gegoocheld in bepaalde gevallen om
aan te toonen, dat de betalingscapaciteit
totaal is uitgeput of althans zoodanig ia
verminderd, dat alleen het afkondigen van
een moratorium nog redding kan brengen. In
dat opzicht heeft vooral Duitschland zich
niet onbetuigd gelaten en het van die zfjde
gegeven voorbeeld vond elders gereede na
volging. Nu is het eenigszins bezwaarlik
om tegenover een staat dezelfde procedure
te volgen als tegenover den gewonen burger
of een handelsonderneming. Men kan in dat
geval niet volstaan met het sturen van een
deurwaarder, die kalmweg beslag legt op de
bezittingen van den debiteur. Dus moet ge
tracht worden op andere wijze de bestaande
vorderingen te innen en tot dusverre is
daarvoor 't onderling overleg gekozen, dat
echter nog altijd geen afdoend resultaat heeft
opgeleverd. Het spel van het indienen van
vorderingen en tegenvorderingen duurt tot
in den treure voort. Het ligt niet in het
bestek van deze beschouwing den invloed
te schetsen, welke dat verschijnsel moet
hebben op de volkstype. Wel echter kan,
zij bet terloops, gewezen worden op de
ongerijmdheid, dat voor de meest uiteen-
loopende doeleinden, in het bijzonder voor
uitbreiding der bewapening, volop geld be
schikbaar schijnt te zijn, hetgeen grond biedt
voor het vermoeden, dat het verschil tusschen
onmacht en onwil min of meer uit het oog
wordt verloren. Ook ten aanzien hiervan
schijnt de conclusie gewettigd, dat macht
boven rechtwordt gesteldin bepaaldekringen.
In België botert het nog steeds niet. In
Brussel hadden relletjes plaats tusschen de
fascistische Legion Nationale en jonge com
munisten. TeEeckeren bij Antwerpen kwam
het tot een botsing tusschen uiterst liDksche
elementen en leden van het Verbond van
Dietsche Nationaal-solidaristen.
Naar aanleiding van later binnenkomende
berichten schijnt er eenige verandering te
komen in den stand van zaken van het ont-
wapeningsvraagstuk. Eügeland is ten minste,
nu de Fransche nota binnen is, zeer optimis
tisch gestemd ten opzichte van de kansen
tot voortzetting van de ontwapeningscon
ferentie.
Over de Duitsche bewapeningsplannen
worden in de laatste Lagerbuiszitting ver
scheidene vragen aan de regeering gericht,
met aansluitende vragen, of de regeering
niets wilde doen om verdere inbreuk op het
Verdrag van Versailles te beletten.
Mac Donald antwoordde zelf en zeide te
weten dat de Duitsche legerbegrootiDg 175
millioen, de luchtvaartbegrootiDg 132 mil-
lioen en die voor de marine 50 millioen
hóóger was dan het vorige jaar. De regeering
had haar gezanten te Berlijn opgedragen om
,,'t ls eene idylle, dacht haar metgezel; idyllen
kwamen zelden voor in zijn leven, dat eene aan
eenschakeling was van zegepralen en feestenin
eene wereld die hem tot een afgod maakte. Maar
al was 't alleen omdat het iets nieuws voor hem
was, vond hij het zoo aangenaam, en in alle om
standigheden wist hij zich te schikken.
„Gij houdt van muziek?" vroeg hij haar. „Ach.
als wij nu in Italië waren, zou er in dat donkere
hutje zeker een chitarra zijn, en dan zou ik u bij
uwe kersen eene serenade brengen; misschien doe
ik het ook wel zonder guitaar waarom niet, als
gij het gaarne hebt? Maar eerst, Mademoiselle
Herbert, moet ik u zeggen wie ik ben."
„O, dat weet ik al," zeide Vere, en sloeg hare
zachte oogen tot hem op, met eene kers aan hare
lippen.
„Zoo?"
„Ja, ik heb u gisteren op het strand gezien,
en Adrienne heeft het mij gezegd. Gij zijt Corrèze."
Zij sprak dien naam met eene zekere teederheid
en eerbied uit, want reeds als kind was zijn roem
haar ter oore gekomen, en dikwijls was dc wensch
bij haar opgekomen: „Als ik dien Corrèze ook eens
kon hoorent"
Hij glimlachte vriendelijk.
„Het doet mij genoegen dat gij het de moeite
waard hebt geacht mijn naam te vragen. Ja, ik
ben Corrèze, dat is zeker; en misschien zou Corrèze
dc naam van een grooter kunstenaar zijn, als dc
wereld hem niet bedorven had de wereld van
uw mama, Mademoiselle. Welnu, ik leid een ge
lukkig en vroolijk leven; en eigenlijk is de roem
van den zanger toch niets anders dan een adem
tocht, het bfazen door een riet. Als onze lippen
eenmaal gesloten zijn, is er een ecuwig stilzwijgen
over ons. Wie kan zich een zomerkoeltje herinneren
als het voorbij is, of in later tijd zeggen hoe een
lach of een zucht klonk?"
Voor 't oogenblik werd zijn gelaat droevig en
betrokken dat knap gelaat, dat de oogen van
het meisje geboeid had. evenals het de bewonde
ring had getrokken der in geestdrift ontgloeide
menigte, van de oevers der Newa tot de Taag, van
den Donau tot de Seine.
Vere zag hem aan en sprak niet. De blik van
Corrèze had eene toovermacht voor alle vrouwen,
en zij gevoelde ook iets van die toovermacht, toen
die oogen van Romeo en van Faust de hare ont
moetten.
„Wat moet zulk een leven als het uwe heerlijk
zijn:" zeide zij. „Mij dunkt het is eene aaneen
schakeling van poëzie."
Corrèze glimlachte.
„Het leven van een artist is, vrees ik, op verre na
niet wat gij er u van voorstelt; maar 't is, ten
I minste, vol kleur en afwisseling. Nu eens ben ik
in de sneeuw van Rusland, dan weder in den bran
denden zonneschijn van Madrid. Ik ken het leven
1 in paleizen, ik heb ook het leven der armen gekend,
j Indien ik het laatste vergeet, moge de Hemel mij
j vergeten! Als wij onder vrienden zijn, Mademoiselle
J Herbert, zal ik u mijne levensgeschiedenis eens
I verhalen."
„Vertel mij die nu maar," zeide Vere zacht, met
een blik vol levendige belangstelling, terwijl de
kersen onaangeroerd op haar schoot bicven liggen.
Corrèze lachte.
(Wordt vervolgd.)
